Zó is het werkelijk in de rust-
•pleegh
en ver]
uizen
ONRUST RONDOM BEJAARDEN-INRICHTINGEN
Overheidscontrole roeit
reeds veel kwaad uit
Zwakke gulden een van
onze grootste vijanden
Van der Luit
95 NIEUWE LEIDSCHE COURANT 7 ZATERDAG 22 JUNI 1957
EEN van de grootste aanleidingen tot verkeerd begrip omtrent tehuizen en inrich
tingen waar zieken of bejaarden langdurig worden verpleegd of verzorgd, is de
onwetendheid omtrent de aard van deze huizen.
„Alsjeblieft niet naar een rusthuis" is de enige kreet, welke men weet te uiten en
daarmee wordt dan alles afgedaan.
Laten we dus beginnen met de klokjes en de klepels op hun plaats te hangen,
eer wij het lied voortzetten. Er zijn verpleeginrichtingen voor langdurig of chronisch
sicken, die thuis niet kunnen worden verpleegd en hierin vindt men dus zowel jongere
als oudere patiënten.
Voorts zijn er verzorgingshuizen, voornamelijk voor bejaarden en verder voor
chronisch zieken, die niet bedlegerig zijn, maar toch speciale zorg nodig hebben.
Dan kent men echte bejaardentehuizen en rusthuizen. Het is dus wel duidelijk, dat
deze soorten inrichtingen niet alle onder één naam kunnen worden verzameld.
Het praatje, dat „rusthuizen alleen
maar dienen om de exploitanten vlug rijk
te maken" moet langs andere verkla
ringen de kop ingedrukt worden. Inder
daad hebben, voornamelijk voor en mis-
iohien nog kort na de oorlog, zulke toe
standen bestaan, maar dan ging het heus
niet ten koste van hen, cjle niet of nau
welijks de verpleegprijs konden betalen.
Dupe van deze instellingen werden ge
goede bejaarden, die ruim konden beta
len en daarvoor summiere (maar daarom
nog niet altijd slechte) verzorging kregen.
Bejaarde mensen eten niet veel en zijn
met een rustige kamer al tevreden,
dachten deze exploitanten,
en zij huurden een heren-
Ihuis in de stad of een villa
bulten en boerden er goed
bij.
Dit kwaad heeft gedeelte
lijk zichzelf overwonnen en
is gedeeltelijk onmogelijk
gemaakt door controle via de gemeente
lijke verordeningen, waarover wij u
straks nog meer vertellen. Her en der in
het land, voornamelijk In landelijke om
geving, mogen zulke particuliere tehuizen
nog bestaan, maar wie tevoren behoorlijk
Informeert waar hij terechtkomt, behoeft
daarvan geen slachtoffer te worden.
HET KWADE GERUCHT
Het kwade gerucht rond de „rusthuizen"
is in de laatste jaren zo sterk geworden, dat
men haast van een „begrip" kan spreken. En
wanneer de goegemeente dan weer eens
wordt opgeschrikt door wat er onlangs in
Den Haag gebeurde, het sluiten en opruimen
van een particuliere bejaardeninrichting
wegens verregaande verwaarlozing van de
daar verblijvenden, krijgen de verhalen weer
nieuw voedsel en ziet „men" ieder rusthuis,
iedere verpleeginrichting en elk bejaarden
tehuis als een geldmakerij ten koste van hen,
die daar worden verzorgd.
Dat is onrechtvaardig, al heeft deze koe
helaas ook wel een vlekje.
Daarom zijn wij er eens op uit gegaan om
de waarheid over de rusthuizen, verzorgings-
en verpleeginrichtingen te horen en te zien.
En dan blijken er toch wel verschillende
kanten aan deze kwestie te zitten. Daarvan
vertellen wij u op deze pagina in het eerste
van een reeks van vier artikelen.
Lezers schrijven ons
Riskant
Van bevriende zijde werd ons toege
stuurd de Nieuwe Leideche Courant van
zaterdag 15 juni 1957. Op pag. 3 van deze
krant staat een foto van de ingang van
onze school met als ondertitel: Het ver
boden rijk, voorzien van een journalistiek
beedhouwinkje, getiteld: Risico. Op de
foto bevindt zich een bordje: Verboden
toegang enz. Uw redactie schrijft: Als wij
onze leerplicht in de school moesten
vullen, zou ons iedere morgen een gevoed
van groot onbehagen bevangen.
Stel u geVust, geachte redactie, dat ge
voel van onbehagen vervult onze kinde
ren niet, omdat zij wel weten, dat ddt, en
het spijt mij heel erg, dat u dit niet wist,
niet voor hen is bestemd. Grote mensen
met en zonder fietsen hebben heggen en
gedeelten van een rosarium grondig ver
nield. om eerder via de Alb. Verweijstraat
en de Kneppelhoutstraat in de Da Costa-
straat te komen, via ons schoolplein.
Om totale vernieling te voorkomen, heb
ben we ten einde raad in overleg met
overheidsinstanties besloten genoemde
borden te laten plaatsen. En zie, helaas,
het heeft geholpen.
Wij gelloven, dat u als „mensen van eer"
dit ingezonden schrijven zult plaatsen. Uw
lezerskring kan dan van deze rectificatie
kennis nemen. Deze kleine morele daad
verwachten wij van u. Vrijheid, natuur
lijk, wij staan geheel aan uw zijde, doch
dan maar in gebondenheid.
Namens het personeel der school,
J. W. v. d. REIJDEN
Hoofd van de school.
P.S. Ik geloof niet, dat wij het risico
zullen lopen, dat u dit niet opneemt.
(Het leven is vol risico's. Maar dat
wij met het cursiefje over dat bord
je het risico van bovenstaande brief
zouden lopen, hadden we moeilijk
kunnen bevroeden. Na de publikatie
van dit schrijven loopt de heer Van
der Reijden weer een ongemakkelijk
risico. Ja, het leven is inderdaad vol
risico'sI Redactie N.L'.C.)
Woekeren met de
ruimte en dut over
volle zaaltjes, maar
er z(jn frisse bed
den, er is licht,
lucht, radio en
zelfs televlslel
Kerkelijk werk
Feitelijk moet men al deze genoemde
tehuizen zien als een stuk maatschappe
lijk werk. En zoals alle maatschappelijk
werk stoelt dit dus dikwijls op initiatief
uit kerkelijke kringen. Men kent protes
tantse en r.-k. verpleeg- en verzorgings
tehuizen, en deze zijn vrijwel alle goed,
zo niet zeer goed. Ook de gemeentelijke
tehuizen worden op behoorlijke basis ge
drevenwat niet wegneemt, dat nog
vele verouderd zijn. Maar meer en meer
leggen de gemeentebesturen er zich op
toe, door verbouwing of vernieuwing be
tere huisvesting te verlenen aan zieken of
bejaarden.
Naast deze op verenigingen of ge-
Proces-verbaal
tegen Haagse
melkboeren
Een deel van de zevenhonderd melk
boeren uit Den Haag en omgeving heeft
een proces-verbaal gekregen van de Alge
mene Inspectie Dienst van het ministerie
van Landbouw, Vissert) en Voedselvoor
ziening. Zonder de wettelijk voorgeschre
ven toestemming te hebben gevraagd een
„snipperdag" te mogen opnemen hebben
de melkboeren woensdag bun zaken ge
sloten en de bakfietsen in de schuur la
ten staan.
Zij meenden ter compensatie van de
Tweede Pinksterdag, waarop zij hebben
moeten werken, een vrije dag te moeten
opnemen. Juist in de dagen van de „hit
tegolf" lieten zij het publiek in de steek,
dat dus genoodzaakt was voor twee dagen
melk in te slaan. Het gevolg was dan ook
onnodige schade, daar talloze huisvrou
wen woensdag zuur geworden melk in de
keukenkast aantroffen.
Door of namens de voorzitter van het'
Productschap voor Zuivel kan toestem
ming worden verleend voor een vrije
dag. De melkboeren zijn namelijk wette
lijk verplicht dagelijks melk te bezorgen.
Een redelijk verzoek wordt uiteraard in
gewilligd, maar ln een periode van lang
durige warmte zou dit verzoek uiteraard
stellig niet verleend zijn.
De melkboeren hebben echter het zeke
re voor het onzekere genomen. In heel
Den Haag heeft geen enkele melkhanie-
laar bij het Productschap om toestem
ming aangeklopt. De melkboeren wordt
nu overtreding van de zuivelverordenlng
1946 ten laste gelegd.
GEEN DUURDER WATER
IN HAARLEM
De minister van Economische Zaken
heeft geen goedkeuring gehecht aan he
besluit van het Haarlemse gemeentebe
stuur tot verhoging der waterleiding-
tarieven.
meentelijk Initiatief steunende inrichtin
gen zijn er dan nog de vele particuliere,
op welke men niet altijd vat heeft en een
deel van deze zijn het, welke vooral de
smet op de naam van „het rusthuis" heb
ben gebracht.
Sinds enige jaren hebben verscheide
ne gemeenten, juist omdat er misstanden
waren, hier ingegrepen door het vaststel
len van een gemeentelijke verordening,
welke niet alleen eisen stelt aan alle
dus ook de particuliere inrichtingen,
maar bovendien controle mogelijk maakt.
Alles bekend
Op grond van zulk een verordening is
Iedere exploitant van een verpleeg-, ver-
zorgings- of bejaardentehuis verplicht,
zich aan te melden bij de dienst, welke
uit de verordening is voortgesproten. In
Den Haag heet deze dienst Sociale Be
langen, in Rotterdam is het de afd. Maat
schappelijk Werk van de GGD, maar hoe
aam ook is, de dienst komt altijd op
hetzelfde neer: het toezicht op de nale
ving van de gemeentelijke verordening.
In deze dienst werken een aantal ver
pleegsters, die. wanneer de gemeente
groot ls, over verschillende wijken zijn
verdeeld. Het zijn altijd gediplomeerde
krachten, omdat zij anders niet voldoen
de kunnen oordelen over de toestanden
welke zij in de tehuizen aantreffen.
Zij werken zeer hard, want zij hebben
niét alleen controle over de vele Inrich
tingen, waar zij op elk uur van de dag.
ook tijdens het eten en zelfs laat in de
avond toegang moeten krijgen, maar zijn
ook belast met het plaatsen van patiënten
vla sociale zaken (en dat zijn uiteraard
verreweg de meesten).
In gemeenten, waar zulk een verorde
ning van kracht ls en er komen er
steeds meer, ook in kleinere gemeenten
zijn dus alle inrichtingen bekend en
men weet wat er omgaat.
Echt alles
Tjaweet men echt alles? Hoe kan
het dan zijn, dat het met dat tehuis In
Den Haag waar men sinds 1954 een ge
meenteverordening handhaaft zover
heeft kunnen komen?
Hier zit nu juist de wonde plek. Parti
culiere Inrichtingen zijn verplicht zich te
melden en volgent de voorschriften op te
geven hoeveel patiënten zij hebben, hoe
de mensen gehuisvest zijn, hoeveel perso
neel er ls, wat er op tafel komt enz. Zij
hebben ook de deur open te zetten voor
controle.
Maar.... wanneer zü bijv. opgeven
zeven verpleeghulpen te hebben en de
zuster ziet er b(j controle maar drie,
dan kan haar worden gezegd dat één
een vr(Je dag heeft, twee andere juist
haar vrjje uren genieten, en één ziek
thuis is.
Bejaarde zieken bevuilen ilch dik
wijls omdat zU geen controle over het
lichaam meer hebben. Heeft men tien
patiënten, dan kan men dikwijls weer
aan de eerste beginnen, wanneer de
tiende net schoon is. Dit kan Iedere
verpleegster u bevestigen.
Het is dus zeer moeilijk vast te stel
len. of deze patiënten wel regelmatig
worden verzorgd. In elk geval kan
men, kwaad willende, soms een tijd
lang tussen dc mazen van het net
doorslippen.... totdat er lont geroken
wordt. Dan komt er een waarschu
wing. Na zo'n waarschuwing kan het
een tijdje beter gaan: geen reden das
om in te grijpen.
Op zo'n manier houdt de dienst het
huis een poosje in het oog, maar komt er
geen verbetering, dan slaat hij toe.
Niet zo gauw
De dienst zal echter beslist niet bij het
eerste vuiltje aan de lucht maar dadelijk
order geven, het huis t« sluiten, dat kan
eenvoudig niet. Niemand behoeft u te ver
tellen hoe groot de woningnood is en met
plaatsen in dergelijke tehuizen is het na
venant. Rijen en rijen namen vertonen
de waohtlijsten, en in noodgevallen is het
dikwijls werken en zwoegen om ergens
nog een plaatsje te vinden. Hoor er de
zusters maar eens over vertellen.... dik
wijls kost zulk een geval haar uren nacht
rust. Alles ls overvol.
Daarom is men wel gedwongen, bij
slechte ervaringen eerst zoveel mogelijk
te trachten, de zaak nog recht te krijgen.
Een huis opruimen betekent niet alleen
zoveel plaatsen minder, maar....
moet men met de verpleegden heen?
Ach, wij schrijven het zo gemakkelijk
neer: „Het Haagse rusthuis is gesloten
de patiënten zijn over andere inrichtingen
ln de stad verdeeld".
Maar als u het verhaal hoort van
eindeloze moeite die het heeft gekost
voor al die mensen plaatsen te maken,
gaat u een klein beetje begrijpen, dat
ergerlijke toestand noodgedwongen wel
eens langer moet duren dan gewenst is.
VOOR DE FILATELISTEN
Nieuwtjes van overalvoor
elck wat ivils
Er ZIJN SOMS WEKEN, dat er
zoveel nieuwe postzegeluitgaven
verschijnen, dat het moeilijk wordt
een keus te maken, en enige woor
den te wijden, aan de hand van de
gekozen afbeelding, aan die uit
gaven, waarvan men weet dat een
kleinere of grotere groep er bij
zondere interesse voor heeft.
Onwillekeurig wordt uw kro
niekschrijver dan gedwongen in de
richting van veel afbeeldingen, om
zoveel mogelijk motiefverzame
laars ter wille te zijn. Zo'n elck
wat wils-overzicht is het ook deze
keer. Een bonte rij, uit elk wereld
deel wat, met een korte toelichting.
In Frankrijk bestond de rekenkamer
150 jaar. Juist dezer dagen zagen we in
de krant hoe nuttig deze instelling in
Nederland werkt. Ook Frankrijk schijnt
dit toeziend lichaam wel zo belangrijk
te achten, dat het er een speciale jubi
leumzegel aan wijdt, onze afb. 1. Een
zegel, niet fraai en nogal vermoeiend
door de veelheid van symbolen, die men
getracht heeft erop samen te brengen:
de Franse adelaar (denk aan de tijd van
de instelling!), de Franse vlag, een spie
gel die de rekenkamer de geldsmijtende
en geldkostende ambtenaren voorhoudt
en de weegschaal, waarop de uitgege
ven gelden enerzijds en de rekeningen
als kasstukken anderzijds tegenover el
kaar afgewogen worden!
lijk zonder afbeelding 2, die dat echter
nog eens hatelijk en nadrukkelijk komt
onderstrepen. Een zegel gewijd aan de
oren en de lange staart De tweede
zegel uiit deze serie heeft als motief
ooievaars, d« trekvogel* die daar ln
Algiers de winiter doorbrengen.
Rusland doet het pompeus: een serie
van 7 dieren, in veelkleurendruk, meer
koekplaatjee dan waardepapier: afb. 11
de auerhaan, verwant aan de hoendera
(kalkoenen enz.) afb. 12 de wisent, en
afb. 13 het wilde zwijn.
Afb. 8 van Zweden eeret de 50-jarige
„redddngmaateohappij". We zien de be
manning van de reddingboot in actie
(met zwemvesten aan) om een lijn te
krijgen naar het in nood verkerende
Engeland moest water in de koloniale
wijn doen, ten opzichte van Brits
Somaliland, als gevolg van de gro
te zelfstandigheid, die het voormalige
Italiaanse Somaliland verkreeg, ontving
dit Britse protectoraat zijn wetgevende
vergadering, (alb. 9).
(Door onze economische medewerker.)
ALS de huisvrouw de melk en de huur, de kleding en de elektriciteit, de
tram en de postzegels, de een voor de ander na duurder ziet worden,
dan zal zij zich niet al te veel verdiepen in de oorzaken van die prijsstijging.
Zij constateert alleen dat zij voor elke gulden steeds minder kan kopen.
Schaarste, politieke conflicten, afsnijding van de toevoerwegen, zij kunnen
de prijzen opdrijven. Belastingverhoging, vermindering van subsidies op
levensmiddelen, huur- en loonsverhogingen, zij maken de kosten van
levensonderhoud hoger. Dit alles is duidelijk. Maar niet duidelijk is dat in
vele gevallen de drijvende kracht het ongezonde geld is. Vroeger en nu.
Prijsstijging ten gevolge van een zwak
ker wordende gulden ondergraaft lang'
zaam maar zeker onze gemeenschap: con
sumptie- en kapitaalgoederen worden
duurder, opgespaard geld wordt minder
waard evenals trouwens verzekeringsuit
keringen. schuldeisers zien hun vorderin
gen in waarde dalen en om deze spannin
gen dan nog te vergroten is er eer
drang van Jewelste om loonsverhogingen
binnen te halen.
Ons volk is zich van deze gevaren t<
weinig bewust. Het voelt wel de prijs
stijgingen maar de werkelijke oorzaken
ziet het niet. Terecht is er daaroip deze
week op de jaarvergadering van de Ned.
Maatschappij voor nijverheid en handel
ln Haarlem voor een grotere voorlichting
gepleit.
Het is inderdaad gewenst dat wij allen
weten wie de schuldigen kunnen zijn:
het bedrijfsleven dat bovenmatig inves
teert, de particulieren die te veel con
sumeren en te weinig sparen, de lonen die
meer worden opgevoerd dan de produktie
toelaat, de overheid die te veel geld uit
geeft en die daardoor (minister Hofstra
heeft het openlijk gezegd) de Nederlandse
Bank te hulp zal moeten roepen.
Er kunnen dus verschillende wortels
an het kwaad zijn en de moeilijkheid is
u vast te stellen welke. De politiek en
de economie komen juist op dit terrein
nog wel eens met elkaar in strijd. Dit is
dan waarschijnlijk ook wel de oorzaak
'an een uitroeien van het kwaad nog
geen sprake ls. Hier niet en in het buiten
land niet
Want geldontwaarding is geen Neder
lands euvel maar een wereldverschijnsel.
Allerwege stijgen de kleinhandelsprijzen
gaan de kosten van levensonderhoud
omhoog. Er lijkt geen macht ter wereld
te zijn, die deze vijand het opruldcen
kan beletten.
ons land zijn sedert 1951 de kosten
levensonderhoud met 15 pot omhoog
an. Het Centraal Planbureau heeft
berekend dat er dit Jaar zeker nog eens
bij zal komen. In België stijgen de
kleinhandelsprijzen ook regelmatig. In
mei lagen zij al weer een kleine 7 pet
boven het peil van mei 1955.
Van hetzelfde laken
In de V.S. is het van hetzelfde laken
;n pak: de kosten van levensonderhoud
zijn daar thans ongeveer 19 pot boven het
gemiddelde peil van 1947/49. In Duits
land ls de koopkracht vsn de Duitse mark
sinds mei 1953 met 7 pet gedaald, terwijl
in Italië weer de kosten van levensonder
houd 11 pet sedert 1953 omhoog zijn ge-
HAAGWEG 31 - LEIDEN
gaan. In Scandinavië, Frankrijk, overal
hetzelfde Med.
Dit alles roept spanningen op. Vakbon
den komen in het geweer, looneisen wor
den gesteld, stakingen worden geprocla
meerd. Engeland was nog niet zo lang
geleden een tragisch voorbeeld.
Het ergste is echter dat op deze wijze
alleen de loontrekkenden aan hun trekken
komen. De groep pensioen trekkers, obli
gatiehouders en anderen die op een vast
inkomentje zijn aangewezen, komen In de
verdrukking, omdat zij te weinig machtige
pleitbezorgers in ons parlement hebben,
die wat voor hen weten te bereiken. Ta
ernstiger wordt hun poritie als die hoge
re lonen tot hogere prijzen leiden, omdat
men het niet tot een overeenkomstige
produktieverhoging weet te brengen.
Het is daarom alsof er een doem op
onze wereHd rust, of de kruipende Inflatie
niet is te stuiten. Menigeen is zelfs zo ver
dat hij zich bij het onvermijdbare neer
legt. De vorige minister van financiën
bijv. heeft zich dn deze geest uitgesproken.
De loontrekkende kan daarom alleen
maar hopen, dat de vakbonden regelmatig
voor hem in de bres springen, ook al
wordt dit een haasje over springen. De
vergeten groepen behoeven die hoop niet
te koesteren; zij zijn in onze maatschappij
aan de heidenen overgeleverd.
En zij die een zodanig inkomen hebben
dat zij zouden kunnen sparen? Ook bij
hen is de fut er uit, want zij zien met
eigen ogen dat er van elke gespaarde gul
den steeds meer centen wegvloeien. Zij
klein vermogen bezitten, worden
r problemen gesteld. Beleg
ging in onroerend goed en beflegging in
aandelen bieden de mogelijkheden, dat
waarde en opbrengst stijgen, waardoor de
waardedaling van het geld tenminste ten
dele kan worden opgevangen.
Ook obligaties
Een belegging geheel ln aandelen
vooral voor kleine vermogens wordt
echter uit den boze geacht. Da obligatie
behoort dan ook dn elke portefeuille thuis,
hoewel die obfligatie met haar vaste rente
allesbehalve waarborgen tegen ongezond
geld biedt. Daarom dat de index-obligatie,
waarbij rente en/of hoofdsom met bijv.
de koeten van levensonderhoud stijgen,
in het buitenland haar intrede heeft ge
daan en er ook bij one reeds voor ls ge
pleit.
Belangstelling is ook voor de in aan
delen converteerbare obligatie, die door
steeds meer ondernemingen wordt gelan
ceerd en weflke de voordelen van de obli
gatie aan die van de aandelen paart
Nieuw ln ons land ls ten slotte de levens-
■rzelperingsmaatechappij, die alle levens
verzekeringen afsluit, gebaseerd op aan
delenbelegging. Als de belegde aandelen
door geldontwaarding in koers stijgen,
wordt de waarde van het beleggingsfonds
ie van haar uitkeringen eveneens
groter; dit is althans het uitgangspunt
Zo worstelt de mens om aan de greep
an de koopkrachtadallng van het geld te
itkomen. Of hQ die strijd ooit xal wln-
rn ls echter een vraag die alleen de toe
komst kan beantwoorden.
AAT u niet van de wijs brengen, dames, die met
vakantie naar de Franse, Italiaanse of Spaanse
Rivièra of andere zonnige streken gaat. Laat u niet den hebbei
wijsmaken, dat u werkelijk niet meer in dat tweedelige
badpak van een of twee jaar terug kunt lopen. Het is
dat eendelige badpakken op het ogenblik weer
de Verenl-
'ortvrlen- van scholen verzocht de leer-
biJ Gedeputeer- in verkeer fafsoens-
dc Sleten van Utreeh, np nan- ba te brew„. Te-
pedrontcn. de verontreiniging ven, beM1 d. „urgemooater er
hrt grbled der Loo,- 4. ,choolh<x>M«rt np «tnrennn.
1 door het in
drechtse plassen aoor net in- helancriik het is dat de
de mode zijn, maar de zonbegerxghexd van zeer velen zal utcn van vervuild Vecht- hSpvaanligen wel
de tweedelige niet snel doen verouderen. Men ziet ze water zoveel mogelijk tegen te ryn tegenover vreetn-
dan ook nog zeer veel, zo hebben onze spionnen ter '"n- Dat ls een bedenkelijk jongen De a.n.W.b,
plaatse ons verzekerd.
kampeertocht I
heid, so zeggen de adi
ten, terwijl de recreatieve
het gebied
'n welker orgaan wij dit bericht
overnamen, acht dit initiatief
eer gelukkig. Wij ook.
Egyptische overwinning op Engeland in
de slag bij Rosette in 1807! Het drukke
zegelbccld vertoont het primitieve strijd
gewoel van 150 Jaar geleden, en ook
toen weer waren het alleen Engelse ge
sneuvelden op de grond, precies als op
het zegel van de strijd om Port Said
van 1956. dat we eerder afbeelden.
De U. N. O., een zeer gezocht en in de
mode gekomen verzamelgebied, gaf eer
nieuwe luchtpostzegel uit, in een prijs-
vraagd bekroond, van de hand van een
Israëlisch ontwerper. Een mooi sober,
doch sprekend motief: een vleugel rond
de aardbol. Op de vleugel het U.N.O.-
embleem.
Zoals in de Christelijke wereld overal
Rode-Kruis-zegels verschenen (bij ons
nog dit jaar te verwachten!) kwam in
Israël een zegel ten bate van de Rode
Jacobsster, in Turkije: de rode halve
maan, evenals in Egypte (afb. 4). In
plaats van het kruis op de ambulance
auto de rode halve maan.
In Indonesië vierde de telegraaf zijn
eeuwfeest. Afb. 5 ls er een uit de her-
denkingseerie: morsesleutel en tele-
graafband, met morsetekens en het op
schrift: 100 tahun (jaar) telegrap.
In Zwitserland verschenen ook dit
jaar de Pro Patria zegels. Andere jaren
steeds verschillend van voorstelling
(vaak mooie landschappen) nu voor het
eerst allen van dezelfde tekening: een
symbolische voorstelling van de barm
hartigheid. (afb. 6).
r\IEREN VERZAMELAARS kunnen de
laatste maanden hun hart ophalen. De
ene serie na de andere verschijnt, en we
kunnen er niet aan denken u daarvan
compleet verslag te geven. Het moet bij
aanslippen blijven, en de geïnteresseer
den vinden hun weg dan zelf wel ver
der. Men ken als men diervoorstellin
gen op zijn poetzegels wil geven heel
sober zijn, of heel pompeus, of daar
net tussen ln. Van alle drie de mogelijk
heden een voorbeeld. Sober, ln één
kleur (zwart) maar bijzonder geslaagd Bovendien Is het paspoort
is het enkele zegeltje van Canada Hier oemakkeWk te krijgen
(afb. 7). en. vergeleken met andere
Afb. 10 van Algiers, voor het Rode 'inden, niet duur.
Kruis la groter en luxueuzer uitgevoerd
maar blijft beschaafd: de woestijnvos. j JET PRADESFESTIVAL zal
laken, de cellist Pablo Casals. Het stjg wordt geschaad. Oplos
comité van het Pradesfestival slngen zUn: hel
de deelt mede. het evenement in voltooien van de rloolzuive-
TAF
ipoed /J"
dingsraad): alle melk moet te zullen houden. Het
men koken, behalve gepasteu- programma zal ongewijzigd
riseerde of gestereliseerde blijven en dezelfde kunste-
melk uit goed gecapsnleerde zullen dan hun mede-
flessen. Ongekookte andere werking verlenen.
melk kan zeer gevaarlijk «Un.
Groenten of vruchten dient
men niet ongewassen te eten,
want verschillende Insecten-
bestrUdlngsmiddelen zijn ver
giftig. Eventuele restjes goed
afgedekt wegzetten, zo kort
cn koel mogelijk. Is er geen
koele plaats, gooi het dan lie
ver weg.
men minstens tien minuten
opkoken, voordat ze gegeten
worden. Voor het bereiden of
bewaren van voedsel moet zin
ken gereedschap en vaatwerk
ten zeerste afgeraden worden.
vraag dan het foldertje „De
voeding van kampeerders",
bij het voorlichtingsbureau
voor de voeding. Koninginne
gracht 42, Den Haag. en sluit
vijftien cent aan postzegels bij
QlNDS enige t\jd kan het
paspoort voor Nederlandse
onderdanen die naar Frank
rijk gaan, heel goed verlopen
zijn. als het tenminste weer
niet langer dan vijf jaar is.
Dat is dus dezelfde maatregel
als bi) ons ten aanzien van het
bezoeken van België en Lu
xemburg bestaat. Geheel af
schaffen van paspoortpticht
voor Nederlandse onderdanen
kan niet, omdat wi) geen iden
titeitsbewijs hebben, zoals in
andere landen veelal bestaat
het magere schrale beestje met de gre
doorgaa
De reden
Goed, het is waar, dat Parijs tegenwoordig zo onge
veer het eerste is, waarmee men begint, als men
naar het buitenland gaat. Maar het valt dan ook
niet te ontkennen, dat de charmes van deze stad
nog steeds een enorme aantrekkingskracht hebben
op toeristen uit alle delen van de wereld. En is de
Eiffeitoren geen prachtig object om te fotograferen,
van welke kant dan ook?
FRANSE luchtvaart
maatschappij, Air France,
de ge- van Parü* ook
Maarssen van Vonden) uit een aantal
»eer Ryn- lijnen op bekende Franse bad
plaatsen. Zo kan men door de
lucht in een minimum van
tijd naar Nice. Biarritz. Deau-
ville. La Baule en Dinard. De
meeste van deze diensten
worden alleen gedurende de
zomermaanden gevlogen.
vragen of zijn papieren In orde
en niet verlopen zijn. Dat lijkt
misschien een overbodige
raadgeving, maar het is het
toch niet, getuige de erva
ringen aan de grenzen. Zo
moeten berijders van motor
voertuigen bijvoorbeeld in
België, Denemarken, Zweden,
Noorwegen, Finland, Duits
land. Groot Brltannië, Ier
land en Zwitserland een
groene kaart hebben, als In
ternationaal bewijsituk, dat
zij verzekerd zijn tegen wette
lijke aansprakelijkheid. Wie
een van deze landen met een
caravan bezoekt, moet daar
van kennis geven aan zijn ver
zekeringsmaatschappij. In de
regel wordt dan, door het gro
tere risico, een premietoeslag
ln rekening gebracht. De
maatschappij moet van het
de Duitse
postertien wordt tot 8 oktober
dagelijks een busdienst ge
reden tussen MUnrhen en St.
Morltz. De tocht duurt elf uur
en wordt te Imst of Landeek
onderbroken voor het middag
maal. De route voert langs de
Kochel- en de Walchensee,
over Garmisch-Partenklrchen
en over de bergpas naar het
Engadln.
