HEMELVAARTSDAG NOG ALTIJD JEUGDDAG
20.000
Afscheid van H. Algra
een getuigenis
Gereformeerde jeugd vulde
R.A.I.-gebouw in Amsterdam
m
W 'f
ék
Nederlands zendingsechtpaar
uitgezonden naar de Baliem
Lentefeest op Zijpendaal
C.J.M.V. toonde nieuwe aanpak
op overtuigende wijze
D'
Ook voor deze tijd actueel:
„Weest nuchter en wacht!"
Het Gereformeerd belijden is
helemaal niet uit de tijd
De Nationale Demonstratie
collectieve verveling
werd
EN
entkouóiaóme
Hemelvaartsdag is de dag der
Jeugd-bondsdagen dat is be
kend. Al tientallen jaren trek
ken dan de christenjongeren
uit alle delen van het land naar
de plaatsen van samenkomst.
Hun getal liep vroeger in de
vele duizenden maar na de
oorlog heeft het er wel eens op
geleken dat de klad er in ging
komen. Het Jeugd-Probleem
(met twee hoofdletters) waarde
rond als een spook „kunnen
we de jeugd nog wel pakken en
vasthouden?" was de vraag die
vele bestuurderen bezig hield.
Hemelvaartsdag 1957 heeft al
die bange verwachtingen be
schaamd: de christelijke jeugd
bonden zijn nog springlevend.
Tel de getallen der bezoekers
op deze pagina maar op en u
komt boven de twintigduizend
uit. En wat nog veel meer zegt
dan het getal: het enthousiasme
is vrijwel overal groter dan het
in de afgelopen jaren, ook die
van voor de oorlog, wel eens
geweest is. Toen was „de
bondsdag" voor velen een uit
gaansdag en van de vele ge
houden toespraken herinnerde
men zich vrijwel niets meer.
Dit enthousiasme is voor een
groot deel te danken aan de
andere aanpak die thans in de
grotere bonden gemeengoed Is
geworden. Andere wegen heeft
men gezocht die toch ook leiden
naar hetzelfde doel: christen-
jeugd met harten die branden
van liefde en Ijver voor Gods
zaak.
INDRUKWEKKEND was het afscheid van de heer H. Algra als
voorzitter van de Nederlandse Bond van Jongelingsverenigingen
op gereformeerde grondslag. Nog niet eens door de warme woor
den waarmee zijn opvolger, ds. G. N. Lammens van Kralingen, de
gevoelens vertolkte van de dertienduizend jongens en meisjes die
het R.A.I.-gebouw geheel vulden; en ook niet door het hem aange
boden erelidmaatschap en de rijke geschenken. Maar door de woor
den, liever: het getuigenis van de scheidende bondsvoorzitter zelf.
Waarom heb ik de naam scherp
fel te zijn? De beantwoording van deze
persoonlijke vraag bracht de heer Al
gra ertoe in zijn afscheidswoord zijn ge
loof uit te spreken, dat onder Gods lei
ding de gereformeerde kerken een rijke
en bijna vreemde positie in de wereld
hebben. Overal zijn wel resten v;
gereformeerde leven te vinden. Soi
een secte, soms verzand in conservatis
me. soms verbasterd tot pietisme. Maar
in ons land zijn de uitzichten van het ge
reformeerde leven (het héle bestaan on
der Gods Woord) en de invloed daarvar
bewaard en in de vorige eeuw heront
dekt. En deze ontsluiting heeft niet al-
leep in Nederland maar van daaruit ook
elders invloed gehad.
Het zou een ramp zlm. wanneer deze
ijkdoi
i door een verderfelijk
relativisme, zo zei de heer Algra
Wat wij hier niet kunnen weergeven
is de oprechtheid, de geestdrift en de
liefde die uit zijn woorden soraken. Wat
ons betreft heeft daarmee de scheiden
de bondsvoorzitter zoals dat in toneel
kringen heeft ,.de show gestolen"
deze aan hoogtepunten niet
dag.
Groot dagspel
De gemeenschappelijke bondsdag
meisjes en jongens begon met een kor
te hemelvaartsviering, waarin ds. Lam
mens voorging. De ochtendvergadering
stond onder leiding van de heer Algra.
de middagsamenkomst werd geopend
door mejuffrouw T
bonds-
FyE scheidende en de nieuwe voc
zifter: links de heer Algera
rechts ds. G. N. Lammens.
y
Landdag Christian and Missionary Alliance
VIER JONGE MENSEN sloten zich op Hemelvaartsdag aan bij
de rij van 824 zendelingen die door het zendingsgenootschap
van de Christian and Missionary Alliance werden uitgezonden.
In een plechtige samenkomst werden déze jonge mensen ingezegend
voor het werk aan de Wisselmeren en in de onlangs ontdekte Ba-
liemvallei op Nieuw-Guinea. Adriaan Stringer, onderwijzer, hoopt
samen met zijn vrouw het onder wijs werk van zijn zuster in Enavotali
tijdelijk over te nemen als ze met verlof naar ons land terugkeert,
om daarna volgend jaar een school te beginnen in de Baliem, waar
nog vijftigduizend mensen in het stenen tijdperk leven. Jan Schultz
en zijn Belgische verloofde Jear.ine Baleine gaan voor direct evangeli
satiewerk naar de Wisselmeren.
D« samenkomst waarin deze jonge
mensen werden uitgezonden was een on
derdeel van -e landdag van de Christian
and Missionary Alliance die voor de
vierde maal In Lommerrijk in Rotter
dam werd gehouden. Ongeveer duizend
mensen uit tientallen plaatsen en
tientallen kerkgenootschappen vulden
de aaal tot overvloelens toe en luisterden
aandachtig naar de verschillende toe
spraken die werden gehouden door de
predikant van de kerk der Belgische
Evangelische zending ln Brussel ds.
D. van Beek, door de Vrije Evangelische
predikant olt Bussum ds. J. Ytsma
en door de voorzitter van Youth for
Christ Nederland de heer L. J. Pasman.
Het thema van de landdag was: „De
drie G's van de zendingsopdracht
gebed - gaan - geven."
Zowel 's morgens als 's middags
sprak bovendien ds. Nathan Bailey, de
vice-president van dit internationale
dingsgenootschap
In de afgelopen vijf en zeventig jaar
heeft dit zendingsgenootschap, dat in
middels naar grootte de zesde plaats on
der de zendingsgenootschappen inneemt
honderden zendelingen uitgezonden.
Op het ogenblik werken 824 zendelingen
in 22 verschillende landen waaronder
Gaboen, Cambodja, Laos, en ook de Bel
gische Congo, Indonesië en Nieuw-Gui
nea.
In de afgelopen 75 jaren werden veer
tig zendelingen vermoord en nog maar
vorig jaar ontsnapte de zuster van de
nu uitgezonden onderwijzer Adriaan
Stringer ter nauwernood aan de dood
tijdens een plaatselijke opstand op Ned.
Nieuw-Guinea Terwijl in de Verenigde
Staten de Christian and Missionary Al
liance tevens een klein kerkgenootschap
is, wordt het zendingsgenootschap ir
De inzegening >van de jonge mensen
werd verricht door de ere-voorzitter
van het Nederlandse werk, de emeri
tus-predikant van de kerk der Belgi
sche Evangelische Zending te Brussel,
ds. J. Knecht. De baby van het echt
paar Stringer huilde nogal tijdens het
eerste gedeelte der middagsamen
komst, maar werd stil toen de vier
toekomstige zendelingen op het toneel
verschenen. In 'een volkomen stilte
luisterden de aanwezigen naar de
korte inleiding van ds. Knecht die er
op wees dat God die belooft dat hij
met ons zal gaan, niet garandeert dat
ons leven gespaard zal blijven. Toen
hij dan ook de vragen stelde, die de
zendelingen met ..Ja" moesten beant
woorden. vroeg hij ook: ..Zijt ge. als
God het in Zijn ondoorgrondelijk
raad mocht vragen, bereid uw leven
te geven voor zijn zaak?" Na het ja
woord knielden de zendelingen
en de voorzitter van het Nederlandse
comité dhr. L. de Graaf uit Alphen
a/d Rijn droeg hen vervolgens op in
gebed, waarna de aanwezigen in een
lied hen eveneens opdroegen aan God.
Het benodigde geld voor de uitzending
van deze vier mensen moet geheel ko
men uit gaven van gelovigen. De eerste
stoot voor het benodigde bedTag van
20.000 gulden werd reeds aan het begin
van de landdag gegeven door een enve
loppe met inhoud van een kleine ge
meente uit Haarlem. De inhoud bedroeg
1350 gulden. In de ochtenddienst
reeds meer dan duizend gulden gecol
lecteerd. en de Nederlandse directeur
van dit zendingswerk was er ten volle
van overtuigd dat het bedrag voor
einde van de zomer bij elkaar zou
„Een" Groot tDagspel heeft de heer
W. H. Gispen geschreven voor de bonds
dag, niet zomaar een spel, maar een
vormgeving van wat de gereformeerde
jongeren moet bezielen. Vijf delen telde
het spel; ze vielen uiteen in een korte
toespraak en een verbeelding van het
daarin gestelde probleem. Het ging daar
bij om het actueel-zijn van het jeugd
werk. de vreugde van het jongzijn. ver
antwoordelijkheid voor de ander (kan
het ons schelen of iemand geen lid wil
zijn?) calvinisme en bewogenheid met
de jongeren-zonder-Christus? De regie
van Coos van Hoboken gaf enkele zeer
goede vondsten te zien. Muzikale mede
werking verleenden de organist Bern-
hard Steinvoort en de trompettist Harry
Sevenstern.
Hoezeer dh snel in de morgenuren de
aandacht had vastgehouden bleek wel 's
middags, toen vrijwel geen plaats onbe
zet bleef: iets dat op vroegere referaten-
bondsdagen wel eens anders is geweest.
ons wacht als het r(jk van God eens volkomen zal z(jn. Deze
woorden sprak ds. J. J. Buskes van Amsterdam in de „hage-
preek" ter inleiding van het C.J.M.V.-lentefeest op Zijpendaal te
Arnhem. Terwijl hjj dat zei, stond de predikant op een geïmprovi
seerde kansel midden in een natuurtafereel van ongewone luister.
Een prachtige bebossing was het klankbord van de spreker. Stralend
welfde de hemel zich over het landschap; bloeiende rhododendrons
en kwelende vogels gaven accent aan het feest der natuur op deze
Hemelvaartsdag. Op de glooiende weide voor de spreker zaten vier
duizend jonge mensen naar de preek te luisteren.
Het
i fascinerend.
Jong Gereformeerd
Noemen wij nog van de woensdag be
sproken huishoudelijke zaken, dat de sa
mensmelting van Bouwen en Bewaren en
Gereformeerd Jongelingsblad tot een
nieuw blad aanvaard is. Dat nieuwe
blad. Jong Gereformeerd, zal èn blad
van de bonden èn algemeen gerefor
meerd jeugdblad zijn De meisjesbond
nam afscheid van de redactrice me
vrouw G Kraanvan den Burg en de
bondsbestuursleden mej. H Blauw, mej.
A. Kruyswijk en mej. M. Miedema. Het
moderamen van de jongensbond bestaat
thans uit ds. Lammens. J. C. Lanser, se
cretaris (hij nam die functie reeds tij
delijk waar), Jacq de Smit, penning
meester, G. C. Karssen uit Bodegraven.
Als vice-voorzitter is de heer T. M. Gil
huis uit Katwijk gekozen. Ds. F van
der Bom heeft in de grote R A I.-hal de
groeten van de calvinistische jeugdorga
nisatie in Australië overgebracht.
Bondsdag Gerei. J.V.'s art. 31 K.O.
HET twee duidelijke waarschuwingen betrekking hebbende op
de houding van de Christen in deze veranderde maatschappij
zijn een zevenhonderd leden van de Nederlandse Bond van
(vrijgemaakte) Gereformeerde Jongelingsverenigingen huiswaarts
gekeerd van hun bondsdag op Hemelvaartsdag. De eerste waarschu
wing, ontleend aan Petrus' woord tot de gemeente in verstrooiing
in Klein-Azië luidde: „Weest nuchter en waakt", en de tweede, een
regel uit een oud Geuzenlied, „Gij draagt den bast al om uw Strot."
De bondsdag werd gehouden in de („Terug naar het isolement, waarin onze
vissersplaats Spakenburg. Een twee-j kracht ligt
duizend jongemannen en Jonge vrou-i j i
wen, jongens en meisjes waren daar WCTK bedreigd
verenigd en hun grote aantal maakte
het noodzakelijk, dat van twee kerk
gebouwen gebruik werd gemaakt, n.l.
van de Noorderkerk en van de Mara-
nathakerk. In beide kerken waren
enkele sprekers, die belangwekkende
referaten hielden.
Professor C. Veenhof, hoogleraar te
Kampen, zou spreken over „De zin vap
de arbeid" en zijn rede zou door de N.C.
R.V. worden uitgezonden. In de loop van
de middag kwam echter het bericht,
dat professor Veenhof door een lichte
keelaandoening niet in staat was zijn
Toespraak te houden. In zijn plaats trad
daarom de heer P. Jongeling te Gronin
gen op, wiens toespraak „Vijf maal
werd de grond gewassen"
viel te beluisterne.
Ds. Buskes sprak over
meer" en het „nog niet" vai
de. Het is Jezus Christus, dii
aarde verenigt tesaam. Zijn hemelvaart
houdt de belofte van zijn wederkom)
in. En deze wederkomst moet allen, dl
Christus liefhebben, insolreren. Zeker
het C.J.M.V., dat in de naam van Chrls-
tlis werkzi
i is.
de radio
Terug naar het
isolement
In de Maranathakerk spraken o.m. de
tweede bondsvoorzitter de heer G. Storm
uit Amersfoort en de heer J. van Es te
Giessendam. De heer Storm had Petrus'
waarschuwing tot uitgangspunt. Hij bond
zijn gehoor op het hart met beide be-
op de grond te staaan. „Weest wak
en op uw hoede", zei hij, „weest
waakzaam tegenover de ergste vijand,
die de wereld kent, Satan. Hij gaat rond
als een briesende leeuw, zoekende wie
hij zal verslinden. „De tijden zijn ern
stig. Niemand zal dat kunnen ontkennen
Allerlei invloeden trachten vat op het
werk van de bond te krijgen. „Zijn er
onder de Gereformeerden niet Öie kaar
ten. dansen en naar de bioscoop gaan'
Zijn er niet onder hen, bij wie de be
langstelling voor de beginselen
flauwt en die liever naar de radio luiste
ren dan naar een preek? Het woord van
Petrus geldt ook voor deze tijd. Het is
de laatste ure. alles loopt ten einde. De
ogen gaan dicht voor de werkelijkheid.
Petrus' woorden houden een richtlijn in:
De heer Van Es
het „verliezen van
het verenigingswerk"
dit aan de gang is.
als met hem
arschuwde tegen
eigen stijl in
Symptomen, dat
al. Het is
de dich
ter van het oude Geuzenlied zegt: „Gij
draagt den bast al om uw strot". Het
verhaal gaat, dat Godfried de Noorman
zijn gevangenen met een band om de
hals liet lopen. De bast om de strot. Ten
bewijze, dat men gevangene is. „Ons
werk wordt bedreigd. Door de tijdgeest."
De dreiging van de tijdgeest is er al
tijd geweest, maar treedt thans wel
sterk naar voren door de verandering
in de maatschappij. Meer dan voorheen
beschikt de mens over vrije tijd, maar
meer dan voorheen zegt hij voor niets
tijd te hebben. Onverschilligheid, ver
flauwing van de belangstelling voor het
geestelijk leven, het uit het oog verlie- woningen opgenomen.
Op dit eerste C.J.M.V.-lentefeest, dat
met eer de plaats van de vroegere bonds
dag heeft ingenomenr kwam de ver
nieuwing van het jeugdwerk duidelijk
naar voren. Op vijf verschillende plek
ken was iets te zien van de praktijk der
diverse C.J.M.V.-groepen. Hier trommel
den en bliezen de „Gesiena Meissies"
uit Den Haag. daar turnden de jongens
uit Terwinselen (Limburg), elders ston
den de Zwolse jongemannen te zingen,
danste een groep uit Borne, of trad
judogroep uit Rotterdam op. Er wa-
allerlei sportwedstrijden en muziek-
demonstraties, terwijl de even<
Arnhem verzamelde tamboer-
perkorpsen een uitvoering gavi
alle duimen omhoog deed gaan.
Het zien van al deze
bleek een dynamische
ben op de omstanders; zij wandelden de
hele dag van de ene hoek van Zijpen
aal naar de andere om vooral niets te
nissen: deze beweging ontnam elk
statisch" restant, dat het lentefeest
had kunnen overhouden van de vroegere
bondsdagen. Toch waren er wel enkele
programmapunten, waarbij de benen tot
rust kwamen. Eén hiervan was de bonds-
rede. die men ln het gras gezeten
aanhoorde.
Ds. H. J. van Heerden. te Schevenin-
gen. voorzitter van het C.J.M.V., maakte
in zijn rede duidelijk dat het verbond er
op uit is om datgene na te streven, wat
men in het Amerikaanse jeugdwerk „de
4 H's" noemt; head, heart, health, hands.
Men richt zich op hoofd, hart, lichaam
en ziel. Dit lentefeest heeft dat laten zien.
Het spel-element kreeg er een grote
plaats, zoals het die ook in het dage
lijkse C.J.M.V.-werk heeft. Want een
het „niet passieve vorm van jeugdwerk wordt
niet meer begeerd en is ook niet meer
gewenst.
Op het "s woensdags gehouden
C.J.M.V.-congres dat de „huishoude
lijke vergadering" van weleer verving
was trouwens besloten om allerlei
niet-specifieke C.J.M.V.-activiteiten, zo
als judr, volksdans. pijperkorpsen
kans te geven in C.J.M.V.-verband te
worden opgenomen.
Head, health, hands hadden op het
lentefeest genoeg te doen. Maar
hart? Ds. Van Heerden adviseerde de
leden om bij alle andere activiteiten
toch vooral op te letten, dat het vuur
hun hart zou blijven branden. Branden
de harten heeft het C.J.M.V. nodig. Met
de beste methodiek begint het verbond
niets, wanneer de harten niet branden.
Zo is het steeds geweest. Vroegere
C.J.M.V.-ers bewaren de beste herinne-
ingen niet in de eerste plaats aan
het werk, dat zij er deden, maar aan
nannen, die in dit werk met grote
bezieling leiding garven.
Brandende harten voor Christus zijn
nodig om de C. in C.J.M.V. wezen
lijke waarde te verlenen. Brandende
harten voor Christus worden echter al
leen gevoed door de brandstof van
het evangelie Bij alle vernieuwing
van het C.J.M.V.-werk blijft dat het
voornaamste en het is de «org van
het bestuur om bij de nieuwe vormen
de oude inhoud te bewaren.
Het lentefeest eindigde met een kort
spel. geschreven door de heer C. P.
Klap, algemeen adjunct van het ver
bond. „De aarde is ons speelveld", zo
als het spel heette, werd opgevoerd door
de C.J.M.V. „Onésimus" te Rotterdam.
Maar het eigenlijke slot was de ge
meenschappelijke mars door Arnhem.
Daarmee kwam een eind aan een dag.
die voor de aanwezigen een hoogtepunt
was. juist doordat zij als de eerste stap
gold op weg naar de vernieuwing, die
het C.J.M.V.-werk doormaakt.
Op het congres
iog een besluit
op vernieuwing
wijst: met 384 tegen 25 stemmen aan
vaardde men een resolutie, waarin
wordt uitgesproken, dat de dienst die
hel Melsjesverbond C.J.V.F. en het
CJ.M.V. aan de jongeren van ons volk
hebben te bewijzen, roept om een fusie
van beide bonden. Zou het Melsjesver
bond niet ingaan op fusievoorstellen,
dan zal het C.J.M.V. ten aanzien van
het gemengde werk een eigen weg die-
Het congres nam afscheid van vier
bestuurders en begroette vijf nieuwe:
H. C. H. van der Molen (Heerenveen).
F van As (Haarlem). H Eversdijk
(Kapelle), J. Hein (Terwinselen) en B.
Kanters (Hooge Zwaluw*).
Vermelden wij nog, dat op het lente
feest stevig werd geofferd. De zieken-
dienst kreeg een collecte van 1755,60.
waarbij de tamboer- en pijperkorpsen
nog 1(18.50 voegden, voor de Wereld
bond zamelde men 944 in. Een gooche
laar trad belangeloos op voor het vluch
telingenwerk van het vertiond.
'crktoTtThS Indrukwekkend appèl van Herv. Geret. jeugd
MEER dan drieduizend jongens en meisjes, leden van de Ned.
Hervormde Jongelings- en Meisjes vereniging op G.G., vulden
gisteren de grote Beatrixhal aan het Vredenburg te Utrecht.
Uit letterlijk alle delen van het land was de Hervormde Gerefor
meerde jeugd naar de Domstad gestroomd, om deel te nemen aan dit
massale jeugdappèl. Samen luisterden ze in stille aandacht naar de
sprekers en samen zongen ze hun liederen, die vermengd met de
klanken van de Chr. Utrechtse Muziekvereniging „Maranatha", de
grote ruimte tot in de verste hoeken vulden.
zen van de geestelijke strijd, staan het
werk, dat Vonkenberg zich zeventig jaar
geledon voor ogen stelde in de weg. Le
vendige studie van het beginsel, waarop
het werk in de verenigingen berust,
mag niet verdrongen worden door sport
en spel. Er dreigen gevaren. Het gevaar
van gevangene te worden van de geest
van deze tijd. Gij draagt den bast al
om uw strot. Maar dat Geuzenlied ver
volgt: „Weest niet meer neutralistisch.
redt fluks uw vrome handen". Niet kij
ken naar de wereld, maar doen wat Mar-
nix van St. Aldegonde al in zijn vrome
volkslied aanraadde: „Tot God wilt u
begeven".
Telegrammen
Tijdens de morgenvergadering wer
den telegrammen gezonden aan Ha
re Majesteit de Koningin en aan de
bondsvoorzitter ds. J. Vink uit Amers
foort. die thans in de Nederlandse
Antillen vertoeft. Tussen de morgen
en middagvergaderingen werden de
deelnemers aan de bondsdag harte
lijk door de Spakenburgers in hun
De bijeenkomst stond onder leiding
an ds. Jac. Vermaas, die in zijn ope
ningswoord verschillende gasten welkom
heette, onder wie ook prof. dr.
verijn. Ds. Vermaas wees op de
rechten, die de jeugd in Europa geniet
boven die in andere delen van de we
reld. Wij behoren tot het „bezittende
derde deel van de wereldbevolking, dat
85 pet. van het wereldinkomen gebruikt.
Maar boven alle materiële welvaart
hebben wij het voorrecht, dat wij het
Woord van God kennen, dat wij vrij
mogen belijden, dat Christus is opgeva
ten Hemel en dat Hij alles is wat
nodig hebben voor de tijd en vooi
de eeuwigheid. Juist bij onze materiële
welvaart mogen we ons niet onafhanke
lijk gaan voelen van God, van Wie wij
alles ontvangen. Wij moeten juist
verantwoordelijkheid gaan beseffen,
„Het Gereformeerd belijden is hele
maal niet uit de tijd en het is geen
ballast waar we zo gauw mogelijk
af moeten zien te komen. Nee. we r
terug, wij persoonlijk zowel
als de Kerk die ons lief is", aldus ds.
Vermaas.
Afval
i Hemelvaartsmeditatie
(Van een onzer verslag
gevers)
EE paar honderddui
zend bromfietsen,
die Nederland zich
heeft verschaft, dringen
met evenzovele paarde-
krachten op naar de ver
overing van een eigen
plaats in het verkeer;
gelijkstelling met de
fiets is niet ideaal, ge
lijkstelling met de mo
torvoertuigen zou waan
zin zijn. Tussen tafella
ken en servet is de ka
rakteristiek van de rol,
-Je de brommers voorlo- de Bromfietsbond dit bete:
pig is beschoren en
dat zij zich verenigd
hebben in de Nederland
se Bromfietsbond is even
zeer hun goed recht als
een begrijpelijke reactie.
niet had kunnen organiseren.
Want de Nationale Demon
stratie werd tot een collectie
ve verveling, en het enige po
sitieve resultaat van deze
dag, het vrijwillig af te leg
gen verkeerscxamen'ie, werd
een blamage voor alles wat
zich met een bromfiets met
veertig kilometers ^er uur in
Gisteren, Hemelvaartsdag, het verkeer waagt
lagere scholen
was uitgeroepen tot Broi
fietsdag, en de stertocht naar
Maarn zou zo beloofde de
circulaire een „nationale
demonstratie worden".
Afgezien van de. vraag of de
loutere werkelijkheid van nu
bijna 300 000 bromfietsen in
ons verkeer al niet demonstra
tief genoeg is, zijn wij. in
de avonduren van Maarn mis
troostig huiswaarts kerend
tot de slotsom gekomen, dat
Want van de 180 naar
Maarn gekomen bromfiet
sers waagden zich slechts
vijftig aan dit
gels-examentje,
vijftig wisten er maar vier
het formulier zonder foutie
ve bcantwoordingen aan de
jurytafel in te leveren. En
alles zou nog niet zo ver
schrikkelijk zijn. a!s dat
formulier nu niet normaal
ln gebruik zou zijn als exa-
Bèpaald enthousiast was de
oornse Vereniging van Vei-
deze liK Verkeer (wier medewer
king aan de totstandkoming
van het festijn door de Brom
fietsbond onhoffelijk genoeg
werd doodgezwegen) dan ook
niet. De opzet van het geheel
bood ook verder geen reden
tol oprechte verheugenis: ten
minste een aantal kilometers
afleggend en verder aan geen
enkele eis behoevend te vol-
verkeers-re- doen, karden de brommers
's middags Maarn binnen
waar hun een veel te klein
zaaltje en een krijsende jazz
band van laa.g allooi wachtte.
In leren jassen opeengepakt,
al dat moois
verwezen te kijken en
de bekers en bekertjes
de verkeers-vragen. en
die voor de oudste, de jong
ste en de (naar wij menen)
dikste deelnemer waren uitge
reikt. dromde men opgelucht
de frisse lucht in,' om opge
wekt huiswaarts te brommen.
I de i
tocht napr
trent de bromfietsers
heeft geleerd, is dat zij
niet weten. een tram
voorrang heeft, niet weten
op welke plaatsen ze niet
en op welke zij wèl mo
gen stoppen, niet weten
wat een rood verkeers
licht betekent f!) en van
voorrangswegen en des-
zelfs eigenaardigheden
niet de flauwste notie heb-
Wij zuchten n zeggci
maar één ding: Oh. Brom
fietsbond. waaróm
G. H. van Kooten te Genemuiden, sprak
dr. H- Bout te Utrecht over: „De jeugd
in de afval van het avondland". De af
val van het Christendom manifesteert
zich in het Westen bijna massaal. In
onze tijd is God voor duizenden dood
en daarmee is de eeuwigheid weg uit
het leven van vele mensen. Met het
verlies van God raken alle verhoudingen
in de war. „Wie God van Zijn troon
duwt. geeft ook de mens als verant
woordelijk schepsel, als eeuwigheidswe
zen en als beelddrager Gods, een trap",
aldus spr.
De jongeren van vandaag zijn niet
zelf op de ideeën gekomen, waarover
soms zeer terecht wordt geklaagd.
Het milieu waarin men verkeert vormt
een geweldige kracht en de houding
van de jongeren ia sterk afhankelijk
van de houding der ouderen. „Ik denk
er niet aan mee te gaan huilen ln het
koor van: het Is niets gedaan met de
jeugd van vandaag", aldus dr. Bout.
„maar ik ben er niet zo gerust op als
men zich voor de toekomst vastklampt
aan de jeugd, omdat die tenminste
Idealen heeft en enthousiasme kent".
Er rust een grote verantwoordelijk
heid op de jonge mensen. Er is afval,
maar wij zijn geen slachtoffers van een
lot dat zich blindelings voltrekt. Het
waarachtig welzijn hangt af van de mo
bilisatie van de levensbronnen voor het
tijdelijk en eeuwig leven. En de grote
Bron is Christus. Alleen geleid en ver
nieuwd door Gods geest kunnen wij het
uithouden in een wereld waar een an
dere geest waait.
Ds.
referaat over „De jeugd bij de voort
gang van het Evangelie". Spr. vroeg
zich af, of er eigenlijk wel sprake is
van vooruitgang. Overal klaagt men im
mers over minder kerkbezoek, over een
afnemend ledental en over slecht be
zochte vergaderingen? Inderdaad: vol
gens curven en statistieken gaat het
met het Evangelie hollende achteruit.
Discipel zijn
Maar ook Christus deed niets anders
dan schrappen: van zijn 5000 discipelen
houdt Hij er ten slotte nog maar elf
over. Ook in het jeugdwerk zijn de ge
lederen gedund. Maar deze reductie is
tevens een versterking, omdat juist de
genen blijven, die niet buiten Christus
kunnen leven: de jeugd die meedoet aan
de vóórtgang van het Evangelie. Wan
neer je tot de elf behoort heb je een
bewuste keus gedaan en dan volg je de
vaste koers van de dienst des Heeren.
Discipel zijn van Jezus is de drijf
kracht om uit te gaan in deze wereld,
om je door God te laten gebruiken bij
de voortgang van het Evangelie, in de
winkel, op school en op de fabriek. „Ge
lukkig die jongens en meisjes die tot
deze jeugd behoren", zo besloot ds.
Graafland.
Ten slotte sprak ds. W, de Bruijn te
Ermelo over „De jeugd in het aanlich
ten van Christus' wederkomst". De tijd
waarin wij leven is er een van onge
kende onzekerheid. In de harten van
jongeren en ouderen komen allerlei
klemmende vragen op. Maar in de
Bijbel wordt deze tijd gekenschetst als
dc tijd tussen de hemelvaart en de we
derkomst van Christus, de tijd die voor
afgaat aan de volkomenheid van Zijn
Rijk. Dit betekent, dat de duivel nu zijn
laatste krampachtige strijd uitwoedt.
Daar waar het Evangelie komt. brengt
iltijd de crisis. Maar in Christus is
Gods Kerk overwinnares en uitgeheven
boven alle nood. Als we dit zien. hebben
ook de kracht om onze hoofden op
richten als we de aangrijpende din
gen beleven en zien, die Zijn komst
aankondigen.
de traditionele programma-
ounten op de Bondsdag was het verzen
den van telegrammen aan Koningin Ju
liana en aan Prinses Wilhelmina.
De heer T. J. Korevaar. secretaris van
de Herv. JongclingsboDd op G.G.. moest
toewijding te
