VAM MENS TOT MENS STAD Aanvragen om vakantiehulpen nu reeds indienen zentba NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 ZATERDAG 18 MEI 1957 Instructie en onts/jonning voor Chr. auto-bestuurders De kring Leiden en omstreken van d< Nederlandse bond van Prot.-Chr. beroeps- goederenvervoerders hield gisteren in Den Burcht een familie-avond. Voor de pau; sprak de heer R. F. S. Voerman, hoofd wet agent van politie, afdeling verkeer te Lei lid- den. over Vervoer en verkeer, een prak- zer- tisch en leerzaam onderwerp dus. de Na een welkomstwoord van de heer P. ,je de Vrij, vertelde de heer Voerman eerst iets over de moeilijkheden van de op 2 mei van kracht geworden voetgangers- regeling. De rijtijdenwet noemde de heer van Voerman tweeslachtig, aangezien dit ener- oor züds een verlengstuk is van de arbeids- wet en aan de andere kant ook van d( j wegenverkeerswet. Het sociale facet i« en" het tegengaan van oververmoeidheid var de- i de bestuurder, waardoor men hoopt het ja,aantal ongelukken te verminderen, len Volgens de regeling mag een bestuur lij der niet langer dan 5 uur achtereen achter het autostuur zitten, maar over het woord „werken" wordt door baas en knecht an- o' ders gedacht. De heer Voerman gaf hier- j voor dan de juiste methode aan. dat De Christelijke reciteer- en toneelver- iUn eniging Demosthenes te Hazerswoude ine sPeelde het stuk in drie bedrijven „De firma Havezaath en De Keizer"; een Amerikaans gegeven, opnieuw door Her- •st- man Steijlen bewerkt. Bij ons beter be- het kend als Potasch en Perlemoer. de De hoofdrollen werden goed gespeeld, ran publiek vermaakte zich vooral in de scènes waar de compagnons elkaar in de haren vliegen, figuurlijk dan, maar door een verrassende wending wordt dit niet ®r in een letterlijke vechterij omgezet. De bijrollen zijn er in dit stuk alleen eigenlijk om reliëf te geven aan de bekvechtende ,u_ en toch aan elkaar gehechte vrienden. De Stem des Volks gaf mooie en verzorgde uitvoering Koor verrichtte in alle geledingen prachtige prestaties CGISTERAVOND gaf de Leidse afdeling van „De Stem des Volks" haar T jaarlijkse grote uitvoering in de Stadsgehoorzaal voor een zeer talrijk gehoor. Op het programma stonden werken van Mozart, Verdi en C. Orff, solistische medewerking werd verleend door de sopraan Corry Bijster en de bariton Herman Schey, terwijl het Noordhollandse Philharmonisch Orkest voor de orkestrale begeleiding zorgde. We hebben de laatste jaren al verschei dene goede concerten van dit koor bijge woond en onze verwachtingen werden ook deze avond niet teleurgesteld. Ijet koor is niet alleen numeriek sterk, het bezit aantal uitstekende krachten en. wat belangrijk is, het heeft zich de laat ste jaren onder de geestdriftige en be ne leiding van Iskar Aribo een op merkelijke discipline eigen gemaakt. Met dit koor kan een dirigent zeker een be trekkelijk zwaar programma, zoals dat 'an gisteravond in studie nemen. Welis- vaar betekende de uitvoering van Orffs ,Carmina Burana" een reprise (het werk werd enige jaren geleden reeds met suc- uitgevoerd), er zal toch stellig weer heel wat energie aan besteed zijn. Zoals te verwachten was. vertoonde het concert een climax, waarvan het hoogte punt na de pauze viel. Mozarts onvolprezen „Ave verum cor pus" werd wel mooi gezongen, doch men had enige tijd nodig er geheel in te ko en daardoor werd de mystieke ver stilling waaruit dit werk is voortgekomen, niet gerealiseerd. Corry Bijster zong het „Fulget amica dies" uit Mozarts „Exultate Jubilate" over Werkgelegenheid in Leiden gunstig OVER DE PERIODE van 6 tot en met 11 mei daalde het aanbod j (arbeidsreserve) van 180 tot 160 als gevolg van normale wrijvingsfac toren. Een niet onbeduidend aantal personen kon in het zogenaamde losse- c.q. gelegenheidswerk worden geplaatst. De werkgelegenheid is over de gehele linie uitermate gun stig, hetgeen duidelijk naar voren treedt bij een vergelijking met de standcijfers van het overeenkomstige tijdstip in 1954 en 1955. De voor- j delige verschillen bedragen namelijk 820 en 270. Een nadere analyse van de arbeids reserve naar vorm van werkloosheid I levert het volgende beeld op: wrijvings werkloosheid 100, seizoenwerkloosheid nihil en andere vormen van werkloos- heid 60, waarbij 40 minder-validen. De vraag naar arbeidskrachten onder- j ging geen wijziging van enige betekenis en beliep 760 geregistreerde aanvragen, waarvan er 260 betrekking hadden op I jeugdigen (15 t/m 18 jaar). De vraag volwassenen is vooral gericht op arbeids krachten voor de textielindustrie, de me taalindustrie, bouwnijverheid en de land- Nu de vakantietijd nadert, is het wellicht niet ondienstig te wijzen op de mogelijkheid om via de afdeling Jeugdbemiddeling jongelieden aan te trekken, die zich voor vakantiebezig heden aanmelden. In vele bedrijfstakken, vooral seizoengevoelige, kan men in de Voordrachtavond van Albert Vogel De lntersoholaire contact commissie, die vorig Jaar met zoveel succes enkele culturele avonden voor de Leid6e mid delbare scholen organiseerde, heeft voor 24 mei de bekende voordrachtkunstenaar Albert Vogel bereid gevonden om in de foyer van de Stadsgehoorzaal een voor- drachtavond te houden. Albert Vogel zal o.a.1 voordragen uit werken van E. A. Poe, H. Chr. Anderssen en Louis Coupe- j rus. Aanvankelijk zou Albert Vogel sa- i men met zijn zuster. Ellen Vogel, zijn opgetreden. Door een g-astvoorstelling met de Ned. Comedie, die zij op die dag moet geven, kan dit echter niet doorgaan. Landdag in Velsen Zoals bekend, wordt op de tweede Pink- J sterdag op het landgoed Beeckestein een j (landdag gehouden van de Evangelische Christen-Gemeenschappen in ons land. Vanuit Leiden gaan vier bussen naar Vel- sen. Om half 9 is het vertrek bij het ge bouw Middelstegracht 3. Plaatsbewijzen zijn bij de heer Dikkes nog verkrijgbaar. Spreekbeurt De heer D. M. A. van Teylingen spreekt donderdagavond om acht uur in gebouw Centrum, Hooglandse Kerkgracht 44 ingang Moriaansteeg voor de Hervorm- de bond voor inwendige zending op G.G. I De bedoeling is meer belangstelling te i wekken voor de evaneelisatie-arbeid on der de buitenkerkelijken. VULPENHOUDERS Demmeniz Haarlemmerstraat 169 Een dokter nodig De doktersdiensten worden morgen waargenomen door de artsen Pieterse, Jansen, Langezaal, Den Haan en Ver- Welke apotheek? Zaterdagmiddag, 's avonds en 's nachts zijn geopend voor het klaarmaken van spoedrecepten: Doeza-apotheek. Doeza- straat 31, tel. 21313; apotheek Nieuwe Rijn, Nieuwe Rijn 18. tel. 20523; apotheek Oegstgeest, Wilhelminapark 8, tel. 26274. Zondag zijn van 's morgens acht uur tot 's avonds twaalf uur alleen geopend Doeza-apotheek en apotheek Oegstgeest komende maanden extra hulp ge bruiken. Het is dan ook raadzaam aanvragen om vakantiehulp thans reeds in te dienen. Het aanbod van vrouwelijke arbeids krachten daalde van 65 tot 50 als gevolg van een vrij aanzienlijk aantal plaatsin gen. vooral van personen, aan wie veel moeite en tijd is besteed en voor wie uit eindelijk toch nog een arbeidsplaats is gevonden. De vraag bleef vrijwel gelijk en bedroeg 250 geregistreerde aanvragen, waarvan 40 betrekking had op jeugdi- De behoefte aan vrouwelijk personeel doet zich in vrijwel alle bedrijfstakken gevoelen, doch treedt in het bijzonder aan de dag in de textiel- en confectie-industrie, in de huishouding en in de winkelbedrij- het geheel genomen wel fraai, doch bleek in het Alleluia toch niet tegen de gewel dige coloratuur-toeren opgewassen, ter wijl zij ook de vederlichte, instrumentale virtuositeit mist. Wellicht werd zij ook wat geremd door het orkest, dat vooral vóór de pauze onder een moeilijk te over winnen loomheid gebukt scheen te gaan. De klankverhouding tussen solisten en koor enerzijds en het orkest anderzijds was ook in Verdi's „Stabat Mater" en .Te Deum" niet altijd gelukkig. Deze wer ken van de oude Verdi verdienen zeker de aandacht die er bij deze uitvoering aan besteed werd: Verdi heeft de moed gehad traditioneel-liturgische teksten op voor die tijd zeer moderne wijze en zonder een zweem van quasi-Palestriniaanse zoetheid (die in de 19e eeuw zo in de mode was in rooms-katholieke kringen) te componeren. Men heeft hem verweten dat hij geeste- 'ijke werken in opera-trant schreef, doeh dit is een misverstand. Ongelooflijk sterk van dramatiek en innerlijke spanning zijn deze werken, doch zij eisen van de uit voerenden ook zeer veel. Aribo en zijn koor spanden zich bijzon- de i i der i iziek doen, de uitvoering was in menig opzicht heel mooi. doch de volmaaktheid werd niet bereikt, mede ten gevolge van de reeds genoemde traagheid waarmee het orkest reageerde, waardoor sommige ac centen te zwaar werden. Bleven er dus vóór de pauze nog en kele wensen onvervuld, de uitvoering van de Carmina Burana na de pauze was van dien aard dat we. evenals de meeste toe hoorders. met een gevoel van grote geest drift ten slotte huiswaarts keerden. Carl Orff behoort zeker tot de belangrijkste Duitse componisten, met Blacher, Egk en enige anderen, van de generatie na Hin- demith. Zijn werk begint de laatste tijd ook in Nederland steeds meer waardering te vinden en dit moet toegejuicht u den, want Orff heeft de hedendaagse i ziek met enige zeer oorspronkelijke waardevolle elementen verrijkt. De Car mina Burana. eigenlijk ook als ballet be doeld, danken hun onweerstaanbare be koorlijkheid zowel aan de kostelijke mid deleeuwse teksten als aan de even koste lijke, tegelijk simpele en geraffineerde wijze waarop de componist ze heeft ge toonzet. Deze studentenliederen der cen trale middeleeuwen geven ons een onge meen scherp en fascinerend beeld van een bepaald aspect dier grillige bescha vingsperiode; zij spreken van de wissel valligheid der fortuin, van de verganke lijkheid der aardse geneugten even onbe wimpeld als van de overrompelende macht van lente en liefde, om ten slotte weer terug te komen op het sombere inzicht dat alles vergankelijk is. Orff heeft deze liederen prachtige ge- enscèneerd en ze gecomponeerd op een wijze, die zowel modern is als verwant aan de eenvoud en de diatoniek van het middeleeuwse wereldlijke lied. waarbij de ritmiek een heej bijzondere rol speelt evenals de simpele doch suggestieve kestratie. De uitvoering was van onw staanbare kracht, ieder scheen er vreug de in te vinden, zelfs het orkest was ont- Natuurlijk viel er nog wel eens iets min der volmaakt uit, doch de vaart van geheel werd daardoor niet geschaad. Een woord van bijzondere lof verdient onze grote bariton Herman Schey. die zijn solopartij zichzelf zo mogelijk ov trof. Onovertrefbaar was hij in „Ego sum bas" en „Dies nox et omnia", welk c gebruik weet hij van het kopregister te maken! en welk een dramatische expres sie! Corry Bijster viel vooral op in „Stetit puella" en „Intrutina", in „Dulcissimi tam bibi subdo me", waar haar partij wel zeer hoog komt, schoot haar overtuigings kracht wat tekort. Het orkest voldeed zo als gezegd in dit werk beter, in no. 6 viel een fluitsolo op evenals in no. 9c. Henk Brier en Wim Seriier vertolkten hun pia nopartij voortreffelijk. Het koor verrichtte in al zijn geledingen prachtige prestaties, een hoogtepunt vormde het later her haalde „O Fortuna", monumentale afslui ting van een geniaal werk. Het is een heugende gedachte, dat de hedendaagse muziekliteratuur, naast vele speculatieve en vaak problematische produkten, ook nog zulke levensblije en vitale scheppin gen als deze Carmina Burana heeft voort gebracht. Koor en dirigent wensen we met dil concert van harte geluk. Dr. J. van der Veen Verrassingen bij Voorjaarspuzzel Het verloop van de Voor jaarspuzzel brengt ons dage lijks nieuwe verrassingen. Niet alleen is de stroom oplossingen enorm, maar tevens zorgen toe gewijde abonnees voor de no dige variatie. Met een flinke plof rolde vanmorgen een com pleet telefoonboek de brieven bus binnen en ook andere vor men van camouflage worden gebruikt om de oplossing een origineel uiterlijk te geven. Een andere verrassing en deze is niet zo opwekkend bestaat uit het opmerkelijk lage aantal kinder-oplossingen. Nu hebben we inmiddels al ont dekt, dat vele kinderen ver geten zijn hun leeftijd op de enveloppe te zetten. Deze wor den natuurlijk wel uit de grote stapel andere oplossingen te voorschijn gehaald, maar toch valt de activiteit van de jonge puzzelaars een beetje tegen. Dat wil natuurlijk niet zeg gen, dat zij het niet meer van de groten zouden kunnen win nen. Want tot de volgende week zaterdag mogen de oplossingen worden ingestuurd. De naaste toekomst biedt nog vele moge lijkheden. BURGERLIJKE STAND GEBOREN: Paulus Johannes zn v B J M Hunck en A Duiveram; Petronella Anna Maria dr v J v Dijk en P Brama; Johanna Maria Alida dr v K M A Doovo en J Zandvliet; Marco an v O M Cupédo en C J Mulder; Everhard Gerard zn v A de Neeling en C J Mulder; Eddy zn v J G v d Boon en G C v d Hoek; Clazina Johanna dr v B B Langeveld en M v Walderveen. ONDERTROUWD: C Develing en C Slegtenhorst; J J le Bleu en W M E v Kouwenhove; W K Groen en C J Pijnak ker; E Velthuijzen en M H Ringelberg; O A Schafstadler en T C C Leemans; J H J Mentink en H M Zandvliet; J D van Roijen en S Bodijn; J H Bouwmees ter en P Boon; C de Haas en G Wassink; C B M v d Ende en P M Roefstra; W de Roode en C S J G Fasel; M Schaap en W Graafland; J H Wisse en N Amstel veen; B C Slegtenhorst en C C Develing; P J M Bik en M T M Juffermans; C Beijer en G F v d Hoogt; A v Eijgen en J Hartevelt; P H Bouter en J Beij; S, Stouten en H de Bruin; M G F van Lubeck en M v d Heemst; A B v d Hoek en W J Otgaar; G A Kappée en E Schui- lenburg. OVERLEDEN: C J M v Winsen 2 dagen. Tussen de bladzijden Baby DolL onsmakelijk verhaal met een negatieve strekking LIDO. Het verhaal, dat de bekende toneelschrijver Tennessee Williams de even vermaarde regisseur Elia Kazan met Baby Doll ter verfil ming heeft aangeboden, moet toch wel op zijn minst ongezond worden ge noemd. Wat te denken van een kerel van middelbare leeftijd, die met een meisje van achttien is getrouwd, en zijn stervende schoonvader de idiote belofte heeft moeten doen zijn vrouw pas op haar twintigste jaar geheel aan hem te doen toebehoren. De man, die een nietsnut en een bijzonder slappe figuur is, hangt als een hond om zijn kind-vrouwtje heen ter be spotting van de omwonenden, die het broeierige, erotische gedoe vol leed vermaak volgen. De rolprent wordt nog veel onsmake lijker als Baby Doll omgang krijgt met een concurrent van haar man. die vreemd spelletje met haar speelt, haar merkwaardig genoeg tóch niet leidt. Wat er wel gebeurt, krijgen de Nederlandse bioscoopbezoekers nie zien tengevolge van een uitknipping, die slechts aanleiding geeft tot misverstan den. Het einde van de droevige geschie denis is evenwel duidelijk genoeg: Baby Doll en haar oude tante blijven dood zielig alleen achter. Men moet toegeven, dat de psychologi sche uitwerking van de figuren bijzonder knap is. Het is beklemmend, hoe dogenloos de verwrongen passies worden ontleed. Maar de inhoud is zo negatief mogelijk. De mens doolt maar wat rond op aarde, bewogen door zijn driften. Hij heeft geen enkel houvast, geen enkele richtlijn, hij weet niet waar hij het zoeken. Het bestaan is zinloos en leeg en loopt uit op volstrekte eenzaamheid. Elia Kazan heeft een stuk vakwerk ge leverd. Ondanks het feit, dat de rol prent verraadt, dat Tennessee Williams gewend is voor het toneel te schrijven, valt filmisch weinig aan te merken. Ge luid en beeld vormen een eenheid, het spel wekt bewondering, de sfeertekening is voortreffelijk en het camerawerk laat evenmin te wensen over. De spanning ontlaadt zich echter niet. Het blijft al'li maai even triest en uitzichtloos. (Ongezond negavitisme). Schaduw op het dak Luxor. André Barret, teleurgesteld remigrant uit Afrika, raakt na de terug komst bij zijn vrouw in een kleine Franse plaats ongewild betrokken in een moord- affaire tengevolge van het feit. dat hij op een avond op een huis aan de over kant een schaduw over het dak ziet glij den. De volgende morgen blijkt in dat huis een woekeraar te zijn vermoord. Een benedenbuurman van Barret wordt gearresteerd, maar Barret weet, dat die onschuldig is, omdat de buurman op de d van de moord thuis was. Wie het wel heeft gedaan wordt hem duidelijk, als hij een nieuwe leerling krijgt hij is leraar die zich verdacht gedraagt, idra over de moord wordt gesproken. Hoe Barret zelf later nog wordt ge arresteerd als de vermoedelijke moorde- maar toch wordt vrijgelaten wan- Happy-landing TTE KAT van de broodjeswinkel schuin tegenover onze krant zat reeds twee dagen lang klagelijk mi auwend op het dak. De lieftallige eige naresse van het in hoogheid gezeten dier was al ik weet niet hoeveel keer naar buiten gelopen, maar alle zoete woordjes en lokgeluiden ten spijt: poeslief zag geen kans de begane grond te bereiken. De poes was het altijd goed gewend geweest. Hoe kan het ook anders ais huisdier in een winkel zo vol met lek kernijen, die stuk voor stuk niet voor de poes zijn. Op het dak lagen pan nen en wat kiezelstenen, een oude fietsband en een roestig stuk ijzer. Niet te verteren gewoogweg. Het vrouwtje leed met haar katje mee. 's Morgens had ze aan de ach terkant van de winkel al een vertwij felde poging en haar leven gewaagd om haar lievelingspoes te bereiken, maar aan de goot hangend, ontdekte ze de steile muur, die scheiding maak te tussen mens en dier. Zakken dus De hele buurt leefde mee. Goede raad was duur, maar hij kwam toch. De buurvrouw zei: de brandweer moet gebeld. Iedereen vond het een reuze- idee en even later groepte men be langstellend rondom de brandweerlie den, die de ladder van hun kraanwa gen langzaam lieten stijgen. Glimmend gehelmd trokken ze naar boven. Bla zend blies de kat de aftocht. Psss, pss, riepen de blussers. En de halve Beestenmarkt psste mee. De kat keek schuw rond. Eerst over de goot naar de halsreikende menigte, toen naar de indrukwekkende brandblus- mannen. Bliksemsnel draaide het dier zich om. En met de moed der wanhoop stortte het zich in het gras van het achtertuintje. Happy-landing. Jeugdig initiatief TN HOLLAND STAAT EEN HUIS en hoewel er een paar meer staan dan één, staan er toch ook weer niet zoveel, dat er in een speelse bul enkele kunnen worden gesloopt. Maar de Leidse jeugd en speciaal dc jeugd rondom de Warmonderstraat, denkt daar eventjes anders over. Aan de Warmonderstraat stond een fabrieksgebouw, dat vorig jaar zijn bestemming kwijt raakte en leeg kwam te staan. De tijd, die verliep, voordat er belangstellenden naar het gebouw kwamen kijken, duurde dc jeugd ken nelijk te lang en zjj besloot zich met het fabrieksgebouw te bemoeien. Deze tussenkomst heeft nogal ern stige sporen nagelaten; de jeugd heeft het zaakje grondig aangepakt. Eerst verdwenen alle ruiten uit het fabrieks gebouw en toen deze arbeid was ver richt. ondernam men 'n grootse aanval op het inwendige van dc bedrijfs ruimte. Deze operatie gelukte volko men; de deuren werden geforceerd en nu had de jeugd vrij spel haar slopers- werkzaamheden tot het bittere einde voort te zetten. De buurtbewoners die deze jeugd-activiteit met de nodige ontzetting gadesloegen Je weet maar nooit waar zo'n Ini tiatief eindigt waarschuwden het gemeentebestuur. Het alarm werd doorgegeven aan de politie en deze stuurde twee dienaren om de toestand in ogenschouw te nemen. Hierop werd de gemeenterciniging belast met het opruimen van glas en puin, zodat de Warmonderstraat iets minder ging lij ken op een door oorlogsgeweld getrof fen stadsdeel. Maar dc jeugd ging onverdroten ver der. De politie stuurde regelmatig bal dadigheidspatrouilles zo vernamen we van inspecteur Verzijden doch de jeugd bleek voor haar taak be rekend; onzichtbaar in hun verloop, maar kenmerkend in de gevolgen gin gen de sloperswerkzaamheden voort. Thans is het pand door de gemeente aangekocht en misschien komen er nu op politie-advies een bos prikkeldraad en planken met zesduims draadnagels voor de ramen. Maar voor de jeugd in de buurt van de Warmonderstraat vormen de don kere gaten en de geforceerde deuren een blijvende aanklacht. Men kan nu bespiegelen, dat er te weinig recreatie-gelegenheid is en dat de jeugd door de toestand der tijden in een neurose komt te verkeren. Dit zijn allemaal mooie woorden, maar men zou ook kunnen zeggen, dat hier een stelletje jongens en meisjes op lummelachtige wijze het goed van een ander hebben vernield. En lummel achtigheid is een eigenschap, die in alle tijden en onder alle omstandig heden Is voorgekomen niet bij de JN DE PAR1JSE STRATEN en op de banken langs de Champs Elysées plegen de clochards een vaste plaats in te nemen. Een clochard is een man. die met de materiële wereld heeft gebroken, en die met zo min mogelijk middelen poogt een zo genoeglijk mogelijk leven te leiden. Hij slaapt met enkele collega's onder de Seine- bruggen en inspecteert 's morgens de vuilnisbakken om daaruit een maaltje te reddendat op het punt staat aan de vlammen van de vuilverbranding te worden prijsgegeven. Hebben de vuilnisbakken de clochard teleurge steld, dan gaat hij de Parijse cafeetjes binnen om een beroep op zijn mede- Dit leven schijnt enorm prettig en ongecompliceerd te zijn; toy hebben clochards gesproken, die al tientallen jaren onder de Seinebruggen hadden geslapen en die geen ander leven meer zouden willen. Toch heeft zelfs dit zorgeloze leven zijn schaduwzijden. Maar dan nóg weet de clochard zijn levenshouding te vinden. Enkele weken geleden stapte een clochard een Parijs' kroegje binnen, omdat de vuilnisbakken hem die mor gen in de steek hadden gelaten. Een dikke Parijzenaarin een joviale bui, riep hem aan zijn tafeltje en bood hem een glas wijn aan. De ober zag het gebeuren en begreep zijn plicht. Hij bereikte het tafeltje nog voordat het glas de lippen van de clochard had bereikt en frok de man weg Er ontstond een zeer levendige discussie, maar de ober bleef op zijn stuk staan: in zijn huis geen laving voor een clochard- De man, die de nachten doorbrengt onder de Seine-bruggen, glimlachte en liep langzaam naar de deur. Daar keerde h%j zich om, richtte zich hoog op en riep zó luid, dat iedereen het moest horen: Leve Frankrijk! Voordat de cafébezoekers dit sar casme hadden kunnen wegspoelen, liep hij alweer fluitend langs de stra ten van de lichtstad. Gast-vrijheid TN ONBEWAAKTE OGENBLIKKEN hebben wij die zorgeloze clochard wel eens benijd, maar nu onze wens droom in de naaste toekomst werke lijkheid dreigt te worden, beginnen we ons een beetje bekommerd te ge voelen. Clochard moet je in Parijs zijn. Een omgang langs de Leidse bruggen gaf ons weinig hoop, dat we onder één van deze een gezeQlige slaapplaats zullen vinden. Daarbij komt, dat wij in Leiden de enig© clochard zouden zijn. En dit leven is nu eenmaal niet op de eenzaamheid ingesteld. In een fataal ogenblik raakten we onze kamer kwijt. De argeloze buiten staander zou denken, dat men in een dergelijk geval gewoon een nieuwe kamer gaat zoeken, maar zo eenvoudig ligt deze zaak toch niet- Via een relatie kregen we een gefluisterde tip over een kamer in de Leidse Kloksteeg En omdat er in Leiden feitelijk maar twee straten zijn het Rapenburg en de Kloksteeg begon ons hart te kloppen als van een jongetje, dat na jaren knikkeren voor het eerst ont dekt, dat zijn buurmeisje het aan kijken meer dan waard is. Zo zaten we 's avonds tegenover de eigenares van het huis. waarin de kamer was gelegen. De inleidende besprekingen vlotten aardig, maar plotseling vroeg de hos pita dit is een Grieks woord, dat „gastvrouwe", afgeleid van „gastvrij heid" betekent „Maar als ik het goed begrijp, werkt u?" Wij wilden het woord „werken" eerst met valse bescheidenheid ver werpen, maar het bleek al spoedig, dat de dame geen enkele belangstel ling had voor de krachten, die wij doorgaans plegen aan te wenden ter verkrijging van het dagelijkse brood „Dat wil dus zeggen, dat u tijdens de weekenden hier bent?" zo informeer de ze gestreng. We konden slechts beschaamd knik- Nu ken. „En u neemt zeker niet meer dan drie weken vakantie per jaar?". Tot op dat ogenblik hadden we daarin nooit iets minderwaardigs kunnen ont dekken. maar deze dame gaf ons het besef, dat dit iets is, wat fatsoenlijke mensen niet plegen te doen. „Nee", zo sprak ze, alsof ze haar medewerking tot een moord weigerde, „dan kunt u die kamer niet krijgen. De heren, die hier op kamers zijn, gaan tijdens de weekeinden weg. Eind mei vertrekken ze met zomervakantie en ze komen pas half september „Maar is dat dan niet erg onvoor delig voor u", zo waagden we. „Dan staan uw kamers van mei tot septem ber leeg". „Maar natuurlijk betalen ze gewoon door!" antwoordde de dame gedecideerd, alsof we het reken- stelsel van Bartjes in twijfel hadden getrokken. Wij vinden, dat de titel „hospita" hier niet meer op zijn plaats is. En als dergelijke dames tóch een Griekse naam willen hebben, laten ze zich dan „thesauriere" noemen. Hoewel dit ook niet helemaal klopt. Want een thesau rier vergaarde de schattingen van de noodlijdende bevolking voor zijn heer en dit soort dames benut de benarde situatie in Leiden ten eigen bate. Wantrouwen \|ET GEMENGDE gevoelens ruimde 1T1 mevrouw Voet. Anthonle Du«ck- laan 4, in de weken vóór Pasen iedere morgen dc takjes op, die 's nachts In haar brievenbus waren verzeild. De schooljongens, die de schuld kregen, werden echter gedurende de paas vakantie van iedere blaam gezuiverd. Want toen de familie het huis tijdelijk hal verlaten, nam een klein meesje zijn kans waar. Wekenlang waren de fundamenten van zijn nestje iedere morgen afge broken, maar nu vorderde de bouw gestaag en toen dc vader van me vrouw Voet tijdens dc paasdagen in het huis kwam kijken of de kraan niet lekte en het gasspaarbrandertje uit was, vond hij in de brievenbus een mezennestje, met daarin tien eitjes. Het leven moet echter zijn beloop hebben en zo keerde de familie Voet weer huiswaarts. De brievenbus werd ontzien. de familieleden gemaand sluipend de gang te passeren en de bakker drukte zo bescheiden mogelijk op het belletje. Het meesje, dat zich voor de inrich ting van z(jn huisje zoveel moeite had getroost, nam genoegen met het be perkte lawaai en zijn vrouwtje broed de 'jverig op haar eitjes. Maar omdat de post de brieven niet vóór de deur kon leggen, werd onder de brievenbus een kistje bevestigd en dit betekende het einde van de mezenfamilie in op- Het belletje, het praten en het lopen van de mensen hadden de meesjes nog kunnen verdragen, maar dat kist je onder hun woning gaf hun, een dreigend gevoel van naderend onheil. Twaalf uren lang trotseerde de me- zenmoeder haar angst, maar daarna was haar moreel gebroken. Toen mevrouw Voet 's avonds voor zichtig in de brievenbus keek, lagen de eitjes koud en eenzaam tussen de zorgvuldig gevlochten takjes. En door het tuintje fladderde een bedroefd meesje. In het mezenhartje was de strijd tussen angst en liefde nog niet volledig uitgevochten. Grote mensen T\E BRIEVENBUS aan de Anthonie Duijcklaan ontvangt nu weer iedere morgen gewoon de post. De eitjes hebben een voortijdig einde ge vonden in de vuilnisbak. Het is na tuurlijk jammer, dat mensen niet in staat zijn vogeltjes aan hun verstand te brengen, dat zij het goed met hen menen. Maar veel erger is het. dat de mens in het algemeen zo moeilijk vertrouwen weet te kweken. Voripe week hebben we geschreven over kinderen, die bij een ongeluk onmiddellijk volwassen omwonenden moeten waarschuwen. Dezer dagen zijn we dit vraagstuk van een andere hoek uit gaan bezien. We wandelden langs de ongelijke stoepjes van de Nieuwe Rijn en voor ons liepen vier kleuters. De stoepen waren te hoog voor de meisjeséén van hen sprong verkeerd en viel op haar knie. Een luid gehuil kondigde de schrik over deze misstap aan en de drie vriendinnetjes stonden meelevend rondom het slachtoffertje. Wij bogen ons over het meisje heen en infor meerden, of ze zich erg had bezeerd. Op slap hield het huilen op: twee kleuters renden vlug weg en de derde bleef dapper bij haar gevallen vrien dinnetje, hoewel haar lip trilde van Daar stonden we nu, als slungelige volwassene, die moest ervaren dat kinderen bang voor hem zijn. Dit is zo geloven we de schrijnende fout in deze „eeuw van het kind"; een kind krijgt van zijn moeder een lolly en van zijn vader een reep choco lade: „en nu verder stil zijn!" Wij zijn t'roeper nooit volgestopt met snoepgoed, maar onze vader was kon rechtstaan. Een vriend, die altijd voor je klaar stond, als je hem nodig had. Het is als kind nooit bij ons opgekomen, dat onze ouders ons be schouwden als een lastig verschijnsel, dat je kon sussen met een lolly of een reep chocolade- Maar die vier kleine meisjes op de hope stoepen van de Nicutoe Rijn voelden zich onbewust wèl een ver schijnsel, dat geen last mocht ver oorzaken. Zij likten aan een lolly en dit was het loon, dat zij voor het niet- lastig-zijn hadden aanvaard. Dóórom waarschuwen kleine kinderen mis schien niet, als er wat gebeurt. Z(j kunnen nop niet onderscheiden, wan neer zij wèl en wanneer zij niet lastip mogen zijn. Maar de ervaring heeft hun geleerd, dat lastig-zijn iets is. waaraan grote mensen een verschrik kelijke hekel hebben. En die grote mensen zijn wij neer zijn leerling die door hem zeJf bij een hem in verwarring brengend© ontmoeting wordt neergeschoten een blunder begaat tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis Het gegeven is verwerkt tot een span nende film. die echter niet meer kwali teiten bezit dan die spanning .Hetgeen ons er niet toe kan brengen deze rolprent het predikaat „goede film" te verlenen. (Spannend, maar niet meer dan dat.) Santa Lucia Trianon. De Duitsers zijn na de oor log aan het zoeken gegaan naar een nieuw karakter voor hun films. In het roman tische genre en de sprookjes-sfeer van operetten had men niet zoveel vertrou wen meer en gezien het succes van de Amerikaanse show-films, probeerde men het eens op dit laatste vlak. De eerste produkten, die zeven jaar geileden Neder land bereikten, waren niet erg overtui gend en de jazzband is in de loop der jaren weer uit de Duitse films verdwenen. De rolprent die nu in Trianon draait, zoekt naar een combinatie tussen roman tiek en spanning. Het is een zingende detective-story geworden. Vico Torriani zingt op Alpenweiden en in Parijse kroegjes Arrivederci Roma en Santa Lucia, terwijl diamant-smokkelaars een net om hem heen weven. Al zingende duikt hij in het avontuur en al zingende komt hij er weer heelhuids uit te voor schijn; voor de smokkelaars loopt het ver haal minder goed af. De film is geen succes; de romantiek is te zoet en het detectiveverhaal weinig boeiend. Vico begint ons na honderd meter ceflluloid al mateloos te vervelen, maar dat is natuurlijk slechts een kwestie van smaak. (Een ietwat langdradig en toeimip ge slaagd experiment.) Vlucht naar Hongkong Rex. De misdaad op het witte doek voert deze week in Rex naar Hongkong en omdat deze reis 12.000 mijlen lang is, betekent dit voldoende spanning voor het gehele programma. Mooie vrouwen en ge wetenloze schurken strijden tegen de wet, die weer wordt beschermd door enkele dapperen. De film wordt gedragen door de nodige verrassingen, die de spanning aardig op voeren. maar met het einde hebben de filmmakers geen raad geweten. (Inspannende, ontspanning). Casino. De prettige ontspanningsfilm Sissl blijkt nogal in de smaak te vallen. Zijn vijfde week gaat in. Heropening van zaak De herenmodezaak van Bert Sohrier aan de Breestraat is vanmorgen na een uitge breide verbouwing en modernisering her opend. Er was veel belangstelling. AGENDA VOOR LEIDEN Zaterdag Foyer gehoorzaal, 8 uur: toneelgroep Euripides, gezellige avond. Antonius-clubhuis, 8 uur: ontspannings vereniging S.R.O., feestavond. Stadsgehoorzaal, 8 uur: feestavond per soneelsvereniging ELMI. Oegstgeest: kasteel Oud Poelgeest, zesde oecumenische Juristenconferentie, „Vraagt de moderne wereldsituatie een ander volkenrecht?", dr. Mohsen Amell uit Iran over „De bijdrage van Aziatisch© kant". Oegstge zesde oecumenische juristenconferentie. „Vraagt de moderne wereldsituatie een ander volkenrecht?", mr. S. C. Graaf van Randwijck over „Evangelie en internatio naal ethos", zondagmiddag: „De bijdrage Evanston 1954" (bespreking in groe- naar aanleiding van het rapport der sectie 4 van de bijeenkomst van de We reldraad van Kerken) en „De bijdrage in de Jongste geschiedenis" door prof. r. A. J. P. Tammes te Amsterdam. Maandag Levendaal 1, 7.30 uur: commissie voor huishoudelijke en gezinsvoorlichting, ..Goed licht in huis". Stadhuis. 8 uur: jaarvergadering Fotu Den Burcht. 7.30 uur: kinderkoor Ex Animo Dinsdag Den Burcht, 8 uur: consumenten avond melkhandel. Gebouw Prediker. 8 uur: afdeling Lei den Ned. Chr. Grafisohe Bedrijfsbond. jaarvergadering. Levendaal 1. 8 uur: commissie huishou delijke en gezinsvoorlichting, „Van alle© •at over onze kleding". Woensdag De kleine Burcht, 8 uur: Leidse vereni- ing van Postzegelverzamelaars, lezing ver de zegels van Israël, met projectie. Stadsgehoorzaal. 8 uur: London Opera- Ensemble. Tentoonstellingen Prentenkabinet Leidse universiteit, 13 ïei tot 15 juni van 2 tot 5 uur: „Vier gra-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 3