Fel debat in de Kamer over
het processieverbod
QfyutecUi
Gillette Rocket L 4-5Q
Jan Sluyters, zoeker naar
zinnelijke schoonheid
Mogen Amerikanen wèl wat aan
Nederlanders niet is toegestaan?
Voetgangers moeten intensief
worden voorgelicht
P.B.O.-organen mogen cle
consument niet vergeten
Gillet te
Minister Struycken verwonderd
over „zoveel drukte"
OUDSTE WEG VAN NEDERLAND
s
DONDERDAG 9 MEI 1<MT
Vriendschapsverdrag met U.S. aanleiding tot
TAE BEHANDELING van het verdrag van vriendschap, handel en scheep-
■*-' vaart met de Verenigde Staten van Amerika is gisteren in de Tweede
Kamer uitgelopen op een groot debat over de vraag of de Amerikanen wel
volledige processievrijheid in ons land krijgen, terwijl die vrijheid er voor
de rooms-katholieke landgenoten niet is. Het was een juridisch debat,
waaraan vier fractievoorzitters deelnamen en waarvan men moet zeggen,
dat de kwestie door de k.v.p.-fractie en door prof. Oud zeer werd over
trokken, omdat zij juridische spitsvondigheid belangrijker achtten dan de
duidelijke bedoeling van dit verdrag.
Zou dit punt er niet zijn geweest, het
verdrag zou in een uur tijds kunnen zijr
aangenomen. Van de zijde van alle frac
ties, behalve uiteraard van de onvriende
lijke communistische fractie, was men
voor dit vriendschapsverdrag, ook al heeft
men bedenkingen tegen de buitenlandse
politiek van de Verenigde Staten: De
structieve fracties waren het eens
staatssecretaris Van der Beugel dat het
lidmaatschap van de Ver. Staten van de
Navo fundamenteel is voor onze verhou
ding tot deze machtige bondgenoot.
Het waren dan ook de heren De Kadt
(soc.) en Beernink (c.h.), die niet inzagcr
waarom het debat over dit vriendschaps
verdrag nu de gelegenheid was om eer
uitvoerige discussie over de processie-
vrflheid te ontketenen. En inderdaad de
heer Blaisse (kath. v.) overtrok dit punt
en oppositieleider Oud (lib.) deed dappei
In onze grondwet staat dat „alle open
bare godsdienstoefeningen binnen gebou
wen en besloten plaatsen wordt toegela
ten, behoudens de nodige maatregelen tei
verzekering der openbare orde en rust
Onder dezelfde bepaling blijft de openbare
godsdienstoefening buiten gebouwen
besloten plaatsen geoorloofd, waar
thans naar de wetten en reglementen
toegelaten". Dit laatste etamt uit een 1
paling van 1848 toen is afgesproken dat
processies alleen nog maar gehouden kun
nen worden in die plaatsen waar dit
R
"fUMANO**
Kans op kouvatten! Brei
heerlijk warm ondergoed
van Neveda Reumanon, de
ideale anti-reuma wol met
de „R" op de omhand
1848 het geval is. In het algemeen komt
dit er op neer dat de processievrijheid al
leen bestaat beneden de Moerdijk. Deoe
regeling van ruim honderd jaar is nog
steeds van kracht, hoewel het vraagstuk
der processievrijheid in onze parlemen
taire geschiedenis nog steeds een bran
dend probleem i>.
Nu zegt het vriendschapsverdrag „dat
het onderdanen van de ene partij binnen
het grondgebied van de andere partij ge
oorloofd zal zijn zowel besloten als open
bare godsdienstoefeningen te houden".
Kijk, zo redeneerde nu de heer Blaisse
(kath. v.): in dit vriendschapsverdrag is
een absoluut récht op processie. De grond
wet kent die vrijheid van processie
slechts op beperkt terrein, vnl. beneden
de Moerdijk. Aan de Amerikanen wordt
dus toegestaan wat aan de Nederlanders
is verboden. En de aap kwam uit de
mouw toen de heer Blaisse zeide dat deze
gang van zaken voor onze regering een
prikkel moet zijn om ook in ons land tot
werkelijke goedsdienstvrijheid te komen
Daarvoor was voor hem alle reden, want
een internationaal verdrag prevaleert nu
eenmaal boven de nationale wetgeving
ook boven onze grondwet.
Het was de heer Bruins Slot (a.r.), die
er in een voortreffelijke speech op wees,
dat het standpunt van de K.V.P.-fractie
allerminst houdbaar was. In de eerste
plaats is het volkomen duidelijk dat dit
verdrag aan Amerikanen dezelfde ree
wil verschaffen als aan Nederlanders. De
bedoeling van de overeenkomst laat dus
geen plaats voor twijfel. Maar bovendien
zijn ook de Amerikanen in ons land. bij
het houden van godsdienstoefeningen, ge
bonden aan de openbare orde. Het Neder
landse begrip „openbare orde" op dit
punt is ook volkomen duidelijk. Daarvoor
is een algemene regel gesteld, die in 1848
van kracht is geworden. Men heeft die
regel juist gemaakt om de openbare orde
te kunnen handhaven.
De socialistische .afgevaardigde, de heer
De Kadt. was het daar volkomen mee
De K.V.P.-fractie haalt zaken bij el
kaar, die niet bij elkaar horen, zo zeide
hij. Als de regering werkelijk iets wilde
doen op het punt van de processievrijheid,
zou zij dat niet binnensmokkelen in
internationaal verdrag, maar dan zou
en voorstel doen om de grondwet te
wijzigen. En de heer Beernink (c.h.) voeg
de daaraan toe, dat het verdrag ook over
handelsreizigers spreekt, zodat men met
het zelfde recht kan spreken over de
rechtspositie van de handelsreiziger.
Deze standpunten waren natuurlijk een
belangrijke steun voor staatssecretaris
Van der Beugel, die deze karwei van mi
nister Luns moest overnemen, omdat er
een vergadering van de ministerraad was.
De staatssecretaris gaf toe dat de tekst
van het verdrag misschien niet helder
was, maar dat de bedoeling zeker wel
duidelijk was. Het heeft nooit in de be
doeling van de regering gelegen on
Amerikanen op het gebied van de gods
dienstoefening te bevoordelen. Zeker
de regering nimmer van plan geweest
over de processievrijheid een principiële
beslissing te nemen in afwijking va
grondwet.
Ja maar, zo antwoordde de heer Blaisse
(kath. v.), het gaat niet om de bedoeling
van de wet, maar om de tekst
verdrag. Wat de regering denkt
delijk, maar hoe zal de rechterlijke macht
hierover t.z.t. oordelen? Dat was het punt.
waarop ook prof. Oud hamerde. Naar zijn
mening was de uitleg van de heer Blaisse
juist. Maar zowel de liberale oppositie
leider als de K.V.P.-fractie is toch be
reid om over deze bezwaren heen te stap
pen. begrijpend, dat men een vriend
schapsverdrag met de Ver. Staten
gemakkelijk kan afstemmen.
De heer Burger (soc.) was het ditmaal
meer eens met de heer Bruins Slot dan
met prof. Oud. Naar aanleiding
opmerking Aran prof. Oud heeft de a.r.-frac-
tievoorzitter nog eens uitvoerig betoogd
dat de regeling van het processievraag-
stuk een regeling was van de openbare
orde. Daarbij kon hij o.a. herinneren
de Aprilbeweging.
Prof. Oud stond op het standpunt dat
een verdrag, dat afwijkt van de grondwet,
met 2'3 meerderheid moet worden aange
nomen. De K.V.P.-fractie was het daarmee
natuurlijk roerend eens. Staatssecretaris
Van der Beugel zeide, dat als de regering
van oordeel was dat dit verdrag strijdig
met onze hoogste wet zou zijn zij dit
kenbaar zou hebben gemaakt. Als het
verdrag met minder dan 2/3
tal stemmen zou worden aangenomen mag
de regering het niet ratificeren.
De heer De Kadt (soc.) heeft aan dit
debat een einde willen maken door een
motie in te dienen, die bedoelt uit te
spreken ,dat het verdrag met gewone
meerderheid van stemmen kan worden
aanvaard, omdat het niet in strijd is met
de grondwet. Prof. Romme vond deze
motie een juridische slag in de lucht.
Het zal een Amerikaan een zorg zijn hoe
de Tweede Kamer dit verdrag uitlegt.
Hij heeft alleen maar te maken met de
inhoud van het verdrag.
In deze interessante juridische debat
ten is de Kamer blijven steken. Dinsdag
a.s. zal staatssecretaris v. d. Beugel
pliceren en dan komt de motie in stem
ming. Voor deze motie zijn in ieder geval
de P.v.d.A., A.R. en C.H.. De S.G.P.-frac-
tie liet bij monde van de heer Van Dis
verklaren het niet juist
dit verdrag op tweeër!
AA-orden uitgelegd. De regering heeft tot
taak het verdrag te Avijzigen in
stemming met de grondwet, zodat
uitbreiding van de processievrijheid geen
sprake kan zijn.
vinden dat
Mr. Bloemarts voor politie-verkeersleergang
tu o
DE NIEUWE voet.gangersbepalingen, die 1 mei van kracht zijn geworden,
betekenen nog lang geen reden tot hoera-roepen. Nog steeds is de
situatie voor de voetganger niet te duidelijk, en aangezien te vrezen is,
dat hij er te veel van verwacht, zal hij intensief moeten worden voorgelicht.
Dit vormde de kern uit het betoog, dat
mr. F. P. E. Bloemarts, vice-president
van de Rotterdamse rechtbank en voor
zitter van de verkccrskamer van de Maas
stad, gisteren tc Utrecht hield op dc
tweede A'erkeersgang voor de politic, die
door de A.N.W.B. Avas georganiseerd.
Mr. -Bloemarts gaf een overzicht
de mogelijkheden,
kende voetgangi
zal kunnen worden geplaatst. Men
heeft de (nog maar weinig talrijke) door
knipperbollen bebakende beschermde
oversteekplaatsen, er zijn de kruispunten
met verkeerslichten, eventueel met apar
te voetgangerslichten, er zijn de zebra
oversteekplaatsen, die de voetganger
.genlijk geen bescherming bieden. Dat
doen de normale verkeerslichten wèl,
de voetganger wordt rechteloos, zo
dra die verkeerslichten zijn gedoofd
,Er dient met spoed en met alle be
schikbare krachten tot de voorlichting
i het publiek te worden overgegaan."
besloot mr. Bloemarts.
Niet overschatten
In zijn begroetingsAvoord had de heer
A. G. M. Boost, directeur Wegen en
Verkeer van de A.N.W.B. al gezegd, dat
de nieuwe voetgangersbepalingcn zeker
niet mogen worden overschat. Het aan
tal slachtoffers onder de voetgangers, die
normaal op oversteekplaatsen oversteken,
is al heel gering en de nieuwe regeling
Avaakt niet voor degenen, die onnadenkend
ergens anders oversteken, evenmin als
voor ouden van dagen en kinderen.
Het is te betreuren, zo zeide de heer
Brief van staatssecretaris
DE staatssecretaris van binnen
landse zaken, bezitsvorming en
P.B.O. heeft aan de besturen van de
publiekrechtelijke bedrijfsorganisa
ties een brief geschreven, waarin hij
aandacht vraagt voor het voor
schrift, dat bij het voorbereiden van
verordeningen en besluiten rekening
moet worden gehouden met de be
langen van de consumenten en an
dere groepen die niet zijn aangeslo
ten bij een publiekrechtelijk orgaan.
Over bepaalde onderwerpen mogen
geen regelingen worden vastgesteld dan
na advies van een commissie. Avaarin ook
derden-belanghebbenden zitting hebben.
De S E R. heeft er reeds op gewezen,
dat publikatie van de ontwerp-verorde-
ningen de besturen niet ontheft van de
plicht het belang van de consumenten
in het oog te houden en zich omtrent
de belangen van derden te verstaan met
de belanghebbenden of hun organisaties.
In zijn brief schrijft de staatssecretaris
nu, dat het gewenst is deze beginselen
in de naaste toekomst een concreter
vorm en tastbaarder toepassing te geven.
Het is daarom wenselijk vertegenwoor
digers van consumenten zitting
advic
gepleegd
iet overleg worden
maatregelen Avaarbij
lang hebben.
In het slot van zijn brief dringt de
staatssecretaris nog aan op het zoveel
mogelijk openbaar vergaderen. De pu
blieke verantwoordelijkheid eist, dat een
leder in de gelegenheid Avordt gesteld
zich over het financieel beleid een oor
deel te vormen.
Het bestuur van het produklsehap zui
vel. dat gisteren bijeenkwam., was be
reid aan deze aanwijzing gevolg te ge
ven. Na enige discussie werd besloten
dc brief eerst intern tc behandelen in
de voorbereidingscommissie.
Boost, dat niet voor elke zebra-over
steekplaats de bepaling is ingevoerd,
dat het verkeer daar de grootste op
lettendheid moet betrachten in de
zelfde geest als de bepaling dit voor
schrijft bij het voorbijrijden van stil
staande trams
De heer Boost AvaarechuAvde voorts
tegen de neiging, die er bij sommige in
stanties schijnt te bestaan, de aanpassing
van de grootte der politiekorpsen bij de
toegenomen intensiteit van het verkeer te
verwaarlozen. Aan deze uitbreiding schij
nen hier en daar zelfs remmen te zijn
aangelegd.
De heer Boost zei dit met nadruk: „De
overheid dient ervan doordrongen te zijn,
tferdrievoudiging van het ver
keer sinds 1938 en de verschijning van
650.000 bromfietsers op de weg een sterke
uitbreiding van het politie-apparaat ^r-
at personeel als Avat mate
riaal betreft
Mr. Bredius, substituut-officier
van justitie bij de rechtbank van
Utrecht, die over ervaring met de
voorrangsbepalingen sprak, sprak
uit, dat bromfietsen van een
herkenningsteken moeten worden
i deze zowel van fietsen
lichte motorrijwielen te on
derscheiden. Er kan dan duidelijk
worden onderscheiden, tot welk soort
verkeer zij bij het verlenen van
•rang gerekend moeten worden.
Een nieuwe lente
een nieuwe
Dat frisse voorjaarsgevoel
krijgt U als U zich scheen met
eeo nieuwe Gillette. Doe Uw oude
apparaat weg. Neem een Gillette Rocket,
waarbij U een Dispenser en 4 Blauwe Gillette
mesjes krijgt, de scherpste ter wereld.
Gillette scheert de baard er werkelijk
volkomen ait en U bent
de gehele dag goed geschoren,
tot 's avonds toe.
voor super - snel scheren
„Wij regeren niet per circulaire"
(Van onze parlementsredactie)
DE EERSTE KAMER heeft gistermiddag zonder hoofdelijke stemming
de begroting van binnenlandse zaken aangenomen. Volgende week
dinsdag behandelt zij de afdelingen p.b.o. en bezitsvorming en verder de
begroting van het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds. Het debat over de
begroting van binnenlandse zaken is min of meer als een nachtkaars uit
gegaan. Minister Struycken las zijn antwoord in een ijltempo voor en een
gedesinteresseerde Senaat zag, met het oog op het „vergevorderde" uur,
af van repliek.
In zijn betoog %'roeg de minister zich af,
waarom zoveel drukte is gemaakt over
de circulaire (van 14 januari) aan gemeen
ten en gedeputeerde staten inzake de be
stedingsbeperking. Hij begreep dc angst
voor het ontstaan van een ambtenaren-
staat. voor het „regeren per circulaire"
maar men dient toch te bedenken, dat het
verschijnsel van de circulaire samenhangt
met de gecompliceerdheid van onze
samenleving.
De circulaire van 14 januari bevatte
slechts een verzoek om medewerking aan
latregelen. die beogen aan de ontstane
financiële moeilijkheden het hoofd te bie
den. Dit kan men toch moeilijk „regeren
circulaire" noemen. Verder is het
bepaald niet de bedoeling van de regering
geweest de indruk te wekken, dat de hui
dige financiële moeilijkheden te wijten
zijn aan het financiële beleid var
gemeenten-
De beAvindsman was er niet zo zeker
van, dat de bestedingsbeperking der ge
meenten veel meer zal bedragen dan de
geprojecteerde 75 miljoen.
Sprekend over Avijzigingen van
meentegrenzen e.d. deelde de minister
mee, dat er wetsvoorstellen in de maak
zijn tot gemeentelijke herindeling van
Schouwen en Duiveland en Walcheren,
Bij de dood van een kunstenaar
HET WAS ONGEVEER 1910 dat een hoogleraar aan de Rijksacademie
voor Beeldende Kunsten te Amsterdam, prof. Carel Dake, zich in een
dagblad uitte over een toen 29-jarige schilder: Jan Sluyters. Prof. Dake
schreef o.m.: „Jan Sluyters sluit zich met zijn gemakkelijk talent zonder
moeite bij de Franse kunst-decadentie aan", terwijl hij er verder op liet
volgen dat alles wat Sluyters maakte „van begin tot eind blague was".
En daarmee kon Jan Sluyters het dan wel doen. Het was een hooggeleerd
oordeel en dat wordt door de goe-gemeente altijd voor waarheid aan
genomen.
vond hij de voedingsbodem
kunst. Het resultaat? Intrekking
Natuurlijk stond prof. Dake niet alleen.
- waren nog meer kunst-autoriteiten di
dit oordeel ondersteunden. En die autori
teiten hadden al geweigerd Jan Sluyters
het nog resterende bedrag van de Prix
de Rome. die hij in 1904 had gewonnen,
uit te betalen. SteQt u zich voor, een win
naar' van de Prix de Rome met zulke
schilderkunst. Deze prijs, die een
het mekka van de schilderkunst
mogelijk maakte, moest toch zeker werk
opleveren dat door de Oudheid was
inspireerd. Jan Sluyters heeft die
gemaakt, hij heeft in Rome oude n
ters gekopieerd, hij is ook in Spanje ge
weest en ten slotte kwam hij in Parijs
terecht.
VeeJ meer dan die hele oudheid in
Rome. interesseerde hem het Parijs van
die tijd: Toulouse Lautrec, Montmartre,
het mondaine en tevens zo door en door
artistieke Parijs. En dan kon hij uren
n uren blijven kijken naar de werken
an Manet. Renoir en Degas, naar dat
onderlijke impressionisme. Welk een
kleur, welk een klank, Avelk een sfeer,
Avelk een zinnelijk beleven. Ja, hier vond
Sluyters de atmosfeer voor zijn Averk, hier
de Rome, daar het
Averk van Sluyters niet meer op de weg
lag van de academische kunsten. Maar
Sluyters laat zich niet binnen het denk-
weggetje van enkele kunst-autoriteiten
dwingen, hij houdt niet van dat acade
misme, dat de kunstevolutie in de weg
stond. Hij heeft de kunst ontdekt e
gaat mee experimenteren, hij gaat
met de impressionisten, hij gaat mee
Vincent van Gogh, hij gaat mee met het
kubisme. „Bonjour, heren juryleden
de Prix de Rome. Dan ga ik op eigen ge
legenheid naar Parijs'
Ontwikkeling
weest om zich binnen de geijkte paden
te houden. Hij wilde volledig alle moder
nistische kunststromingen meemaken, hij
wilde de nieuwe uitingsmogelijkheden
»-en met zijn eigen penseel en zijn
eigen palet Per slot van rekening was hij
Brabander, in 's-Hertogenbosch geboren.
;n Brabantse bravoure heeft hij wel
Avat al te opzichtig gedaan, maar
is dat niet een eigenschap van de gehele
jeugd? Wie echter bezat er in die tijd
schilderspassie als Jan Sluyters, Avie
zozeer handwerksman als hij en wie
ide naast die bravoure ook zulk een
;me gevoelslyriek? Het leven en de
kunst gingen Jan Sluyters aan. niet de
theorie. En toen hij uit Parijs terugkeerde
ond hij gehoor bij de jongeren; de auto
riteiten bekeken hem als een afgezant
de kunst-academie, van de hel van
Parijs. Lang heeft het nog geduurd voor
hij algemeen erkenning vond, voor men
besefte dat Sluyters een der toonaange
vende figuren was.
Toonaangevend omdat hij een nieUAve
richting propageerde of misschien uit-
Toonaangevend omdat Jan Sluy-
zich niet stoorde aan de kleur, die
de dingen in werkelijkheid hadden. Toon-
Toi ll I:s het zo
929) De oudste «egen in Nederland
waren een viertal Romeinse heirbanen
die op de bekende Peutinger kaart ston
den aangegeven. Aangezien we die
Romeinse wegenkaart destgds al eens
besproken hebbei
noch r
t de loop De Bilt, v
eren zult, uit
met Gallië
los;
telde
lodder
rangen door de vel-
ink, r
Gerr
streek
bondei
Deze oudste geplaveide wegen, die
misschien ontstaan zgn doordat nóg
oudere wegen door de inlandse bevol
king in de gewenste richting waren ge-
1 nd, bestaan helai
daar
sschie
stukje worden
onderzoekers kunnen concluderen dal
de weg op de bewuste plaats gelopen
heeft, maar de wegen als zodanig zjjn
De oudste authentiek bekende weg
loopt van Utrecht naar De Bilt. Deze
weg stamt uit de 14de eeuw en alhoewel
het wegdek sedertdien aanzienlijk ge
wijzigd is en de weg zelf verbreding
heeft ondergaan, sluiten al deze ver
anderingen toch het feit niet uit, dat dit
nog steeds dezelfde weg is, waarlangs
600 jaar geleden de boeren uit De Bill
naar de stad Utrecht liepen, of reden.
Ook de weg van Rotterdam naar Kra
lingen kan zich in een hoge ouderdom
-
wagenwielen werden in sommige landen
zo breed, dat in Engeland bgv. een wet
werd uitgevaardigd, waarin de maximale
A-elgbreedte op 45 cm werd geateld.
Denkt u zich eens in, een wiel ter
breedte van bijna >/4
De Ijzeren banden die om de wielen
lagen, maakte het verkeer op de slechte
buitenwegen hoogst gevaarlijk, want
door de diepe kuilen die A-oorgangers
in het wegdek hadden geploegd, braken
rekkende
egelm
of de
rütuiger
voor Kralingen ep een voordeeltje voor
De Bilt.
Dat in de middeleeuwen de ongepla
veide wegen op het land herhaaldelijk
van ligging veranderden, behoeft
trkeer
erbazc
aarder werd.
Het is dus zeer begrgpelgk dat de
mgewoeldt rgpaden op meer of minder
tgelmatige tijden werden verlaten en
at de reizigers er liever naast reden.
'Nadruk verboden)
aangevend omdat hij niet meer de werke-
lijkheid maar de emotie schilderde?
Zeker, in dit alles is Jan Sluyters toon
aangevend geweest. Maar Avat hem eigen
lijk tot zijn grote belangrijkheid bracht
was het Avegen openen van een verdere
ontwikkeling van de kunst, een kunst die
zich vrij moet kunnen uiten in vorm en
kleur en sfeer.
Jan Sluyters heeft <üe vrijheid ont
dekt aan de hand van zijn experimen
ten in de diverse richtingen, maar hij is
niet bij het experiment blijA'en staan, het
was slechts een middel tot voltooiing van
zijn veelzijdig picturaal kunnen.
Sensualisme
ïy/TAAR ALS IK nu Jan Sluyters de
zoeker naar de zinnelijke schoonheid
noem. is er dan niet in deze uitspraak
enige aansluiting met -wat prof. Dake
in het begin van deze eeuw over Jan
Sluyters schreef? Is er dan in deze uit
spraak ook niet een wijzer naar een be
paalde decadentie? Nadrukkelijk wil ik
me van die uitspraak van prof. Dake
distantiëren: de Franse kunst van toen
vertoonde geen tekenen van verval maar
van ontwikkeling. En de kunst van Jan
Sluyters was hier helemaal op gebouAvd.
Jan Sluyters zag verder dan zijn beoor
delaars. En wie dat doet wordt altijd
voor decadent aangezien: zo Bach, zo
Rembrandt zo Sluyters.
Een zoeker naar zinnelijke schoonheid
was Jan Sluyters omdat hij zo intens
kon genieten van de schoonheid van het
menselijke lichaam, van het landschap,
het bloemstuk, van het stilleven. Hij
snoof als het ware de geuren der bloe-
in zich op, hij kon teder-gehurkt
zijn bij een klein bloot kindje op een
vacht, hij kon in kleuren juichen als hij
de kleine Jantje midden tussen de keu
kenrommel zag staan, hij hoorde muziek
en zinnelijke geAvaarwording, hij kon
heilig gefascineerd worden door het har
de leven der in traditie verstarde Stap
horster boeren, hij wist de vrijheid in de
besloten kring van het eigen gezin eerlijk
spontaan te verbeelden, intens genoot
hij ton slotte picturaal, psychologisch
waardoor het aantal kleine gemeenten op
die eilanden zal verminderen.
Mr. Struycken bestreed voorts de
mening A^n ds. Smits (s.g.), dat de film
keuringscommissie met twee maten zou
meten en Avel films, die kAvetsend zijn
voor rooms-katholieken zou verbieden,
maar films, die kwetsend zijn voor recht
zinnig protestanten, zou toestaan. Er be
staat volgens de minister verschil tussen
ergenisgevende en kAvetsende films. Het
is misschien een subtiel onderscheid, maar
de filmkeuringscommissie, die haar bij
zonder moeilijke taak naar beste Aveten
vervult, moet er mee Averken.
De minister heeft het verzoek om de
gezuiArerde ambtenaren (F221-ers) in de
gelegenheid te stellen revisie te krijgen
van het vonnis der zuiveringsinstanties
van de hand gewezen. Een dergelijke her
ziening zou ook praktisch niet meer uit
voerbaar zijn.
Aan het slot van zijn betoog heeft de
minister nog meegedeeld, dat de vaststel
ling van z.g. leeftijdsionen voor de lagere
ambtenaren in vergevorderde staat van
voorbereiding is.
Minister Struycken
over B.B.
(Van onze parlementsredactie)
Een totale beveiliging tegen een aanval
met atoombommen is niet mogelijk, maar
Avel kunnen zodanige maatregelen geno
men worden, dat de bevolking een aanval
zal overleven, zo verklaarde de minister
binnenlandse zaken mr. Struycken
gistermiddag tijdens de behandeling van
zijn begroting door de Eerste Kamer.
H(j deelde mee, dat over de vraag welke
maatregelen zullen worden genomen en
op welke wfjze dc bevolking moet wor
den voorgelicht over de gevolgen van een
a toom bomaanval en over de gevaren der
radio-activiteit overleg wordt gevoerd
met de betreffende commissie uit de
Tweede Kamer en met het dagelijks be
stuur van de B.B.
Een Arerduisteringsbesluit is thans vrij-
Avel gereed. Er is nog interdepartemen
taal overleg gaande, maar de minis
ter verwachtte, dat het voorschrift spoe
dig in het staatsblad zal komen.
De dienst Bescherming Bevolking moet
Avorden aangepast aan de ontAvikkeling
der moderne aanvalsmiddelen. Dit zal
in de komende jaren geschieden. Tot 1960
is voor de B B. een totaal bedrag \'an
100 tot 120 miljoen uitgetrokken. Dit
is verhoudihgsgewijze een groot bedrag,
waarmee in ieder geval het meest nood
zakelijke kan worden verwezenlijkt, zo
zei de minister.
Vijf jaar geëist voor
moord op baby
De officier van justitie bij de Leeu
warder rechtbank heeft gisteren in een
zitting met gesloten deuren tegen de 52-
jarige mevrouw N. B.-v. d. H. te Hauler-
wijik vijf jaar gevangenisstraf met aftrek
geëist ter zake van moord op de baby
haar ongehuwde dochter in oktober.
Tegen de 47sjarige Fokke R. te Hauler-
wijk werd voor het begraven van het
lijkje eA^neens vijf jaar met aftrek met
daarna ter beschikking 6telling van de
re-gering geëist.
Nederlandse en Westduitse onderdanen
hebben in het vervolg geen visum meer
nodig voor Marokko.
Jan Sluyters niet als schilder
maar als grootvader en niet als
schilder maar als bouwer met
blokken, zijn kleinzoon de eerste
beginselen van de architectuur
bijbrengend. Deze foto werd ge
maakt bij de 70ste verjaardag
van Jan Sluyters.
erotisch bij het vrouwelijk naakt. Sluy
ters was een sensualistisch kunstenaar,
maar van een gezond sensualisme. De
zintuigelijke ervaring was basis voor zijn
werk en die zintuigelijke ervaringen heeft
hij altijd sensitief, dynamisch en colorls-
tisch ondergaan. Zijn portretten zijn ont
dekkingen van het model bij zichzelf.
Zo ook zijn zelfportretten: ongeflatteerd,
eerlijk, sarcastisch soms.
Jan Sluyters is gisteren overleden, maar
zijn werk leeft en blijft leven, omdat het
eerlijk is en geschapen door een sterke
persoonlijkheid. Geen kunst-decadentie,
maar kunst-elevatie.
CORN. BASOSKI.
