Opdeata
VAN MENS TOT MENS
STAD
Noorwegen, spaarzaam bevolkt
land, rijk aan natuurschoon
Directeur van Y.V.Y. gaat
Leiden verlaten
van het draaiboek
Wèl Christelijke, geen
kerkelijke politiek
"1
TELEVISIE
Ligt voet
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
3
ZATERDAG 13 APRIL 1957
{Terrein cadeau voor
e]] asiel in Leiden
'Acties voor vermeerdering
kapitaal in voorbereiding
Nu alweer geruime tijd zit Leiden zon-
er dierenasiel. Onder leiding van de
nieuwe presidente van de afdeling Leiden
van de Ned. vereniging tot bescherming
van dieren, mevr. I. Mak-Van Bever
'■j Donk. kwam het bestuur al enkele malen
bijeen om daarover van gedachten te wis
selen. Bovendien heeft zij zich in ver
binding gesteld met de burgemeester, jhr.
mr. F. H. van Kinschot, die haar zei. dat
het gemeentebestuur, mits op een gezonde
lie, financiële basis, niet afwijzend staat te
genover de plannen.
Naar aanleiding van deze toezegging
Ie ontwerpt het bestuur, dat voor dit doel
fonds heeft gevormd van circa
f 40.000, een plan, dat op een gezonde fi
nanciële basis rust en de draagkracht niet
boven gaat. Een grote uitkomst voor
i spoedige verwezenlijking van de plan-
n is het feit. dat het bestuur van par-
iculiere zijde een terrein is geschonken,
et de bedoeling daarop een asiel te
.juwen. Momenteel worden de mogelijk
heden hiertoe onderzocht
Teneinde het kapitaal een flinke snrong
N omhoog te laten maken, worden tal van
activiteiten (film- erf muziekavond, bazaar
enz.) voorbereid. Bovendien is een actie
gaande tot vrijwillige verhoging van de
Contributie. De eerste reacties hierop
kwamen juist deze week binnen: van drie
dertig gulden per jaar!
Voor de vele Leidse dierenvrienden is
er echter nog een taak. Nu het vakantie
seizoen voor de deur staat, doet het be-
op hen een beroep om tijdelijk een
hond of kat in huis te nemen. Indien ge-
Iwenst, kan hiervoor ook een vergoeding
worden gevraagd. Men kan zich melden
de secretaresse van de afdeling Leiden,
vr. E. 't Hart-Blok, Witte Singel 74a.
ovei
K. en O.-lezing door dr. J. J. Smith
De winter is hing; in lente en zomer
moet men de dag plukken
DE LEZINGENREEKS van K. en O. werd gisteravond besloten met een
lezing over Noorwegen door dr. J. J. Smith. Tweemaal bezocht de
heer Smith per auto Noorwegen, het land dat voor een groot gedeelte
wordt bedekt door bossen, die het hout leveren o.a. voor de fabricage van
papier. Driekwart van het land zal nooit echt in cultuur kunnen worden
gebracht. Met zijn drie-en-een-half miljoen inwoners behoort het tot de
dunstbevolkte landen van Europa. Behalve van de opbrengst van het hout,
leeft de bevolking van landbouw en visserij.
De industrie is nog vrij jong. Ze dateert
uit de tijd na de uitvinding van de elek
triciteit.
In de bodem van dit land zoeikt men
vergeefs naar kolen en olie. Het water
moet de kracht leveren voor de opwek
king van stroom. Daardoor heeft men in
Noorwegen geen echte industriesteden zo
als in andere landen. De fabrieken staan
bij de watervallen in de riviertjes en
Een land met veel woeste gronden,
maar ryk aan natuurschoon, waar de
bevolking met graagte van geniet.
De Noren ztfn geen stadsmensen. Men
trekt graag naar buiten. Een middag
pauze heeft men niet, maar om drie
of vier uur wordt alles gesloten en
gaat men de natuur in. De winter is
er lang genoeg, men moet in de len
te en de zomer de dag plukken.
k011' Naar wij vernemen zal de heer
er J. Visser, directeur van de V.V.V.
in Leiden, zijn functie binnenkort
neerleggen. Hij heeft het
te emigreren naar België, zodat hij
zijn zakelijke belangen in Rotterdam
toch nog kan behartigen.
De heer Visser, Rotterdammer var
origine, is sinds 1 december 1945 direc-
de V.V.V. en gedurende zijn
iverblijf in de Sleutelstad heeft hij zich
veel vrienden gemaakt. Vóór alles ging
hem zijn doel, meer bekendheid te geven
de naam van de SI
Lichtweek, de openbare gebouwen wer
den verlicht, er kwamen'braderieën, weg
wijzers en Burchtfestijnen.
Men kan zich voorstellen, dat de heer
Visser niet gemakkelijk afscheid kan ne-
de stad, waarin hij zo lang
heeft gewerkt en waarmee hij zich zo
verbonden wist, ondanks haar
tekortkomingen uit toeristisch oogpunt.
Het kost hem vooral moeite, afscheid «te
i het be-
Oud-strijders hoorden
iets over de zeevaart
De Bond van oud-strijders heeft gister
avond in De Harmonie een bijeenkomst
gehouden, waarop de heer D. Hus
causerie hield over het onderwerp: De
vaart met schepen. Naar aanleiding
deze causerie werden enkele films
toond.
Majoor M. Verhoeven sprak een
komstwoord. Vervolgens werden enkele
minuten stilte in acht genomen wegens
het overlijden van het lid, de heer C.
Schout.
Na behandeling van de districtsvoor-
stellen betreffende de algemene vergade
ring. kreeg de heer Hus het woord. Deze
verklaarde, dat met het verdwijnen
het zeilschip, waaraan hij tevoren gerui
me tijd aandacht had besteed, een prach
tig stuk romantiek is verloren gegaan.
Nadat de heer Hus enkele komische i
vallen uit zijn eigen schippersloopbaan
had verteld, werden de films Veilig Varen
't Schot is te water gedraaid.
:ons('
gait zeggen, dat Leiden voor een groot deel
dl1 aan ^em *e danken, dat het steeds
meer in de toeristische belangstelling is
e1 gekomen.
r» Vlak na de oorlog was de heer Visser
moet behalve directeur van de V.V.V. ook be-
t vu' edigd postambtenaar (het kantoortje was
I. Dal tevens postagentschap) en beheerder van
een fietsenstalling aan het station. Uit
er de opbrengsten van deze fietsenstalling
pend.1 kon de V.V.V. haar werk ruimschoots
betalen. Toen de fietsenbewaarplaats in
andere handen overging, gaf de gemeen-
Dank zij de medewerking van vele
a* mensen heeft de V.V.V. onder leiding
van de heer Visser een grote activiteit
oom-! kunnen ontwikkelen. Leiden kreeg een
Men behoeft niet verbaasd te zijn,
neer een zaak gesloten is. omdat de hele
familie aan het bosbessen plukken is.
De Noren zijn levensgenieters. Lievei
wat minder verdienen en meer van hei
leven genieten. Deze instelling kan nie
mand verwonderen, die de met kunste
naarsoog gemaakte kleurendia's zag, di«
de heer Smith vertoonde.
Een land met een prachtige flora,
vol van lichtcontrasten en kleureffec
ten, met ruime uitzichten en grillige
wolkenformaties, ook een land soms
somberte en nevel, en door dit
alles met zo'n eigen karakter, dat het
ook op zijn inwoners een grote be
koring moet hebben.
Volkslied
In zo'n land leeft ook het volkslied, dat
men in de eerste plaats in zijn natuur
lijke omgeving op de vlakten of tussen de
door trollen bewoonde bergen moet horen.
Want de liederen zingen van de berg
geesten, die men met eerbied moet be
handelen. Moet men langs een plaats waai
deze geesten wonen en muziek maken,
doe dan voorzichtig. Maak geen leven,
loop zacht.
Mevrouw Svanhild Oussoren-Bentzon
wist door de voordracht, waarmee ze d<
liederen zong, ook in de foyer van d(
Stadsgehoorzaal de goede sfeer te schep
pen om de toehoorders niet alleen het
lied te doen horen, maar er ook iets
te beleven.
Door dit alles en door de kleine ten
toonstelling is het Noorse volkskarakter
de aanwezigen zeker nader gekomen.
Ontspanningsavond
Leidse pedagogen
T^R WAS gisteren in Het Gulden Vlies
grote belangstelling voor de film
avond van de Vereniging voor Pedago
giek, afdeling Leiden. Het aantal belang-
itellenden zélf was voor de organisatoren
verheugend, maar steekt wel heel erg af
by de enkele toehoorders, enige weken
geleden, toen een uitermate deskundige
sprak over haar werk by de kinderbe
scherming. Het blykt dus, dat de Leidse
pedagogen, evenals de hun toevertro
jeugd evenveel van lichte ontspanning
houden als ieder ander. Alleen boden de
films slechts een verzetje en gaf de
lichtingsavond iets mee voor ieder, die
met de jeugd omgaat.
Voorzitter De Vriend sprak een
komstwoord, waarin hij met blijdschap
gewag maakte van het stijgende ledental,
dat nu bijna de 350 heeft bereikt. Verder
deelde hij mee, dat de landelijke
eniging Leiden heeft uitgekozen als
gresstad. Het winterprogramma 1957/1958
zal met zorg worden samengesteld.
De heer De Haan gaf voor de aanvang
van de grote film een uiteenzetting. Een
Amerikaanse rolprent vertelde van
jongen, die hoe zou het ook anders
kunnen complexen heeft en via veel
termen zoals destructie, frustratie
psychisch allerlei, weer in het rechte
R
R E U M A N O
De ideale wol voor reu
malijders, kinderen en vol
wassenen, voor ieder met
kans op kouvatten. Let op
de Rop de omhand!
Mr. Slagter nu eervol
ontslagen
Enkele weken geleden schreven wij al
over het vertrek van mr. J. Slagter te
Leiden als dijkgraaf van het hoogheem
raadschap van Rijnland. Thans is bij K.B
aan mr. Slagter met ingang van 1 me
1957 op zijn verzoek eervol ontslag ver
leend uit deze functie. Het afscheid is be.
paald op maandag 29 april.
Ook werk in Leiden
voor minder-validen
De daling van het aanbod zette zich
gedurende de periode van 1 t.m. 6 april
t en beliep 165. Vooral stemt tot
tevredenheid, dat voor een vrij aanzien
lijk aantal minder-valide arbeidskrachten
geschikte arbeidsplaats kon worden
gevonden. De werkzaamheden in de Iand-
tuinbouw namen dermate toe. dat ook
deze sector het aantal plaatsingen be
duidend was.
Een analyse van het aanbod naar vorm
sn werkloosheid levert het volgende
beeld op: wrijvingswerkloosheid 85, sei
zoenwerkloosheid 30 en overige vormen
van werkloosheid 50.
De geregistreerde vraag steeg van 655
tot 715 aanvragen, waarvan er 250 be
trekking hadden op jeugdigen. In vrijwel
alle bedrijfstakken bestaat ruime werk
gelegenheid. In de metaalindustrie, de
textielindustrie, de betonwarenindustrie
en in de bouwsector doet zich een per
manent tekort aan arbeidskrachten gevoe
len.
Ook aan jeugdigen, leeftijd 15 Lm. 18
jaar. blijft grote behoefte bestaan, voor
al in de ambachtsbedrijven.
Het aanbod van vrouwelijke arbeids
krachten onderging geen wijziging van
enige betekenis en bedroeg op 6 april jl.
60. De vraag handhaafde zich en beliep
ruim 300 geregistreerde aanvragen, waar
van 40 betrekking had op jeugdigen. Er
bestaat grote behoefte aan huishoudelijk
personeel terwijl zich een permanent te
kort doet gevoelen in de textiel- en de
confectie-industrie.
Tussen
de
bladzijden
A.-r. wijkkiesvereniging 4
GISTERAVOND werd in Het Gulden Vlies onder leiding van de heer
Chr. van den Heuvel een vergadering van de A.R.-wijkkiesvereniging
4 gehouden. Dr. F. H. Von Meyenfeldt, Gereformeerd predikant te Leiden,
sprak over het onderwerp: Christelijke of kerkelijke politiek? De pre
dikant wilde in het bijzonder de verhouding tussen de staat en de Kerk
weergeven en hij haalde hiervoor een citaat aan van dr. Abraham Kuyper,
waarin onder meer wordt gezegd, dat de zichtbare Kerk geen heersende
Kerk is.
Dr. Vón Meyenfeldt vestigde ook de
aandacht op de mening van Karl Barth.
De Kerk beseft de noodzaak van de
staat, maar zij heeft een eigen taak: de
verkondiging van het rijk van Christus
Barth is fel legen de Christelijke par
tijen. In de Kerk is geen partij nodig
Het instituut vervangt de politieke par
tijen. De Kerk herinnert aan het Ko
ninkrijk van God. zij is een voorbeeld
voor de staat. Barth zegt: De staat ia
blind. Kuyper daarentegen was van me
ning: De staat is neutraal. Bij Karl Barth
is het werk van de heilige Geest op de
achtergrond geraakt, de Kerk kan pro
clamaties tot de staat richten.
Dr. Von Meyenfeldt stelde, dat
Christelijke politick by de bekering
TH. J. VAN DER HEIJDEN
Rechtskundige
HOGE RIJNDIJK 103a LEIDEN
TELEFOON 23405
Pacht-, rechtszaken en incasso's.
spoor komt. Ook zijn ouders doen in de
„problematiek" mee, maar de sociale
werkster en de psychiater zijn als
bekend soort lijm: alles wordt geheeld.
De film zelf gaf aardige opnamen te
Hetzelfde was het geval met de tweede
film: Your children and you, het leven
van een kleuter met alle ups en downs
Een vrolijke rolprent met aardige ont
spanning.
begint. De Kerk is tot een taak in
de wereld geroepen, het is de taak
van de verkondiging van het Evan
gelie. God heeft daaraan de belofte
verbonden, dat het geloof de wereld
De predikant liet in zijn betoog dui
delijk tot uiting komen, dat hij geen
voorstander is van kerkelijke politiek.
Hij hekelde het optreden van de Her
vormde synode, die boodschap na bood
schap doet horen. Dr. Von Meyenfeldt
noemde dit een achteruitgang van de
Kerk.
Er volgde een geanimeerde bespreking.
Geveilde percelen
Ten overstaan van 'notaris A. H. Doyer
te Leiden. Huis met afz. bovenwoning Pr.
Hendrikstraat 15/15a, in bod 7.900, koper
C. H. Straver te 's-Gravenhage, q.q.
f 7.900. Huis Prins Hendrikstraat 2, in
bod 5.100 is niet verkocht.
De Verzekerings Unie, Levensverzeke
ringsmij. N.V. nieuwe naam voor N.V.
Ned. Verzekeringsmij. St. Willibrordus,
Utrecht.
Vervolg stadsnieuivs
op pagina 9
08/15 Het einde
LUXOR. Het laatste deel van Hans
Kirsts triologie over de belevenissen van
een groep Duitse soldaten in oorlogstijd
doet niet voor de vorige boeken onder.
Ook dit werk is niet van humor gespeend
en ook hier stemt de wezenlijke inhoud
van het verhaal tot nadenken. De ver
derfelijke Nazi-geest en een verfoeilijk
drilsysteem konden diep invreten in de
ziel van talloze jongeren en ouderen, uit
eindelijk vermochten zij toch niet te zege
vieren. De uitstekende verfilming van
„08/15 Het einde" legt er opnieuw getui
genis vanaf. Is overigens het schrijven
van de betrokken boeken en de produktie
van deze films door Duitsers zelf, daar
van niet het beste bewijs?
De oorlog loopt op zijn eind. De Ameri
kanen zijn al to diep in Duitsland door
gedrongen en er zijn nog maar enkele
verspreide groepen Duitse soldaten, die
weerstand bieden. De chaos is enon
de grote bonzen stellen alles in het werk
zoveel mogelijk roofgoed en ook zichzelf
in veiligheid te stellen. Dat dit vaak ten
koste moet gaan van de levens van
soldaten doet er minder toe.
Een symphatieke jonge luitenant trekt
hier tegen van leer. Hij ziet kans de
schurkachtige plannen van enkele hoge
S.D.-officieren te dwarsbomen en terwijl
de Amerikanen oprukken, veroordeelt
een Duitse krijgsraad het onrecht.
De rolprent munt uit door sfeerteke
ning. De muziek vormt een eenheid mei
het beeld.
(Film met inhoud).
Checkpoint (cöntrole)
Casino Waarom de Nederlandse titel
van J. Arthur Ranks film „Checkpoint"
nu weer net „Bloed op de weg" moet
heten, terwijl de letterlijke vertaling
„Controlepost" is, is ons volmaakt ondui
delijk. Die schreeuwerige titel is boven
dien niet gerechtvaardigd, omdat in dil
verhaal uit het internationale autocou
reurswereldje helemaal geen bloed op de
weg vloeit, uitgezonderd dan dat vai
stuk of wat kippen, hetgeen voor dieren
beschermers natuurlijk al erg genoeg
Wie in de bioscoop rood bloed op het
witte doek wil zien, komt overigens toch
wel aan zijn trekken, want na de e
beelden wordt er meteen fiks gevochten
in een Italiaanse automobielfabriek, w;
een individu van twijfelachtig allooi
t>emmeni£
geheel in strijd met de welomschreven
opdracht van een Engelse automobielen
fabrikant de blauwdruk voor een nieu
we brandstofinjector steelt. Zes carabi
nieri laten denkbeeldig het leven hierbij
en de fabriek brandt af.
Hoe de misdadiger ten slotte loon
werken krijgt, is een verhaal apart. Toe
standen als hier boeiend, met veel filmi
sche vaart geschetst, zouden in de cou
reurswereld kunnen voorkomen, maar ei
is hier rondom Anthony Steel en Odile
Versois wel een wat erg sensationeel
dichtsel geweven. Dat een aütorace de
deelnemers daaraan op 't uiterste randji
tussen leven en dood doet balanceren, is
hier duidelijk te zien. Wie tegen autoraces
principiële bezwaren heeft, kan deze film
beter laten schieten.
(Met vaart verfilmd verhaal over jach-
Frasquita
LIDO. „Frasquita" is een verhaal
de Spaanse dichter Don Pedro de Alarcon
(18331894). Een knappe mol en a a re vrouw
wordt aangekeken op een flirtpartijtje
met de hogste stadsambtenaar. De mole
naar, niet geheel reoht van lijf en leden,
is dolgelukkig met zijn vrouw en duldt
Beproeving I
Een dokter nodig?
De zondagsdienst van de Leidse huis
artsen wordt morgen waargenomen door
de artsen De Jong. Wydicks, 's-Gra-
vesande, Gaasbeek en Van Wingerden.
Bij geen gehoor: dokterstelefoon 22222.
Welke apotheek?
Vandaag zijn 's middags, 's avonds en
'a nachts voor het klaarmaken van spoed-
recepten geopend de apotheek Van Drie-
§um, Mare 110. tel. 20406. de Zuiderapo
theek, Lammenschansweg 4, tel. 23553.
en de apotheek te Oegstgeest. Wilhelmtna-
park 8, tel. 26274. Morgen zijn geopend
van 's morgens 8 uur tot 's avonds 12
uur de Zuiderapotheek en de apotheek
van Oegstgeest.
nieuwe hoop ons hart binnen, dat de
vrouwen het dit jaar vergeten zullen,
maar ieder jaar opnieuw worden we
teleurgesteld. Als de meest geharde
lieden zo omstreeks half maart zich
de handen wryven en geestdriftig uit
roepen: „Nog een paar weekjes zon en
de kachel kan opgeruimd worden!",
dan komen we op een kwade middag
argeloos thuis om daar alle ramen te
gen elkaar open te zien staan. We we
ten al vooruit, wat deze poging om (by
wjjze van spreken) een dubbele long
ontsteking op te lopen betekent, maar
pjjniyk verrast brullen we leder jaar
opnieuw: „Zyn jullie gek geworden?",
en rennen we naar alle hoeken tegelijk
om de maartse stormwinden buiten te
sluiten.
Dan verschijnt er echter een hoofd
om de hoek van de deur, dat wat sar
rend meewarig kijkt. Het meewarige
lachje heeft iets huiveringwekkends.
Het poogt tegelijk de overwinnaarsblik
van Caesar op de Triomfwagen
martelaarsblik van de Germaanse ko
ning achter de zegekar tot uitdrukking
te brengen. De golvende lokken, die de
kapper in staat stellen voor hem en de
zijnen een onbekommerd bestaan te
verdienen, zijn roekeloos weggestopt
achter een vormeloze lap en een hij
gende stem, die alle llef-iykhcid van
weleer verloren heeft en vertelt: „Snij
jij nu zelf even een paar boterham
men, want daar heb Ik heus geen tijd
's Avonds gaan we bedroefd de ge
legenheid opzoeken, waar we vele
uren van onze vrijgezellcntijd hebben
gesleten, maar zelfs al achten we, tot
de dienaar der mensheid daar verma
nend roept „De hoogste tijd, heren!",
dan komen wij nog te vroeg thuis.
de stoelen weer op vier poten op de
grond staan, nadat alle zichtbare
rampspoed ons geteisterd huis uoorby
gegaan is, begint een periode van mo
rele ondermijning.
Als je voor het eerst 's avonds weer
in je eigen stoel kunt kruipen en net
als in de gelukkige dagen van voor
maart een sigaret opsteekt, komt er
een woordeloos verwijt uit de blik
tegenover je, die peinzend naar de hin
derlijk-witte gordijnen gaat staren.
Wip je even later speels as-kegel
tje op de haardplaatdan is het ver
wijt niet meer geluidloos. Gedetail
leerd hoor je, hoe andere mannen,
wier echtgenoten niet de fut hebben
om het huis^schoon te houden, het
zwoegen van een plichtgetrouwe gade
zouden waarderen.
Eens, heel lang geleden, hebben we
toen opgemerkt, dat wij zo'n geluks
vogel nog nooit hadden ontmoet, maar
sindsdien hebben we veel geleerd.
Nu gaan we met een gezicht, dat
schuldgevoel en berouw huichelt, een
stoffer en blik halen; deze worden
ons voortvarend uit de hand gerukt
als we binnenkomen, en de kamei
krijgt wederom een goede beurt in het
klein We troosten ons; de er
varing heeft geleerd, dat het enkele
weken na Pasen weer beter wordt.
Verdraaidgenoegen I
TOEN IN DE na-oorlogse jaren
een groot gedeelte van Neêr-
lands weerbare mannen in Indo
nesië orde en rust poogde te her
stellen, werd men op zeker ogen
blik bang, dat dit gedeelte der Ne
derlandse natie de geneugten van
het moederlandse leven zou ver
geten en daarom verscheen er in
de archipel op een dag een levens
groot, onvervalst Amsterdams pie
rement, dat alle buitenpostjes af
ging cym de waterval van noten,
die langs de Nederlandse straten
pleegt te klateren, ook langs de
gordel van smaragd te laten stro
men.
„De jongens over zee" wisten
deze groet uit het moederland op
de juiste waarde te schatten. Uit
gelaten dansten zij rond het draai
orgel en als de orgelman weer ver
der trok, werden dagen gevuld
met verhalen hoe men in de tijd
der onbezorgde jeugd voor een
gulden een orgelman omkocht-om
voor de school te komen spelen
tijdens een saaie les.
Het draaiorgel hoort bij Neder
land als stinkende grachtjes in de
zomer en hofjes, die onder be
scherming staan van monumen-
Beproeving II
JJOE HEERLIJK zou ons bestaan
zjjn, hoe intens tevreden zouden,
we ons gevoelen, wanneer hei voor
jaar eens ongemerkt aan onze haard
voorbij ging. Want het duurt weken,
voordat je je weer helemaal thuis
voelt. Nadat de hevigste woede be
daard is, nadat de ramen weer dicht
mogen, de lump weer een kop heeft en
Schoonmaak-
tenzorg; wanneer de blikken toon
tjes pingelend van de kartonnen
orgelband aftrillen en de tromme
laar stram zijn partijtje meeslaat,
weet men, dat men in Holland is.
Maar Holland heeft zichzelf de das
omgedaan, want met Hollandse
stiptheid heeft men het straatorgel
aan banden gelegd en de man met
zijn ijzeren blikje, die onvermoeid
het grote rad draait, heeft thans
een groot papier nodig, waarop
precies aangegeven staat, waar hij
komen mag en wanneer. De poli
tieman, die zijn romantisch hart
achter een ambtelijk uiterlijk poogt
te verbergen, spitst de oren bij het
horen van de gedraaide muziek en
vraagt bij tijd en wijle naar de
vergunning.
Daarom, is de draaiorgelman bij
na uit onze samenleving verdwe
nen. Wij kunnen nu een kwartje
in een automaat gooien en dan
krijgen we een grammofoonplaat
regelrecht uit Amerika. De orgel
man heeft nog nooit een kwartje
gevraagd en zelden gekregen; hij
gaat met zijn centenbakje rond en
als hij een dubbeltje krijgt, maakt
hij een buiginkje.
Verdraaidgenoegen II
jl/TAAR VORIGE WEEK, toen de zon
1 de ramen opentrok, was de Leidse
draaiorgelman op een grachtje geko
men, waar hij zelden of nooit komt.
Het was een beetje een deftig gracht
je, waar de buurdames elkaar met
aanspreken en waar de
glacé handschoenen vasthou-
's zondags met hun
gezin gaan wandelen. (Het zou de
Herengracht kunnen zijn. Red.).
Op dit grachtje belandde als per on
geluk het draaiorgel en het was aQsof
de speelse toontjes op de stralen der
zon naar de huizen gebracht werden.
Wanneer de brandweerauto langs
dit grachtje giert, zeggen de moeders
vermanend tegen hun kroost: „Jantje,
trek de gordijnen niet opzij, dat staat
niet netjes!", maar nu konden de
dames zich niet meer bedwingen.
Overal vlogen de ramen omhoog en
verrukt keken tientallen ogen naar
het kleine orgeltje beneden op straat
Het kostte even een kleine overwin
ning. maar toen de eerste mevrouw
een dubbeltje In een papiertje gevou
wen had en naar beneden gegooid
had, volgde er een Jdedn liQ verregent je.
Vrolijk zette de orgelman een nieu
we band op en opgetogen keken de
dames elkaar aan. De Petertjes en de
Jan-Willempjes mochten zomaar aan
het raam komen staan en over de
vensterbank naar buiten leunen; en
kele van de meest vooruitstrevende
kleuters renden zelfs naar buiten en
maakten een dansje rond het orgel,
zoals in vroeger tijden op alle Neder
landse pleintjes gebeurd moet zijn.
De gehele buurt voelde ziich één
in het plezier om de tintelende mu
ziek, die uit het pierement over het
grachtje klonk.
Wij weten niet, of de orgelman zijn
boekje te buiten is gegaan, door op
dat grachtje een kwartier lang onbe
dorven plezier te brengen. Maar we
waren blij, dat er geen agent kwam
om te controleren of het wel mocht.
Ons goede landje heeft zich te veel
verpakt in zijn regeltjes en regie
mentjes en daardoor zijn de kleine
pleziertjes, die vreemdelingen ons be
nijd hebben, te zeer in de verdrukking
gekomen.
Leuke leggers
TEDER ZIJN MEUG. De ene verzame
laar heeft als meug het bijeengaren
van sigarenbandjes, de ander voelt
meer voor bier(-viltjes), een derde
speurt overal naar lucifersmerken. Een
weinig voorkomende meng is die van
de verzameling van boekenleggers.
Waarschijnlijk zijn er ln Nederland
maar twee mensen, die deze meug heb
ben. Een van hen woont in Lelden.
In de Witte Rozenstraat. Op het naam
plaatje aan de voordeur staat Pete/sc,
en op de deurpost of op de muur,
zo nauwkeurig hebben we dat niet be
keken staat r
Sedert 1938 werkt mijnheer Peterso
op de afdeling antiquariaat varl een
bockhandel. Drie jaar geleden viel het
hem te binnen om de leggers, die hi)
tussen de bladzijden van oude boeken
vond, mee naar huis te nemen. Dat
bleek een lumineus idee te zijn. Zijn
vrouw vond de leggers zo aardig, dat
ze haar man aanmoedigde van het ver
zamelen der leggers een hobby te ma
ken. Zo kwam de heer Peterse aan zjjn
bijzondere meug. Er waren leggers,
gemaakt ter gelegenheid van een grote
gebeurtenis, reclameleggers en artis
tieke en heel veel andere. In drie jaar
zijn er al een kleine 500 b(j elkaar ge-
Sommige teksten op de leggers zijn
erg origineel. Een Engelsman had op
een legger geschreven: „Here I fell
asleep". „Hier viel ik in slaap". Het
was hem wel(letjes) geworden.
En „Met loep en lens" ia het nu ook
welletjes. Volgende week gaan we
weer verder, „van mens tot mens".
daarom niemand in haar nabijheid. Maar
de hoge ambtenaar denkt, dat hij, vanuit
zijn hoge positie, wel kans heeft met een
ireus offensief. Maar hij vergist zich.
Deerlijk. De moraal: de gewone man doet
op het gebied der liefde niet onder voor
de allerhoogsten onzer maatschappij.
Manuel de Falla schreef naar dit ge-
ïven een ballet, Hugo Wolf maakte er
zijn enige opera naar en ook Léhar ver
werkte het in een opera.
nu is er onvermijdelijk haast
de filmversie. Met Sophia Loren in de
hoofdrol en Vittorio de Sica als hoogge
plaatst ambtenaar. Sophia Loren mag
hier wat acceptabeler zijn dan in rollen,
ve eerder van haar zagen, ze is hier
toch niet het ingetogen molenaarsvrouw
tje. Het decor is wat druk Italiaans en
waarom Frasquita hier nu weer Carmela
moet heten, begrijpen we niet, maar als
men dit verhaal even in zijn eigen tijd
ziet. kan men zich er best mee vermaken.
(Nieuwe bewerking van een oud thema).
Verdwenen vrouwen
TRIANON. Ieder jaar opnieuw verdwij
nen in Frankrijk tientallen meisjes, van
wie men nooit meer een spoor terugvindt
en die een vreselijke bestemming hebben,
die genoegzaam bekend is. Op de meest
geraffineerde wijze worden alleenstaande
meisjes, of buitenlandse meisjes, die ln
Frankrijk zijn komen werken, ln de val
gelokt en eerst als er geen weg meer
terug is, komen zij tot de ontdekking ln
welke toestand zij geraakt zijn.
Aan dit onderwerp is een film gewijd,
die deze week in Trianon draait. Een
fabrieksdirecteur ontdekt, dat er meisje»
uit zijn bedrijf verdwijnen. Hij begint een
zelfstandige speurtocht naar de ontvoer
ders van deze meisjes. Zoals meestal bij
handel in blanke slavinnen ontdekt hij
tevens een complot van handel in verdo
vende middelen. Tezamen met de Franse
politie bindt hij een strijd aan. die hem
door alle holen van de Franse onder
wereld voert om ten slotte op de seconde
af de meisjes te redden en de misdadigere
De film is groot van opzet en het ver
haal is boeiend, zoals Franse detective
films boeiend kunnen zijn. Er heerst een
spannende sfeer zonder dat al te veel ge
raffineerde close-ups worden gegeven, die
het tempo van het verhaal soms plegen
te vertragen. Natuurlijk hebben de film
makers de verleiding niet kunnen weer
staan om enkele achtervolgingen ip
optima forma in te lassen, maar deze vor
men slechts een onbelangrijk onderdeel
van het verhaal. Vanwege het onderwerp
is deze film niet geschikt voor jonge
ogen.
(Goede Franse detective-film, die een
waarschuwing de hoeveelstekan
zijn).
De ivet van de prairie
REX. In het Rextheater deze week een
wildwest-film. De rauwheid viert op
nieuw hoogtij, maar in tegenstelling tot
sommige andere films wordt die ruwheid
hier afgekeurd. Regisseur Robert Wine
heeft drie soorten van mensen willen on
derscheiden: ploerten, sohoften en gewone
mensen. De ploerten moeten er het eerst
aan geloven, de schoft komt tot bekering
en de mensen blijken wispelturig.
(Voor de liefhebbers).
GEMEENTE LEIDEN
Officiële publikatie
VERKEERSMAATREGEL
Burgemeester en Wethouders van Lel
den brengen ter openbare kennis, dat
a) de Zoeterwoudse Singel, voorzover ge
legen tussen de Lammenschansweg en
de Herenstraat;
b) de Witte Singel, voorzover gelegen
tussen de Herenstraat en de Vreewijk-
c) de Herenstraat, voorzover gelegen tus
sen de Zoeterwoudsesingel en de Ko-
ninginnelaan,
met ingang van 15 april 1957 voor de duur
der aldaar plaatsvindende bestratings
werkzaamheden zullen zijn afgesloten
voor het doorgaande verkeer met alle
voertuigen, rij- en trekdieren en vee, in
beide richtingen.
De door het verkeer te volgen routes
zullen door middel van borden worden
aangegeven.
GANGETJE 12
Zang en muziek
in gehoorzaal
Leiden is door de A.V.R.O.-tournee niet
vergeten. Gisteravond werd In de stads
gehoorzaal de slotbijeenkomst van dit sei
zoen gehouden. De programmaleider, de
heer J. v. d. Kaa, sprak een welkomst-
Voor de pauze trad Willy Vervoort op
met zijn cabaretrevue. Helaas moeten we
constateren, dat men er nog steeds niet
in is geslaagd boven het peil van de Bonte
Dinsdagavondtrein uit te komen. De spel
brekers zorgden voor de nodige muzikale
verstrooiing en Tonny Bakkenes gaf ac-
cordeonmuziek ten beste.
De Tiroler Holzhacker Bub'n verzorg
den een fris en gevarieerd programma,
onder de titel „Een vrolijke bruiloft in
Tirol. De charmante jodelzangeres Gerda
Ziller oogstte veel succes, evenals een
luohthartige Johnny Kraaykamp.
