Christian Reformed Church
Amerika heeft geen stempel
gedrukt op cis. Laman
GEESTELIJK
LEVEN
Maria en het gebroken albast
begint tweede eeuw met nieuwe opdracht
Beloften in
de Bijbel
ZATERDAG 13 APRIL 1957
Een kerk viert haar eeuwfeest (2)
Het lekenspel „Op deze rots" geeft een
overzicht van de kerkgeschiedenis. De
kerkleiders uit het verleden spreken tot
de leden van het heden. De omslag van
de tekst van het spel is modern en geeft
de belangrijkste figuren uit de kerk
geschiedenis weer.
Uit een klein begin van slechts enkele leden die zich afscheid
den van de Reformed Churches is een kerk gegroeid met twee hon
derd duizend lidmaten en kerkgebouwen over geheel Amerika en
Canada. Op zichzelf genomen is dit al een wonder. Niemand kan
ontkennen dat er niet geweldig veel onheilig vuur was in de dagen
van de afscheiding van 1857 en juist dat maakt de genade van God,
die deze kleine groep mensen omstraalde nog groter. Wij zijn licht
geneigd om in rechte lijnen te denken. Het gelijk is altijd aan onze
kant en dus hebben we recht op Gods genade en onze tegenstanders
hebben dat niet. De geschiedenis leert ons evenwel dat God de Re
formed Churches niet verliet, toen Hij de Christian Reformed Chur
ches zegende.
Beide hebben
in de afgelopen
honderd jaar Gods
zegen ervaren,
beide hebben elk
op hun manier
Gods opdracht
vervuld, beide
werden gebruikt.
Het was bij God
niet de één of de
ander, maar de
één en de ander
in weerwil van
het verdriet, dat
God in 1857 on
getwijfeld werd
aangedaan.
Maar veel ook
is er in de afgelopen honderd jaar
in de Christian Reformed Church ver
anderd. In zekere zin waren het niet
de eerste leiders, maar de latere
emigranten, die een stempel hebben
gedrukt op dit kerkgenootschap. Daar
om bleef de band met Holland zo
nauw en daarom volgde men in de
voetstappen van de gereformeerde
Nederlanders.
De kerk van arme emigranten had
een geweldige belangstelling
wetenschap en stichtte Calvh.
de V.U. van de Christian Reformed! "logen-
Churches. Men bleef vast houden aan de en wainig contact met elkaar, maar de
drie formulieren van enigheid en de;geest van de tijd, die streeft naar sa-
Heidelbergse cathechismus is in grote; menwerking en eenheid, laat de Christi-
ere. en dat terwijl de Amerikaanse ker-!an Reformed Churches met onberoerd,
ken grote neiging vertoond hebben, omi -
zich van de oude dogmatische geschrif- SAMENWERKING
ten af te keren en nieuwe, moderne ge
loofsbelijdenissen op te stellen in de taal|
van deze tijd.
In de afgelopen honderd jaar
kerkgenootschap in zekere zin het kerk
genootschap van het „isolement" geble
ven. In navolging van de geschiedenis
in Nederland stichtte men b.v. eigen
christelijke scholen. Het Amerikaanse
christendom voelde niet voor dergelijke
acties. Men wilde het christendom in de
openbare, de staatsscholen, hebben. On
getwijfeld heeft het voorbeeld van de
Christian Reformed Churches de ogen
van vele Amerikanen geopend en de
nieuwe beweging onder de evangelische
christenen om zelf eigen scholen op te
richten vindt de wortel in de daad van de
Christian Reformed Churches.
„BACK TO GOD"
Pas ongeveer vijf en twintig jaar ge
leden begon de kerk voor het eerst naar
buiten te treden. De radio drong zich in
de huizen binnen en ook een Christian
Reformed programma werd spoedig ge
hoord: „Back tot God Hour" Terug
tot God. Ds. Eldersveldt. de radiopre
dikant, is een veel beluisterd spreker en
zijn uitzendingen vinden grote ingang.
Het radio programma was het begin
van een nieuwe era in de geschiedenis
van deze kerk. De nieuwe generaties
wilden meer naar bullen treden. De
jeugd wilde niet alleen in het isolement
staan maar ook getuigen. Deze nieuwe
geest werd sterk openbaar, toen gespro
ken werd over het Christelijk vakverbond
in Canada. De Canadese leden, die voor
een zeer groot gedeelte recente emi
granten zijn, steunen de nieuwe vakver
eniging. De Amerikaanse jongeren zijn
huiverig. Zij blijven liever in de AFL—
CIO het gigantische neutrale vakver
bond, om daar hun stem als Christen te
laten horen. Er is een discussie aan de
gang tussen deze twee groepen, die nog
lang niet gesloten is.
Er is ook nieuw contact, zij het on
officieel, met de moederkerk de oude
Reformed Churches. De uitgever Eerd-
mans publiceert het blad Reformed
Journal, waarin jongere professoren en
Nu viert de kerk dan haar eeuwfeest,
het is echter meer dan een feest, meer
dan een herdenking. De nieuwe geest
van de jongeren doordrenkt dit hele
feest. Men wil de tweede eeuw begin-
l een machtige stap naar bui-
het herdenkingsprogramma is
ook niet alleen op uit om de
leden van de kerken een beter inzicht
geven in de geschiedenis van de kerk
iaar ook om naar buiten te treden.
LEKENSPEL
De herdenking naar binnen wordt ge
vierd met kerkdiensten, een lekenspel
dat de geschiedenis van de kerk uit-
beeldt cn waaraan honderd zestig spe-
Iers meewerken en met bijzondere pro
gramma's. die men kant en klaar kan
kopen. Men heeft slechts een projector
nodig en een gramofoon. Tien verschillen
de programma's werden door de com-
ontworpen en op de plaat vast
gelegd, het gesproken woord wordt ge
ïllustreerd met lichtbeelden. Het is voor
het eerst, dat de Christian Reformed
Churches zich werpen op „audo-visual"
programma's en de belangstelling is zo
enorm, dat de commissie, die de pro
gramma's ontwierp een nieuwe oplage
moest bestellen omdat verschillende pro
gramma's uitverkocht waren.
Voor het werk naar buiten heeft men
het gezocht in radio en krantenadverten
ties. Een kerk kan in haar plaats van
vestiging een aantal minuten radiotijd
kopen en de commissie heeft de aan
kondiging kant en klaar in minuten en
seconden. De aandacht wordt gevestigd
op het eeuwfeest, maar bovenal op de
plaatselijke kerkdiensten.
EEN GEHEEL
Bovendien heeft men dertien kwart pa
gina krantenadvertenties klaar gemaakt
met tekst en platen, die tijdens de her-
denkings periode, die in maart begon,
Geen Synode gaat voorbij of er klin-
I ken stemmen die aandringen op de oe-
ditl cumenische samenwerking. De Wereld
raad is niet in het vizier. De Amerikaan
se orthodoxie moet niets hebben van de
Amerikaanse afdeling van de Wereld
raad, die puur en extreem vrijzinnig is.
Ook vöelt men in het geheel niets voor
de Raad van christelijke Kerken, waar
van de Christelijk Gereformeerde Ker
ken in Nederland lid zijn. Men meent,
dat die beweging te separatiomstisch
sn te helpen hun
gen herdenking zo
goed mogelijk op te
zetten. De Christian
Reformed Churoh
heeft haar tweede
r ingezet met de
grootste evangelisatie
actie, die zij ooit heeft
gevoerd. Honderd jaar
lang werkte zij conser
verend en opbouwend,
nu is de tijd gekomen,
menen velen van haar
leden, om naar buiten
te treden.
De groei van het aantal gezinnen
Jaar 1857
Gezinnen 130
Belijdende lidmaten 350
Lidmaten 600
De groei van het aantal predikanten en gemeenten:
Jaar 1857 1882 1907
Predikanten 1 23 116
Gemeenten 4 48 175
Weet tt hoeveel beloften er in de
Bijbel worden gegevenIemand heeft
het eens uitgerekend en beweert dat
het er precies 8.810 zijn. waarvan
dan 85% of 7.48/ door God zelf aan
de mens geschenken werden. Meer
dan een derde van deze beloften zijn
te vinden in slechts drie Bijbel
boeken. nl. Itsaja, Jeremia en
Ezechiel. Ieder van de drie boeken
bevat meer dan- duizend beloften.
Slechts één boek in de Bijbel, Titus,
bevat geen enkele belofte, voor de
Veel Bijbelteksten bevatten meer
dan één belofte Jesaja 40 31 heeft
er bijvoorbeeld vier. Volgens de
statisticus heeft één hoofdstuk, dat
is Deuteronomium 28, er zelfs 133.
Psalm 37 is ook een prachtig hoofd
stuk voor Christenen en bevat zelfs
43 beloften zoals o.aVerlustig u in
de Here, dan zal Hij u geven de
wensen van uw hart."
Ik heb onze vriend de statisticus
maar niet nagerekend Als u er zin
in hebt kunt u het doen. Het ligt
in ieder geval met aan Gods beloften
als wij niet dankbaar genoeg zijn.
De straatveger
en Palmpasen
Gewoonlijk schonk niemand veel aan
dacht aan de arme Indiër die ijverig
met zijn grote, grove bezem de straat
veegde. Maar als hij een ogenblik stil
stond en op zijn bezem uitrustte ver
zamelde zich al gauw een menigte
om hem, om te luisteren naar de
boodschap van de Christus der blan-
advertenties komen dc grondgedach-
het Christendom naar voren
samen vormen zij één geheel, dat
vogelvlucht een overzicht geeft van
boodschap en de taak van de kerk.
De eeuwfeestcommissie heeft reeds
anderhalf jaar lang een kantoor, dat
dagelijks dé kerken van dienst
Aziaten
onder de indruk
Het godsdienstig reveil in de Ver
enigde Staten maakt grote indruk op
de niet-christen Aziaten. Tenminste
dat is dc gedachte van dr. E. Stanley
Jones, de bekende 73-jarige Methodis
ten-zendeling en evangelist die vooral
in India grote invloed heeft.
„Veel intellectuelen in Azië hebben
tot nu toe met de godsdienst gespot."
zei hij. „Al wat Aziè volgens hen
nodig had. tvas een hogere levens
standaard."
„En toch zien zij nu, dat het rijkste
ingesteld op „afscheiding." Veleni land ter wereld openlijk extent, dat
willen echter graag contact met de ande-; rnateriële voorspoed alleen niet
re evangelisch denkende Christenen in; v 0 j 0 e n e ,s om geluk te bren-
Amerika, die georganiseerd zijn in de nldnenina te schenken in het
National Association of Evangelicals. De,?en en voiaoenin9 te scnenKen in ne
Christian Reformed Churches waren eens I '6wen-
lid, maar trokken zich terug, maar dei „Dat laat niet na om indruk te
aandrang om weer lid te worden, is zo maken op de Aziaten."
DE GEREFORMEERDE GEMEENTE IN GRAND RAPIDS
hij zijn leven had ge-
Ds. Lamain van de Gereformeerde Gemeente in
Grand Rapids is niets veranderd. Hij draagt nog steeds
zijn zwarte pak en het witte overhemd met de stijve
punten van het boord omhoog. Het grote huis, dat door
de gemeente geheel werd ingericht, had in Rijssen
kunnen staan, of in Rotterdam of ergens in Zeeland.
Het was een oase van Hollandse gezelligheid temidden
van Amerikaanse huizen, die niet ingericht zijn om in
te wonen, slechts om erin te bivakkeren. Reeds bijna
negen jaar staat deze Nederlandse predikant in
Amerika in een gemeente, dde nog steeds, dankbaar is
voor zijn komst.
De Gereformeerde Gemeente in deze
bijna Hollandse stad is niet jong meer.
In 1870 werd de eerste predikant beroe
pen. Ds. Kloppenburg was toen reeds ze
ventig jaar oud, maar gaf de laatste
jaar van zijn leven aan de jonge
groep. De man had geen gemakkelijk le
ven achter de rug. Zijn dochter was uit
het huis weggelopen en jarenlang spoor
loos. Toen het bericht kwam, dat ze in
Amerika was, ging het vaderhart naar
haar uit en de zeventigjarige onder
nam de lange tocht naar de nieuwe we
reld. Het bezoek werd emigratie. Ds
Kloppenburg verliet Grand Rapids niet
Verantwoordelijkheid
aanvaard
Tijdens een avondmaaltijd in het
ziekenhuis van dr. Albert Schweit
zer te Lambarene zat een aantal
militairen mede aan tafel. Een van
hen had 's middags in een gesprek
met dr. Schweitzer gezegd dat hij
als militair vaak niet meer wist, of
zijn beroep wel waarde had. De
dokter antwoordde in zijn grote
eenvoud: „Het is noodzakelijk: U
doet uw plicht."
Tijdens de avondwijding na tafel
las hij een gedeelte voor uit Han
delingen, waarin de hoofdman over
honderd tegen zijn orders in, zijn
post verlaat en Paulus uit de han
den van de menigte bevrijdt. Hij
liet zich volkomen leiden door zijn
eigen verantwoordelijkheidsgevoel.
De dokter wendde zich tot de offi
cier en zei: „Die hoofdman over
honderd was een soldaat, die zijn
taak ve* stond. En wat belangrijker
is hij was niet bang om zelf ver
antwoordelijkheid op zich te ne-
czAló mannen }aten
gebruikt ocL vaak een vrouw
DE BIJBEL IS NIET DOR
De ene predikant volgde de andere op
en van de zes voorgangers van ds. La
main kwamen er vijf uit Nederland. Na
1921 leek het onmogelijk om weer een
ieraar te vinden. Het ene beroep werd
uitgebracht na het andere, maar de pre-
- dikantsplaata'bleef vacant, en ook de an
dere drie gemeenten in de classis Mid-
;t moesten met preeklezen tevreden
Aangenomen
Was de altijd bezige Martha de vrouw van een melaatse? Was
de vriendschap tussen Jezus en de beide zusjes van Lazarus te
danken aan de genezing van Simons ziekte? Slechts veronder
stellingen kunnen van deze, (overigens volkomen onbekende)
Simon, en van Martha, Maria en Lazarus familieleden maken,
maar dat wil nog niet zeggen dat deze veronderstellingen ver
van de waarheid af zijn In ieder geval diende Martha in het
huis van Simon de melaatse; Lazarus zat daar aan met de Hei
land; en Maria was tijdens de maaltijd aanwezig. Als Simon
de gastheer is en Martha de bezige gastvrouwe dan ligt de ge
dachte voor het grijpen, hen aan elkaar te koppelen tot een
echtpaar.
Begrafenis
Begrafenis? Waarom zo'n somber
woord gesproken op de zaterdag
voor Palmpasen. Nog enkele uren en
dan zullen de mensen juichend hun
kleren uittrekken en op de rug van
het veulen leggen. Nog enkele uren
en ze zullen hun „hosanna's" uitroe-
naar aioasten nes ae Kamer oumeu- 0iiifb&r„ TPrU7a.
treedt. Zij «„wat opgewonden. De Sh"!
land spreken van een begrafenis, de
Heiland, die ze straks koning zullen
kronen, die hun land zal bevrijden,
die het oude voorspelde koninkrijk
van David zal oprichten' Toen die
zaterdagavond de volgelingen van
Christus zich ter ruste legden, dach-
ten sommigen van hen met verba-
en zing na over de woorden die Chris-
vult tus hacl gesproken, slechts één
Maar niet de genezen Simon, noch
de altijd bezige Martha of de opge
stane Lazarus vormt de hoofdper
soon van het tot drie maal toe ver
telde Bijbelverhaal over de zal
ving van Christus. Het licht van de
schijnwerper der,„eeuwigheid valt klercn uittrekke„
heel even op de stille, vaak
iggetrokken Maria, als
haar albasten fles de kamer binnen-
opgewonden.
jonge vrouw die zo vaak, als de
zelve, aan de voeten van Jezus ge
zeten heeft, komt nu met een hoog
rode kleur naar Hem toe. Het licht
van de tientallen olielampjes glanst
dof in het gele albast van de fles.
De gasten staren haar verbaasd
aan. Wat gaat ze doen? Met één en
kele klap slaat ze de fles aan stuk
ken, olie stroomt over het hoofd
de lucht" me" een^oMe^ikkelende j™d Maria d'epte be'
geur. Met haar lange zwarte haar grePen- Mana
i nuchtere, zakelijke be
rekeningen niet altijd kloppen. Onze
boekhouding geeft een valse balans,
als we de woorden van Christus ver
zaken, als we de weg van ons ver
stand gaan zonder te luisteren naar
Zijn goddelijke Stem.
Terwijl de menigte de palmtakken
zwaaide op de vroege ochtend van
Palmpasen en de "Heiland als Koning
toejuichte, zat Maria waarschijnlijk
rustig in haar eigen huis. Terwijl de
menigte dol enthousiast om de Hei
land danste, hing er in haar kamer
de geur van nardus die afkomstig
was van haar haar waarmee ze de
voeten van Christus had afgedroogd.
Die geur sprak van de dood, want
was de olie niet gebruikt om Christus
als Hogepriester te zalven en zou
Hij niet zichzelf offeren als een
zoenoffer voor de zonde? Maar de
geur sprak ook van leven. Christus
was de Opstanding en het Leven.
Zoals Hij Lazarus teruggeroepen
had vanuit de klauwen van de
dood, zo zou hij zelf de dood over
winnen. De menigte geurde op Palm
pasen naar het zweet van hun in
spanning, Maria naar de overwin
ning van Christus.
Eindelijk na de oorlog kwam het be
richt van ds. Lamain. dat hij het beroep
had aangenomen. Eigenlijk is dat niet
juist, want ds. Lamain verkeerde in de
merkwaardige omstandigheid, dat hij
twee beroepen tegelijkertijd aannam. De
gemeente was nl. gescheiden. Het was
geen dogmatische strijd, geen persoon
lijke problemen, die de scheiding veroor
zaakten, slechts het feit dat de Hollan
ders geen Engels en de Amerikanen geen
Hollands verstonden en men het beter
oordeelde om een Engelse gemeente
een Hollandse gemeente te vormen. Bei
de gemeenten beriepen ds. Lamain
hij werd predikant van allebei. Enkele
jaren geleder zijn ze weer samenge
smolten tot één, en de Nederlandse helft
verdwijnt langzaam maar zeker.
Dat over enkele tientallen jaren ook
de Gereformeerde Gemeente in Grand
Rapids waarschijnlijk geen Hollandse
diensten meer zal hebben is niet de
schuld van hun tegenwoordige predikant.
Toen hij in zijn nieuwe land aankwam
kende hij zo goed als geen Engels en
moest hij zich nog geheel op de taal
werpen. Uren van studie volgden. Nor-
klinken door de Engelse zinnen sommi
ge Hollandse woorden, maar ook het
conversatie-Hollands is zo nu en dan
doorspekt met een Engels woord, ee;
ken dat hij in het Engels denkt.
De overgang was heel groot, vertelde
mevrouw Lamain. Uit haar woorden
bleek dat het verlangen naar Nederland
nog steeds niet is uitgestorven. Natuui
lijk kon ik niet nalaten te vragen of
haar man voorgoed in de Verenigde Sta
ten zal blijven, of dat hij in de.toekomst
droogt ze de voeten
nog vóór iemand ook
woord heeft kunnen uiter
Christus,
Maria volgde niet
Het is even heel stil in de eetzaal.
Dan breekt een stemmenrumoer los,
maar boven het gegons van de stem
men klinkt er die ene, schel cn har
teloos: „Waarom is deze mirre niet
voor driehonderd schellingen ver
kocht en aan de armen gegeven?"
De zakengeest heeft de
middellijk geschat:
schellingen, driehonderd maal het
dagsalaris van een landarbeider. Een
behoorlijk bedrag om zo maar weg
te gooien!
Verspilde Maria de kostelijke olie?
De aanwezige mannen zijn geneigd
om in hun onbegrip de vraag beves
tigend te beantwoorden. Wat haal-
toch in haar hoofd? Waa:
Deze Maria volgde de vrouwen
ITetllfo niet op Paasmorgen naar het graf
nven suue om het lichaam van Christus te bal
semen. Zij had dat gedaan toen het
nog kon. Heeft Maria alles begre
pen? Waarschijnlijk niet, maar zij
heeft geloofd wat Christus had ge
zegd, nl dat Hij zou sterven door de
hand van Zijn vijanden, maar ook
dat Hij na drie dagen zou opstaan.
Zij was de enige die die woorden in
Driehonderd haar hart had bewaard. Tot drie
1 toe had Christus Zijn discipe
len voorspeld wat zou gaan gebeu
ren. maar steeds weer hadden zij
de ontzettende woorden van zich af
geschud en zich overgegeven aan
hun koningsdroom. Terwijl de vrouw.
Eva als eerste bezweek voor de ver
leiding. was het ook de vrouw. Ma-
e toch in haar hoofd' Waarom ^ia die het eerst de woorden van
dergelijke dwaze daad? En dan Christus geloofde.
De armen
,,De armen hebt gij altijd bij U",
zei Jezus volgens de evange'ist Jo
hannes, „maar Mij hebt gij met al
tijd." en uit deze woorden leren we
klinkt de rustige stem van de Hei
land: „Laat haar begaan, waarom
valt ge haar lastig? Zij heef! ge
daan wat z'ij kon; van te voren heeft
zij miin lichaam gezalfd voor de be
grafenis."
Centraal Museum te Utrecht.
misschien toch een van de vele beroepen
naar Nederlandse kerken zal aannemen
Ds. Lamain zelf ontweek dc vraag. Hij
wist het niet Het hing geheel van Gods
leiding af. In 1933 werd hij voor
eerst naar Amerika beroepen en pi
J946 meende hij inzicht in de wil
God te hebben om het nieuwe beroep te
aanvaarden. Diep in het hart van me
vrouw Lamain ligt echter de hoop, dat
God de weg toch nog weer tens zal ope-
Ze mist de gezelligheid. De afstan
den zijn zo groot, dat het onmogelijk is
om even bij gemeenteleden binnen te
lopen voor een kopje koffie. En boven
dien is haar dochter Corrie juist naar
Nederland vertrokken om een Fries te
trouwen. Als de dominee een plaats op
het schip kan krijgen, zal hij zelf in Ne
derland het huwelijk inzegenen. Het i:
echter moeilijk in de zomertijd passa
ge te boeken.
De gemeente in Grand Rapids hoopt
haar predikant te houden en doet haar
uiterste best. Ieder nieuw beroep v
voor de dominie" bedankt is een reden
tot dankbaarheid, en diep in het hart van
menig gemeentelid ligt de gedachte,
dat als de kinderen maar in Amerika
hun werk vinden en trouwen, dat de do
minee zijn wortels te diep in de Ameri
kaanse bodem zal hebben, om naar Ne
derland terug te keren.
Veelzijdig
Het werk van de predikant is veelzij
dig. Vooral voor Canada is ds. Lamain
het middel geweest om vier nieuw<
meenten te beginnen- Deze gemeenten
bestaan voor het overgrote deel uit
granten en hebben nu sinds kort
eigen leraar in ds. Zwens. De predikant
van Grand Rapids kan zich nu meer
den aan de gemeenten in Illinois er
chigan. Iedere zondag zijn er in Grand
Rapids vijf diensten: drie in het En-
gens, en twee in het Hollands. Ds. La
main zelf spreekt tweemaal in het En
gels en één keer in het Nederlands. De
beide andere diensen zijn leesdiensten.
Dan is er nog een Nederlandse dienst op
donderdag en gaat ds. Lanjain op ande
re dagen naar Kalamazoo of Zuid-Ho'-
land.
Ik vroeg hem hoeveel keer hij per
jaar preekt, buiten zijn andere werk
zaamheden. Ongeveer driehonderd of
iets meer was het antwoord. Dit is een
behoorlijk aantal, maar volgens de do
minee veel minder dan in Nederland.
Het is echter onmogelijk meer diensten
te hebben, omdat de afstanden zo gewel
dig groot zijn. Bovendien heeft hij ook
de zorg over een tweede classis, de East,
die in het geheel geen predikant heeft.
De gemeente is vrijwel vrij van Ame
rikaanse invloed, maar toch zijn er din
gen, waaraan ds. Lamain moeilijk kan
wennen. Daar is bijv. het huwelijk. Een
predikant in Amerika is tevens ambte
naar van de burgerlijke stand. Het ge
volg is, dat een huwelijk lang niet al
tijd in een kerk, maar vaak eenvoudig
in een woonkamer wordt ingezegend. Er
is vrijwel geen tijd voor een huwelijks-
preek en dat is ook zo goed als geen
woonte in Amerika. Ook bij begrafenis
sen gaat het heel anders toe. Het li
chaam wordt niet opgebaard in het huis,
maar in een speciale aula van de be-
g'afenisvereniging. De diensten worden
dan ook altijd buitenshuis gehouden.
Slechts één keer in Amerika hield ds.
Lamain de lijkrede in een huis.
De Gereformeerde Gemeente staat
niet officieel onder de synode van de Ge
reformeerde Gemeente in Nederland, ook
al is diens naam officieel Gereformeer
de Gemeente in Nederland en Amerika.
Amerika heeft een eigen synode, die
evenwel correspondentie onderhoudt met
Nederland zodat predikanten over en
weer contact met elkaar hebben. Lang
zaam maar zeker groeit ook deze kerk
uit tot een Amerikaanse kerk. Dc oude
re Nederlanders sterven uit, de nieuwe
kunnen de oude taal niet meer en to
gaat leder zijn eigen weg. ook al heeft
men nu nog een Hollandse dominee.
Een welgeklede voorbijganger luisterde
een ogenblik naar zijn getuigenis. Hij
verbaasde zich kennelijk over de gro
te menigte die de spreker zo aandach
tig volgde. „Hoe is het mogelijk dat
deze mensen zo rustig luisteren naar
een arme straatveger?" mompelde
hij, juist luid genoeg om door de In
diër gehoord te worden.
„Toen de Heiland Jeruzalem binnen
reed op Palmpasen," antwoordde de
eenvoudige man, „reed hij op een
ezel. De mensen trokken hun kleren
uit en spreidden ze op de grond on
der de poten van het dier. Ze deden
dat niet voor de ezel, maar voor de
Koning Die er op zat. Toen Christus
afsteeg, bekommerde niemand zich
meer om de ezel. Het dier ontving
slechts eer. zolang Christus hem no
dig had."
De heren en de Heer
Christus was niet slechts volkomen God,
Hij was ook volkomen mens, en als
mens nam Hij in de dierenwereld
de plaats in die de eerste mens in had
moeten nemen in het paradijs. God
had gezegd: Heerst over al het ge
dierte. Weest heer over de dieren
wereld.
Na de zondvloed spreekt God weer over
de verhouding van mens en dier als
hij zegt: en de vrees en de schrik
voor u zij over al het gedierte der
aarde. Door de zonde werd de mens
van een goed heer een slechte mees
ter. Christus echter was
een goed Heer.
Deze gedachte sche
mert door de woorden
van de Griekse Palm
pasen tekst. Als de
twee discipelen het ezels
veulen vinden en het los
maken zeggen de eige
naars: Waarom maakt
gij het veulen los? Het
antwoord is: De Here
heeft het' nodig! Het
woord eigenaars en Here
is in het Grieks hetzelf
de. Eigenlijk staat er
dus: de heren van het
veulen zeidenmaar
de discipelen antwoordden: „De Here
heeft het nodig' Het veulen had
aardse heren, maar het had eveneens
een hemelse Heer.
had iemand op dit veulen
gereden en gewoonlijk valt het niet
mee om op een ongezadeld dier te
springen dat nog nimmer als rij- of
lastdier is gebruikt. Het verhaal ech
ter geeft geen enkel blijk, dat Chris
tus moeilijkheden met het dier had,
integendeel: tussen de regels lezen we
slechts dat het zich gehoorzaam liet
gebruiken. De ezel boog voor de Heer
van de hemel, terwijl de mensen hun
Hosanna zongen, maar er niet aan
dachten om Hem in alles te volgen,
om hem als Heer te aanvaarden.
En de stenen spraken
„Hosanna", riep de menigte „Ver
los nu!" Maar men dacht slechts aan
de verlossing van de Romeinse druk,
niet aan de verlossing van de demoni
sche macht in het menselijk hart. Men
droomde van het koninkrijk Israël,
niet van het Koninkrijk van God in
het hart.
Toen de mensen juichten, huilde de
Heiland. Zij zagen een stad in aardse
glorie. Hij zag ruïnes van geblakerd
steen en verbrand hout. En tegen de
Farizeeën zei Hij: „Ik zeg u indien
dezen zwegen, zouden de stenen roe-
Deze woorden waren meer dan een ge
zegde, een beeld, zij werden wrede
werkelijkheid. Nauwelijks veertig jaar
na het eerste Palmpasen, spraken de
stenen van Jeruzalem hun gruwelijke
taal van verachting en verwerping. Je
ruzalem zweeg. Jeruzalem zond Je
zus naar het kruis.
Jeruzalem riep: „Zijn bloed kome over
ons en over onze kinderen". De ste
nen spraken en zij spreken nog in on
ze tijd. Jeruzalem is een verdeelde
stad. half Joods, half Arabisch. De
vele kloosters en kerken kunnen het
feit niet verhelen, dat het een stad is
die haar Koning heeft verworpen.
Palmpasen in
het heden
In Openbaring wordt het nog eens Palm
pasen. De hemel is geopend en de
koning komt op het witte paard Hij
is getrouw, waarachtig, hij oordeelt
rechtvaardig, hij draagt het zwaard
der gerechtigheid en zijn naam is
het Woord van God.
Velen menen dat dit negentiende hoofd
stuk een beeld uit de toekomst geeft,
anderen dat het de overwinning van
het Woord van God in de wereld
uitbeeldt. Het één sluit het ander niet
uit. Gods Woord gaat uit in de we
reld. In de uithoeken van deze aarde
buigen jonge en oudere mensen zich
over de Bijbel en schrijven ijverig
neuwe klanken, nieuwe woorden en
nieuwe uitdrukkingen op. Langzaam
naar zeker wordt de Bijbel in meer
talen vertaald, echter nog ongeveer
duizend talen wachten op het Woord
van God.
leeft het Woord Palmpasen gemaakt
in ons hart? Hebben wij de poorten
van onze ziel wijd geopend en geroe
pen: Hosanna Verlos nu? Wie op
Palmpasen buigt voor het Woord van
Tod. behoeft op de oordeelsdag niet
'e vrezen voor het gericht van God.
Vergeet niet dat op Golgótha het oor
deel van God viel op de Koning van
Palmpasen. Als Christus Koning is
draagt Hij ons oordeel, als wij ons
zelf opzetten om koning te zijn, moe
ten w(j ook zelf het oordeel dragen.
