KEERPUNTEN
FUNCTIE .nVORI
Cultureel
venster
LYS ASSIA ZONG VOOR
-ALBERT SCHWEITZER
3-let
meiójc^
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 23 MAART 1957
c^rjenHflieclentci: „geen woord
Schrijver van romans
met een boodschap
ALS HET NIET MOET"
P R IS aan Arj.
bekennen va
dertig jaar i
tigd. En ook
het is alsof we niet
dro
Miedema gfen enkel spoor te
onwennigheid nu hij zich na
*r in Rotterdam heeft geves-
Miedeina bekent ronduit:
eg geweest zijn Bcdum is
geworden. Beiden zijn dankbaar
voor hun riante woning aan de Beukelsdijk die
zij mochten betrekken. Wie Miedema kent weet
dat hij geen man is voor een straat met „overbu
ren". In zijn werkkamer kijkt hij ver weg, in de
richting van Blijdorp.
De Miedema's hebben behalve hun reeds grote
kinderen ook Maroeschka uit het hoge noorden
meegebracht de zevenjarige Russische konings
poedel, die zich er niet voor schaamt graag aan
gehaald te worden.
Arjen Miedema is. wat je noemt,
een aparte figuur in de kring van
protestantse schrijvers in ons land.
Zeg maar gerust een buitenbeen
tje. Hij is niet, zoals de meeste
auteurs, jong begonnen met schrij
ven. Toen zijn eerste roman ver
scheen was de veertig reeds ge
passeerd. Hij is niet ..geschoold"
in het vak en het is welhaast on
denkbaar dat Miedema zich ooit
als schrijver plichtmatig zal af
vragen: waar zou ik nu eens over
kunnen schrijven? Daarvan was
ik opnieuw overtuigd bij het af-
scheidnemen. nadat wij enige
uren over zijn werk hadden ge
sproken en hij ten slotte verzucht
te: „Ik hoop 3at het nooit weer
Zoiets hoor je niet uit de mond
van een auteur die het schrijven
als ambacht beoefent. Bij Miede-
kere mediamieke begaafdheid, met
alle voor- en nadelen van dien.
Ken zou ook kunnen zeggen: het
vliegt hem aan.
sijcht Koningspoe
del Maroeschka
mische toon bij een
kring van lezers zou
Terugdenkend aan 1
van dit boek zegt hij
in de trein voor het coupéraam en
zei plotseling- ik heb een nieuw
boek. Ik zag een gestalte aan het
venster van onze slaapkamer
staan. Achteraf zie ik nu dat ik in
dit boek met heftige overtuiging
spanningen van de kerkstrijd
Arjen Miedema werd
2 mei 1902 te Leeuwarden
geboren. Hij doorliep gr
de kweekschool en was
achtereenvolgens werk
zaam bij het onderwijs tn
Hallam, Hoogevtèn. Rot
terdam. Delft en Bedum.
in welke laatste plaats hij
19 jaar verbleef.
Sinds september 1956
woont en werkt hij in
Rotterdam als leraar aan
de Chr. H.B.S Hencgou-
w gr laan.
Verschenen werken:
1945 In beide handpalmen.
194S Gesprekken met
Gabriël.
1950 De He?r van 't Woli.
1951 Gekke Klaas.
1951 Het Ooievaa-sgericht.
1955 Hier onderwijst men
de jeugd.
1955 Zo hoort het" (in
samenwerking met
Jo v. d. Kraan-de
Goog er).
Hugo Rudolf
Hanebeck
leid. omspelingen in de manuaal-
partijen. Harmonisch bijzonder in
teressant is ..Herzliebster Jesu.
was hast du verbrochen". van een
hymnische kracht ..Christ ist er-
standen" en ..Wachet auf ruft uns
die Stimme" brengt na een korte
inleiding het koraal tegen een lich
te triolenbegeleiding. Het koraal
„Von Gott will ich nicht lassen"
heeft ook de melodie in pedaal,
terwijl de bovenstemmen
Tegelfabriek MOSA.
Verrassend
vaak aan het slot de Picardische
terts (majeurafsluiting van mi-
neurstujï), terwijl bovendien de re
gistratie-aanwijzingen van een
juiste orgelinstelling getuigen. De
oeilijkhe; Jsgraad ligt niet boven
Bach's ,,Orgelbü9hlein".
VREUGDE
„Functie en vorm" is de titel van een boekwerk, dat on
langs onder redactie van het Instituut voor Industriële
Vormgeving bij de uitgeverij Moussault te Bussum ver
scheen. Het boek laat via foto's aan de belanghebbenden
een selectie ontwerpen van Nederlandse produkten zien.
welke volgens de doelstelling van genoemd instituut, alle
aan serie en machinaal vervaardigd zijn.
volgen: ..Maar ik bén ©r niet i
Wij, zijn lezers, weten het nu wgl
heel zeker, dat alle bedachtzaam- v
bron de olie. En op zijn vraag
heb afgereageerd
„Wat was. in een paar woorden
gezegd, de boodschap in ..Ga
briel"?"
..Die boodschap was zeer posi
tief: God hoort het gebed. Je kunt
Hem een hand geven, zo dicht is
God bij ons. In ..Gabriel" reali
seerde ik de essentie van mijn we-
Het boek ga." mij een ontzag-
In het begin
vertelde hij. kwam er
van uitgaan en
u-log.
veel
de ene detec
tive na de andere t- lezen. Tót ik
er genoeg 'an had en tegen m'n
vrouw zc „Dat kan ik ook." „Doe
het dan", zei ze. Ik startte on
middellijk. Het waren wild-west
verhalen zo in de trant van: de
deugd beloond, het kwaad gestraft,
ze krijgen elkaai én romantiek
van „grijp de leuning
Was het wat? Dat moest Kees
Rijnsdorp maar uitmaken, die na
een paar proeven, terloops iets
zei over het verschil tussen schep
pen en opscheppen („Ik heb eerst
later begrepen, wat hij daarmee
bedoelde", zegt Miedema).
„Probeer nu maar eens een ern
stig verhaal te schrijven", raadde
Rijnsdorp. Toen schreef Arjen zijn
eerste echte roman Hij zag plot
seling het kleine hui-je voor zich.
waarin een oud vrouwtje woonde,
aan wie hij „Pe Heraut" moest
brengen en waar in het voorhuis
een koperen pomp stond te glim
men. Zo ontstond „In beide Hand
palmen". een verhaal dat hij. om
zo te zeggen, aan zijn moeder ver
telde. Het typeert Miedema dat
hij. nu hij getoom had het metier
voldoende te beheersen, niet aan
stonds ijverig op hetzelfde stra
mien voortborduurde, doch kort
daarna protestants Nederland ver-
rastte met zijn „Gesprekken met
Gabriël". een roman welke door
gedurfde, originele opeet en dyna-
lijke genoegdoening
van mijn werk. Ik heb toen ook
begrepen dat de mensen niet zo
dom zijn als waarvoor zij veelal
worden ge' ouden. Gabriël was
geen fantasie."
BOODSCHAP
TN me
alles
heid.
„Mijn verhaal is niet alleen
maar verhaal er zit altijd een
boodschap achter. Dat was „In
beide Handpalmen" de uitverkie
zing; in „Gabriël" de gebedsver
horing; in ..De Heer van 't Weid"
't Godsbestuur: in „Gekke Klaas"
't niet verhoorde gebed en in „Het
Ookvaarsgericht" de verschrikke
lijke gevolgen van de hoogmoed
arge bij had moeten aantekenen.
En Ik heb willen bewijzen dat
Ik stond Gods genade keiharu is voor dege
nen die tot de Adamsstaat van het heid aan deze schrij'
kunstenaarschap geroepen zijn. Hij sPVjt zjjn
kan met minder niet toe. God Is
te rein van ogen dan dat Hij het
kwaad kan zien. Dat moesten wij
bij ons gestuntel in de prot. chris
telijke letteren eens wat meer be
denken. De kerk kan deze ten do
de wankelende zielen niet meer op
vangen. Denk aan de hond die
voor de deur van de kerk zit te
huilen om zijn baas. God laat ons
genezen van het leven door het le
ven. Seidler, uit „Het Ooievaars-
Getracht i
geven van d
dukten var
(Me Nederlands,
logal uiteenlopende
(rpakking. gebruik»-
meer huishoudelijke
Het t
in van de industriële v
>rdt afgesloten door die
kenning gericht" kan pas ©en paard uithou. diek. Miedema
als hij eerst met zijn
op de paardemest is gedrukt. Het
harde ooievaarsgericht is genade.
En is die overwintering .in de
schuur der genade niet levens
echt? Terwijl Gods hand op ons
rust beschermt die Hand ons en
zijn wij veilig.
of hij zich nc -it geremd
der het schrijven zegt hij: nooit. r
Wel bekent hij dat hij soms moei- a
te heeft met dc techniek en er niet ce|
tegen opziet om een manuscript in
eens geheel opnieuw te schrijven, na
Hij weet wat het is te worstelen
met de materie.
Dat Miedema ook verzen schrijft let
is minder bekend. En dan doel ik fei
niet in de eeiste plaats op zijn
ironische poëzie 'in oud-Hollar.dse
trant, maar op de verzen die. in P<>
de trant van Greshoff. geen plaats |,ei
j:_j-_ enjge c^r perj0_
'eet dat het hem
worden, doch beneden de
liggen zoals b.v. meel.
elke niet tot een zelfstandige be-
leftebevrediging vervaardigd nor
ia, doch die slechts dienen tot
-•gelijk is voor het verfijnde
pr-'itischè woord zich in het Neder
lands uit te drukken. Zijn teerste
verzen schrijft hij in het Frans.
f-fUGO RUDOLF HANEBECK
is als componist in ons land spelen?*volkomën
nog niét zo erg bekend en om
eerlijk t$ pin: tot voor kort had
ik nog nooit iets van hem gezien
of gehoort Vfel vond ik zijn
naam in ie Moser Musiklexikon
en in de niéuwe Elsevier Mu- dié
liekencyc.cpedie, maar die ge
gevens waren te summier om
een indruk van zijn composito
rische kwaliteiten te krijgen.
Wat een verrassing kan h-et dan grote musiceervreugde
zijn plotseling te ontdekken, dat
zo iemand werken schreef, die
niet alleen onder de aandacht
van alle organisten moeten
komen, maar ook waard zijn
door die organisten te warden
uitgevoerd
Die ontdekking deed ik toen ik
een bundel met 15 orgelkoralen
Hanebeck in handen kreeg, geti
teld „Orgelchorale zu Liedern des
Kircbenjahres" en prachtig uitge
geven bij Verslag Anton Bönm k
Sohn in Augsburg. Bij het doorkij
ken werd het me duidelijk dat on
ze organisten hier uitnemend
materiaal hebben, materiaal bo
vendien dat vóór of na de dienst
gebruikt, ook ondanks het feit
dat Hanebeck een componist van
deze tijd is direct zal aanspre
ken bij de luisteraars.
Hugo rtuiolf Hanebeck werd 20
maart 1903 in Bergiscb Gladbach
geboren en studeerde o.m. aan d*
Staatliche Rochschule für Musik
in Keulen. In 1938 deed hij acade
misch staatsexamen, met onder
scheiding voor composi-
tie en reeds tijdens zijn
studietijd in 1937
werd in Keulen een
complete Hanebeck-avond
gegeven. Thans is hij
als organist-componist
werkzaam in Bensberg-
Keulert. Naar Hanebeck
toch beweeglijk spel
het
de
Hugo Rudolf Hanebeck, die d«
orgelliteratuur mei prachtige werken
verrijkte.
schreef heeft hij al jéetieve of sentimentele klanken
wij hebben zijn werk. Wij lezen
zijn romans en wij bemerken dat
deze evenzovele spiegels van ons
eigén zieleleven zijn. Aan Arjen
Je begrijpt dat het mij wel wat X,*d*?a,J1V
in heeft veriaan dat dit hnek vreemd, zoals het ook met zijn le-
gesteld is. Ziehier
pijn heeft gedaan dat dit boek.
dat gewoon een hypermoderne ge
loofsbelijdenis is en een uiting
deemoed, als
ver die eerlijk erkent- dat hij
©kt in verhaalvorm, wat voor
schrijver met talent betekent
lelijk is uitgekreten. Misschien zit werken onder hoogspanning
de fout van het verhaal hierin, dat w?"en on°ei noogapanning.
het boek als een avonturenver
haal voor een sohoolfalaadje begon
en ik de puberale romantiek van
het begin niet helemaal uitgezui
verd heb."
bij i
„Ik heb mij voergenomen niet
één woord meer te schrijven als
hét niet moét", zegt hij.
slechts enkele bladzijden' haar ziens-
overduidelijke wijze haar conclusie
•eer te leggen. Zy rekent architek-
tuiir en scheepsbouw niet tot de
ngevingi daar beide
haóische reproduktie
rallen en slechts unica zjjn. Zij
naakt vervolgens onderscheid tussen
•slaagde ond«
ssie in »oc'
r ziens- verpakking,
ondei
mannenkoorcycli, Missa
Dorica, liederen met pia-
-~ r*"~ no en orgel; Geistliche
Konzerte voor Solo
ing van de verkoop van zang. solocantates. Assulae voor
Hi.noA -4„. clavichord, orgelwerken (Passaca-
Hiertoe rekenen we dus g]jg Trio-sonate. Kerstmuziek,
tclame e.d. Dit rand- Partita's. Preludia en Fugae,
de commissie samen etc)' kamermuziekiwerken en
filmmuziek (speciaal decumentai-
m commercial design. ,res en cultuurfilms).
koraaimotètten, vendien compositorisch
boek
Ik
„Romans met een boodschap zul
len wel eens worden misverstaan
zeg ik „Was dat niet het geval "Het Ooievaarsgericht"
met „Het Ooievaarsgericht?" u~~" 1jg
„Ja, maar mijn bedoeling stond
er niettemin met ronde letters in
te lezen: de funeste gevolgen voor
het werk van een kunstenaar als
deze leeft uit de hoogmoed Ik be
doel een kunstenaar die van zijn
eigen humbug niets in de gater.
heeft. Ik heb in dit boek gepoogd
cultuur, natuur en genade weer in
één vlak te zetten. Dat was een
grote greep, een paradisische
greep, maar het schijnt, dat ik het
er in dogmatische termen in de
deze ontboeze-
irktartikel
als b.v
ming opnieuw ai of Miedema met Mllr „„koud! Miedema fe-
lukkig niet zijn vingers lenig t«
houden door zijn
heid&c
Vervolgens la;
117 fotopagina's een selectie van de
diverse Nederlandse produkten sien,
waarbjj we tot de konklusie komen,
dat, al is hier geselecteerd. Neder-
land zeker niet de laatste plaats in
de industriële vormgeving inneemt.
Het zou teveel zijn deze ontwerpen
hier te bespreken, echter hoop ik
.Ik hoop dat het r
Maar Miedema is te eerlijk om
niet aanstonds de betrekkelijkheid
deze woorden onderkennen.
het
„Christelijk Schoolblad", waarin
hij zijn „brieven" schrijft met de
nodige ironie en humor hem eigen.
„Nog wensdromen?"
„Een prachtig wit zeiljacht op
de Middellandse Zee en ik er ach
ter drijven, aan een touwtje. Ko
ninklijk lui zijn! Al dat geschrijf
Is maar vermoeienis des vleses
en des geestes."
binnenkort
nkele
Een behoorlijke staat van dienst
dus en tod. bij ons nog zo weinig
bekend. Daarom is het goed op de
ze figuur eens de aandacht té ves
tigen. Zijn 15 Orgelchorale geven
daartoe alle aanleiding, daar zé
een verrijking
tuur betekenen
komen van uit het orgel zijn ge
dacht en dus geheel in het wezen
van het polyfone karakter van hel
orgel zijn geschreven.
schap tol oppervlakversierende derlijk terug te komen,
pen al* behang, stoffen e.d
volgt een procenUgewjjz»
kend
i technische aard, t
NIEUW LICHT OP
HENDRIK CONSCIENCE
HE
t wel blijkt, als hij erop laat
VIA NAALD ill
*N HAAI i
Q1T boekwerk mag zee
heten, omdat het doel
tot uiting komt, nl. de
tot oriëntatie voor een belanghebbei
de fabrikant t.a.v. een ontwerper. E
niet minder belangrijk is het voor d
consument, die zich via dit boel
werk goed kan laten voorlichten on
trent produkten, die zich qua vorn
Werkelijk, onze kerkorganisten
kunnen blij zijn met die orgelkora
len. En onze concertorganisten
kunnen dat zijn met het laatste
orgelwerk van Hanebeck, een Toc
cata voor orgel, ook uitgegeven bij
Böhm te Augsburg. Ook hier die
zelfde muziekvreugde, diezelfde
sprankeling, die barokke levendig
heid, nerg troebel, nergens
strevend naar een overdadig mo
numentaal effect, doch klaar en
zuiver zich ontwikkelend tot een
fraaie climax.
Met opzet heb ik wat aandacht
aan r"ugo Rudolf Hanebeck be
steed, daar gr nog al te vaak or
ganisten klagen dat ze niet vol-
gellitera- doende nieuwe literatuur hebben
bovendien vol- die waard is gespeeld te worden.
Die literatuur is er wel en Hane
beck is er het bewijs voor. Naar
ik hoop zal hij die orgelkoralen
nog doen volgen met een tweede
bundel. En wellicht ben ik t.z.t
ook eens in staat zijn vocale mu
ziek te introduceren.
CORN. BASOSKI
ge vi
kwalit
JENDRIK CONSCIENCE (1812
de Vlaamse volks
schrijver bij uitnemendheid ge
weest. Hoewel eigenlijk het Frans
zijn moedertaal was. hebben wei
nigen zoveel Voor do Vlaamse zaak
gedaan als hij. Hij heeft meer dan
honderd boekdelen het licht doen
zien en daarmede, zoals een be
kende uitspraak luidt, „zijn volk
leren lezen". Nog tijdens zijn le
ven heeft men een standbeeld
voor hem onthuld.
Dr. G. Degroote. die in samen
werking met J. de Schuyter in 1953
een studie met uitgaven van meer
dan 3Ó0 brieven en documenten be
treffende Hendrik Conscience en
zijn uitgevers heeft doen verschij
nen, heeft de daarvoor gemaakte
inleidende studie ten grondslag ge
legd aan dit jaar bij de Wereldbi
bliotheek te Amsterdam uitgege- vuui iiaai
zorgvuldig gedocumenteerd afgelopen week
„Jolie Jacqueline konn:
gen. Und mit Melolien Freude
brmgen" Het zijn de begin
woorden van een klein, licht
chanson, du: een kleine Zwitser
se zangeres op de plaat brengt,
Lys Assia. Als ik dit Telefunken-plaatje draai, denk ik altijd aan
een gezongen autobiografie Lys Assia kan ook zingen en ze
brengt met haar melodieën ook vreugde \lthans voor hen die
tussen de zwaarwichtigheid ook eens lichtere klanken willen
horen. Willen dat niet de meeste mensenDaarom ook deze
rubriek dit keer eens in een luchtiger toon mede op verzoek.
Waarom dan niet bij Lys Assia te blijven, wier kunst de meest
verstokte Bach- en Beethovenliefhebber »v de meest fervente
aanhanger van de moderne kunst a la Schcnberg of Strawinsky
toch altijd wel enkele momenten van aangename ontspanning
scheidt
neer hjj b.v.
bepaald artike
Het boek is
betrekken of
Instituut voo
heel
Waarom is Lys Assia daartoe populair maakte
in staat" Het antwoord kan heel spronkelijke ver;
simpel'zijn: omdat Lys Assia ii
haar genre een kunstenares is
Dat en alleen dat bepaalt di
waaide van haar zang
voordracht. Lys As:
i het m de c
boekwerkje, getiteld „Wat
schrijver lijden kan", een zinspe
ling op een boektitel van Conscien
ce. Uit dit boekje rijst de figuur
van Conscience levensgroot voor
ons op: De tot aanzien gekomen
volksjongen, die hoge honoraria
opstreek maar altijd geld te kort
kwam door zijn leven op grote
voet; de man di© fijn aanvoelde
wat het eenvoudige volk van zijn
lectuur verlangde en daarvan han
dig profijt wist te trekken: de
trouwe vriend van zijn uitgever
Van Dieren en zijn illustrator Du-
jardin: de man wie het huiselijk
leed allerminst bespaard is geble-
1926
bracht. Na die
het door allerlei bewerkin
gen volslagen verknoeid
Grote tournee's heeft Lys Assia
gemaakt: Duitsland. Frankrijk,
rlaagt Italië, Spanje, Nederland. Scan
nachtclubs, nigt tot dinavië. Engeland, Amerika er
de pin-up-sfeer. zelfs Egypte, waar haar de bij
naam „Koningin van de Nijl"
weid gegeven, werden echt vero
verd. Een kleine gouden koets
kreeg ze op Buckingham Palace
van de Engelse Koningin, met hei
lied ..Refrain" won ze in 1956 de
„Grand Prix de la Chanson Euro-
péenne de Radiodiffusion" op het
muziekfestival te Lugano en in
haar vaderland draagt men haai
op handen voor de zeer vele lief
dadigheidsvoorstellingen. die ze
geeft. Speciaal de actie tegen de
igenlijk. zul- kinderverlamming heeft haar voor-
zoor wie de liefde „Ik krijg dagelijks enorm
eel fan-mail van kinderen" ver-
glamou:
zij brengt hit door ieder verstaan
bare lied op een niveau, waardoor
zelfs een grote figuur als prof.
dr. Albert Schweitzer waardering
haar kreeg. En toen ik de
«pen week een vrij lang ge
sprek met Lys Assia had. kon ik
me die waardering van Schweit
zer heel goed begrijpen. Lys Assia
steekt als mens en als kunstena
res met kop en schouders uit bo
ven de meeste chansonnières.
W7TE is Lys Assia
W ten zij vragen
lichte muziek een terra incogni-
werd op 3
1 Hurlikon (Zwitserland' ge- omdat ze daardoc
:rkt
Het is jammer dat dit weten- rha
schappelijk zo goed verzorgde
boek wat droog geschreven is;
een meeslepend verteld levensver
haal is het allesbehalve. Niette
min zal ieder, die zich van leven
en werk van Conscience op de
hoogte wil stellen, dit nieuwe
licht op de figuur van de 19e
•euwse Vlaamse schrijver niet
tunr.en ontberen.
•ankelijk da
oest in 1940 plotseling in-
Van die tijd af is zc
zit.gen en ging ze tevens
zanglessen nemer, bij de
s overleden Duitse pc-
Erna Koch. In 1947 sloot
contr
foonindustrie
i de i
de grammo- l«
verbond met d'
grammofoon, bij de Teldec-maat
schappij in Hamburg de goudei
grammofoonplaat
CR
gebo-
3en. waren er in die 10 jaren nie'
minder dan 6 miljoen platen
haai verkocht. Daarvan
het liedje „O mein Papa"
operette „Feuerwerk" het tot e
ljoen. Lys As:
HAAR
geer, theoloog, organist
Bachkenner Schweitzer is geko
men door het liedje „Dat alte
Karussell". waarvan zij de gehe-
jbrengst beschikbaar stelde
de bouw van een nieuw aie-
kenhuis In Lambarene (Afrika).
Wonderlijk kan het toch gaan dat
een simpel liedje
meeste mensen. Mijn streven
die mensen de nodige ontspanning 8?vlnI
te geven, maar dan op verantwoor
de wijze. Zo kan ik wellicht een
brug zijn naar de zgn. kunst met
een grote K". zei Lys Assia. En
toen ik haar vertelde dat die gro
te kunst me af en toe juist wel
eens deed verlangen naar een ge
voelig sommigen zullen zeggen
sentimenteel liedje als „Mein©
Mama" of naar een leuk chanson
als „Monsieur Taxi-Chauffeur"
van Lys Assia. antwoordde ze
prompt: „Ja, maar op een brug
kan je ook heen en weer lopen"
Lys Assia is een van de be
schaafde en intelligent! verteg'
woordigsters van de lichte muz
en zou ik me daarom schamen de
Telefunken-plaat LF 1544 (25
langspeel) met niet minder
acht liederen van Lys Assia of
het kleine Telefunken-plaatji
>E ongelooflijk mooi is niet al
direct het eerste korgal „Es
ogelijkheid kommt ein Schiff geladen", eén
prachtig Adventlied, door Hane
beck in een rustig en klaar lijnen
spel neergezet, waarin de drie
stemmen in rechterhand, linker
hand en pedaal als het waïe el-
kaars verlengde vormen. Het 2e
koraal „Macht hoch die Tür"
(Gez. 3 „Heft op uw hoofden.
poorten wijd") heeft de melodie zich blijft binden,
istig onder- min of meei colorcrend in de so- wel eens wat beters van deze au-
praan. terwijl de andere stem teur hebben gelezen, verloochent
io ere. win- hieromheen speelse arabesken Shute in deze piloten-roman zijn
jp van een weeft, gesteund door een rustige pe- onbetwiste vertelgaven niet. Het
aan daalpartij. In „Es is* ein Ros ent-
sprungen" heeft Hanebeck tegen
rknandel ie een nistig orgelpunt een prachtig
ks by het contrapunt van de linkerhand ge-
iële Vori
trkrggbaar. Prijs 12.50. „Gelobet ist du. Jesu Christ" de de piloot en Gervaise, het meisje
van de seinardeling. aan de lezer
een goede kijk op het barre leven
van de vliegers die wij in de oor
logsjaren elke nacht in onze vaak
onrustige slaap hoorden gaan en
tegen de morgen ook nog terug
komen van hun raids op het land
van Hitier. Wat voor jongens dat
waren kunt ge lezen in deze ro
man. Het waren heel gewone jon
gens. die van vissen hielden en
die op een meisje verliefd raak-
doodsangsten uit-
LIEFDE BIJ DE R.A.F.
Nevil Shute heeft met zijn
„Pastorale" de zoveelste echt En
gelse roman gegeven waarmee
hij het grote lezerspubliek aan
i alles, wat je noemt van-het-le-
en-af geschreven. De dialogen ge
en niet de essentie van gesprek
en. maar doen denken aan afge-
Het christendom zegt Vestdijk stonden.
En maa
1861 i
Bij De Bezige Bij te Amster
dam is een bloemlezing uit de no-
e,wii veilen van S. Vestdijk (geb. 1898)
deTichtè"muziek verschenen onder de titel „K e e r-
Hierin zijn opgeno- zich het antichristelijk
korte verhalen: „De tisch karakter van wat over het
dan bruine vriend", „Het veer", „Ba- geheel de moderne létterkunóe
Peter", „Pijpen", „Een kan heten. D©t we hier te doen
vier vijf", „Homerus hebben met e$n literaire figuur
liederen fecit" en „Gummivingers". van Europees formaat maakt de
Ongetwijfeld geeft deze keus een zaak dÈS te *r*er.
de veelzijdigheid en de G. R.
good old England.
„Pastorale". Vertaling van Co
Kars
Zuid-Holland»» Ultg. Mij Den.Haag.
gefantaseerde)
een pestepidemie, met „najaar
1348" nauwkeurig gedateerd.
„Homerus fecit" verhaalt een
Phoenicische en
renplaten uitgegeve
met aan beide zijden één lied, zo
als bijv. „La gavotte de la reine"
en „La chanson trouvée" op F
43990. „Arrivederci. Roma" en
.Du bist das Liebste was ich ha-
be auf der Welt" op F 46058 of Griekse zeelieden, dat later
Jolie Jacoueline" en Blaue Homerus wordt verteld door de
Veilchen. wëisser Flieder" op AD en'« overlevende van het avon-
20136. Het zijn voortreffelijke op- tuur- d<? J°n8e Achaeër Thalthybi-
•ïamen met goede begeleidingen, us. legendarisch veranderd en op-
>.m. van het orkest van Bela gesierd en zo de grondslag vor-
Sanders. Lichte toespijs na een mend van een episode uit de Odys-
cwaar diner see. Ii het oproepen van de sfeer
van oude tijden is Vestdijk een
meester en men kan er zeker van
zijn dat dit alles tot in details is
gedocumenteerd.
De overige verhalen spelen in
hel hedendaagse Nederland. Zij
L prachtige Lago Maggiore heeft
Lys Assia een uitgebreide biblio
theek. veeltalig (ze spreekt 6 ta
len) en voornamelijk i>p weten
schappelijk gebied. Daar ook heeft tonen Vestdijk als oproeper
ze haar eigen reclame-bureau, bepaalde milieus en ontleder
waar ze zelf de reclameborden
en de „rammofoonplatenhoezen
ontwerpt. Daar ook studeert ze
haar chansons en daar is ze bij
ontvangsten de zeer
gastvrouw. Maa
i kermis
langrijke bijdrage betekent voor
het levenswerk van een der groot
ste weldoeners van deze tijd. Al
ruim 250.000 exemplaren van de
ze grammofoonplaat zijn er ver-
ellicht kunt ook
(en. Ik verzeker u dat het liedje kracht ligt in het lied. „J'
la chanson dans la rue" zingt Lys
Assia. Ja. gewoon op straat vindt
ze haar liederen, d.w.z. in het ge-
bewegingen
geest. Bij alle bewondering
ir het bijna universele talent
deze auteur kan men tóch
charmante niet zeggen dat deze lectuur de
haar grootste lezer „deugd doet".
de eerste die dit liedje in 1954 gehweitzer steunen door de Tele-
Verschillende zgn
lonisten en uitvoerende music
Noren tot de bewonderaars
Lys Assia. „D© lichte muze
vooral hét levens- of liefdeslied doet Lys Assia.
trekt nu eenmaal nog steeds de
Vestdijk ontsluit voor ons eeb
ontluisterde wereld en mensen
.zonder natuurlijke liefde, hate-
zijnde en elkaar hatende", ge-
Mélodien Freude bringen'
kant ontbreekt; bei
•id zonder genade en
CORN. BASOSKI loof.
Ben ik va jaren nog het kind gebleven
dat zich, door lènt'es toverlicht verblind,
liet vangen dobr de speelse voorjaarswind
als hoog boven haar hoofd de wolken dreven?
Ben ik nog steeds het argeloze kind
dat zich aan zon én wind. kan overgeven?
Is het dezelfde band, waarmee dit leven
mij aan een wereld vol geheimen bindt?
Weer laat ik door de voorjaarswind mij vangen.
Weer divaal ik als een kind door lente's land
verblind van licht, met overbloosde wangen.
Maar 'k heb mijn onbevangenheid verpand
diep in mij laait de vlam van het verlangen:
een vuur dat niet in kinderen ontbrandt.
HANNY MICHAELIS
(Uit „Klein voorspel", Uitg.
Meulenhoff. Opgenomen in
Jeugduitgave Boekenweek).
