Gaza steeds meer de
dreigende vulkaan
Stakingen bedreigen ernstig
de Engelse economie
V.N.-troepen
branding
kalm in
gebleven
de
Niet te zeggen wanneer
roken gevaarlijk wordt
Sowjetvinger in
de pap
MAANDAG 18 MAART 1957
FEDAYEENS vol strijdlust
o
(Van onze reiscorrespondent Link van Bruggen.)
GAZA, maart.
LAAT ze maar betijen", zei kolonel Carl Ingholm tegen me, toen ik op de
trappen van zijn hoofdkwartier in Gaza het aanrukken van een kol
kende, deinende mensenmassa gadesloeg, die heftig gebarend om Nasser
schreeuwde. „Ze moeten wat stoom afblazen ze zijn tenslotte meer dan
r maanden bezet geweest en ik ben ervan overtuigd, dat ze ongevaar
lijk zijnHoor maar, ze juichen niet alleen Nasser, maar ook de Ver
enigde Naties toe
En glimlachend, alsof hij temidden van de duiven op het Raadhuisplein
n Kopenhagen stond, voegde de Deen er nog aan toe: „De een uit zijn
vreugde zus, de andere zoIk geloof, dat we de situatie volkomen
meester zijn
„Ik tw()fel niet aan de juistheid van de
kolonel, die door generaal Burns, de be
velhebber van de U(nited) N(ations)
E(mergency) F(orce), tot militair gou-
leur van de Gaza-strip werd benoemd.
Bovendien had deze kleine, stevig ge
bouwde beroepsmilitair al een macht van
ervaring in Port Said opgedaan, toen de
laatste Engelse en Franse troepen Egypte
verlieten. Tegelijkertijd was me echter
bekend, dat er slechts een kleine vonk no
dig was om de in vervoering gebrachte
demonstranten tot een woeste, vijandige
heeft, er meer uit. Men wordt in stukken
gescheurd, zoals dat herhaaldelijk in
Egypte is gebeurd, ln Marokko, Algerije,
en Syrië. Geen van de betogers is meer
in staat redelijk te denken. Men verkeert
als het ware in een emotionele roes
eerst moet wegtrekken om weer als
nuchter mens te kunnen reageren.
Een jonge vrouw beklom nu het bordes
om een petitie voor te lezen.
Het gebrul en het gejuich ebde lang
zaam weg. En de stroom van mensen
keerde opgewonden huiswaarts, de vlag-
Ingholm wist dit trouwens ook. Niet voor
niets had hij Joegoslavische pantserwa
gens .en Deense infanteristen in de hoofd
straten opgesteld om bij het eerste alarm
te kunnen ingrijpen.
De golvende, luid joelende menigte was
nu tot aan het bordes van het hoofdkwar
tier genaderd. Er werd met Egyptische
vlaggen, portretten van Nasser en een
veelheid van spandoeken gezwaaid en
„cheer"-leiders werden op de schouders
van hevig transpirerende mannen meege
dragen. „Weg met Ben Goerion!" werd er
geschreeuwd. „Dood aan Israël!", „Lang
leve Nasser!", „Lang leve Tltol", „Lang
leve Hammarskjöld!" Op de spandoeken
las ik dezelfde kreten en slagzinnen als:
„Vergeet het Palestijnse probleem nooit!"
of ,kWe accepteren alleen een Egyptische
regering!"
HET GEVAAR VAN DE SNOB
A GITATOREN begonnen toen de men-
sen toe te spreken. Hees, de lippen
droog en met schuim bedekt, eisten deze
fanatici de eenheid van alle Arabische
volkeren, de terugkeer naar het Pale
stijnse land en de herinstelling
Egyptisch bestuur in de Gaza-strip. In
koor werden de slagzinnen opgedreund,
die alle van een anti-Israëlische en pro-
Egyptisoh karakter
geraas, dat horen en zien verging, terwijl
het gevaar van de „mob", de in
gebrachte menigte, die men vooral bij
licht ontvlambare volkeren aantreft, me
steeds duidelijker voor ogen ging staan.
„Broeders, zusters en landgenoten",
gilde Ze met overslaande stem, „in naam
van ons volk zijn we hier bijeengekomen
om onze vreugde te uiten over de eva
cuatie van de Israëlische agressieve
strijdkrachten uit onze geliefde land
streek We verheugen ons ook over
de aankomst van de Verenigde Naties
troepen, die wü als een eerste stap be
schouwen tot de herinvoering uan een
Egyptische administratie
We verklaren verder vast van wil te
zijn om een oplossing voor het Palestijn
se vluchtelingenprobleem te winden, met
de hulp van alle vredelievende mensen
op aardeDrie hoera's voor de Ara
bische eenheid!Drie hoera's voor
Gamal Abdel Nasser!Drie hoera's
voor vredelievende mensen, overal ter
wereld!...!
Raakt men in een horde verzeild, die
gramschap in plaats van vreugde uit, dan
komt niemand, waarop
In en op grote bussen rijden de
demonstranten wild schreeuwend
door de straten van Gaza.
gen en spandoeken opgerold onder de
arm en de portretten van Nasser vo<
borst.
Het betekende het einde van een (door
Kairo georganiseerde) dag van demon
straties, die na he tgebedsuur in de mos
kee het was vrijdag zijn hoogtepunt
had bereikt. Het luidde ook het begin
een periode in. die op het hoofdkwartier
van de V.N.-troepenmacht een groot ge
voel van verlichting en ontspanning te
weeg brach.t
FEDAYEENSTERUG NAAR
ISRAËL r
DEEDS in de vroege morgenuren had
den de demonstranten zich in de
hoofdstraat verzameld. In volgepropte
bussen zelfs op de daken stond het vol
mensen waren ze door de stad gere
den, joelend, schreeuwend en luid jui
chend. Uit zijstraten hadden zich steeds
meer mannen, vrouwen en kinderen bij
de hoofdgroep gevoegd. Sommigen hadden
op stokken gestoken „vogelverschrikkers"
die de gekruisigde Ben Goerion moesten
voorstellen.
't Meest verbaasd was ik wel dat het
plotselinge verschijnen van een vijftal
fedayeens: Egyptische „zelfmoord-com
mando's". die raids op Israëlisch grond
gebied uitvoeren en die als een van de
oorzaken van de recente inval golden.
Niet omdat ze er nog waren velen heb
ben zich vier maanden lang goed verstopt
weten te houden maar omdat noch de
politie, noch de UNEF ingreep, toen z<
zich. luid knallend met hun „tommy-
guns", tussen het volk verspreidden. Ze
ontpopten zich weldra als de gevaarlijk
ste „cheer"-leiders der demonstranten. Zij
waren het, die de meeste mensen achtei
zich verzamelden, die het hardste brul
den en die de ras overgenomen slagzin
„Fedayeens, terug naar Israël!" door Gaza
lieten galmen.
Voor de gevangenis was ik ook nog
even getuige gèweest van een opstootji
dat door de plaatselijke Palestijnse politie
de kop kon worden ingedrukt. Luid
schreeuwend en heftig gesticulerend eis
ten daar een honderdtal Arabieren de
vrijlating van familieleden en vrienden,
die, zoals ze zeiden, door de Israëliërs als
politieke gevangenen achter de tralies
waren gezet. Het opgewonden groepje kon
tot rust worden gebracht met de belofte,
dat er een onderzoek zou worden inge
steld. Na een paar uur werden ook inder
daad enige tientallen gevangenen vrijge
laten, die als helden naar hun woningen
werden geleid.
STEVIG IN HANDEN
DE HOUDING, die de soldaten van de
Verenigde Naties gedurende al dit
rumoer hebben ingenomen, verdient alle
lof. De Denen, de Noren en de Zweden,
die in de Gaza-strip de spits hebben
moeten afbijten, zijn onder de n
kritieke omstandigheden kalm gebleven
en er is niemand geweest, die er zijn ge
duld bij verloren heeft.
Hier en daar zag ik kleine eenheden
Deense infanteristen grote groepen be
togers opbreken, maar zo charmant en
zo weinig aanstoot gevend, dat iedereen,
zelfs de demonstranten, er respect voor
hadden. Met het geweer gekruist voor de
borst en met een allervriendelijkste glim
lach op het gelaat drongen de blonde
Noorderlingen langzaam naar voren, ver
manend, argumenterend, doch eigenlijk
nergens ingrijpend.
De inwoners van Gaza waren de UNEF-
troepen weliswaar niet vijandig gezind
de sinaasappelen, die ze aangeboden kre
gen en die hierbij honderden tegelijk aan
de bomen hangen, waren tenminste niet
te tellen maar één verkeerde handeling
had toch tot ernstige incidenten kunnen
uitgroeien.
Geen wonder dan ook, dat na afloop
van de eerste, kritieke achtenveertig uur
het aanvankelijke gevoel van onzekerheid
voor een gevoel van opluchtig had plaats
gemaakt. Want het binnentrekken van de
UNEF-troepen in de Gaza-strip is zonder
behoorlijke voorbereidingen begonnen. Op
avond van de zesde maart, in een druilige
regen, die de intocht bijna somber maakte,
was een eerste kolonne van honderdenvijf
tig voertuigen naar Gaza opgerukt, in de
verwachting, dat de Israëliërs zich in
fasen zouden terugtrekken. De volgende
morgen om vier uur echter was er geen
Israëliër meer op de landtong over. In
grote haast moesten toeö^alle strategische
punten worden bezet de demarkatie-
lijn, die de Gaza-strip van Israël scheidt
wel op de eerste plaats omdat er reke
ning moest worden gehouden met de om
standigheid, dat het onder de bijna 250.000
Palestijnse vluchtelingen en negentigdui
zend inheemsen, die op de veertig kilo
meter lang en twaalf kilometer brede
strook grond wonen, wel eens tot onge
regeldheden kon komen.
Met inspanning van alle krachten ls
Daarom heeft het zin (zegt dr. Wester)
ermee op te houden
De Deense kolonel Carl Ingholm,
die generaal Burns tot militair
gouverneur van de Gazastrook
heeft benoemd.
Gelofte op graf
van Anne Frank
Boven de graven van Anne Frank en
30.000 andere nazi-slachtoffers, hebben
Duitse jongeren, leden van de Westduitse
vereniging voor samenwerking tussen
christenen en joden. e.lkaar de hand ge
drukt met de belofte het verleden te
vergeven, opdat deze slachtoffers niet te
vergeefs gevallen zullen z(jn.
Het was het hoogtepunt van de pel
grimstocht, die 2000 Hamiburgse jongens
en meisjes naar het graf van Anne Frank
maakten. De plechtigheid vormde de ope
ning van „De week der broederschap",
welke in West-Duitsland wordt gehouden
op initiatief van Joodse en Christelijke
j eugdorganisaties.
Ook als men nooit gerookt heeft,
bestaat tooh de mogelijkheid long
kanker te krijgen. Dit zeide zaterdag
in een radiorede de voorzitter van de
gezondheidsraad, dr. J. Wester. Op
1357 gevallen van overledenen aan
longkanker had 0.5 procent niet ge
rookt. Er is evenredigheid tussen de
totaal gerookte hoeveelheid tabak en
de kans om longkanker te krijgen. Er
is echter geen drempelwaarde, dus
geen grens aan te geven. Dit is ook
de reden waarom het zin heeft om het
roken te staken.
Ook de manier van roken is daarom
tevens van belang. Het gaat om de chro
nische prikkel gedurende een reeks van
jaren. 20 en mogelijk meer jaren. Dit
moet ook de verklaring zijn. dat de vrou
wen niet zoveel longkanker hebben. Zij
zijn veel later en niet ln zo grote ge
tale en niet op z'n Intensieve wijze met
sigaretten roken begonnen. In het alge
meen kan men zeggen, dat sigaretten
roken het meest schadelijke is, daarna
sigaren roken en dat het minst bezwaar
lijk pijproken is.
In dit verband kan nog worden opge
merkt. dat een tijd lang geen verklaring
kon worden gegeven, voor het niet toe
nemen van de keelkanker, aldus dr. Wes
ter. Juist de laatste tijd is het duidelijk
geworden, dat er wel een duidelijke toe
neming in het voorkomen bestaat, maar
dat door de moderne behandelingsmoge
lijkheden geen stijging in de sterfte is
Spreker gaf de volgende schatting:
voor hun 80ste jaar zullen van elke 1000
10-jarige mannen, die niet roken, er zes
^an longkanker sterven, van de minder
dan 25 sigaretten per dag rokenden 25
en van de meer dan 25 sigaretten per
dag rokenden 80
Het aantal sterfgevallen aan longkan
ker dat voor het 60ste levensjaar zal
voorkomen in deze drie groepen, is resp.
2.6 en 23.
Het ls niet de bedoeling een campagne
tegen het roken te organiseren, maar
wel te overwegen op welke wijze en
door welke instantie de jeugd op ge
ëigende wijze kan worden benaderd en
te adviseren niet aan roken te beginnen,
en indien wel wordt gerookt, vooral met
sigaretten roken matig te zijn, zo besloot
dr. Wester.
dit gelukt. Hoofdkwartieren werden bin
nen een half uur ingericht, tentenkampen
werden haastig uit de grond gestampt
toen de morgen gloorde stond het meri
deel van de bijna vijftienhonderd UNEF-
militairen met het geweer aan de voet op
hun post.
grote spanning gezeten", zei
een Amerikaan tegen me, die bij de
staf' van generaal Burns werkzaam
is. „We wisten niets en we moesten
binnen een paar uur een gezags
vacuüm opvullen, terwijl op de ach
tergrond dreigende wolken van emo
tionele uitbarstingen hingen
bewoners van Gaza hebben er tot
nog toe echter een bevrijdingsfeest
van gemaakt en ik geloof, dat we nu,
na twee dagen kunnen zeggen, dat
we de zaak stevig in handen heb
ben.
-ón tCe maattóC/ (Q) eéüe a&g SANOSTOL
i het voorzien
Tocli is het zit
DE VISOTTER, EEN TYPISCH NACHTDIER
»rk dat de meeste Nederlanders maar
n zeer vage voorstelling van otters
:bl>en. Het dier is in ons land de
jen onder water behoe'
overigens geen zorgen
loropeningen
aken, j
igaten van
otter worden onder water gesloten, i
dat hü geen last heeft van die klei
ongerieflijkheden, die ons in het wal
soms danig kunnen hinderen.
Is een van die gemene trekjes die
met alle marterachtigen gemeen
t, maar voor het overige is en blijft
•en typisch waterdier, wat duidelijk
jan de korte, stevige po'
ran de
ivliez
1 zijn
dit dier de r
althans huiti
mheini
i ontzegd is,
welvoorziene dierentuin.
Bij het woord visotter dacht ik in
mijn jonge jaren steeds aan een wel
gevormde kruising van een zeehond en
een zeeleeuw. Zag ik in het circus de
zeeleeuw een bal op de neus balan
ceren, dan was mijn visotter een zee
leeuw. maar ontwaarde ik op een film
een paar zeehonden, die zich op de
Zeeuwse of Groningse banken in de
zon lagen te koesteren, dan werd mijn
visotter plotseling tot zeehond gere
ïncarneerd. Zo gaat dat met voorstel
lingen.
Daarom is het goed te weten, dat de
otter een in het water levend roofdier
is en lot de marterachtigen behoort.
Onze inlandse visotter wordt 60 tot 90
rm lang, met een staart van 30 tot 50
cm. Hij heeft een platte en brede kop
waarin ogen en neusgaten vrij hoog
geplaatst zijn, zodat het dier, mot dc
kop aan de oppervlakte zwemmend,
goed kan zien en ademhalen. Voor het
verbonden.
De visotters, die in dicht bevolkte
landen sterk achteruit gaan, bewonen
desondanks nog geheel Europa en Mid-
den-Azië en verwante geslachten leven
in Amerika, Afrika en Azië. Een hij
sonder
die
zienlijk groter is dan dc visotter c
1,4 m -lang wordt en dan ongeve
kg weegt. Deze soort leeft in het
delüke deel van dc Stille Oceaan,
zijn kostbare pels sterl
•olgd.
hij
Zoals bekend, zwemt en duikt de
otter uitstekend. Velen zullen echter
niet weten, dat het een typisch nacht
dier is, dat holen aan de waterkant
maakt of zelfs een leger in het dichte
richt. Hij leeft natuurlijk
mei ijk
die h\j uit vogel-
bedreigd. Deze zeeotter, ook wel (ten
onrechte) Kamtsjatka-bever genoemd,
geniet thans echter volledige bescher
ming, zodat hem officieel vergunning
is verleend nog een tijdlang voort te
tieren. Een vergunning die overigens
niet geheel van eigen belang ia ont
bloot, want des te langer kan zijn
prachtige pels winsten opleveren.
Nu het woord bever eenmaal is ge
vallen, moeten we ook maar eens over
die merkwaardige dieren spreken.
Daarover een volgende keer.
(Nadruk verboden)
Het zal harcl tegen hard gaan
Labour ziet kans om verkiezingen
op korte termijn te forceren
(Van onze correspondent)
LONDEN, hedenmorgen.
TAE STILTE DER STAKING is neergedaald over de Britse scheepsbouw-
industrie. Tweehonderdduizend scheepsbouwarbeiders hebben het
werk neergelegd uit protest tegen de weigering der werkgevers een eis tot
tien procent loonsverhoging toe te staan. Slechts op één werf is er dit
weekend gewerkt: die van de scheepsbouwer Stewart Upham te Brixon,
waar een copie van het zeventiende-eeuwse zeilschip Mayflower snel haar
voltooiing nadert. Upham heeft zijn arbeiders de gevraagde tien procent
loonsverhoging toegekend. Alle overige scheepsbouwers hebben dit gewei
gerd. Tot het laatste ogenblik heeft de minister van arbeid MacLeod ge
tracht de'vakbondsleiders ertoe te bewegen, zoals de werkgevers reeds ge
daan hadden, toe te stemmen in arbitrage door een neutrale arbitragecom
missie. Doch de federatie van metaalbewerkersbonden waarbij veertig vak
bonden betrokken zijn, weigerde pertinent arbitrage te aanvaarden.
teloosheid te doemen en te dwingen
nieuwe verkiezingen uit te schrijven.
Gezien het resultaat der in versohei
den districten gehouden tussentijdse
verkiezingen, die allen een verschui
ving van 5 tot 7 procent ten voordele
van Labour te zien gaven, zou dan de
kans groot zijn dat Labour opnieuw
aan de macht kwam.
Zij wensen rechtstreeks met de werk
gevers te onderhandelen. Vergeefs wees
Harold Watkinson, de minister van ver
keer. op de voor de Britse
rampzalige gevolgen van een staking
de scheepsbouwindustrie.
„Het zfln de Duitsers en Japanners die
deze' staking zullen winnen." De Iaatsti
drie maanden z(jn er nieuwbouw orders
voor tankers tot een totale inhoud
8 miljoen ton geplaatst, waarvan de Brit
se werven echter niet meer dan 700.
ton hebben weten te bemachtigen."
Ter vergelijking: in 1955 was 27,7 pro
cent van de in dat jaar te watergclaten
schepen op Britse werven gebouwd.
Vergeefs ook waarschuwde de minister
van binnenlandse zaken, Butler, dat de
vakbonden door arbitrage te verwerpen,
„zich op inconstitutionele wegen hebben
begeven en in dat geval is het altijd de
regering, die gesteund door de publieke
opinie, wint." Ted Hill, secretaris van de
ketelmakersbond, een der voornaamste
stakingsleiders antwoordde met een ver
achtelijk „het kan ons niet schelen wat
de gevolgen zijn voor ons land, het be
lang onzer leden komt vóór het landsbe-
In een etakersbijeenkomst voorspel
de hij gisteren: „Er bestaat niet de min
ste kans op een spoedige oplossing van
het geschil. Alleen als er aan het einde
van de weg klinkende munt voor ons
gereed ligt, zullen wij ons werk her
vatten." Ook de werkgevers zijn er al
lerminst afkerig van het op een be
slissende krachtmeting te laten aanko
men. Sir William Grant,
staand man in de werkgeversorgani
satie zei vorige week: „Ditmaal willen
wij geen inmenging van regeringswege.
We willen het zelf uitvechten."
De werkgevers zijn het moe elk jaar
opnieuw een automatisch ingediende eis
tot loonsverhoging toe te staap. Zij zijn
van oordeel, dat de Britse scheepsbouw
industrie haar produktickosten moet
drukken, willen zij opgewassen zijn tegen
de snel in kracht toenemende concurren
tie vooral van Duitse en Japanse zijde.
Bovendien achten zij het noodzakelijk ka
pitaal te reserveren voor de uitvoering
van een vernieuwingsprogramma, in hel
bijzonder op het gebied van de sectie-
bouw.
Nog geen jaar geleden hebben de werk
gevers een loonsverhoging van 6,25 per
week toegestaan, waarmee het gemiddeld
ln de scheepsbouw uitgekeerde loon op
130 gulden kwam. Vele geschoolde arbei
ders maken echter een weekloon
tot 180 gulden. De veertig bij het conflict
betrokken vakbonden beschikken over eer
stakingsfonds van 360 miljoen gulden er
zij zullen de stakers een vergoeding var
25 tot 30 gulden per week uitkeren. Sa
men met de van regeringswege aan d<
arbeidersvrouwen uit te keren onder
stand en kinderbijslag kunnen de meest»
arbeidersgezinnen rekenen op een inko
men van 70 gulden.
Afbetaling
Het kopen op afbetaling ls In de Britse
arbeiderswereld echter zo algemeen ge
worden, dat vele gezinnen ln de grootste
financiële moeilijkheden moeten gera
ken. Vooral indien de staking langdurig
wordt, zal de Britse economie gevoelige
klappen krijgen. De Britse werven zijn tot
1961 voorzien van orders tot een totale
waarde van 9 miljard gulden, doch vele
buitenlandse opdrachtgevers zullen ge
dwongen zijn hun orders over te brengen
naar continentale werven. Het ls nog de
vraag of de continentale scheepsbouw-
bonden zich met hun Britse vakbroeders
solidair kunnen verklaren door te wei
geren schepen, die oorspronkelijk
Britse werven geboekt zijn, te bouwen of
te repareren. De scheepsbouwindustrie Is
overigens niét de enige bedrijfssector, dd«
door adbeidsonlusten beroerd wordt. Dooi
de volgende groepen worden stakingsac
ties overwogen:
1. De metaalbewerkers. Tenzij hun eis
tot 10 procent loonsverhoging wordt toe
gestaan zullen zij tegen aanstaande za
terdag een staking ontketenen, waarbij
2 miljoen arbeiders betrokken zullen zijn.
Of dit een nationale of een „guerilla-
staking" zal zijn is nog niet vastgesteld
2. De spoorwegarbeiders. Een arbei
derstribunaal zal deze week uitspraak
doen inzake hun eis tot tien procent
loonsverhoging. Indien slechts (zoals ver
wacht wordt) drie procent toegekend
wordt, is het gevaar groot dat ook de
spoorwegen zullen worden lamoelegd.
De bouwvakarbeiders. Hun vak
bondsfederatie, een millioen man sterk,
heeft een tariefverhoging uan 20 pet per
gevraagd, die evenwel is afgewezen.
Ook zij overwegen een stakingsactie
De doktoren. Premier MacMillan
heeft een commissie ingesteld om te on
derzoeken of hun eis tot een toeslag van
24 procent op de hun van rijkswege toe
gekende vergoeding per ingeschreven
patiënt gerechtvaardigd is. De artsen,
bang aan het lijntje te worden gehouden,
hebben evenwel besloten druk uit te
oefenen door een soort stakingsactie
waarvan de bijzonderheden deze week
worden bekend gemaakt.
Inmiddels gaan er geruchten, dat de
stakingsactie (uitgezonderd die
de doktoren) een veel wijder strek
kend doel hebben, dan alleen maar
loonsverhoging. Zij zouden een on
derdeel uitmaken van een door de
TUC. het overkoepelende orgaan van
de vakbeweging, uitgewerkt offensief
om de regering MacMillan tot mach-
VOORSCHOTUITKERING
VOOR VEEHOUDERS
De hoofdafdeling veehouderij van he'
Landbouwschap heeft onlangs gesproken
over de garantieprijzen voor de melk,
zoals deze op 12 maart door de minister
van landbouw bekend zijn gemaakt
Gezien de huidige ongunstige finan
ciële positie van zeer vele veehouders-
bedrijven meent de hoofdafdeling dat bij
de minister van landbouw bepleit moet
worden het doen van een spoedige a
schotuitkering (uit het Zuivelfonds) op
de definitieve verrekening van het ver
schil tussen de garantieprijzen en de ge
middelde opbrengstprijs van de melk ir
Nederland. Dit acht zij te meer gewenst
omdat een deel van de gerantlegelden
voor de melkveehouders voorlopig ge
blokkeerd zal worden.
rpERWIJL volgens belogte dc regeringen
der zes landen van Kledn Europa,
Frankrijk, West-Duitsland. Italië en de
Beneluxlanden de tekst hebben ontvangen
van de verdragen voor Euratom en de Ge
meenschappelijke markt, welke op 25
maart te Rome getekend zullen worden,
heeft de Sowjetunie een duit in het zakje
gedaan. Althan6 trachten te doen.
Het heeft een plan op tafel gelegd voor
voor economische en atoomsamenwerking
voor alle Europese landen, de Sowjetun-ie
incluis. Het is niet de eerste keer, dat de
Sowietunie tracht een vinger in de Euro
pese pap te steken, op het ogenblik, waar
op het gerecht klaar is opgediend te
worden.
Elke Europese aaneensluiting is nu een
maal voor de Sowjetunie een kwalijke ge
schiedenis. Het heeft tegen de E.D.G. ge-
agee.-d, het beschouwt de NAVO als een
rechtstreekse bedreiging en ziet zich in
een economisch stérker Europa een prooi
ontgaan.
Op 12 juli van het vorig jaar heeft de
Sowjetunde reeds een poging gedaan de
Euralomplannen te doorkruisen. Het
wenste een intergouvernementele organi
satie tot civiele toepassing van de atoom
energie. Hier reeds ligt het wezenlijke
verschil tussen de deknbeelden van de
Sowjetunie en de vrije Landen van
Europa.
Naar Russische begrippen kan een inter
nationale samenwerking niet tussen vol-
ken gebeuren, maar
t Verklaarde alleen tussen regerin-
uitzichl gen. Een organisatie
met supranationale
bevoegdheid it; iets, wat deze begrippen
ten enenmale te boven gaat.
Het Russische staatsmanschap beweegt
zich slechts ln een enge kring. De waarne
mer kan er zich niet onttrekken, dat
het veelal meer gericht is op de indruk,
welke het naar het binnenland zal ma
ken dan op de bedoeling werkelijk effec
tief Ie zijn.
WIE de moeizame onderhandelingen
heeft gevolgd, die eindelijk hebben
kunnen resulteren in de tekst van het ver
drag, dat dan nog de zes parlementen zal
moeten passeren kan het voorstel van de
Sowjetunie tot een „kant en klaar" pan-
Europees verdrag slechts met een glim
lach terzijde schuiven. Maar deze glim
lach moet wel bitter zijn, want de be
doelingen die achter dit „aanbod" zitten
zijn buitengewoon vuig. Men tracht daar
mede, de oppositie tegen Euratom en ln
het bijzonder tegen Euromarkt( die nie
mand als een volmaaktheid zal beschou
wen) aan te wakkeren. Vooral het spelen
op óe Duitse gevoelens en het weer
schermen mt de vrsleohterlng van de kan
sen voor een Duitse hereniging (also(, die
op het ogenblik ook maar in enige mate
bestaan) is een typisch kwalijke Russische
zet. Het gaat de Sowjetunie niet om de
welvaart van Êuropa, niet eens om het
torpederen van de Euratom en Euro-
markt. maar om politieke propaganda. In
de eerste plaats tegenover het eigen volk,
dat maar weer eens moet zien hoe de
goede bedoelingen van het Kremlin onder
der tafel worden geschoven door de kapi
talisten en imperialisten. In de tweede
plaats wordt er de oppositie ln West-
Duitsland moe in de kaart gespeeld. Er
is Rusland veel aan gelegen, dat de
Adenauer-coalitie ten val gebracht
wordt. De socialisten onder OUenhauer
zullen het zwaar genoeg hebben ln de
verkiezingsstrijd, ieder steuntje is wel
kom en gezien de beloften van OUen
hauer voor het geval hij aan het bewind
komt geeft de Sowjetunde dit zetje maar
al te graag.
