Sint-Bavo cirkelen,
het draaiboek1
Rondom de
Izegt
Op
strand van Rockanje werd
sympathiek idee geboren
MIEBEL BIJ DE MASSAJEUGD
ZONDAGSBLAD
De Spin voor de filmcamera
ZATERDAG 16 MAART 1957
Rolprent over het leven van Anthony Fokker
De Spin, het legendarische „vüegmachien" van Anthon*..
Fokker, is uit de KLM-hangars op Schiphol gesleept en
naar de Cinetone-filmstudio*s in Duivendrecht overge
bracht. Rondom deze Spin heeft Fokker het begin van
i roemruchte luchtvaartgeschie
denis gemaakt en daarom moest
het dan
vliegers talenten
hoog op.
geeft
wijl niemand er op verdacht was,
maakte Fokker gisteravond even
na zevenen, na enige malen over
het terrein gereden te hebben, een
prachtvluoht van ongeveer drie
over zijn minuten. Hij vloog tweemaal rond
niemand het terrein °P eei* gemiddelde
hoogte van plm. 60 meter, be
schreef met mooie bochten een
grote acht en daalde ten slotte
Productieleider Bob Rosenboom schitterend op het concours-hippi
ls zeer geheimzinnig met het queveld, dat speciaal voor 1
draaiboek van Ed. Hoornik i
opleverende „politiepalen".
gunstig weer zullen de Haarlem-
feestvierenden uit andere
genieten
prestaties. Zij zullen inderdaad
trots kunnen zijn op hun nu reeds
populaire stadgenoot, want Fokker
stelt zich voor, zeer waarschijn-
inhoud wil hij dan ook niet prijs
geven. „We moeten eerst eens
zien, wat we er van terecht bren-
een film over deze Vliegende U rijn mentos tegenover
tj ïr i r-i iedereen, die naar de inhoud van
Hollander vanzelx ook een Illm speelfilm met documentaire
over de Spin worden. Het wat achtergrond, informeert. In hoe
verre Ed. Hoornik het gegeven ge-
6leetse vliegtuigje is door film- romantiseerd heeft, is dus niet be
kend. Wel staat vast, dat deze rol
prent een beeld zal geven van Fok
kers vallen en opstaan tot uit het
vernuftige brein de Spin werd ge- &en. Maar de „enige zeer mooie
documentaire achtergrond van boren. Die naam Spin was overi- vluchten" kostten Anthony Fokker
•el verklaarbaar, want het vele hoofdbrekens tot hij kans zag
r een warnet van draden, werkelijk rondom de St.-Bavo te
„Een hoogtevlucht van
regisseur Gerard Rutten niet
alleen van stal gehaald om als
lijk echter niet voor 4 i
middags enige zeer mo>
ten te demonstreren."
Dat schreef de krant in die da-
zijn rolprent te dienen. ,,Als
het even kan, laat ik hem om
de Haariemse Sint Bavo flad
deren", zei Gerard Rutten, die
HAARLEM
GERARD RUTTEN
ste demonstratie in zijn oude
achterkant heel Amerikaans woonplaats Haarlem geven. Meer
speciaal ter ere van zijn vader,
zijn eigen naam, de opnamenvoor deze nieuwe film leidde, k®m
120 meter", schreven de kranten
enthousiast. Fokker was de grote
man van Haarlem en geheel Ne
derland.
BRIEVEN
biedt het evangelie kansen
De dagsluitingen, die de N.C.R.V.
door het grootste deel van de kijkers
praktijk wijst uit, dat het persoonlijk
een oninteressant deel van het prograrr
kijken.
Kijken en luisteren tegelijk doet me
Daarom is de dagsluiting van de televisiedominee meer dan bjj de radij
van indringende aard; de dagsluiting, die als Evangelieverkondiging
wezenlijk onderdeel is van de N.C.R.V.-televisieprogramma's.
de televisie verzorgt,
t uitgedraaid. Integendeel, de
ird van de predikant ni
wordt beschouwd. Men bijii
utensiever dan luisteren i
Als die vlucht rondom de
oude Bavo lukt, dan zal aan
de historische juistheid van
het filmgegeven recht zijn
gedaan, want Fokker vloog
met zijn Spin inderdaad bo
ven Haarlem, de stad, waar
de jonge Anthony zijn (mis
lukte) HBS-jaren sleet en
die hij ten slotte de rug toe
keerde om zich in Duitsland
op de een of andere auto-
mobielschool te bekwamen.
Via de auto's kwam hij in
de vliegtuigbouw terecht en
daar oogstte Fokker wereld
roem.
Op Nederlandse speelfilmbodem
wordt nu dan eens geen „Bleke
Bet", geen Jordaan of een hart
roerende „Pro-Juventuutje" ge
maakt, maar een levensepisode
van een man, die ons land als
luchtvarende natie mede een hoge
vlucht gaf.
Vliegende Hollander
herleeft
zijn proefnemingen
bij elkaar al zo'n kleine twee ton Productieleider Bob Rosenboom
had geleend. De 21-jarige Fokker krijgt nu dagelijks brieven van
zou er eens demonstreren wat er mensen, die met deze Fokker in
uit de „nietsnut" gegroeid was. de draaimolen hebben gezeten of
Koninginnedag-comité had met hem in de tram of, nog be-
voor hij ter, in het vliegtuig verkeerden.
Ton Kuyl speelt in de film, die op het ogenblik in Nederland over de
beroemde vliegtuigbouwer Anthony Fokker wordt gemaakt, de rol van
deze luchtvaartpionier. In juli hoopt men in Duivendrecht, waar onder
regie tan Gerard Rutten, de opnamen aan de gang zijn, de film reeds
in roulatie te brengen.
PASTORAAT
„Hoe meer dagsluitingen ik ver
zorg des te minder kan ik er van
vertellen", zegt ds. J. Langstraat
uit Vorden, één van de predikan
ten, die regelmatig voor de came
ra's verschijnt.
„Niet dat er geen reacties zyn.
Integend<jcl, steeds komen er
brieven. Maar deze corresponden
tie is van zodanige aard, dat mede
delingen eruit zou lijken op schen
ding van het pastorale gesprek."
Toch vertelt ds. Langstraat in
teressante dingen, waaruit blijkt
met welk een grote belangstelling
naar hem en zijn collega's De
Vries, v. d. Bosch en Diederiks
wordt geluisterd.
JE MOET WEL
KIJKEN
Dit zijn de ervaringen van ds.
Langstraat:
„Het is wel eens zo, dat de
mensen na heel wat programma's
denken: Wat moet de dominee
daarop nu gaan zeggen? Maar
steeds blijkt, dat het mogelijk
altijd weer iets te zeggen,
vindt zijn
Dat
het feit, dat
hem uitgenodigd.
rondom de St.-Bavo snorde,
er vele hindernissen en misver
standen uit de weg te ruimen.
Want de leden van de feestcom
missie meenden, dat hij en zijn
Spin het wel met een vliegweitje
van 90 bij 30 meter zouden kunnen
Ton Kuyl, moe gerepeteerd stellen. Tot overmaat van ramp
door de fouten van anderen, liep dit minuscule veldje nog uit door, vertelt Rosenboom
op het kritieke ogenblik vergat °P een flinke sloot, die op Tonny's bet enorme onderzoek, dat
rijn pel af le zetten en rijn beekbeden eerst nog gedempt
Allemaal aardige brieven,
nauwkeurig op het filmkantoor
worden nagelezen, jmdat ze wei
eens waardevolle inlichtingen kun
nen bevatten.
Tussen al de filmbedrijven
daarvoor verschuldigd „sorry"
ook niet helemaal in het geluid
paste. Opname 162, derde maal,
werd gestopt, toen de regisseur
ontdekte, dat de onderarmen
van Frau Biaun te bleek waren
en opname 162, vierde maal,
zult u niet zien, omdat het
overigens zo geduldige bier in
de pullen verschaalde en van
een nieuwe schuimige manchet
moest worden voorzien.
Maar na vele enerverende uren,
zei Gerard Rutten dan toch; „Oké.
verkocht", waarop slechts de ge
luidstechnicus een voorbehoud
maakte. Hij meende heel in de
verte nog even het gezoem van
|nr *- hebben gehoord.
DE KRANT
i Duiv
IN DUITSLAND
Ton Kuyl geeft gestalte aan de
ze figuur. Ton is Anthony in zijn
hele doen en laten en regisseur bruiken.
Rutten heeft weinig moeite hem. Tijc'
ten voeten uit, de jonge Fokker te werk
laten zijn. En omdat het zo
een opnamedag
vliegtuig te
bij een film
een bromvliegtuig als
de Spin, kun je de
binnensluipende ge
luiden van een nako
meling van die Spin.
als bijvoorbeeld de
zijn Friendship, niet ge-
drecht lenen zich uitstekend als
decor om een van Fokkers eerste
geesteskinderen onderdak te ver
schaffen. Op de voorgrond is
Anthony Fokker (Ton Kuyl
druk bezig met het spannen van
de vleugeldraden.
deze rolprent is voorafgegaan.
Aan de levensperiode van de
Vliegende Hollander alleen, had
men niet voldoende. Kleding,
verlichting en straatbeeld, alles
moest precies worden nagegaan
en nagem.aakt. Auto's uit de
oude doos (er staat een roman
tische Spijker naast de Spin in
de filmhangarwerden voor de
dag gehaald. Want zelfs de
anti-lekband, een van Fokkers
jeugdvindingen, speelt een rol
in deze Fokker-film, die men
in juli al in première hoopt te
brengen.
Zo maar een mijnheer in het zand
Spelevaren langs een
gigantisch project
Tijdrovend is het
wel. En een tijdsche-
de studio een
i de filmstu-
iar «en scène belangrijk ding. De
•in opname. Het decor is romme- Nederlandse toneelge-
lig, dat wil zeggen: de entourage zeischappen moeten de
er omheen. Het oog van de came- krachten leveren en
ra. vakkundig gericht door Andor met geleende krachten
von Barsy. vangt echter het pseu- moet men zuinig om-
do-knusse interieur in de lens v-~
een trappenhuis en huiskamer
Duitsland, anno 1910.
Zie hier het korte spelbeeld.
.Herr Fokker, aus Holland" ligt
hier in de kost en komt juist het
huis binnen, een technische teke
ning onder de arm. Voordat hij
springen.
„Als het weer maar
meewerkt, hopen we
een paar weken
al met de buitenopna
men te beginnen",
vertelde Rutten. Dan
-- er ook 6611 v^e?"
mef zijn linkse bewegingen de trap weitje voor de Spin
studeerkamer kan op- moeten worden ge
gaan, vangt Frau Braun, de hospi- vonden B|
ta. hem al on. „Ach Herr Fokker,
schön dass Sie da sind." En dan
vertelt ze Tonny, dat haar zoon
Karl voor de eerste maal 's-Kei-
zers rok aantrekt. Ter ere daar-
door de kadetten gar
die het toestel de lucht
in kan krijgen. Over
Ton Kuyls acteursca
paciteiten mag men
Het begon op het strand van Rockanje. Tijdens een van
de schaarse warme dagen, die 1956 ons heeft gegeven, zat
daar een heer in het zand. Zo maar een mijnheer, die wat
van de zon wilde genieten. Hij keek naar het golvende wa
ter en stootte toen zijn vrouw aan. „Begrijp jij nou hoe ze
dat voor elkaar krijgen? Met die Delta bedoel ik" en hij
praatte met enig ontzag in zijn stem over dammen, wanden
en sluizen, die er allemaal moesten komen. En dat in het
water, een kunstwerk, vond de mijnheer in het zand. Die
paar opmerkingen over het grote object, dat Delta heet,
hebben het hem gedaan.
Want het babbeltje, eigenlijk
alleen maar bedoeld voor de
vrouw van de Rockanjese bad
gast, werd ook gehoord door
een mijnheer uit Harderwijk,
een jongeman, die voor z'n ple
zier een middag naar het strand
was gegaan, omdat ie toch in
Rotterdam was. „Damnfn,
wanden, sluizen, Delta
hij zag er wat in en onderweg was zijn vader
„Holland-V eluwe'9-
lijn gaat varen
naar Deltaiverken
eigenlijk voor
nee begonnen.
Met een in Duitsland op de kop
getikte raderboot opende Den
Herder Senior toen de bekende
plezierdienst Amsterdam-Harder-
derwijk, die onder de naam „Hol-
land-Veluwelijn" in bijna het ge
hele land al spoedig bekend werd.
Wie een dagje uit wilde en van
PHavaren hield, wel die stapte aan
25-jarige R. E. den Herder niet de Ruiterkade in Neerlands hoofd-
huis. piekerde hij er 1,4 d^digheid^ri
en diep over na. Wekenlang be
keek hij de zaak aan alle kan
ten, tot hij besloot: ik doe het;
ik ga rondvaarten organiseren
naar de Deltawerken.
Nu
vreemd. Jaren
lllllll
min iiiiii mui mil m mm mini min mm mum mm minimi mm inm ihiii mik mm imm mini mil mm mini imiii urn mil mm mm
mer binnen geduwd. Karl, die
juist op 's-Keizers rok drinkt,
neemt de levensgrote bierpul van
de lippen en stelt de bedeesde
Fokker voor. En in die trant gaat
het nog even verder. Het is een
scènetje van slechts luttele minu
ten speeltijd, maar er gaat bijna
een dag mee heen, voordat Rut
ten tevreden zucht: „Oké, ver
kocht".
REPETITIES
In een uitgebreide folder, die
de naam „Het eiland Voorne,
schone bloem aan de Noordzee"
krijgt, worden de verscheidene
Kerkelijk gesprek II
QNZE leervicaris hoorde wat
hij wenste te horen: een
kerkgang-hunkerend hart. Hij
r de gelegenheid vereist ge- vreugdevol dienstbetoon. Maar
worden. Maar het is hem zéker geen onder- fat
de tranen over
O leervicarisje, zie je niet
stad aan boord
boot, die hem over het IJssekneer
naar het oude vissersplaatsje op
de Veluwe bracht. Drie andere
schepen werden naast de rader
boot in de vaart gebracht en
duizenden genoten van de beken
de tocht. De tijden veranderden
evenwel en ofschoon de raderboot
in de oorlog nog heel wat keren
op en neer is gevaren, ging, me
de door het steeds toenemende
autoverkeer, de belangstelling ÏÏTberëèmTO
l deze werp voor een gesprek.
de boot genomen
Zo is scene 162, geluid 254,
ontelbare malen gerepeteerd
en voor de camera geweest.
Het StilleAction" was niet
van de lucht.
Opname 162, eerste maal,
ging verloren, omdat de Kadet
ten naar Ruttens zin het bier
niet stram genoeg presenteer
den. Opname 162, tweede maal,
verdween uit het beeld, omdat
daartoe
*.0are en on-uenivuure TT..
benodigde kleding- "«'j,
aanwezige tenue
waarlijk niet een aftandse,
versleten indruk maakte
althans voor zover het blote geu^pe"„»
oog dat kon waarnemen. Hij
zag nog minder de sluwe
oogjes van onder de bokken-
pruik. Hij had zijn reeds lang
als bestaand vermoed aan
knopingspunt gevonden: deze
Jan Pet hijgde naar een regel
matige zondagse kerkgang.
Nu beslaan er twee moge
lijkheden om door te spreken
als zulk een terloopse
melding
hoorbaa
sluw en gewiekst
zegt: „Alle zondagenLaatst
nog heb ik hier de dominee
En hij greep met graagte de gehoord. Mierakel best. als ik
vette kluif, die hem
wordt? Want je kunt
baas alles zej
tranen zijn vt
waar te zijn.
„Vertel u eens", animeert
de leervicaris op zijn beurt.
„U weet toch nog wel iets
voor deze tochten wat tanen.
Maar het scheppen van aller-
toeristen prettige zaken te hebben.
heWe"r™hnoorta9de';ieeruico-ie f™™": "V ""f.®'"5'
hij bedacht- wat hij graag horen wil. Hij 111 onschuld zims har-
dat ook deze
„Zo,
sluwe zaam- zoekend naar het juiste
woord op de juiste plaats. „U klaring enkel
gaat dus gere
geld naar de
kerk? Zo zo!"
Nu ben ik
zoals reeds ver
leden week ge
zegd helaas
niet bij
ten;
animerende ffeen verhoor in de derde of
Uit de
VOLKSWIJK
bedoeling heeft,
animerend om geen
nu snellijk met Maar
die volledige kwaad v
xixtzet over de dt m
brug te komen.
Hij vindt hier
zijn kans
de vierde graad; hij denkt
kwead van Jan Pet.
Pet denkt wel
hem en Jan Pet
kerkelijke ijver kerkelijke gesprek aanwezig met de stukken te bewijzen, me ook
geworden. De geweest, zodat ik niet elke fat de hele staf het bij het ik u pnb>
eerste is dat men die kreet reactie «an de beide partners
doodzwijgt De tweede is dat met zekerheid kan weergeven.
Aan de andere kant: ik heb
zelf
idrukkelijk zegt dat
geen enkel verband bestaat
tussen de draagbaarheid van flImogelijkhedi
een costuum en de noodzaak
tot vernieuwing enerzijds en
de kerkgang anderzijds. Im
mers: kan men een pak in de
alledag fatsoendelij k dragen begeleid znae tekenentoei ,aj u ,e^ toch wei beter
dan kan men er ook mee x j~«-«j
„Ik hoor het alweer
zegt Jan Pet „U wantrouwt g
U denkt dat
te flessen. Maar
verkeerde eind heeft als die zowaar als ik hier staat" g
hij zit overigens
beweert hoe weinig de volks-
wijkbewoners van de verkon- moment en pleegt dus beslist
doende ervaring van cLiging opsteken. En dus peurt geen meineed „ik gaan elke g
dat ik op hij consciëntieus verder: ,JZo zondag nar de kerk. Alleen p
sprak de dominee de laatste maanden niet
later meedeelde de toen i
de discussie en de verschillende ,JJou" zegt Jan Pet,
Behalve hel originele model van
de Spin zijn er nog de proef
modellen, waarmee Fokker eerst
dor ion Barsy richt zijn filmisch
oog op de acteur naast het
rudiment van een toestel.
durf schilderen. En bij des
de kerk gaan voldoet deze leervicarissen belangstellende Dflt jcen
uitrusting echter niet aan be- vraag, zie ik dan meteen Jan
Pet's gelaat een weinig be
weten dan ik, denk ik zo.
want hoe kan je nou i
jyat kerk komen?"
Uitgeslapen, attente lezers
merken nu ongetwijfeld dat
er iets nier klopt in deze laat
ste uitSDraak. Maar onze leer-
niet zo een twee drie
------ - "~a vertellen wat» Maar ik kan vicaris ontgaat zulks. Hij heeft p werden de verscheidene vergun-
ook niet toereikend voor het trekken. Want hxj vermeldt verzetten, war. maar ik Kan J 1 •-
intermenselijk verkeer. Zo lang die potentiële kerkgang alleen wel zeggen, ik ben een harde zVn ei»en prootemen.
goodwill te kweken; vent, maar zoals hij praat, MIEBEL.
althans niet de beschik-
bleek de Den Herders
bloed te zitten. Toen de oude
heer Den Herder overleed, had
den zijn zoons op uitgebreide
schaal zijn werk voortgezet. Zo
liet een van de „jongens" een
strandbad maken, dat nog dit
jaar met vele meters zand wordt
uitgebreid, kwam er buiten de
wallen van het oude Harderwijk
een grote speeltuin, werd weer
door een ander een restaurant
geopend, terwij] per dag soms
meer dan vijftienduizend passa
giers aan boord van de verschei
dene schepen stapten, om zich
naar de Zuiderzeewerken te laten
brengen. In dikke rijen stond
men vaak voor het loket, want
een korte trip over het water
naar zo'n machtig stuk werk als
daar in de Zuiderzee gebeurde,
wilden velen zich niet laten ont
gaan.
Maar met die Zuiderzeewerken
zal het zo lang niet meer duren,
en ofschoon een van de schepen
de „Kasteel Staverden" jaar
lijks aan het Roode Kruis wordt
verhuurd voor het maken van
tochtep met zieken en invaliden,
moest zo onderdehand toch naar
nieuwe mogelijkheden worden om
gezien. En de perspectieven hier
voor openden zich op het strand
van Rockanje, waar een van de
Den Herders die mijnheer in het
zand hoorde praten.
Inmiddels zijn er contacten ge
legd, waar die nodig
ningen verkregen. Het ligt
bedoeling, dat Hellevoetsluis. het
oude marinestadje op Voorne.
als uitgangspunt voor de rond
vaarten wordt. De burgemeester
van deze gemeente, jhr. Eysinga,
de dagsluiting gegeven wordt i
een heel andere dimensie. Het
een soort zoeklicht, dat altijd door
draait. En evenmin als zeelieden
een hekel hebben aan flikkerlich
ten hebben de kfjk<
i dagsluitingen.
toonde zich zeer enthousiast
toen de plannen werden bespro
ken en met een „Dat moet je
vast doen, joh", verleend© hij zijn
medewerking. Bij .da haven komt
een loket, waar de kaartjes voor
de trip worden verkocht. De
naam „Holland-Veluwelijn" wordt
althans voor deze tochten, ver-
ariderd in „Deltalijn" en met het
schip „Zuiderzee" zal worden ge
start. Op het ogenblik krijgt in
het haventje van Harderwijk de
ze boot evenals overigens de
andere, een flinke opknapbeurt.
Als over enige tijd de eerste tocht
zal worden gemaakt, stappen de
passagiers aan boord van een
keurig ingericht schip.
iDe heer Den Herder is in re
latie getreden met een Zuid-Hol
landse kapitein, die op het Ha
ringvliet volkomen thuis is, want
het varen heeft hier vanzelfspre
kend een ander karakter, dan op
het IJsselmeer. De tocht zal on
geveer een uur duren en ofschoon
de Deltawerken nog maar in het
eerste beginstadium verkeren, zal
er toch in het Haringvliet al wat
te zien zijn. In de loop van de
jaren kunnen de tochten natuur
lijk altijd worden uitgebreid, maar
de heer Den Herder wil eerst
afwachten, hoe een en ander zioh
zal ontwikkelen.
Medewerking ondervindt hij
overigens van vele kanten.
Daar i9 bijvoorbeeld de streek
V.V.V. op Voorne, de gemeenten
Brielle, Oostvoorae, Rockanje en
Nieuw Helvoet omvattend (bin
nenkort zal Hellevoetsluis ook toe-
treden), die voor 1957 heel wat
activiteit wil ontplooien. Eerst wil
daar o>p Voorne zorgen x
een goede busverbinding en men
denkt aan dagtochten over het
eiland, waarin een rondvaart met
de „Deltalijn" is inbegrepen.
Overigens wil de heer Den Her
der ook bij de Rotterdamse V.V.
V. de aandacht op zijn vaartrips
vestigen.
gebracht. Rockanje en Oostvoor-
ne: badplaatsen bij uitnemend
heid, Den Briel: het oude stadje
met zijn toren, wallen en ,mu-
Nieuw Helvoet, dat zich
..roemen op een rustig en
breed strand: kortom, de streek
V.V\V\^meent aanleiding genoeg
J— gasten
Voorne te trekken.
Zo werken een jongeman uit
Harderwijk en een vooruitstreven
de Vereniging voor Vreemdelin
gen verkeer samen om, ook in
het kader van Randstad Holland,
velen een gezelligedag, of een
prettige vacantie te bezorgen. De
voorzitter van de V.V.V., de heer
C. Lugtenburg, is er van over
tuigd, dat Voorne niet alleen een
belangrijke rol kan, maar ook
moét spelen om de grote 'stads
mens de zo nodige rust en ont
spanning te brengen. Het initia
tief van een jeugdige Veluwenaar
is daarbij zeker een behoorlijke
AL ik z
e kykei
i myn collega's valt lu
op, dat liet volkomen stil v
wanneer de dominee komt ei
kerkelijk en onkerkelijk dan intern
gaan zitten luisteren.
Misschien komt dat wel doordal
dc dominee helemaal close-up ia
het beeld verschijnt. Dot heef'
dwingends. Je moet die man
aankijken, want hy kijkt jou
Dan groeit er een mate van
trouwen, vooral als de mt
steeds dezelfde gezichten ziei
IN ELKE KROEC
Uit allerlei milieus ontvangen di
televisiedominees hun brie'
Een stamgast an een café op d»
Zeedijk in Amsterdam schreef:
„Dominee, je kon een speld ho-
ren vallen".
En een oude, adellijke di
„Ik heb u tot mijn privédi
benoemd. Komt u eens lunchen?'
het begin. Het w;
die doi
•e, die
recht
EVANGELIE ALS
OVERHEMDEN
„U brengt het Evangelie
iemand, die overhemden
koopt", was een minder vriend»
Maar deze briefschrijver vervolg
de:
„Wy hebben de televisie geluk
kig niet aan Mozes of de profetcc
te danken en waarom zit je
dat Evangelie de televisie
De vorm, waarin de dagsluiting
wordt gegeven, heeft zich enig*
zins geconsolideerd. Het is eei
sprek en meer wil het ook
zijn. Dc gesprekspartner is de
te massa van dc onbekenden,
toch zeker een stuk is van de gro
te. schare, die niemand tellen
De gesprekken, die de telei
dominees voeren, worden vaak per
brief voortgezet. Het zyn gesprek
ken, die variëren tussen de biecht
en het spiriti
Marx en de huiselijke moeilykhe
GROET IN HEI
VOORBIJGAAN
Ds. Diederiks uit Blaricum heeft
soortgelijke ervaringen opgcdi
Hij vertelde:
„Nadat ik had gesproken
een groet in het voorbijgaan op dt
levensreis, kwam ik thui
den myn huisgenoten:
gebeld uit Amsterdam. Je hoeft
niet terug te bellen, maar we n
ten je zeggen, dat een medereii
je dankt en je hartelijk groet.
Soms gebeurt het dat er op
zondagmiddag een auto voor
huis van ds. Diederiks stopt. E«
ken
het t
Dat zyn dingen, die bemoedi
gend zyn voor de televisiedominee
Het woord, dat hy gesproken heeft,
heeft dan immers iets gedaan. I
„Dat doet je goed", zegt ds. Diet
deriks, „zoals ook het geval
die pastoor, die na de dagsluitim
opbelde en zei: „Dit was een goed
woord. Dat wou ik je ever
gen."
NIET GEMAKKELIJK
Voor hun dagsluiting bestude
ren de televisiepredikantcn uiter
aard het programma van die a\
Soms nemen zjj een draadji
uit dat programma en verwerkenl
dat in hun betoog. Vaak staat ookj
het woord geheel los van het
gramma. Natuurlijk houden
predikanten rekening met het
schijnsel dat de ontvankelijkheid
van de kijkers varieert met de prt
gramma's zelf.
De taak van de „dagsluiters" i
niet gemakkelijk. Spreken voor d
buitenwacht is nooit gemakkelijk.
En de taak wordt zwaarder, omdat
het aantal kijkers voor de televisie
in ons land snel groeit. Maar dal
betekent ook, dat de kansen voor
het Evangelie groter worden.
langs de Deltawerken.
