In zomers natuurgebied worden rest
van het jaar 700 mensen bedreigd
Eervolle benoeming voor
D. Q. F. Muloek Houwer
Appèl op Hongaarse juristen:
denk toch aan het recht
Verontwaardiging over de
schijnprocessen
MAANDAG 4 MAAKT 1937
ER WOEDT EEN STRIJD OM DE BIESBOS
Jn
20 jaar stonden ine zes
keer onder water
(Van een onzer redacteuren)
JANTJESPLAAT, februari 1957
Omdat we een verslag hadden gepubliceerd van
de lezing van iemand, die enthousiast was over de
gang van zaken in de Biesbos en over het leven, zoals
dat daar reilt en zeilt, kregen we de uitnodiging een
dag te gast te zijn op Jantjcsplaat en vandaar uit wat
te gaan varen door de kreken en zo en passant eens
rond te neuzen op de platen en in de polder van de
Biesbos, maar, was ons op het hart gedrukt, komt
bijtijds, want als het water eenmaal gaat weglopen
kom je de eerste uren nergens af en zit je voor de
rest van de dag in de eenzaamheid opgesloten.
Inpoldering
ja of neen
Nu. we waren bijtijds op Jantjesplaat,
op een morgen, die veelbelovend was.
De zon scheen uit een lichïbewolkte
hemel met grote plekken blauw en er
was een zachte bries, die het water van
de Nieuwe Merwede nauwelijks beroerde.
„Mooi weer, fijn", zeiden we tot onze
gastheren, „heerlijk om te varen."
„Mooi weer, jammer!" antwoordden
die van Jantjesplaat. Ze zeiden: „Onder
ons gezegd, hoopten we, dat het weer
vandaag te wensen zou overlaten, dat het
zou stormen, zon gemoedelijk Noord-
westertje. begrijpt u, want dan pas wordt
je goed geconfronteerd met onze proble-
Een grote
uitgestrekt,
heid. omringd door
en we hopen dat over enkele weken de
baby wordt geboren. Maar nu het pro
bleem. Mijn vrouw moet met de boot
naar de vaste wal als de dag daar is, en
dat i6 onze grootste zorg. Zal het weer
zo zijn, dat we kunnen varen?"
Hü zei: „Vorige winter, toen hier alles
dicht lag, waren we onbereikbaar voor
een ieder. We hadden op een dag voor
te sluiten in de eenzaamheid. En als we
zijn, dat we wat mensen hier heb
ben, kunnen we ze alleen met het ge-
toeslagen houden, anders .gaan
Rotterdam, waar ze 's avonds
de vrolijkheid kunnen zoeken."
„Moet u eens een berekening
maken wat het me kost als er bijv. een
mijn boerderij moet ko-
machine te repareren. De
iele dag kwijt. En dan de
kosten als er een machine naar hier
getransporteerd moet worden."
De Biesbossers vertelden: ..In een van
de Turfrakpolders woont gen boer, die
daar al zo'n twintig jaar zijn bedoening
heeft. Maar nu gaat hij naar de NÖord-
oostpo'.dcr verhuizen, want hij kan het
bolwerken in de Biesbos. Dat
a zeven kinderen kunnen niet
elke dag heen en weer naar school en
dus op een pensionaat. Maar dat
hem per jagr f 6300. Dat betekent,
en en dan pas
Oplossin g
„Wat wilt u dan?" vroegen we later
an de Biesbossers, toen we, terug van
iet varen, koud en rillerig in weerwil
an de veelbelovende morgen aan de
mm
Wm
airvrienden zeggen: „Ook dit zou verdwijnen na de inpoldering. Is deze
prijs voor een paar hectare landbouwgrond met te hoog?" De Biesbossers vragen:
„Is er een prijs te hoog als het gaat om mensen te beschermen tegen het water
en hun meer zekerheid te verschaffen?"
men, en word je gewaar hoe wij leven
en ouder wat voor omstandigheden".
„Je moet hier eens logeren," zeiden
de Biesbossers, „zo van af het najaar tot
februari uit, dan kun je wat meemaken,
maar met dat mooie weer gebeurt er
niets. Ja 's zomers, dan is het hier een
sanatorium, maar 's winters. Weet u, dat
voor velen van ons de storm in december
1954 ernstiger gevolgen had dan de ramp
van 1 februari 1953?"
Twintig jaar
„Ik woon twintig Jaar in de Biesbos."
vertelde ons later op de dag een Bies-
bo6se, „en in die tijd hebben we zes keer
onder water gestaan met alle narigheid
van dien. Begrijpt u wat dat wil zeggen?
En begrijpt u iets van de 6Chade, die we
lijden? Al6 ik nu door de radio hoor, dat
er een noordwester op komst is en -hoog
water, dan zet ik alle meubelen op zol
der en verwijn naar Werkendam tot de
lucht weer helder is. We hebben het een
keer gehad dat door opkruiend ijs onze
boot naar boven kwam. regelrecht op
het hui6 af en op het laatste ogenblik
hebben we kunnen beletten, dat-ie door
het raam de huiskamer binnen werd ge-
Er woedt een strijd om de Biesbos. De
natuurvrienden, om alle handhavers van
de huidige situatie in één woord samen te
vatten, wensen dat de Biesbos ongerept
bltjft ZU zeggen: het westen van Neder
land raakt overbevolkt, de industrialisatie
Is er de oorzaak van, dat de recreatie
gebieden, waaraan zo'n grote behoefte
bestaat, als sneeuw voor de zon verdwij
nen. KUk naar Rozenburg, naar het na
tuurreservaat De Beer. Laat ons asje
blieft de Biesbos, Iaat ons als een oase
in een gebied van staal, beton en ijzer
een stuk natuur, waarin we ontspanning
vinden en krachten kunnen opdoen om
ons dagelijks werk naar behoren te ver
richten. Zjj zeggen: de Biesbos is een zoet-
watergctjjdelta, in Europa enig in haar
soort, een studieobject van de eerste orde.
„Aides goed en wel," betoogden de
Biesbossers, „maai er wonen mensen in
de Biesbos die met hard werken hun
brood moeten verdienen. En deze mensen
hebben recht op bescherming tegen hun
grootste vijand: het water. Wij hebben
begrip voor de wensen van de natuur
vrienden. laten zij ook begrip tonen voor
We waren een anderhalf uur op het
watèr en we voeren door de kreken en
de vaarten en we gingen aan wal op de
plaatsen en op polders en w« spraken
met de bewoners.
Hij vertelde
Een boer vertelde: „Onze enige oerbin-
dinp met de vaste wal is de boot. We kun
nen dus alleen van de polder ah het wa
ter meewfrkt. om zo te zeggen, als er wa-
on6 zessen nog maar één brood, dat was
aides. Het was toen net de tijd, dat heel
Nederland op grote schaal brood e:
inzamelde voor de dieren, die tengevolge
van de bevroren rivieren en plassen geen
voedsel kondèn krijgen. Ik dacht: Kom,
laat ik me eens met de autoriteiten in
verbinding stellen en vragen of ze me
op de een of andere manier voedsel kun
nen bezorgen, ik dacht zo, met een heli
kopter. Nou, dat moest een6 bekeken
worden. Gelukkig trad een paar dagen
later de dooi in."
Hjj zei: „Omdat we afgelegen wonen,
kunnen we geen arbeidskrachten krij
gen. Ze hebben er geen zin in zich op
erwtensoep zaten. „Wat is dan naar uw
mening de oplossing?"
De Biesbossers zeiden: „De Biesbos
dicht. Terwille van de mensen, die hier
wonen en terwille van het land. waar
van nu geregeld gedeelten worden over
spoeld en dat daardoor in waarde gaat
afnemen.. Door het water is een bunder
land niet helemaal een bunder."
„Ah de Biesbos dicht is", zeiden ze,
„kunnen ook de omstandigheden waar
onder we hier in de polders leven, ver
beterd worden. De verbinding met dc
vaste wal levert dan geen moeilijkheden
meer op. Het land is beschermd tegen het
water. Er kan wat gedaan worden aan
„En", zeiden die van Jantjesplaat„dan
kan er een waterleiding worden aange
legd. Nu wordt het drinkwater per auto
aangevoerd en betalen we een rijksdaal
der per m3. Elektrisch licht kennen we
hier niet. 't Is olie of butagas."
Er woedt een strijd in de Bies-
bosch. Een prachtig natuurgebied,
waarheen in de zomer wat natuur
liefhebbers trekken, maar dat voor
het grootste deel van het jaar ver
stoken blijft van bezoek. Omdat het
dan, van het najaar tot diep in het
voorjaar, geen recreatieoord is. Maar
in die maanden leven er een 700
mensen, die zich bedreigd voelen en
elke nacht als er een storm gaat op
steken angstig luisteren naar het ge
loei van de wind en bidden, dat het
water niet zal rijzen en dat ze ge
spaard mogen blijven voor rampen.
Mensen, die zich afvragen, waarom
er voor hen na zovele jaren nog
steeds niets wordt gedaan, maar die
toch blijven vasthouden aan de be
lofte, die minister Mansholt eens zou
hebben gegeven: ,,'k Zal hier een
prachtig land van maken".
NIEUWE C.A.O. VOOR
KLEINMET AAL
(Vai
ialc redacteur)
n vier bcdrüfstakkcn van dc klcin-
taalnjjverheid is overeenstemming be
reikt over dc algemene bepalingen voor
nieuwe c.a.o. Dc belangrijkste werk
ersgroeperingen waarom het gaat zijn
de smeden, loodgieters en fitters, de car
rosserie- en wagenbouwers en de werkne
mers bij de Isolatiebedrijven.
Branohegewijs zal de c.a.o. nog worden
aangepast bij de verschillende bedrijfs
structuren. De belangrijkste verbetering
ligt op het gebied van de jeugdlonen. Men
is het eens geworden over een verho
ging die meestal neerkomt op 15 a 20 pet.
Ook de uitkeringen bij ziekte en ongeval
worden verhoogd (van 80 op 100 pet. van
het nettoloon). De ongevalsuitkeringen
zijn echter nog niet definitief geregeld.
De pensioenpremie zal waarschijnlijk
van f 2.80 op f 3.50 worden gebracht.
Liberale boeren zijn
ontevreden
Het landbouwcongres van de V.V.D. in
Zeist wijst in een motie de voortschrij
dende koude socialisaite van de hand.
verzet zich tegen de huidige landbouw
politiek, waarin de menselijke waarde
steeds meer wordt verdrongen en tegen de
voortschrijdende ontwaarding van grond,
gebouwen en in de bedrijven gestoken ka
pitaal, acht het ingestelde systeem van de
blokkering der gelden onaanvaardbaar en
6lechts aanvaardbaar een landbouwpoli
tiek, gericht op handhaving van een on
afhankelijke ij voor haar bedrijfsvoering
verantwoordelijke boerenstand. De motie
zal ter kennis van de V.V.D. kamerfractie
worden gebracht.
KROON OP HET WERK
Hoge functie bij de Internationale
federatie voor kinderbescherming
(Van een onzer verslaggevers)
EEN VAN DE MEEST vooraanstaande figuren in de Nederlandse kinder
bescherming gaat een belangrijke internationale functie vervullen.
De heer Daniël Q. F. Mulock Houwer! directeur van de inrichting Zand
bergen te Amersfoort, is de eer te beurt gevallen benoemd te worden tot
secretaris-generaal van de internationale federatie voor kinderbescherming
Union Internationale de Protection de l'Enfant te Geneve.
Hij wordt opvolger van de Zwitser dr
George Thelin. die wegens gevorderde
leeftijd deze post heeft verlaten. Hoewel
de heer Mulock Houwer reeds sinds vrij
dag officieel in functie is. zal hij zijn taak
eerst recht op 1 juni aanvaarden, zodat
hij nog drie maanden tijd heeft om de za
ken op Zandbergen te regelen, eer hij
voorgoed naar Genève vertrekt.
Niet alleen voor Zandbergen betekent
het vertrek van de heer Mulock Hou
wer een groot verlies, maar ook het ge
hele apparaat van de Nederlandse kin
derbescherming ziet hem node heen
gaan.
Wij hadden een gesprek met de nieu
we secretaris-generaal zodra hij zater
dagochtend was teruggekeerd uit Ge
nève. waar hij de gehele week bespre
kingen had gevoerd in gezelschap van
mr. M. C. H. de Jongh. vice-voorzitter
van de Nederlandse federatie.
Hij vertelde ons. dat van de hoofdzetel
te Genève uit twee afdelingen worden
bestuurd, nl. de onmiddellijke hulpverle
ning over de gehele wereld, welke bijv.
tijdens de Koreaanse oorlog, bij de onlus
ten in Griekenland en kort geleden bii
de Hongaarse tragedie in actie kwam. en
t entweede de voortdurende verbetering
van het politieke beleid in de kinderbe
scherming, hetwelk, aangepast bij de ver
schillende landelijke omstandigheden, op
telkens hoger niveau moet worden ge-
In totaal zijn bij de internationale fede
ratie thans ongeveer 60 organisaties uit
47 landen aangesloten.
Het Geneefse bureau steunt overal het
initiatief en stimuleert met raad en daad,
maar zo. dat dit initiatief in de landen
zelf vorm en gestalte krijgt. Tot de taak
van de secretaris-generaal behoort dus
ook het rondreizen door de vele landen
jm zich daardoor persoonlijk te orië'n-
'.eren aangaande alles, wat daar omgaat.
Wij mogen de heer Mulock Houwer, die
uit Zeeuwse familie stamt, zeker een
de Noorderklip
Turh i.s het zo
Van Meegeren was een knap schilder
•eft bedrogen. Volgem
(Van een onzer redacteuren)
jrNNAFHANKELIJKE juristen uit
dertien landen, waarbij inbe
grepen de Verenigde Staten en twee
Hongaarse juristen, die hun vader
land ontvlucht zijn, hebben zaterdag
in het Kurhaus te Söheveningen
bijeen als leden van de Internationale
commissie van juristen zich bera
den over de rechtspleging ih Hon
garije.
Hun studiemateriaal bestond o.m
documenten over de laatste processen, die
in Hongarije zijn gehouden. Ook lag ter
tafel een brief van de fungerende minis
ter van justitie in Hongarije, Fenc Nezval.
dat het niet nodig was waarnemers te zen
den, daar het aantal processen dat inge
volge het decreet van 13 januari 1957 zou
worden gevoerd „niet de moeite waard
was, hoogstens vijftien tot twintig.'
Sir Hartley Shawcross, voorzitter
dc conferentie, merkte terecht op, dat
deze brief wel tekenend was voor de men
taliteit van het huidige Hongaarse re
giem. waar een mensenleven weinig waar
de heeft.
Aan het einde van de beraadslagingen
waaraan van Nederlandse zijde deelnamen
mr. A. J. M. van Dal, mr. N. J. C. M.
Kappeyne van de Copello, prof. mr. G.
E. Langemeyer, mr. L. P. M. Loof en
prof. mr. B V. A. Róling, werd 'n resolutie
opgesteld, die ook ter kennis van de
Hongaarse regering zal worden gebracht
Hierin wordt verklaard, dat in Honga
rije geen gehoor wordt gegeven aan de
voorwaarden, ook door Hongarije onder
schreven, zowel in 1947 bij het vredesver
drag ah in 1949 bij het verdrag van Ge-
inzake bescherming van burgers
zowel bij binnenlandse als internationale
conflicten.
Bovendien wordt de mening uitgespro
ken, dat de beklaagden in de processen,
waarin het doodvonnis geëist kan wor
den, niet of onvoldoende gelegenheid heb
ben hun verdediging te doen voeren of
bewijzen van hun onschuld aan te voeren.
Tenslotte wordt eerbied uitgesproken
voor die Hongaarse juristen, die hun plicht
nog vervullen, beantwoordend aan de
eisen van geweten en rechtvaardigheid:
worden alle juristen, zowel advocaten als
rechters aangespoord deze plicht in over
eenstemming met dc traditie van hun be
roep te vervullen en worden zij eraan her
innerd. dat zij individueel verantwoorde
lijk z\jn naar de fundamentele principes
van het recht, zoals cfit erkend is door alle
Vergeet Ambon niet
Aan deze «conferentie heeft de Crams
(committee rehabilitation Army-man for-
KNIL of Maloekoe Selatan) een tele-
l gezonden met het verzoek haar be
langstelling en bezorgdheid niet te be
perken tot Hongarije alleen, maar tevens
te streven naar de verwezenlijking van
het bij de akkoorden van de ronde-tafel-
conferentie vastgelegde zelfbeschikkings
recht en handhaving van de rechten en
vrijheden van de mens krachtens het
handvest der Verenigde Naties.
Op de finale van het Eurovisie-Song
festival in Frankfort heeft Nederland de
„Grand Prix 1957" van het Europese
chanson gewonnen. De titel van de Ned.
bijdrage luidde „Net als toen" op muziek
van Guus Jansen met tekst van Willy
van Hemert. Hef lied werd gezongen door
Corry Brokken. Aan het festival werd
deelgenomen door 10 landen. Nederland
kreeg 31 van de 100 stemmen.
veelzijdig man noemen. Hij heeft reeds
een merkwaardige loopbaan achter zich.
„Mijn leven heeft wél een bijzondere
keer genomen," zegt hij, „want ik ben
begonnen alsplanter op Sumatra
In 1926 keerde hij echter naar het va
derland terug en werd hoofd van een
kindertehuis, onderafdeling van Zand
bergen te Amersfoort. Korte tijd daarna
werd hij benoemd tot inspecteur voor de
gezinsverpleging, een tak van het kin-
derbeschermingswerk, welke op Zand
bergen zeer intensief werd en wordt be
oefend.
Op 1 mei 1933 volgde zijn benoeming tot
directeur van Zandbergen, doch deze taak
onderbrak hij tweemaal gedurende korte
tijd omdat men hem elders nodig had: één
jaar trad hij op als officier-fiscaal voor
D. Q. F. MULOCK HOUWER
Kinderbescherming in Den Haag. een
functie, welke na zijn vertTek nog steeds
onvervuld is gebleven.
Veelzijdig man
Intussen is de heer Mulock Hou
wer lid geworden van verschillende
commissies en verschillende over
heidsinstanties op het gebied van
kinderbescherming. In deze functies,
r ook als deskundige medewer
ker van de Benelux-kinderbescher-
ming en adviseur bij de wereldorga
nisatie van de V.N. bezocht hij ver
scheidene landen om daar het werk
en de moeilijkheden te bestuderen.
In 1933 werd hij ook, op verzoek
van de Landsregering, uitgezonden
naar de Ned. Antillen om daar van
advies te dienen bij de reorganisatie
plannen voor de kinderbescherming.
Uil dit alles moge blükcn, dat de heer
Mulock Houwer, wanneer hü straks Ne
derland verlaat, op vele plaatsen sterk
gemist zal worden en niet het minst door
zjjn eigen inrichting, welke onder zün
voortvarende leiding hü is dc man van
de krachtige redenatie en dc snelle daad
tot een grote en belangrüke instelling
is uitgegroeid.
Deze belangrüke benoeming zet voor
hem zeker de kroon op het werk. dat hem
zo na aan het hart ligt.
Mevrouw Bonman terug
O O
Indonesische propaganda mist
echter uitwerking niet
j^jEVROUW MIEKE BOUMAN. de ver
dedigster van de Nederlanders Jung-
schlager en Schmidt, is gisteren op Schip
hol teruggekeerd na een reis van twee
maanden door de Verenigde Staten met
haar echtgenoot, mr. Bouman. Zij ver
telde. dat de door haar onthulde feiten
met betrekking tot de beide processen
nimmer in twijfel werden getrokken. Una
niem was men verontwaardigd over de
wijze, waarop deze proces^n zijn ge
voerd.
Mevrouw Bouman hield In Amerika elf
openbare en negen besloten lezingen,
voorts dertien persconferenties. Zü trad
driemaal op voor de radio en vier maal
voor de televisie. Zü had vooral in Intel
lectuele kringen en speciaal dc universi
teiten, waar zeer veel Indonesische stu
denten hun opleiding genieten, dikwijls
een pro-Indoneische gezindheid gecon-
Mevrouw BMouman schrijft dit toe aan
de Indonesische propaganda in de Ver
enigde Staten, die veel intensiever is dan
de Nederlandse, hoewel de leden van de
Nederlandse voorlichtingsdienst de be
perkte middelen, die hun ter beschikking
staan, zo goed mogelijk gebruiken.
Gedurende haar reis is mevrouw Bou
man achtervolgd door een Indonesische
journalist, die zich na iedere lezing in
het debat mengde. Er waren Ameri
kaanse juristen, die hem van repliek
dienden en hem uitlachten als hij zei,
dat de zaak-Schmidt nog sub judice zou
zijn, zodat er niet over mocht worden
gesproken. „Wij zullen hier in het vrije
Amerika zelf wel uitmaken, waarover
wij wensen te debatteren," werd hem
toegevoegd.
In Amerika maakt men zich volgens
mevrouw Bouman in brede kring onge
rust, dat Indonesië communistisch zal
worden. Mr Bouman voegde hieraan toe,
dat men zich afvraagt, wat voor nut het
heeft gehad, president Sukarno met brede
lopers in te halen.
1-Iij pleitte voor de mogelijkheid, een
groep vooraanstaande internationale ju
risten bij elkaar te roepen om hen het
materiaal van de processen te laten bestu
deren, de getuigen van wie de meesten
toch in Nederland zijn nog eens te la
ten horen en dan een oordeel te laten uit
spreken.
Na een reis van twee maanden door de
Ver. Staten zijn de heer en mevrouw
Bouman, welbekend uit het gerucht
makend proces tegen wijlen de heer
Jungschl&ger in Indonesië, in ons land
terug gekeerd. Hel echtpaar in confe
rentie met dc pers
