ALLES
willen ze zien en
proberen en proeven
PREDIKANTSVROUWEN: feite de
CRISIS VAN HET WOORD
Overhemdjurkje
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 2 MAART 1957
En zo krijgen 60.000 Nederlandse kleuters per jaar een ongeluk
Het gebeurde in een oogwenk. Moeder had water
opgezet om eieren te koken en net toen ze de eitjes één
voor één in het steelpannetje liet glijden, werd er gebeld.
„Nergens aankomen, hoor", zei ze tegen Marieke en ze
liep naar de voordeur. Het was de man van het
ziekenfonds.
O ja, de bonnetjes en het geld voor de aanvullende
verzekering. Moeder zocht in de map waar de verzekerings
papieren bewaard werden, ze haalde het geld en liep naar
de voordeur, om dan versteend van schrik te blijven, staan.
Uit de keuken klonk het hóóg-opklinkende gegil van
Marieke een geschreeuw van angst, pijn en schrik.
„Uw dochtertje?" vroeg de ziekenfondsman nog en in een
impuls om te helpen liep hij mee naar de keuken.
tensvragen stellen, die u tot
uw schrik waarschijnlijk niet
eens allemaal bevredigend
kunt beantwoorden.
Zitten alle wandcontactdo
zen en schakelaars goed vast?
Zijn de stopcontacten, voor
al die. dicht by de vloerplin
ten, beveiligd of afge
schermd? Leert u uw kinde
ren dat ze aan de stop zelf
moeten trekken en niet aan
het snoer? Uw voorbeeld
doet er zoveel toe: u neemt
toch geen elektrisch kachel
tje mee in de badkamer? En
u behoort toch ook niet tot
de dwazen, die lucht blazen
door de wasketel met de stof
zuiger?
ITal helpt het, of er om het gasfornuis zo'n keur
houten scherm is getimmerd? Als ze op haar teentj
staat, kan ze nog net bij die steelpan komenMoedt
maakt er een gewoonte van, de steel
eerste maatschappelijke werksters
„Maatschappelijk werkster", zeilden zij, weliswaar anders dan thans. de rechte manier vinden om te trach-
het meisje ,,dat lijkt me een mooi Geen wonder, want twee wereldoorlo- len alles in goede banen terug te bren-
beroeD gen bebben alles grondig gewijzigd: an-1 gen. De oplossingen waren toen even
ui dere onderlinge verhoudingen, anderemoeilijk te vinden als nu. De eerste eis
„Als je maarmet denkt, dat net een- normen andere eisen. andere metho- was: vertrouwen winnen en er vooral
voudig is, zei de vriendin van naar den Maar toch. ze deden het." i -'oo o a;?-n dat men van de dommees
moeder. „Je bent er maar niet zo „Hoe bedoelt u. oma?", vroeg het, vrouw niet de indruk kreeg, dat zij ee
twee, drie mee klaar, 't Is een meisje. i bemoeial was.
v,\
GEEN NIEUWSBUREAU
studie van ruim drie jaar. weet je „Wel", zei de oude domineesi
dat wel? En je moet van alles op de I ..als zo'n jonge predikantsvrouw vroe-
hooste zijn; je moet de mensen OP ier de pastorie binnentrok1M haar taak
alle mogelijke manieren kunnen hel- i"
pen, zowel in gezinsmoeilijkheden als del.en van de huishouding maar al heelI'i.',""
ln "Tk,Tnne.1s'|Sp0e1,dls weid .msesehakeld in het: ™J5wsbu??'au. "èlkwfjV'we'rden' dëze'l
moeilijkheden bij de sociale aanpas- l werk van de dominee. avonden in de pastorie gehouden, met
smg.Helvergt de inzet van je I lalle drukte daaraan verbonden. Èn in-
hele persoonlijkheid." Dit werd trouwens van haar ver- tussen ging de eigen huishouding natuur-
„Het is zwaar werk", zei de moe- wacht en bijna zonder uitzondering; lijk do? Alloc nmest a! v.o? ?t m de
der van het meisje, „je moet er sterk jwerd aan deze verwachting voldaan, puntjes in orde zijn. want de pastorie-j
voor zijn, lichamelijk én geestelijk, terwijl zij toch geen opleiding hadden deuren stonden open en op alle tijden
Je komt al zo jong in aanraking met gehad voor maatschappelijk werk. moest F 1
allerlei moeilijkheden en narigheden I Later gingen vele a.s. predikantsvrou-
kind, zou je het wel doen?" wen enkele maanden in een pastorie
„En ik dan?" vroeg de grootmoeder.] werken, om zo op de hoogte te ko
men van hetgeen er alzo in een ge-
'a„?s meente te doen was en van haar ver-
och geen
geweest, 'v"h( wert.
In het vertrek, waar de Indische
kruiden gemengd worden, ruikt het
wel bijzonder „pittig". En welluidend
zijn de namen van de ingrediënten laos,
godok, bebotok, djintan, djahè, ketoem
bar, petjil, sesaté, sereh, besegnek
VERENIGINGEN
De drie anderen keken verbaasd
het meisje zei: „Maar u bent toch geen'T
maatschappelijk werkster
„Ik heb er niet voor gestudeerd." gaf
de oude dame toe. „Maar als predikants
vrouw werd je vroeger eigenlijk zomaar; Na de intrede begon dus ook haar taak.
midden in de praktijk gezet van het Er waren altijd in elke gemeente vere-
maatschappelijfc werk Men kan wel nigingen. en het duurde gewoonlijk niet
zeggen dat de predikantsvrouwen tot de|iang_ 0f er kwamen een paar afgevaar
i—i i digden van een meisjesvereniging of Me-
eerste sociale werksters behoorden.
Veel van hetgeen nu door een maat
schappelijk werkster gedaan wordt, de-
de leiding hiervan op zich wilde
nemen. Vanzelfsprekend werd een toe
stemmend antwoord verwacht, dat dan
ook gegeven werd. Veel geduld en tact
was er vaak nodig om alles in goede ba
nen te leiden op zo'n avond,
Want waarmee kon men hen boeien"'
Hun belangstelling moest men trachten
op te wekken voor dingen, die tot dus
ver buiten hun gezichtskring lagen, en
zo mogelijk moest men hen wijzen op
en bekend maken met velerlei zaken,
zouden ze later goede huisvrouwen zijn.
En dat, terwijl m?n zelf nog jong was
en pas begon."
„Ja, dat waren de verenigingen, maar
het maatschappelijk werk dan?" vroeg
de vriendin.
JDoor de meisjes kwam zo'n pre
dikantsvrouw vanzelf in contact met
de gezinnen. Daardoor ontdekte zij,
dait de verhoudingen daarin vaak
scheef waren. Ja, dat kwam toen ook
al voor. Een ontspoorde jongen of
meisje, een moeder die de huishou
ding niet aankon of slordig was en
niet met geld kon omgaanSoms
ook een huishouding, waar alles keu
rig in orde was, maar de vader zijn
vertier buiten de deur zocht of maar
een gedeelte van zijn weekloon af
droeg, enzovoorts."
„En dat moest u dan opknappen",
constateerde de dochter.
„Ja", zei haar moeder. „Je moest dan
houden daar toch marcheerde. Menige
pan soep of ander eten verliet de pas-i
„Ja, ik herinner het me nog wel",
de dochter, „u was altijd maar ir
eer, of voor de gemeente, of voor
In er was bij ons toch ook wel i
iekté, en dan de vele logees, die graag
ens voor een paar weken buiten wil
den zijnEn dat moest dan allemaal
laar kunnen."
„Och", zei haar moeder glimlachend,
er werd niet over gepraat. Zulke din
gen gebeurden geruisloos."
„Hoor je het?" vroeg de vriendin des
huizes lachend aan het meisje, dat aan
dachtig had zitten luisteren. „Ze deden
het geruisloos, die voorgangsters van
je. Zij vroegen niet om een beloning."
„Het is ook heel iets anders of je
het als een beroep uitoefent of dat je
het, zoals ik, deed om dat je nu een
maal de vrouw van de dominee was,"
verdedigde de grootmoeder haar klein
dochter. „Ik wilde er maar mee zeg
gen, dat het maatschappelijk werk
al vroeg door nog jonge predikants
vrouwen werd uitgeoefend, ook al had
den ze er geen opleiding voor gehad".
EMERITUS PREDIKANTSVROUW
KLEDING DR06EN
bij een brandende kachel
VEILIGHEIDSINSTITUUT A11-120
Imitaties Pas op
Kleine kinderen doen alles na
weet u. „Bah. dat mag je niet
mond stoppen, dat
uit.
roept u
„„„..WW, 'het kind een knikker of
blokje hl zijn mond steekt. Maar als
's Avonds kon hij aan zijn vrouw het
trieste relaas uitvoerig vertellen. Ja, dat
kleine ding, ze had de steelpan met het
kokende water te pakken gekregen en
de hele inhoud kreeg ze over zich heen:
haar gezichtje, armpjes, beentjes
Hij had gauw een dokter gehaald en
't kind moest direkt naar een ziekenhuis.
Misschien zou 't nog terecht komen,
maar je wist maar nooit, 't Kind was
natuurlijk overdekt met brandwonden
En de vrouw van de ziekenfondsman
zei hoofdschuddend: „Dat zulke moeders
nou toch ook niet beter opletten
Per jaar krijgen gemiddeld 60.000
kleuters in Nederland een ongeluk.
Vierhonderd daarvan zijn dodelijk,
en 1250 kleuters per jaar worden voor
hun leven min of meer verminkt.
Bijna de helft van de verongelukte
jonge kleuters, tot de leeftijd van
twee jaar wordt het slachtoffer van
en ongeluk in huis. Van iedere twee
honderd kinderen is er één invalide
tengevolge van een ongeluk.
Om van te schrikken
Cijfers om van te schrikken, vindt u
ook niet? Ondanks de vele sociale en
hygiënische verbeteringen van de laat
ste dertig jaar, waardoor het kind steeds
meer zorg en aandacht kreeg, treft nog
een derde deel van de ongelukken de
kleine kinderen. Die ongelukken veroor
zaken meer sterfgevallen dan diphterie,
mazelen, roodvonk, kinkhoest, dysenterie
en kinderverlamming samen. Ongeluk
ken zijn de voornaamste doodsoorzaak
voor kleuters.
Ja. een ongeluk zit nu eenmaal in een
klein hoekje. Moeder kan haar ogen niet
overal tegelijk hebben, die kleine drib
belaars zitten dan hier, dan daar. Ze
moeten leren, wat wel mag en wat niet,
maar dat is niet altijd voldoende. Juist
dat, wat niet mag en waar je niet mag
aankomen, is zo spannend en zo leuk
die lucifers bijvoorbeeld: als je met
zo'n houtje langs het doosje strijkt, komt
er zomaar een vlammetje uit. Hup! en
dan moet je 't weggooien, anders doet
't pijn aan je vingers. Waar die bran
dende lucifer tereclttkomt, och, daar
denkt zo'n peuter niet aan.
Het móet veiliger in het verkeer, le
zen we zo vaak maar het moet ook
veiliger in huis. En denkt u niet, dat
het zo'n vaart wel niet zal lopen. Het
Veiligheidsinstituut in Amsterdam, Hob-
bemastraat 22, kan u aan de hand van
een paar foldertjes (die u voor een paar
kwartjes kunt kopen) heel wat gewe-
hetzelfde kind ziet, dat moeder bij het
naaiwerk een hele serie spelden in haar
mond gestoken heeft, inplaats van zo n
handig pols-speldenkussentje te gebrui- -
ken wat dan?
Het slechte voorbeeld doet zoveel! Hoe
veel kroonkurken werden er niet met
een mes van een fles gepeuterd? Het
gaat een paar keer goed, maar opeens
schiet zo'n mes uit en wee degene, die
er te dicht met zijn neus boven op stond.
Hoe vaak per week gebruikt u een
trapleertje, waarvan het steunpunt geen
stevige dwarslat, maar een iel touwtje is.
het echt wel zo veilig is in
huis als u altijd dacht.
Het valt u tegen, heus waar.
U doet in het dagelijks leven
vaak domme dingen! Uw
kinderen moet u het goede
leren, maar u zelf zult u nog
een heleboel doms moeten
afleren.
illustraties bij dit artikel
in welwillend afgestaan
het Veiligheidsinstituut
Achter slot
Heeft u wel alles achter slot en gren
del. waar kinderen niet bij mogen ko
men? Pilletjes, poeders, tabletjes, fles
sen met zoutzuur, ammonia, benzine? Is
de kelderdeur altijd op slot en is er voor
het trappegat een hekje aangebracht?
En ligt de traploper vast, kunnen de
roeden niet verschuiven?
Gaat i
bij i
zelf i
mocht, maar het is ook
zo'n leuk laag kastje en
je kunt er zo gemak
kelijk bijichter
Gezinsverzorgsters waren er in oi
dagen niet. Wanneer dus ergens een]
huisvrouw ziek lag, moest de predikants
hulp van buren, voor hetl
eten zorgen en bovendien, dat het huis-|U herinnert het zich wel van de vorige
is niet scherp
week: zo scherp en kruiderig als r
goreng is. zo vet en zoet behoort ba
mi te zijn. Voor een bamischotel heeft
u om te beginnen natuurlijk mie no
dig, de bekende Chinese spaghetti.
Denkt u er wel om, dat mie beslist
niet gekookt mag worden. Het mag al
leen gedurende ruim een kwartier in
heet water worden geweekt, daarna
moet het uitlekken en nagespoeld met
koud water.
Mie wordt klaargemaakt met sajoeran
kering (gedroogde groenten met krui»
den) dan wel met verse kool of peul
tjes. Er hoort oedang kering (gedroog
de garnalen) bij, maar inplaats daar
van kunt u varkensvlees, kip of rest
jes koud vlees nemen.
Het vlees of de oedang kering (dat eerst
voorgeweekt moet worden) zet u met
een beetje water op, kookt het bijna
gaar en snijdt het dan een kleine stuk
jes. De sajoeran kering moet eerst
een uur van te voren geweekt worden
en daarna in de bouillon gekookt.
U neemt een mespunt knoflookpoeder of
een teentje knoflook en wat uien en
fruit dit in wat boter of vet. Daarna
voegt men de groenten toe. ten slotte
het vlees, of de garnalen, peper, zout
en een scheutje ketjap isojasaus)
Dit alles moet op een matig vuur even
doorkoken. Ten slotte doet men er de
geweekte mie bij en laat het geheel
SgS doorwarmen. U begrijpt, dat
diepe pan te
het het beste
Men kan er nog reepjes omelet, bruin
gebakken uien en tafelzuur overheen
strooien. Kroepoek smaakt ook hierbij
heerlijk. Wie er van houdt, toch wat
pittigs te proeven, kan wat sambal of
lombok rawit (kleine pepertjes) ne
men. Mango chutney, (zoet zuur van
de mangavrucht) is lekkerder!
wenst warme omgeving en lauwwarm water
Als men in deze tijd van het jaar i begint geve men dagelijks een beetje
(het kan ook nog in begin aprilI lauwwarm water, waarin een tikkeltje
bol van een Gloxinia de 1
VEILIGHEIDSINSTITUUT
ALS wij ons nog eens
één dag zouden kunnen
terug verplaatsen in de
antieke beschaving van
Griekenland, Rome of het
Hellenisme, zou een van
onze meest verbazingwek
kende ervaringen -zijn: de
ontdekking der voorname op het lezen
functie van het gesproken TI"
woord. Het goed kunnen
spreken gold als hoogte
punt van beschaving.
Voor zover de ouden
lazen, 'azen zij hardop. Wie
doet dit nog in onze tijd
met z'n stromen van
„praat" waarmee niets ge
zegd wordt? Het orato
rische woord is onttroond.
Dat is al begonnen in de
tijd toen de mensen ieder
voor Achzelf begonnen te
lezen. Daarna kwam de
radio. De geluiden werden
bijna ononderbroken over
ons uitgestort, waardoor
wij sfi.eds minder gingen
luisteren. Heel langzaam
verleerden wij het spreken
en het luisteren
tijd door illustratie, film en
televisie het oor bovendien
nog geduchte concurrentie
gekregen van het oog. Onze
cultuur wordt steeds meer
een visuele cultuur. Verrij
king?
M i. een ontstellende verar
ming. Let alleen
sproken woord bewust zijn opwekking
geworden, is de kerk.
Hoeveel klachten hier en
gincjs en overal over de he
dendaagse prediking!
treedt in dit stuk
op. die het historisch gebeu-
dit grote Wonder dat
Christus verrichtte.
weer intensief leren luisteren.
Want hoe verschrikkelijk
ver is het cultuurklimaat van
engel de moderne beschaving met
haar plaatjes en praatjes
Niet het geloof en de liefde ogen der kerkgangers zich
de de bijbel ontstond.
Zoals onlangs een Gerefor
meerd predikant die in een
volksbuurt van één onzer
grote steden werkt, ons ver
telde. Hij was bij een vrouw
op huisbezoek, maar werd in
zijn pogingen tot een gesprek geheim^
erg gehinderd door de luid
ruchtige radio. Een wenk
de richting van h
werd niet begrepen.
„Mag die radio uit?",
vroeg hij toen.
„Hè?! Die radio uit?? Ik
weet niet, hoe ik dat doen
moet, dominee. Dat ding is geven
Zoals bij zeer velen diende
ook hier de radio als achter-
fuisteren. Nu heeft de laatste
Bij voorkeur tijdschrif-
illustratie en een minimum
aan tekst, 't Lezen moet
vooral geen inspanning van
de geest vergen.
Hoe vreselijk vervlakkend
dit werkt, beginnen ouders
van grote kinderen zo zacht
jes aan wel gewaar te wor
den. Mijn buren hebben sinds
twee jaren televisie. De vori
ge week zei mijn buurvrouw
zo terloops even: „Sinds wij
televisie hebben, heb ik geen
boek meer gelezen. Ik ben al
blij als ik m'n krant en „de
Margriet" nog lezen kan."
Het gesproken woord is
door dit alles stuk gedeva
lueerd. Het is beroofd van
zijn macht. Hoe slordig gaan
wij ook in ons dagelijks ver
keer met de woorden om. Let
eens op de vocabulaue van
onze ..lieve" jeugd! Wij heb
ben geen tijd meer om het
woord te „bewaren" Hel
schijnt alleen bij de dichters
nog veilig te zijn. En de jong-
waarheid van het woord. Het
kanselwoord dekt de werke
lijkheid van de mensen en
soms die van God niet meer.
De religieuze taal, die wij uit
laat herhalen. (De heer Ar
de jen Miedema schreef hier-
onlangs uitvoerig in ons
blad). Zelf heb ik dit toneel
stuk, dat helemaal ingevoegd heen, het r
Luisterend naar de levende
Verkondiging van dat oude,
altijd nieuwe Woord zal van
zelf dwars door de vervlak
kende invloed onzer dagen
e lied
de vorige
erfd.
hebben ge- Iers optreden, nog niet
afgesleten tot op de
Wèl heb ik het toneel-
uit een voorbij tijdperk. On- grijpt,
ze religieuze taal zit vol met ergernis
termen en zegswijzen, die zó din va:
uit den treure herhaald zijn, voelde
dat niemand er nog iets bij reactie
óók velen
Een goede v
mij. die het wèl zag.
Heer geboren worden.
MARGARITHA
Mej. E. v. d. P. te L. Het
is heus heel eenvoudig meis
je. Jij moet je voorlopig bij
het orgelspel, als je de pa
tiënten begeleidt, niet in
eigen fantasieën begeven,
je houden i - - -
denkt zelfs. En
er niet om kunstmatig
we beelden en zegswijzen te
vinden laten wij dat maar
lit t?^ïht!lsineej,th Je schrijft zeil: „ik $ta
de gedachte in zich d tr
het opkomen: „Arme
dit nodig heeft."
Ja. ik zou liever zeggen:
Verarmde kerk, waaruit de
Overpeinzingen van Margaritha
dichters
krampachtige strijd om het
/an het woord op-
ontdekken. Het ge
sproken woord is de meest
het toestel adequate uitdrukking van de
zelf. Onze diepste ge-
gevoelen.'
ontstaat vanzèlf de nieuwe gesprok
taal. De mond vindt woorden spoedig
voor datgene, waarmee het gouden appelen
hart bezig is. En zó ontstaat
dachten.
beste bedoelingen blijven den.
als wij" er haar onmacht wat het ge-
an weten te sproken woord betreft. In
Ons Amerika is het al geen zeld
zaamheid meer dat de predi-
nog op de laagste trap."
Geen wonder dan dat er zul
ke reacties op je orgelspel
komen. Thuis, of als je al
léén in de kerk zit, kan je je
uitleven in je spel zo hard als
je wilt, maar doe dit althans
de eerste jaren niet tijdens
een kerkdienst. Speel daar
maar heel gewoon en in alle
eenvoud de psalmen en ge
zangen. Het is immers toch
al fijn. dat je dit doen mag?
Krasse 75 jarige, hartelijk
.lank voor uw brief. Inder
daad, er staat in de nieuwe
vertaling bij 80 jaar niet
Mochten toch meer zeer sterk, maar al-
alle kansels dc léén: sterk. En 70 jaar wordt
ook niet als de leeftijd der
sterken aangeduid, evenmin
als in de oude vertaling. Ik
vond het aardig, dat u mij
op deze zo ingeburgerde in-
attent maakte
de frisse, humoris
tische wijze, waarop u dit
doet. Uw handschrift is nog
Sis dat van een goede vijfti
ger. God doe u in Zijn gunst
:n omringd van Zijn liefde,
de leeftijd der sterken nog
bereiken
gebeeldhouwde schalen
aangeboden worden!
En beware God ons en
/ooral onze kinderen vooi
oen meegezogen worden op legkundi
de stroom der vervlakkende Vooral
visuele cultuur.
Lere Hij ons voorzichtige-
?n aandachtiger met onz<
goed of één bitter woord kan
een mensenleven lang blijven
haken. Eerbied voor het ge
sproken woord zal in? onV
M
nieuwste naam -is -Sinningia
planten om straks te genieten van
de „deftige" bloemkelken dan doet
men goed deze eerst in vochtig turf-
strooisel op een diep schoteltje of
kommetje te leggen en ze daarna
met een omgekeerd bierglas te be
dekken.
Het hele geval zet men op een warme
plaats in de zon. Dit doet men. omdat
men moeilijk aan de bol kan zien. wat
onder of boven is. Men zou ze anders
omgekeerd in de grond kunnen zetten!
Zodra de wortels zich ontwikkelen, en
dat geschiedt in de regel vlug, kan men
de bol in een 14 cm pot zetten.
De Gloxinia vraagt een luchtige en
voedselrijke grond. Daarom is het aan
te bevelen hiervoor te nemen gelijke de
len bladaarde, scherpzand, turfstrooisel
en zuivere oude (beslist geen verse! 1
koemest. Dit mengsel moet men al een
paar weken van te voren gereed maken.
De pot zet men zó in het schoteltje,
dat er water onder kan staan, zonder dat
de onderkant van
de pot het water
raakt. De bekende
rubberschoteltjes
zijn hier zeer op
hun plaats. Neemt
u anders een om
gekeerd kleiner
schoteltje. Zorg er
voor. dat er altijd
water onder de pot
De opgepotte bol
(men moet de bol
niet diep in de aar
de zetten, maar
de oppervlakte) zet
men vlak voor het
raam, maar niet
in de volle zon. en
plaats, dus in de
huiskamer.
Zodra de groei
kamerplantenmest, een mespunt op
liter, is opgelost. De aarde moet geregeld
vochtig, blijven zonder dat ze kletsnat
wordt. Nooit koud water geven.
Tot de bloemknoppen opengaan is het
?oed elke dag de jonge plant met een
ijne bloemenspuit iets te bestuiven,
maar er mogen zich op de bladeren
geen dikke waterdruppels vormen. Als
de bladeren oud worden moet men er
maar mee ophouden. Ze kunnen slecht
tegen water en krijgen daardoor soms
bruine vlekken.
Na de bloei zet men de pot in de volle
zon en geeft geleidelijk minder water,
totdat de bladeren geheel verdord zijn.
Men plukt .de dorre bladeren af en laat
de bol in de zoon drogen. Als ze goed
droog is, schudt men de aarde er af en
de droge schone bol legge men in een
doosje met kurkdroge turfmolm en be
ware dit op een niet koude plaats. Niet
in de kelder dus, maar in een kast in
de huiskamer. En dan nog het liefst on
der in de kast. omdat het bovenin wel
eens te warm kan worden. Op deze wij
ze kan men jarenlang plezier van de
Gloxinia hebben.
De vlotte overhemdblouses
zijn nog ■steeds een onmisbaar
onderdeel van elke garaerobe
en misschien is hel daarom wel,
dat de overhemdjurkjes dit jaar
veel succes beloven te krijgen.
Het leukst ts het om zo'n mo
delletje te maken van een
streep of een ruitje. De rok is
wijd, en er behoort een brede
ceintuur ov gedragen te wor
den. Men heeft ongeveer 425
meter stof nodig.
Patroon Pr. 237 is verkrijgbaar
in de maten 42. 44 en 46 (maat
40 op bestellingDe patronen
zijn a f 0,40 aan onze bureaux
verkrijgbaar Ze kunnen ook
per post worden toegezonden.
In dat geval gelieve u aan de
adreszijde van de briefkaart,
waarop u uw bestelling doet,
OJiO aan postzegels te plak
ken. Na 9 maart kunnen geen
bestellingen meer worden aan
genomen.
