Kleine schildersbaas heeft
het niet gemakkelijk
Hitier verhaastte uitbreken van
Tweede Wereldoorlog
Oost en west: totaal verschil in
volksaard en mentaliteit
Grondige test voor elk
merk bromfietsen
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
4
DINSDAG 19 FEBRUARI 1957
GEVOLG VAN DOE-HET-ZELF-RAGE
Tal van factoren bedreigen het
brood van. de huisschilder
(Van een onzer verslaggevers.)
TAE VERVELOZE KEUKENKASTJES, de beschadigde plinten en de kale
U drempels zijn mevrouw al zó lang een ergernis geweest, dat ze nu de
knoop doorhakt en haar man onverhoeds in een ernstig gesprek wikkelt.
„De boel moet geschilderd worden. Als jij nu een snipperdag neemt, pak
ken we het samen aan." Van deze stelling gaat ze uit en ze houdt het zo
lang vast, tot meneer het onontkoombare van de kwestie inziet.
En zo nemen ze een besluit, dat in talloze gezinnen wordt genomen: ze
geven de keuken, de trap, de drempels of wat dan ook, een verfje.
Een loffelijk besluit, en, wanneer de handen niet verkeerd staan, zal de
boel er echt van opknappen. Maar.waar blijft de kleine schildersbaas
nu zulke initiatieven meer en meer algemeen worden?
Hij is toch de man, die het voornamelijk van de „onderhoudswerken"
moet hebben. en bij de ,doe-het-zelf-rage" wordt zijn arbeid uitgescha
keld. Hoogstens wordt hij snel geroepen, wanneer meneer en
wegens mislukte huisnijverheid in paniek verkeren.
De nuchtere term, die aan de con
clusie in deze te pas komt, luidt: „tal
van ambachtelijke bedrijven verliezen J)e nieuwbouw
hun bestaan in de moderne tijd en
zijn economisch niet meer houdbaar."
Industrie en grootbedrijf, mecha
nisatie en „doe-het-zelf-actie" (uit
Amerika overgewaaid) nekken het
oude, goede ambacht. Of moeten wij
het zó stellen: het ambacht heeft
zichzelf overleefd in een totaal-ver
anderde tijd
Beide zienswijzen bevatten waarheid.
Je, na je eenmaal ijverig te hebben be
kwaamd op de schildersschool het een
mansbedrijfje van je vader, waar vroeger
toch een goede boterham in zat, hebt op
gewerkt tot een bescheiden onderneming
met één of twee gezellen, en je ziet nu het
tij keren.
Dat is hard. Dat is helemaal hard, wan
neer je met hart en ziel vakman bent,
ambachtsman van de oude stempel met
een paar willige handen aan 't lijf en
niet werkschuw.
Dan loop je langs de verfwinkels en
Je ziet de aanbiedingen voor „zelf schil
deren"verven, die nóg sneller droog
zijn en methoden, waarbij je zelfG de
kwast niet meer hoeft te hanteren
En in je hart weet Je, dat zelfs de han-lkan richten.
En dan de nieuwbouw. In de meest
meenten betekent dat: haastig blokken
woningen uit de grond stampen. En wt
weten het wel: de schilder komt er he'
laatste in, krijgt krap-gemeten tijd er
wordt weggekeken.
Dat i6 geen kwaad opzet, maar eer
zoveelste gevolg van de haast, waarin wi;
leven. Nu is het voor een schilderspa'
troon die alleen of met een gezel werkt
onmogelijk, om hej schilderwerk voor eer
heel blok huizen aan te nemen. Het werk
zou te lang duren, de kosten zouden
daardoor worden verhoogd., alles logisch.
Hier komt het grote bedrijf, dat er
tientallen knechts op nahoudt,
actie. Het is ook niet mogelijk, een
aantal kleine bazen in één blok
het werk te laten gaan, want i
moet dan toch de leiding hebben
welke patroon laat zich door een
lega de wet voorschrijven? Hier
men dus een combinatie moeten r
ken en dat stuit eveneens op allerlei
moeilijkheden.
De grote schilder is dus de man,
die zijn bedrijf op de nieuwbouw
dlgstc huisvader toch nooit dié resultaten
kan bereiken als jijzelfomdat hy de
fijne knepen van het ambacht niet kent en
hU bovendien (nog) niet de echte schil
dersverven in de winkel kan kopen.
Wisselwerking
Maar ondertussen i
C...
i het
hete alfabet langs. Hoe komt dat? Is dat
alleen het gevolg van het Amerikaanse
doe-het-zelf-systeem?
Zeker niet. Maar er is een heleboel ver
anderd bij vroeger. Ook vóór de oorlog
hanteerde menige huisvader (én -moeder!)
de verfkwast al zelf, ook toen waren er
al sneldrogende verven en lakken, zij het
dan niet op zo grote schaal als nu.
Moeten we nagaan, waaraan „het am
bacht te gronde gaat, dan krijgen we te
maken met het gehele economische be
stel: de toepassing van moderne materia
len, de noodzaak tot versnelde produktie,
de geldpositie enz. De mandenmakerij
moest het afleggen tegen de aluminium-
dozen. de meubelmaker kan niet op tegen
het fabrieksmeubel. de kleermaker gaat
gebukt door de confectieen zo zijn er
voorbeelden te over.
De kleine schilder is mede slachtoffer
van de huurkwe6ties en de massabouw.
Sinds lang laten huiseigenaren geen on
derhoudswerk meer verrichten in de wó-
nSngen. hoogstens krijgt de buitenboel
eens een verfje, als het niet langer
kèn De meeste huren zijn te laag...
Komt er nu huurverhoging en wordt
een gedeelte van de daaruit ontvangen
gelden geblokkeerd, dan zijn we
even ver van hui6. Trouwens, zelfs wie
een dure flat huurt, kan In zijn huurcon
tract de clausule tegenkomen „dat alle
onderhoudswerken binnenshuis voor re
kening van de huurder komen". Maar
die huurder heeft, al wordt er dan hon
derdmaal over „wel6fand" gesproken, ook
te rekenen. Daarom wit hij zijn pk
zelf, daarom plakt hij behang endaar
om verft hij zelf.
Dat de industrie het hem daarbij ge
makkelijk maakt en hem met prettige
aanbiedingen van verf zus en zo
handje toesteektwie kan dat verbie-
Waar nu heen
En waar moet het schildersbedrijf nu
Het is niet zo, datin deze tijd. van
tekorten op de arbeidsmarkt een kleine
sehildersbaas werkloos behoeft te zijn.
Maaral heeft hij werk, dikwijls is
zijn bedrijf niet lonend. Het kan zijn, dat
een goede gezel bij een grote baas meer
kan verdienen dan een baas in een twee
manebedrijfje.
t er lel(jk de klad in komt, wordt al
duidelijk, wanneer men weet. dat het
il van 12000 schildersbedrijven in ons
land na de oorlog met 2000 is verminderd.
Dit wil echter niet zeggen, dat er 2000
e bedrijven over de kop zijn gegaan,
was het geval bij slechts een heel
klein percentage.
Verder zijn er schilders geëmigreerd,
zijn bedrijven beëindigd door overly-
;n, maar er zijn ook kleine bazen, die
hun heil hebben gezocht in de industrie
of inderdaad gezel zijn geworden.
Natuurlijk blijft er voor de kleine zelf
standigen wel arbeid in het onderhoud,
heus niet iedereen verft zelf. en verder
blijft er toch het werk in kantoren
andere grote gebouwen, bij enkele bouw
Maar velen hebben ook ingezien, dat
een nevenbedrijf redding kan brengen.
Sommige schilders zijn er toe overgegaan,
zelf verf aan particulieren te verkopen,
al i6 hun verfwinkel dan wel in tegen
spraak met hun liefde voor het ambacht.
Anderen bekwaamden zich tot het houden
an een drogisterij enz..
Merkwaardig Is het voorts, dat de in
dustrie heel wat oud-leerlingen van de
Nationale Schildersschool onder de hoger
geplaatste werknemers telt. Die schilders
school ls oorspronkelijk opgericht door
schilderspatroons, die hun zonen, bestemd
het bedrijf voort te zetten, een
goede vakopleiding wilden verzekeren.
-leerlingen, die de steven heb
ben gewend toen zij de teruggang van
het ambacht ontdekten, hebben dikwijls
ondervonden, dat hun vakkennis hen heel
itevlg te paard kon helpen en hen zelfs
in leidende functies kon brengen.
industrie 6taat zeker niet gering
schattend tegenover het ambacht, ook al
lijkt dat in onze tijd wel eens zo
Een oplossing
Is het nodig, een oplossing te vinden
Dor de moeilijkheden, welke het kleine
schildersbedrijf bedreigen? Hierover
wordt verschillend geoordeeld. Bij som
migen doet zich het fatalisme gelden: „Het
zal mijn tijd nog wel uitduren. Mijn zoon
wil emigreren of de industrie in".
Anderen „zien het niet meer" en zijn
rancuneus tegen de invloed van de verf-
producerende fabrieken
Maar velen ook willen in het geweer.
Nu mag men misschien zeggen: wie
ambitieus en bestaanskrachtig is. had zich
in de na-oorlogse tijd tot een grote baas
kunnen opwerken, maar dat i6 het paard
achter de wagen spannen en gemakke
lijk gezegd. Er zijn nog kleine bedrijven:
Heeft men een twee- of driemans-
bedrijf. waarin de baas zelf mee
werkt. dan is men nog beter af dan wan
neer het bedrijf 3 tot 8 knechts telt. Dan
kan de baas, die de controle heeft, moei
lijk zelf meewerken, vooral, wanneer de
karweien verspreid zijn. Dan kan het
voorkomen, dat de lonen en sociale voor
zieningen zoveel geld opslokken, dat de
baas zelf niet meer aan zijn trek komt.
Van de 10.000 schildersbedrijven welke
ons land thans telt, is nog altijd 40 pet.
eenmansbedrijf, 20 pet. werkt met één
gezel en 40 pet. is groter.
We mogen gerust zeggen, dat het
gros van de kleine bedrijfjes geen
bestaan heeft dat in verhouding staa
tot het huidige „welvaartspeil". Dat
de schilders zelf inzien dat het ambacht
onzekere toekomst tegemoet gaat,
moge mede blijken uit het feit, dat de
Bond van Oir. Schilderspatroons reeds
dochterorganisatie voor de detail
handel in verf heeft opgericht, ook al
lijkt het misschien, alsof men hiermee het
paard van Troje binnenhaalt.
Het zich toeleggen op detailhandel
naast de uitoefening van het vak kan
dus als een oplossing worden gezien.
Een andere zou misschien zijn een
gezamenlijk gevoerde reclamecam
pagne voor het schildersvakwerk en
het exposeren van werkstukken, op
dat de leek zichzelf kan overtuigen
van wat hij heeft of mist bij het zelf-
schilderen.
zijn brood bedreigd
Complot tegen Polen gelukte
Britse regering buitgemaakte Duitse
oorlogsdocumenten in zeven delen blijkt
duidelijk, dat Hitier alles in het werk
heeft gesteld in 1939 de aanval op Polen
waardoor het uitbreken van
de tweede wereldoorlog werd verhaast.
De documenten onthullen een plan de
onderhandelingen tussen Polen en het
vrije gebied van Dantzig volledig af te
breken, waarbij de verantwoordelijkheid
van de mislukking op Polen geschoven
moest worden. Hierna moesten alle Poolse
douaniers worden uitgewezen en de dou-
anegrens tussen Dantzig en Oost-Pruisen
worden opgeheven. Na de te verwachten
reacties in Polen zouden talrijke Polen in
Dantzig worden gearresteerd en wapen-
voorraden van het Poolse leger worden
ontdekt.
„Het vinden van deze wapendepots is
verzekerd," aldus een telegram van
speciale vertegenwoordiger van het Duit
se ministerie van buitenlandse zaken in
Dantzig aan Berlijn op 22 augustus.
Geen oorlc
Toen de Duitsers op de eerste septem
ber Polen binnenvielen, gaf het Duitse
ministerie van buitenlandse zaken het
volgende communiqué uit: „Ter verdedi
ging tegen Poolse aanvallen zijn vanoch
tend bij het aanbreken van de dag Duitse
troepen tegen Polen in actie gekomen.
Deze actie moet voor het ogenblik geen
oorlog genoemd worden."
AMBON - WAT MOET ER GEBEUREN (IV EN SLOT)
Ongeschreven wet: men blijft
elkaar altijd helpen
(Van een onzer redacteuren)
T^EN VAN DE grootste moeilijkheden in de Ambonezenkwestie welke
zich voornamelijk rond het kamp Westkapelle afspeelt, is het totale
verschil in volksaard en mentaliteit tussen west en oost. Met de westerse
begrippen omtrent aanpassing, onderwerping aan het gezag en opvatting
van democratie treedt de Nederlandse overheid de rebellerende Ambonezen
tegemoet en met de westerse wet in de hand moet zij tenslotte „maatre
gelen treffen".
De overheid gaat daarbij uit van het
standpunt dat degenen die in een bepaald
land verblijven zuoh ook aan de opvattin
gen en wetten van dat lanid.hebben te on
derwerpen en dat is haar goed recht.
Maar het knelpunt is, dat een oosterling
zich even moeilijk kan inleven in en ver
enigen met de westerse begrippen op dit
punt als de westerling de „adat" kan door
gronden, welke aan de houding van deze
Thuisvarende Poolzee
(terug uit Suez)
helpt schip in nood
De sleepboot Poolzee van L. Smit
Co. thuisvarend na moeizaam en lang
durig bergingswerk in het Suezkanaal,
heeft gisteravond laat bij het lichtschip
Goeree de steven moeten wenden. Op
volle kracht voer zij naar Vlissingen.
de Zweedse ertstanker VittangI
(16.500 ton) op weg naar Antwerpen was
tgelopen. De Zweed maakte veel water
In vier tanks en zat muurvast op een
zandplaat terzijde van het paalhoofd „De
Leugenaar".
Eerste hulp werd verleend door de
Belgische sleepboot Scaldis. die in Vlis
singen is gestationeerd. Deze moest hel
pen pompen, maar het richtte niet veel
uit.
Toen al spoedig bleek, dat het Zweedse
schip zinkende was, werd om bergings-
materieel uit Rotterdam en sleepboten uit
Antwerpen geseind. Op dit tijdstip voer
de Poolzee in de buurt, en wat was logi
scher dan dat de mannen van Smit hun
wachtende familie in Maassluis moesten
teleurstellen?
Het Zweedse schip dateert uit 1953 en
vervoerde erts uit Narvik. Tijdens de
stranding bevond zich een Nederlandse
loods aan boord.
Staat van beleg
in Atjeh
De Indonesische militaire commandant
van Atjeh, overste Sjamaun Gaharu, heeft
gisteren bekend gemaakt, dat met ingang
van 15 dezer de staat van oorlog en beleg
in Atjeh is afgekondigd. Hij hoopte, dat
hierdoor een einde zou komen aan de
reeds vier Jaren durende opstand van de
Daroe-l-Islam in Atjeh.
Commenlulor school tekort
Begrafenis Toscanini
voor Eurovisie
(Van een onzer verslaggevers)
Gistermiddag, meer dan een maand na
zijn overlijden, is op het grote kerkhof
van Milaan het stoffelijk overschot ter
aarde besteld van de grote dirigent Arturo
Toscanini. Daaraan vooraf ging een plech
tige uitvaartdienst in de Dom van Milaan
Aangezien deze plechtigheid door de
Eurovisie (samenwerkende Europese tele
visie-organisaties) werd uitgezonden, heb
ben ook de Nederlandse kijkers daarvan
gistermorgen getuigen kunnen zijn. Het
was een indrukwekkende dienst ei
Italiaanse cameramannen hadden geen
gelegenheid voorbij laten gaan om
publiek aan het toestel zoveel mogelijk
alles te laten zien.
Zo volgde men de Requiemmis tot in
onderdelen, hetgeen in het bijzonder
room-katholieke kijkers interessant moet
zijn geweest. Want voor degenen, dii
niet waren, was het commentaar var
Dijkgraaff (de Romeinse correspondent
van het weekblad De Linie) bepaald
voldoende. Hij had zich erop dienen i
TWEE MILITAIREN
VERONGELUKT
Zondag op maandagnacht omstreeks 2
uur zijn twee militairen van de konink
lijke landmacht bij een auto-ongeval op
de Haarlemmerweg even voorbij Tuin
dorp-Geuzenveld om het leven gekomen
aten in een personenauto, die waar
schijnlijk ten gevolge van slippen tegen
lichtmast was opgereden. Het waren
de 23-jarige kornet jhr. H. F. J. Loudon
uit Velsen en de 24-jarige tweede luite
nant J. L. M. F. Bastiaans uit Maastricht
Beiden waren ongehuwd en behoorden
tot het 101e verkenningsbataljon der ca
valerie.
stellen, dat ook zeer veel niet-r.k. kijkers
aan het toestel zaten en recht hadden, te
weten wat er gebeurde. Maar dat kregen
zij niet te horen, slechts te zien.
De plechtigheid werd besloten me
zingen van het Requiem van Verdi door
het koor van de Scala te Milaan onder
leiding van Vittorio de Sabata. En de
Eurovisie nam afscheid met de beelden
van het vertrekken van de rouwstoet
de Dom en de klanken van het Adagio uit
Beethovens Negende symphonie
Even voordat de Duitsers Polen bin
nentrokken, hebben Hitler en Musso
lini een complot gesmeed om Britse en
Franse troepen te binden door hen te
laten gissen naar de bedoelingen van
Italië, zoals uit een briefwisseling van
de beide dictators blijkt.
W aar schuwing
groep opstandige oosterlingen ten grond
slag ligt.
Van nature is de Ambonees vrolijk en
seker niet dwars of narrig. Hij houdt van
lange toespraken en uitgesponnen gesprek
ken en neemt zeker geen besluit zonder
eerst uitge'oieid met anderen over zijn
standpunt ie hebben gesproken.
Maar als hij in zijn recht meent te
staan, komt hij door dik en dun heen
jor dit recht op.
Dat de leiders der Ambonezen in Ne
derland zo goed als ieder ander de gang
van zaken in het kamp Westkapel'e af
keuren. behoeft geen betoog. De excessen
veroordelen zij zeker, maar zij kunnen
beter dan da westerse regering en het
westerse volk begrijpen, hoe deze klei
ne groep zover is gekomen.
EED
De mannen In het kamp hebben een
eed op de Bijbel gezworen, dat zij voor
hun recht zullen opkomen door staking
en deze eed is hun beslist heilig. Hun
oorspronkelijke leider Siwalette en enke
len van zijn naaste medewerkers die tot
andere gedachten kwamen en daarom uit
het kamp werden gebannen, konden al
leen in grote ernst via de kerk hun eed
terugnemen
De anderen achten zich echter door
hun eed tot volharding gebonden, wat er
ook mag gebeuren
Dat zij nu geldelijke hulp krijgen van
familieleden en andere Ambonezen, ook
uit andere organisaties, moet niet worden
uitgelegd alsof zü door de gevers worden
gesteund in hun verzet.
Het helpen van landgenoten mag hier
gelden, maar vooral 6tulten wij hierbij
op het voor westerlingen onbekende be
staan van de Pela-gemeenschaopen.
voortgekomen uit verre bloedverbon-
denheid. binnen welke gemeenschap
pen de adat voorschrijft dat men elkaar
altijd helpt, ook wanneer iemand zich
slecht gedraagt of zelfs tot misdaad
Deze ongeschreven wet is veel krach
tiger dan welke geschreven wet ook.
PERKARA
Tenslotte krijgen wij nog te maken met
een typisch-oosterse overtuiging welke
ook bij andere volkeren (soms nog veel
sterker) leeft, volgens welke een leven,
rijk aan .perkara's", d.i. moeilijkheden en
wrijvingen, processen zelfs, het meeste
waard is.
Met westerse opvattingen zouden wij
hieruit kunnen concluderen dat een Am
bonees dus „met opzet" moeilijkheden
zou zoeken, maar dit is niet waar: het
gaat over „perkara's", die hem „over
komen".
Hiermede hebben wij getracht slechts
its aan te tonen van het verschil in men
taliteit, welke mede leidt tot moeilijk be-
tussen de Nederlanders en de in ons
land verblijvende Ambonezen.
Wy geloven dat de Stichting „Door de
euwen Trouw" daarom geiyk heeft,
anneer zy, in haar streven om de Am-
onezen tot verwezeniyking van hun wen-
:n te brengen, in elk geval geiyk heeft
oor nu sterker dan ooit aan te dringen
p een verklarend gesprek tussen leiders,
geheel afgezien van de excessen in West
kapelle.
GESPREK
Wellicht zou zulk een gesprek ook van
nut kunnen zijn om de gemoederen in
Westkapelle een beetje te kalmeren. Door
olkomen ontoegankelijkheid welke
kampbewoners betonen, ook jegens
De documenten vermelden verder, dat
>s dagen vóór het uitbreken van de
tweede wereldoorlog Hitier door de Duit-
zaakgelastigde in Washington Thomson
is gewaarschuwd, dat Amerika zou inter-
Iren, wanneer Engeland en Frankrijk
gevaar liepen verslagen te worden.
De zaakgelastigde telegrafeerde letter-
lijk:
President Roosevelt zal alles doen wat
zyn vermogen ligt om de nederlaag van
Engeland en Frankrijk te voorkomen en
de vernietiging tot stand te brengen van
het totalitaire regeringssysteem". Echter
voegde Thomson eraan toe. dat de V.S.
geen troepen naar Europa zouden kunnen
zenden in het eerste jaar van de oorlog.
Hitier in Londen
Deel zeven van de publikatie is gedeel
telijk gebaseerd op de rapporten van Fritz
Weidemann, van 1935 tot 1939 adjudant
van Hitler. In juli 1938, twee maanden
voordat de Britse premier Lord Chamber
lain, naar München ging, werd Weide
mann met een speciale opdracht naar
Londen gestuurd.
Weidemann schrift hierover: Bü myn
vertrek namen Lord Halifax (de Britse
minister van buitenlandse zaken) en Ik
opvallend hartelyk afscheid. Hallfax zei-
de, dat hy hoopte als culminatie van zyn
werk, nog eens te zien, dat Hitler In Lon
den werd ingehaald aan de zyde van de
Engelse koning, toegejuicht door het En
gelse volk."
Na zijn terugkeer in Berlijn had Weide
mann dit aan Hitier verteld „die het
heerlijk vond dit te horen."
Optimistische rapporten
De Britse publikatie voegt hieraan toe,
dat de Duitse diplomaten dikwijls zeer
optimistische rapporten naar Beriyn
stuurden om Hitier te behagen.
Lord Halifax, die thans in Yorkshire
woont, was niet bereikbaar om commen
taar te lever.en.
Ook is een telegram van Hitier aan de
hertog van Windsor gevonden. Dit is
waarschijnlijk een antwoord op de tele
grammen, die de hertog van Windsor aan
verschillende staatslieden gestuurd had,
hun verzoekende alles te doen om de oor
log te voorkomen.
Toclt is licl zo
HOE KWAMEN JATS IN BUITENLAND?
gris en naar Koerdistan te transporte
ren. Zes jaar later werd dit spelletje
herhaald (waarhy we geheel in het mid
den laten, of de Arabieren dit spel wel
zo dood-eerlyk speelden als zy voorge
ven), en nu werden de gevangenen naar
Antiochië gebracht.
De kern van de stam der Zots bleef
echter intact en werd ongeveer een eeuw
ht te krygen in
larom vele leden
het buitenland
ieken,
r echter
opgetekend dat ons well
kan zyn. De Arabieren s
het volk der Zots. wo
monding van de Indus,
vryheidslievend volkje
zijn geweest, die zich nii
bieren het juk lieten o
Arabieren kwamen echter al spoedig gen de Arabier
tot de ontdekking, dat deze verdrags- legers zware r
partners niet hyzonder betrouwbaar wa- gen. Mannen, v
ren, zodat de Moslims zich in het jaar de Zots vochter
710 gedwongen zagen een groot aantal betenheid, zoda
van deze weerbarstige luitjes gevangen dwongen waren
te nemen en naar de oevers van de Ti- land t« laten kom
lang feest werd gevierd i
u-inning van de Arabier
waarvan 27.000 gevangen
wen en kinderen in trior
ten van de stad werde
hestemming Ainzerba.
Ainzerha werd 20 jaar lat
Byzantijnen op de Arabier
opese gezichtskring komen,
tynen stonden destjjds in
Oosten bekend als Roms o
dus eigenlijk Romeinen, d.
Oost-Romeinse Ryk! -
kwaardige is, dat ook de 2
wen later Roms zoud
■n op de Zots.
if door de poor-
het ook zy, door velen wordt de
B gei
dat de s
ebelleren en hun
ederlagen toe te bren-
ouwen en kinderen van
allen met dezelfde ver-
1 de Arabieren zelfs ge-
legers uit het
migder
der
de Indus, door de Arahie
noemd, dezelfde is als de Jats, waar
over wq u eerder gesproken hebben, en
dat door de Arabische deportaties grote
delen van dit volk op drift zyn geraakt
en via bet Byzantynse Ryk in Europn
zyn beland.
Is het voorgaande een aanvaardbare
en redelyke veronderstelling, de identi
ficatie van zigeuners en Hongaren is dat
zeker niet.
Daarover een volgende keer.
(Nadruk verboden.)
hun eigen leiders, en de wetmatigheid
welke de Nederlandse overheid daarte
genover stelt, wordt ieder wezenlijk con
tact onmogelijk.
Er 'zou zeker veel gewonnen zijn,
wanneer er over de gehele linie wait
meer wederzijds begrip en vertrou
wen tot stand kwam, want men ver-
gete niet, dat de P.N.M.S. slechts een
kleine minderheid in de Ambonese
organisaties vormt en dat daarvan
nog maar 215 personen (vrouwen en
kinderen inbegrepen) zich zo gedra
gen, dat niettemin in het algemeen
de naam der Ambonezen in Neder
land daardoor kan worden geschaad-
Toen de zelfverzorgingsregeling
tot stand kwam, had dit een
grootse demonstratie in Den Haag
tot gevolg.
(Van
ïrkeersredacteur)
Op 1 maart mogen fabrikanten en Im
porteurs in Nederland geen bromfietsen
meer afleveren, die harder kunnen ry-
den dan 40 km/u en dat is dan als het
ware de consolidatie van de reeds inge
gane maximumsnelheid voor „rywlelen
met hulpmotor", die de RAI eigeniyk
vrywillig heeft gekozen In plaats van de
instelling van een rybewUs, toen men van
regeringswege „iets aan de bromfietsen
ging doen".
Nu is de controle, die de in de RAI
vertegenwoordigende fabrikanten en im
porteurs vrijwillig hebben aanvaard,
uiterst moeilijk, want wind, wegdek, ge
wicht, afstelling en brandstof kunnen van
invloed zijn op de maximum-snelheid.
Bij het RAI-TNO-instituut in Delft heeft
men dit probleem niet half aangepakt:
naast proeven op de weg wordt iedere
bromfiets nu ook op een speciaal gecon
strueerde bank getest, waarbij exacte en
jui6te gegevens over snelheid en kracht
beschikbaar komen.
In het RAI-TNO-instituut staan nog an
dere apparaten, waarvan de bromfdets-
fabrikanten dankbaar gebruik maken, zo
als de „vermoeidiheidsbank". twee rollen
met hobbelig oppervlak, waarop de brom
fiets met gewichten belast, pas op de
plaats maakt, hobbelend en schokkend als
op een slechte weg. de ene kilometer na
de andere „verslindend". Verder zyn er
buig- en breekinstrumenten voor allerlei
onderdelen, zowel op rywiel als op brom-
fiete-gebied proeven, die de fabrikant
ln korte tyd een beeld geven, hoe lang
zijn produkten het in de praktyk zullen
uithouden.
Voor de maximum-snelheids-bank
neemt men van ieder type bromfiets drie
exemplaren; een gemiddelde uit die drie
prestaties wordt als norm aangenomen.
Na een bepaalde termyn na de test
aan de fabrikant meegedeeld neemt het
Instituut weer een steekproef uit de pro
duktie, om te zien, of zich tydens het
produktieproces geen veranderingen heb
ben voorgedaan.
