Rijnsburgse groenten handel groeide als kool Kabinet Ali onder 't mes Actie voor herstel der Duitse monarchie Het wachten is op Israël °r.Aebfj7nn' Hengelaars, stelt u zieh eens voor, dat de vissen ..mensten" De NIfcLWE LEIDSCHE COURANT WOENSDAG 13 FEBRUARI 1957 Van hondekar tot automobiel Bij die Een halffie9 ■enbeschermers zat ook heel verschillend volk. Er waren er vier. Drie daarvan waren erg lastig. „Maar eentje lustte graag een halffie," zegt De Mooij in omdat we het daarnet over geld had den, zou men denken, dat een „halffie" een halve cent was, maar dat was het niet. Afgezien nog van het feit, dat ook een Wassenaarse diender geen half cen tje kon bijten, was het ook zo, dat een „halffie" doodgewoon een neutje was, óf een pikketanussie, of een heldere, hetzij jong, hetzij.... oud. Dat lustte die diender graag en och Soms betekende dat de redding van een Rijnsburgse groentenhandelaar. Een bor reltje was Ook toen al niet zo duur als een vonnis van een dierenliefhebbend rechter. Overigens hebben de Rijnsbur gers van die (misplaatste?) dierenbescher ming niet al te lang last gehad. Vroeg dag was in Rijnsburg een dominee, zich we zouden haast ondeugend zeg gen net als de trekhonden voor de be langen der marktgangers inspande en die het erdoor kreeg, dat de betreffende ver ordening werd verlicht of helemaal af geschaft, daar willen we afwezen. Hij heette ds. Greven, maar er zullen wel niet veel burgers van Rijnsburg zich die naam herinneren. Daarom laten we domi nee even in stilte voorbijgaan, zoals de gewoonte is. In de dagen van Jan de Mooij was het al een harde tijd, en het was dat nog, toen Verhave zich met de grossierderij in groenten ging bemoeien en dat was in 1917. Jan de Mooij weet niet zo goed meer, waar in zijn tijd de markt was in Den Haag, maar in elk geval ging Verhave altijd naar de Noordwal of de Noord- straat. Het was vroeg dag. Er waren ei wel, die de avond vóór de marktdag on «lf uur al van honk gingen. Want sommi gen hadden geen vaste plaats op de markt. Wie 't eerst kwam, die 't eerst m,aalde. Anisette Seizoen na seizoen rolde de groenten- handel voort. Na de hond kwam het paard voor de kar. Er zat opgang in de rapen-, wortel- en koolnegotie. Het kon regenen, sneeuwen, het kon pufheet zijn of het paard mocht een tikkeltje trekke benen of buikpijn hebben, de Rijnsbur- ger werkte en zijn dier moest het ook. Als het paard buikpijn had Verhave tekende hier even een vrolijk nootje in de gedragen compositie van het gesprek over vroeger wel, als het paard kreupelde, dan wilde een flesje anisette wel es helpen. Soms wilde dat zelfs best helpen. Mooi paardemiddeltje Bloemen Het kon niet anders of ergens in he' gekeuvel moest het woord „bloemenhan del" vallen. Het viel ook. Jan de Mooij vertelde, dat als de wintergroenten uit verkocht warén er nog wel wat in de bloemkool te doen was. maar dat die geen zoden aan de dijk zette en dan brak Twee ouwe getrouwen haalden oude koeien uit de sloot ALS ER IN RIJNSBURG twee „oude getrouwen" samen een bak koffie drinken 't kan niet schelen waar, in de Smidstraat of aan de Sand.t- laan dan is het tien Rijnsburgse tulpen tegen één, dat het gesprek op vroegeruitdraait. En als je daar dan eens als vreemde eend in de bijt de kans krijgt om, in het nette natuurlijk, ze af te luisteren en de ene oude koe na de ander uit de sloot te zien komen, dan is het je net, alsof je het bloe- mendorp altijd door matglas hebt bekeken en dan is het ook net, alsof er ineens een nieuwe ruit in je hoofd is gezet. Dat lijkt raar, maar het is zo en net oars", zoals de Friezen plegen te zeggen. Want we hebben het meege- ir.aakt. Een paar dagen geleden nog maar én het was aan het Katwijker- eind. Daar zat op een avond Jan de Mooij, 91 jaar, oudste van al het Rijnsburgse manvolk, bij Joh. Verhave aan de koffie, de pet op de knie en het grijs haar glan zend onder de lamp. Jan had vrouw Cor nelia de Mooij-Tavenier, 94 lentes alderoudste van bloemendorp n bedde geholpen, had z'n klompen in het donker achter de buitendeur aangeschar- rêld, had een das om z'n rimpelige hals geslagen en was de vriesavond ingedoken. Verhave had bij hem op de ruiten getikt: „Jan, ben je d'r in? 'k Heb een mijnheer bij me van de krant. Die wil wat weten over vroeger." „O," riep Jan vanachter de gordijnen en door het raam heen, „Ik kom straks effles. Eerst even de vi helpen." „Ja," zei Verhave, „Jan is nog kras zat 'oor, maar met zijn vrouw wil het niet zo best meer. Maar laten wij alvast gaan. Hij komt zo." Achttientachentig99 Als even later dan Jan de Mooij daar zit met een bak koffie uit de kan van mevrouw Verhave voor zich, dan zegt z'n gastheer: „We hadden het net over vroeger, buurman, en we hadden het ook over de kruiwagens, waarmee heel vroe ger de groenten naar Den Haag werden gebracht. Heb jij daar nog weet van?" Jan de Mooij keek eens vanonder z'n bor stelige wenkbrauwen. „Nou," zei Jan, „van die kruiwagens weet ik niet meer 'oor, maar ik heb wel met de hondekar gereden." En hij vertelt. Het moet zo „achttientachentig" ge weest zijn, dat hy voor 't eerst naar Den Haag reed met de hondekar. Het ging niet altijd gesmeerd, ook u'. werd de bus wagensmeer geregeld gebruikt. Het wa ren me de dierenbeschermers, die de hondekarrevoerders dwars zaten. Want het mag nou tegenwoordig, nu mr. Hu- genholtz uit Leiden zo voor hongerige kettinghonden en halfbevroren eenden vecht, wel lijken, alsof de mensen vroe ger minder voor dieren in de beroerdig heid opkwamen, maar dat was toch zeker niet zo. In 9t kot Want Jan de Mooij heeft al mét al tien keer in 't kot gezeten onder het Graven steen in Leiden en wie hadden" hem die das omgedaan? De dierenbeschermers. Het waren de dierenbeschermers, die er b'ister op gebrand waren om een Rijns burger een loer te draaien, als er een hond voor zijn kar met peentjes liep te trekken. Maar de Rijnsburgse karrevoer- ders lieten zich niet zó erg door de „wet" ringeloren. Ze reden toch en mèt de hond. Dat leverde natuurlijk altijd wat risico op, want de dierenbeschermers lie pen het vuur uit de sloffen, maar handel is handel en risico is daarbij. Jan de Mooij nam dat. En vandaar, dat hij tien keer „op water en brood" kwam te zitten, onder het Gra vensteen, waar studenten van de juridi sche faculteit der Leidse universiteit nu nóg de wetten leren kennen, al is het dan op een wat andere manier. Boetes? Die betaalde Jan de Mooij niet. Kon ie trou wens ook niet. „D'r waren geen oortjes," zegt Jan en „oortjes", dat waren toen dingen, die dezelfde belangrijke functie vervulden als dubbeltjes nu. En wie viel één die eiken, schijnlijk die van het plaatje bij dit arti kel, onder oorverdovend gekraak, dat het geluid van de bombardonverre overstemde, een niet te omarmen tak naar beneden. Het was een boom op zichzelf. Het leek of de tak boven op de auto zou terecht komen, maar alles ging goed en de bombardonkwam na over de eerste takken te zijn gereden tot stil stand. Het was een consternatie van jewelste. De weg was finaal versperd. De Rijns burgers hebben hem zelf uit de weg moe ten ruimen en toen zijn ze het spreek woord indachtig geworden, dat een boom niet valt met de eerste slag. Eén van de vier „lievlngen" is enkele weken geleden omgehakt. Nu raast het modern verkeer langs die plaats van herinnering. De hondekar én paard en wagen zijn vèr verleden tijd. De Rijnsburgse groentenhandel heeft een koortsachtige vlucht genomen. Groenten en fruit gaan naar alle windrichtingen en vooral naar onze grote steden. Verhave heeft er zijn aandeel in gehad, maar zijn verhaal zou. wat de grote lijn aangaat, ook kunnen zijn gedaan door andere Rijnsburgse groenten- en fruitgrossiers, die door hard wérken stegen van het kleine van de hondekar naar het grote van de vrachtauto, door de De Mooys, Van der Eykels, Heemskerkens. Den Heijers en anderen. tijd aan, dat Rijnsburgers de Noordwljk- se contreien introkken om daar bloemen in te slaan en om die dan later met de kruiwagen naar Haagse liefhebbers te brengen. Jan de Mooij zegt: „Die prach tige bloemenhandel van tegenwoordig? Die is uit armoe geboren mijnheer." Je kunt het je niet voorstellen, nu Rijns- burgs handel zo gemotoriseerd is en de dubbeltjes er willig rollen, maar het zal wel Sukkelen Verhave was dus zo'n veertig jaar ge leden de hort op gegaan. Toen reed hij met kar en trekhond, nü staan er twee wagens in zijn schuur. Het duurde niet zo lang. voor hij zijn hond door een hit kon vervangen. Aan de „hitte"-tijd zitten nog aardige verhaaltjes vast. Je kon na tuurlijk niet de hele weg naar 't Haagje naast de kar lopen, dus klom je erop, maar door de sukkeldraf van het paardje sukkelde je vaak langzaam in slaap. Zo veel slaap kregen de Rijnsburgers ook Regenton Bij den Deijl gleed Verhave, die toen ook zat te slapen, eens van zijn kar af Hij kreeg de wielen over beide benen en wist zich van de pijn geen raad. Verhave zal het nooit vergeten, dat Marinus Lind- hout en Henk van der Meij, die allebei inmiddels al zijn overleden, hem samen naar een regenton droegen en hem daar in zetten. Dat was ook een paardemiddel maar minder aangenaam dan anisette Het nam evenwel de pijn wat weg en daar ging het om. Ook nadat de mechanisatie in het groentengrossiersvak de eerst-- beroering had gebracht, beleefde Verhave nog eens een avontuur. Jan v. d. Eikel, di: een oud gemotoriseerd vehikel had gekocht waarschijnlijk was het een afgedankte militaire vrachtwagen bracht daarmee ook groenten naar Den Haag en hij nam andere Rijnsburgers mee op zijn tochten. Het „monster" werd „bombardon"ge noemd, maar het bracht een veel minder oorstrelend geluid voort dan dit koperen blaasinstrument. Het reed op massieve banden en het werd aangedreven door kettingen en het maakte dies een oorver dovend lawaai. ,Vier lievelingen9 Op een goeie bladstille voorjaarsnacht reed Jan v. d. Eikel onder de bomen aar de weg door Wassenaar ter hoogte var ..Rust en Vreugd". Voorin de „bombar don" zaten V. d. Eikel zelf. Joh. Verhavt en Freek van Delft. Bovenop lagen nog drie man te slapen. Bij „Rust en Vreugd' stonden vier reusachtige eiken, waarvar nu nog één over is Een foto van die laat ste eik gaat hierbij. De vier eiken werden „de vier lieue- Zan deze eik, één van de vier eiken, die eertijds bij Rijns burgse groenten- en bloemen- rijders bekend stonden als „de vier lievelingen"viel een hele boel jaren geleden een niet te omarmen tak bijna op de aller eerste Rijnsburgse groenten- auto. Wie er meer van wil we ten leze het verhaal hiernaast. PEN WOORDVOERDER van het Indo- nesische kabinet heeft gisteren be kend gemaakt, dat de vijf regeringspar tijen het op een bijeenkomst eens zijn -gewórden over een totale reorganisatie van het kabinet en haar besluit morger met Sukarno zullen bespreken. Men zal dan beslissen over de toekomst van pre- ier Ali Sastroamidjojo. Het voorstel was afkomstig van de Par- tai Sjerikat Islam Indonesia, een kleine mohamihedaanse kabinetspartij, doch Kar- nata, de partijvoorzitter, zeide, dat dit plan e-igenlijk vón Sukarno afkomstie Is. Waarnemers te Djakarta menen, dat dit de bekendrrtaking van Sukarno's plan tot voorkoming Van verdere achteruit gang in de binnenlandse toestand zal verhaasten. Toen men Kartawinata vroeg of zljr nartij uit het kabinet zóu treden als Su karno weigert het heéngaan van de pre mier eoed te keuren, zeide hij: ..Dat 1? mogelijk." Op de vraag of men dit moes' als een ultimatum aan Sukarno oordde hij: „Ja." Hij deelde mede dat de Nahdatoel Islam, de protestants- christelijke partij en de rooms-katholie- ken ook van mening zijn. dat de premier moet aftreden, doch dat de Partai Nasio- nal het daarmede niet eens is. Het Indonesische kabinet zal volgen? Kartawinata heden aan het einde van dc -égerin«?sverklaring een vertrouwensmo- Politieke kringen te Djakarta betwijfe- 'en of Sukarno zal willen bemiddelen bij een totale kabinetsreorganisatie. Tn zijn •egeringsantwóord voor het parlement heeft premier Ali heden zijn overtuiging gehandhaafd dat de kabinetspolItiek juist s en ontkend, dat het kabinet het gezag heeft verloren. Hij keurde het beleid af' van de militaire commandant van Zuid- Sumatra, dié in naam trouw is aan de regering, dóch de installatie heeft bijge woond van de provincie Djambi. Nog twee arrestaties in zaak Nieuwland De Middrtburgse rijkspolitie heeft in de moordzaak van de weduwe F. K.-R. te Nieuw- en St. Joosland twee nieuwe ar restaties verricht. Thans Is ook de echt genote van de reeds eerder gearresteer de en van moord verdachte taxichauffeur H. in hechtenis genomen onder verden king van medeplichtigheid aan de diefstal van het geld van de weduwe. Ook is op grond van medeplichtigheid de Middel burgse horlogemaker G. N. aangehouden. Vader sloeg zijn zoon niet dood De 47-jarige winkelier A. S. te Osb, die zondagavond naar het scheen zijn zoon in een vechtpartij met een eind hout doodsloeg en daarom gearresteerd werd 3i ingesloten, is weer op vrije voeten ge- eld. Gebleken is dat de 22-jarige zoon des huizes, die In beschonken toestand moeilijkheden veroorzaakte in de ouder lijke woning, door een hartverlamming is overleden en niet tengevolge van de klap pen met het eind hout, zo is uit een me disch onderzoek vast komen te staan. Ver. Javasche Houthandel. Verzoek aan Ned. Administratie- en Trust, kantoor tot bijeenroeping op 26/2 der obligatiehouders der 3M-(5^)"5 lening 1930 en de 4 <6)V. lening 1919 (Ver. Indische Boschexpl. mij.) voor wijziging van aflossingsplan in tijd vak 1957 fm 1961 om aflossing a pari te vervangen door Inschrijving, aangezien men thans voor aflossing het achtvoudige moet opbrengen vóór belastingheffing; daar men nauwelijks winst kan behalen, geschiedt aflossing ten koste van de 'iquiditeit. Het aantal motorrijtuigen in Nederland was op 1 januari 657.660. Dat is bijna 16 procent meer dan in 1955. De bromfietsen zijn hier niet bij. Zoon van keizer Wilhelm enthousiast (Van onze correspondent te Bonn) ER ZIJN NOG STEEDS mensen in West-Duitsland die hopen op en streven naar de terugkeer van het Huis Hohenzollern op de Duitse troon een troon die leegstaat sinds keizer Wilhelm II aan het einde van de Eerste Wereldoorlog zijn jaspanden onder de arm nam en schielijk over de Nederlandse grens, naar Doorn, vluchtte. Ongeveer vijftig keizersge- trouwen verzamelden zich dezer dagen ter gelegenheid van de herdenking der stichting van hét Tweede Rijk (18 januari is de officiële dag) in de tij delijke Bondshoofdstad, om te getuigen van hun aanhankelijkheid aan de Hohenzollerns, en te demonstreren voor hun terugkeer naar de macht. Als spreker trad daarbij ook op een parlementslid van de „Deutsche Partei", prof. Brühler. 1937 moet De hoogleraar verklaarde, dat de 18e januari „de enige grondslag kan zijn van Duitslands hedendaagse bestaan als staat". Onder de aanwezigen bevond zich voorts de reeds 68-jarige zoon van keizer Wilhelm II, prins Oskar von Preus- zen, de enige man van het Hohenzollern- geslacht. die nog over is en die zo de monarchie in Duitsland binnen afzien bare tijd ooit nog eens zou worden her steld een redelijke kans op de troon zou maken. Ook hij juichte luide, toen prof. Brühler sprak: „Wij wensen, dat de 18e januari als nationaal symbool eenmaal weer een nationale feestdag in Duitsland zal worden". Het sociaal-democratische dagblad Neue Rheln Zeitung, dat van di« samenkomst niet zonder leedvermaak melding maakte, rapporteerde de rede van Brühler tot wiens partij de door Adenauer aangevoerde coalitie be hoort dat de hoogleraar er bij alle Duitsers op aandrong, aan de 18e januari een steeds grotere betekenis te verlenen. „Ons volk heeft zulke nationale herden kingsdagen nodig!" zo sprak prof. Brüh ler. Op een vraag uit de vergadering, wat er volgens de monarchisten zou moe ten gebeuren met de gebieden in Mid den- en Oost-Duitsland, die thans van de Bondsrepubliek zijn afgescheiden (deels als „Deutsche Demokratische Volks- republik" en deels als de nieuwe wes telijke provincies van Polen), zeide de professor, dat ten minste het herstel Valentijnbloemen voor Bodegraven De jongste Nederlander, die morgen een Valentijn-hulde krijgt, is Joekje Rynfjes uit Vught (3!i jaar). Hij redde verleden jaar in februari een even oud vriendje uit het water! Abdulgani begin maart voor rechter De Indonesische minister van buiten landse zaken, Ruslan Abdulgani moet op 1 maart voor het hooggerechtshof ver schijnen. Men zal dan de zaak behandelen van het geruchtmakende corruptie-schan daal. Abdulgani wordt er o.m. van beschul digd, dat hij een verzegelde enveloppe met Amerikaanse dollars bij zich had. toen hij verleden jaar president Sukarno vergezelde op zijn reis door de Verenigde Staten. Hij zal nu moeten verklaren, waar dat geld vandaan komt Een van de getuigen in dat proces is Piet de Queljoe, die beschuldigd wordt van corruptie tot een bedrag van enkele miljoenen roepiah's. De 27 landen van het Afro-Aziatische blok In de Verenigde Natie» hebben be sloten alsnog een resolutie btf de algemene vergadering in te dienen, waarin sancties tegen Israël gevraagd worden. De premier van Jordanië heeft te Am man verklaard, dat de Arabische landen geweld zouden gebruiken om Israël uit Gaza en Sharm ei Sheikh te verdrijven Inmiddels wacht de Amerikaanse rege ring op de reactie van Israël op haar voorstellen Vandaag vergadert het Isr; lisch kabinei en men verwacht daarna e onmiddellijk antwoord. Ook oudere kinderen, die zulk een moed betoond hebben, staan óp de lijst van 130 gehuldigden. Veel onbekende Nederlanders, die door vriendelijkheid en hulpvaardigheid dank baarheid hebben verdiend, worden in het onnetje gezet. Johan Bodegraven krijgt een bloemen hulde voor zjjn Goed zo-actle. Hem zullen de bloemen morgenavond voor de NCRV- microfoon worden aangeboden door de voorzitter van de Ver. de Nederlandse Bloemisterij, dr. A. J. Verhage. De emigranten hebben ditmaal ook meegedaan. Twaalf zullen morgen in den vreemde een bloemengroet ontvangen, terwijl ook zij, die hier in Nederland de emigranten met raad en daad terzijde stonden, bedacht worden. Als gebaar tegenover de gehele groepen worden twaalf Wegenwachters en tien donors van het ROde Kruis met bloemen verrast. Brieven voor eerste vlucht Kopenhagen-Tokio De eerste vlucht van de dienst Kopen hagenTokio .via de Noordpool wordt op 26 februari uitgevoerd door de Skandi- navische luchtvaartmaatschappij S.A S Filatelisten in Nederland kunnen corres pondentie met deze vlucht doen verzen den. De desbetreffende poststukken, voorzier van de zeer duidelijke aanwijzing „Pei eerste vlucht Kopenhagen—Tokio" moeter worden gefrankeerd niet Nederlandse zegels volgens het luchtposttarief voor verzending naar Janan. De brieven moeten gericht zijn afzenders be self regcler de Duitse rijksgrenzen worden geëist. Nadat prof. Brühler het met zwart witte Pruisische vlaggen versierde po dium had verlaten, stormde .prins. Oskar op hem toe en schudde hem met on monarchistische spontaneïteit de hand. Ook de overige toehoorders warën zeer onder de indruk van de redevoering van de professor. Arbeidsgemeenschap Voorzitter der „Arbeidsgemeenschap tot bevordering van de monarchistische gedachte" is op het ogenblik Freiherr von Massenbach. Hij wees de vergade ring op de verschillende voordelen, die de monarchie hééft in vergelijking met het republikeinse staatsbestel. En hij releveerde de „niet aan tijd gebonden geestelijke kwaliteiten van zo'n monar chie. die over tal van generaties heen haar vormende kracht hebben getoond" In grondslagen, waarop de „arbeids- gemeenschaD" functioneert, dus in de partijstatutèn. is vastgelegd, dat hét ko ningschap voor Duitsland „onvervang baar" is. Het vertrouwen der leden ln het koningschap kan door de verzuimen in het verleden, heden en de toekomst niet worden geschokt. Pruisen moet blij ven voortbestaan, links zowel als rechts van de Elbe. De kroon verdraagt geen binding aan een of andere partij Monar chisten vindt men in alle politieke par tijen (behalve waarschijnlijk bij de com munisten, naar het ons wil voorkomen De „arbeidsgemeenschap" staat afwij zend tegenover iedere vorm van radica lisme en zal derhalve, naar men mag aan nemen. uitsluitend met wettige en de mocratische middèien voor het herstel van de monarchie ln Duitsland werk zaam zijn. Schatkist goed gedekt schatkist heeft zich stevig we ten te wapenen tegen de zware betaaldag van 15 februari, waarop 50 miljoen rente en aflossing van staatsleningen, speciaal de staffel- lening 1947 moet worden voldaan. Nadat twee weken lang de post saldo schatkist een witte plek was, toont de weekstaat der Nederlandsche Bank van 11 dezer een matige creditpositie van ƒ21 min. terwijl de ƒ35 min voorschotten aan het Rijk werden afgelost. Dit is te danken aan de storting op de 80 min ingeschreven schatkistbiljetten en 45 min vermoedelijk uit nagekomen belastin gen. In geldkringen verluidt het dat het Rijk nog op andere wijze aan geld geko men is, doch zekerheid hierover bestaat er niet. In tegenstelling tot vorige week had het Rijk geen grote betalingen en er verviel geen schatkistpapier. Bovendien is op de geldmarkt een ge heel nieuwe toestand ontstaan. Het kort lopende geld is zienderogen ruimer ge worden en het tarief van het daggeld is met een kwart procent per dag omlaag gegaan van 314 tot 214 op maandag ochtend. waarmede men wel aan de grens '8 beland. Men schrijft dit toe aan de ontatane zraag naar staatsleningen op de effecten beurs. Men beseft echter, dat het gevaar mor het Rijk nog geenszins is verdwenen. Tot augustus, wanneer de belastingen weet ruim gaan vloeien, blijft een debet- laldo van het Rijk te duchten. De wissela in disconto zijn teruggebracht van H2 »ot 80 min. Dc banken verlangden haar dure voorschotten met 3 min tot ƒ381 ZOU JE HET aandurven een film te maken, zei twintig jaar geleden de heer G. Nieuwenhuijsen, directeur van de Ned. Vereniging tot bescherming van dieren, tegen een nieuwe medewerker, die van dierenbescherming zijn vak wilde maken. Deze nieuwe medewerker was de heer K. Visser. Hij kreeg een camera in zijn handen gedrukt en trok er maar op uit. Die eerste film was een zonderling produkt, een aaneenschakeling van flitsen om aan te tonen dat dierenbescherming nodig is. Thans heeft de heer Visser reeds ongeveer twintig films gemaakt De rolprenten trekken steeds weer volle Directeur Nieuwenhuijsen heeft de gave van het woord, waarmee hij op striemende wijze de mensen eerbied bijbrengt voor het collega-schepsel, dat diier heet. De zwijgzame reus Vis ser vertelt de mensen door middel van zijn films over et dierenleven. Soms zijn het „lieve" films, die de harten vertederen, maar daar zijn ook de films, die laten zien hoe de mensen hun medeschepselen maar al te dik wijls behandelen FILMEN 1UU BEN IK BEZIG aan een film over vissen, vertelt de heer Visser. Niet over de ..broodvisse ij", maar over het hengelen. Er »'jn in ons land ongeveer 400 000 hengelaars, brave burgers, die helemaal niet de bedoeling hebben dieren te kwellen. Maar als men er over nadenkt, moei men toch toege ven. dat heng'len erg wreed kan zijn. Ga zelf maar eens mee! Zo kwamen we terecht ln de wijde polders van Zuid-Holland.. Onderweg moet de heer Visser zich al enig Idee hebben gevormd over de wijze, waar op hij zijn film wil opnemen ,Op een erf stelt hij ?ljn camera op. De visser, die medewerking verleent (Bart zullen we hem noemen) wordi achter een heg opgesteld. Dan roept de heer Vis ser: Kom maar op! Bart loopt h.t erf op. gaat naar het huisje, pakt de krant uit de gang en leest het weerbericht. Stormachtig weer dat wil zeggen, dat het goed weer is om te snoeken. Bart pakt een emmer en gaat naar de tocht, waarin een visbun ligt Daaruit haalt hij klei ne visjes, levend aas voor de snoeken. Close-up. De camera snórt. Terwijl de héér 'Visser een oog tegan zoeker drukt, houdt hij de tegenover liggende mondhoek een sigaar vast 't Gaat moeilUk, maar het góét. Zonder sigaar geen Visser ook bij het filmen niet. LEVEND AAS TN DE POLDER aangekomen doceert Bart: je kan de haak door het vlees van de rug slaan of door zijn neusgat. Dan ben je het aas wel eer der kwijt, maar het visje blijft langer Een vis geen gevoel? Verouderde praatjes, die niemand meer gelooft! Bart kent de poldervaarten beter dan zijn broekzak. Vanmiddag haal ik er wel een uit. had hij gezegd en het gaat er op lijken, dat hij gelijk krijgt. 'D'r zit er een bij. meldt hij De heer Visser holt door de zuigende kled, brengt zijn camera ln stelling en is net op tijd klaar als Bart zijn hengel neerlegt en zijn snoer voorzichtig bin nen haalt. Hij is niet erg groot, zegt Bart, an ders had ik hem een pookje laten zwemmen tot hij moe was. De 9noek. die hij op he tdroge trekt blijkt on geveer vijtig centimeter lang te zijn Nu de haak uit de bek halen. OPERATIE" IN SNOEK ls een roofvis, heeft dus grote bek en slikt zijn prooi in EE binnen, mèt het Convent besloot tot de oprichting van een Chr. Bejaardenbond (Van onze sociale redacteur) Het Convent van Chr. sociale organi saties heeft in zijn laatst gehouden ver gadering besloten over te gaan tot op richting van een Christelijke Bejaarden- bond. De eerste werkzaamheden orfi tot oprichting te komen zullen binnenkort beginnen. Een aantal van de hierbij be trokken werkzaamheden zijn aan het C.N.V. opgedragen. Een sociaal pedagogische commissie van het C.N.V. stelde enige tijd geleden een advies op over de wijze waarop de be- en van de gepensioneerden behar tigd zouden kunnen worden. Het rapport werd begin december door de verbonds raad van het C.N.V. aanvaard en het ls vervolgens doorgezonden naar genoemd convent, dat zich er thans ook achter heeft gesteld. Het C.N.V. stelde zich uit drukkelijk op het standpunt dat dé bond niet alleen bestemd zou moeten zijn vooi oud-werknemers. In ons nummer van 11 december besteedden wij uitvoerig aan dacht aan de inhoud van het rapport, zes- als dit door de C.N.V.-commissle werd op gesteld. Beurzen voor medici. De Raad var Europa zal dit Jaar enige beurzen tot een bedrag van negentig duizend gulden be schikbaar stellen voor medici, die zich op de hoogte willen stellen van nieuwe methoden ln Europese landen en onderzoek in het belang van geheel Europa. Kandidaten voor deze beurzen kunnen door de regeringen der Europese landen voorgesteld worden. zijn geheel haakje. Als hetgeen we nu te zien krijgen geen dierenmishandeling is. weten we niet wat het dan wel ls. Met een sta len veer spert Bart de bek vam de snoek open en constateert, dat het haakje niet zo diep «14. Via de kieu wen friemelt hij het haakje los. Soms trek je z'n ingewanden mee naar bui ten, zegt hij. We denken aan de artsen, die hun zenuwpatiënten de raad geven te gaan" vissen. Dat moet zo kalmerend wer ken. Inderdaad neemt de spanning van het naar de dobber kijken Je ge heel m beslag. Het Jachtinstinct, dat Ieder mens van nature heeft, wordt wakker. Maar we denken ook aan de bekende waarschuwing: Pas maar op. dat de visjes jou niet vangen- Stel nu eens dat de snoeken „mensten" en ons met een croquetje of roomsoes verschalkten. En dan de haak zo utf onze slokdarm trokken. „GEWOON" VISSEN TA. ER ZIT WEL iets ln als Dleren- A bescherming beweert, dat snoeken dierenmishandeling is. Maar gewoon vissen dan? De heer Visser is klaar met zijn op name en kan antwoord geven op deze vraag. Ook „gewoon" hengelen is wreed. De gevangen vis wordt dik wijls in 't water teruggeworpen. Goed! Maar door het aanpakken worden meestal dê schubben beschadigd, de- vis krijgt zg. schimmel en., gaat toch; Als men de vangst mee naar huls wil nemen, worden de vissen ln een leefnet gestopt en wie zal zeggen, hoe 1 de dieren dan nog lijden? Dierenbescherming Is er wel van doordrongen, dat een echte hengelaar zeker niet de opzet heeft dieren pijn. te doen. Daar komt bij, dat hengelen in- ons land de meest beoefende tak van sport(?) Is en Dierenbescherming niet de bedoeling heeft de meestal enthou siaste hengelaars tegen zich ln het harnas te Jagen. j Evenmin als men op slag de Span jaarden het stierenvechten kan ont nemen, kan men de Nederlander ver— bieden te hengelen. Maar ais de Ne derlanders het hengelen niet kunnen laten, dan moeten zij de zaak van twee kanten bekijken. Het zou al een grote vooruitgang zijn, zegt de heer Visser, als in de wet kwam te staan, dat men gevangen vis sen direct moest doden. TWEE MINVTEN.... renleed. dat een paar honderdduizend, Nederlanders onnadenkend veroorza- ken. Door middel van een film zullen zij attent gemaakt worden op het wre< de van het hengelen. Enkele uren lang sopte de heer Visser door drassig grasland voortwee minuten speeltijd. Maar al die minuutjes bij elkaar vormen een grote hoeveelheid films. Mede door deze krachtige propagan- da-middelen. die de heer Visser ver vaardigt. groeide het aantal leden van Dierenbescherming. Toen hij er twin tig jaar geleden bij kwam, had Die renbescherming 10.000 leden, thans zijn het er 75.000. Zo'n succes is wel de schorre keel (van de ras-spreker Nieuwenhuysen) en de koude voeten min, een redelijk peil, daar op de eerste weekstaat van het jaar deze post 287 min beliep. De nettodeviezenreserve beterde met 1,7 min, doch de con tlbele valuta zakten 10 min vermoedelijk eèn gevolg van dollarbetalingen voor Amerikaanse olieleveranties. De bankbil- jettenomloop verminderde met een fors bedrag van ƒ3916 min tot 3833 min. Saldi van banken daalden van 382 min tot 344 min, een bedrag dat gezien de laatste ruime saldi zeer voldoende kan worden geacht. Goud bleef bijna onver- inderd op 3600 min. De dekking door mud en deviezen beliep 68.86°'o tegen vorige week 68.69t/». Markt- -n visserij berichten KATWIJK AAN DEN RIJN, 12 februari. Groenteveiling: watpeen A 34—45, B 31—34, boerenkool 36—38. TER AAR, 11 februari. Groenteveiling: wit lof I 27-35. II 13-29. stek 2—14, uien 8—9, insen 3. prei 18, gJasandijvie 12'1, sprui- kg. kno|,eiderij ,7( VL 85—12.760 a I begin volgende week In landelsgarnalen 3.10—3.20. alles 1JMU1DEN, 13 februari. Besommingen: 2 trawlers—43.3400, KW 8—10.800. 32—20.100; log gers: KW 99—11.200. 101—15.800. 76—7320. VL 136-6885, KW 155—4370. Nederland en Tsjechoslowaklje hebben gisteren een handelsverdrag van een jaar gesloten voor de uitwisseling van land bouw- en industriële produkten. Neder land zal invoeren: mout, moutgerst, hop, textiel, papier, timmerhout, glas, .onder delen en metallurgische produkten en uit voeren: cacaoprodukten, vis, vetten, bo ter. reuzel, kunstzijde, vlas. huiden, che mische en elektrische produkten en an dere goederen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 7