Ik heb niet meer gedaan dan ik schuldig u/as" WALLSTREET: Nacht in de middag PARODIE IN BLAUW „Ik heb een juffrouw in huis moeten nemen'' ZONDAGS BLAD BRIEVEN AAN DE Hieuw? Cciterljc (Courant ZATERDAG 26 JANUARI 1957 We j de een niet weet, weet de ander wel! Veel lezers en niet te ver geten lezeressen herinneren zich boeken of gedichten, die zij vroeger gelezen hebben of lie deren, die zij als kind zongen. De naam of de titel zijn zij meestal vergeten. Maar de krant helpt wel! TWEE BROEDERS Abonnée L. van 't Hof, Dc Gheyn- straat 63, Den Haag, vroeg liet ge- dicht „Twee Broeders", dat begint met- ,-t Was nacht, de maan be scheen dc velden „DE LAAGLANDEN" Deel I van „Van de eeuwige schoonheid des hemels" was onge veer dertig jaar geleden „De Laag landen", geschreven door G. Vale ■aid d. Eeder De lie W. H. Voorburg bezitten. i 360, NOORSCUE ROTSKIND B. Verdouw, Javastraat 35, Oegst geest, vraagt wie de auteur it- vat het hoek „Het Noorschc Rotskind" Waar wordt het uitgegeven en i: het nog te koop? HARTELIJK BEDANKT Mejuffrouw J. van Seters, Prin seS Margrietstraat 7, Stellendam dere eenzamen heeft mejuffrouw Van Scter» een genoegen kunnen doen met deze tekst. DA RILS DE PERXER C. v. d. Blom. Witgeweerd 20, Rotterdam-Zuid, heeft vroeger in ons blad het feuilleton „Darius de Maar het boék helpt? Wat hjj r Blom lijk bes lag he die ivoorder ruller mijnheer Van we schriftc GEDICHT NIET COMPLEET Wij kunnen niet alle verzen, die u zich herinnert van het gedicht „Bij de dood van een kind", in dit kleine rubriekje afdrukken, mijnheer B. Albregts, Waterhoen- straat 3, Dordrecht. Maar wel wil- helpen zoeken naar het volledige gedicht. Zoals u gelezen hebt. is mejuffrouw Van Seters al aan een wandspreuk geholpen. Dat geldt ook voor de 82-jarige heer J Hem mes, Atjehstraat 126, Den Haag. WELKE KINDERBOEKJES T. van Korlaar in Nijkerk vraagt oin kinderhoekjes van vroeger, uit gave Hövekrr, Amsterdam. Weet u geen titels? NOG EENS ..MOEDERLOOS" Dc abonnees mevrouw L. Kloot wijk, Middelweg, Nw.-Lckkerland en P. J. Rgken. Raadhuisstraat 126, Sprang-Capelle (NB) zouden ook zo graag liet boek „Moeder loos" van Fannie Eden willen he- ritten. Zü kunnen zich, evenals anderen die daarvoor voelen, het beste wenden tot mevrouw S. Vis ser, Zuidelijke Du ars,i eg 6 te Waddinxveen, die destijds veel aanbiedingen kreeg. WIE WEET HET? Abonnee J. Bolland, Enschede- laan 160, Den Haag, herinnert zich nog vaag een gedicht, door prof. Van Oosterzee gemaakt: Dc dood heeft mjj een brief geschreven, ik las hem op liet dorrend blad Weet iemand de rest? MET ZIJN ACHTEN Hel gedicht waarnaar dc wed. P. Wcemhoff, Hillevliet Tóa. Rotterdam-Zuid zoekt, heel: Met coupletten bezorgen? 99 Oorlogen en rampspoeden an- derer aard hebben het Viissingen van de zeventiende eeuw niet veel gelaten en de stad in de zevende provin cie, die werd uitverkoren om de geboor teplaats te zijn van- de grootste vlootvoogd aller tijden valt in baar huidige gedaante moeilijk te reconstrueren. De tijd heeft veel schoons verloren doen gaan en onnoe melijk veel in de vergetelheid doen gera- Op de Nieuwedijk staat nog wel een van de kapitale verblijven der heren Lampsens, groot kooplieden en reders in hun eeuw, dat strakke en statige herenhuis met in het deurraam het gebeeld houwde raam. En de St. Jacobskerk, date rend uit de eerste helft van de veertiende eeuw, droomt nog op de Oude Markt, maar gerestaureerd en thans een andere toren dra gend dan die waarop het vijfde kind van de varensgezel Adriaan Michielsz. tot ontstel tenis van dc gehele stad naar boven klom, niet zozeer uit waag halzerij, dan wel om wijd te kunnen uitzien over de zee. En het museum in het Bel- lamy-park herbergt nog het touwslagers- wiel, dat hij voor hel loon van zes stuivers 's weeks enige tijd heeft gedraaid. Dat touwslagerswiel heeft hij niet vrijwil lig verlaten. Hij werd weggestuurd omdat de heren Lampsens genoeg had den van die belhamel, die zijn tijd meer doorbracht met ken. Het geboortehuis van Michiel Adri- de heren de vlag van de Staat zo veil hebben". En als de he ren hem verzoeken om in weer- alles toch in zee te laat zakken, antwoordt hij fier: ,,Ik héb mijn leven veil voor de aansz de Ruyter kan men niet meer met Staat, maar het is mij leed^dat zekerheid aanwijzen nadat de brand in het stadhuis in 1809 de archieven heeft ver- woest. Het moest ergens in de St. Jacob- S0?rlP .JJe her'en^hebben straat hebben gestaan, maar niemand weet het huisnummer. In de kerkelijke archie ven, die wel ter beschikking zijn, wordt schip te t zee -- net niet genoemd. ij niet te verzoeken, maar te gebieden, en al wierd mij bf«'o- len 's Lands vlag op een enke' ik zou daarmee daar de heren Staten hun vlag betrouwen, zal mijn leven wagen". verandering. Straks was hij zo stil, zo naarstig en gehoorzaam in 't scheepswerk, dat men in hem met reden niets kon verwen sen". Het water voltrekt een grote verandering aan de woel water hij voelt, dat hij is ge komen waar hij zijn moet. GODVRUCHTIGHEID Zijn ongeveinsde godvruchtig heid, schrijft Brandt, vertoon de zich in al zijn bedrijf. ,,Geen Christenheld kon God meer vrezen, eren, liefhebben, be trouwen en de godsdienst met meer ijver behaffigen. Het ho ren der predikatiën, dat hij niet licht verzuimde, was zijn hoog ste vermaak. En hij streed zo wel met de gebeden als met de Als hij gekomen is waar hij wapens: beginnende nooit zee- DRIE TREKKEN zijn moet, «roeit dat leven op tot volle rijpheid. En in dat le- springen drie trekken dui- gevecht voordat hij God eerst in zijn kajuit om Zijn hulpe en zegen had aangeroepen. Als hij in delijk naar voren: grote trouw zijn laatste zeeslag zwaar ge- ordt, roept hij uit: „Aan dit ellendig lichaam is weinig gelegen als de kostelijke ziel behouden wordt. Mijn pijn is oniet te achten bij de onuitspre- eerste komt tot kelijke smart en smaad, die on- zijn optreden tegen de ze Heiland onschuldig leed, om de eeuwige pijn te mea- en aanhankelijkheid aan zijn op drachtgevers en aan het vaar- land, een diepgewortelde liefde voor zyn naaste in nood, en een groot Godsver- voor zijn naasten. In een peri ode van dertig jaar verlost hij in 21 acties een 711 rampzali- uiting gevreesde maraboet Sidi Ali ben Mohammed ben Moussa, de Saut, die hem wil dwingen een stuk Engels laken tegen lager lijdzaamheid moeten bezitten. ""dp' prijs te verkopen, dan hij dit Geef mij Here t geen gij ge- «„neaa^se orïdikanten biedt: geef mij de lijdzaamheid Hongaarse predikanten De toren va kerk.. Tot de carillon worden de St. Jacobs- ten en smijten" en meer rumoer behoort ook, en hoe zou het in het bedrijf bracht, dan dat er werk uit zijn handen kwam, reden waarom eerder de school meesters hem de toegang tot de school hado.en ontzegd. Eerlijk bekent hy later „dat hij van zijn opdrachtgevers mocht. Het komt tot uiting in zijn ant woorden aan een der ledeir van een admiraliteitscollege als hij opdracht krijgt met een zwak ke vloot naar de Middellandse Zee te gaan, v/aar eén sterkere Franse vloot hem wachtte. Als hij bezwaren maakt, wijzende op zijn zwakkere positie en hem wordt gevraagd of hij op zijn oude dag bevreesd wordt en de moed sterkte mijner ziele, op dat ik mag volstandig blij' tot den einde toe: nadien lijdzaamheid toch meer o\ wint dan de kracht". HONGAARSE PREDIKANTEN Op 24 maart is het 350 jaar geleden dat Michiel Adriaansz. de Ruyter, luitenant-admiraal- generaal van Holland en West- Friesland, grootburger van Am sterdam. Ridder en Hertog, werd geboren. In het gehele land, maar vooral in Vlissingen, zullen ter gelegenheid daarvan ke eestalte kwamen "de Honga- feestelijkheden worden georga- de w Schm Gereformeerden en sommigen niseerd. Men gaat de grote Mi- T.ivthfircpn riin 7.ii 7f-:Hpn: Dat rhiol hprrlonton IVA-»-,— nnn 1.», tossen Here Jems, Gij hebt ge- ui d<, siavernij. Het spre. zegd, dat wij onze ziele met f - lijdzaamheid moeten bezitten, kendrt. van deze gevallen tS de gevangen Aan het begin van boulevard, die zijn naam draagt, staat het standbeeld van de grote zoon van Vlissingen, die als mens en als vlootvoogd zulke uit nemende kwaliteiten had. boord van de admiraal „daar zij hun nen verlosser met onuitspreke lijke vreugde voor hunne ver kregen vrijheid bedankten. Hij zeide daarop: dank uwen God, hebt ge ondervonden dat de Pa- als zij geschiedt met als uit- pisten uwe vijanden, u als ener- gangspunt bijv. de beschrijving. ik heb niet meer gedaan dan ik S&handeld lei volk en op een wijze hebben dje En ten slotte: uit zijn gehele schuldig was. Maar ik heb i plaagd. Wij zijn ook, zeide een Rr.njt I 1Joomloi* 't Ruyter gaf, en die door Gerard angehaald, luidt: en boeren uit Westkappel en Zoutelande hadden zich tijdens de grote oorlog in groten getale CeKejll ny later „aai n-ij in zrjn ,f jonkheid nergens toe dogt. dan 8 1 5 om ter zee. te varen, daar zijn hart naar jookte". De zee had van jongsaf aan zijn hart, en zijn wieg had nergens beter kunnen staan dan in de Schel- destad. Een romantische stad moet het voor een jongen als Michiel Vlissingen in die dagen zijn geweest, met een onrustige vlottende bevolking van een zesduizendtal zielen, groten deels onverschrokken en niet al te kieskeurige zeelieden of wel zeerovers. Ruw volk. aldus typeerde wijlen prof. P. J. Blok de stad genoten van De Ruyter eens. Ruw volk, die „Zeeuwse leven verkozen boven dat van het vreedzame landvolk. In die omgeving, zegt Blok, groeiden uit scheepsjon gens en matrozen kapiteins en admiraals op als Ewout Worst en Bouwen Ewoutsz., als Jan en Joost de Moor, als de stam vaders der Evertsen en Banc- kerts, als Marinus Hollare, als Maarten Thijssen en wie er meer als zeehelden de Zeeuwse naam geducht, ja beroemd hebben gemaakt in de Noordzee en op de Atlantische Oceaan, tot de Kaap de Goede Hoop en Straat Lemaire, Spitsbergen en Nova- Zembla, tot de Indien toe. In die omgeving moet Mi- als een hart en ziel geweest; en als wij enige aalmoes van geld of onderstand kregen. „In 't kort, hij was zulk een eerlijk man, zulk een aandach tig en godvruchtig Christen, die na de wilde Lumey, chiel, wiens hart jookte naar de zich hebben thuisgevoeld. „Van het vroege voorjaar to«t het late najaar, zelfs in de win ter, zwierven de Vlissinger jon- nnen op zee, bloot- de gevaren van het •erbonden moeste, kommervolle matrozen- LUende Re- leven van die tJJd' kampend op Calvinisten de Noordzee met de Duinkerker eerst Louis de Boisot vermocht te temmen en te gebruiken in de woeste zeekrug op de Zeeuw se wateren, op de galeien en boten voor het belegerde Lei- §ens den: door neiging en eigenbe- gesteiü lang onafscheidelijk aan de zaak der wordende Re publiek, vurige soms, felle haters van Spanj' geestdriftige aanhangers Oranje, van „prince Mouringh", kapers, onbarmhartige water wolven als dezen, die de vijand zonder aarzeling of genade de „voeten spoelden", zelf gelijk do door het zeevolk aangebeden verwachp.end 0j v00r Jaren leider in de krijg. Ook Yves Klein heeft reden schilderijen vonden nog tot lachen, want hij heeft een geslaagde parodie ge leverd gezegd bedrogen zijn' grage koper ook. Ze gingen voor 25.000 lire per bekende stuk van de hand, oftewel ,De wereld wil een honderd en vijftig Klein is galden. Als u dit plaatje kunstschilder van beroep hebt bekeken, zult u nu en hij zoekt het in dat zo langzamerhand wel bijzondere abstracte. In de eens willen weten, wat die Salon Apollinaire" te Mi- twee doeken eigenlijk pre- Inan stelde hij twee van zijn werken ten toon. De ci.es voorstellen. Eigenlijk niets. Met forse penseel- kennersschaarden zich streken heelt de „kunste rondom het tweetal doe ken en er klonken uitroe- naar" de beide doeken egaal blauw geverfd. Hij pen als: „Gedurfd", „Goed heeft thans reeds een ■offen", „Sterke uit- nieuwe serie op zijn ezel Ditmaal geheel wegkwijnend in harde gevan genschap; of wel rondzwervend op verre tochten naar de ha ringvloot bij Schotland, naar de Noordelijke zeeën en het ïjsge- bied. waar de walvis zich schuil hield, naar de tropische gewesten in Oost en West, naar de gevaarlijke roofkusten van Barbarije en de Levant. Thuisge komen, tuurden zij dagen ach tereen van de hoge Vlissingse strandmuur scherp in de wijde watervlakke van de Schelde- mond, tuk op buit, met geoe fend zeemansoog spiedend naar vriend en vijand. In de winter waren die „varende" mannen meest aan wal, ronddolend langs de havens en kaden hun ner stad, genietend met de hunnen, in hun veel al armelijke huisjes, van het zuur verdiende loon of de behaalde buit, vertellend van hun gevaarlijke avon turen op de wijde zee, af en toe nog op een zoet winstje uit, hun schepen en scheepjes in de Vlissingse havens en op de werven aldaar voorbereidend voor het goede jaargetij". Zo was de tijd van Michiel de Ruyter, ten voeten uit getekend. Een moeilijk leven met de zee als middelpunt. De zee. die op sommi gen een invloed ten kwade had, op anderen een invloed ten goede. Op Michiel de Ruyter een invloed ten goede. Gerard Brandt, zijn bio graaf, vertelt: „Hij (Mi chiel) kwam zodra niet op het schip of men zag in hem een gehele Het touwslagerswiel, waaraan Michiel in zijn jeugd, zeer tegen zijn zin draaide. Minuyt kocht het eiland Manhattan van de voor een partijtje goederen ter waarde van zestig gulden. Hij deed dat in het belang van Amsterdam en van de West-Indische Compagnie, n hij in de Nieuwe Wereld de drager van het hoogste Nu is de prijs van één vier kante meter grond in Manhattan niet meer te betalen. Peter Stuy- vesant. de man met het houten SLAGADER Wall Street is de slagader van Amerika's geldwezen, hier stroomt iets anders dan water, hier vloeit het geld. Maar tegen woordig gebeurt dat in geleide banen. In 1929 kwam de ontzag wekkende krach, gevolgd door diepe depressie. Er was ge- been, die de Nederlandse kolonie speculeerd, gegokt, vermogens met ijzeren hand regeerde, liet stegen huizenhoog en vielen te- in 1653 een wal opwerpen, die rug minder dan niets. Ban- het zuidelijke puntje van Man- ken gingen te gronde en hon- hattan van de rest afsneed. Hij derdduizenden mensen waren deed dot om veilig te zijn tegen bun Seld kwijt, aanvallen van Engelsen en In- Om dergelijke excessen in de dianen. economie te voorkomen trad de Waar vroeger deze begrenzing Amerikaanse regering streng op. lag, ligt thans Wall Street, in banken moesten voortaan in het oog der mensheid het han- jaarverslagen opening van zaken dels- en geldcentrum van de Ver- geven (voordien behoefde dat enigde Staten en van de gehele volgens de Amerikaanse wet wereld niet) en de vrijheid om te spe- Op dit stukje Nederland uit uSL"0/: een roemruchte seschiedenis, en Rockefeller konden de klein deel slechts dienst uitmaken, maar de rege ring in Washington. Zo is Wall «..„....a, s„,,e,.Be- Street eigenlijk niet meer die Wall Street Is de strfat machtige burcht van het geldwe. metropool New York. zijn tien bankgebouwen samenge- groept. Wall Street is de straat van het geld en van de handel. Het is slechts een nauwe sleuf op de zuidpunt van Manhattan en naast de bankgebouwen van wijlen J. Pierpont Morgan en an dere geldmagnaten vindt men er de New York Stock Exchange, de beroemde effectenbeurs, waar per dag het grootste geld bedrag van de hele wereld aandelen die het vroeger was. Het be zit is trouwens ook anders ko men te liggen. Natuurlijk, er zijn nog tientallen onmetelijk rijke mensen in de Verenigde Staten, die tezamen een mon sterachtig dik aandelenpakket bezitten, maar er zijn tegen woordig ook tal van werkende zoals li en ik, di ons. Op welke woorden de raai en zulk een trouw t heer De Ruyter hun met deze Hjk liefhebber van zijn vader- nodige en nuttige vermaning |alld da, hij met rech, verdic„. S"e nakomelingen gepre- zijnen. dat gij, thuiskomende. "n le «orden, als een sieraad één moogt zijn of worden, en zijner eeuw, de voedsterling ik zal nooit aangenamer dank van de zee en 't vermaak en TUSSEN WAL EN SCHIP (II) „Ja, ik heb inwonirg moeten nemen, en daarom heb ik nu een juffrouw in huis. Misschien moet ik er nog een bij nemen, maar daé is altijd nog beter dan een jong gezin." Een uitspraak als deze zijn wij op onze lange tocht langs vele hoofdbewoners van te ruime huizen tegengekomen. Jawel, zult u zeggen dat is uit angst voor gezinsvermeerde- ring bij jonggetrouwden. En dan zult u net zo verbaasd zijn als wij: die gedachte speelt over het geheel een tweede of nog helemaal geen rol. Het argument is: „Als je een echtpaar in huis neemt, ben je je vrijheid kwijt." Opnieuw stellen wij, in het eigen grenzen wie geeft zich kader van deze artikelenreeks, daarvan rekenschap? het hieruit voortvloeiende pro- In feite doet men dat juist hele- bleem vopr jonggebuwdep o, gJ-JST t, ïSMi icTeVrï hen, die willen trouwen, ter- heid niet zo te zijn.» zijde, zij het dan met vol be- Die schrijf je, vriendelijk of za- grip voor hun teleurstelling, kelijk maar het komt op het- Wij leggen de vinger op een zelfde neer de wet voor. Mis- andere, niet minder wonde schien is het wel het ergste, dat plek: de wijze, waarop veelal het gewoonlijk onbewust gaat. „...jz j Een zeer beschaafde, vriende- wordt gesproken en geoordeeld !ijke dame VCTtelde ons heal gc. over alleenstaande werkende woon het volgende, vrouwen. De uitdrukking „ik heb een „Huisvesting zei, dat ik de bo- juffrouw in huis", ondoordacht ven-voorkamer en de zijkamer maar erg veel gebruikt, is al verhllr®n' met gebruik van even deniererend als .nic badka,»er en keuken, omdat ik al- denigrerend als „mis- leen woon Maar daar heb ge_ schien moet ik er nog een bij lukkig met een heleboel gepraat nemen verandering in kunnen krijgen. t Mijn zoon komt af en toe week- Men beseft niet, dat men met enden en dan wil ik hem niet op huisvesting te verlenen aan een die dooie achterkamer laten sla- werkende vrouw. een bepaalde en pen. Dat heeft-te i-n hele leven al belangrijke stap in het leven van moeten doen. want toen mijn man neemt"UW ware mee nog leefde, sliepen wij natuurlijk Het schenden van het eigen ko- tehuis, o, een^eefrusttee'vTouwï nmkrijkje, het tehuis voor het hoor. ik merk maar weinig van eigen gezin, is alles, wat men ziet. haar. Nou ja, 't is net met die iü ELkkÜÜÏ 3nder' evenveel rech- vrije dag... dan wil ze wel eens ten hebbend mens, hiermede de veel in- en uitlopen, dat is wel ver- gelegenheid geeft ook een eigen velend. Ze heeft de achterkamer het zijkamertje, eigenlijk be- koninkrijkje te vestigen binnen pieren omgaat reeds in de middag. De fotose rie bij dit artikel geeft daarvan een frappant beeld. De foto graaf nam 's morgens om tien uur zijn eerste foto. De linker- neie wereio in -- - lcant van Wal1 stl"eet baadde in indere waardepa- lang hebben bij de New Yorkse het zonlicht. Om 10.25 Effectenbeurs, omdat zij hun spaargeld enkele aandelen in een solide maatschappij heb ben g»kocht of van plan zijn te Peter En boven het altija durend geroezemoes van een in ei tussen ie steenklompen de wolkenkn obers samenge brachte mensenmassa klinkStreet nooit hei geruis van hel ^hiyvesant. water van de Hudson en van de East River, die maar KOR' DAG enkele horderden meters ver- Het is siechts k0rt dag in der stromen. Wall Street. De nacht begint het centrum van die acti- !t nog altijd in Wall de grond va de aarde zo gedraaid, dat de hele straat tussen de wolken krabbers van het daglicht deed genieten, om elf uur had alleen de rechterhelft nog een beetje lalf het werkelijk ..Da kness at Noon" Nacht in de Middag in Wall Street. De kantoren stroomden leeg voor het lunchuur en in een diepe schaduw trokken de men sen naar hun vaste restaurants, of naar Battery Park, dat vlak bij Wall Street ligt. lachelijk, want waarvoor heeft z. twee kamers nodig? Maar ja, ik moet ze verhuren. Dat gebruik van keuken en badkamer heb ik zelf maar geschrapt. Alsjeblieft geen vreemden Inm'n keuken! Ik zeg: eet u maar in de stad, zuster, en als u niet in het ziekenhuis kunt baden, zijn cr wel badhuizen, hoor. Ik wil bepaald niet hebben, dat ze boven gaat kokkerellen, dat is me te gevaarlijk, ik ben bang voor brand." „En had de zuster er geen be zwaar tegen?" „Tja, ze zei dat in de stad eten zo duur is en dat ze na haar dienst dikwijls te moe is om ergens te gaan eten. Maar dan ben je net zo j w om te koken, zei ik en niet tegenspreken, wat dat kon u? En dan zijn die diensten Zie verder volgende pag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 13