CHRISTFUJK C 1 Voor de tuinbouw was 1956 een voorspoedig jaar Boek Menselijke verhoudingen en rondom de school m PU ROL Meer licht op de eerste twee eeuwen van de Christelijke Kerk? KANTTEKENING 2 Conferentie van de C.B.T.B. (Van een onzer verslaggevers) W/IJ Nederlandse tuinders mogen met grote dankbaarheid op 1956 terugzien als op een goed -aar. In elke sector van de tuinbouw behalve in de fruitteelt lag het exportcijfer belangrijk hoger dan in 1955. De exportwaarie van verse groenten alleen beliep in de drie eerste kwartalen van het afgelopen jaar 232.809.000". Dit was de conclusie van de heer B. Havenaar uit Berkel, toen hij in het Dunant- huis te Zeist de twapdaagse tuinbouwconferentie opende, die daar door de Ned. Chr. Boeren-,en Tuindersbond was belegd. Eén ding was te betreuren. Na de strenge winter waren de prijzen vankelijk hoog, maar al spoedig er een grote doordraai. Zo werd tot september niet minder dan 8.181.000 kg sla en 2.801.000 kg spinazie aa veilingen doorgedraaid. Dr. H. J. Mathot, voorzitter van het Produktschap voor Groente en Frnlt, constateerde dat ook voor de publiek rechtelijke bedrijfsorganisatie geldt, dat onbekend onbemind maakt. Talloze be- drljfsgenoten weten niet, wat bedrijfsor ganen zijn. Zij vereenzelvigen deze or ganen eenvoudig met overheidsorganen, met Den Haag, dat de wet voorschrijft. Zij zien niet in, dat deze organen het bedrijfsleven juist een waardevolle ge legenheid bieden tot het zelf doen en zelf regelen. Spreker gaf daarom een uitvoerige uiteenzetting over de taak en de bevoegd heden van dit Produktschap, dat het on derling .verkeer tussen telers, handel en industrie op zijn terrein regelt. Hierbij benadrukte hij in het bijzonder het ver schil tussen het Produktschap en het Centraal Bureau van Veilingen, dat op vrijwillige basis werkt en met zijn be sluiten alleen zijn leden kan binden. Het Produktschap heeft op grond zijn autonome bevoegdheden een wetge vende functie voor de hele bedrijfskolom, die zich met de teelt van. de handel in en de verwerking van tuinbouwpro- dukten bezig houdt. Op grond van zijn medebewindsbevoegdheden kan het inci dentele regelingen treffen in opdracht van de centrale overheid. Voorts brengt het op verzoek of ongevraagd adviezen aan de overheid uit. VAN DE DAG „Uw lichaam een tempel" door P. J. F. Dupuis. Uitg.: W. ten Have N.V.,-Amsterdam. Neen; over gebrek aan boekjes over geslachtelijke voorlichting behoeven we niet (meer) te klagen. De Rotterdam se arts P. J. F. Dupuis heeft al eerder over deze zaken geschreven en gespro ken. In een vlot geschreven boekje richt hij nu zijn verstandige woorden tot de jeugd van 16 tot 22 jaar, welke leeftijd hij zelf in een voorwoord waardevol, maar ook moeilijk* en gevaarvoj noemt. Dokter Dupuis vertelt niet ,,zo maar", maar hij schrijft als een gelovig Chris ten, die op de voorgrond stelt de vraag welke bedoelingen God met ons heeft. Daarom is dit een vertrouwd boekje, dat het inzicht over tal van onderwer- jongens en meisjes, ongehuwd blijven e.d. alleen maar verrijkt. De uitgeverij W. ten Have zorgde voor een net gewaad van dit werkje. Wij be grijpen alleen niet, dat een boekje van 136 pagina's nu uitgerekend 4,90 moet en toonde daarbij aan, dat Nederland een veel kleiner aandeel heeft ir produktie van tulnbouwprodukten als de meeste tnlnders denken. In de export land wel een belangrijker aar zeker geen overwegende r enkele ondergeschikte pro- plaats in, behalve v Naar aanleiding van een analyse klimaat, bodemgesteldheid, dichtheid der agrarische bevolking en andere factoren liet drs. Kemmers zien, welke andere tuinbouwgebieden in sommige perioden van het jaar als concurrenten van Ne derland kunnen optreden. Zijn betoog werd geïllustreerd met een serie licht beelden van deze gebieden en met ge projecteerde kaarten en statistieken. De beide vergaderdagen waren verbonden door een praatavond, waarop iedere deelnemer zijn hart kon luchten over allerlei vragen en problemen rond de tuinderij. Vakantiespreiding op scholen bezuiden de grote rivieren Het Nederlands centrum voor vakan tie en vakantie-rekreatie heeft onlangs aan 7.000 hoofden van bijzondere scholen en aan alle gemeentebesturen, voor het openbaar onderwijs betreft, een zoek gericht om medewerking bij vakan tiespreiding voor de lagere scholen. Voor gesteld werd om als begindatum voor dt gebieden boven de rivieren 8 juli aan te houden en beneden de rivieren 22 juli. De resultaten van dit verzoek zyn nu voor het Zuiden bekend. Zij worden door het centrum verheugend genoemd, om dat men zich daar tot nu toe het sterkst tegen een eerder begin van de grote vakantie verzet had. Van de 362 ontvarn gen antwoorden in Noordbrabant stem den er 159 met het voorstel in; ook in Limburg was ca. 40 procent van de ant woorden instemmend. In Zeeland waar hef hoofdzakelijk gemeéntebestüren be trof werd in 21 van de 34 gevallen toege stemd en op de Zuid-Hollandse eilanden in 27 van de 34 gevallen. Advertentie Verwaarloos ze niet die Rheamatische Pijnen. Anders kont U straks niet meer op ol neer Begin morgen die bloedzuiverende Kruschen-kuur. om zelf te ondervinden en al spoedig! hoeveel beter ge U voelt, naar lichaam en geest. Want ook Uw stemming heeft van Rheumatische Pijnen zo te lijden. Eigenlijk vergallen die pijnen Uw hele leven, belemmeren U Uw doen en laten. En dat terwijl hulp or 't grijpen ligt. Neem toch Kruschen. De kleine dagelijkse dosis doet won deren. Op Uw hele gestel. Melodie en woord DINSDAG 8 JANUARI 1957 ning AVRO: 8.00 Nwi der Ethergolven 16.00 Nws; 18.15 Plar jel; 18.30 V d jeugd; 18.40 Lichte mi Gram; 9.35 Waterst; 9 40 Morgenwijding; 10.00 Gram; 10.50 V d kleuters; 11.00 Mil ork; 11.30 Planovoordr; 11.50 Gram; 12.00 Lichte muz; 12.30 Land- en tuinb meded; 12.33 Orgel en piano; 13.00 Nws; 13.15 Meded OPGAVE PUZZEL No. 12 Horizontaal: 1 berg, 4 rivier in Ca rolina, 6 veldvrucht. 8 gezinslid, 9 verlaagde toon. 10 voorwero met een abstrakte betekenis. 12 insekt, 13 ach ter, 14 voegwoord, 16 elektrisch gela den deeltj* 22 water sel. 3 gezinslid. 4 treuzelen, 5 steen massa, 7 onwrikbaar, 8 Chin. maat. 11 voorstel, 12 reistas, 15 eerste kell- ner. 17 bez. voornaamwoord, 18 zorge loos. 20 voorzetsel. 21 schel. 24 vader. OPLOSSING PUZZEL No. 11 Horizontaal: 1 gemeen. 6 sabreur. 8 lans, 9 ra, 10 om, 12 as, 13 er, 14 nerf, 15 vuil, 16 te, 17 e.a., 18 si. 19 as, 20 stal, 22 beuliDg. 23 narcis. Verticaal: 1 graaf, 2 eens. 3 mus. 4 er. 5 naarling. 6 spontaan. 7 B.L.. 9 reis, 11 mees. 15 Vaals, 17 etui, 20 sec. 21 li, 22 br. Amateurprogr; 19.45 Toncelbeschouwing; 20.00 Nws; 20.05 Gevar progr; 22.15 Ant woordman; 22.30 Viool en altviool; 22 55 Ik geloof, dat23.00 Nws; 23.15 Koersen v New York; 23.16 Journ en New York cal ling; 23.35—23.55 Gram. 8.15 Gram; 8.50 ichtbakcn, caus; 10.00 V n; 10.30 Schoolradio; 1 Gevar progr; 16.00 V d zieken; 16.30 Zieken- lof; 17.00 V d jeugd; 17.40 Koersen; 17.45 Regeringsuitz: Rijksdelen Overzee: R A Fer- ner: Iets over de Surinaamse gulden; 18.00 Lichte muz; 18.20 Sportpraatje; 18.30 Amus muz; 19.00 Nws; 19.10 Gram; 19.15 Uit het Boek der Boeken; 19.30 Gram; 20.30 Act; 20.45 De gewone man; 20.50 En Gij zult aanschijn der aarde vernieuwen, klankb; 22.45 Avondgebed en liturg kal; 23.00 Nws; tteroepingswerk NED. HERVORMDE KERK Beroepen te Vlissingen (toezj: Y. var der Schoot te Brugge (België! GEREFORMEERDE KEUKEN Beroepen te Amsterdam (vak. P. Veen- huizen): L. J. Boeijinga te 's-Graven- zande; te Zwolle: Joh. C. Baumfalk te Oostwold (Old.). GEREF. KERKEN (ond. art. 31) Aangenomen naar 's-Gravenhage-Zuid- West: K. J. Kapteyn te Nijkerk. CHRISTELIJKE GEREF. KERKEN Tweetal te 's-Gravenhage-Zuid: W. de Joode te Ede en R. Slofstra te Harder wijk. Tekort garnizoensfeesten Edef 8600 De garnizoensfeesten te Ede, die verleden jaar ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van het Edese garnizoen werden gehouden, hebben een tekort van 8600 opgeleverd. De gemeente Ede stelt nu dit bedrag ter beschikking als subsidie aan het herdenkingscomité. Reeds eerder besloot de raad in principe een bedrag van rond f 10.000 voor de feestelijkheden beschikbaar te stellen Het gemeentebestuur heeft voorts materiaal, zoals lampen, schil den enz. tot een waarde van 3430 overgenomen. Uniecollecte lijst 14 Lijst 14 van de 77ste Uniecollecte voor de scholen met de Bijbel is verschenen. In totaal is nu door 350 lokale comité's een bedrag van 164.722,71 bijeenge bracht (vorig jaar door dezelfde comité's 148.944,06). Op lijst 14 komen de volgende plaatsen en Sidragen voor: Ten Boer f 428 (v. j. 406.50), oogezand f 440 410), Stadskanaal-Afdraai f 306,55 (353,—). Westerembden f 179,75 Bantega f 138,19 200.05), Harkema-Opelnde EEN nooRi» VOOR VAN DAAG De morgenster Als in deze winterdagen de duisternis nog over de stad hangt, ziet men tegen de reeds blauwe ochtendhemel de prachtige mor genster. Het beeld van Christus, die in de Bijbel de morgenster, de ster van Jacob v en het licht in de duisternis ge- ■jrjiv noemd wordt. WOORD Op sombere wintermorgens is het prachtige schijnsel van deze ster een ver kwikking. In de v sombere maandagmorgenstem ming, waarin helaas velen ont waken, is het goed het licht van de Morgenster te laten schijnen in het hart, en het licht te laten schijnen over het werk, dat wacht en dat zo belangrijk kan zijn, wanneer men het licht laat schij nen over anderen door zijn werk en leven. In ons sterfelijk leven moet het leven van Jezus ge openbaard worden. Ons licht moet niet binnen ons opgesloten blijven, het moet.naar buiten schijnen. Dit is de diepe zin van ons werk, dat we deze week weer mogen verrichten. Geslaagd Nijenburgh :erd Oplei J A H Rlppen; en voor maatschappelijk P Koen, C P Weijkman. schap f 193,25 (100,19), Not 188 187.53)Koog irdhuizen f 450 (427,5< Hoof denconferentie van het C.P.S. (Van i i medewerker.) Het is meer dan een gewoonte of een verlangen naar de ontmoeting mei oude klasgenoten of collega's, die tientallen schoolhoofden elk jaar in de kerst vakantie naar VVoudschoten drijft, wanneer het Christelijk Paedagogisch Studie centrum hen nodigt. Het is de behoefte om met elkaar en aan de hand van ter zake kundige inleidingen de huidige problematiek in en rond de school te doordenken en door te spreken. Natuurlijk is het leuk, oude kennissen i vrienden (wat gaat de tijd toch snel als -je eenmaal voor de klas staat!) te ontmoeten en na de dagsluiting nog kele uren in de slaapzaal of daarbuiten met elkaar^ te praten over eikaars gezin- Maar hier bovenuit stijgt toch de nood zaak, de schoolproblematiek centraal te stellen. Omdat de school niet mee geïsoleerde plaats inneemt (kan men), is de schoolproblematiek va identiek met de maatschappelijke, sc en politieke. Het schoolgebouw van nu, met glazen wanden, is meer dan een archi tectonisch en pedagogisch verantwoorde, ruimte om onderwijs te geven, I als het ware het symbool van de ri van het leven, waarin de school haar plaats heeft, open naar allen en Als dan tegenwoordig de „human lations" (ongelukkig vertaald met „n selijke verhoudingen") actueel zijn bui ten de school, dan zijn ze het noodzake lijkerwijze ook binnen de school en uit de school. Binnen de school, als het gaat om de menselijke relaties; onder wijzer kind hoofdonderwijzer; vanuit de school als het gaat om de latie: personeel bestuur schoolarts „visiting teacher" architekt specteur, de relaties kortom van school en zij die ervoor, erbij en zijn geïnteresseerd. Steeds weer ontdekken we, welk verantwoordelijkheid de onderwijzer in Advertentie Huidgenezing Huldzuive'beid - Huidgezondheid Houdt de winter uit handen en voeten. 23.15-24.00 Grar Engeland, BBC Home Service, 330 m. 13.00 Lichte muz; 13.25 V d arb; 13.55 Weerber; 14.00 Nws. 14.10 Discussie. 14.55 Intermezzo. 15.00 Strijkork en solist; 16.00 Krit: 16 45 23.15 Dli 0.13 Koersen. Engeland BBC Light Programme 1500 en 247 m. 13 00 Pianospel; 13.15 Lichte muz: 14 00 Dansmuz; 14 45 V d kind; 15.00 V d vrouw; 16.00 Nws en ork conc; 16.45 Mil ork; 17.15 Mrs Dale's Dagb; 17.30 Orgel spel; 18 00 Dansmuz; 18.30 Quiz; 19.00 Lich te muz; 19.30 Crossroads; 19.45 Hoorsp; 20.00 Nws en journ; 20.25 Sport; 20.30 Have a« go!; 21.00 Gevar progr; 21.30 On the spot; 22.00 Gevar muz; 23.00 Nws; 23.15 Act; 23 20 Dansmuz: 24 00 Voordr; 0.15 Dansmuz; 0.50 Progr overz; 0.55—1.00 Nws. Brussel 324 m 12.00 Gram; 12.15 Piano- "2.34 Tulnb kron; 12.45 De handschriften van Nag Hamadi II ontdekking van de gnos tische geschriften te Nag Hamadi in 1945 is we schreven hel reeds zaterdag in ons eerste artikel van verstrekkende betekenis. Deze geschriften zyn van het groot ste belang voor onze kenniB van het christelijk denken in de eerste eeuwen van onze jaartelling, dat eenvoudig on begrijpelijk is zonder het gnosticisme, waarop we van daag dieper ingaan. De jonge kerk is in een strijd op leven en dood gewikkeld geweest met de gnostiek, die zich ont wikkelde tot een wereldgods dienst, waarvan de sporen tot in de middeleeuwen te vin den zijn. De geschriften van de gnostici zelf zijn practisch alle verloren gegaan, waar door de toch zo belangwek kende vraag naar het ken merkende van deze gods dienstige stroming nooit af schriften uit de bibliotheek van Nag Hammadi zal het gnosticisme en het verzet dat er tegen rees bij ker kelijke schrijvers als Ire- naeus en Tertullianus een veel concreter gestalte krij gen. We zullen wellicht een veel helderder beeld krij gen van de zo belangrijke ontwikkeling van het Chris tendom uit de Romeinse keizertijd, welke ontwik keling nog grotendeels in het duister voor ons ligt. Wat is de weg die van de Nieuw-Testamentische ge meenten leidde naar de vroeg-katholieke kerk uit het einde der tweede eeuw met z'n ambten, canon, leer en liturgie? In veel opzichten loopt deze weg zoals prof. Van Unnik het heeft uitgedrukt door een donkere tunnel. We zullen mogelijk te weten komen hoe en waar de gedachten van Johannes en Paulus in de eerste helft van de tweede eeuw invloed hebben uitgeoefend, hoe sommige kringen de „mys- De gnostiek tiek" van Paulus en de Openbaringen van Johan nes uitlegden, hoe men dacht over de Drieëenheid, de Opstanding en de Doop. welke invloed de valse gnostiek heeft uitgeoefend op de inzichten van men sen als Clemens van Alex- andrië en Origenes en nog vele dingen meer. TIOOR het Christelijk ge- V loof is kenmerkend het verlangen van de mens naar verlossing uit de greep van het kwaad, wel ke verlossing tot stand is gebracht door Jezus Chris tus. Ook de gnostiek waarvan het ontstaan moet worden gezocht buiten het christendom kent dit ver langen; het zoekt de ver lossing echter langs een an dere weg de weg van de gnosis, de kennis. Door deze voor ingewijden gere serveerde kennis wordt de ziel verlost uit de wereld van het stof en stijgt zij op naar de wereld van het spirituele, waaruit zij is gevallen. De voornaamste gnosti sche stelsels hebben als uitgangspunt het dualisme tussen wereld en godheid. Uit de hoogste godheid komen door emanatie (uitstroming) de aeonen voort eeuwige tussenwe zens, waarvan de gehele reeks het zogenaamde ple- roma, de volheid der god heid of het rijk des lichts vormt. Tegenove? deze we reld van het spirituele staat de wereld van de ma terie, waaraan het kwaad kleeft als een fysieke eigenschap. De mens nu is aldus de gnostici een vermenging van geest en stof, van licht en duis ternis. In hem brandt een vonk uit het hogere plero- ma, waardoor het verlan gen naar bevrijding uit de banden der materie wordt geboren. ticisme omdat we in het midden van de tweede eeuw een duidelijk contact tussen christendom en gnos tiek ontdekken. Vele chris telijke denkers werden door het gnosticisme ge boeid, waardoor er een vermenging plaats vond van christelijke waarheden met elementen en mot''eve*i uit de Griekse mythologie en de Oosterse mysterie godsdiensten met als resul taat een soort van oud christelijke theosofie. Er ontstond een binnenkerke lijke gnostiek, die zich ver wijdde tot een brede stroom naast die van de Griekse filosofie en het officiële christendom. Chris tus wordt daarin bijvoo-- beeld een aeon, een tussen wezen dus. en was slechts in schijn mens. Het was zijn verdienste dat hij de mensen leerde hoe de ziel door middel van de gnosis het heil kan bereiken. Deze ketterij kwam in tal van variaties voor. Meer uniform en grootser van allure waardoor de werfkracht veel groter was was de gnostische stro ming, die bekend staat als het Manicheïsme. In het midden en de tweede helft van de derde eeuw maak te Mani, de ..gezant van de ware God," z'n uitge strekte zendingsreizen, tot in China toe, en overal werden kerken gesticht met een hiërarchische opbouw, overeenkomend met die van de katholieke kerk. De invloed van het Manicheïs me breidde zich uit over het gehele Euro-Aziatische continent en bleef in al lerlei secten nawerken tot in de Middeleeuwen toe. Niet voor niets wordt in de Nederlandse Geloofsbelij denis, bijv. in artikel 9. Mani met name genoemd. Zelfs de kerkvader Augus tinus is vóór zijn bekering een tijdlang onder de beko ring van het Manicheïsme geweest. UIT de Koptische litera tuur is ons vrij veel over het Manicheïsme bekerd. Dit is echter niet het ge val met de gnostiek uit de tweede eeuw. Aangezien zoals we reeds schreven de geschriften van de gnos tici uit deze belangrijke periode vrijwel alle verlo ren schenen te zijn gegaan, van hun inzichten aange wezen op de weergave er van door hun tegenstan- standers, zoals bijvoor beeld Irenaeus, de bis schop van Lyon, die rond 180 zijn „Tegen de ket ters" publiceerde. De vraag was echter steeds: is de weergave van de tegenstan ders juist en volledig? Ge zien de praktijk van het polemiseren uit die tijd, bestaat er alle reden om die vraag te stellen. Gezien tegen de achter grond van deze vraagstel ling, springt de belangrijk heid van de vondst te Nag Hamadi onmiddel lijk naar voren. We zijn nu immers mogelijk in staat om de mededelingen van Irenaeu9 e.a. over de ketterijen te verifiëren, terwijl waarschijnlijk zoals we in de aanhef schre ven ook op tal van an dere vragen een antwoord zal kunnen worden gevon- HIER LIGT nog een groot studieterrein braak. Voorlopig zullen we nog wat geduld moeten heb ben. Dr. Pahor Labib, di recteur van het Koptisch Museum te Cairo, schat dat met de vertaling en de interpretatie van de ge schriften, die totnogtoe in een safe opgeborgen zijn geweest, minstens twee jaar zijn gemoeid. De bes te kenners van de Kopti sche taal en de beste spe cialisten In het gnosticisme uit binnen, en buitenland zullen aan het onderzoek deelnemen. Het is zeer waarschijnlijk dat ook Ne derlandse geleerden een groot aandeel in het werk zullen hebben. en voor de natie vervult, en hoe moeilijk het is deze „naar behoren", d.i. als chris ten te vervullen. De verhouding tot het bestuur tot de ouders (voor zover een bestuur nog de oude toestand benadert, toen het vertegenwoordiging der ouders was) is meer dan die van een collectieve arbeidsovereenkomst: het is di benoeming, van een beroepen, ping. Het accent in de school is bezig te verschuiven van het alleen maar didac tische naar het pedagogische en sociale. Wat weet de buitenstaander, de zich geïnteresseerd noemende vader of moeder toch weinig van de grote wor steling, die in de school plaats vindt a's het gaat om de hulp voor het kind op zijn (niet: „de") weg naar de volwassenheid. Wee ook de onderwijzer, die alleen maar „les" geeft, althans wil of denkt te geven, en die niet meer studeert, omdat hij meent geestelijk arrivé te zijn. De school, d.w.z. het personeel met het hoofd, behoort een centrum te zijn van de omgeving, behoort een thuis zijn voor het kind en het gezin, waa dit kind leeft. Vanuit de school, behoort de verwarmende straling van rust en blijdschap te gaan. Hoe kan dit, als juist hier niet geldt als uitgangspunt en doel: Hem, Christus, te kennen. Zo worden de menselijke „yerhoudin- gen" veel meer positief geladen; mense lijke relaties. Op sublieme wijze werd deze proble matiek gesteld door de inleiders Van der Jagt, Koekkoek en Evanhuis. We heb ben gezocht naar de oplossing voor Of we die gevonden hebben? Zijn niet tastenden en zoekenden elke dag en in elke situatie weer? Maar stijgt daar niet bovenuit de verwachting WU wensten wel, dat allen in en ten de school wisten van het belangrijke werk, dat het C.P.S. doet voor het kind van nu, d.i. voor het nationale gelaat var straks. Deze conferentie heeft ons vooi de zoveelste maal versterkt in de be langrijke opdracht, die door het studie centrum wordt verricht en waarvoor wij allen verantwoordelijk (dienen te) zijn. Ds. E. A. Groenewegen oVerleden Na een langdurige ziekte is in de ouderdom van 77 jaar overleden ds. E. A. Groenewegen, emeritus pre dikant der Gereformeerde Kerk van Halfweg Ds. Groenewegen werd in 1879 te Thesinge in de pastorie der Chr. Geref. Kerk geboren. Hij studeerde te Kam pen, waar hij in 1903 zijn kandidaats examen deed. In dat jaar werd ds. Groenewegen in het ambt bevestigd in zijn eerste gemeente, Westmaas. In 1909 vertrok hij naar de kerk' van Njjver dal, waar hij in velerlei arbeid betrok ken werd. Er kwam een christelijke school -en ds. Groenwegen gaf mede leiding aan de chr. textielarbeidersbond Unitas. -- In 1913 deed de overledene zijn in trede bij de kerk van Halfweg, die hij ruim dertig jaar heeft gediend. Hij maakte in deze jaren de snelle groei van het dorpje tot flinke forenzenplaats mede. De gemeente breidde zich even- s uit, er verrees een nieuwe kerk de evangelisatie werd onder zijn leiding met kracht ter hand genomen. Na zijn emeritaat in 1943 vestigde ds. Groenewegen zich te Bennebroek. De be grafenis zal vrijdagmiddag te Halfweg geschieden. 100 Jaar „Tijdschrift" de 100ste verjaardag gevierd het Nederlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde, waarvan zoals prof. W. P. C. Zeeman, voorzitter van de eeuw feestcommissie, in zijn feestrede zeide, sedert 1 januari 1857 in totaal 5200 ummers zijn verschenen. De viering begon zaterdagochtend om L uur met een bijzondere, wetenschap- elijke bijeenkomst in de aula van de 'niversiteit van Amsterdam, waar prof. Zeeman zijn rede uitsprak. 's Middags om 3 uur kwamen het be stuur der vereniging „Het Nederlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde" en talloze genodigden opnieuw in de aula bijeen, waar^ een rij van sprekers het woord Steen op het graf van dr. J. G. Woelderink In de aula van de nieuwe algemene begraafplaats te Ouderkerk aan den IJssel is zaterdag aan de familie overge dragen een steen op de laatste rustplaats in dr. J. G. Woelderink, Ds. A. J. Kret heeft in korte trekken de betekenis van dr. Woelderink vo hervormde kerkelijke leven, met ook voor de gereformeerde richting, ge tekend: dicht bij de Schrift levend heeft hij de volle vreugdevolle waarheid van die Schrift willen brengen aan zijn hoor ders en lezers. Buiten werd door de heer F, Goudriaan Azn. de steen overgedragen. Hij vermeldt de naam van toevoeging v.d.i delijke woord, is u genoeg. de jod- i de tekst: Mijn genade ospel; 13.00 15.41" Grar .02 Orgelspel: 16 30 Gi ■am; 17.45 Boekbespr; 18.00 De Jeugd mu- reert; 18.30 V d sold; 19.00 Nws; 19.40 ■am; 19.50 Syndicale kron; 20.00 De Zand er. 21.00 Gram; 2130 Omr ork; 22.00 Plagiaat; 22.55—23.00 Nws; :1 484 :hte 'mi 1700 42. Hij vertrok en Vera zette zich bij haar moe ders bed. Zij, die nooit in 't bijzijn van haar moeder had geweend, kon nu haar tranen niet bedwin gen. Haar moeder keek haar aan. Haar hand lag op het witte dek en zacht schoof ze hem naar haar dochter. „Was het mooi?" fluisterde ze. Vera huilde. Het was geen antwoord op de vraag. Nee, ver- weg van haar, was haar man en zijn feest. In dat ene woord: .Moeder" legde ze al de wee moed, de liefde, de verbondenheid, die ze nu voelde voor die vrouw daar in het bed. „Moeder Als een kreet perste het uit haar binnenste naar buiten Moeder, de oorsprong van alle din gen. En weer zei ze: „Moeder, moeder". Al wat geweest is, al wat haar nu nog be nauwt, het is of ze het afwentelen op haar, die ze nu eerst verstaat. „Moeder." O, waarom heeft ze niet eerder met haar ge sproken, waarom alléén alles gedragen, waarom altijd gedacht aan haar vader en nooit haar moeder gezien? Haar moeder, zwak door de laatste aanval van haar ziekte, ziet met ver wondering de uitbarsting van Vera's verdriet aan. ,,0, die Meilinksdenkt ze nu nog op haar sterfbed, „je kunt ze niet doorgronden!" In deze ogenblikken ziet ze in haar kind weer .laar man Nog altijd hetzelfde Als hel er op aankumt, dan is het er wel, de liefde. Zó nad De glayen knikker door K.\RI WEST ze haar leven lang gehoopt haar kind te zien. Ook haar kind, niet alleen van haar man. „Ik wist het wel, ik wist het wel mijn kind." Vera zwikt door, 't gebogen hoofd, de innige beweging der handen. Ze heeft er geen vermoe den van, welk een heerlijkheid ze brengt in het hart van de zieke, die al maar streelt over de lichtgekrulde haren, die reeds grijs worden hier en daar. „Vera", zegt ze fluisterend, „Vera, huil niet zo. Ik ben toch oud, ik weet het wel. dat ik sterven ga Je moet je kinderen van me zoenen, hoor. Ze moeten me niet zien als dode en niet mee naar de begrafenis Daar ben ik zelf vroe ger zo angstig voor geweest, dat ik het nooit meer kon vergeten Je moet zeggen, dat ik naar de Hemel ben hoor. Nou weet je het zelf ook Ik heb nooit geweten, dat ik zoveel geloof had, maar toen ik voor 't eerst dat rare gevoel kreeg, je weet wel, toen kwam Anton met die andere dokter. Toen zag ik het al aan zijn gezicht, 't Is toch zo'n goeie jongen voor me geweest, die Anton. Ik weet nog, dat hij voor 't eerst kwam Ik vond het al zn jammer dat h i verloofd was Weel je het nug?" Heftig zit haar dochter nu ovcremd. „Houd op," zegt ze, „dat niet, dat niet En ze vergeet in één ogenblik, dat ze bij stervende is en ze roept: „O, moeder help ik ben zó ongelukkig, zó ongelukkig!" En weer valt ze met haar hoofd op de rand van het bed. „Ik weet niet wat ik doen moet, ik weet het niet." En nu voor 't eerst in haar leven komt er al snikkend, het verhaal uit haar mond. „Ja, ja, ik weet het nog wel dat hij kwam. Zou ik dat kunnen vergeten? Toen kwam het, dag na dag. de strijd, de moeite, het verlangen. het zondig verlangen en eindelijk de daad En nu ben ik hem tóch kwijt, nu is hij niet meer van mijIk voel het, ik hoor niet bij hem Moeder, o, ik heb het nooit geweten. U weet zoveel, u weet overal raad op: wat moet ik doen, wat moet ik doen Haar stem was smekend geworden. Maar een antwoord kwam er niet. Daar, in het bed, is bewaard voor dit weten en bewaard voor de plicht, een antwoord te moeten geven, de moe der ingeslapen in een slaap, waaruit op aarde geen ontwaken meer zal zijn. In eens merkt Vera het. Ze voelt het aan de hand die van haar hoofd glijdt. Met een gil springt ze op. „Moeder Anton.. Ze snelt naar de duer. Ze heeft geen begrip ■>an de tijd, ze weet niet hoelang ze er gezeten neefi Z' rent naar boven, naar de kamer van net meisje. (WOKD7 VEKVULGD) Doorbraak binnen de doorbraak QNDER DE SOCIALISTEN vindt men ook in ons land nogal wat pacifisten. Hoe groot hun aantal is, is niet bekend. Gaat men af op hun publikaties dan krijgt men de indruk, dat het er tamelijk veel zijn, maar men kan zich vergissen. Pacifisten zijn als regel uitgesproken figuren, zodat men wel kan aannemen, dat wie werkelijk pacifist is, daarvan naar buiten ook doet blijken. Die kans krijgen ze trouwens volop binnen de socialistische partij. Men denke nu alleen maar aan het op treden van iemand als Wim Kan voor de V.A.R.A., een optreden dat zelfs in de socialistische pers al tot weer woorden heeft geleid. Pacifisten zijn, zeiden wij, uitgespro ken lieden, en dus laat het zich verstaan, dat ze, voor zover ze socia list zijn, niet helemaal tevreden zijn met een partij, die als partij het paci fisme niet is toegedaan. Vandaar dan, dat er onder hen weieens stemmen opgaan om liever te komen tot een eigen, tot een pacifistisch-socialistische partij, tot een socialistische partij der halve die ook als partij het pacifisme is- toegedaan en die zich op dit punt dus ook zou moeten keren tegen de Partij van de Arbeid. QVER DE WENSELIJKHEID, al dan niet, om tot zulk een pacifistisch- socialistische partij te geraken, heeft nu ds. Ruitenberg in het blad „Tijd en Taak" een op zichzelf knap artikel geschreven. Zijn betoog komt hierop neer, dat men moet ophóuden met het opperen van een nieuwe partij. De pacifisten doen beter, binnen de P.v.d.A. te blijven. Ds. Ruitenberg zet daar een, als ge zegd, knap historisch overzicht voor op. Hij stelt, dat iedere politieke partij haar eigen „bestemde tijd" heeft en dat wij in een tijd leven, waarin geen nieuwe politieke partijen kunnen ontstaan. Geen nieuwe politieke partijen, al dus de schrijver; integendeel, de ont wikkeling van het Nederlandse partij wezen gaat in de richting van groter concentratie. Dit geldt met name sinds 1945/1946. Toen is de P.v.d.A. opge richt, het liberalisme werd voor het eerst sinds 1897 weer in één partij geconcentreerd, en, schrijft ds. Rui tenberg, de discussie tussen A.R.P. en C.H.U. over eenheid begint en zal doorgaan. Ook iemand als Welter is in de KiV.P. opgenomen. QONCENTRATIE van politieke krachten dus, die naar het oordeel van de schrijver intussen voor nieuwe problemen stelt. „Het zou een ramp zijn, wanneer afwijkende meningen, persoonlijke overtuigingen, die zich niet in schema's laten vatten, niet meer tot gelding konden komen". Maar voor dit laatste wil ds. Ruiten berg beslist geen nieuwe partijen. Hij ziet het juist andersom: richt men voor een bepaalde opvatting een nieuwe partij op, dan maakt men niet alleen een einde aan de beïnvloeding van de partijgenoten van thans, maar dan brengt men de partijgenoten van thans veeleer tot een uitgesproken Daarom acht ds. Ruitenberg het veel verkieslijker, dat men, met behoud van de sfeer van kameraadschappe lijkheid, derhalve binnen de huidige partij, in geduldig studeren en betogen de waarheid van eigen gezichtspunten duidelijk maakt. Men blijve dus, zo is de tendens van deze uiteenzetting, ook als pacifist binnen de socialistische partij en blijve daar doende, „de waarheid van zijn gezichtspunten" duidelijk te maken. J^EN knap en leerzaam betoog voor waar, waarvan kennisneming ook voor niet-socialisten van belang kan zijfi. Het eerste punt, dat de aandacht trekt, is de openhartigheid, waarmee hier nog eens weer de P.v.d.A. wordt aangediend als een concentratiepartij, als een partij, die het resultaat is van de concentratie van onderscheidene krachten. Het is intussen duidelijk, dat, juist als concentratie van onder scheidene krachten, de concentratie zelf niet altijd evenveel kracht zal opleveren. Zulks en dit is het tweede komt in het betoog van ds. Ruitenberg el uit. Hij adviseert de pacifis ten, binnen de socialistische partij te blijven, en stelt hen in uitzicht, dat ze daar de waarheid van hun opvattingen mogen duidelijk maken. Dat is dus, zo zoüden we zelf willen zeggen, een doorbraak binnen de door braak, en nog wel op een zeer aan gelegen punt. Geef ons de ruimte die nodig hebben, vroeg onlangs reeds in hetzelfde verband ds. Buskes. Voor de P.v.d.A. betekent het, dat het partijstandpunt, vanuit de partij zélf. voortdurend aan een als we het zo eens mogen uitdrukken pacifistische bestrijding bloot staat. Bestuur der C.S.F.R. Het bestuur van de Civltas Studioso- im in Fundamento Reformato is thans als volgt samengesteld. W. Huisman, praeses: P. J. J Lamoré. ab-actis- J de Gier. fiscus: P. A. van Leeuwen. Wollesw' .tiaat is ei rijnesingel 115.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 2