SLECHTS 7 DAGEN DUURDE DE ZOMER NIEUWE LEIDSCHE COUR AM MAANDAG 31 DECEMBER 1*>56 giremd- 5 betogingen in wott/ondp Wereldgeschiedenis als de man die de bergen introk V - - \V ,0^ - r V: u<" ^ycv \V^ ]<giwfo**'*' r HM Grimmige koppen Slecht* een greep uit de grote lawine fan krantenkoppen, die in dit jaar uw brievenbus binnen- vielen. Eerst Polen, klein nog. Duizenden Hongaren verlieten hun vaderland, openlijk en l Russische vijand te ontwijken. Plak bij de Oostenrijkse gr in xichl vonden tientallen vluchtelingen de weg versperd: enige brug in de omget ing opgeldair sluipwegen om de met de bevryding Russen hodden de fTfOALS na een lange, lange winter eindelijk de £_j wind gaat draaien en een zachte zuidenwind de lente begeleidt, zo hebben de Polen in die ge denkwaardige oktobermaand de loop der gebeurte nissen ervaren. Als uit de hemel hun toegeworpen kwam het onverwachte waarop ze maandenlang, jaren lang gehoopt en gewacht hadden. Het ijzeren dwang buis, hun door de Russen aangelegd, werd verbroken. Een man die enkele jaren geleden in de gevangenis was geworpen omdat hij de zelfstandigheid van Polen voorstond, kwam aan het hoofd van de regering. De mannen van het Kremlin die in grote haast naar Warschau kwamen om orde op zaken te stellen, wer den mei lege handen weggezonden. En door de radio schalde het de juichende Polen tegemoet: „Het haast ongelooflijke is gebeurd: het is in Polen lente in oktober r' Als een schok is dat bericht gegaan door de vrije en door de niet vrije wereld. Een schok die even on verwacht was als een aardbeving en die welhaast een vloedgoli van vreugde veroorzaakte. Immers, men had wel met blijdschap kennis genomen van het „destaliuisaiieproces" in Rusland en de satellietlanden, maar die blijdschap was nooit onverdeeld geweest. Pal Maleter Pal Maleter verwierf «Ich In de strijd. die een korte vrijheid voor het Hongaarse volk opleverde, de bijnaam ..De Held van Boedapest" Hij werd tijdens die korte periode van vrijheid, die als een roes voorbijging, minister van defensie in het kabinet van Imre Nagy. In die func tie ging hij onderhandelen met de Russische legerleiding. In die functie overkwam hem het grote Sowjetverraad. Men hoorde niets meer van Pal Maleter. Mannen als Boelganin en Chroestsjef hadden dan wel met woorden het Ijzeren regi me van maarschalk Stalin af gezworen en met woorden en veel geglimlach hadden zil dan wel op hun wereldreizen de co- existentie, de mogelijkheid van een vreedzftam naast elkaar kapitalisme verkondigd •en wrak drieuie- ieeuw de vrijheid Een schrijnend beeld van mense lijk leed: een groep verdrevenen, leden van een dapper volk, dat even de vrijheid proefde, maar daarna geduongen werd die vrij heid elders te toeken. lereid die Poolse westgrens te garanderen. En daarom zal men in Polen Rusland niet zo gauw in de steek laten Trou wens, het succes van Gomul- ka, de nieuwe machtheteber, was toch al groot genoeg: zijn land werd vrij zoals het Zuid- slavië van Tito vrij is. Slechts dit verschil is gebleVen dat er maar in een wereld die Stalin nog Russische troepen in Po- gekend heeft brengt men het len zijn gelegerd Maar (op pa- met woorden niet ver. De we- pier) he' reld wilde wel accepteren dat in Rusland de persoonsverheer lijking die het Stalinistische tijdperk had gekenmerkt, was afgeschaft maar de wereld vroeg om daden ten bewijze dat ook de onverdraagzame po litiek van Stalin dood en be- >ier) h ebben deze 1 bewegingsvrijheid zonder de toestemming van Warschau. Toen werd het zomer N* En toen kwam de lente, die onverwachte Poolse lente. Niet vrijheid was dat Polen in één keer alle ban- nog slechts den met Rusland doorsneed en Gomulka mi een westerse democratie werd zijn naar zoals de westeuropese demo cratieën het zou bnverstan- dig geweest zijn en bovendien: de Polen wilden dat zelf niet. Polen koestert wantrouwen je gens het westen omdat men ge looft dat het vroegere Oostduit- se en thans Poolse grondge bied verloren zal zijn als de westelijke landen het voor het AAR WESTERSE maat staven gemeten was het Polen lente geen wel dan gaf het hart van vele Po len hij is een communist. En zolang er een communist staat aan het hoofd van een land. kan er in dat land geen waarlijk democraUsehe vrij heid heersen. Maar nauwelijks was het be richt van de Poolse lente tot in de uithoeken der aarde door gedrongen of een nieuw, en nog verheugender bericht werd de wereld ingezonden: de lente in Polen werd gevolgd door de zo mer in Hongarije. De mannen en vrouwen in het land van de Donau hadden hun kans gegre pen toen dié aanwezig leek. De Polen hadden hun GomuHca ge kregen. zij schoven Nagy naar voren, een communist nog wel kon verwachten dat hij ook an dere partijen in zijn regering zou opnemen en aie men dvi hoopte opzij te kunnen schul- t de r fit Hongarije kwant rfric foto t'iw ren klein meisje, dal achtergelaten bagage. Zij kon nog nirl begrijpen waarom haar c I duizenden landgenoten hun vaderland moesten verlaten. I erslagt er nu met haar gaat gebeuren. wacht bij wat uders en de vele •n wacht tij af icat DE LOOP der wereldgeschiedenis is als de gang van de man die op een schone dag de bergen introk: het was immers lente geworden en de zomer stond voor de deur. En van die zomer wilde hij genieten daar waar die op zijn schoonst is: in Gods natuur, ver van het drukke gedoe der aarde. Toen hij nog niet eens boven was viel de eerste sneeuw en slechts enkele uren later blies de felle wind hem bijna in de afgrond. De man begreep het niet en hij had geen tijd om het te hegrijpenlangs de rand van de afgrond spoedde hij zich terug naar zijn uitgangspunt en soms leek het of hij het niet halen zou. Maar hij kwam heneden. En toen hij zich ging realiseren wat er gebeurd was, begreep hij het: tussen de lente toen hij vertrok en de winter waarin hij terugkeerde had wèl de zomer gelegen. Maar de zomer duurde slechts zeven dagen was geen plaats maar voor Rus sen en nauwelijks plaats meer voor het communisme, Dat was In die eerste dagen van november: de dagen waar in het rode embleem uit de Hongaarse vlaggen gerukt werd De dagen waarin men leefde tussen hoop en vrees omdat nu eens bericht werd dat Nagy de Russen te hulp de ronde deed. dat de Russi sche soldaten bij grote groepen overliepen naar dc Hongaarse verzetsstrijders. Maar einde lijk, eindelijk dan kwam het verlossende bericht uit Mos kou: de mannen van het Krem lin waren bereid de Hongaar se zelfstandigheid te erkennen en hun troepen terug te trek ken In Boedapest was het vol op zomer tot die vierde no vember! Huiveringwekkende bladzij den bevat het boek der ge schiedenis. bladzijden welker datum met bloed is geschre ven. De Bartholomeusnacht is n datum en in onze eigen gate geschiedenis is de blad- ie van het dorp Putten met bloed geschreven Huivering wekkend is ook die bladzijde van vier november 1956, de dag van Hongarije, van Boedapest. Het is niet nodig alles weer hier neer te schrijven het staat in uw en mijn geheugen gegrift: het vuige en trouwe loze verraad van de Russen. Onderhandelaars werden ge vangen genomen een schen ding van het vertrouwen waar op men bij de meeat primitie ve volkeren nog met verach ting neerziet! Welhaast mach teloos stonden de verzetsstrij ders tegenover de Russische tanks Machteloos met de meest primitieve middelen zet te men de strijd voort tot wan hoop van de nieuwe Russische stroman, premier Janos Kadar. En nog Is die strijd niet ge ëindigd. Het gewapend verzet is langzaam overgegaan in een lijdelijk verzet. Bij tienduizen den is men dit land van bloed ontvlucht en die achterbleven staakten omdat hun eisen niet werden ingewilligd. En staken nu omdat «r nauwelijks meer kolen en nauwelijks meer elek triciteit is. Op vier november brak de winterstorm los en nog raast deze over het arme, zichzelf verterende land Zo mer was het ja maar de zo mer duurde slechts zeven da- litiek v* Waarom leiders Hl I VOOrd U niet i moeilijk: omdat de politiek i de glimlach gevolgd? hebben de Russische an thans dat riaico ge- Stalin vastgelopi de onverzettelijkheid vrije wereld. Op de Verenigde gen Meegeleefd jongst zijde DE WERELD heeft mee geleefd met het Hongaar se volk en leeft nog mee. De wereld heeft de tien duizenden vluchtelingen opge nomen Maar de wereld heeft Seen antwoord gevonden op e vraag: „Waarom''" Natuur lijk kan men dit alles berede neren van uit de ideologie, van de grondgedachte Staten en op het bondgenoot schap rond ae Atlantische Oce aan, de Nato. Erger nog: door de politiek van Stal In voort te zetten dreigde verlies. Een nieuw Duits leger dreigde gc- te worden en aldus de zelfs de niet-zozccr-wcitelijke landen als Zuldslnvlë en India waren niet bereid de Sowjet- koers te volgen. Er móest een nieuwe politiek uitgestippeld worden. Pertijsecretaris Chroestsjef en premier Boelganin zijn de uitvoerders geworden ven deze politiek. Glimlachend zijn ze dc wereld rondgereisd, in Enge land kindertjes over het hoofd strelend, in India en paar ge- nlrpigheidjes vertellend over de ..koloniale machten". Overal trachtend zich aangenaam te communisme Kan ■ggen WEER 7JV VRIJHEID. Ook in Neder- land arriveerden vele Hongaar te vluch telingen. Het oude moedertje geniet in het Jaarbeursgebouw dankbaar van een warme kop koffie. VOOR DE VRIJHEID. Anna Kethly liet haar stem horen in de i ergadering ren de VIV. Zij sprak voor de xrijheid tan haar Hongaarse landgenoten. verdragen. Juist maar tevens derschatting van dat commu nisme Want als het kan mee helpen tot de ..Kladdera- datsch", de ineenstorting van de kapitalistische wereld die Marx profeteerde, dan verdra gen communisme en vrijheid elkaar (tijdelijk) wél. Dan is er geen sprake van ruw in grijpen zoals nu in Hongarije gebeurd ia. Zie toch de lijn die het com munisme tot dusverre gevolgd heeft. Daar is de beginperiode zeg tot de tweede wereldoorlog t"e. waarin Rusland alles op allea heeft gezet om inwendig sterk te worden. Onder Lenin werd de grondslag gelegd voor het „volksgeloof in het com munisme", onder StaUn wer den zii uitgerangeerd die zich dat geloof niet eigen wensten te maken. En onder Stalin was het dat de oorlogsindustrie op volle toeren ging draaien, dat Jarenplan na het an- srtj ontwikkeld en met discipline uitgevoerd Alles werd ten dienste gesteld aan dat ene grote ideaal: het bouwen van een bolwerk tegen de kapitalistische landen, een bolwerk dat geestelijk en ma terieel sterk moest zijn als de grote krachtmeting zou ko- Daarna de oorlog waarin ook Rusland werd betrokken En hoe! Dc Duitse legers hebben er huis gehouden, niets en nie mand ontziende maar zij hebben Rusland niet kunnen breken. Moreel niet en eeono- mUch niet en militair niet Br- •ef hoe groot de voldoening ge- A-eest moet zijn in de harten van allo Ruisen over dit luc res Besef hoe zij. meer nog dan de andere overwinnende volkeren, het zoet van de over winning als wijn hebben inge- dronken Dan begrijpt ge ook met welk een sterk moreel dit volk de „koude oorlog" la in gegaan. Welk een desillusie het neeft moeten slikken toen die koude oorlog heel wat minder succesvol bleek te verlopen dan de oorlog van '40—'45. En bedenk weft een enorme klap de „destalinisatie", de ontluis tering van de verheerlijkte Sta lin heeft betekend Welk een enorm risico Chroestsjef daar mee genomen heeft Waarom heefi men dan eer aantal jaren die Chroestsjef-po- Oteral Us de vrije wereld teer den grootscheepse acties op touw ge*ei om financiële hulp aan de Hongaarte x luchtelingen Ie bieden. maken en overal trachtend tweedracht te zaaien! Wat soms wonderwel lukte! Vergeten vergeten: dat de glimlach niet past bij de dictatuur! Wel mis schien in het buitenland, waar die glimlach Wellicht wordt aangezien als een bewijs „dat het, toch zo erg niet li" maar niet in Het binnenland, niet in de satellietlanden waar men die dictatuur dagelijks ala een loden lait ervaart En waar men die glimlach aanziet ali een bfwijl dal de tijd ge komen Jj om die Laat van zich af te schudden wat onder de ijzeren dictatbur van Stalln al léén aan Tlto gelukte, dat wordt nu een aanlokkelijk voor beeld voor aqderrn. Ziet te nu de gotoeurtmuien in Polen weer voor u? En Hongarije? Maar ziet ge nu ook dat de mannen van het Kremlin Po len nog wel konden laten paa- •eren. maar Hongarije niet meer" Want In plaaU van winst te behaion mei hun nJeu- we taktiek en die winst la de gezichten In plaats Bleken de leerlingen In wrode onbetrouwbaarheid niot voor hun oude meestor onder to d»on Boodapcst bloodde ui» duizend wooden 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 21