Sunil voorde witste was
mm
CALVÉ
C)Q
Avonturen van Spekkie en Blekkie
De visiefoon van 1991
Calvé zet ze
(J schenkt ze
en iedereen geniet ervan I
POEDERKOFFIE
Mtl»L IMUMlik l_Ol)KA,Vf
ÜU.NUtKUAG o utm.1,
Nummer draaien... lichtbelsignaalscherm... sidderstraalgezicht
van abonnee spreken maar! Zal dat de visiefoon zijn van 1968, van
1996, 1983, 1992?
We weten het niet!
Over de toekomst bestaat immers geen zekerheid. Tenzij U een afspraak
met de toekomst maakt, voor Uw toekomst en die van Uw gezin. De
afspraak, dat er in die toekomst geld beschikbaar zal zijn: voor de op
leiding van de kinderen, voor de oude dag,geld, dat de gezinsinkomsten
vervangt als de kostwinner er eens niet meer zou zijn. Dat is de zekerheid,
die U voor de toekomst kunt kopen. Reeds nu!
Praat eens met een levensverzekeringman,
die weet er alles van!
Zekerheid door
Levensver
mg
zeker is zeker - zeker is zeker - zeker is zeker - zeker is zeker
In 1 minuut
I kokend water erop,
melk erbij
tv-
HÈ HÈ. EVEN UITBLAZEN! Stofzuiger aan de kant,
dampende tractatie in de hand. Klaar in één
minuut, gemaakt op haar eigen manier en tóch
koffie zoals alléén koffie kan smaken. Een héérlijke
uitkomst, die poederkoffie van Calvé!
Ruik maar eenszo'n verrukkelijk aroma
komt toch alleen maar van échte koffie! En proef
nu eens goed. Zou ze zó pittig smaken als ze
niet gezet was van louter versgebrande bonen?!
Ja, Calvé Poederkoffie is pure koffie, met één
extraatje: ze is kant-en-klaar om U zélf, Uw gezin
of Uw gasten in twee tellen mee te verwennen!
Voldoende voor minstens
35 koppen - f 2.55
échtepure koffie
...met 't minste werk f
Kunf&möllüi JjzW
Kousen - CORSETTEN Tricotages
Opgericht 1886
35 filialen
Beha
witte popetin e.
Broché onderhelft
3 leut. elegant model
98
Forma-
Belightform
rv/4
De frooie Amerilc.
acetaat royon Beha.
Onovertroffen pas-
- 550
LEIDEN:
Breestraat 99-101
Telef. 21770
DE N.V. NEDERUNDSCHE SPOORWEGEN
vraagt la Lelden enige
LOKETTISTEN <vH.)
Varalst: Mulo- ©f gelijkwaardig diploma.
goed loon (o.a. op 23-jarige leeftijd f 3204.-
per jaar, eerste gemeenteklasse)
bijslag voor zondagsdienst
1 voordelige reismogelijkheden.
Sollicitaties te richten aan de 2e Afdeling
van de Dienst van Personeelzaken der N.S.
te Utrecht Op de enveloppe In de linker
bovenhoek vermelden nr. 122 12.
Laten advertenties U inlichten k
eer U gaat kopert
36. ..Ik zal graag met u meerijden, mijn
heer", antwoordde de vreemdeling. ..Mis
schien mag ik me even voorstellen. Mijn
naam is EppleUat. Honey P. Eppletaat. Het
was een splinternieuwe wagen, mijnheer. Ik
had er nog geen veertien dagen geleden vijf
tienduizend knollers voor betaald. Maar als
ik de schurken te pakken krijg zal het hun
nog niet glad zitten Waar gaat uw tocht heen,
als ik vragen mag?"
„Wij gaan helemaal naar het noorden",
antwoordde oom Bram voorzichtig.
„Naar de Noubreektmenklompvallei". riep
Spekkie geestdriftig uit. „Daar gaan die boe
ven ook heen. hebben we gehoord".
De vreemdeling keek hem verbaasd aan.
„Dat Is een heel eind uit de buurt. Wat
zouden die kerels daar helemaal te zoeken
hebben?"
„Gou begon Spekkie, maar op dat
moment kreeg hij zo'n ferme schop van
Blekkie tegen zijn been. dat hij veront
waardigd het woord niet afmaakte Hij
keek zijn vriend nijdig aan en wilde hem
Juist verre van vriendelijk vragen wat voor
lolletjes dat waren, toen hij zag dat Blekkie
haastig héél even zijn vinger op zijn mond
legde, en dan een lichte hoofdbeweging in
de richting van de vreemdeling maakte.
Spekkie begreep er eerst niets van, maar dan
drong het eensklaps tot hem door: die nieuwe
vreemdeling was natuurlijk ook een schurk,
die zich mooi voor probeerde te doen. maar
intussen het plan koesterde om misschien
wel hun auto te stelen en er in elk geval
met het goud vandoor te gaan wanneer
hij daarvan hoorde. Daar had hij bijna lelijk
ztjn mond voorbijgepraat! Maar hij zou d.e
schavuit wed eens tonen, dat hij, Spekkie,
hem door had. Hij liet zich niet door mooie
praatjes om de tuin leiden!
De vreemdeling was intussen ingestapt en
de auto gleed weer met een ferme vaart
over de lange, eentonige weg.
„Wat zei je dat die boeven in het hoge
noorden gingen zoeken, jongmens?" inïor-
meerde mijnheer Eppletaat minzaam, terwijl
hij behaaglijk achterover in de kussens
leunde.
Spekkie wist niet wat hij zeggen moest.
Hij had de eerste keer al „gou" gezegd,
wanneer de man hem gehoord had zou het
verdacht lijken als hij Iets heel anders zei.
Plotseling kreeg hij een ingeving.
„Gauwdieven proberen altijd zo ver mo
gelijk uit de beschaafde wereld te komen",
zegt mijn vader altijd, wilde ik zeggen",
antwoordde hij gejaagd.
