S lsikï MADO ROBIN, IRMA KOLASSI
en TITO SCHIP A - drie stemmen
ZONDAGSBLAD
Het leven gevangen in beelden
Cultureel
venster
d'e mCt Z«n Wefk
PRECIOSA-REEKS
ZATERDAG 17 NOVEMBER 1956
■KUNST
ZONDER
HOKJES-
Wat niet o*er hem in de
radio-encyclopaedie staat
Dir Radio-tncyclopaedir is een leerzaam
ding. meende ik en ik bladerde tot ik bij
Hl GO DE GROOT was aangeland. Toen
echter begon ik te twijfelen. Was dit de DE
GROOT, die ik had leren kennen' Ik las:
I „Geboren 1897 te 's-Hertogenbosch A It jong
talent verdiende hij de kost tn orkesten als
violist, trompettist en pianist
.Neen. het was mij te
zag het meer zo:
Het vroegere centrum van mu
ziekbeoefening in Den Bosch wii
het Harmonieorkest, dat na op
heffing van de oude Schutterij de
wijdse naam Stedelijk Orkest''
ontving. Niet de beroepsmi
de burgei
van occarino tot dirigeerstok
zelf maakten
hier muziek. Het orkest ging
kunnen noe-
.op^karwei" en speelde bij ^m'si*
vaak.
npersoonlijk. Ik
Royal-Orkest in
Amsterdam.
Ook hier was
we bekennen:
dringende aan
leiding En ze
ven jaar later
■orrnde weer de
jubilea, feesten, inwijdingen
begrafenissen. 's Winters zette
men wat toeters opzij en greep
naar de strijkinstrumenten, om in
zalen een heus symfonieorkest te
vormen. Dit alles onder leiding
van Marinus Ogier. Het lidmaat
schap van dit orkest was uiter
aard meer een cultuurdaad dan
een sinecure De concertmeester Groot
b.v had dan ook een kruideniers- niet c
winkel en Vader dc Groot, die a'.;
slagwerker een topsalaris van
22 50 per maand beurde, was
maatkleermaker
Muziek, m'n jongen, da-
maak je voor de eer en om de
leut Maar noot voor-je brood'
Zoiets moet Vader De Groot
wel tegrn Hugo hebben gezegd
Dus was het niet zomaar het ver-
bod om ..m de muziek te gaan'
doch de beginselverklaring van de
muzikant die zijn amateurisme
hoog hield, waartegen de zoon
moest optornen Maar. vond Hu-
go. talent ;s hoofdzaak, wat doet
Vie" a' vijf jaar heeft hij
bij zijn vader aangehouden
en daarmee bewezen, dat
het talent nooit met de
stroom meedrijft. Dit ..te
genstroom-principe"' blijft
ook in zijn later leven een
hoofdrol spelen.
De vier Jaren waren ech
ter niet verspild. Hugo heeft
nl leren schilderen en
kleermaken en kon daar
door. toen hij in de dertiger
jaren de eerste Radio-show-
band «De Flierefluiters» sa-
menstelde. zijn eigen decors
en costuums ontwerpen
Vier jaren dus draaide Hugo, fi
guurlijk gesproken. ..aan 't grote
wiel" en won ten slotte het pleit
..Wat zou je het liefste willen"
vroeg de dirigent Ogier aan de
veertienjarige Hugo, toen deze
hem rijn opwachting kwam ma
ken. En het geviel dat Hugo fluit
en cello wilde leren.
..Dat is uitstekend", antwoordde
Ogier: ..hier heb je een viool en R»
daarbij /.al ik je trompet laten na
blazen (Die heb ik het hardste ka:
nodig, zei hij er eerlijk bij
sprekende film
leiding voor Dc
Groots vertrek
uit Cinema-
Royal
Maar ik vraag
daar
Spelsuggesties in
sneltreinvaart
In de serie cahiers van
"Werkcentrum voor Leketoneel en
Creatief Spel is een derde deel
tje verschenen (bij de uitgever
J. Muusses te Purmerend», waar
in een aantal suggesties wordt ge
geven voor jongens en meisjes
van ongeveer IC jaar. die zich
willen wagen aan het geïmpro
viseerde spel. Het boekje bevat
zowel opdrachten in algemene
vorm. die dus op verschillende
manieren kunnen worden uitge
werkt. alsook kleine verhalen met
min of meer nauwkeurig omschre
ven inhoud. De auteur heeft er
-- -- -- - naar gestreefd ook bij deze meer
...""j™" L£!S v~rrt.ll... •P«l-
Jan-de-arbeider niet geschikt laten voor de fantasie
Bij voorbeeld d:e
Avond een term di
gemaakt. Het latere Metropole-
Orkest had in die tijd een tegen
hanger in het ..Orkest Bravour $n
Charmedat filmmuziek-met-
koor-n-grote-stijl bracht. Ook al
een conceptie van Hugo de Groot.
Hij speelde (en riskeerde"» alles,
en kreeg prompt een lawine van
boze brieven van Varaleden, die
te laten
van de deelnemers,
voorbijgaan geeft de schrijver
menige praktische wenk of voor
beeld. Hij tekent hierbij aan. dat
hij hoopt dat ze niet klakkeloos
geweten moest u.tgcvoerd zullen worden, maar
botsing komen aè deelnemers op eigen ideëen en
met de hokjesgeest die ons volk tot eigen oplossingen zuUen bren
ook op muziekgebied geheel jjj J~ j
gaan beheersen.
Ik lap die
zegt De Groot «deze
indt U ook
Mambo «n ernst
Hiermede nader ik de tragische
kant van Hugo de Groot s carriè
re. Zijn artistiek
gen. Ook wie de praktijk
jeugdwerk met kent. kan zich ié-
i laars", vendig voorstellen dat het hier be-
uitspraak sproken werkje waardevol en
de encyclo- overvloedig materiaal biedt
het geschreven
hoofdstukken behandelen
achtereenvolgens ..Vage" opdrach
ten. spreekwoorden, verhalen vol
tooien en verhalen interpreteren.
paedie». ..Of ik nu een Mambo het doel
schrijf of een stuk Kamermuziek,
ik geef er mijn eigen naam aan/'
Deze trotse houding verdient res
pect. Is het de kunstenaar waar
dig met valse naam en baard
muziek te schrijven? Waarom zou
De Groot, als hij bepaalde muziek
De tSe
Lang heeft De Groot tegen de-
zf wassende stroom opgezwom-
rrien. Doch het kon zo niet blij
ven. Hij heeft ten slotte, om-
£,"kEn1930' m°"*n -k beeldroman van emmy ANDRIESSE r
^rtt****-irj. ïr-.';****<Z******tr** ******0*****************0-****************thI
Den Haag
wonderkind van de negers
Ook bij de negers zijn er wonderkinderen.
Eén daarvan en misschien wel het beroemd
ste is de jonge Philippa Duke Schuyler,
dochter van de neger-journalist George Schuy
ler en zijn blanke in Texas geboren vrouw.
Journalist Schuyler is hoofdredacteur van de
Pittsburg Courier. Zijn dochter geeft maandag
avond a.s., 19 november, een pianorecital in de
Haagse concertzaal Pulchri Studio.
Toen Philippa Schuyler zes jaar was werd
ze getest en ze bleek een intelligentiequotiënt
te hebben van 185 (160 is een genie) en een
opvoedingsquotiënt van 200. Ze werd groot
gebracht op een diëet van ongekookt vlees,
vis en rauwe groente. Op 4-jarige leeftijd
had ze reeds 10 stukken voor piano gecompo
neerd en op school werd ze bekend als muzi
kaal wonder. Ze toon 8 op elkaar volgende prij
zen in de New York Philharmonic Young Peo
ple's Concerts in de Carnegie Hall. Op 8-jarige
leeftijd was ze van verdere
weggegaan,
wanneer niet in de bovenzaal Hugo
van Cinema-Royal zich iets had dirige
ontwikkeld, dat hem wel mag- geinte
netisch aan zijn post moest u«/. i
kluisteren. De Radio-Omroep im
mers. die bjj gebrek aan studio
ruimte daar haar uitzendingen tuums
hield. De Radio-Omroep,
hij spoedig al even geinten
iIr bekende radio
Momenteel behoort
hij tot de vaste diriginten-
staf van de Nederlandse
Radio Unie", aldus de
encyclopaedic.
Het fotoboek komt steeds
meer in trek. We hebben al verteld!
eens eerder op dergelijke
uitgaven gewezen, o.m. „Das
Afgewisseld door Benedict Sil- Münchner Jahr" van de jonge grafe 'Emmy Andriesse uitgeko
'"«Of!"'' uit Munchen. Eli-
het bijzonder heeft loejelrjd op sabeth Nlggemeyer. en bij J B Charles de begeleidende dl'^ïid'
net melodieuze middengenre. Vrmiwpn van Pariis' van tekst schreef. (Uitgave Bert Bak
Werd in het eerste boek in
beeld het verhaal van München
het boek van Jesse
de ontdekking van men-
n talrijke Parijse vrouwen.
Uit de tijdschriften
..Maatstaf" (uitg. Daamen
N.V.is bijzonder gelukkig met
zijn Utrechtnummer van tien vel
druks, met een belangwekkende en
zeer gevarieerde verzameling bij-
foto'boek, dat" zij dragen in proza en poëzie.
i te-
scoop-orkest.
Dit laatste lijdt geen twijfel,
want (zegt weer de encyclopae-
lom heette Achter het gordijn bouw. De Groot
van de suitekamer stond Hugo de
gen oio- Groot mel zlJn or)cest en maak
te behalve de bijpassende mu
ziek. allerlei on-orkestrale maar
noodzakelijke geluiden. Op de
gang ten slotte, dicht opeenge
pakt, zaten de Engelse in-
genieur White en zijn as
sistent. temidden van een
wirwar van moeren, kabels
en apparaten.
Het ging allemaal prima
KSS'
middengenre. „Vrouwen van Parijs" van
llbet i' Nederlander Nico Jesse.
orkest. De Groot als gastdirigent
van het Residentie-orkest en De
Groot die in café's musiceerde.
al deze ..De Groten" hebben el
kaar ten slotte gevonden in een
enkele Hugo de Groot. Die voor
goed heeft gekozen.
chtergrond. of
een Utrechts
ker-Daamen N.V.T Den Haagi. auteur Het opstel van Vestdijk
Het is inderdaad een beeldroman over Doorn valt eigenlijk wel bui-
geworden. een beeldroman van de
i de lijst, maar het is op zich-
"levënsveriiaal zelf interessant deze veelzijdige
oude j gjfij i »-
schrijver over zijn woonplaats te
,,t horen vertellen. Voor hen die in
ie. Utrecht geboren zijn of daar kor-
kinderen. visverkoopsters en zi- ter of langer tijd gewoond heb-
geunerinnen. doodbidders en ne- b°n. heeft dit dubbel Maatstaf-
gers, vissers en kunstenaars. Of nummer een aparte bekoring. Van
eigenlijk
AU componist van tal
loze hoorspelen en films
toonde hij een bijzondere
feeling voor het illiulra-
HÏ»,. "tnnnt»lïrh Re adel van een En juist met dat Promenade-
man welke nog uit een nederlaag orkest, dat de begrijpelijke mid-
y' m°w.rMhif heeft St°t.rdwoiin nenTuiVteraars'zoveel1 schoons ^ge- haal van "h^t Teven," van de wieg alle gereleveerd kunnen wordem
kwam. Went hi, beeft dtt ledwon- térugblikkend op het tot het graf Zoals J B. Charles mag in het bijzonder worden^ver-
rraafschavan het grote rijk der achter hem liggend deel van zon het zegt: Dit ,s een prentenboek,
graafschapen h etgrotery Ka w* kale,dojcopjsche loopbaan. vat De een beeldroman Een prentenboek,
bij de microfonische ^.nt zim èfgenl'iik muriTk-ideaal Groot alles samen, wanneer hij byeengelezen uil het leven op aar-
Hr«»ir. qjent ZI]n ïaeaai Zoa]s .fe nu waJ du de Ult honderdduizend beelden.
Wanner is hii zich zijn ideaal het wezenlijk ideaal, dat mij van Uit honderdduizend beelden waar-
hJi^t tew^dèn' Ook ^trover jongsaf heeft voortgedreven >n Jij. die keek aanwezig was
bewust geworden uok amroier j Ecn prent€nb0ek ontstaat door
encyclopaedic. llr rondgaan, zien; mense.
erbij behoren".
Italië
woonweg geen kans kregen
te winnen. Op 13-jarige
leeftijd componeerde zij
Rompelstiltskinvoor
compleet symfonie-orkest
en ze orkestreerde het zon
der enige hulp.
Nu, op 24-jarige leeftijd,
is zij een knappe en char
mante vrouw en verdient
opgeveer S 20.000 per jaar
als concertpianiste. De
Amerikaanse radio-rubriek
„The Voice of America"
zond haar spel al ver
schillende malen uit in de
Spaanse. Franse. Portugese
en Duitse uitzendingen.
Een groot aantal concert-
tournée's heeft ze al achter
de rug. ook door Europa,
Vorig jaar speelde ze met jjj
het Concertgebouworkest i?
en oogstte ze enorm sue-
ces op de Gershwin-Festi-
vals in Parijs en Madrid.
Het hoogtepunt van haar
s wel Ja
ik de spannende
die eerste primi-
De Dronk-
bcschrijvi
tleve opvoering van
aard", ecn volksstuk van ac
nalist Kees de Dood. In de
speelden de acteurs
xst zonder decors of
ook
dat je
thuiskomst van de „dronk'
aard" op commando moes
ten gaan huilen, kregen zo
de smaak ervan te pakken,
dat ze niet meer konden
uitscheiden. Gillend en
stampend moesten ze onder
veel kabaal dwars door het
orkest van De Groot lijfe
lijk worden weggedragen.
Het nieuwe en zich vernieuwen
de heeft Hugo de Groot steeds ge
boeid Ook hijzelf heeft (hoe kan
het andersi heel wat noviteiten
bedacht Zo kwam hij. nog in Ci-
nema-Royal met het eerste Radio-
Non-Stop-Programma. 5 kwartier
lang. Nadat hij omstreeks 1929 di
rigent van het eerste Vara-symfo-
nieorkest was geworden en zich
naar hartelust aan de klassieken
kon wijden, zette hij daarnaast
van alles op stapel: v
«««a*»*»*»**
Eens. lang voor de oorlog, gaf
hij op een morgen een eenvoudig
concert voor de omroep, waaraan
hij bij wijze van prijsvraag een
.ieata! vraagjes had gekoppeld.
Di; ..prijzen" waren in die dagr -
zciukkig nog» symbolisch
het niet het verhaal de bijna dertig grotere
ncnn maar hM var. nere bijdragen, die onmogelijk g tournee vorig jaa
het optreden in het paleis
- van Keizer Haile Selassie JL
meld het artikel van Wouter Paap -s pthionië in Addis 2P
over Marsmans relatie tot Utrecht. -Z
Maar hiermede is niets ten nade
le van de andere bijdragen ge
zegd.
In het novembernummer van
Pe »yia,amwe G'd_s.,valt <i Ravel. De Keizer onder-
Wat moei ik nor vermelden* rondgaan, zien; mensen ontmoe- de ..Monoloog bij Nacht van de scheidde haar met de h
Wat moet ik nog yermeioen. behoren". Dat de °u,de Herman Teirlink. een soort -0
Dat De Groot muzikaal leider van beelden veelal in Italië en Frank- beknopte levensbiecht, egn poging
-5 Abeba, op welk concert zij
werken speelde van de J1
lievelingscomponisten van
de Keizer: Beethoven en jjp
hele uitzending.
de instrumenten van het orkest
demonstreerde, droeg dan ook een Tvi»d. Dat hij Ul van ernstige en
pretentieloos, ja huiselijk ka rak- lichte muziekwerken op zijn naam
ter. heeft? Dat
Maai- de reactie! Bij duizenden
erden de brieven van belangstel- Maar neen, dat hebt U ln allerlei
u-nde luisteraars bij postzakken publicaties toch al lang geleren.
zijn woning binnengedragen. „Ik E„ „(ft u vergeten. In die en
cyclopaedic:
CARL LANS.
de Wereld Omroep Is geweest? rijk zijn gemaakt, doet niets ter- 't01 h«t opmaken
Dat hij een muziek-ultgeverlj zake want het levensverhaal van
D.. - kV,
Emmy Andriesse zijn stuk voor
stuk kunstwerken, vaak ontroeren
de beelden van de werkelijkheid.
Emmy Andriesse ontdekte en uit
haar ontdekking kwam de, compo
sitie. uit die compositie k'
óf luidsstudio in Nederland bestaat.
i de
zijn leven. Eerlijk, sober, zuiver,
maar arm. ..Broeder, leg af
die schaamte, aanvaard uw on
volmaaktheid Verzoen u met
de oneindigheid der verschillen.
Geef toe dat het is, omdat het
is. Het geluk kan immers nooit
dan een daad van liefde zijn. En
sterven doet men alleen." Be-
had". verklaarde De Groot,
iets in de verste verte niet
wacht. Werkelijk, ik was diep ont-
VIA NAALD
£N IM.AAI
hij als knaap speelde op een^fluit-
:cdachte. En die gedachte maakt langrijk is ook een bijdrage
de kijker blij een mens onder Pierre H. Dubois over ..Het
mensen te zijn. De begeleidende selijk dichterschap
tekst van J. B. Charles is pure J~
poëzie, ook ontdekkend. Niet be
doeld als uitleg van de beelden
(..Het klare beeld houdt niets om
verder uit te leggen achter"),
maar als begeleidend verhaal van
dezelfde mensen, van hetzelfde le
ven. Op 105 grote pagina's kunst
druk heeft .Dick Elffers een prach
tige typografische verzorging be
reikt. Een waardevolle uitgave.
■fr
5 gouden medaille
<r Kunst en Wetenschap. De
Odeon-grammofoon-maat-
■h schappij maakte enkele at
platen van haar, o.m. met
5 enkele eigen composities.
Concertdirectie Ernst 3
Krauss heeft haar nu weer jjj
naar ons land gebracht 3
•ts voor haar recital op 19 I
november in Den Haag. 2
*********************3
Kleine geschenken van grote waarde
sopraan? Zij die
op de hoogte
woorden direct mer
erg hoge sopraan,
het type 1
Sack Inderdaad, het spraakgebruik heeft van
dierbaar als dc colorafuursopraan de zeer hoge sopraan gemaakt, de sopraan die
staat is b.P. de beide zware aria's van de Koningin der Nacht
j handhai
monica. kor'.om met alle instru
menten die hij te pakken kreeg.
Ook bestond er voor hem maar
een soort publiek: een aandach
tig publiek. Was er dus ooit een
beter dan de huzaren uit het Gar
nizoen Den Bosch, die steeds
maar meer wilden
hem dat
Infanterie in Maastricht,
kortgeleden, bijna vijftig jaar la
ter dus. zijn nieuwe Defileermars
werd bekroond.
„Ik maak geen onderscheid",
zegt Hugo de Groot. ..Zolang mu
ziek niet banaal is noem ik het
Kunst."
Hier dan manifesteert zich het coloratuur-sopi
contrapunt van de Groots per
soonlijkheid difpe a]t fcan ook een
Stroomopwaarts coloratuur-zangeres zijn en
een diepe bas een colora-
1851 het lied ..Rossignol" (Nach
tegaal». dat later door Liszt
pianowerk
tuur. zoals we weinig zullen mee
maken. (25 cm langspeelplaat
LX 3150>.
Johan Fabricius-
Omnibus
(en andere goedkope
herdrukken)
n Mozart's opera „Dn- Zauberflötefe zingen. Maar in feite zegt werkjes. die toch stukjes verruk-
het woord „coloratuur niets over de hoogte Het is afgeleid
het Latijnse color, d i. kleur En op murickpebied is de coloratuur
een uersienng ran een melodie door middel van nootomspehngen,
een soort versierend passagewerk bi.it'. En zo kan men dus eigen
lijk wel spreken van een colon
kelijke muziek zijn, worden door
Mado Robin onverbeterlijk gezon
gen (25 cm langspeelplaat LW
5239».
De Arbeiders Pers te Amstei
dam heeft verleden jaar
d,rd« llemtype
,Jn 1917 werd hij na
vergelijkend proefspel
d oor Willem Mengelberg
aangesteld als riolist in het
Maar waarom deed Hugo zijn
rijke gage als cafè-musicus „ca
deau". om het schamel salaris
van zijn kunstbroeders in dat or
kest le gaan delen?
In Den Bosch was het al net
zo gegaan Die geschiedenis be
gon op een zaterdagmiddag toen
de Jonge Hugo. 15 jaai -
tuur-bas. althans zij kun
nen ook coloratuur-aria's
zingen indien ze er ten
minste de techniek voor
hebben Wellicht zou men
dus bij de sopranen beter
kunnen spreken van een
„soprano leggiero", lichte
sopraan Doch de term co
loratuur-sopraan is ai zo
ingeburgerd, dat ik
il houden en
dan zal iedereen begrijpen,
wat hiermee wordt bedoeld
Een coloratuur-sopraan
zingt nog een octaaf hoger
dan de gewone sopraan
sommigen zelfs nog meer
Want ook in dit genre zijr
er weer verschillen Ik wil
er drie noemen: Madi
bin. Erna Berger
Loose
De Franse sopi
is de hoogste en
volkomen in dit stemtype let
hal! jaar zomaar deze aanstelling zangeres met het
op en vertrok naar Den Haag ,cheu, timbre, ideaal
r broek, achter de pia
no van een bioscoop werd ge
sleurd. om «en feestprogramma
te redden, dat door uitvallen van
de pianist misliep Hij deed het
zo goed dat hij terstond werd
aangesteld tegen viermaal het sa
laris. dat zijn vader bij het Ste
delijk Orkest verdiende'
Waarom dus gaf hij na ander-
i Mado Rol
de lage sopraan, de mezzo
sopraan. een stemtype tussen
praan
A en wel de tenor, vertegen
woordigd door de befaamde, nu al
87-jarige Italiaan Tito Schipa, een
echte lyrische tenor, of beter ge
zegd nog: een ..tenore leggiero"
al moet hij dan de hoogste noten
met falset zingen. Tito Schipa be-
gon zijn carrière eigenlijk als kind. toch schaars
In de;
Puccini in de 2e acte moet uit-
nden roepen: „Vo Ia tromba e il ca-
vallin". Van dat moment af ging
!^rè h'i carrière maken.
DURIUM maakte van hem een
opname in Napolitaanse liederen,
Men kajt niet zeggen dat er te
genwoordig niet voor iedereen de
gelegenheid is goede werken nit
de wereldliteratuur te lezen. Alle
uitgevers beijveren zich er voor
de literatuur onder zo breed mo
gelijke lagen van de bevolking te
brengen tegen zeer redelijke,
soms zelfs bijzonder lage prijzen,
groot Zulk streven bewijst, dat het de
uitgevers heus niet altijd om za
kelijk belang te doen is, maar dat
zij ook proberen een cultureel
standpunt in te. nemen. Ze wil
len de mensen graag wat goeds
de vertellingen* Wij blcd"- d«~h hel"* d«*
iet geen
harde.
ilt. zoals de bariton
en bas. Bij een me
sopraan kan men eigenlijk twee dat jn de opera La Bohème"
timbres onderscheiden: het so
praantimbre en het alttimbre. De
betiteling mezzo-sopraan
veel zangeressen niet zo erg pret
tig. ..Je hangt- j
in", zeggen ze
zich alt noemende zangeressen
zijn in werkelijkheid mezzo-so
praan. Overigens een foutieve ge
dachte. want de mezzo-sopraan is
een zeer belangrijk stemtype. een
stem die een Carmen kan zingen
of een C'nerubino in Mozart's „Fi
garos Hochzeit".
De Griekse mezzo-sopraan Irma
Kolassi is de zangeres met het
sopraantimbre en de kunstenares
die voorbestemd is de Franse mu
ziek te zingen. Dat is haar fort.
doch in andere muziek it zij ook
een ideale vertolkster, b.v. in
in Purcells ..Dido and Aeneas",
in Strawinski's ..Oedipus Rex",
en in Alban Berg's ..Wozzek". De
stem van Irma Kolassi is van een
ontroerende warmte en heeft een
ongekende rijkdom aan kleurnuan-
behaald met een Antoon
Coolen-Omnibus. en komt thans
met drie romans van Johan Fa-
bricius (in één band) op de markt.
De voornaamste voorwaarde voor
het slagen van een dergelijke po
pulaire uitgave is natuurlijk de
kwaliteit van de vertellingen. Wij
beschikken over veel romanschrij-
de echte vertellers zijn
de winstposten.
Uitgeverij W. Gaade te Delft
i b r i c i u s-O m n i - heeft dit wel zeer duidelijk be-
ïndt men bijeen: „Kome- wezen met de waardevolle Pre-
dianten trokken voorbij". ..Het ciosa-reeks, die thans juist één
meisje met de blauwe hoed", en ja?r bestaat en redactioneel ge-
Flipje". Drie zeer uiteenlopende leid wordt door de literatoren Ben
erhalen, maar zeker alle drie van Eysselsteijn en Kitty dc Jos-
deze veelgele- selin de Jong. In dat ene jaar
13 deeltjes uitgekomen.
Ook
acht stuks. w-o. het populaire hand
..Funiculi' Funicula", alles met or-
kcstbegoleiding o.T.v. Mino Campa-
nino. (25 cm langspeelplaat DLU
96020). Wie zou deze liederen be
ter zingen dan Tito Schipa, met
zijn typisch Italiaanse timbre en
zijn typisch Italiaanse stemtruc-
jesDe opname is wat scherp,
doch het is heerlijk om deze lich
te muziek uit het zonnige land zo
eens even in uw huiskamer te heb
ben en dan nog te weten, dat ze
gezongen wordt zoals het niet be
ter Van en door niemand anders
dan door de favoriet Tito Schipa
representatief vo-
boek t
Fabricius ter omvattend vertaalde novellen
leemt weet waar hij aan internationaal bekende auteurs.
™RoJnfntiek' span- Een prachtig voorbeeld dus van
ning. De_rhal_ve geen kmderlectuur. het streven naar de democratise-
...4.1-1 j. ring van het boek. Kleine deeltjes
de uitstekende S a 1 i
manderreeks verschenen
weer enkele herdrukken. Het ver
wondert ons niet dat Carry van
Bruggen's ..Eva" hier opnieuw
gemiddeld 80 tot 96 pagina's,
enkele maal in een dubbel
zoals b.*v. „Goden, men
sen en dieren" van de Indische
dichter Noto Soeroto. (196 pagi-
Vorm en prijs zijn aantrekke-
CORN. BASOSKI.
W.
Decern.
kost bijeen moest schat reten
door in café's en restaurants te
spelen.
De Groot zegt:
..Ik wilde niet verzanden in
plaatselijke beroemdheid
En ook voor zijn vrijwillige ar
moede in het Concertgebouwor
kest kan een goed motief bestaan
Maar intussen heeft hij zich al
drie maal van de stroom, die
hem wilde opnemen. losgemaakL
Verscholen achter d(
gen ligt.
sluimerend, misschien
Kooit'» N»"' E'n"
Berger reikt niet zo hoog a-s Ma-
do H.bin «n h„ti i»"- ,t'f!*l«
en warme lichtheid een pracht.-
ge Lucia uit ..Lucia di Lammer-
moor" van Donizetti En Emmy
Loose ter. slotte, van de Wcense
Staatsopera. is dc soprano leggie
ro die nog meer lyriek geeft en
eigenlijk nog lichter is. het typ.-
van de coloratuur-soubrette «roa.s
b.v. Louise de Vries in ons land
eens was). Voor haa
partij die van Blondchen uit M.-
zarts „Entführung aus dem Se
rail".
bracht
r nieuwe
_iiek-terreinen drijven. onb*-j
vooroordeeld en stroomopwaarts hoogste coloratuur-sopraan
io geheel naar zijn eigen aard. ogenblik, de Francaise Ms
Inderdaad beviel het De Groo' bin Wat het meest °pv»lt
onder Mengelberg, men kon zelfs zang is. dat de hoogste to
ean een persoonlijke vriendschap- nog zang blijft en dus g
pel ijk contact met de grote mee«- gil wordt. Haar «temUmb
tor ipreksn Toch vinden we heel overeenkom:
hem -nge ;»ren later terug als van een glazige
dirigent vu het -erote Cinema
s de ideale kunstenares
Zij zingt, prachtig begeleid door
het London Philh. Orchestra o.l.v
Anatole Fistoulari. heerlijke en
charmante werkjes Allereerst ,.H
Bacio" «De Kus», een wals van
Luigi Arditi «1822—1903» Daarna
Thema en variaties" van de Oos
tenrijker Heinrich Proch (1800—
1573- ecn werk dat vaak a!«
Einlage" tn een opera-voorstel-
ng werd gebruikt. Dan het be
faamde lied ..Vilanellejtagr-
coloratuurwerken
DECCA maakte van haar een
opname van „Poème d? l'amour
et de la mer" van de Franse com
ponist Ernest Chausson (1885
1899'. op tekst van Maurice Bou-
chor. De muziek van Chausjon is
van een nobele melodiek
en veelal ernstig van karak
ter. Paul Dukas schreef eens
over deze muziek, dat ze
„een harmonisch evenwicht
heeft tussen de serene ex-
Mado Robin behoudt pressie der rust van Chaus-
son's leven en de smartelij
ke accenten die hem de
aanblik van een wereld, die
hij gelukkig en stralend
had willen zien. ontrukte"
Het ..Poème de l'amour et
de la mer" werd geschre
ven tussen 1862 en 1892 en
is ontroerend door de per
soonlijke orkeitkleur en dc
welvende melodiek. Zoals
Dertig jaar geleden lazen
wij haar subtiele „Het Huisje aan
de sloot". Een boek vol van in
tiem Joods familieleven. In
„Eva" gaf deze begaafde schrijf- lijk gemaakt'
ster zich ten volle als moderne le auteurs bij een zo groot
vrouw. Mede in deze reeks ver- gelijk publiek te brengen c;
scheen van de Canadees Hum- tevens in te leiden door in
phrey D. Cobb „Op het veld van boekje opgenomen toelichting
eer", een beroemde roman uit de de schrijver en zijn werk. Me'
wereldoorlog 1914'18. (Querido's zondering van het bundeltje
Uitgeversmij. Amsterdam». Noto Soeroto zijn het tot heden
Mado Robin, de hoogste sopraan
i an deie rijd maakte een opname
naam. al heeft Deccs de plaat
dan wat scherp opgenomen he-
„13- W e Erna Sack wel eens
hoeft gehoord, weet dat hier alleen
maar vat hoge vogelnootjes za-
tcn heel charmant, maér als
noflkiuiatHMHMjll
waarde mi
faam als
i altijd
Italia
de stemsoort
leid door het London Philh.
compon'-t- uit Bra..V OrchtXr. I.v Loui»
i toch nergens sche!
Dal'.' Acqua tgeb 1890 en ten
glotta van dc Rus Alexander
Alcxandrowitsch Alabief <1787—
Froment. dit werk zingt i
vin een ontroering, een
zuiverheid et» aan ttaneul
GIJ ZEIDET MIJ
Ge zeidet mj: een eenzamk oude vrouw
Zal ik gaan worden, ah ge er niet meer zijt.
'k Vermoedde niet, dat ik in eenzaamheid
Eens ieder woord van u gedenken zou.
Ge zeidet: samen jong te zijn geweest,
Is het onschatbaarste, dat liefde kent.
Nooit dacht ik, dat mij dat het allermeest
Zou blijken, nu ge mij ontnomen bent.
Ge zeidet: laat ons leven voor elkaar,
Zoveel wij kunnen, wont het duurt zo kort.
Hoe kort nog maar. dat wisten wij toen niet.
Maar dat wij dit althans vervulden, wordt
Mij de weldadigste gedachte, waar
Ik mee kan samen zijn in m;jr> verdriet.
De in 1951 overleden Indisch!
dichter Noto Soeroto, wiens IT»
janglieder-n en dierfabelen
uitgegeven in de Preciosarecty
van uitgeverij Gaade te Delft, I
1
toe uitsluitend vertaalde noveUS
geweest. Herman Teirlinck hew
nu een nieuwe novelle voor dea
,c.. lucul.m„.t w.C4 Preciosa-reeks toegezegd, waai
zijn werk. Met uit- do?.r er..du.5 ,weer «W
Van de vertaalde auteurs d<4
men we „De minnaar" van
E. Bates. „Intermezzo in Meisei
heim" van Ludwig Bate „Atla%
tische Nacht" van Louis Brodj
field, „Oude wegen en jonge me®
sen" van de Fransman And*
Chamson. voorzitter van de k
tern. P.E.N.. „Poverello" van He:
mann Hesse. „De Wet" van Thd
mas Mann. „In de ban van h«j
noodlot" van Art. Schnitzli
„Ojembo" van Albert Schweizef
„De brief" van W. Somer*
Maugham, „De vader" van Ernl
Wiechert. „Afscheid" van Sigr$
Undset en „Ballingen" van de h#
nog weinig bekende Italiaan C-*
sare Pavese. Een serie dus, c
waard is in elke boekenkast
staan en waaruit men telktf
weer kan lezen. De omslagen tó
geheel overeenkomstig de
Noto Soeroto „Goden, mensen
dieren", een unieke verzamelr
..Wajangliederen" cn de diei
bels „Djaman Koekila"
rend door wijsheid en schoonht
De Preciosa-reeks bevat kleine ll
schenken van grote waard».
