CHRISTELIJK
l
Dr. A. G. Honig tot docent
in Makassar benoemd
De Europese eenheid en de
sociale politiek
Een merkwaardige kerkdienst op
het s.s. Zuiderkruis
"T
Waarom zo lang?
2
Opvolgers van
dr. H.
Berg*
ema
Op verzoek van het curatorium
van de Theologische School in
Makassar hebben deputaten van
de zending der Gereformeerde Ker-
ken in Nederland als opvolger van
dr. H. Bergema, die zendingshoog
leraar aan de theologische hoge
school te Kampen is, benoemd dr.
A. G. Honig, docent aan de theo
logische school in Djokjakarta.
Dr. Honig heeft zijn benoeming
aangenomen en zal in de loop van
het volgende jaar naar Makassar
vertrekken.
Dr. A. G. Honig werd op 10 maart
1915 geboren te Kampen, waar zijr
der hoogleraar was aan de Theologische
Hogeschool. Hij studeerde aan de Theo
logische Hogeschool te Kampen, en aan
de Vrije Universiteit te Amsterdam,
waar hij het doctoraal examen in de
theologie aflegde.
Op 25 mei 1941 werd hij te Siegers-
woude (Friesland) in het predikambt
bevestigd. Op 19 december 1943
bond hij zich aan de kerk van Heeg, die
hem beroepen had voor de missionaire
dienst.
Voorts heeft hij tot 1951 te Leiden ge
werkt voor de arbeid onder de stude
rende oosterlingen.
Op 24 januari 1951 promoveerde hij
bii professor dr. J. H. Bavinck aan de
Johannes Calvijn-academie te Kampen
tot doctor in de theologie op een proef
schrift over een zendingsonderwerp. In
Boek
VAN DE DAG
IN de Cultuurserie van de Forum
Boekerij (Adm. M, C. Stok. Zuid-
Hollandsche Uitgevers Mij) verscheen
30.000 km Sledevaart door de Deense
cineaste Jette Bang in een vertaling
van dr. Annie Posthumus.
Jette Bang, die in opdracht van het
bestuur van Groenland een kleurenfilm
heeft gemaakt over Groenland en zijn
bewoners weet ons in dit boek van be
gin tot eind met het relaas van haar
reis te boeien. Het wordt nergens droog
of saai; ontmoetingen met de Groenlan-
ders worden raak en vaak met veel hu
mor beschreven. De interessante foto's
dragen er belangrijk toe bij. onze ken
nis van Groenland uit te breiden.
Wij hadden na het lezen van dit boek
het gevoel, of we zelf een reis naar
Groenland hadden gemaakt en dit mag
wel als een groot compliment voor de
schrijfster gelden.
mei 1951 vertrok hij naar Indonesië.
Dr. Honig heeft aandeel gehad in
uitgave van een periodiek voor
Oosterse studenten. Hij publiceerde ei
ge preken en geschriften voor de ze
dingsstudiecommissie en schreef tal v
artikelen in tijdschriften.
Ambtsaanvaarding in
Utrecht en Delft
Dr. G. H. Blanken, benoemd tot bijzan
der hoogleraar in de faculteit der let
teren en wijsbegeerte aan de Rijks
universiteit te Utrecht om onderwijs
te geven in de nieuw-Griekse taal er.
letterkunde, zal op 15 oktober zijn
ambt aanvaarden met het uitspreken
van een redevoering in het groot audi
torium.
Dr. A. H. Wapstra. benoemd tot buiten
gewoon hoogleraar aan de Technische
Hogeschool te Delft om onderwijs te
geven in de experimentele kernfysica,
zal op woensdag 17 oktober zijn ambt
aanvaarden met het uitspreken
een rede. De bijeenkomst wordt
houden in de aula en begint 's middags
te half vier. Na de inaugurele oratie
is er een ontvangst in het gebouw der
voormalige Akademie aan de Oude
Collectantendag
Surinamezending
In het gebouw der C.J.M.V.. Prinsen-
,g/3ui w Den HaaS w°rdt zaterdag
13 oktober de provinciale collectantendag
voor Zuid-Holland van de Suriname
zending gehouden. De samenkomst be-
4 om drie uur. Ds. N. M. Erné zal
zijn werk vertellen en na de pauze
kleurendia's vertonen. Pianospel en zang
luisteren de middag op. Van vijf tot zes
pauze e^n gemeenschap.
Ds. E. Daalder
Ds. E. Daalder, doopsgezind predikant
te Dantumatfoude. heeft eervol emeri
taat aangevraagd tegen 1 december we
gens zjjn benoeming tot directeur van
het consultatiebureau voor alcoholisme
4~ Groningen.
Ds. Daalder werd in 1915 geboren. In
42 aanvaardde hij te Oldeboorn het
predikambt. In 1947 vertrok hij naar
Westzaan en in 1951 verbond hij zich aan
ijn tegenwoordige gemeente.
Adw>rtpntie
Rheumatiek
Wrijf uw pijn weg met Kloos-
terbalsem, die diep in de huid
dringt en de pijn verjaagt.
Kloosterbalsem
geen goud zo goed" J
Melodie
en
woord
der Ethergolven
Beroepingsiverk
NED. HERV. KERK
Beroepen door de Generale Synode
als pred. voor bijzondere werkzaamhe
den. verbonden aan de classis Haarlem
(zendingspredikant te Hollandia): H. A.
van Herwaarden, laatstelijk predikant
te Watergraafsmeer.
Aangenomen naar Dordrecht Iwijkge-
meente 4): S. L. Knottnerus te Hille-
gom.
Bedankt voor Brucher en Kerkwijk:
M. Ottevanger te Leiden.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Capelle aan den IJssel:
J. van der Zanden te Murmerwoude; te
Grootegast: J. A. van Netten te Sloot-
dorp; te Workum: J. van Tuinen te
Schettens.
Bedankt voor Amsterdam (vak.-P.
Veenhuizen)K. M. R. van der Beek te
Arnhem; voor Ruinerwold-Koekang
(vak. A. Herder): J. H. Rijnema te
Oude Pekela; voor Zwolle (vak H. A
Munnik): J. M. Bloemkolk te Ede.
Aanvaard de benoeming tot hulppre
diker te Enschede: P. J. Lambooij,
emeritus predikant te Enumatil. die
voor dergelijke benoemingen naar 3o-
zum. Breskens en Rockanje bedankte
GEREF. KERKEN (ond. art. 3D
Beroepen te Dokkum-Wierum: kand.
H. van Ommen te Baarn.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Rotterdam-West: H. C. van
der Ent te Werkendam en E. Venema te
Maassluis.
Conferenties
Het christelijk paedagogisch studiecen
trum organiseert op 1 en 2 rwembev
een landelijke muziekconferentie voor
het voorgezet onderwijs (nijverheids
scholen voor meisjes en jongens, land-
bouwhuishoudscholen, u.l.o - en g.
l.o.-scholen). De conferentie, die op
Woudschoten bij Zeist gehouden wordt,
is bedoeld voor allen, die direct of
indirect met het muziekonderwijs op
die scholen te maken hebben, dus niet
uitsluitend voor muziekleraren.
In aller
tegenwoordigh eid
Christenen moeten zich voor hun
belijdenis niet schamen. In de kerk
hebben we daar geen last mee. Als
de voorganger „de twaalf artike
len" heeft voorgelezen en heel de
grote menigte dan zingt: Wij loven
U o God, wij prijzen Uwen naam
wat kan dat een verheffend mo
ment zijn.
Maar dat gebeurt op zondag. Op
dinsdag, woensdag en de andere
dagen der week komen we niet
in de kerk. Dan
zijn we in kan
toor of fabriek,
op de beurs of
in de trein. En
kom daar nu eens
voor je belijdenis
uit. In de gemoe
delijke tijd van
vroeger ging dat
nog, maar ons
leven,is toch zeker veel te gecom
pliceerd.
Laten we ook vandaag weer
eens bij Paulus in de leer gaan.
U weet wel: die man, die eenzaam
bad in het huis van Judas in de
Rechtestraat te Damascus Een
hele tijd later was hij als gevan
gene op weg naar Rome. Beman
ning en passagiers van dat schip
waren niet veel bizonders. Maar
tóch sprak Paulus die mannen over
God, „wie ik toebehoor en die ik
vereer." (Hand. 27 23)En daar
bleef 't niet bij. Op Paulus' aan
sporen besloten de mannen, die
dagen lang in touw waren geweest,
iets te eten. Maar Paulus nam bij
die maaltijd de leiding. Hij nam het
brood, dankte God in aller tegen-
EEN
WOORD
VOOR
VAN
DAAG
JONGERENCONFEREISTIE TE WORMS
(Van een
verslaggevers)
In Worms, eens het centrum van het Heilige Roomse Rijk, dat naarmate
het nationalisme opkwam aan betekenis inboette, heeft zaterdag het pro
bleem van de Europese eenheid in het middelpunt van de belangstelling
gestaan. Het protestants-christelijk aspect van dit vraagstuk werd op de
conferentie van Europese jongeren, die in de oude Rijksdagstad onder
auspiciën van de Junge Union Deutschlands gehouden wordt, naar vorer
gebracht door dr. W. P. Berghuis, voorzitter van de Nederlandse anti
revolutionaire partij.
Wanneer men de Europese gedachte
aan een beschouwing onderwerpt, komt
men tot de ontdekking, dat hier sprake
is van het scheppen van een geheel
nieuwe machtssfeer, een nieuw staats
verband. Een ingrijpende verandering
dus. Het is opmerkelijk, aldus dr. Berg
huis, dat vooral de protestantse groe
peringen open staan voor de Europese
gedachte. Als oorzaak zag hij het feit,
dat een nationale overheid voor hen
nooit een doel in zichzelf was. Het gaat
hun veeleer om recht en vrijheid, ge
baseerd op de bijbelse steatsgedachte.
Wanneer men zich nu afvraagt, of de
nationale overheden hun onderdanen dit
recht en die vrijheid nog kunnen garan
deren, moet men een ontkennend ant
woord geven.
De geschiedenis heeft ons reeds zeer
vele veranderingen in de staats- en re
geringsvormen te zien gegeven. Men kan
derhalve verwachten, dat in de toekomst
nieuwe staatsvormen nodig zijn. Dit
moet men nuchter op zich laten inwer
ken. Bdvendien Is er geen aanwijzing.
woordigheid. brak het en begon
te eten. (Vers 35).
Behoren wij Jezus toe? Vereren
wij Hem? En danken wij Hem in
aller tegenwoordigheid voor Zijn
weldaden?
Zijn dit voor ons soms wonder
lijke vragen, van iemand die „bui
ten 't leven" staat? Maar wat ver
wacht Jezus van ons? Lees Matth.
1033.
Als boordpredikant naar Zuid-Afrika
DR. H. JONKER, her- f
vormd predikant
te Amsterdam, heeft
vorig jaar een reis
maakt als boordpredi
kant met het emigran-
Deining
middags rustige gesprek
ken konden hebben in de
hut. Ook lieten velen niets
van zich horen. Dat zijn
vooral de buitenkerkelijke
Hervormden geweest.
Bj] de aankomst bleek
mij dat ook een Hervormde
b2,0.^e„e8tAULk.e,„e?..ik u" mii» wljkeemee»t«
naar Zuid-Afrika. In De heid". Het
Waarheidsvriend ver-
WOENSDAG 10 OKTOBER I
Land-
13.00 Nws
Meisjeskoc
Grai
17.40 Koersen; 17.45 Orgeiconc; 18.05 Vocaai
18.20 Spectrum v h Chr Organisatie- en
18.30 RVU: Ds
19 30 Buitenl
Dkrant; 20
21.15 „Nehalem
22 05* Film
latlsche vol-
Muz
20 00
zee De RaHinn "|suit2: Rijksdelen
<ssv;£,2ïïï
*33: SS Nf'dlXHSSp1ij?tAi,.-
V, pi v£ï££
22.30 De noodzaakten ^e^geva'ren v?riJi^ork;
KRO: 17.0017 40 V d lc(n/l
AVRO: 20.00-22.00 Je kunt het toch
meenemen, blijspel. tóet
Engeland, BBC Home Service. 330 m. 12 00
V d scholen; 13.00 Gram; 13.30 V
Nws; 14.10 Rep;
18 J0
Hilversum n, 298
7.10 Gym: 7.20 Gra
onfbijtcli
VARA:
J.00 Nwt. I
V d vrouw. VPRO: 10.00
14.30 Quiz; 15.00 V
17.00 Vespers; 17.4L
18.55 Weerber; 19.00 Nws' 19.75 Towi
Country; 19.45 Volksdansen; 20.00
82f »?ii 21 00 Symf-ork;
2215 Discussie; 22.55 Sopr en plan7
i Koi-rJ^ Gr#m: 24 00 Nw,; 0.0A-O.13
t Program, 1500 ei
•rouw. vmu: ïu.uv J""" "WB cn voordr; 12.15 Mrs E
Schoolradio VARA: 1020 Gram; 11.00 RVU: ?®*b: 1230 Dansmuz; 13.15 Lichte
B Rombouts; Pianospel^ 14.00 Orkeatconc; 14.45 V d
13.45 Pli
kleuters; 15.00 V d
V h platteland; 12.38 kestconc; 16 45 Am
13.00 Nws; 13.15 Ten- Dagb; 17.30 Voord:
3.18 Strijkork; 13 50 Orgelspel; 19.00 Ge'
17.15 Lichte
Puzzel
"1
Voordr; 0.15 Ja
0.55-1.00 Nws.
Brussel. 324 n:
ber; 12.34 Gram
progr. 14.00 S.
17.45 Orkestconc; 1845
ar muz; 19.45 Hoorsp;
Sport; 20.30 Gevar progr-
21.30 Hoorsp;
Mis muz; 24.00
13.00 Nws; 13.11 N
Iradio; 16.00 Koersen
16 15 Ork conc; 17.00 Nws;
17.50 Boekbespr; 18.00 Caus;
nemen.
schrijft: tod?
Tussen Amsterdam en voor
IJmuiden nodigde de pur- den.
ser, het hoofd
de geestelijk- van de pater gesloten
s een twee- terzijde geschoven om mlj sterk dat hij niet ge-
met twee plaats te maken voor een weten heeft dat zijn eigen
slaapgelegenheden boven eenvoudige katheder. De wijkpredikant als boordDre-
telt hij iets van zijn elkaar, een bureau en een bijbels en de psalm- en ge- dikant de reis meemaak-
wprk- in pon artilrol tafeltje met twee stoelen. zangboeken uit de kist van te
'De verhouding met pa- de Hervormde Emigratie jn de eerste kerkdienst
waaruit we iets over- ter Agaci was allerplezie- Centrale werden uitge- preekte ik over Psalm S-
Jonker Ha* was reeds zijn reikt benevens een wel- >iAUe einden der aarde
J•- - ik kreeg de kom-kaart met aanwijzln- zuJien aanschouwen het heil
gen, door de boordpredx- onzes Gods" en wees de
kant ondertekend. Een ker- „boordgemeente" op de
wonderlijke leiding Gods
n hYr?eg in de geschiedenis, dat zij
ook oud-ambtsdragers nu ppn lanj
dienst aan boord, de bekend, een boordpredikant aanwezig waren. Twee he- aan het -„J* A1
R.K geestelijke en mij moet telkens in deze iet- ren staken hun vinger op, de aarde waar God door
uit tot een bespreking wat vreemde samenleving de één was oud-ouderling ziin eoe'dzunstieheid hot
in zijn hut. Ik mag meede- inkomen, toch went het van de Hervormde kerk, de ïïcht van Fvan^ilfp
len. dat we van hem en gauw. ancjere oud-diaken van de hleft gebracht Sïï? zil
ook van de kapitein en de Naast onze gesprekken Gereformeerde kerk. Ze daar in het vreemde land
gehele bemann ng de groot- over de gebeurlijkheden werden dadelijk benoemd njet van ^et Evangelie ver
W"JJ" wel .niet «eheel yolgens stoken zullen zijne
bisschop 6en- door de boordpredi-
een zeer bekwame man kant ondertekend. Eer
dit werk had uitgezon- keraad had ik niet,
Hij was met de ge- tijdens de dienst vroeg ik,
boordleven
ste hulp
uij de
boord, hadden
werk hebben ondervonden, soms theologische gesprek- de regelen van de kerkor-
De kerkdiensten werden ken. De vroeg hem allerlei de! —tot „boordkerke- "®l ee° m „Wi*lr"
vastgesteld. Elke zondag zaken over de rooms katho- raad". Ze zouden o.m. g
zou om zeven uur en negen lieke eredienst, welke hij zorg dragen voor de inza- J, Hvfn." wfs. D°g'
uur voor de R.K. passa- zeer uitvoerig beantwoord- meling der gaven. al veel deining, zodat dat
giers en bemanningsleden de. Over het protestantisme Natuurlijk was Ik zeer bet spreken en het luiste-
de mis gelezen worden, ter- vroeg hij mij niets, wel benieuwd naar de op- ^®n gemakkelijk maak-
wijl ik daarna om half elf wees hij eenmaal op de komst. Er kwamen er plm. ^fht®r ""3 *1®* wit.
kerkdienst zou houden voor verdeeldheid in het protes- 100, wat, volgens de purser, "et "'mdoek, voor
de protestanten aan boord, tantisme. vergeleken met andere J?1*11?1.®" en e v.ro« i
De diensten zouden alle ge- emigratierelzen, een hoog de ki?dfr®"' luisterende
houden worden in de bio- UtE volgende morgen had aantal was. De tweede "f1 j00™, va"4 di®
scoopzaal in het vooronder. U om half elf de eerste dienst waren er 120. Later 4?od>. dl.® deze"ae blijft in
Elke avond zou door mij kerkdienst plaats. Op het leerde ik de mensen let- ®®J ko®,e vad"la"d' als ta
om acht uur een dagslui- mededelingenbord stond de wat beter kennen. Ik moet warme ^uia-Atrika.
ting gehouden worden in de dienst aangegeven, terwijl bekennen, dat de Gerefor- 7
kinderkamer op het B-dek. ODk de scheepsomroep de meerden 't trouwst waren. 20 VPer de ZiUlaer-
die dan gevolgd werd om djenst had aangekondigd. Van de Hervormden waren kruis verder, met zich
half negen door het avond- Een organist had ik spoe- diegenen trouw, die kwa- in
gebed van de pater. dig gevonden, die bereid men uit meelevende ge- meevoerende een stukl*»
Spreekuren zouden wij in bleek de diensten en de meenten. Dit geldt ook van mensheid met lief en
onze gemeenschappelijke avondwijdingen op het de avondwijdingen. H tplpiirctollino
hut houden, de pater des scheepsorgeltje te begelei- Het was voor mij een on- ieea' ^eursieiling en
morgens om elf uur en ik den. Ik verzocht hem vijf mogelijkheid alle 800 pas- verwachting, moeite en
om vier uur in de middag, voor half elf met een im- sagiers binnen 16 dagen te hoon varende naar hpf
Wanneer de één spreekuur provisatie te beginnen, zo- leren kennen, daarom
hield, zou de ander de hut dat de bezoekers enigszins drong ik er op aan met andere einde van de
niet 'betreden, maar zich het_ idee zouden lebben mij kennis te maken ^op aardbol de warmte tege
moet.
die doet veronderstellen, dat het in Gods
raadsplan ligt, dat de huidige Europese
staatsindeling tot de jongste dag moei
blijven, zoals zij Is, aldus dr. Berghuis
Vooral voor de Zwitserse jongeren
opende dit referaat nieuwe gezichts
punten. Het neutrale Zwitserland houdt
zich immers steeds afzijdig var, de rest
van West-Europa. Dit is niet alleen
thans het geval, het was doorgaans
in de geschiedenis Het land heeft
daarbij zijn natuurlijke ligging tussen
de bergen mee. Evenwel kreeg men bij
de discussie over het referaat de indruk,
dat het streven naar de Europese een
heid de Zwitserse jongeren niet onbe
roerd liet.
Voor Duitsland deed zich nog een an
der probleem voor, een probleem, dat
velen naar de keel grijpt. Het probleem
werd op de conferentie gesteld door
een deelneemster uit Berlijn, waar h
meer speelt dan elders in de Bondsi
publiek. „Wat moeten wij bovena:
stellen, de hereniging van Duitsland of
de Europese eenheid?" Het ia een harde
zaak voor de Duitsers. Wanneer
eenheid van Europa verkiest, komt de
hereniging van Oost-Duitsland en de
Bondsrepubliek op de lange baan. in
het gedrang zelfs. Het communisme zal
immers des te meer zijn sporen druk
ken op het Duitse volksdeel achter het
IJzeren Gordijn.
Zo is het Europese vraagstuk
probleem, dat voor bijna alle Euro
pese landen andere aspecten heeft.
Een vraagstuk echter, dat men voor
de westerse wereld universeel kan
stellen, leverde In de discussie meer
bevrediging op: het vraagstuk van de
economische en sociale politiek, van
uit protestants gezichtsveld bezien.
Ook hier leidde een Nederlander de
gedachten: nir. C. G. van Dam, secre
taris van het verbond van protestants-
christelijke werkgevers in Nederland.
Hij stelde overeenkomstig het godde
lijk gebod de liefde jegens God en de
naaste centraal Dat betekent, dat de
overheid voorwaarden heeft te scheppen
voor de ontplooiing van ieders persoon
lijke verantwoordelijkheid, tegen de so
cialistische denkbeelden en tegen de
ontwikkeling van de moloch der groot
industrie in.
Mr. Van Dam vertelde in dit opzicht
over de organisatie van de arbeid zoals
die in ons land is, over de publiekrech
telijke bedrijfsorganisatie en de achter
gronden, die haar steunen. Uit de dis
cussie bleek, dat ons land op dit punt
Duitsland en Zwitserland ver vooruit
is. Daar is het onbekend, dat bedrijfs-
lichamen verordenende bevoegdheid be-
Een ander aspect van de persoonlijke
verantwoordelijkheid, dat ter sprake
kwam was het moeilijke probleem van
de vrUe-tiiA-hesteding van de industrie
arbeiders. ien neemt immers waar,
dat de mechanische grootindustrie de
persoonlijke ontplooiing zó in de wég
staat, dat massificatie, nihilisme en
geestelijke onmacht het gevolg zijn.
Wat kan men hier als christen doen?
Ook hier treedt het gebod der naas
tenliefde weer op de voorgrond; niet
totalitair, zoals in de Sowjetmaatschappij
de vrije-tijdsbesteding geheel door de
staat wordt voorgeschreven, maar met
als voorwaarde het waarborgen
persoonlijke vrijheid. Hoe men
samenleving omhoog kan stuwen? Ook
het jongerencongres kon hierop geen
antwoord geven. Wanneer men de ten-
denzen in deze maatschappij waarneemt,
krijgt men immers het gevoel, dat het
hopen, waar bijna geen hoop
overblijft.
In elk geval, concludeerde mei
ten wü ons inzetten. Wü beseffen daar
bij, dat het werkelijke paradijs niet in
deze wereld te verwezenlijken is. M:
geeft dit besef de werkzaamheid
déze samenleving niet een wijder
verblijdender perspectief?
Uniecollecte 1956
hebben opgebrac
ig jaar I 7496,271
bedragen: Poede-
Beljerland:
Jws; 13 10 Gram; 14.1
>mr koren; 15.30 Gra
700 Nws; 17.15 Gra
irogr; 22.00 Nws; 22
erland. 17.45—18.15 Nw
en Engelse les voc
ingen. les 2, deel 1 (Op 224 en 41 m
Radiodagboek i
GRAMMOFOON
Da Ca[
t Orkest Bela Sander
Pet
OPGAVE PUZZEL NO 37
HORIZONTAAL; 1 Speelbakje, 3 Uit
roep. 5 Voorzetse.. 6 Ontbinding, 9 Oudt
bedelaarsgereedschap, 11 Vruchtvliesje.
12 Voorzetsel, 13 Rivier, 14 Grote bijl,
16 Hooggelegen weide, 17 Rivier. 18 Put
emmer. 19 Bijb figuur. 20 Krantenjon
gen. 22 Spel. 23 Ambtshalve. 24 Land
bouw gereedschap. 25 Rij.
VERTIKAAL; 1 Wapen. 2 Oude dame.
3 Afsluiting. 4 Bloedvat. 7 Maat, 8
Vrucht. 10 vissoort. 13 Reeds. 15 Voge:.
16 Vogel, 18 Meisjesnaam. 19 Titel. 21
Steen
OPLOSSING PUZZEL NO 36
HORIZONTAAL; 1 Waterkers. 2 Ate
lier/Om. 3 Ale/Kort/Ba. 4 Gallon/Sul. Tii
5 As Tulp/Lus, 6 Menie Rust, 7 Bluf 'of thii
Ran Te, 8 Eb Met/Keer, 9 Rails/Stek. VI-
VERTIKAAL; 1 Waag Amber, 2 At- f""1®
las Elba. 3 Teelt Nu Mi, 4 Elk/Luife: ld fti
5 Riool/Erts, 6 Kern/Pr./Aks, 7 Erts where
Lunet, 8 Robuust/Ee, 9 Smal/Sterk. 1 Easy
Compagnons de la Chans
Mon coin d'Parls - Munequita de
Estelle, Paris Canaille'- Ai-tu vu?
Peau d'chien - En parlant un peu c
Mop Parts: ELle chante; A Paris dan:
Faubourg - Le gamin de Parts - L
de la Seine -
noir - J'ai trouvé Part!
du"aUls -er lOUj"urs
rche!" Musique des Gul-
Jlables Rouges; Rotary March
IV Annie Cordy. Virglnie Morgar
les pont
de Pari
i - La valse brune -
de Cov Bois; Ave-
Caroline. Cai
- La jambe en bois - Ta ra da
ay; Je n'peux pas.
V Two Beat Stompers Potato Head Blues;
of blues: I ain't give nobody none
Jelly-Roll: Chattanooga Stomp,
(ené Thomas et son modern group,
ijardins met Orkest Raymond Le-
>-teasc; My
Good night.
lal strip-te
143.
„We zullen 't toch maar proberen," zei Rum-
pel. „We hebben ons erg geamuseerd met uw
naamsein. Het is Dogsbody, niet waar?"
„Als u dat weet, waarom vraagt u 't me dan?'
Maar Rumpel bleef proberen en stelde op be
leefde toon vragen over vliegtuigen. „Natuurlijk
weten we dat u een hoop narigheid hebt met de
Rolls Royce Vulture motor. Is 't niet?"
„Als u dat weet," herhaalde Bader, „waarom
vraagt u 't me dan?"
„Wij hebben deze oorlog niet gewild," ging
Rumpel ernstig verder, „maar de Polen wilden
Berlijn hebben en daarom moesten we met hen
afrekenen.
„Tachtig miljoen Duitsers, die bang zijn voor
dertig miljoen Polen!" gromde Bader honend.
„Waarom hebben jullie België en Nederland dan
aangevallen?"
„Wat komen zulke kleine landen er nu op
aan?" repliceerde Rumpel vriendelijk en Bader,
die begreep dat het de man ernst was, keek
hem verbaasd aan.
„Waarom hebben jullie Rusland aangevallen?"
wilde hij weten. Rumpel spreidde de handen uit.
„We hadden hun olie nodig." Met overtuiging
sprekend ging hij verder; „Wat wij zo jammer
vinden't is zo verdrietig dat wij, Duitsers
en Britten, nooit zij aan zij vechten.Och, we
weten wel dat jullie ons „Jerries" noemt
„Neen, dat doen we niet," snauwde Bader.
„We noemen jullie „Hunnen"!"
Alle vriendelijkheid was opeens verdwenen en
Rumpel sprong met een nijdig gezicht op en liep
naar de deur.
Bader riep hem na: „Stuur me mijn benen en
wat thee, jij vervloekte kerel."
Hij was stomverbaasd toen vijf minuten later
een luchtmachtsoldaat met zijn benen (ook de
PAUL BRICKHILL
DAN
MAAR ZO!
de piloot zonder
nieuwe prothese, zag hij tot
stukje zeep en een handdoek binnen kwam, en
hem vervolgens naar de badkamer bracht. Toen
hij in zijn cel terugkwam, vond hij daar een
dienblad met Engelse thee, melk, suiker, wat
brood, boter en jam
Gewoonlijk kregen de nieuwelingen een week
„eenzame opsluiting" om hen gewilliger te ma
ken voor de ondervraging, die op een zenuwslo
pende wijze geschiedde. Daarna pas werden ze
in de nabije, met prikkeldraad omgeven „kooi"
gebracht, waar ze op transport naar een perma
nent krijgsgevangenenkamp moesten wachten
Rumpel moest wel tot de overtuiging zijn geko
men dat het onmogelijk zou zijn iets uit Badei
te krijgen, want een uur na het ontbijt werd hij
uit z'n cel gehaald en naar de kooi gebracht.
De kooi was een triest geval: drie sombere
houten barakken stonden op een plat getrapt
stuk land, omgeven door een dubbele, drie me
ter hoge prikkeldraadversperring met op de hoe
ken hoge schildwachthuisjes, waar loerende ogen
machinegeweren en zoeklichten de afrastering
bewaakten. Het dichtslaan van de hekken achter
hem werd verzacht door het hartelijk welkom
van tientallen vliegers, mannen van zijn slag
die zich rond hem verdrongen en hem het ge
voel gaven dat hij zoal niet thuis dan toch on
der vripnden was Uit het Rode Kruis-magazijn
haalden ze voor hem pen tandenborstel, een
scheerapparaat en wat R.A F.-kleding. Toen
kreeg hij een goed maal, want het kamp had
een flinke voorraad Rode Kruis-pakketten.
Een forse officier-vlieger van de Marine Lucht
vaartdienst, David Lubbock, bracht hem naar
zijn kamer, een houten hok met een stoffige
vloer, met langs de wanden rijen boven elkaar
geplaatste bedden. Elke kooi had een papieren,
met houtwol gevulde matras en twee grijze de
kens. Hij ontmoette daar Peter Gardner, een
donkere jachtvlieger met achttien overwinningen
op zijn naam, en nog ettelijke verwante zielen
en ze vertelden elkaar hun avonturen Hij voel
de zich al een stuk meer op zijn gemak en
vroeg of ze iets van Harry Day hadden ge
hoord, die ook ergens als krijgsgevangene moest
.Harry Day? En of!" zei Gardner. „Een paar
dagen geleden was hij nog hier, maar hij was on
deugend en is met zeventien anderen door een
tunnel ontvlucht." Blijkbaar waren ze allemaal
weer gepakt en doorgestuurd naar een perma
nent kamp. Toen hij het woord ontvluchten hoor
de, was Bader meteen vast besloten dat ook te
proberen en met schitterende ogen leunde hij
naar voren om er alles van te horen, 't Was
maar een hele korte tunnel geweest, vertelde
Lubbock, want de barakken stonden vlak bij het
prikkeldraad. Ze waren onder een der bedden
met graven begonnen en de nacht dat ze onder
het prikkeldraad door gingen, maakte iedereen
zoveel mogelijk lawaai om de bewakers af te
leiden.
„Maar als zij het konden," vroeg Bader,
„waarom zouden wij het dan niet proberen?"
Lubbock had daar ook al over nagedacht en
Pete Gardner, die een paar maanden geleden
was omlaag geschoten vier dagen voor hij
zou trouwen zat gewoonweg te springen om
weg te komen. En zo waren er meer in de ba-
WUKDl VEKVOLGDJ
VY/^AAROM duurt bij ons de kabinets
crisis zo lang? Dit is een vraag,
die steeds vaker wordt gesteld. Het is
gemakkelijk, het antwoord op de vraag
te zoeken in allerlei faktoren van per
soonlijke aard, en die faktoren spre
ken vermoedelijk ook wel een geducht
woordje mee- Maar er is meer.
Nu is politiek een moeilijke z^k.
En ze wordt er niet eenvoudiger door,
doordat ze als regel wordt bedreven
door politici- Er is over politiek al
veel kwaads gezegd. In de politiek, zo
zegt men wel, moet je politiek zijn.
Wel wat venijnig is het volgende ci
taat, dat uit Amerika stamt: „Om in
de wereld van de politiek een lang
leven te hebben, moet men de huid
hebben van een nijlpaard, het geheu
gen van een olifant, het geduld van
een bever, het hart van een leeuw,
de maag van een struisvogel, de humor
van een kraai. Maar aan al die eigen
schappen heeft men niets, wanneer
men ook niet iets heeft van de gemeen,
heid -• muilezel".
jqET probleem van de politiek is al
oud. Reeds onder de wijsgeren van
de Stoïcijnse en van de Epicureïsche
school bestond er over het nut van
politiek verschillende zienswijze. Sene
ca formuleerde dit eens als volgt:
„Epicurus zei; de wijze zal niet deel
nemen aan het staatsleven, tenzij iets
hem er toe zal noodzaken. Zenon zei:
hij zal deelnemen aan de staatszaken,
tenzij iets hem dit zal belemmeren".
Het karakter van politiek schijnt
met zich te brengen, dat men öf er
zich met enige hartstocht aan geeft óf
er zich lichtelijk hooghartig van af
wendt.
Groen van Prinsterer heeft in de
vorige eeuw te onzent nogal te ma
ken gehad met het verschijnsel van
wat men noemde de politicophobie-
Hieronder verstond men de vrees, de
reserve, van zovele christenen met be
trekking tot de politiek. Groen van
Prinsterer erkende de bezwaren en de
gevaren, welke hier liggen, maar met
te groter nadruk bepleitte hij de nood
zakelijkheid van christelijke politiek
en de wenselijkheid, dat steeds meer
christenen zich aan het beoefenen van
deze politiek zouden geven.
RESERVE tegenover de politiek:
treft men ze in onze dagen ook
niet veelvuldig aan? Is het niet 70, dat
ook nü velen, niet het minst uit intel-
lektuele kring, van de politiek afstand
Ten onrechte, menen wij. Zij
onttrekken daarmee aan de politiek
krachten die juist de politiek
niet missen kan. Zij laten tegelijk het
terrein te gemakkelijker over aan
mensen voor wie de politiek wordt tot
een routine en tot een gelegenheid om
eigen eerzucht in te gevlij te komen.
Nu is het buiten kijf, dat de huidi
ge, zich nog altijd moeizaam voort
slepende kabinetscrisis nauwelijks
nog in staat is, het respekt voor de
politiek te verhogen. Integendeel,
steeds meer keert men er zich met
spot of met wrevel van af.
Dit laat zich begrijpen. Het is stellig
>k een van de waardevolle elementen
de klacht, welke de Leidse hoog
leraren vorige week hebben doen ho
ren, dat de lange duur van de kabi
netscrisis voor de demokratie zelve
funeste gevolgen kan hebben.
■pOCH, zo menen wij, zou het niet
billijk zijn, het verschijnsel van de
langdurige kabinetsformaties in ons
land alleen op rekening te schrijven
van eigenaardigheden en hebbelijk
heden van politici. Er gaat nog wel
iets anders en iets meer onder schuil.
Het is dat andere en dat meerdere,
steeds sterker mate de belang
stelling heeft van wie de politiek be
zien vanui$ wetenschappelijk oogpunt.
Er voltrekken zich in ons politieke
bestel bepaalde veranderingen, die met
zich brengen, dat een kabinetsformatie
ons land steeds meer zich ontwik
kelt tot een kabinetscrisis. Deze ver
anderingen bemoeilijken in al sterker
mate de formatie van een nieuw kabi
net.
Het is de verdienste van de hoog
leraar in de wetenschap der politiek
de Vrije Universiteit, prof. dr. J.
J. de Jong, dat hij dezer dagen in een
uiteenzetting de aandacht heeft ge
vestigd op enige van deze verschijn
selen, die het steeds lastiger maken,
tot de formatie van een kabinet tc ko
men. Wij stellen ons voor, ze in een
volgend artikel nader op te sommen.
Daarbij is het niet onze bedoeling,
politici te ontlasten van hun verant
woordelijkheid. Aan de andere kant
mogen we hen niet zwaarder belasten
dan ze werkelijk verdienen.
VAN HEK EN OER
bundel 1949 wordt afgezien, treft het
bericht, dat de kerkeraad van de Ge
reformeerde kerk van Emmen met
algemene stemmen besloten heeft- de
beryming-Hasper voor onbepaalde
tijd in de kerkdiensten te doen zingen,
tenzij uit de gemeente gegronde be
zwaren daartegen inkomen,
i'rouwetiike studenten zijn in Delft zeld
zaam. In de afdeling der vliegtuig-
bouwkunde was er tot voor kort geen
•ngeschreven. Dat is nu veranderd
doordat de zestienjarige Koo Siu Ling
haar intrede in deze afdeling heeft
gedaan. Meiuffrouw Koo is nog nooit
eerder in Nederland geweest. Zij werd
in Malang geboren en ging op de
H.B.S in Djakarta. Haar vader heeft
in Rotterdam gestudeerd aan wat toen
nog de Handelshoogeschool heette.
