Bistravos, vreemde pastor van
Egypte's oudste kerkje
S.S.-officieren in nieuwe
Duitse strijdkrachten?
3 Kelder, waarin Jozef en Maria
gevlucht zouden zijn
Geen aanleg van open havens
meer in de toekomst
Woorden van
Christison
verdraaid
Scherpe taal tegen beslissing
van minister Blank
In het land van Nasser (VI)
Rechts: Een vroeg-middeleeuwse' afbeelding van Maria,
Jozef en het kindeke Jezus, die zich in de kerk bevindt.
Links: In dit gewelf zou de „heilige familie" tijdens haar
ballingschap in Egypte hebben geleefd.
Uiig (Van onze reiscorrespondent Link van Bruggen)
be. KAIRO, september,
en TTET KOPTISCHE CENTRUM van Kairo bevindt zich in het hartje van
:en,: 11 de oude stad, niet ver van de machtige Nijl met haar snel stromende,
roestbruine water. Het vervallen fort Babyion, dat in de tijd van keizer
Augustus is gebouwd en waar vanuit in de zevende eeuw de victorie van
de Arabieren in Noord-Afrika is begonnen, ligt er met zijn opengereten
torens onmiddellijk naast. De omliggende straten zijn stoffig en druk, bie
den het typische oosterse beeld van lui op de grond zittende handelaren
met viezige waren en worden bevolkt door blatende schapen en zich op
blote voeten voortbewegende kinderen.
Toen ik gebukt onder het lage poortje
door ging, dat het Koptische centrum tot
ingang dient, had ik het gevoel een ghetto
tè betreden. De straten zyn nauw en
slecht geplaveid, de huizen oud en vol-
agJ ^omen verwaarloosd. Moe. moedeloos
vooral, zien de mensen er uit. Hun ogen
staan doffer dan die van een zieke, ter
wijl hun kleren het stempel van armoede
vervuiling dragen.
Een deur zwaaide open en een grote
troep kinderen stormde op me af. die
met een stortvloed van woorden om
piasters begon te bedelen. Een meis-
je wees op een groezelige baby. die
het op de arm droeg en mompelde
iets van chocola. Een jongen trok aan
mijn mouw. stak zijn voet. een hor-
j, j7 relvoet, naar boven en wilde, dat ik,
ïM getroffen door deze misvorming, geld
,33 zou geven. De opdringerige schare
hield maar aan en toen ze ten slotte
zag, dat ik onvermurwbaar was
één piaster en ik had net zo goed op
mijn schreden kunnen terugkeren
begon ze luid in het Arabisch te
schelden.
Achter een paar ramen, of beter:
een paar gaten in de muur, werden
jutezakken weggeschoven. Een stel
vrouwen staarde me zwijgend en
zonder uitdrukking aan. de zwarte
sluier half voor het gezicht gedrukt.
Het waren de moeders van de jou
wende kinderen, die maar achter me
aan bleven lopen. Ze wisten blijkbaar
i meer van nieuwsgierigheid dan van
I opvoeding af, want niemand van de
lieve kleintjes werd tot de orde ge
roepen.
Na een minuut of wat kon ik het las
tige goedje toch eindelijk van me af
schudden. En pas toen kreeg ik de ge
degenheid goed om me heen te kijken en
indrukken te verzamelen. Drie kerkjes
telde ik, drie weinig indrukwekkende
ibedehuizen, welke nodig gerestaureerd
imoesten worden. Er stond nog een sy
nagoge, die de oudste van Kairo heette
te zijn en in een tuin, die door aanleg en
onderhoud wel zeer sterk met de omge
ving contrasteerde, bevond zich het we
reldberoemde Koptische Museum.
Antiquiteiten
Het laatste, nu onder de hoede van de
staat, bevat de oudste voorwerpen, welke
er op het gebied van de christelijke kunst
De o
ripter
ien. ivoor-, metaal- en glaswerk
jieuze afbeeldingen getooide gebruiks-
nverpen dateren uit de tijd, die tus-
de derde en tiende eeuw ligt. Ze zijn
alleen van onschatbare waarde voor
ekef de Koptische Kerk, maar ook voor de
l{ Egyptische nationale geschiedenis, omdat
ze de schakel vormen tussen de kunst
u't de Pharaoitische en Grieks-Romeinse
jaren en die uit de vroeg-Arabische
periode.
Ik dwaalde wat door het armelijke en
onwelriekende buurtje rond. toen ik plot
seling voor een vierde kerkje stond, al
thans voor een eens wit geweest zijnd
houten bordje. De woorden: ..oudste kerk
van Egypte", stonden er met de hand
op gekalkt, en de aankondiging, dat de
-heilige familie in
-heilige
errt verblevei
reg| Ik opei
i haar kelders
had."
opende een verveloze, met planken
elkaar gespijkerde deur en kwam ln
een steegje terecht, dat door hoge muren
ingesloten was. Aan het einde er van
zat een Koptische geestelijke op een stoel
tud| te dutten. Hij was in een lang. roze ge-
aad gehuld en het zwarte kalotje, dat
ij droeg, was half van zijn kruin af ge-
Toen de man me opmerkte, stond hij
haastig, als geschrokken op. Hij gaf een
ruk aan zijn hoofddeksel, kwam knikkend
en buigend op me af en stelde zich voor
als „vader Georg Bistravos, pastor van
de St. Sargius kerk, die tweeduizend jaar
geleden de Heilige Familie huisvestte."
Ondanks de in een wat vreemde sfeer
liggende ontmoeting, kon Ik vader Bi
stravos niet anders dan een spectaculaire
figuur vinden. Hy had een volle, grij
zende baard, koolzwarte ogen, een Impo
nerende buik en een mooi gevormde,
Griekse neus. Het enige, dat ik op hem
tegen had. was dat hy nogal sluw uit
zUn ogen keek en een serviliteit ten toon
spreidde, welke weinig goeds beloofde.
Of ik zyn kerk, de oudste kerk van
Egypte, kwam bekyken?, vroeg hy. Een
schitterend gewelf bevond r'ch er onder,
ratelde hy verder, waar Jozef, Maria en
het Kindeke Jezus tydens de ballingschap
in Egypte in ver(oefd hadden. Ik moest
de plaats zien, ik kón haar niet missen
Met twijfel in het hart liep ik naast
Vader Bistravos de benauwde, slecht
schoon gemaakte St. Sargius binnen. Zou
de eerwaarde my wat verhaaltjes op de
mouw willen spelden? Was ik in een van
de in een slechte reuk staande toeristen
centra van Egypte verzeild gerdakt?
Elf apostelen
Het interieur van het kerkje was eer
der lelijk dan mooi. Het dak werd door
twaalf pilaren gesteund en het schip viel
in twee symmetrische delen uiteen. De
vloer dateerde uit de vijfde eeuw, de
schrijn stond.
Hij toonde me een spreekgestoelte van
roodgrijs marmer. Achter het altaar hin
gen twee, bijna vergane schilderijen, die
duizend jaar geleden gemaakt waren. Het
ene stelde de geboorte in Bethlehem voor.
het andere het wonder van het brood en
de vissen. Er was verder nog een primi
tieve Christuskop te zien en een muur
met kunstig, maar verkleurd mozaïekwerk.
Vader Bistravos ging vlak voor de
triangels en de cymbalen staan, die nu
nog tijdens elke godsdienstoefening ge
bruikt worden en wees op de pilaren,
die vol barsten en kalkschilfers zaten.
„Kijk", zei hij, „zie je die ikonen daar?"
Z\jn wijsvinger puntte naar de bovenste
■and der zuilen, die elk een verbleekt por
tret te zien gaven. „Het zijn de afbeel
dingen der Apostelen, "iet twaalf, maar
De twaalfde pilar,is leeg en bezit
ook geen kruisHij stelt Judas voor
elke zondag ten teken ge
steld
gccstclijke-gids bleek een grote wel
sprekendheid te hebben. Hij praatte alsof
het lezen was en had kennelijk
lier uitgekiend om in de kortst
mogelijke tijd zo veel mogelijk te laten
en en te zeggen.
„Dit is St Barbara", verklaarde hij, toen
e in een donkere gang naast de schrijn
stonden. Hij toonde me een schilderij,
waarop ik met moeite de contouren van
zittende vrouw kon herkennen en
voor, aan een touwtje, zakdoekjes,
lintjes, strikjes en zelfs dasjes hingen. Er
onder lag een langwerpig, roodfluwelen
kussen, waarin zich de beenderen van de
heilige zouden bevinden.
Vader Bistravos drukte het kussen aan
ie lippen, rammelde er wat mee en zei:
,Hoor je wel, hier zitten ze in
„Kan ik ze eens zien, vader?" vroeg ik.
De pastoor leek even heel verbaasd te
zijn. Hij herstelde zich echter onmiddel-
maakte me met veel woorden dui
delijk, dat de eredienst van de Koptische
kerk dit niet toeliet.
„Wat
„Ze
fkomstig van mensen,
zijn", zei de geestelijke. „Ze worden
familieleden hier naar toe gebracht
e betalen er natuurlijk voorWeet
erigens wat ik verdien?"De laat-
werd er plompverloren aan
>egd.
irdde ik.
„Ik heb geen idee", antw
„Niks", zei vader Bistravos me
glimlach. „Officieel helemaal niks.
„Maar waar leeft u dan van?"
„Van het sluiten van huwelijken, het
schrijven van amuletten en natuurlijk vai
Voor de kerk
We waren bij een kelder aange
komen of eigenlijk bij een stenen
trap, die naar een donker hol onder
de grond voerde.
„Ga maar naar binnen", zei de
pastoor van de St Sargius. „Dit is
de plaats, waar Maria en het kindeke
Jezus zijn ondergebracht geweest,
toen ze naar Egypte moesten vluch
tenJa, daal maar afIk zelf
ga niet mee, want ik ben al meer
dan twintig jaar aan deze kerk ver
bonden cn zie de kelder dagelijks.."
Ik liep een stuk of tien uitgesleten
treden af en stond voor een spaar
zaam verlicht gewelf, waarin zeker
dertig centimeter water stond.
„Daar in die hoek, waar zich die
nis bevindt, is de oorspronkelijke
plek geweest", echode de stem van
vader Bistravos van boven. „Dat vat,
dat u daar ziet, wordt voor het dopen
van kinderen gebruiktDe kelder
is alleen 's zomers vochtig, omdat het
grondwater dan door de hoge Nijl-
stand' stijgt
„Kom nu maar weer hier", schreeuw
de de geestelijke tegen me, nadat ik
niet langer dan een halve minuut had
rondgekeken. En toen ik weer naast
hem stond, bood hij me een boekje van
misschien vijfhonderd woorden aan, dat
beschrijving van de St Sargius gaf
op zijn hoogst een kwartje zou mo
gen kosten. Bij vader Bistravos was de
prijs echter bijna een rijksdaalder, maar
daarvoor had hij het geschriftje ook zelf
uitgegeven
Ik betaalde en toen hij mij het wissel
geld terug wilde geven, zei hij, dat hij
er uiteraard geen enkel bezwaar tegen
zou hebben, als ik iets „aan de kerk"
zou willen geven. Hij raakte een bakje
aan, dat naast zijn boekjes stond en
waarop een Amerikaanse dollar lag, die,
naar ik me later heb laten vertellen, al
minstens tien jaar op hetzelfde plekje
vertoefde.
„Houdt u dat wisselgeld dan maar'
ik gul.
„Dank u", klonk het koel en ik kreeg
niet de indruk, dat vader Bistravos mijn
fooi van twee piaster (f 0.22) bijzonder
waardeerde.
Hij vertelde me tenminste nog op
gehaaste toon, dat Markus in
jaar 63 na Christus de Koptische
Kerk gegrondvest had en liet me
toen snel uit. Nou ja, uitlaten
Hij zei, dat ik nu alles gezien en ge
hoord had en begaf zich gezwind
naar twee Amerikanen, die in gezel
schap van een Koptische gids
„twintig piaster, meneer, ik ben ook
een christen" voor de preekstoel
stonden.
Duitser wil zeiltocht
om de aardbol maken
Georg Kuhn, een 53-jarige Duitser uit
Stuttgart wil een zeiltocht om de wereld
maken. In drie jaar heeft hij een zeewaa:
dig jacht gebouwd, genaamd „Het Wapc
van Stuttgart". Het jacht is 11,2 meti
lang. Op zijn reis zal hij worden verge
zeld door zijn 22-jarige zoon en een
graaf. Het jacht meet 35 ton. De zeiltocht
zal drie jaar duren. Via de Neckai
Rijn en het Rijn-Rhönekanaal wil
aan de Middellandse Zee komen. Van
Gibraltar gaat de reis over de Atlantische
Oceaan naar Zuid-Amerika. Via Vuurland
en de Zuid- en Noord-Amerikaanse west
kust wil men Canada bereiken. Van Van
couver in Canada zal de sprong ove
Grote Oceaan worden gewaagd met als
tussenstation Hawaii. Daarna staan India
en Afrika op het programma.
Institut néerlandais. De stichting Custo-
dia en de Nederlandse regering hebben in
Parijs een Institut néerlandais opgericht,
dat zich ten doel stelt op het terrein der
wetenschappen, kunsten en letteren de
toenadering tussen Frankrijk en Neder
land te bevorderen, alsmede de verste
viging van de banden tussen in Frankrijk
verblijvende Nederlanders.
Minister Algera
DINSDAG 25 SEPTEMBER 1956
(Vervolg van pag. 1)
2. de geallieerde krijgsgevangenen bevrij
den en beschermen. 3. orde en rust hand
haven in Batavia en Soerabaja. Aan die
opdracht moest ik mij als goed soldaat
houden en ik heb mijn taak nauwgezet
volbracht.
Onze acties zyn ons te staan gekomen
op 600 doden cn 1400 gewonden en daar
uit biykt wel, dat we onze plicht niet licht
opvatten. Was Churchill in Engeland nog
aan het bewind geweest, ik ben er zeker
van dat myn opdracht anders geluid had.
Bovendien trof het ongelukkig, dat tij
dens de conferentie van Potsdam de ver
antwoordelijkheid voor het strijgebied
Indië van Amerika op Engeland overging.
De atoombom maakte een onverwacht
einde aan de oorlog in de Pacific en zo
doende vonden wij ons niet voldoende
voorbereid. In allerijl moest ik een hoe
veelheid troepen, die in Birma tegen de
Japanners gevochten hadden, vrijmaken
om ze naar Java over te brengen. Tot
overmaat van ramp had de geallieerde
opperbevelhebber, generaal MacArthur
bevel gegeven, dat ik de overgave van
Singapore niet in ontvangst mocht nemen
voor hij zelf de algemene capitulatie van
Japan te Tokio geaccepteerd had en dat
was pas op 3 september het geval. Zo
doende kon ik pas op 15 september in
Batavia arriveren en toen hing de stad
reeds vol spandoeken met anti-Nederland
se leuzen en marcheerden de Indonesische
pomoeda's door de straten.
Het is de vraag, of in de toekomst
voortgegaan kan worden met de aanleg
van open havens en of het niet beter is,
dat nieuwe havenbekkens achter sluizen
worden aangelegd. Deze vraag stelt de
minister van verkeer en waterstaat, mr.
J. Algera, in de memorie van toelichting
op de begroting van zyn departement
voor 1957. Immers, zo zegt de minister,
met grote omzichtigheid moet de steeds
verdergaande stroomopwaartse verschui
ving van de zoutgrens worden beperkt.
Met name noemt de bewindsman hier de
Nieuwe Waterweg.
De buitengewone sterke toeneming van
het ze 3 vaart verkeer op de havens langs
de Waterweg stelt niet alleen de gemeen
ten als beheerders van deze havens, maar
ook het rijk voor grote problemen.
De gemeenten willen, ook met het oog
SINGER MAATSCHAPPIJ N.V., Amsterdam. Hoofdkontoor, Kalverstraat 60-62, Tol. 41265
Vader Georg Bistravos, pastor
van de St. Sargius, het oudste
kerkje van Kairo in zijn jonge
WAT ZAL HET PARLEMENT DOEN?
(Van onze correspondent te Bonn)
D, hebben onlangs te Minden, in Ni
falen, tienduizend voormalige „Waffen-S.S.'ers" deelgenomen aan een
congres, dat deze heren ieder jaar plegen te houden. En nog nimmer deden
zij dat onder zulk een gelukkig gesternte als ditmaal. Immers, kort tevoren
had de parlementaire selectie-commissie, welke belast is met het onder
zoek op politieke betrouwbaarheid van vrijwililigers-van-de-rang-van-
majoor-af, die als officier bij de nieuwe Westduitse strijdkrachten willen
dienen, bekend gemaakt, dat ook oud-officieren der „Waffen-S.S." tot-de-
rang-van-kolonel zich kunnen aanmelden.
Doch deze commissie, die al een groot
aantal vroegere hoge officieren der
„Wehrmacht" psychisch ongeschikt achtte
voor een functie in de nieuwe „Bundes-
wehr" onder wie een stuk of tien gene
raals behoudt zich uiteraard het recht
„Waffen-S.S."-officieren te weigeren,
voornaamste redenaar op dit congres
de voormalige generaal-majoor Kurt
Meyer, de „ster" onder de „oudekamera
den" uit de 38 „Waffen S.S."-divisies, die
n Hitiers fronten hebben gestreden. Hij
thans één van de leidende figuren van
n organisatie, die zich noemt de „Hilfs-
gemeinschaft auf Gegenseitigkeit ehema-
Angehörigen der Waffen S.S.", bij
afkorting „HIAG" genaamd Van deze or-
gani
'acht i
dat
het
door minister Theodor Blank ondertekende
besluit inzake mogelijke dienstneming door
oud-officieren der „Waffen-S.S." een toe
nemende activiteit zal gaan ontwikkelen,
om de „Waffen S.S.'ers gelijke rechten te
verschaffen. De heren zijn nl. nog lang
niet tevreden, zoals wel bleek uit de rede
voering van S.S.-generaal Meyer.
„In zijn huidige vorm, die o.m.
Ihet opperofficiersschap voor ex-
Waffen-S.S.'ers uitsluit, moeten wij
van Blanks besluit niets hebben",
zo vertelaarde dit heerschap, omdat
„hiermede nog geen eind wordt
gemaakt aan de laster, die jegens
de „Waffen-S.S." wordt bedreven",
(sic).
Meyer geloofde overigens niet. dat zich
zóveel vroegere „Waffen-S.S.-officieren
voor de „Bundeswehr" zullen opgeven,
juist vanwege die laster. De meerderheid
der „Waffen-S.S."-officieren zal dan ook
een afwachtende houding aannemen, al
dus Meyer, die blijkbaar dacht dat minis
ter Blank nu wel bleek om de neus zou
worden. En voor de N.A.V.O.-landen was
de volgende waarschuwing bedoeld: „Zo
lang er nog „oorlogsveroordeelden" (de
bedoelt oorlogsmisdadigers) achter
prikkeldraad zitten, kunnen Duitsers geen
echte bondgenoten zijn".
De HIAG zelf neemt ten aanzien van
dienstneming bij de „Bundeswehr" door
vroegere „Waffen S.S."-officieren geen
standpunt in. De beslissing moet door elke
„Waffen S.S."-officier zelf worden geno-
i. Hij gelieve evenwel te bedenken, dat
de leden van de S.S.-divisies üit de twee
de wereldoorlog en op grond daarvan elk
recht op financiële ondersteuning missen...
heet het.
Maar de heren
Ook anderen
jn het onder elkaar
ook niet eens. Er is nl. tevens een groep,
die de S.S.-traditie getrouw het ge
weten aan kant heeft gedaan en derhalve
ook geen gewetensbezwaren heeft. Deze
groep staat onder leiding van de vroegere
„Waffen S.S."-generaals Felix Steiner e
Gille (uitgever van het S.S.-blad V i k i n
Roep).
Deze groep vergaderde onlangs in Han
nover en sprak zich onvoorwaardelijk u:
voor dienstneming bij de „Bundeswehr'
Zij wenst in Blanks besluit te zien d
„Gleichberechtigung", waarvoor de ns
oorlogse S.S.-organisaties hebben gevoch
ten. „Want", zo zeide Steiner, „het
5ere regime heeft nagelaten de S.S. de
uidelijke „Wehrmacht"status te geven.'"
Daarmede is de broedertwist onder d
rond 400.000 leden der vroegere „Waffen
S.S." uitgebroken.
Steiner en Gille zijn uit de top-organisa-
tie gestoten en men heeft hen het recht
ontzegd voor de oud-S.S.'ers spreekbeurten
te vervullen. Intussen zijn uit de Stei-
ner-Gille-groep de meeste vrijwillige aan
meldingen voor de „Bundeswehr" geko
men. Want zij waren het juist, die vooi
de autoriteiten in Bonn en dus voor de
minister van defensie Blank aanleiding
vormden, een duidelijk standpunt in te ne-
t.a.v. de „Waffen S.S."-officieren. In
de ogen van de andere „Waffen-S.S.'ers"
zijn zij evenwel „verraders" en „likkers",
n de eerste plaats zijn bedacht op
eigen voordeel.
Bodemloze klungel99
k wanneer het waarschijnlijk wel zo
zal zijn, dat de meerderheid der vroegere
,,Waffen-S.S."-officieren, die zich vrijwil-
oor de „Bundeswehr" aanmelden, de
horde van de zeer strenge en bijzonder
consciëntieus werkende selectie-commissie
niet zal kunnen nemen, heeft de houding
minister Blank de Duitsers toch zeer
geschokt.
Het r.k. weekblad Allgcmeine Sonn-
tagszeitung noemde de afkondiging van
Blanks besluit zo monsterachtig, dat men
het by na niet kon geloven". Het blad
vroeg zich af, of men er op Defensie wel
aan heeft gedacht, dat er vrjjwel geen
officier der „Waffen-S.S." is geweest,
die niets van de door zyn organisatie be
dreven gruwelen afwist. En wanneer er
inderdaad een S.S.-officier in de rang
van luitenant-kolonel onkundig van deze
gruwelen is gebleven, moet dat wel zo'n
bodemloze klungel zgn, dat hy totaal
ongeschikt dient te worden geacht voor
een officiersfunctie in de nieuwe West
duitse strüdkrachten".
Het blad sprak voorts de verwachting
it, dat talrijke joden en christenen, die
zjch'van hun verantwoordelijkheid bewust
en daarom in de grond van de zaak
geen dlenstweigenaars kunnen wezen, wèl
zullen weigeren dienst te doen, wanneer
ij onder de bevelen van voormalige „Waf-
fen-S.S."-officieren worden geplaatst.
„Ook wanneer zij nog geneigd zijn te ge
ven, dat vele van die officieren een gees
telijke loutering hebben doorgemaakt, zul
len zij zich er met het volste recht tegen
■ogen verzetten, dat die ex-,.Waffen S.S.-
■s" nu weer een verantwoordelijke posi
tie in de „Bundeswehr" wordt aangebo
den. Immers, een dergelijke positie hebben
zij in de „Wehrmacht" destijds actief of
passief misbruikt of laten misbruiken
„Wie eenmaal officier van de S.S. is ge
weest." zo besloot de Allgemeine, „heeft
in welke leidende functie in de „Bundes
wehr" niets meer te zoeken."
Dat is duidelijke taal! Men kan
er dan ook zeker van zijn, dat het
besluit van minister Blank ook ter
sprake zal komen in het parlement.
Dit was nl. nog op races, toen het be
sluit werd uitgevaardigd. En dat het
daar het nodige stof zal doen op
waaien.
op de nationale economie, hun havens
breiden en vergroten en nieuwe ha-
aanleggen, die in open verbinding staan
met de open zee.
Maar de uitbreiding van de havens
welke wijze dan ook, betekent dat het
vloedbekken van de rivier wordt
groot met als gevolg een vergroting
de stroomsnelheden op de rivier, boven
dien moet de verschuiving van de zout
grens verder stroomopwaarts met c
grootste omzichtigheid worden beperkt
Ook Amsterdam zal in de toekomst be
reikbaar moeten zijn voor de moderne
zeer diepgaande schepen. De toegangs
weg naar de havens van Amsterdam
vraagt grote aandacht Niet alleen moet
een ontwikkelingsplan van het Noordzee
kanaal en van het sluizencomplex
IJmuiden gemaakt worden, maar i
moeten hiervoor de nodige gronden kun
nen worden gereserveerd en dient de ont
wikkeling van de aan het kanaal liggen
de gemeenten in goede banen te worden
Het steeds toenemend scheepvaart-
keer. zo wordt verder geconstateerd, stelt
steeds zwaardere eisen aan de vaarwe
gen en de daartoe behorende kunstwer
ken. Veel verbeteringen moeten worden
uitgevoerd, teneinde het mogelijk te
ken het verkeer vlot te kunnen vei
ken. Deze verbeteringen moeten ingrij
pend zijn in dc gevallen, waarin de capa-
oiteit van de vaarweg overschreden is er
het scheepvaartverkeer vertraging onder
vindt. Als voorbeeld van zo'n geval wordt
het Julianakanaal in Zuid-Limburg ge
noemd, waar nieuwe sluizen moeten wor
den bijgebouwd.
Niet waar
In het rapport der Parlementaire Enquê
tecommissie wordt mij verweten bij aan
komst in Batavia te hebben verklaard, dat
de Britse troepen op Java geland waren
als gasten der Indonesiërs. Dit is te enen
male niet waar, al is het door Radio-Ba-
tavia omgeroepen maar die zender was
in Indonesische handen en dit was aan
de regering in Den Haag niet bekend.
Toen ik op het Koningsplein arriveerde,
werd ik onmiddellijk omringd door Indo-
Een Indonesisch journalist vroeg me of
het waar was, dat dc Britse troepen op
Java waren geland om dit voor Engeland
in bezit te nemen. Ik antwoordde: „We
zun hier als gasten der Nederlanders, die
elders geallieerde taken te vervullen heb
ben. Myn taak voer ik uit in het kader
der geallieerde plannen. Deze verklaring
werd diezelfde avond door Radio-Batavla
uitgezonden, maar de zin „als gasten der
Nederlanders" werd verdraaid tot „als
gasten der Indonesiërs". Zelf heb Ik Indië
nooit een radiotoespraak gehouden.
De Britse regering was door deze ver
klaring ten zeerste ontdaan en gaf mö
opdracht de zender te vernietigen. Dit
is prompt door een Mosquitobommenwer-
per geschied".
Tot zover het relaas van generaal
Christison. Ik vroeg de generaal of het
waar was dat admiraal Mountbatten hem
opdracht had gegeven contact op te nemen
met de Indonesische leiders. „Dit bevel
heeft de admiraal mij nooit gegeven", was
zijn antwoord „en evenmin heb ik zelf
hiertoe het initiatief genomen. Wel heb
ik een Ronde Tafelconferentie belegd met
Sjahrir, doch dit geschiedde, voor zover
ik weet, met instemming van dr. Van
Lachend besloot de generaal het ge
sprek: „Nu moet Ik het interview beëin
digen, want Ik moet myn appels naar de
markt brengen!"
O. schone traditie van Britse generaals
aan het einde van hun militaire loopbaan!
Nederlandse negen voor Melbourne
Nederland zevende op
F ide-la n dent oer n ooi
Na in de elfde ronde met %=3% van
Oostcnryk verloren te hebben staat Ne
derland thans in het eerste kwalificatie
toernooi in Moskou op de zevende plaats.
De stand na de elfde ronde in het finale
toernooi is: 1. Rusland 30 (1), 2. Hongarije
26 (1), 3. Joegoslavië 24 (1), 4. Argentinië
23, 5. West-Duitsland 21% (2), 6. Bulgarije
21 (1), 7. Tsjechoslowakije 19 (2), 8. Enge
land 19 (2), 9. Roemenië 19 (1)), 10. Zwit
serland 19 (1), 11. Denemarken 19. 12.
Israël 14% (2).
In het eerste kwalificatietoernooi luidt
■Ie stand: 1. Oostenrijk 28. 2. IJsland 26
'O, 3. Zweden (1). 4. België 23%. 5
'inland 22 ID. 6. Colombia 21 (1). 7. Ne
derland 21. 8. Oost Duitsland 20%, 9
'rankrijk 19 (1). 10. Polen 19. 11. Chili
'8% (1). 12. Noorwegen 16%.
Wereldkampioenschap
voor Olga Rubtsova
In Moskou is dc laatste ronde gespeeld
om het wereldkampioenschap schaken
voor dames. Deze laatste partij was be-
Deze nepen zwemstertjes werden op
de laatste selectiewedstrijden uitgeko
zen Nederland te vertegenwoordigen
op de Olympische Spelen in Mel
bourne. Op de foto v.l.n.r.. voorste
rij: Mary Kok. Jopie van Alphen, At ie
VoorbijHetty Balkenende, Leni de
Nijs; staande er achter, v.l.n.r.; Geer
tje Wielema, Joke de Korte. Cocki
Gastelaars en Ada de Haan.
slissend voor de titel, daar Rubtsova 9
punten had en haar langenote Bykova
9% punt. Laatstgenoemde was echter uit
gespeeld en Rubtsova moest in de be
slissende partij aantreden tegen Rudenko.
Na een felle strijd won Olgo Rubtsova de
titel. De uitslag luidt: wereldkampioene
Olgo Rubtsova 10 pnt uit 16 pa-tijon.
Elizabeta Bykova 9% pnt, 3. L" %-
-denko 4% punt.
Rubtsova won in dit toernooi met 4'
3% tegen Bykova en zegevierde ovc
Rudenko met 5%— 2%. In de totaal doo
haar gespeelde 16 partijen behaalde zii
7 overwinningen, bereikte zij zes remises
en verloor zij driemaal.
De nieuwe wereldkampioene, die in 1926
met schaken begon, behaalde in totaal
zes keer het k: .pioenschap van Rusland.
De Internationale Schaa'.cfederatie heeft
haar de titel „Internationale meester"
geschonken.
