„noxv?
Zuur getuigenis over
zoete vrucht
Tomaat drijft druif in de
p hoek, zegt „ome Jan"
Ds. Hasper 14 sept. 70 jaar
NAVO is geen
vodje papier
'EffiSlllllSll
SKELPÜN
VELPP*®
R0XY ruiken
is
ROXÏroken!
ja graag!
WOENSDAG 5 SEPTEMBER 1956
Druivenfestival met hijsmaakje
y* (Van onze speciale verslaggever.)
/~VME JAN, de ongekroonde koning van het Westland, keek gistermiddag
met wat afgunstige blik naar de prille druivenprinses Jantine. Die was
nd< even tevoren feestelijk ingehaald voor het kleurige Naaldwijkse raadhuisje.
Zij mag dan de hele week de edele vrucht via haar charmes en die van haar
hofdames propageren, de thans 76-jarige Jan Barendse uit Poeldijk heeft
j q dit zijn leven lang al gedaan. Alleen ontbraken hem daarbij uiteraard de
et hartveroverende middelen, die Jantine in welhaast onbeperkte mate ter
beschikking staan. Voor de druif is haar niets te dol, deze week.
Dbi
v Als ere-gast van de Broederschap van
de Blauwe Druif stond de oude Barendse
daar in het eerste gelid om de prinses,
die nog maar juist via een wentelwiek
voet op druivenbodem had gezet, te ver-
re> welkomen. En Jantientje, even verstan-
j0, dig als lief, greep grif de gelegenheid
1. aan om bij deze in tuinbouwkringen be-
j! faamde oude heer te rade te gaan. Het
et is in het Westland algemeen bekend: bij
„ome Jan" kom je wijzer vandaan dan je
jel er gekomen bent. Er is in Poeldijk zelfs
een laan naar hem genoemd. Dat kun je
zo hebben als je nestor bent en nog bij
de pinken. Men had er voor hetzelfde geld
zijn. standbeeld kunnen plaatsen, ware het
niet dat deze eer al te beurt viel aan pas-
Itoor Verburch, de eerste Westlandse pas
toor na de Reformatie, die te boek staat
als de geestelijke vader van de West
landse drulventeelt. Iets dergelijks is het
althans wel.
Tomaat op Mars
J^IJ OME JAN NU is het zo gesteld:
je' neem je ten overstaan van hem het
ls" onderwerp druif In de mond. dan is er
ta' geen houden meer aan. Dan loopt het sap
je langs de kin, zo weet de in de druiven-
®J teelt vergrijsde maar nog geenszins ver-
0' zuurde oude baas er over te vertellen. Hij
:e' heeft de druif heel duidelijk lief. Het
nl moge wat overdreven klinken, maar het
zijn echt zijn troetelkinderen. Altijd al
geweest trouwens. En daarom ziet juist
u" hij met lede ogen de bijkans revolutio-
naire opmars van de tomaat aan. Het
K< verschijnsel tomaat eigenlijk.
8'
in Deze winstgevende vrucht wint hand
over hand veld In het Westland en dreigt
daarbij de edele druif zonder veel pardon
naar de achtergrond te dringen. Daar zlt-
it ten duidelijk gevaren aan. meent bezorg-
n- de Jan Barendse. die dit niet helemaal
b- verkroppen kan. Hij begrijpt overigens heel
ii goed de voorkeur voor de tomaat. Maar
die tomaat is altijd speculatief en dat is
uC ZPKt hy frenctlck- HU her-
u*"" eens nadrukkclUk: de drui-
een cultuur die hier thuis
om moet het handjevol drui-
nog rest zorgvuldig gekoe-
haalt het noi
vencuituui
hoort en d
sterd
Meen nu niet, dat oude Jan Barendse
een uitgesproken druivencultuur-pessi-
mist is. Hij, de doorgewinterde tuinder-
van-huis-uit zegt bv. ronduit zich eer
tijds lelijk te hebben verkeken op de af-
HOOFDPIJN
WEG HOOFDPIJN!
Het bodempensioen
Het Centraal Sociaal Werkgevers-Ver
bond heeft een nuttig werk verricht door
de complete tekst van de Algemene
Ouderdomswet te publiceren met artikels
gewijs commentaar In een boekwerk, dat
voor leden 3 en voor niet-ledon ƒ4,25
kost. Hoe uitvoerig het commentaar is,
blijkt wel uit het feit. dat het boek 136
pagina's telt. Het bodempensioen is een
aangelegenheid, waarbij miljoenen Ne
derlanders belang hebben, zodat het <- -k
wel alle aandacht zal trekken.
zetmogelijkheden van de tomaat in
binnenland. Dat is echter heel anders v
lopen dan hij gedacht had.
Geen welige teelt
venteelt tiert niet meer zo welig in het
Westland als weleer. Vandaar natuurlijk
iok de druivenfeesten. Jan Barendse nu
diep hegaai
t het lot
Wei
landse druif. Als het aan hem lag -
om zou het dat eigenlijk niet
den alle Nederlanders minstens één kilo
druiven per jaar eten. Dan zijn we waar
zezen moeten, zegt ome Jan. Dan is
>or de tuinder ook wat aan deze zo
edel geheten vrucht te verdienen.
Het is nu eenmaal zo, dat de druif de
hele tuinder en de hele kas opeist. Het
geen niet alleen tijdrovend, maar ook
geldrovend is. Het zün je troetelkinderen,
ar daarnaast tevens nog al te vaak je
genkinderen. Dit is geen vonnis dat
hier over de druif van eigen bodem ge
veld wordt. Het i6 het vaststellen van
nuchtere waarheid, waaraan de man
in glazen huisjes woont nu eenmaal
niet kan voorbijgaan, toch is het bijzon-
;uur te zien, dat steeds meer botte
bijlen in het oude druivenhout gaan. Zo
groeien we langzaam maar zeker toe naar
eenzijdige cultuur, die van de tomaat,
dat kan naar de mening van de heer
Barendse nooit goed zijn.
In moeders mooiste kamer
TI/TA AR JA, wat wil men. De tuinder die
zich op de tomaat werpt heeft meer
dan één kans. Zo heeft hij, het voordeel,
dat hij in het voorjaar mee kan doen aan
de allervroegste groentecultuur en zulke
irtrekjes" kunnen voordelig uitval
len. En een kas druiven Is een druiven-
kas, hetgeen zeggen wil dat je er niets
anders mee doen kunt. er het hele jaar
druk meè doende bent en nog maar moet
afwachten wat het uiteindelijk zal ople-
i. De echte druivenkweker blijft zijn
zorgenkinderen trouw, zegt Jan Barendse
beell6t. Hij heeft dan het oog op het slag
kwekers al6 die van vroeger, die de eer-
rossen op zaterdag sneden om ze dan
de zondag een ere-plaatsje te kun-
geven in de mooiste kamer van het
Een serre vol gloedvol rijpend fruit
>n lust voor het oog. Het is dat nog
steeds, ook al6 met die serre nu de ruime
kassen worden bedoeld, waarin de Fran-
kenthalere en de Golden Champions en
hoe de edele vruchten verder mogen
heten, langs kunstmatige en natuurlijke
eg naar hun einddoel rijpen.
Dat doel ls dan uiteindelijk gelegen in
s zin uit de druivenfolder: „geknipt voor
w gezondheid". En het is geen leugen,
zegt oude Jan Barendse. Geen beter me-
di'ijn dan de druif, mijn Jongen. Het sap
direct in het bloed opneembaar, dus
1 echt ziekenko6tje. Toen er in Enge
land eens een griep-epldemie uitbrak
hebben de Nederlandse druivenkwekere
dan ook meer verdiend dan de dokter..
Zelfs naar Italië
buitenlandse natuurprodukten in de scha
duw kan 6taan. Hij slaat Je prompt oir
ren met het voorbeeld van de West
landse exporteur, die iedere winter eer
wagentje of twee van zijn druiven naai
het zonnige Italië stuurt.
Maar de voor-oorlogse tijd, waarin wt
zo'n twintig miljoen kilo druiven per jaai
produceerden, is helaas voorbij, verzucht
ome Jan. Nu mogen we blij zijn dat we
een jaarcijfer van tien miljoen kilo halen
Zo praat een man. die geboren is op
een tuin waar een druivenmuur stond
met het jaartal 1712 er in. Vergane drui-
Druiven: geknipt voor 1
zondheid. Deze week,
het Westland zich in druiven
baadt en er zelfs ■een charman
te druivenprinses op na houdt,
is er alle reden voor deze foto-
besviegeling. Tussen de drui-
venboog en de druivenmeiskes
ov de praalwagen door zijn de
kassen en warenhuizen, waarin
de edele vruchten rijpen, nog
juist zichtbaar. Dat heet dan te
recht Westlands roem!
venglorie, uit een tijd toen het glas nog
geen tuindlensten verrichtte en de win
gerd recht van de muur afgroeide. Een
e tijd misschien en van muur tot
modern warenhuis is een hele stap. En
dan nog, zegt Jan Barendse, op die oude
druivenmuren. waarvan er nog genoeg
zijn, hoef je niet laatdunkend neer
Jantina
~~V
jes in haai
•rentle schijn
rie glinsterende steentjes in haar
kroon. Ze was een tikkeltje ner
veus. Jantina. en haar vingers in
de lichtaele handschoen trilden wal
toen zij het met linten versierde
papier openvouwde. Maar haar stem
klonk vast toen zij met een vrien-
delijke glimlach haar oasten ver
welkomde
Jantina, een eenvoudioe jonge
vrouw uit hetWestlandse 's-Gra-
venzande. die zich voor enkele da
gen prinses mag noemen, druiven
prinses. En dat betekent een luch-
23-jarige niettemin een zekere
spanning is verbonden Als dochter
van een kweker ben je over 't al
gemeen niet gewend in een ruisen
de japon te „schrijden". Laat staan
dat je ooit met een kroontje wordt
getooid. Maar dat gebeurde dan
gisteren toen ztj haar feestelijke
entree maakte.
Toen zij op een dag in haar kan
toor van achter haar boekhoud
machine opstond, omdat zij bii de
directie werd geroepen, had zij er
geen idee van dat de uier heren die
de directiekamer vulden speciaal
voor haar waren gekomen. Deze
kleine commissie wist al spoedig
Jantina Hofman wordt dit jaar de
druivenprinses. Maar Jantina
schrok toen het haar werd voorge
steld en het duurde wel even eer
zij aarzelend ..ja" zei.
Haar huwelijk met Dick Veld
kamp waarvan de datum al was
vastgesteld, wilde zij echter voor
deze gebeurtenis niet verschuiven.
En enkele wekengeleden trouwde
zij met hem, dus zouden wij van
daag eigenlijk over mevrouw Veld
kamp moeten spreken. Doch voor
ons is zij Jantina, de druivenprin
ses, die in haar gele robe met fraai
borduurwerk een bijzonder cachet
geeft aan het druivenfeest in het
Westland.
(Nieuwe psalmberijming)
te zien. De poreuze steen straalde ook
's nachts warmte uit en die druifjes kon
den in het pikkedonker dan soms ver
schrikkelijk hard groeien. Als je de zon
overdag tenminste mee had. Als het niel
zo best wilde, moest jonge Jan echter ook
wel eens de kilometer-lange druivenmuur
van zijn vader ontluisteren door alles af
te snijden en achter de muur te gooien.
Het is nu eenmaal niet alles edel wat er
blinkt aan de trossen. Na een heel leven
in druivenland krijg je er wel kijk op.
Daarom lag het gistermiddag ook zo
voor de hand. dat de 76-Jarige oude heer
door Jantientje vriendelijk genodigd werd
haar te assisteren met het onderzoek naar
het zoetgehalte van de druiventros, die
aan het lint hing dat de toegang tot de
gigantische' druivcneetgelegenheid (een
heuse broeikas op het Wilhelminanléin)
versperde. Met de refractiemeter in de
hand las ome Jan het zoetgehalte vlot af
moest minstens 14 procent zijn, maar
het haalde ruim 16 procent, zoals te voor-
was. „Een pracht keus," zei de oudi
daarbij in het midden latende of
hU Jantine dan wel de gekeurde troi
J~)S. H. HASPER. de man van de Psalm-
berUming, hoopt vrijdag 14 september
70 jaar te worden. Geboren in Emmatil
studeerde hij aan de Vrije Univeri
theologie en werd op 12 oktober 1912 de
eerste Gereformeerde predikant
Schiermonnikoog. In 1917 vertrok hU
Oldeboorn, waar hem in 1923 om studie
redenen emeritaat werd verleend. Hij
vestigde zich metterwoon in Heemstede
en ging in 1927 over naar de Gerefor
meerde Kerken in H.V.. voor welke kerk
hij In 1928 beroepen werd tot predikant
te 's-Gravenhagc. Bij de hereniging van
Hersteld Verband en de Hervormde Kerk
ging ds. Hasper in 1946 als Hervormd
predikant met emeritaat.
Ds. Hasper kreeg in 1912 contact met
wijlen prof. dr. H. Th. Obbink waarbij
het ging om verbetering van de kerkzang
over de gehele linie. Zo ontstond de
„Stichting Geestelijke liederen uit den
schat van de kerk der eeuwen" waarvan
ds. Hasper voorzitter is. In 1934 zag een
studie van ds. Hasper het licht ..Het
Rhythme in den zang der gemeente bij
der Protestantse kerken".
'g Vrnrklanrdm
Uitzicht
Jong geleerd, oud gedaan. De oude heer op de voorgrond is de 76-jarige
Jan Barendse, de ere-voorzitter van het centraal bureau van de tuin
bouwveilingen, de nestor tevens van de Nederlandse tuinbouw. Drui
venprinses Jantine staat hier op het punt de druiveneetgélegenheid in
de broeikas op het Wilhelminaplein te Naaldwijk te openen. De drui
ven, die bij de ingang aan het persperrende lint waren opgehangen,
werden door de prinses en de oude heer Barendse eerst op hun zoet
gehalte getaxeerd. „Prachtige keus", zeiden beiden.
In -933 had ds. Hasper zijn Kerstgave
Gezangen geestelijke liederen" aangebo
den. Datzelfde jaar zag een zangboek met
liederen het licht. In 1935 verscheen
zijn „Geestelijke liederen uit de schat var
de kerk der eeuwen" (640 liederen) en eer
jaar later „Het boek der Psalmen", waar
psalmen van Israël op de oorspron
kelijke melodieën uit de 16de eeuw op
nieuw naar het Hebreeuws bewerkt.
Voor de mobilisatie 1939/40 werd voor
alle gemobiliseerden in 400.000 ex. eer
boekje met psalmen, gezangen etc. mei
morgenwijdingen en dagsluitingen gereed
gemaakt. Op de dag dat het afdrukken
aanving viel de Duitser in Nederland. In
1941 kwam van Hasper „Een reformato
risch kerkboek" uit en in de bezettings
jaren heeft ds. Hasper alom in den lande
zangavonden geleid.
Toen na de Jananse oorlog alle Maleise
kerkboeken bleken verloren of
tigd gaf de stichting 160.000 ex.
zangboek in het Indonesisch.
De nieuwe Nederlandse psalmberijming
die in 1936 als eerste proeve verscheer
werd in 1948 in overleg met een advies
commissie uit het Ncd. Bijbelgenootschap
herzien en de definitieve tekst ii
vastgesteld.
Thans is van ds. Hasper ter perse het
eerste deel van een uitgebreide studie
„Calvijns beginsel voor den zang in i
eredienst verklaard uit de H. Schrift
uit de geschiedenis der kerk. welks e
ste deel meer dan 750 pagina's bevat. In
rlke studie de auteur het bewijs levert
t de Psalmmelodieën niet over
n van het straatlied, doch verband hou-
n met de vóórreformatorische kerkzang
daarmede met synagoge en tempel.
De Geref. kerken hebben gelijk bekend
1949 zich voor de eredienst achter Has-
pers psalmberijming gezet, maar zijn
daarop min of meer teruggekomen.
Tegenslagen zijn ds. Hasper niet be
spaard gebleven. Bij het bombardement
het Bezuldenhout op 3 maart 1945
gingen al zijn bezittingen in vlammen op.
De belangrijke bibliotheek van ds. Has-
alle dossiers en het kaartsysteem,
kortom al zijn schriftelijke arbeid van
19121945 ging verloren. Maar onverdro-
ds. Hasper opnieuw aan het werk
getogen en na
stichting reeds
Was ds. Hasper eerst voornemens or
14 september ultstedig te zUn, zjjn vrien
den hebben hem er van overtuigd, ds
hU daaraan verkeerd zou doen. Daaroi
zullen allen, die deze vitale 70-Jarlge op
zU'n verjaardag de hand willen drukken,
houtscweg 250 ook kunnen vinden.
TVE WEKELIJKSE vergadering van de
NAVO-raad. welke vandaag te Parijs
is gehouden zou, zo is aangekondigd, in
het teken van het Suezkanaal staan. Vier
ministers van buitenlandse zaken zouden
aanwezig zijn en de Britse minister Sel-
wynn Lloyd zou rapport uitbrengen over
de conferentie van Londen. Deze verga
dering heeft zulk een bijzondere bete
kenis. omdat hier verdragspartners bijeen
zijn, die zoals reeds gebleken is. aanmer
kelijke verschillen van inzicht hebben
over een te volgen tactiek. Engeland en
Frankrijk hebben onverbloemd tal van
militaire maatregelen genomen om hun
strijdmachten gereed te maken voor een
gewapend conflict, mochten deze landen
in de kwestie rondom het Suezkanaal niet
bevredigd worden. Amerika heeft duide
lijk doen blijken
geenszins bereid te
zijn deel te nemen
aan een dergelijk
conflict. Griekenland
zal er om geheel an
dere redenen volslagen afkerig van zijn
der geneigd Egypte te steunen,
heeft het door afwezig te blijven in Lon
den vermeden hierover een uitspraak ie
moeten doen.
Nu zal de NAVO. die in verdragsvorm
de solidariteit der veertien Noordatlanti-
sche landen heeft vastgelegd, moeten be-
n werkelijke verdragsorganisatie
te zUn en niet alleen een gesprekcentrum.
waarin zoals de Verenigde Naties de bot
sende meningen zich kunnen uiten.
TAIT BETEKENT, dat de NAVO-landen
moeten trachten tot één lijn van han
delen te komen. De Franse en Britse
stappen, die steeds meer een dreigende
houding vertonen maken het niet gemak
kelijker tot een oplossing te komen. De
verantwoordelijkheid welke deze landen
hiermede op zich laden, is bezonder groot
Zij hebben werkelijk niet alleen het lot
van eigen volk in handen. Een gewapend
conflict is een wel zeer milde uitdrukking
voor het doen ontbranden van een Derde
Wereldoorlog, die opnieuw miljoenen
levens zal kosten. Bovendien wordt de
kracht van de westelijke vrije wereld, die
in staat bleek te zijn, tegenover de drei
ging van de Sowjetunie zich tot één sterk
blok te verenigen er volledig door in stuk
ken gereten. Drie Wijze Mannen moesten
onderzoeken in hoeverre de NAVO een
taak buiten het militaire vlak op zich kon
nemen, opdat de wereldvrede gediend zou
worden. Een dergelijke opdracht is een
slag in de lucht, wanneer de eerste taak.
de militaire eenheid en solidariteit, reeds
onmogelijk blijkt.
FRANKRIJK EN ENGELAND, beiden
belast met ernstige moeilijkheden
zullen hopelijk op de bespreking j
In Parijs dit alles klaar voor ogen zien en i
il dan althans duidelijk kunnen wor-1
den. dat een verdrag meer is dan een ge-
sprekcentrum en dat de verantwoordelijk- j
heid als verdragspartner ook inhoudt, dat j
litalre maatregelen in gezamelijk over-
leg worden genomen, omdat de conse-1
quenties evenzeer gezamelijk gedragen I
moeten worden.
De conferentie van Parijs zal kunnen
bewUzen, dat de bittere uitspraak als zUn
verdragen niet meer dan „vodjes papier"
niet juist is.
EEN PAAK OUDE SLOTEN
731) Sloten en g
oudheid even gewo
In het Hooglied
wordt gesproken vi
op de gre
Nehcr
(3
cis waren in de voorwerpen tegenwoordig hebben cn
le tegenwoordig, ook het gebruikte materiaal was afwjj-
Salomo (5 5) kend, maar daar blijft het dan bok by.
loeiende myrrhe Want de werking van die sloten, hoe
i grendel droop, prim
de sleutel bevinden, lichten een stel
tstiften in het slot omhoog, waar-
r de breckiyn van alle stiften samen-
met het bovenvlak van de schoot.
jrdt
rtcld
feite
SenaS die de Vispoort
herbouwden en daaraan deuren, sluit-
balken en grendels aanbrachten en in
Richteren (3:23) wordt gezegd dat
Ehud de deur van het bovenvertrek met
een grendel achter zich had toegesloten.
Het welsprekendst is in dit opzicht
echter de passage in Jesaja (22 22)
op dezelfde pril
i de sleutel te duwei
rek-
als de tegenwoordige Lipsslote
„En ik zal den sle,
i het huis
ichouder leggen". Wel
sprekend, omdat hieruit de afmetingen
blijkt van de destijds gangbare sleutels,
die ook thans nog in het Oosten ge-
Tijder
lotamië heeft Bi
uit de oudheid gevonden van h
zoals ook heden in die streken
bruikt wordt voor het afsluit
stadspoorten. Dit oude Egyptisch
i wordt vastgehouden heen
arden bewogen, zodat de deur
;n bewogen. En omgekeerd,
a, na de schoot in de sluit-
arht, de
.■aller
sluitstiften we
rsponderende gat
r de gezakte stiften wordt belet. En
i kum
allee
afkor
Khorsabad in Assyrië
i de afmetingen die dez
le deur, waarop een dergelijk slot be
festigd is, bevindt zich ten ovaal gat
groot genoeg om cr de arm doorheen
io steken, zodat do sleutel aan de bin
nenkant van de deur in het slot kan
worden gebracht. De pennen, die zich
gelicht do
het juiste aantal nenncn in dezelfde
combinatie en standen als de stiften.
dig gebruikt, het
nerkwaardigc is dat men dit systeem
ivcral ter wereld kan tegenkomen, niet
illecn in hel oude Egypte en Assyrië,
naar ook bij de bosnegers in Suriname,
ip de Faroëreilanden, in Marokko, op
le Tanihareilanden. ja. zelfs op de koe
tallen in Limhurg zijn houten sloten
.-vonden van dit principe.
Het moge vreemd schijnen, dat wc van
le sleutels op het brandmerken over-
pringen, maar toch houdt het enig ver-
Wordt dit
Niets lijmt
zo snel als
de
snelste
Empire-stijl aan de achterzijde:
een rood .wollen crêpe cocktail
japon met een zwarte „staart".
Maak zo'n pakje Roxy
eens helemaal open
en snuif die heerlijke geur
van zon-doortrokken,
volrijpe tabakken op.
Steek dan op en U weet-
waarom steeds meer
mensen zeggen:
Metz en Co
De herfst is in paars gekleed
ken,
de
i de
modeshow van de Haags-
Amsterdamse firma Metz
Co. Van een „lijn" of
bepaald mode-beeld
Is eigenlijk geen sprake, de
pen zijn geïnspireerd
op Ideeën van buitenlandse
ntturlers, doch hebben
en eigen sfeer en bekoring
Die bekoring ontlenen de
modellen voornamelijk aan
de fraaie stoffen. Er was
bijvoorbeeld een complét
donkergrijze jersey,
gecombineerd met natté.
zwarte wollen stof van
grof weefsel. Heel op
vallend was een wijde rok
de tinfen groen en
blauu». gemaakt van ge-
de Shetland wol Het
leek wel een dekentje Het
was dan ook alleen voor
■ets heel jongs en slanks
Paars of aubergine was
de kleur
plaats was Ingeruimd in de
collectie, die wij zagen in
de glazen rotonde op het
dak van het Amsterdamse
gebouw van Metz. Slingers
van de dit jaar zo prachtig
bloeiende helde decoreer
den het zaaltje, en de eer.
ste mannequin, die op-
kwam In een mantelpak
tweed en bruine gemêleer
de jersey had zelfs een
guirlande van helde om de
rand van haar hoer I
Maar dat was maar een
grapje de óverige hoe
den werden met veel ernst
oetoond. De meeste streef
den omhoog, bestonden
soms uit laagjes verschil
lende kleuren (blauw
zwart-wit) of waren gedra
peerd. Bijzonder mooi wa
ren de biioux
In deze collectie is veel
gewerkt met combinaties
van verschillende stoffen
en kleuren. De manteltjes
van de complet* hebben
soms een bie* pan de stof
en de kleur van de rok.
Door de hoge boordjes
deed het soms een beetje
Russisch (anno 1900) aan,
hetgeen bijvoorbeeld ook
het geval was met de man
tel van zwarte wollen stof,
voorzien van een peilerine-
achtige kraag, van voren
bijeen gehouden door een
zijden strik. Er behoorde
een mof b\j, die evenals de
kraag met tres bestlkt tva».
Verrukt zullen de meeste
teenagers zijn van de grap
pige vilten après-skl jas
jes. bestlkt met tres of
voorzien van een Rijnsteen-
gamering. Losse panden
(paneau's) zagen wij bfj
vele cocktail- en avond
toiletten, en ook bij een ge
tailleerde wollen mantel.
