CHRISTELIJK van de kerk door ernstig geschaad Het gezag Oproep "1 Spraakverwarring over de liturgie Overweldigend bezoek op de landdag te Doorn Naar inhalen van achterstand 2 KANTTEKENING Open brief aan de Generale Synode der Hervormde Kerk Aanmoediging tot woordbreuk NAMENS het landelijk actie-comité van bezwaarden wegens de Oproep der Generale Synode van de Nederlandse Hervormde Kerk tot bezinning op de verantwoordelijkheid van het Nederlandse volk inzake de vraagstukken rondom Nieuw-Guinea, hebben mr. J. W. de Jong Schouwenburg, dr. H. Jonker, mr. G. J. de Lint, prof. dr. J. Prins, jhr. W. de Savornin Lohman, dr. J. J. R, Schmal en dr. W. Volger een Open brief gericht tot de synode. Op verzoek van de opstellers besteden wij eerst heden aandacht aan hun schrijven, dat hier en daar reeds enige bekendheid geniet ten gevolge van voortijdige publicaties. Met erkenning van de bevoegdheid der synode „met en voor de kerk" te getuigen voor overheid en volk, om hen op te roepen, het leven naar Gods beloften en geboden in te richten, achten de onder tekenaars als getrouwe lidmaten het hun recht en plicht, openlijk de synode tegen te spreken, wanneer zij menen, dat de synode niet met en voor de kerk spreekt, of zich op een andere wijze te buiten gaat. Opportunisme I worden staten Het uitgangspunt der gynode tg, dat "^Arabigcjie liga: Israël, de politieke verantwoordelijkheid 'o. mensen gezien moet worden in het lic.it van Gods gerechtigheid. De synode t - kent de zedelijke ernst van het gan,- bare Nederlandse standpunt bij dit licht maar stelt dan de vraag of we er met dit antwoord in het huidige tijdsbestek wel uitkomen en of het niet berust op een gevaarlijke blikverenging. Dit is een zuiver opportunistische vraag. Opportunisme kenmerkt bijna alle zinsneden van de Oproep, aldus de open brief. En dat is iets anders dan het aanleggen van zedelijke maatstaven van de hoogste orde. Goa; Met verbazing constateren de sehrij vers, dat de synode, terwijl zij haar blik richtte op de ..wereldhistorische bewe ging van wat men vaak noemt het ont waken der volkeren van Azië en Afri ka" (zelfs tegenover dergelijke bewe gingen past de Christen der twintigste eeuw reserve I, kans gezien heeft over het^ communisme geen woord te laten „Als gij spreekt over de vraag of wij zouden kunnen volhouden in ons recht te staan, dan beantwoorden wij deze vraag bevestigend, zolang het over het recht gaat. Het gewone men selijke recht zou kunnen wijken voor het Boven-rechtelljke, maar niet vrij willig voor de sfeer van het beneden- rechtelijke. de sfeer der gevoelens hartstochten, kansen opportuniteit, waarmee gij u ln deze bladzijden be zig houdt." op het revolutionaire feit, dat op 17 augustus 1945 de soevereiniteit der re publiek werd uitgeroepen „van Sabang tot Merauke." Alleen in een internationale rechtsor de kan een klein land als het onze leven. Een van de grondslagen daarvan is het feit. dat verdragen moeten worden na gekomen. Niettemin tast de Indonesi sche regerifl'gspolitiek deze rechtsorde in haar wortels aan. ..Het verontrust ons, hoezeer uit. geen woord uwerzijds blijkt, dat dit grondbeginsel vergadering belangrijk is en ook geldt voor een ..veranderende wereld." Wii kunnen niet De synode gispt de „zelfzucht", di zicht richt op het najagen van hoge idealen. Daarmee schuift zij de door haar erkende „zedelijke ernst" van hei gangbare standpunt onder tafel. Het natuurlijke nabuurland van de Papoea's is niet de Soenda-eilanden- groep, zelfs niet Oost-Indonesië, maar Oostelijk Nieuw-Guinea en Melanesië. Het onderwijs in het Nederlands, be treurd door de synode, achten de on dertekenaars niet betreurenswaar dig. Bovendien wordt daardoor geen scheiding gemaakt met Indonesië, want er wordt ook Maleis onderwe zen (als in Indonesië) en de eerste eeuw is Indonesië nog wel aangewe zen op de Nederlandse wetenschappe lijke literatuur, zoals wij dat nog op het Latijn zijn. Benarde Vrijheid De enge band tussen gouvernement en zending zou volgens de synode de christelijke vrijheid der Papoea's niet ten goede komen, Maar zou deze vrij heid beter gediend worden door het sla ken van die band? „Wij begrijpen niet, dat gij u geroepen acht, wijzer te we zen dan de Heer der kerk. die (waarom weten wij niet) toegelaten of heeft, dat eeuwenlang via de koloniale gebieden en in de koloniale orde het Evangelie verbreid werd." zodat vele kerken juist in koloniale landen ge sticht zijn. terwijl in onafhankelijke of half-onafhankelijke landen de Zending op rotsen ploegt. Daarenboven: is het Christendom Nederland niet op de door de synode bedenkelijk geachte wijze gebracht, na melijk door vreemdelingen, onder de druk der "buitenlandse Frankische konin gen? Het antwoord der synode op de vra gen, die zij oproept, is weinig bezon ken. Er wordt gesproken zonder dat is uitgegaar van de Schrift, zonder dat degenen om wier belangen het gaat, om zo'n uitspraak gevraagd hebben. Woordbreuk De oproep gaat uit vergeten zijt." Zelfzuchten natuurlijke banden Inderdaad is ons beleid niet vrij te pleiten van eigenbelang. Niettemin heeft het God behaagd in de juist vervlogen eeuwen langs deze weg veel zegen over Zuidoost-Azië uit te storten. Hoe weinig doet het er tegenover deze machtige feiten toe. of onze motieven ten opzichte van Nieuw-Guinea werkelijk van zelftucht vrij zijn. En waarom bezint de synode zich de onzekere dat ge Adolf Hit-1 situatie, maar hij verzuimt aan te "J zen. wie deze situatie veroorzaakt. Het optreden van Indonesië (want de rege ring van dit land veroorzaakt de onrust) vergoelijkt de synode met haar „het is niet te verwonderen." De oproep tot bezinning antwoord zijn, indien zij had aange toond, dat het Gods gebod Is, de poli tieke status van Nieuw-Guinea te ver anderen en dat naar Zijn belofte Nw- Guinea eerlang aan Indonesië moei toevallen. het feit, dat de vrijge-l voor. hoewel zij verklaart, dat het de Melodie en woord der Ethergolven Puzzel HORIZONTAAL: 2 dier, toe stand, 7 telwoord, 8 naschrift onder brieven, 9 ruw stuk, 10 staatsgreep, 12 kuisheid, 13 verwisseling, 16 vruchte loos, 17 dominee, 18 dozijn, 19 razen, 21 muziektekens. VERTIKAAL: 1 grondtoon, 2 hoe veelheid, 3 zuignap, 4 bestaat, 5 pau ze, 6 vis, 8 Chin, maat, 10 loven, 11 vertrek, 14 gemeente in Noord-Bra bant, 15 bestaat, 18 aanw. voornaam woord. 19 geheel de uwe, 20 kippen- produkt. 0 OPLOSSING PUZZEL NO. 2 HORIZONTAAL: 1 voeling, 6 karos, 8 leg, 9 smal. 12 steil, 13 ik, 15 Lea, 16 R.O., 17 kapot, 20 knot, 21 val, 23 plaid, 24 liniaal. VERTIKAAL: 1 vrek, 2 oog, 3 es, 4 ieme, 5 gallon, 7 al, 9 sta, 10 air. 11 sikkel. 12 set, 14 kan, 15 'ot. 18 poon, 19 zaal, 21 vla, 22 li, 23 pa. VRIJDAG 31 AUGUSTUS 1956 I, 402 m VARA: 7.00 Nw; 7.10 Gyi 8.50 V v d jeugd. VPRO Gram: 8.00 Nwi. 9.35 Waterst; 9.40 Gram '1.00 Morgenwijding. Fluit, re port heeft de synode over zien, dat Nederland volstrekt niet „al leen op eieen gezag" Nieuw-Guinea be stuurt. Nederland doet dit op grond van artikel 73 van het handvest der Verenig de Naties, Daarmee heeft Nederland o.m. het „beginsel" erkend, „dat de belan gen der bevolking alles overheersend zijn" en heeft het de ontwikkeling het zelfbeschikkingsrecht „als een lige vertrouwensopdTacht" op zich ge nomen. Als de suggesties der synode enige zin hebben, staat zij als mogelijke oplossing een „trusteeship" voor. De ze oplossing is nauwelijks bevredi gend, zeker niet voor Indonesië. Een andere oplossing is een mandaat Australië, waartoe Nederland dan zijn beloften moet breken. Ook dat zal de regering in Djakarta niet bevredigen. Blijft over: Indonesië wordt mandata ris. „Gij moet toch inzien, dat uw voor slag slechts leidt tot een toenemend ..aanvechtbare en onzekere situatie. De belangen der bevolking, die de synode slechts zijdelings noemt, heeft Nederland beloofd tc bevorderen. „Wie zich verbindt, zoals Nederland zich verbonden heeft, mag alleen voor overmachtig geweld wijken. Dit is wat wij menen af te leiden uit Godsgeboden wat wij zien als een eis van Gerechtig heid. Mitsdien verwerpen wij als ongeoor loofd de gedachte dat gU, Hoogeerwaar de Broeders, „het gehele Nederlandse volk," tot hetwelk uw „Slot" zich richt, zoudt willen Influisteren, dat één of an dere elegante „woordbreuk" profijtelijk zou zijn. Dit volk is overigens, juist op dit punt, niet vrij van zonden. De Zending kleuters; 10.40 8.00 Nws; 18.15 Act; 18.20 Gr de deur ln huis. caus; 19.00 V c Lichte muz. VPRO: 19.30 ..Konv. 19-45 Op bezoek bij anderen, c NAAL PROGRAMMA: 20.00 Nv verjaarsbezoek": 20.15 Promena „Op verjaarsbezoek"; 21 10 Mil „Onze vriend de vijand", Jn°l derlandse Zending op dezelfde wijze ageren als soms het „grootkapitaal doet en zeggen: zie Nieuw-Guinea kwijt te raken, want het brengt onze beleggingen in gevaar." Want zo is het in duidelijk Nederlands te zeggen. Gij zult toch zeker niet menen, dat de zaak der kerk naar regelen van politiek spel moet worden behartigd? De synode zou de kerk van Indone sië moeten uitnodigen zich eens te be zinnen op de redenen, waarom daar hard geroepen wordt om Nieuw-Guinea en op de redenen, waarom Nederlandse Christenen er zo weinig voor voelen, Indonesië daarin tegemoet te komen, on danks het gevaar voor de beleggingen. Conclusies De open brief eindigt met de volgende conclusies: Uwe vergadering heeft zich door kennelijk eenzijdige po litieke voorlichting tot haar publi catie laten verlokken. 2. zij heeft daardoor in onze ogen de weg van Gods gerech tigheid lichtvaardiglijk vereenzel vigd met de gedachtengang van bepaalde politieke kringen. Een treffend euvel van vereenzelvi ging, waartegen zij zelf uitdruk kelijk heeft gewaarschuwd in het herderlijk schrijven: „Christen- zijn in de Nederlandse samen leving" 3# Zij heeft door de inhoud van haar stuk het beroep op de Heilige Schrift in begin en slot daarvan voor velen onaanvaard baar gemaakt. Uw vergadering heeft, tot ons aller nadeel, alvorens Uw op roep afkwam, de mindere verga deringen noch geraadpleegd, noch ingelicht. Evenmin heeft zij blijk baar de Raad voor Kerk en Theo logie welks taak het toch is, over theologische èn ethische •vraagstukken te adviseren daar- Indien God met mij zal zijn In benauwde ogenblikken hebben wij allen wel eens plechtig iets voorgenomen. Toen we erg ziek waren. Toen we in de honger winter bijna niet te eten hadden. Toen we ondergedoken waren en niet naar de kerk konden gaan. O, als we weer eens beter mochten worden. Als 't weer eens vrede zou zijn. Dan zou alles radicaal anders worden. We zouden vrien delijker en behulpzamer voor onze medemensen zijn. Dankbaar voor 't f' EEN WOORD VOOR VAN DAAG eenvoudigste maal. En onze kerkgang zouden we nooit over slaan. Die goede voornemens wa ren ons wellicht volle ernst. Maar wat is er van terecht gekomen? Toen Jakob op zijn vlucht naar Mesopotamië te Bethel God had ontmoet, was hij diep ontroerd. In Gen. 28 20 kunnen we lezen wat hij allemaal van de Here ver wachtte: bescherming op de reis, brood en kleding, behouden terug keer naar zijn vader. En dan „dan zal de Here mij tot een God zijn". Wat heeft God deze man rijk gezegend. De arme vluchteling werd een voornaam herdersvorst. Maar hoe is het met 't nakomen van zijn belofte gegaan? Later moet de Here hem bevelen naar Bethel terug te keren. (Gen. 35 1). En Jakob moet zich dan haasten eerst de „vreemde goden" weg te doen. „Indien God met mij zal zijn Herinnert dit woord ons niet aan een of andere belofte, die nim- Impressies van een familiedag III (slot) Het gesprek op gang (Van t i correspondent) De conferentie van de Gereformeerde Wereldbond was een familiedag: ook daar. In, dat in de referaten iedere kerk zich zelf presenteerde. Wellicht was het pro gramma overladen met referaten de dis. cussie kwam meer dan eens in het ge drang. Verschillende malen werd ze af gebroken. En wellicht zou het ook goed zijn geweest, de conferentie te doen voor bereiden door een theologische commissie. Nu werd de discussie vaak zeer verward Het bleek, dat het woord „liturgie" ln dé éne taal en voor de éne kerk anders klinkt dan voor de andere. De Duitse Ge reformeerden moesten niet veel van het woord hebben, het bracht hen te dicht bU de mis. De Griek wilde liever niet thuis komen met dit woord: zijn landge noten zouden denken, dat de Protestanten bezig zijn over te gaan naar de heilige liturgie van de Grieks-orthodoxe Kerk. Anders lagen het woord en de zaak de liturgie bijv. voor de Schotten. nemen, dat het getuigenis van een Hon gaarse predikant over de macht van d« prediking (indien zij waarachtig verkon. het Woord Gods is!) diepe de weten- mer werd ingelost? 't Kan nog. Maar laten we niet langer uit stellen. En hoe staat 't met ónze ..vreemde goden"? Dat kan voor ons betekenen, dat we iets anders in de plaats van God hebben gesteld. Er is helemaal geen reden om laatdunkend op Jakob neer te zien. Wij hebben vaak eenzelfde zonde te belijden. Gelukkig is er dezelfde God, die niet verwijt maar mild vergeeft. Honderden Zoeklichtlezers namen een snipperdag (Van een onzer verslaggevers) Vijf-en-dertighonderd Zoeklicht-lezers uit geheel het land vulden de grote tent op het terrein van „Het Brandnunt" te Doorn. Leden uit een zeer groot aantal verschillende kerKgemeenschnppen luisterden aandachtig naar de boodschap van het chiliasme. Het „Profetisch Woord" stond ln het middel punt van de belangstelling, en op de consequenties van een spoedig te ver wachten wederkomst van Christus werd ernstig gewezen. „Deze onverweldigende opkomst, gaa* ^00 meer by heel goed weer." Het i boven onze verwachtingen uit. W durfden eerst deze grote tent in het ge heel niet te nemen. Later schatten we d. opkomst op ongeveer 2000, hoogstens noi bij betrokken. Daarenboven ont hield zij ons kennisneming van de opinie der minderheid in 'haar midden. Het is voor ons twijfel achtig, of Uw vergadering, na zulk een ondeugdelijke voorberei ding in zulk een voor Nederland moeilijke zaak, kan volhouden, waarlijk namens de Kerk te ipreken. 5. Uw vergadering heeft haar eigen gezag, ja, dat van de Nederlandse Hervormde Kerk zelf, dientengevolge in veler harten geschaad. fa Zij heeft voorts de rechts zekerheid der inwoners van Nieuw-Guinea aangetast en de positie der Nederlandse Regering geschaad en voor het zelfbeschik kingsrecht der Papoea's weinig eerbied betoond. 1% In dit alles is zij een weg op gegaan, welke al diegenen onder haar leden, die de Her vormde Kerk niet geregeerd wen sen te zien op grond van partij politieke inzichten, grondig van haar dreigt te vervreemden. Daar bij zal zij zeker niemand win nen inderdaad heel goed. Eerst weifelde -• dag tussen regen en zonneschijn, e zon brak weldra door en vele hon- erden, die in de tent met 2500 zitplaat- en geen plekje zelfs voor hun voeten neer vonden, maakten het zich gemakke lijk in het droge gras. Een groot aantal sprekers werkte deze dag mee. Daar waren de jongeren, de nieuwe generatie, zoals evangelist J. Klein Haneveld en Jan Bruyn. De laatste i de plaats in van zijn onlangs overle vader, een zakenman uit Den Haag, overal de Maranathaboodschap heeft ge predikt, en grote bekendheid genoot. Zijn zoon treedt nu in zijn voetstappen. Joh. de Heer Daar was ook de middelste generatie, die vertegenwoordigd werd door de evangelist Jan Kits. ds. Mietes en de be kende Belgische predikant ds. Servaas, die de leiding had. Maar ook waren er nog de oudgedienden, zoals de emeritus predikant uit Brussel ds. Knecht en natuurlijk Johannes de Heer zelf. Tegen aller verwachting in sprak de laatste toch nog enkele minuten, „Hij is wel oud geworden", zei iemand, „maar wat een sterke stem heeft hij nog!" Geflankeerd door ds. Knecht en de heer Kits om hem zo nodig te steunen, vertelde de negentig jarige grijsaard hoe hij tot geloof ge komen was. Hij memoreerde zijn gang naar de opwekking van Wales en hoe h(j daar vooral de visie voor evangelisatie werk ontvangen had- In het bijzonder stond hij stil bi) de woorden uit het evangelie van Lucas: Zalig zijn de ogen,, die zien hetgeen gij ziet. Natuurlijk wees hij op de tekenen der tijden vooral in verband met de recente ontwikkelingen in het nabije Oosten. Iedereén was ont roerd over de eenvoudige woorden, zij kwamen kennelijk uit het hart van een man, die zijn leven heeft gegeven voor de prediking van een direct Evangelie, regelrecht op de man af, dat gebracht werd zoals hij het had leren zien, zonder zich te bekommeren om de opinie van schappelijke referaten dat van prof. E. Schweizer uit Zürich insloeg. Prof. Schweizer betoogde, dat in het Nieuw Testament de gemeente veel meer actief betrokken was in de „eredienst" dan thans het geval is: alle gaven van d€ Heilige Geest kwamen hierin tot open baring. De nieuwtestamentische gemeente oefende de gemeenschap in de eredienst. Prof. Schweizer vroeg daarom ruimte voor een gemeenschappelijk eten en drin ken en voor het wederzijdse gesprek als gemeenschapsoefening van de gemei De conferentie was het er over dat de gereformeerde eredienst bevrijd moet worden van de zgn. eenmansbedie- ning. De gemeente zal veel actiever be trokken moeten worden in het gebeuri van de kerkdienst. Maar hoe Door e< gemeenschappelijke voorbereiding van <_w prediking Door liturgische vernieuwing als de responsies (gezongen antwoorden als „Amen", „Halleluja")? Duitse theologen waarschuwden met ernst tegen de liturgische beweging als zou de vernieuwing van de erediei daarvan te verwachten zijn. Nederlandse, Schotse en Franse afge vaardigden namen het. met alle bezwarer die ze tegen de liturgische beweging had. den. dan toch op voor de goede dingen die deze beweging had gebracht: meer aandacht voor het Avondmaal, onderstre ping van het element der aanbidding de eredienst. De Zwitser prof. Thurneysen verwacht te alle vernieuwing alleen van de predi king. De Franse ds. Bourget. voorzitter van de Franse kerk vertelde met verve van de liturgische beweging in zijn land en kwam tot een voorzichtige waardering De stemmen ter conferentie klonken zeer verschillend, zó verschillend zelfs dat de theologische commissie aan h< slot van de conferentie een resoluti moest voorstellen, die eerder uitgangs punt is voor een voortzetting gesprek dan resultaat van een conferentie waarop hard is gewerkt. In de conclusie worden de volgende dingen gezegd 1. De eredienst van de gemeente hangt ten nauwste samen met dienst in het dagelijkse leven 2. De prediking heeft een centrale plaats in de eredienst, zij moet -echter meer zijn dan een theologische ver handeling; zij heeft te zijn egn levend woord voor het heden. 3. In het leven van de gemeente zal broederschap, gemeenschap moeten worden getoond. De verschillende gaven des Geestes zullen hun uitdrukking moeten vinden ook in de eredienst de gemeente. Tenslotte wordt nog de aandacht ge vraagd voor het zingen van de Psalmen «i.Üi "er4v®rwf.a«'loosd in het gerefor meerd Protestantisme!) Ten aanzien van de „liturgische bewe ging wordt gezegd, dat de meningen hier V£ e waren Verder wordt nog 5 °Yer de kerkt)ouw, inzonder heid de structuur van kerkgebouwen voor de gereformeerde eredienst. Met deze resolutie, die door de meer derheid werd aanvaard (een minderheid had veel meer willen zeggen) gingen naar huis; verder met een aanta! andere resoluties ten aanzien van Span. "i Griekenland. Ze hebben vorige wee i de krant gestaan. Menig afgevaardigde was teleurgesteld, dat op het punt van de „liturgie" de conferentie niet tot verder eaande clusies had kunnen komen Deze dingen hebben echter tijd nodig, temeer omdat het de eerste maal is dat Presbvteria- nen uit Schotland en Duitsland. Honga rije en Nederland elkaar in deze zaak ontmoeten. Het gesprek is aan de gang. De le- der^van de grote presbyteriaanse fa milie hebben „bijgepraat". Ze waren verbaasd, zoveel nieuwe dingen elkaar te horen. En ze hebben het vas te plan, in ieder geval de hoop, el kaar nog vaak te ontmoeten. Zeker is, dat deze familiedag een lange nawer king zal hebben in de vele presby teriaanse kerken, kerken „issues de Calvin", alle voortgesproten uit de beweging die haar uitgangspunt nam in het Genève van Calvijn. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Kockengen: A. G. Haring te Loon op Zand. Bedankt voor Berkhout (toez.):'J. A. Labrie te Oostwoud-Westwoud. CHR. GEREF. KERKEN EVANG. LUTHERSE KERK Drietal te Nijmegen: prop. J. Blase te Amsterdam, J. P. Boendermaker te Eindhoven en P. Estie te Zaandam. 109. 1 „Drie," antwoordde Bader. „Ikzelf, Ball en Turner." i, „Start dan zo gauw je kunt." beval de ver- iersleider. „De mof Ei stord een volle i DAN PAUL BRICKHILL MAAR ZO! ié ork; 21.00. mei toen hij snel tot •lankb' s*eee en er B'ne een steeg en er ging een schok door hem heen toen Nws;*"j de vlammenzee beneden zich zag. Hllv» 298 NCRV: 7.00 .10 Gewtjze muz. 7.30 Gram; 7.45 Een woord voor de dag: 8.00 Nws en weerber; 8.15 Gram: 9.00 V d zieken. 9.25 V d vrouw; 9.35 Gram; 10.30 Morgendienst; 1100 Piano recital. 1130 Gram; 12.05 Lichte muz: 12.30 Land- en tuinb meded; 12.35 Lichte muz; 12.55 Gram of act: 13.00 Nws; 13.15 PIT- tlgheden; 13.20 Metropole-ork; 13.50 Gram; 14.05 Kamcrork en soliste; 15.15 Voordr; 15.35 Lichte muz; 16.00 Tuinb praatje; 16.15 Gram: 16 30 Blaas-ens: 17.00 Voordr: 17.20 Vocaal ens: 17.40 Beursber; 17.45 Gram; 18.00 Stemmen van overzee, 18.15 Gram; 18.30 Kon Mil kapel; 19,00 Nws en weerber: 19.10 Regeringsuitz: Rubriek Verklaring en toelich ting. De scholing van volwassenen, door J C Visser: 19 20 Regeringsuitz: Emigratieru briek Het emlgraticpraatje van H A van Luyk; 19.30 Gram; 19.45 Muzikantencongres; Engeland, BBC Hom Caus; 12 25 Gevar mu: Nws: 13.10 Gev 13.55 Sport; 14.00 Haw. 12 15 •agen; 15.30 sp: 17.00 V d 18.15 Sport; 19 30 Ork c n: 2145 1ÏMV 22 30 Caus; 23.00 Nwi ■23.13 Koersen ssel, 484 m. 12.00 Gevar muz; 13 15 Licht ork; 13.45 Gram: 15 is. koren en «ol. 16.05 Lichte Nws; 17 15 Gram; 19.30 Nws; 20.00 22.00 Nws; 22.15 Vrije tijd; 22.55 lang cirkelde hy verbeten boven de stad, maar zelfs een volle maan was niet vol doende en de bommenwerpers flitsten onzicht baar hoog door de duisternis. Toen zijn brand stof bijna verbruikt was, keerde hij terug en hij zag juist de aanvlieg-verlichting 400 meter beneden hem toen zijn motor plotseling haper de en even later afsloeg. Een noodlanding in de nacht met een jager zonder motorisch vermogen is zelfs bij wijze van sport een hachelijke onderneming. Een ogenblik dacht hij er over zich met zijn parachute te red den, maar de uitdaging welke deze situatie betekende, fascineerde hem en hij besloot een landing te proberen. Terwijl de propellor door de win! ron-'ceduwd werd. richtte hij de neus om laag en gleed geruisloos in een serie S-bochter omlaag, daarbij de startbaanverlichting scherr in de gaten houdend Dat waren eenzame ogen blikken, die aan z'n zenuwen vraten, maar hi- haalde het, bracht zijn toestel in lijn met d' startbaan, liet zijn wielen zakken en hoefdf zelfs de laatste meters niet bij te sturen. De Hurricane kwam netjes neer en een vrachtautr sleepte hem naar de hangar De hele geschiede nis was een trieste anti-climax, behalve één ding hij begon een steeds sterker wordende persoon lijke haat tegen de Duitsers te koesteren. Op een dag belde Leigh-Mallory hem op: Douglas we hebben een conferentie ovpr de I jagers, in het ministerie van Luchtvaart. We gaan onze geveohtservaringen bespreken. Ik wil je er bij hebben." Toen hij naar Londen ging en daar Leigh- Mallory ontmoette, zei deze: „Ja, ik weet nog niet of ik je mee naar binnen kan nemen, 't Is een bespreking op hoog niveau. Maar ik wil 't toch proberen, want jij bent de enige die wer kelijk grote formaties heeft geleid." In het ministerie van Luchtvaart in King Char les Street, vlak bij Downing Street, volgde Ba der de brede gestalte naar een rustige conferen tiezaal en hij voelde zich niet bijster op z'n ge mak toen hij de hoge officieren rond de tafe) zag, niet één beneden de rang van luitenant generaal. Leigh-Mallory zei tegen Portal: „11 heb majoor Bader meegebracht, excellentie Portal boog hoffelijk. Bader zat zwijgend te luisteren toen de dis :ussi« begon over de omvang van de formatie? jagers en over de aanvalstactiek welke gevolgd moest worden wanneer de vijand zijn formatie.' boven het Nauw van Calais bijeenbracht. Park wees er zeer terecht op dat. wanneer hij squa drons naar het Nauw van Calais zond, de Duit sers spoedig van tactiek zouden veranderen Z( zouden zogenaamd hun formaties opbouwen, dit dan waarschijnlijk uit jagers zouden bestaan ten einde de Britse jagers naar zich toe te lok ken Dan pas zouden ze hun bommenwerpers sturen, die het rijk alleen zouden hebben omdat de Britse jagers reeds elders in zware strijd ren gewikkeld, en onvoldoende brandstof en nitie hadden om de bommenwerpers te onder scheppen. En wat grote formaties betrof: in een crisis kreeg 11 Groep eenvoudig geen tijd grote wings te laten opstijgen. Leigh-Mallory betoogde dat het werk van de Duxford wing had aangetoond dat grote forma ties hun geld opbrachten, wanneer het mogelijk was ze te formeren. Hij begreep de moeilijkheid grote formaties snel te laten opstijgen wanneer de vijand dichtbij was. Maar dat kon wanneer hij nog op een afstand was of zodra de opbouw der vijandelijke formaties werd ontdekt. Dat was het ogenblik om een grote formatie naar boven te sturen (b.v van Duxford uit), die dan snel kon stijgen om op de Duitse formaties neer te duiken, zodra deze boven de kust verschenen- De squadrons die Zuidelijker waren gestation- neerd konden dan later opstijgen om zich op de uiteengedreven bommenwerpers te werpen. Sholto Douglas onderbrak de discussie: „Ik zou wel 's willen horen wat majoor Bader te '-eggen heeft over het leiden van grote formaties." Alle ogen waren op hem gericht en hij voelde zich plotseling onzeker Hij stond op Portal zei: .Je kunt gerust blijven zitten. Bader," maar hij schraapte z'n keel en zei: „Nee, dank u, excellentie, 't Gaat zo best." Allerlei stokpaard jes renden in verwarring door zijn hoofd. Dow- ding scheen hem dreigend aan te kijken, maar Stuffy keek immers altijd zo. Toen schoot een andere gedachte hem door 't hoofd: „Of ik nu deze kamer als een luitenant verlaat of niet ik moet hier de opvatting van de jachtvlieger weergeven.... zoiets is nog nooit eerder voor gekomen..." Heel snei flitste dit alles door zijn hoofd. Portal aankijkend, begon hij op kal me toon: IWUKU'I VERVOLGD. jqET advies, dat de Stichting van den Arbeid, het samenwerkingsorgaan van werkgevers- en werknemers organisaties, dezer dagen aan de regering heeft uitgebracht, zal oök buiten de kring der rechtstreeks er bij betrokkenen instemming vinden. Het advies komt hierop neer: ver hoog, regering, een aantal Sociale uitkeringen met een bedrag van om streeks 10 procent en pas zo deze uitkeringen weer aan aan de inmid dels gestegen lonen. Het geldt hier de uitkeringen uit de ongevallenwet, de invaliditeitswet en de noodwet ouderdomsvoorziening. Met betrek king tot de kinderbijslag bestond er binnen de Stichting van den Arbeid niet voldoende eenstemmigheid; hier zal de regering zelf de knoop moeten doorhakken De voorgestelde hogere uitkeringen, liggen in de rede. Zij volgen geheel op de toegepaste loonsverhogingen, ook voor zover deze het gevolg zijn van een duurder leven en voor zover zij tot een duurder leven hebben geleid. Dat het blijkbaar niet gemakkelijk is, de uitkeringen steeds met het duurdere leven gelijke tred te doen houden, wordt eens te meer bewezen, doordat nu plotseling een verhoging met 10 procent moest worden gead viseerd. |N ons land zijn wij in het gelukkig bezit van een goed verzorgde en goed uitgewerkte sociale wetgeving. Er is bij ons volk een voldoende inzicht, dat het ook als volk de zorg heeft te dragen voor wie speciale zorg behoeft. Wanneer er pogingen worden ondernomen om onze sociale wetgeving technisch te herzien, dan bedoelt men bepaald niet om de sociale zekerheid te ondergraven, doch I uitsluitend om deze anders te fun- 1 deren. Wat is het sociale vraagstuk? Wij r zijn lange tijd gewoon geweest, het 1 sociale vraagstuk te vereenzelvigen n met het arbeidersvraagstuk. Dat is het stellig ook nog lang geweest. Maar n minister Zijlstra zei er nog niet zo n lang geleden in de Tweede Kamer dit van en zeker op goede gronden: ,Het sociale probleem is niet per definitie het arbeidersprobleem. Het sociale probleem behoort te zijn het \r probleem van de achtergeblevene, van ts de zwakke, van de hulpeloze. En dat zijn in onze maatschappij veel meer en, die niet meer werken, en ct groepen van kleine zelfstandigen is dan de werknemers, die zich op doel- treffende wijze door organisatie en is met behulp van sociale wetgeving grotendeels aan de positie van het zwak en achtergebleven zijn hebben weten te ontworstelen. Ik ben intus- sen verheugd dit laatste te kunnen de constateren". F kl, £)IT is het inderdaad, wat onder h- sociale politiek, onder doeltref fende sociale verzorging behoort te .orden verstaan. Zij zal zich nimmer mogen laten verleiden tot verstar ring. Zij zal, met de beweeglijkheid de barmhartigheid, heel het terrein moeten blijven overzien, om te gaan, waar en in welke mate hulp nodig is. En zij zal met dubbele aandacht moeten toezien, of er moge- BC lijk ergens armoede geleden wordt fc niet met gerucht, maar in stilte. Sociale politiek zal er zo altijd op uit zijn, de leemten in een doeltref- fta) fende sociale verzorging, mei inacht-ielj neming en aanscherping overigens >ce van de menselijke vrijheid en ver- antwoordelijkheid, op te vullen. jan Wij prijzen het in het thans demis-1en sionaire kabinet, dat het, zij het laat,Wn met een definitieve voorziening voor^ de oudedag is gekomen. Wij betreuren tou het, dat nog altijd achterwege bleef 'erl een doeltreffende voorziening voor r®' weduwen en wezen cn zien hierin ym een der eerste sociale plichten van'ert het nieuwe kabinet. Sefc- 1itz< £)E christen in zijn politieke belang- stelling en activiteit heeft ook K* hier een goede traditie op te houden, ede Om één voorbeeld te noemen: wij d< mogen er wel aan herinneren, dat^£d reeds in 1895 dr. Kuyper aandrongj„ op een sociale verzorging, die zou elir omvatten: toereikend pensioen vooreid' de oude dag; toereikend weekgeld in geval van ziekte; toereikend levens-én. onderhoud bij verminking door dé'eci arbeid; toereikend daggeld bij werk-iar' loosheid; toereikend handgeld voor de eeft weduwe van de arbeider; toereikend i ar. pensioen voor onverzorgd achterge- r bleven wezen. j* ,h lak Het volgende schreef reeds in Wst i895 Kuyper er van: „Eerst waar PSI in die volle omvang zekerheid zal ontstaan zijn, dat die stand der maat- ïste schappij, die van alle het talrijkst is, tme en het hardste arbeidt, ook over de ia middelen beschikke, om onder alle »e/t omstandigheden zich de mond open rctii te houden, onderdak en gekleed te :her zijn. kan aan het jammerlijk voort- L1®7 woekeren van het gebrek en aan het resti nodeloos insluipen van honger en !tü0' kommer een einde komen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 2