HET WIL NIET MET
ONZE ZOMERS
DE VRIJGEZELLEN
TROKKEN VERDER
De Deweging
van altijd
beween na weg>nevm ai-
mL
de man temidden
ft van alle gerucht
ZONDAGS
BLAD
BRIEVEN AAN DÉ'
Hieuw; Cciïisrlic QToiiranl
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1956
Uit een groot aantal brie-
ven, dat wij ook ditmaal
weer uit onze lezerskring
mochten ontvangen, moeten
wij voor deze week een keus
H doen. Het valt ons telkens
opnieuw op, dat de reacties
H binnenkomen over de meest
uiteenlopende onderwerpen.
Zo schreef de heer H. O.
uit Rotterdam ons het vol
gende:
Grevenbicht telt zijn ge'd j
Er heeft een ander zijn auto dwars achter de mijne
geparkeerd, zodat ik niet wegkan. En daar sta ik dan, in
de late, zeer late avond in een van muziek, gezang en ge
schreeuw daverend Grevenbicht citadel der vrijgezellen.
Er leunt een tweetal niet al te nuchtere boerenjongens te
gen de gewraakte auto en ik ga naar ze toe.
uitsmijters gegeten en mijn
glaasje bier gedronken. Wat zoe
ken ze hier? Waarom komen die
achthonderd? Vanwege de faam?
De Engelse Sunday Mirror
stuurde een verslaggever en een
fotograaf, er waren twee F anse
journalisten. Ze keken elkaar
eens aan en zeiden ..Rather disap
pointing" tamelijk teleurstel-
Want zij verwachtten een groot
congres, door een minister ge
opend, met moties aan de rege
ring, met bestuursverkiezingen en
een program van actie. En ze
vonden een kermis, met 25 vaat
jes bier in café Aurora, met deel
nemers, die 's morgens óm
twaalf uur al niet helemaal fris
Diezelfde be-
•3 «3 tijd was er ook,
toen onze foto
graaf keek naar
het boeiende
schouwspel van water-in-onrust. In één weinig bete
kenend, maar allesomvattend onderdeel van
seconde bracht hij dat perpetuum mobile tot stilstand.
Hij had het oog van de camera heel even een blik
gegund op dat nooit onderbroken, beweeglijke en
grillige spel van licht op water.
hier veuls te leuk.
En toen de Sunday Mirroi-foto-
graaf een foto wilde maken v;
(hoofdzakelijk vrouwelijke i ge
hoor bij een causerie in de con
grestent. hielden alle dames op de
voorste rij giechelend de handen
voor het gezicht. Waarom?
En toen we verschillende deel
nemers naar de drijfveer om dit
congres bij te wonen, vroegen, ant
woorden ze: ..Ja. Waarom?"
Het „maske" Verlmten uit
Brussel. Fraulein Prömis uit
Düren, monsieur Thémine uit Pa
rijs, miss Vandersluis uit
Mombassa. gospodin Furtzel uit
Okrud, mister Cordick uit Onta
rio en Mriet Perrera uit Willem
stad ze kijken elkaar aan:
„Tja. waarom....?"
In de donkere kamer kwam
pas tevoorschijn wat in dit ene i
ogenblik in de zoeker te zien
was geweest: een machtig I
beeld van de hartader van
grote stad. In één oogwenk t
die harteklop van de haven ge
vat op een klein vierkantje I
film. En het werd niet slechts i
een foto om trots over te zijn
Ook het in beeld gebrachte gaf i
daar voldoende aanleiding toe:
Rotterdams Nieuwe Maas onder
een sombere, grijze wolken-j zonten. De gezichtseinder
lucht met langs de oevers sche- zo'n sleepboot is beperkt
pen van alle zeevarende tan-1 reikt niet verder dan het
den der wereld, die nergens.zo uitgestrekte gebied van ét.,
anders een vlottere bediening\der belangrijkste wereldhavens
krijgen dan juist hier en dan die Rotterdam heet. Voor een
op het voorplan van dit boei-werkpaard. ligt daar al vol-
ende toneel een voortploegend\doende emplooi. Gelukkig meer
sleepbootje, dat roetige rookldan voldoende
Maarwas het vroeger zoveel beter?
(Van onze weerkundige medewerker)
Als men niet over steekhoudende cijfers zou beschik
ken, dan was er geen ontkomen aan, of men moest zich
in onze tijd wel zeer gedupeerd gaan voelen wat de zomers
van de laatste jaren betreft. Gesprekken al-s: „Ik herinner
mij nog heel goed, toen wij vroeger naar school gingen,
dat het dagen achtereen warm weer was en wij zelfs in
mei al zwommen" of. „Zulke mooie zomers als wij die
vroeger hebben gekend treft men in de laatste tijd niet
meer aansinds ze die „depressies" hebben uitgevon
den" kan men dagelijks beluisteren.
Vroeger beter?
Nu is die stelregel onder het
motto van: „Ik herinner mij nog
heel goedhelemaal fout,
want wat herinnert men zich nog
van vroeger, voornamelijk die din
gen (ook van het weer) waarvan
men veel plezier heeft ondervon
den. De al wat ouderen herinne
ren zich bijvoorbeeld dat het in
de zomer van 1911 buitengewoon
warm was met dagen aaneen tem
peraturen van 33 tot 35" C; dat
het in de zomer van 1921 bijna
niet wilde regenen: dat de
van 1932. 1933. 1934
voor stuk zonnige en mooie zo
mers waren, maar wij vragen ons
af is men dan al vergeten, hoe
koud de zomer van 1909. 1913, 1919
en 1922 bleef en hoeveel regen er
in de zomer van 1927, 1930, 1931
en 1942 is gevallen.
De werkelijkheid is echter, dat
er in de periode van 1925 tot 1940
(15 jaren) 11 mooie zomers zijn
voorgekomen, tegen slechts vijf
mooie zomers in de daarop volgen
de periode van 15 jaar (19401955
Dit betekent, dat wij er gemid
deld genomen, met de zomers in
derdaad de laatste jaren op ach
teruit zijn gegaan, maar daarbij
mogen wij toch ook weer niet ver
geten. hoe zonnig en warm de zo-
mer van 1947 was. hoe weinig re
gen er in de zomer van 1949 viel
en wie herinnert zich het vorige
jaar niet meer. toen men het van
10 juli tot in september bijna zon
der regenjas heeft kunnen doen.
Wie een hond wil slaan kan al
tijd wel een stok vinden en zo is
het ook met onze zomers. De
volksmond wil het doen voorko
men, alsof wij al jarenlang geen
mooie zomer meer hebben gehad.
Men vergeet daarbij een zeer
belangrijk ding en dat is hoe de
zomer gemiddeld in ons land is.
Men vergeet, dat ook warme, dro
ge en zonnige zomers, zoals iede
re vakantieganger zich, zodra de
winter voorbij is. al voor zich
meent te zien. even abnormaal
zijn als een zomer met dag in dag
uit regen.
Zo laat een periode van 30 jaar
in ons land zien. dat er in De
Bilt gemiddeld in de drie zomer
maanden (dit zijn wel geteld 92
dagen» op 48 dagen régen valt,
totaal 220 mm, dat er op 28 da
gen maar hcei weinig zon voor
komt en het op 15 dagen on
weert. En.dat de gemiddelde
maximumtemperatuur 21.8 gra
den C bedraagt. Normaal gespro
ken is daarom onze zomer nooit
zo prachtig.
1956 Ongunstig
Dit neemt niet weg dat de zo
mer van 1954 bijzonder ongunstig
is geweest en dat de zomer van
1956 tot 1 augustus ook zeer on
gunstig is uitgevallen.
Tot 1 augustus werden in De
Bilt drie tegen normaal 16 zomer
se dagen (warmer dan 25 graden
C» waargenomen, terwijl het aan
tal uren zonneschijn abnormaal
klein is gebleven. Zowel juni als
juli behoorden tot de drie som
berste maanden, die er in de laatste
55 jaar in de zomer zijn voorge
komen.
Een klacht over het ongunstige
zomerweer is tot heden dan ook
zeker niet misplaatst, alleen moe
ten wij voorzichtig zijn met te
beweren, dat het vroeger in de
Oorsaak onbekend
oorzaak van dit alles dan zeggen
wij het niet te weten, maar haas
ten ons er aan toe te voegen hier
zeker geen invloeden van atoom
explosies te zien. Dan had de zo
mer van het vorige jaar, om maar
een simpel voorbeeld aan te ha
len, ook somber en regenachtig
Wanneer wij de gemiddelde zo-
mertemperaturen over een perio
de van 250 jaar nagaan, dan zien
wij steeds schommelingen, maar
ook op perioden met wat koele
en regenachtige zomers zullen
weer zonnige en droge zomers vol
gen. mogelijk in 1957, want dan
wordt een zonnevlekkenmaximum
verwacht en de ervaring heeft ge
leerd, dat dit dikwijls met war-
gepaard gaat, waar
van de i
beeld is geweest.
Het ontbreekt ons ook deze zo
mer aan hogedrukgebieden boven
het vasteland van Noord, West
en Midden-Europa, waardoor de
depressies te veel vrij spel heb
ben. Waarom nu die hogedrukge
bieden niet verschijnen, dat is nu
een vraag waar honderden kundi
ge meteorologen niet anders dan
de schouders over kunnen opha
len om deze dan weer moedeloos
te laten zakken. Het lijkt dat wij
soms al veel van het weer en zijn
ontwikkeling afweten, maar het is
in werkelijkheid nog zo bitter wei
nig. Misschienmaar goed
artikel over de diorama's uit
Haarlem. Daarin stond, dat zy
doteerden uit 1938. Naar ik meen,
is dot een vergissing, want ik
weet vrijwel zeker, dat ik do
diorama's in Haarlem reeds vóór
1929 heb bezocht.
U hebt gelijk, heer O.,
maar wij ook een beetje.
Lang vóór 1938 werd met
het maken van de collectie
begonnen, maar pas in ge
noemd jaar kwam de vol
tooiing van de complete col
lectie, zoals die thans te
ehkel opzicht moeten hinderen
by dc uilvoering van hun „on-
srhuldig spel". Brengt u de pad
vinders niet in diserediet?
J. F. S. Th.
Bij de auteur zat het in
diserediet brengen-zeker niet
voor. Hij schreef toch, dat
j die padvinder zich vergiste.
Hij dacht, toen hij de tas
roofde van Drievoet, dat hij
met de tot zijn padvinders-
groep behorende „vermomde
staatsman" te doen had.
En dit, geachte lezers,
moet het dan weer zijn voor
deze week. De ruimte is vol.
Tot de volgende week!
REDACTIE
..Is dat uw auto? Ja? Wilt u
hem dan even wegzetten, dan
kan ik naar huis Maar de
mannen grijpen me gemeenzaam
bij de schouders en stuwen me
hun bier-adem in het gezicht.
Jij gaat helemaal niet naar huis,
jij mot blij've. het is hier veuls
te leuk "Ze hebben daar on
mogelijk veel plezier over en her
halen die woorden eindeloos. Er
staat een veldwachter te doezelen
voor het geïllumineerde raad
huisje van Grevenbicht en ik ga
naar hem toe. Hij belooft me te
later is er om de
twee tegen de
auto leupende vrij
gezellen een groep
van heftig debat
terende mensen.
Ik zie drie rijks-
politiemannen, ik
zie de burgemees-
het
Dat wordt de burgemeester te
bar. Hij treedt op, zoals dat
heet en dan. na een half uur heet
debatteren en halve handtaste
lijkheden. bekennen de twee
vrolijke kwanten, dat de auto
helemaal niet van hen is. We
blijven verslagen achter, terwijl
ze met de armpn om eikaars
schouder zingend het dorp weer
inwaggelen, in een baaierd van
luidsprekermuziek en verwante
LIJDELIJK
Grevenbicht verdraagt het al
lemaal lijdelijk, dat jaarlijkse
vrijgezellencongres. dat door
gemeentesecretaris/vrijgezel Gar
Greyn op poten is gezet. Want
Grevenbicht vaart er finan
cieel wel te verstaan wél bij.
De kastelein van café Aurora
geeft het graag toe, rondkijkend
in zijn totaal ontredderde zaak,
waar de stoelen door elkaar lig
gen en de tafelbladen ..drijven"
van gemorst bier. sigaretten
peukjes en broodkruimels. ..Nor
maal schenk ik per jaar vijftig
vaatjes bier, meneer" hij veegt
zijn tapkast schoon en verzamelt
de huur-kelners als stoottroepen
om zich heen.
..Maar in de vier
dagen an het
congres tap ik er
alleen al 25 uit
Voor mij mogen
ze ieder jaar te
rugkomen!"
GOEDE ZAKEN
De kruideniers
winkel, de bakker
en de manufac
turenwinkel van Grevenbicht
denken er net zo over: voor hun
winkels verkopen ze op straat
allerlei handige zaken en in een
café, waar we moedeloos een
uitsmijter eten. ontwaren we een
marskramer, die met feilloze
intuïtie aan een tafeltje oudere
vrijgezellen kaartjes stopwol,
handige naaigarnituurtjes en
elastiek staat te verkopen.
Het mopje: ,.De pastoor is hier
óók vrijgezel, is dat niet toeval
lig? ""doet de ronde, en in de gro
te feesttent en de even kolossale
congrestent is altijd wat te doen.
En temidden van het gewoel en
de muziek, het geschreeuw en
het lawaai komen enkele tiental
len serieuzen bijeen in de con
grestent eerst, in het patronaats
gebouw, waar het rustiger is. la
ter. En daar staat een spreker en
die spreekt over de problemen,
de vreugden en verdrietelijkheden
van de vrijgezel, daar staat een
spreker, die vertelt over de vrij
gezellen in het buitenland, in de
historie en de toekomst. En als
onder één van deze lezingen een
tweetal Utrechtse vrijgezellen
hier, beschonken en per ongeluk
binnengezeild wat rumoerig en
lastig wordt, staat de burgemees
ter persoonlijk op om ze er eigen
handig uit te zetten. Het wordt
even een gewoel, er wordt ge
schreeuwd en geworsteld en dan
liggen de onruststokers buiten en
kan de lezing verdergaan.
TEGENWERKING
Gemeentesecretaris Ger Greyn,
gemoedelijke Limburger. ver
stokte vrijgezel, kwam vier jaar
geleden op het idee in zijn dorpje
Grevenbicht, tussen Julianaka-
naal en Maas in midden-Limburg
een vrijgezellencongres te organi
seren. En hij ontmoette al di
rect tegenwerking, o.m. van en
kele pastoors, die als argument
van hun onwil opgaven: ..De
dorpsisolementen mogen niet
doorbroken worden." Maar Ger
Greyn zag er wel iets in, Ger
zijn" dorp halen, en het eerste vrij
gezellencongres ging door en
..werd een succes" zoals dat
Er kwam een tweede, een der
de. en dit jaar het vierde, op een
lang weekend in dit kleine, rusl.-
ge dorpje. Achthonderd vrijgezel
len arriveerden er. tenten en tent
jes verrezen, er groepeerde zich
een complete consumptie-indus
trie rondom de middenstand, en
het programma vermeldde ka
nonschoten, openingsplechtig
heid, vlaggenparade. koffieta
fels, soirées dansantes, verkie
zing van de vrijgezellenkoningin,
folkloristische optocht, lezingen,
koningsvogelschieten, huldiging
V3n de jongste, de oudste.' de
verst-komende, kapconcours. en
een dubbel slotfeest. En ik heb
wat verbaasd en later ook wat
verdwaasd rondgelopen, mijn
GERUCHTEN
Wie aan de weg timmert,
wordt publiek eigendom. Als één
Nederlander dat ondervonden
heeft, is dat Ger Greyn wel. Hel
begon al, toen het congres enkele
uren oud was. „Ger Greyn gaat
trouwen. Er viel een schaduw
over de vrijgezellen, solidair als
ze zijn. ook in het pretmaken in
dat kleine Limburgse dorpje.
..Maar Ger Greyn blijft het con
gres organiseren" het vermocht
de zon niet te doen schijnen.
„Meneer Greyn, gaat u trou
wen?" Welnee jongen, hoe kóm
je erbij... Iedereen was weer ge-
Even later. „Ger Greyn gaat
trouwen, het stond in de krant,
hij had het zelf verteld..." „Me
neer Greyn, gaat u trouwen?"
Weineen... En nog diezelfde
avond: „Ger Greyn gaat trou-
Wat zegt hij er zelf over? Niets,
helemaal niets. Hij geeft geen af
doend antwoord. zegt links en
rechts eens: „Hoe kom je erbij?"
en wandelt verder, temidden van
de geruchten.
Niet alleen geruchten dwarre
len om Ger Greyn en zijn con
gres. ook vreemde vogels, zeer
vreemde. Daar is dc man. die in
eens in het raadhuis een expositie
inrichtte onder de titel: „Vrijge
zellen kijken u aan....", een ver
zameling caricaturen van vrijge-
zellentypen. Een slechtbezochte
expositie, tussen haakjes, en
daarom reproduceren we twee van
die caricaturen maar eens tussen
het verhaal, dat deze pagina opent.
POPPEN
verbindt er allerlei vage religieu
ze teksten aan, spreuken en sym
bolieken. en geeft de expositie als
geheel het motto: „Mens. besef
iedere dag. dat ge stof zijt en tot
stof zult wederkeren.
Ja. dat er in het raadhuis „vrij
gezellen u aankijken", en dat in
het patronaatgebouw een wat
warhoofdige religieuze symboliek
wordt botgevierd het heeft met
het congres niets te maken, maar
het is alles het werk van Ger
Greyn, de man temidden van alle
geruchten.
Ook de man, die ondanks alle
dronkelapperij, ondanks alle lol
en alle vreemde opvattingen van
de zeden, die vier dagen lang in
Grevenbicht opduiken, blijft gelo
ven in zijn congres.
En in het nut, om honderden vrij
gezellen ter „bespreking van pro
blemen en ook ter ontspanning"
vier dagen bij elkaar te halen in
de heksenketel, die zijn dorpje
setend buien, voeren d
drukgebieden zijn, die de depres
houden.
FOTO BOVEN
Ger Greynman temidden
van geruchten, organisator
van het vrijgezellencongres
en gemeentesecretaris van
Grevenbicht, is overal bij:
de congrestent, bij het ko
ningsvogelschieten en bij
de feestavond. En hij staat
ook vooraan, als er een Vrij
gezellenkoningin gekozen
is. en het lieftallige meis-
ke de kroon op de lokken
gedrukt moet worden. Het
icas dit jaar Els van Lier
uit Leidentrots op en blij
met deze onderscheiding.
FOTO RECHTS
Door het dorp trekt een
optocht, en middelpunt
daarvan is de organisator
Ger Greyn, wel de „koning
der vrijgezellen" en „de
ideale vrijgezelgenoemd.
Hij staat in een wereldbol
en roept de vrijgezellen
aller landen toe: „Verenigt
u... in Grevenbicht" en
hij steekt de vingers in een
V-teken omhoogwellicht
wel de V van Victorie,
zeer zeker de V van
Vrijgezel
Hij zal nu wel weer bij zijn zuster in de tuin zitten, uit
puffend van de vermoeiende dagen van „zijn" congres: Ger
Greyn, de ideale vrijgezel, organisator van het congres, gemeente
secretaris van Grevenbicht. Maar de nu zo rustig een biert je
pakkende Ger Greyn wps, toen wij hem in de congrestent op de,
derde congresdag bij de kraag pakten, een nerveuze organisator,
die overal tegelijk was, die alles zag en alles wist.
„Vijf minuten dan. niet lan
ger" en haastig nog rondspie-
dend of alles wel goed liep, liet
hij zich op het kleine vouwstoel
tje aan het morsige tafeltje neer,
onder het in de wind klapperende
zeil van de vreemd en triest le
ge tent. „Een tweeledig doel: het
bespreken van problemen en dc
ontspanning. Niet in de eerste
plaats een huwelijksmarkt, want
dan zou ik mijn eigen klanten de
deur uitjagen. Als er huwelijken
van komen, ben ik er blij om,
dolblij
IEDEREEN
Ger Greyn kent iedereen: en
iedereen kent Ger Greyn. Ze
groepen om hem heen. bestormen
hem op straat en zijn verguld,
als hij ze groet, of ze op de
schouder klopt. Want de positie,
die Ger Greyn temidden van de
ze bonte verzameling vrijgezellen
is gaan innemen, is uniek in dc
wereld. „De koning der vrijgezel
len..." roepen ze, en dan maakt
Ger grijnzend met zijn twee vin
gers het V-teken; „De ideale vrij
gezel...." prijzen ze, en dan schudt
Ger bescheiden het hoofd.
En dan ineens, na die vier da
gen, wordt hij weer de 42-jarige
gemeentesecretaris van Greven
bicht, tussen Maas en Julianaka-
naal, een dorpje, dat niemand
kende, en waarvan de naam nu,
na vier congressen, voor heel Ne
derland een begrip is geworden.
Dat heeft Ger Greyn gedaan, en
Ger Greyn is er niet rijk van ge
worden. Want van het tientje in
schrijfgeld per deelnemer dat
is dus deze keer totaal 8000 gul
den kun je geen kromme
sprongen maken
