CHRISTELIJK Westerse opvoedingsmethoden honderden jaren verouderd 1 7 Drie nieuwe leden van de Wereldraad van Kerken HfflWIMIIIIJ Vrees voor kerk en vertrouwen op „onze lieve Heer" De roep om hulp van derden 2 Internationaal opvoedkundig congres Idealistische „Broederschap der mensen" eerst door bouw van scholen mogelijk Het internationale genootschap voor onderwijs en opvoeding houdt dezer dagen te Utrecht zijn negende wereldconferentie. Dr. Margaret Mead, assis tent curator der volkenkundige afdeling van het museum voor natuurgeschie denis te New York heeft gisteren een inleiding gehouden over de veranderde opvoeding in een zich veranderende samenleving. De term „geestelijke gezondheid" geldt volgens dr. Mead voor het gebied van, wetenschappelijk onderzoek, waarop allen werkzaam zijn, die zich bezig houden met de menselijke gedragingen of hoofde van hun beroep met de men contact komen, de mens als patiënt, leer ling, cliënt, employé, congressist enz. Zij allen hebben met elkaar gemeen dat zij hun krachten kunnen bundelen niet al leen om geestesziekten, analphabetisme, onwetendheid, verwardheid en 01 gen tot contact te voorkomen, m om een vollediger mens-zijn te zenlijken. Weliswaar, aldus spr., hebben in het verleden religieuze en humanistische idealen zich beziggehouden met de „broe derschap der mensen" maar deze op idealistische wijze opgevatte geestelijke gemeenschap werd, volgens dr. Mead, pas een werkelijk bestaande te identifi ceren werkende bevolking van deze pla- Boek VAN DE DAG Om vier uur op het San Marcopleln, door Adrienne Thomas. Uitgave H. P. Leopolds Uitgeversmd. N. V., Den Haag. dien dit boek niet (uit het Duits vertaald. Een belangrijk boek is het be paald niet en we achten het, eigenlijk gezegd, wel wat zonde van de moeite die aan de vertaling is besteed. We vertalingen uit den vreemde nog altijd graag wat beperkt tot meer belangrij ke boeken. Nu deze moeite inmiddels toch besteed is. willen we wel zeggen, dat ons hier een brok, dus niet bijster belangrijke maar wel wat vlotte, vacan- tielectuur wordt geboden. De vertaling is van Margot Bakker. Om ook hierin eerlijk te zijn: we vinden de illustra ties (van Klaus Gelbhaar) aardiger dan de tekst. Bij de snelle verandering, die de indus trialisatie van meer afgelegen delen van de wereld begeleidt en de automatisering in die landen die reeds geïndustrialiseerd zijn moeten wy, aldus dr. Mead, de ver andering voegen die ontstaan zal, door dat wij in staat zijn onze kennis het menselijk gedrag toe_te passen op een wijze, die de pedagogie van het meest recente verleden een even primitief zicht geeft als een werktuig uit het stenen tijdperk naast modern gemecha niseerd gereedschap. Onderzoekingen van het menselijk in tellect verschaffen ons kennis van het geestelijk voorstellingsvermogen, studie van het taalgebruik geeft ons richtli; waardoor een ommekeer in het leren van een taal kan worden teweeggebracht, anthropologische studie van snel veran derde culturen maakt het ons mogelijk de verandering snel, volledig en zonder conflicten tot stand te doen komen. De opvoedingsmethoden van de Wes terse beschaving en van die landen, die hun onderwijs hebben geschoold Europese of Amerikaanse voet, noemde dr. Mead reeds honderden jaren ouderd. Het is, volgens haar, een hoogst urgent probleem hoe de opvoedkundige systemen volledig en onmiddellijk kun nen worden hervormd, niet door moder nisering alleen, maar ook door nu reeds plaats in te ruimen voor de nog komende verworvenheden van de wetensohap. Zij wees er tenslotte op, dat dit probleem, dat zij van technische aard noemde, door de opvoeders niet kan worden opgelost zonder de hulp van een veelzijdige disci pline, dank zij welke de opvoeders het hoofd kunnen bieden aan hun taak: de opvoeding van het kind en de voorberei ding van leermeesters op een wereld die nog in de toekomst ligt. Beroepingsiverk NED. HERV. KERK Beroepen te Bennekom (toez.): P. D. Steegman te Klaaswaal; te Waarder (toez.): G. M. van Dieren te Ede. Aangenomen naar Beetgum: kand. R. Hoen te Zuidlaren. Aanvaard de benoeming tot voorgan ger der Bussumse afdeling van de Ne derlandse Protestantenbond: J. H. Mar- witz te Barsingerhorn. GEREF. KERKEN Aangenomen naar Edam: kand. A. Corporaal te Zwartsluis, die bedankte voor Dronrijp, Minnertsga en voor Sel- lingen; naar Nieuwolda: kand. W. L. Mulder te Veenendaal, die bedankte Hasselt en voor Jutrijp-Hommerts. De kaderconferentie van de Evangelisch Lutherse Kerk, die dit jaar op 8 en 9 september gehouden wordt op Hoeke- lum te Bennekom, zal de verhouding tussen Lutherse Kerk en Oecumene nader belichten. De conferentie zal worden geleid door dr. C. H. Llndijer. als inleiders treden op prof. dr. W. J. Koolman en prof. dr. G. C. van Nif- trlk (gevraagd). Op 1 en 2 september zal te Driebergen de jaarlijkse oecumenische conferentie worden gehouden. Sprekers zijn prof. Van Unnlk, dr. H. Scherpbler, dr. H. Berkhof, dr. W. Golterman, kolonel Palstra e.a. De conferentie zal worden geleld door prof. P. J. Jans van het Oud-katholiek seminarie in Amers- Melodie en woord der Ethergolven ZONDAG S AUGUSTUS MAANDAG 6 AUGUSTUS Hilversum I. 402 m. VARA: 8.00 Nws en Hilversum I. 4 postdulvenber; 8 18 Weer of geen weer; 9.45'7.10 Gym; 7.20 Gram; 8.00 N\ caus. VPRO: 10.00 V d|9.10 V d vrouw; 9.15 Gram; wijding; 10. AVRO: 7.00 Nw es tel ijk le- jeugd. IKOR: 10.30 Oecumenische kerkdienst. AVRO: 12.00 Theaterork; 12.30 Sportsplegel en postdulvenber; 12.35 Even afrekenen, He- Lichte r ren!; 12.45 Pianorecital; 13.00 Nws: 13.05 12.33 V h pi Meded of gram; 13.10 V d militairen; 14.001 Ronde van Ne Boekbespr; 14.20 Kamerork en soliste; 15.20 Meded en gr De Olympische spelen ln de Oudheid, caus; Koersen, 14.0C 15.30 Amus mui; 18.10 Rltm muz: 16.30 14.55 Gram: Sportrevue. VARA: 17.00 Gram; 17.30 V d neraaj de r.a. Jeugd; 17.50 Nws en sportuitsl; 18.05 Sport-1 17.05 Gi journ; 18.30 Lichte muz; 19.00 Discussie; Ronde 19.36 Cabaret. AVRO: 20.00 Nws; 20.05 gelspel: 18.30 Dl 3-Jteflex; 20.55 De Wereld met va- 19 30 Gram; 20.00 N\ kantic in Parijs, 21.51 21.11 Radlojourn; 22.00 Gra 13.55 Groot 14.45 Vakanl 15.05 Lichte 12.20 Apologie; 12.40 li Wijzer: 13.00 Nws en kath te muz; 13.40 Boekbespr; 0.50 Aar aus. 21.i 1.55 Radiojoi .15 Gram; 11.45 Voordr; 12.0 12.30 Land- en tulnb meded ilatteland; 12.43 Gram; 12.5 rep; 13.00 Nws; 13.1 gram; ia.25 Lichte muz; 13.5 14.00 Gram; 14.10 Gevar progr m; 16.00 De Mémoires van Ge Gaulie, caus; 16.15 Gevar progr. 17 35 Pianospel; 17.50 Reportage Nederland; 18.00 Nws; 18.15 Or- 19.00 Amus muz: 20.05 Lichte muz; in yiet Koninkrijk. 23.15 Koerse 23.00 23.25- Hit' l II. 298 m. NCRV: 7 00 Nw .10 Gewijde muz; n woord voor de dag; 8.C 8.15 Gram; 9.00 V d svr; 9.35 Voordr; 10.00 Gram; 10.34 idienst. 11.00 Gram; 11.15 Radio Voss jcht; 12.25 Voor and- en tuinb 2.55 Gram of act uinder; led'ed; 12.35 Lichte mu; 13.00 Nws, 13.15 Kamei 14.00 V d jeugd; 14.3 19.05 Boekbespr; 19.15 Kamer- 19 30 Het Evangelie in een draai- caus. KRO: 19.45 Nws; 20.00 De ge- 20.05 Lichte muz; 20.25 Act; Voous: De bewoners s; zeeën; 18.00 Koorza 16 50 Gri Rijksdelen c 15.15 Meisji •""0 Barokvi... 7.00 V d kieu- r; 17.45 Re- irof dr K H -1 T E N 5 r~ i; 13.40 Caus; 13.55 nuz; 14.30 Caus; 14.45 progr; 17.00 V d kind 17.55 Weerber; 18.00 Nws; 18.15 Sport; 18.3T Gevar; progr; 19.00 Hoorsp; 19.30 Symf ork en sol; 21.00 Nws; 21.15 Hoorsp: 22.45 Bas bariton en piano; 23.00-23.08 Nws en weerber Engeland bbc light programme 1500 en 24: m. 12.15 Dansmuz; 13.00 Sport; 13 36 Licht* muz; 13 46 V d Kind; 14 00 Caus; 14.15 Sport; 15.35 Mil ork; 16.00 Sport; 17.40 Ork conc. 18 Sport. 18.35 Gram; 18.45 Hoorsp; 19.00 PUZZEL NO. 481 Horizontaal. 1. Vergadering bekleed met staatgezag; 2. Lied; si'.lijk, plan tjes; Fr. goud; 3. Lokmiddel; gewaad; 4. Kleur, aanslibbing, alk. godsdienst; 5. Bezeten, veter. 6. Afk. geneesheer, voorzetsel, verre; 7. Zwaardvis, sport van een ladder; 8. Dril, Eg. godin; 9. Het uitgelezen gedeelte, schuur. Vertikaal: 1. Dier, vreemde titel; 2. Vogel, gehoororgaan, oploopje; 3. Rij, weekdier, Chin, maat; 4. Weefsel, rivier; Fr. voegwoord; 5. titel; 6. Masker, ver glaasde tegel; 7. verlaagde toon; dier, aardhoopje, afk. titel; 8. Kloosterzuster, vruchtvliesje, aanw. voornaamwoord; 9. Kneedhak, lichaamsgestalte. OPLOSSING PUZZEL NO. 480 Horizontaal; 1. Vin. 3. sabel; 7. as; 9. re; 10. sop. 12. sar; 14. generatic, 15. tegenslag; 20. erg; 21. tod; 22. es; 24. do; 25. paria. 26. laf. Vertikaal: 1 Vaag; 2. is; 4. ar.. 5. be steld; 6 lire; 8. koe; 10. snugger; 11. pr 13. al; 15. terp: 10. er; 17. N.T.J 18. sok; 19. grof; 23. si; 24. da. en journ; 19.30 Hersengym; 20.00 ÊistetW- v Wales, 20.30 Klankb; 21.00 V d jeugd; Gevar progr. 22 00 N' Brussel 324 m. 11.45 Gram; 12 30 Wee 12.34 V d landb, 12.42 Gram, 12.55 Koe 13.00 Nws, 13.15 Gram; 16.00 Koersen; Gram; 17.00 Nws; 17.10 Lichte Omr ork en sol 22.55—23.00 Nws. Brussel 434 n 13.15 Gram 18.20 Pi 19.40 Grai n sol: 21.00. 3.15 Gi 4 00 Omr ork; 14.20 Gra GRAMMOFOONPLATENPKOGRAMMA CoquetSe, Papillons, „DavidsbUndlci 1 Molt» vivace. Andantino. Scherzo. Rondo entslslav Yankoff. piano. III Frauenlieb» ad Leben op. 42 'liederencyclus van Ada] ert von Charm sea). Seit ich ihn gesehen r. der Herrlichtste von Allen, Ich kann' Icht faaaen, nicht glauben. Du Ring an mei »n Finger. Helft mir. ihr Schwestern. SUs- er Freund. (Nun hast du mir den ersten Kirsten Flagstad begeleid langsam Allegi lich langsam, S haft. Pli ift. Romanze: Zien rzo: Lebhaft. Finale- Leb ich Orkest van Beril)- Wilhelm Furtwëngler. V. Concert voo en orkest In a kl, t. op. 129. Nicht zi 11. Langsam. Sehr Lebhaft. Maurin ■on, collo. L'Orchestre de la Suisse Ro e o.l.v. Ernest Ansermet. Zij hebben hun loon reeds Het klinkt helemaal niet drei- i gend, dat zinnetje uit de bergrede, dat door Jezus driemaal herhaald wordt. Zij die aalmoezen geven om door de mensen geroemd te worden zij hebben hun loon reeds! Zij die bidden om door de mensen gezien te worden zij hebben hun loon reeds! Zij die vasten om zich zo aan de mensen te kunnen ver tonen zij heb ben hun loon reeds! Niet dreigend: er staat niet dat God deze schijn vroomheid zal straffen. Er wordt alleen maar geconstateerd dat ze helemaal niet voor God bedoeld is en dat God er dus ook niefs mee te maken wil hebben. Ze is be doeld voor de mensen en als de mensen dan maar zeggen: „Wat een goed en vroom christen is dat toch!", dan heeft men wat men graag hebben wil. Arme mensen die streven naar dit soort menselijke waardering. Arme mensen die morgen naar de kerk gaan opdat de broeders maar zullen zeggen: „Wat een vroom gezin is dat!" Reken dan niet op een gezegende kerkgang. Reken EEN WOORD VOOR VAN DAAG dan niet dat God, die „in het ver borgene ziet, u het zal vergelden!" Wie niet probeert als christen te leven, enkel en alleen uit liefde tot God, die zal verstoken blijven van Gods zegeningen. Voor nu en voor eeuwig! Vreemd, contrast tussen: IN Waarheid en Een heid, orgaan voor het Gereformeerde le ven, schrijft de heer P. M. J. Mekkes, redac teur van dit blad, een artikel, dat opvalt door zijn fijnzinnige humor, maar tegelijkertijd ook door de diepe ernst, die achter deze humor ver borgen ligt. Hieronder laten wij het artikel op een klein gedeelte na (in verband met de plaatsingsruim te) volgen. De heer P. M. J. Mek kes schrijft in het num mer van 27 juli het volgende: Er zijn heel wat mensen In de wereld ieder kent er in zijn naaste omgeving wel die om zo te zeggen doodsbenauwd zijn van de kerk, en die het op kerke lijke ambtsdragers zoals do minees en ouderlingen aller minst hebben begrepen. Ze hebben daar meestal ook zo hun reden voor. Er zijn er onder, die nog afkomstig zijn uit wat men pleegt te noemen een „christelijk mi lieu"; hun ouders waren „godsdienstig", gingen meer of minder regelmatig naar de kerk, oewaarden oepaa.- de christelijke tradities en gingen „goed", althans niet zonder „hoop op de hemel", heen. Zelf werden ze op de daarvoor bestemde tijd ge doopt, misschien „lieten" ze zich ook nog wel „aanne men". een kerkelijk huwe lijk kon daar mede nog wel op volgen, maar nu ze op middelbare leeftijd zijn ge komen dan wel daar al weer wat jaartjes overheen zijn geraakt, „moeten" ze de kerk niet meer en willen ze met geen dominee of ou derling meer in contact ge raken. r\E reden hiervan is dik wijls, naar hun zeg gen althans, een teleurge steld zijn in de kerk of in de kerkelijke ambtsdra gers. Die lieten hen aan hun lot over, juist wan- Parallel met verhouding innerlijke onrust en belijdenis? neer ze behoefte hadden aan steun of medeleven: ook was er wel eens een speciaal conflict, doordat de kerk zich wèl met hen bemoeide, maar nu juist op een verkeerde, althans ongewenste manier. ,.In de kerk zien ze me niet meer", is hun stereotiepe antwoord wanneer ge voorzichtiglijk eens tracht te peilen welk geloof er op de bodem van hun hart mocht kunnen aanwezig zijn. En in dit antwoord proeft ge doorgaans het ressentiment, de wrok, vooral hierover dat ze het op een bepaald moment tegen de kerk hebben af gelegd, dat die hun eens, in een bepaalde situatie, te machtig is gebleken. En vooral dit laatste ik Iaat nu in het midden aan wiens kant het „ge lijk" is geweest en welke eventuele fouten door de kerk (de ambtsdragers werden gemaakt geeft u in sterke mate de in druk en zelfs wel de in tuïtieve zekerheid, dat de ze mensen, zoals ik in het begin zei, eigenlijk doods benauwd zijn van dr kerk. TN EEN ogenschijnlijk l vreemd contrast hiermee staat het vertrouwen, dat mensen als hier bedoeld hebben op „onze lieve Heer". Ge moet niet menen dat deze mensen, al „doen" ze „er" niet meer aan, „als heidenen leven". Het kan zijn, dat „bidden en dan ken" zijn „afgeschaft", de bijbel „ergens in huis" ligt te sluimeren, hun kinderen op de „neutrale" school zijn en „straks zelf maar moe ten kiezen", óngelovig mag ben zelfs een zekerheid, die superieur is aan het gelo ven dat men in de kerk „doet", vooral omdat daar in zo vaak de „liefde" wordt gemist (vandaar hun con flict indertijd met de kerk, die zo hard kan zijn en zo streng zich kan gedragen). Dat vertrouwen betreft voor eerst hun levensloop, maar dan verder toch vooral hun levenseinde; de kerk moge hun „hel en verdoemenis" hebben gepreekt, „onze lie ve Heer" zal hun straks geen „lastige vragen" stel len vooral niet de vraag, tot welke kerk ze tijdens hun leven^ zouden hebben be- TNTUSSEN, gaat het de L lezer zoals mij, dan zal hjj zich onder deze ogenschijn lijke rust cn dit blijkbare geduld zelf niet zo erg rus tig en geduldig voelen; lk heb althans de neiging om tot de hier bedoelde mensen een beetje kortaf te zeggen: „onze lieve Heer" bestaat niet, hij Is een produkt van uw eigen fantasie, u stelt op hem ten onrechte uw vertrouwen en u moet weer eens ln de kerk komen om daar te vernemen wat de enige troost is voor een mens ln leven en ln dood. Twee dingen houden ons evenwel van zulk een toe spraak af: ten eerste de we tenschap, dat het ontactisch en onverstandig zou zijn zul ke mensen zo „aan te pak ken" het zou niet veel uitwerken bij hen, zeker niet ten goede en in de tweede plaats, laat ik dat maar ronduit zeggen, de on zekerheid of wij, christen mensen en vooral wij, Ge reformeerden, de moed nog kunnen opbrengen om vast en helder en met grote blijdschap zelf te geloven in onze God, de God van de Bijbel, de „grote verschrik kelijke" God van het Oude Testament en de Vader uit het Nieuwe Testament, die zijn eniggeboren Zoon niet heeft gespaard, maar Hem voor ons heeft „overgege- De negentig leden tellende Centrale Commissie het hoofd' bestuur van de Wereldraad van Kerken, die in het vakantieoord te Galyatetoe in Hongarije bijeen is (men ziet haar hierboven luiste ren naar een toespraak van dr W. A. Visser 't Hooft, secretaris generaal van de Wereldraad), heeft eenstemmig drie kerken tot het lidmaatschap van de Wereldraad toegelaten. Het lidmaatschap was aangevraagd door .de Baptistenkerk van Hongariji de Anglicaanse Kerk van Centraal- Afrika en de Duitse Evangelische Kerk in Argentinië en Uruguay De Baptistenkerk van Hongarije telt ongeveer 20.000 leden. Zij is de derde Hongaarse kerk, die zich bij üe We reldraad heeft aangesloten. De beide andere zijn de Lutherse Kerk en de Gereformeerde Kerk. De Centraal-Afrikaanse Federatie, sinds enige jaren een Brits dominion, bestaat uit ongeveer één miljoen le den. De Duitse Evangelische Kerk gentinië en Uruguay telt ruim 30.000 leden. Zij onderhoudt nauwe betrek kingen met de Duitse Evangelische Kerk. Thans is nog bevestiging vereist door twee derden van de 162 leden- kerken van de Wereldraad zelf. Na tijdvak van een half jaar worden dan de nieuwe leden toegelaten. Ds. O. Groenewoud 85 jaar Ds. O. Groenewoud, emeritus-predikant der Nederlandse Hervormde Kerk, woonachtig te Vaassen, viert zondag zijn 85ste verjaardag. Ds. Groenewoud werd in 1871 te Har- lingen geboren. Hij bezocht het gym nasium te Doetinchem en studeerde aan de Rijksuniversiteit te Utrecht, waarna hij in 1896 kandidaat werd in Zuid- Holland. Hij heeft gestaan te Ee (Fr.), Parrega en Vriezenveen, waar hij werk zaam is geweest tot aan zijn emeritaat. Ds, Groenewoud maakte deel uit van het classicaal bestsuur van Deventer en van het provinciaal comité van de Confessio nele Vereniging in Gelderland en Over ijssel. Ook was hy. scriba van het classi caal besfuur van" Dókküm. Hij schreef voorts een boekwerk „Rondom de'stan daard onzer Kerk". Ds. Groenewoud, die nog een uitstekende gezondheid geniet, is een bekend bijenhouder. Deut. 14 8 in het geding Het Israëlische parlement heeft een wet aangenomen met betrekking tot het houden van varkens. In Israël heeft het wetsontwerp gedurende lan ge tijd de gemoederen bezig gehou den. Het gaf reeds lang geleden aan stoot aan de orthodoxe Joden, dat het de Joodse staat geoorloofd was var kens te fokken en ze te verhandelen. Zoals bekend is het de Joden volgens de oudtestamentische bepaling over onreine dieren verboden var kensvlees te eten. De nieuwe wet be paalt dat ieder gemeentebestuur be voegd is naar eigen goeddunken te beslissen of in het district waar he de orde dient te handhaven, het hou den van varkens en het openbaar ver kopen van varkensvlees geoorloofd i: dan wel verboden moet worden. De wet is door een compromis tot stand gekomen. De religieuze partijen landelijk verbod, terwijl de linkse partijen voorstanders bleken te zijn een ieder vrij te laten in het hou den van zijn. dieren en het kiezen var zijn vleessoorten. De wet gaat met terugwerkende kracht in, daar gen sommige gemeentebesturen door particulieren gerechtelijke procedures aanhangig zijn gemaakt omdat deze besturen nog voor een beslissing in het parlement was genomen het houden of verkopén van varkens hadden ver boden. In de laatste tijd is ei een akelig woord onder ons gevallen: „verschra ling" van het geestelijke leven. Wat er zoal in dat woord zit is niet een twee, drie onder woorden te brengen; ik vind het maar een lastig woord, vreemd en weinig pas send in de „woordenschat" der kerk; wie van Psalm 23 houdt en de gelijkenis van de goede herder uit het Johannesevangelie gaarne leest, komt er mee in moeite, het „ligt" hem heel erg slecht, en hij zal naar mij dunkt geneigd zijn op het horen van dat woord even kortaf als bij het horen van de term „onze lieve Heer" te rea geren. Praat me niet van „ver schraling", u lijdt daar aan geheel ten onrechte en u noet zich van deze „ziekte", die eigenlijk zon de is, ijxaar eens heel vlug bekeren. rPOCH kunnen we ook deze J- reactie evenmin goed noemen als de eerste: we komen er althans in de meeste gevallen niet veel verder mee en dit voor al wie heeft, als hij op zichzelf ziet, het recht zijn medebroeder of -zuster zo ongeduldig de les te lezen? Ik wil daarom trachten wat meer omstandig op de zaken, die hierbij in geding zijn, in te gaan in enkele vervolgartikelen. Laat lk thana mogen be sluiten met de opmerking, dat sle lk goed het contraat tussen de vrees voor de kerk en het ver trouwen op „onze lieve Heer", welke lk bij de ln het begin aangeduide men sen meende te kunnen aan wijzen, bij de „ziekte" der „verschraling" als het ware rijn spiegelbeeld vindt in een ogenschijnlijk even vreemd contrast tussen on ze overtuiging dat de Gere formeerde belijdenis het meest beantwoordt aan de Heilige Schrift en onze on bevredigdheid, en zelfs onze onrust, over het feit dat we blijkbaar bezig zijn ons te verwijderen van de eenvou dige geloofssekerheld en •blijdschap en van de harte lijke liefde tot -s Heren dienst overeenkomstig de twee „grote" geboden van Advertentie ZETHAMETAn.V. VLAARDINGEN 87. Die avond vierden ze feest in de mess, maar Bader hield zich bij orange squash. Hij vond vol doende stimulans in het feit dat hij de eerste van het squadron was, die een vijandelijke bommen werper had neergehaald en dat nog wel in weer dat zo slecht was geweest, dat hij geen andere vliegers had durven laten opstijgen. Zo, dacht hij, nou heb ik de jongens getoond dat ik met hen mee kan komen. Het was nu eenmaal zo dat hij altijd meende zijn kwaliteiten te moeten bewijzen. Hij maakte altijd een heerszuchtige indruk, maar in zijn binnenste droeg hij een duiveltje om, dat hem voortdurend voortdreef, al sinds zijn kindsheid er vooral sinds hij zijn benen had verloren. Hij moest nu eenmaal boven anderen uitblinken on volkomen zelfvertrouwen te hebben. Dergelijke demonen zijn nooit lang tevreden, maar moetei steeds met nieuwe bewijzen tevreden worden ge steld. Grote mannen dragen hen met zich om, a is zo'n demon niet de oorzaak van hun grootheid maar slechts een stimulans voor de ontwikkeling van hun kwaliteiten, geestelijke zowel als phy- sieke. Hij straalde zoveel zelfvertrouwen uit dat het PAUL BRICKHILL DAN MAAR ZO! -ekere angst. Weliswaar prenten ze zich in „mij itan zoiets niet overkomen," maar hun verstand zegt hun dat het wél kan en dan is het goed vanneer zij een man boven zich hebben, die de ndruk maakt onoverwinnelijk te zijn. Het squadron beschikte nu over achttien Hur- canes, maar er.kwamen nog drie jonge kerels »j, die het aantal vliegers op een en twintip >rachten. Wonderlijk genoeg waren het jongelui van d» vïarine, omdat de R A.F. in de strijd om Enge land een tekort aan vliegers had Eén hunner adelborst Patterson, was negentien jaar en had het dons der jeugd nog op z'n kakende anderei varen een paar jaar ouder. Dat waren de lulte- aanstekelijk werkte. Zelfs Thelma werd er door nants ter zee III Dickie Cork en Jimmy Gard- beïnvloed; hij maakte zo'n krachtige en bekwa- ner. Cork was een forse, goedlachse reus en Ba- me indruk bij alles wat hij deed, dat het niet der nam hem vaak mee in zijn eigen sectie, mei mogelijk, scheen dat hem ooit iets zou overko- als derde man Willy McKnight met z'n felle ogen men. En vooral zijn vliegers werden er door be- Op 8 augustus doken nabij het eiland Wight zes invloed. Een dergelijk leider is een kostbaar be- tig Stuka's uit de zon op eer. '>nvooi neer Twee zit, want de vliegers zijn jong en onder hun uiter- uur later vielen tweehonder anderen hetzelfde lijke onverschilligheid verbergen ze dikwijls een convooi aan. Van Tangmere tn andere vliegba- ses stegen de jagers op en wierpen zich op de vijand- Aan alle kanten tuimelden vliegtuigen omlaag; twee schepen werden in brand gebom bardeerd en verdwenen in de diepte, 's Middag9 deden 130 Duitse vliegtuigen een verwoede aan val op een convooi ter hoogte van Bournemouth. De storm was losgebarsten! Op de vijandelijke vliegvelden, die in een wijde bocht ten Zuiden en Oosten van Engeland la-gen, had Goering 4000 toestellen gestationneerd. De squadrons van Ja ger Commando beschikten in de frontlinie over slechts 500 vliegers en toestellen en er wa ren niet veel reserves. Weer vielen de Stuka's aan en hun bommen vielen op Portland en Weymouth en op con- vooien voor de Theems-monding en bij Harwich. De Duitsers vielen voornamelijk de zo kwetsbare schepen aan en stelden daarbij tevens de kracht van de tegenpartij in de lucht op de proef. Toen attaqueerden elf golven van tweehonderd bom menwerpers Dover Portsmouth was daarna aan de beurt, tweemaal achtereen. De vijand stuurde nu elke dag 400 toestellen. De jagers van de 11e Groep rondom Londen en ten Zuiden van deze stad wierpen zich in de strijd en weldra had de Luftwaffe meer dan 200 vliegtuigen verloren. Aan de andere zijde van het Kanaal vielen bommen werpers van de R.A.F. de invasieschepen aan, die in de havens werden bijeengebracht. IWURD7 VERVOLGD QNZE parlementaire redacteur weet te berichten, dat er bij de anti revolutionaire politici weinig bereid heid is, een eventuele opdracht tot kabinetsformatie in overweging te nemen. Een begrijpelijk standpunt. Want het zal er op neer komen, dat een protestants-christelijk formateur of in formateur belast wordt met de taak, de breuk tussen K.V.P. en P.v.d.A. te helen, met vermoedelijk het uit eindelijk resultaat, dat hij tevens mag bevorderen, dat uit een van deze beide partijen de minister-president wordt aangewezen. De verhoudingen tussen P.v.d.A. en K.V.P. liggen thans wel bijzonder moeilijk. De stembusstrijd werkt nog volop na. De hevigheid waarmee de K.V.P. de P.v.d.A. toen heeft bestreden werd immers nog overtroffen door de hevigheid, waarmee dit de P.v.d.A. de K.V.P. heeft gedaan. De heer Burger liet deze strijd tot een hoogte punt oplaaien, toen hij stelde „of Drees óf Romme kabinetsformateur". Welnu, beide heren zijn achtereen volgens met de formatie belast. En daarbij deed het voor de onbevangen kiezer toch wel wonderlijke feit zich voor. dat dr. Drees niet uit de bus wilde komen zonder de K.V.P., hoe wel de formulering van de opdracht tot kabinetsformateur hem daarin de nodige vrijheid liet, en dat prof. Romme niet uit de bus wilde komen zonder de P.v.d.A., alweer: hoewel de formulering ook hem daarin de nodige vrijheid liet. 2^0 STAAN dan de zaken thans. De heren hebben elkaar op het hardst bestreden, maar willen elkaar toch niet loslaten. Prof. Duynstee heeft in „De Maasbode" al de vraag gesteld, dan voor prof- Romme de grens ligt in zijn begeren om met de P.v.d.A. samen te werken. Het antwoord op deze vraag, zo het ooit komt. zal inderdaad belangwekkend zijn. Voor prof. Romme intussen is de grens ook thans blijkbaar nog niet bereikt. For meel is hij overigens wel uitgepraat: le socialisten hebben hem zelfs geen antwoord gegund op het program, dat 'lij met zoveel voortvarende ijver had samengesteld. Nogmaals: onder deze omstandig heden is het begrijpelijk, dat de anti revolutionairen huiverig zijn, de rol te vervullen van duvelstoejager of van reddende engel. Wanneer P.v.d.A- en K.V.P. de periode van de kabinets formatie gebruiken of. beter gezegd, misbruiken om het toch reeds zo hoog opgelopen verkiezingskrakeel nog wat voort te zetten, dan dreigt het gevaar, dat dit het karakter zal krijgen van een zeker automatisme, wanneer zij er op mogen rekenen, dat er straks wel weer een derde zal zijn, die zich met de ondankbare taak belast, de agen weer in het spoor te zetten. Wat anders genuanceerd ligt het uiteraard zo met de formatie of met de informatie iemand zal worden be last, die zelf, hoezeer hij een politieke mening mag hebben, staat buiten de actuele politiek. Zoals onze parle mentaire redacteur doet uitkomen, worden er ook in dit opzicht al enige namen genoemd. yOOR K.V.P. zowel als voor P-v.d.A. zou ook dit intussen een hard gelag moeten betekenen. Nóch Drees, nóch Romme wordt dan formateur, doch derde man. aan wiens bestaans mogelijkheid de heer Burger tijdens de verkiezingscampagne blijkbaar niet heeft willen denken. Terwijl wij dit schrijven, is de aan wijzing van zulk een persoon nog niet bekend geworden, doch zij schijnt wel voor de hand te liggen. Meer dan ooit g men hopen, dat hij dan in elk geval in zijn pogen slagen zal. Want komt veel op het spel te staan. Wat onder meer op het spel komt te staan, is de eerbied van ons volk het gezag. Ons volk is een ge duldig volk. Het laat niet dadelijk blijken er onder gebukt te gaan, wan- er gedurende enige maanden volwaardig kabinet is. Maar be halve een geduldig volk is het ook een volk met een zin voor redelijk heid en juistheid. Dat volk moet het toch wel vreemd Taan vinden, wanneer twee partijen lkander aanvankelijk op het heftigst bestrijden, vervolgens duidelijk laten merken dat zij elkaar willen vast houden, doch de mogelijkheid tonen om ook werkelijk tot elkaar te komen. Met het gevolg, dat nu naar hulp van derden wordt uitgezien. Waarlijk, we mogen wel dankbaar zijn, dat ons volk niet tussen rooms en rood is opgedeeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 2