VEGHEL
knallen in LAGE VUURSCHE
culinair centrum van Brabant
ZONDAGS
BLAD
BRIEVEN AAN DE
Hieuw? Ccitedjc tfouranl
ZATERDAG 28 JULI 1956
Laten we even heel eer
lijk zijn, voor vele Neder
landers staat juist in deze
weken de vakantie voor de
deur en in die tijd van
voorbereidingen, schiet het
aandachtig lezen van zo'n
Zondagsblad er wel eens bij
in. Het lezen gaat eigenlijk
nog wel, want daarvoor is
(de naam zegt het al) de
zondag bij uitstek dè dag.
Maar als het dan gaat om
eens even een brief te schrij
ven over het één of andere
onderwerp, ja, dat wil er
dan wel bij inschieten. Toch
hebben wij ook deze week
weer tal van (gewaardeer
de) reacties uit de lezers
kring mogen ontvangen. En
wij zijn daar iedere keer
weer blij om en ook een
beetje trots op, want het is
eeri teken, dat onze weke
lijkse extra-bijlage er bij u
goed op staat. Zo schreef de
heer D. B. uit Den Haag:
VALT NTET MEE
ltfkl
Zondagsblad
boeiende lectuur. En bet is niet
verwondering en bewondering
dat ik telkens ontdek: „Hrt
is toch weer gelukt!"
ROEIBOOTJES
Waarom varen die Portugese
vissers eigenlijk in roeibootjes op
de Atlantische Oceaan om ka
beljauw te vangen? Dat zou toch
wel moderner kunnen? Als Vlaar-
dinger interesseert m\j dat in het
bijzonder. J.T.
Geachte heer T., die Por
tugezen bevissen de Grand
Banks bij Newfoundland op
deze manier omdat sleepnet
ten op de rotsige bodem zou
den scheuren, wat wij in
ons artikel overigens ook
schreven.
BEDOELING NIET
Wjj zenden u hierbij een kor
te bijdrage als reactie op Uw
verzoek in het Zondagsblad,
schreven enkele lezers. Blijkbaar
waren w(j niet duidelijk genoeg
niet dat verzoek. Bijdragen wa
ren zo zeer de bedoeling niet
(al worden ook die op prijs ge-
P. WIEGEL
KLEIDUIFKAMPIOEN
VAN NEDERLAND
Gespannen staat de schutter onder de
hoge toren, het bovenlijf iets naar voren,
het geweer in de hand. Kort klinkt zijn be
vel: „Poull. en in de toren weer
klinkt het droge nietaal-op-metaal-geluid
van het werptoestel. Een zwarte, witgering-
de, aardenwerken schotel suist uit liet luik
de lucht in. De schutter brengt zijn geweer
RAAK
in de aanslag en echoënd zwiept het ge
weerschot tussen de dennen en sparren. De
aarden schijf spat hoog in de lucht aan
honderden kleine scherven, die ritselend
tussen de dennennaalden en boombladeren
neerregenen, en van het terrasje voor het
gezellige houten keetje- een meter of vijftig
van de schietbaan, klinkt een luid „Bravo".
Weer spant de schutter
zich, zijn houding een en al
concentratie, en weer klinkt
een bevel: ,,MackNu
rommelt het werptoestel in
de lage toren, tegenover
hem, en nu schiet een aar
den schijf van de overkant
met een wijde boog pijlsnel
de lucht in. Weer zwiept het
schot, en weer roept men op
het terras bravo. En in hon
derden scherfjes regent het
weer in de bomen.
De zon staat hoog boven het in
tieme schietbaantje van de schiet
school „Lage Vuursche" en het
enige geluid dat de concentratie
en de stilte verscheurt, is het gie
rend brullen van een straaljager,
die zijn nest het vliegveld Soes-
een landenontmoeting, een hele
voldoening, dat het met de Landen-
prijs in de zak naar Nederland
terugkeerde.
In vier dagen is het lande
lijk kampioenschap verschoten
op de baan in de Lage Vuur
sche, waar de heer Dorhout
Mees zich een enthousiast en
goed gastheer heeft getoond.
En de uitslag was daarna: P.
Wiegel 92 punten, P. van Dam
90 punten, en de heren Lucas-
sen en De Graaf ieder 85 pun
ten. Deze laatste twee hadden
om de derde en vierde plaats
eigenlijk moeten barreren,
maar verkozen loting, die uit
wees, dat de heer Lucassen
zich derde mag noemen. In een
kleine plechtigheid, op dat zon
nige terrasje van de schiet
school, reikte de heer Jaring,
consul van de Kon. Ned. Ja
gersvereniging, aan de heren
Wiegel en Van Dam de bekers
uit, en toen schoten de kam
pioenen nog een rondje „skeet"
zoals de sport naar Ameri
kaans voorbeeld genoemd
de buurt öp-
„POULL
niet uitgeschoten. Nu van
an 6 en 7 de doublets: op het
bevel ..Poull!" schieten beide torens tegelijk
en de schutter schiet beide lopen van zijn ge
weer snel achter elkaar leeg. Tweem-r' "'-h-
ter elkaar spat een schijf in de lucht uit el
kaar. Vier en twintig schoten in totaai. en ue
25ste. de obtional. mag 'verschoten worden qp
de eerste misser. En zo zitten we daar.
zon op het terrasje van de schietschool van ae
heer B. Dorhout Mees temidden van een
boeiende en moeilijke sport: het Kleiduifschie-
het landelijk kampioenschap
RAAK
REDACTIE
BIJ DE FOTOS:
V~-
RAAK
vastgeklemd, en als n
ontspant, slingert de i
kleiduif met 70 kilomi
Op Stand I schiet landskampioen
P. Wiegel vlak onder de hogt
toren (met de uitte letter A) dt
wegvliegende kleiduif uit de luchl
met een welgemikt schot.
amateur-kampioenschap van I
OUDE SPORT
50 VERGUNNINGEN
OP 7000 INWONERS
In het duistere bin
nenste van café Jo
Franken klinken aar
zelende trompetklan
ken. Het zijn études
en als we binnenlopen, neemt de oefenende trompettist de cornet
beschaamd van de mond. Het is stil in café Jo Franken, en daarom
kon de ober op zijn trompet oefenen maar nu er een potentiële
klant binnenkomt, wordt dat anders, en de trompet-études worden
gevolgd door „Meneer, u blieft?"
Even later staan we weer bui- twaalf,
d'e ten, op de wat kleurloze Markt zakdoek floept open,
van Veghel. Achter ons zet de mooi wit schermpje,
trompet
alleen ii
Markt ligt uitgestorven
Geen wonder, want Veghel
staat daar, met de hand als
dakje boven de ogen,
te kijken.
Daar naast de haver
strook, waar de nieuw
komen, staat een villa in aanbouw.
inpioen
is de heer P.
Wiegel uit Noot
dorp, die uit
vier ver- c-n Doven od ae sieiuers
rrekijke:
honderd schoten aaT1 de ogen. Aan zijn voeten, vlak
totaal dus. 92 iangS de zandweg, staat heel
Veghel en uit de luidsprekers van
«een: acht de auto van de plaatselijke radio-
handelaar klinkt harde, veel te
harde marsmuziek,
Een parachute als een
wordt een
dan zweeft
stil, niet parachutist Pleizier van de Eerste
café Jo Franken. Ook de Nederlandse Parachutistenschool
prinsheerlijk naar de aarde.
Bij de rookkaars komt hij niet,
o nee, hij raakt de grond achter
i de lucht de ruggen van het publiek.
Voor het eerst is in Veghel een
n de zand- parachutist geland. En hij geeft
weg moet cen sleutel aan de burgemeester,
de burgemeester rijdt daarme-
En boven op de steigers zit archi- de temidden van zijn gemeentele-
tect Beunis met een verrekijker den naar Maison Van den boer,
en opent met die sleutel de Hore-
ca-tentoonstelling, die van Veghel
een week lang „culinair centrum
van Brabant" maakt.
Maar wij staan weer op de
De rijkspolitie houdt de mensen ""ktvr^h'" °»s.je' «JU™ stad-
gemoedelijk uit het haverveld weg; Ws Da, 2ijnSniet Ifle ca^van
wapen
handelaar Dor
hout Mees 95
punten uit de
honderd al
leen maar uit gaat. Maar de heer Dorhout Mees
„professional", en hij doet niet mee aan dit
1Nederland.
Het Kleiduifschieten is geen sport van de
laatste jaren: al 35 jaar geleden begon een
groepje Nederlandse jagers met een dikke paal
in de grond te slaan, en daar aan twee ogen
een éénarms-werpmachientje op te bevestigen.
Ze gingen naast die paal staan met 100 patronen
op de zak. en schoten achter elkaar dc klei
duiven, aardewerken schijven, omhoog. Die
honderd patronen verschoten ze in één ruk. en
dat was niet zo erg, want een patroon kostte
toen vijf cent. en een kleiduif drie cent.
Wel werden de geweren soms te heet, en
daarom schoten die eerste kleiduifschieters dan
ook met twee geweren om en om.
Na dat eerste, primitieve werpmachientje
kwamen betere werptoestellen. tot en met de
IC-torpedomachine. die op vrijwel alle Neder
landse banen van 1956 in gebruik is. Het laatste
woord op dit terrein is nog niet gesproken,
want de Duitsers komen nu met een toestel,
dat de kleiduiven elektrisch lost, nadat ze er
los in worden neergelegd.
ONDERONSJE
Van die eerste
jagers, 35 jaar ge
leden, die als een
onderonsje op klei
duiven gingen
schieten, tot de
ongeveer 1500 be
oefenaars van deze
gereglementeerde
sport nu, die schie
ten op uniforme
banen en die deel-
delijke kampioen
schap, is een lange
weg geweest. Wam
eerst de laatste
jaren nam het klei
duifschieten eer
grote vlucht. Ei
zijn rond 25 banen
het kampioenschai
namen de 40 best<
schutters deel. Ge
schoten wordt met
fijne hagel, maar
het spreidingsge-
jied van de hagel
is op de korte af
stand zo klein, da
men practisch ge
sproken, met eei
Eogel schiet. Ooi
in het buitenlanc
is de sport meei
en meer tot bloei
gekomen, en het
was voor het Ne-
lerlandse team. dat
kort geleden naar
België ging voor
s s Ld cl L te suiun.eu. uui-mci Vptrhnl r>h
burgemeester J. P Schreven w/
gaat met lootjes voor de een oi
andere plaatselijke Bliksemactie
rond en daar schrijdt Marius
Jilesen in jacquet door de haver. 5" T* |escna"a
tkllrt.. sideline van de Malson Y?" den Boer. of. roals
De plaatselijke afdeling 1
EHBO rukt ernstig op, met bran
cards en enorme verbandtrommels
en als het kleine sportvliegtuigje
zoemend aan de horizont ver
schijnt, houdt de muziek op, en
rekt iedereen de hals. Daar loopt
ook Oud van den Boer, eveneens
in jacquet, samen met burgemees-
ter Schreven, met rijn blorend 5* ft.
men in Veghel zegt: „d'n maj-
En de majson bestaat vijf-
tijg jaar en niet alleen de Majson
viert daarom feest, maar ook die
50 restaurants.
Maison Van den Boer, uitzend-
huis voor diners wie in Neder
land kent die naam niet? Kunt 1
over het adellijke huwelijk op kas
teel Hoensb*oek? De kop daarvan
luidde: „En de diners kwamen
van Maison Van den Boer
Wel, dat Uitzendhuis voor Di
ners, dat met drie- en viert-tons
vrachtwagens het hele land be
strijkt, naar Twente en Limburg,
Noordholland en ZeelanI,
T r_, waar ook maar fppst
hoofd en Helmonds dialect.
Het vliegtuigje komt laag over,
werpt een pak uit en begint dan
brommend in wijde cirkels te stij
gen. Het komt op 1500 meter hoog
te en heel Veghel kijkt ademloos
toe. Dan maakt zich van dat klei
ne vliegtuigje, hoog tegen de grij-
los. Het duikelt en duikelt het
is een mens
Ademloos telt iedereen de se
conden, dat dat figuurtje
door de frisse. schoonge'
lucht tolt tien seconden, elf,
Vijf en dertig jaar geleden sloegen enkele jagers een paal
ergens in de grond, bevestigden daar een af werpmachien
tje aan en schoten, naast de paal staande, op de opgewor
pen klei-schijven. Nu. in de jaren na de oorlog, is het klei-
duivenschieten een gereglementeerde sport geworden, van
welke reglementering ook de schietbaan de sporen draagt.
Zoals u op cle tekening kunt zien. worden de kleiduiven
ifgeschoten uit een hoge en een lage toren, die tegenover
Ikaar liggen, en die de duiven schuins over elkaar heen
schieten. In een halve cirkel bezijden die twee torens zijn
de eerste zeven standplaatsen, vanwaar geschoten moet
worden, opgesteld, en de achtste standplaats ligt midden
tussen de torens in. Van iedere standplaats schiet men
'weemaal, plus de obtional voor de eerste misser; en dat
s dan 17 schoten, plus van de posten 1,2, 6 en 7 een dou
blet, d.i. twee schoten vlak achter elkaar, als de duiven
'lit beide torens tegelijk afgeschoten worden. Het totaal is
ian 25 schoten, en dat is een serie. Voor het landelijk kam-
oioenschap schoot men vier series, honderd schoten dus,
waarvan kampioen P. Wiegel er mahr acht miste.
In Amerikaanse vakliteratuur staan schetsen, waarop
post 1 en 7 niet vlak ndcist, maar precies onder vóór de
torens staan; de Nederlandse banen hebben de hierboven
geschetste opstelling.
waar ook maar feestelijk gegeten
moet worden, dat Maison Van den
Boer, viert een blij feest. En
da^r daarom stond burgemeester Schre-
issen ven in iaccluet in het koren, daar
om viel parachutist Pleizier uit de
lucht en daarom werd met een
speciale sleutel de Horeca-tentoon-
stelling in een grote tent op Van
den Boers tennispark, achter Van
den Boers Theater, achter Van den
Boers Restaurant en Van den
Boers Uitzendhuis, in Véghel ge
opend. Veghel is: kunstmest, jute
en ijzerindustrie, maar Veghel is
veel meer: d'n majson.
Van het Hoogeinde, waar Plei
zier in het koren buitelde, stroom
de heel Veghel naar d'n majson,
en de EHBO-ers borgen hun bran
cards en verbandtrommels teleur
gesteld op.
En zo vestigde Veghel de aan
dacht op zich. Met een feest op een
gebied, waardoor het eigenlijk al
beroemd is: het culinaire gebied.
Want 50 café-restaurants op 7000
zielen, tja. dat is toch wel wat
In het Julianapark heeft een
zwerm bijen bezit genomen van
een tak van een grote spar, en
even buiten het dorp begint de
nieuwe betonnen weg, die in de
toekomst een verbinding rond de
nogal krap bemeten bebouwde
kom moet worden. En op de stei
gers van het nieuwe huis naast de
haver, klapt architect Beunis, die
van d'n Oud de opdracht heeft ge
kregen om een nieuw gebouw voor
d'n majson te maken, zijn stoeltje
samen. En „Oud", dat is de pro-
prietaire van d'n mèjson, en dat
s ook in deze culinaire week
met een koksduel, een toepwed
strijd en een tentoonstelling de
belangrijkste figuur van Veghel, in
de Meierij terzijde van de Zuidwil
lemsvaart.
i dun daalt de parachutist, maar r
?r kop rent men naar het havervt
staat altveer op j
