VAN MENS TOT HENS
Kamer van Koophandel maakte
excursie naar Langeveld
LUISTERT
van het draaiboek
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
3
ZATERDAG 14 JULI 1956
Rapport over Leidse wegen
Men bracht ook bezoek aan Van Herwaardens
zandwinningsbedrijf in Oosterduinen
(Van een onzer verslaggevers)
F|E KAMER VAN KOOPHANDEL en fabrieken voor Rijnland heeft gis-
termorgen vergaderd in zijn kantoor te Leiden, daarna in het Hof
van Holland te Noordwijk een Hollandse koffiemaaltijd gebruikt en gister
middag een excursie gemaakt naar de ruilverkavelingswerken in het Lan
geveld en het zandwinningsgebied van de N.V. Van Herwaardens kalk
zandsteenfabrieken in de Oosterduinen bij Noordwijkerhout.
Uitvoerig werd de Kamer voorgelicht
In de vergadering, die werd geopend
door de voorzitter, de heer T. M. H. van
"Waveren, is gesproken over onder meer
slechte telefoonverbindingen hier en
daar in het rayon van de Kamer, het
probleem wegen in en om Leiden en over
de ruilverkaveling in het Langeveld, bij
welk laatste punt ir.H. G. Kuipéri, hoofd
ingenieur-directeur van de cultuurtech
nische dienst voor Zuid-Holland, een toe
lichting gaf.
Voorzover het de bespreking van het
wegenprobleem betrof waarover een
rapport ter tafel kwam was de Verga
ring besloten. Ten aanzien van het
telefoonverkeer werd het bestuur gemach-
I ter bevoegde plaatse aan te dringen
op verlichting van de bouwbeperkingen,
die de P.T.T. worden opgelegd. De oor
zaak van het in sommige gemeenten slecht
functioneren der verbindingen moet na
melijk worden gezocht in een tekort aar
centrales. En voor de bouw van centrale!
ds het staatsbedrijf aan restricties onder
worpen. Een discussie over de gevolgen
ln de consumptieve sfeer van het in wer
king treden van de wet op de afbetalings
overeenkomsten leidde tot de conclusie,
dat die gevolgen in het huidige stadium
nog niet zijn te overzien.
Een dokter nodig?
De zondagsdienst van de Leidse huis
artsen wordt waargenomen door de dok
ters De Jager, Teeuwen, Stoffers, Wijdicks
en Van Alphen. Bij geen gehoor bij huis
arts of specialist belle men dokters
telefoon 22222.
Welke apotheek
Zaterdag 14 juli zijn 's middags, 's avonds
en 's nachts geopend voor het klaarmaken
van spoedrecepten:
Apotheek Kok, Rapenburg 9, tel. 24807.
Apotheek Tot hulp der Mensheid. Hooi
gracht 48. tel. 21060, en apotheek Oegst-
geest, Wilhelminapa-rk 8. tel 26274.
Zondag 16 juli is van 's morgens 8
tot 's avonds 11 uur alleen apotheek Kok
geopend
De nachtdienst wordt van 24 uur af
weer waargenomen door apotheek Kok.
apotheek Tot hulp der Mensheid en apo
theek Oegstgeest.
Hongaarse Dansen van Brahms.
(K.R.O., 20.20 uur)
De Hamburger Johannes Brahms heeft
de prachtigste Hongaarse dansen geschn
ven. Die werken hebben Brahms een eno
me populariteit opgeleverd, die wel eet
deed vergeten dat Brahms ook andei
werken heeft geschreven: symfonieën, ee
onvergelijkelijk Requiem. ontroerende
liederen, etc. De altijd ietwat pessn
sche Brahms hunkerde toch naar de licht
heid in het leven en in de muziek. Hij
was jaloers op Johann Strauss, die zulke
geniale walsen schreef. Zelf schreef hij
echter walsen, die niet voor die
Strauss onderdoen. Brahms componeerde
soms liederen met de meest lichte toets
en schreef zigeunerliederen zoals zigeu
ners ze niet kenden maar er gek op waren
Die zigeunerliederen van Brahms zijn the
matisch volkomen eigen werk. Het zijr
dus geen echte zigeunerliederen, maai
hebben wel de zigeunersfeer. Met de
Hongaarse dansen is het anders gesteld.
Dit zijn wel werkelijke Hongaarse dan
sen. door Brahms gearrangeerd tot kunst
werken van de eerste orde. Czardas er
friska fascineerden Brahms en hij heeft
er z'n volle kunstenaarschap aan gegeven.
De Hongaarse Dansen van Brahms zijn
dus bewerkingen van folkloristische me
lodieën. De Hongaarse Dansen bestaan ii
twee oorspronkelijke versies: één voo
vierhandig pianospel en één voor orkest.
Het piano-duo Schnabel speelt vanavond
de eerste versie. Dat Brahms zich sterk
gaan interesseren voor de Hongaar
kunst heeft als oorzaak zijn kennis
making in 1848 met de Hongaarse
list Eduard Remeny, die wegens de poli
tieke omwenteling in Hongarije in Europa
rondzwierf en in Hamburg in contact
kwam met Brahms. Remeny nam Brahms
als begeleider mee op een tournée e
het overtemperamentvolle spel van deze
Hongaar (hij transformeerde rustig de in
nigste Adagio's in een Lassdn via syn
copen en pralltrillers) heeft Brahms in
tens genoten, zelfs al had hij dan wel be
zwaren legen de wat al te brute interpre
tatiekunst van zijn vriend. Brahms heeft
er de Hongaarse muziek door geleerd er
daaana danken we nu die heerlijke Hon-
de ruilverkavelingswerkzaamheden,
op het ogenblik in het Langeveld op
Noordwljks grondgebied worden uitge
voerd. Deze werkzaamheden moeten er
toe leiden, dat in het voorjaar van 1958
terreinen opnieuw in cul
tuur kunnen w,orden gebracht.
Als het zover Is, heeft men 120.000
kubieke meter veen uitgehaald en
rond 1 miljoen kubieke meter zand
verplaatst. De dag aan dag in het ge
bied b\j de Ruige ïloek af- en aanron-
kende vrachtauto's en de knarsende
draglines zullen voordien nog heel
wat stof kunnen doen opwaaien.
Ir. Kuipéri gaf een klare uiteenzetting
an de omstandigheden, die uiteindelijk
tot het opstellen en het overgaan tot de
uitvoering van het ruilverkavelingsplan
hebben geleid. Van het in totaal 270 hec
tare grote gebied zal 170 hectare in cul
tuur worden gebracht. Het overblijvende
deel wordt recreatieterrein.
In de lutnd
Reeds zeer geruime tijd geleden hebben
wij dit plan geschetst. Het houdt in, dat
het Langeveld wordt verdeeld in terrel-
op verschillende niveaus, waarin men
het waterpeil geheel in de hand heeft. De
atervoorziening zal worden geregeld i
;n inlaatgemaal bij de Ruige Hoek
regelbare stuwen, waarmee in dwars op
hoofdkanaal gelegen zijkanalen het
nste waterpeil kan worden gehand
haafd. De leden van de Kamer hebben op
dit gebied bezichtigd
daar reeds tot stand gebrachte kunstwer-
ir. Kuipéri in Leiden
later ook nog aan tafel in Noordwijk
had verteld.
Probleem
Ten slotte bracht men een bezoek aar
de Oosterduinen, waar de voor de natio
nale woningbouw zo belangrijke kalk-
lr. H. G. Kuipéri, geheel links,
hoofdingenieur-directeur van
de cultuurtechnische dienst
voor Zuid-Holland, heeft gis
termiddag de leden van de Ka
mer van Koophandel aan de
hand van een kaart verteld over
het in uitvoering zijnde ruil
verkavelingsplan Langeveld.
zandsteenfabrieken van de N.V. Van Her
waarden moeilijkheden dreigen te onder
vinden bij hun grondstofvoorziening.
Bloembollenkwekcrs. die daar en
kele jaren hun bedryf hebben uitge
oefend op afgezand terrein, dat eigen
dom is van de kalkzandsteenfabrieken
zien zich in hun bestaan bedreigd, nu
de kalkzandsteenindustrie op deze ter
reinen wil gaan diepzuigen. Wordt aan
dit voornemen gevolg gegeven, dan
zullen de hier in cultuur genomen
gronden volkomen verdwenen.
Daarvoor in de plaats zullen diepe pias-
Er is hier een probleem met haken en
ogen gegroeid en de excursie, die de
Kamer van Koophandel gisteren naar dit
gebied maakte, had ten doel de Kamer
een inzicht te geven. In een nieuwjaars
rede heeft de heer Van Waveren over de
hier gerezen kwestie gezegd, dat de Ka
mer ten aanzien daarvan „met veel wijs
heid haar positie zal moeten bepalen".
Diep geheim
De Leidse raad is gisteravond om 9
uur bijeen gekomen om, naar de agenda
aankondigde, mededelingen yan B. en W.
aan te boren. Na enkele minuten aan
geland bij dit punt werden de deuren
gesloten en konden de verslaggevers en
belangstellenden op de publieke tribune
onverrichter zake naar huis gaan. Waar
om er dan wel uitnodigingen voor deze
vergadering aan niet-raadsleden waren
uitgegaan bleef eveneens een diep ge-
Van der Luit
HA AG WEG 31 - LEIDEN
CBegra\enióóeH
--AGENDA VOOR LEIDEN
Zaterdag
Stadsgehoorzaal, 8 uur: amateur-avond
Radio Luxemburg; half 6: auditie.
Van der Werfpark, 8 uur: concert mu
ziekkorps Nieuwe Tonge.
Maandag
Pieterskerk, half 9: Avondmuziek, Char
les de Wolff (orgel).
Dinsdag
Noordwijkse tram, 7 uur: Chr. Reisver-
eniging, avondwandeling van Noordwijk
naar Katwijk.
Tentoonstellingen
Lakenhal, 105 uur (donderdag ook
half 8half 10): „Rembrandt als leer
meester" (tot 3 september).
Rijksmuseum voor volkenkunde, 105
ur: „Van klei tot pot" (tot 1 oktober).
Boerhaavezalen (Lange Vrouwenkerk-
steeg), 2—5 en 7—9 uur: expositie .Jeugd
en Rembrandt" (t.m. 14 juld).
Burcht (tot zonsondergang), open
luchttentoonstelling hedendaagse beeld
houwkunst (tot en met 26 augustus).
Prentenkabinet (Kloksteeg 25), 2-
uur: „Tekeningen door Rembrandt" (t.i
15 september).
AVONDMUZIEK
Charles J. de Wolff verzorgt maandag
avond om half negen de avondmuziek
de Pieterskerk. Het programma vermeldt
dit keer de grote orgelmis van J. S. Bach
1. Preludium - Es dur; 2. Kyrie; 3. Gloria;
4. De tien geboden; 5. Credo; 6. Het Onze
Vader; 7. Doop; 8. Biecht; 9. Avondmaal;
10 Uitleiding: Tripelfuga - Es dur. Vooi*
elke bewerking wordt het koraal gespeeld.
Aan de uitgang zal worden gecollecteerd
voor het orgelfonds der Hooglandse kerk.
Geveilde percelen
Ten overstaan van notaris J. C. van
Eek te Leiden zijn geveild: Huis bestaan
de uit drié woningen met erf Doelen
gracht 11/lla en 12 ln bod: ƒ3700, koper:
T. Beeuwkes te Leiden q.q. voor: ƒ4800
Huis en erf Langegracht 139 in bod:
1700, koper: J. J. L. Koet te Leiden
voor: ƒ1950
Huis en erf Zuidsingel 26 in bod: ƒ3500
koper: W. v. d. Berg te Leiden q.q. voor:
ƒ3620.
Pakhuis en erf Zuidsingel 2-5 in bod:
ƒ1950 koopster: Mw. E J. M. van Haas
teren tc Leiden voor: ƒ1951.
Huis met erf Oranjegracht 127 ln bod:
2850 koper: J. de Bolster te Leiden
voor: ƒ2850.
Pakhuis met afz. bovenwoning Oranje-
gTacht 122/122a in bod: ƒ5300 koper: T
Beeuwkes te Leiden q.q. voor: ƒ6400
Huis met erf Waardgracht 19 in bod:
ƒ1040 koper: J. de Bolster te Leiden
voor: ƒ1040.
Huis met erf Koolstraat 13 in bod:
ƒ1040 gemijnd met: 160 totaal: ƒ1200
is niet gegund.
Ten overstaan van notaris W. S. Jongs-
ma te Leiden is geveild: Woonhuis met
opslagplaatsen en verdere opstallen en
opengrond aan 'de Waard No. 5 in bod:
ƒ7100 koper: L. Zitman te Leiden, q.q
voor: ƒ18.100.
Ars Aemula Naturae
exposeert
Dinsdagmiddag 4 uur zal in het ge
bouw van de Leidse schilder- en teken-
akademie Ars Aemula Naturae, Pieters
kerkgracht 9, een expositie worden ge
opend. Hierop zijn werken te zien van
de heer J. Kropff, leraar schilderklasse;
F. Reitman, leraar modelklasse en Lo
Molenaar, leraar boetseerklasse. In een
afzonderlijk lokaal wordt werk van
leerlingen tentoongesteld.
Dhr H. B. Koekkoek
hoofd te Amsterdam
De heer H. B. Koekkoek te Leiden,
inds enkele maanden hoofd van de Ge
rei. school aan de Storm Buysingstraat i6
-benoemd tot hoofd van een Chr. school te
Amsterdam.
Twee jubilarissen bij
Lichtfabrieken
De heren G. Anokkee en A. Straver
/aren gisteren 25 jaar in dienst van de
Lichtfabrieken. Ze werden namens de di
rectie en het gemeentebestuur toegespro
ken door ir. F. J. J. Meuwesse. die beide
jubilarissen gewaardeerde krachten in het
bedrijf noemde. Spr. hoopte, dat beiden
nog lang aan de Lichtfabrieken verbon
den zullen zijn en liet zijn gelukwensen
gezeld gaan van een fraaie oorkonde
het gemeentebestuur en de gebrui
kelijke gratificatie. Ook van de zijde der
personeelsvereniging ontvingen de heren
Anokkee en Straver geschenken. Beiden
dankten met een kort woord. Daarna
en zij de gelukwensen van hun col
lega's in ontvangst.
Tussen
de
bladzijden
Verboden vrouwen
Trianon. „Verboden vrouwen" zijn. zo
als men wel veronderstellen zal, dames
die het oudste beroep ter wereld uitoefe
nen. In deze Italiaanse film, tot stand ge
komen onder regie van Giuseppe Amato,
gaat het voornamelijk om drie vrou
die tijdelijk hun „gesloten huis" kwijt
raken doordat één van hen in wanhoop
uit het raam springt. Twee willen het be
roep wel vaarwel zeggen, de derde heeft
een hartkwaal en durft niet als
schandvlek op de familie huiswaarts
Op zeldzaam langdradige wijze wordt de
historie van dit drietal op het doek ge
bracht. De „wanhopige" komt in het zie
kenhuis tot bekering en besluit werknon
te worden. De tweede schrijft op een
welijksadvertentie en bijna zou ze
nieuwe leven ook begonnen zijn, ware
niet dat de burgemeester van het dorp,
waar de adspirant-bruidegom zijn domi-
„Rembrandt" in de Lakenhal
Gerard van
uitbeelding
Veen gaf goede
van de meester
HET is geen benijdenswaardige opdracht, die de heer Gerard van Veen
ontving van het Leidse gemeentebestuur om een stuk met een speeltijd
van ongeveer vijftig minuten over Rembrandt te schrijven. Hij heeft daar
voor de vorm gekozen van de vertelling; de speelscènes zijn de plaatjes bij
wat de vertelster meedeelt. Daardoor ontstaan er losse taferelen, die ii
geen verband staan met elkaar, dan alleen dat het episodes uit het leven
van Rembrandt zijn-
geslaagd op deze schillende scènes eisen telkens een
nieuwe instelling.
De heer J. Foudraine. die de rol
Rembrandt voortreffelijk speelde, heeft
aan deze lastige eis volkomen voldaan,
daarbij uitstekend gesteund door de da
mes T. de Wit als Saskia en mevr. T
Hoogewind-van Oortmerssen als Hen-
drikje Stoffels. In korte lijd wisten zij
in hun spel spanning te brengen, door
hun soberheid van uitbeelding. Mevrouw
C. Hageman-Verhagen, de vertelster, ze
haar tekst goed, maar wat meer variati'
zou wel kunnen zonder gevaar te lopen
rhetorisch te worden.
Het succes was groot, zodat ieder kon
instemmen met de dankwoorden van
wethouder J. C. van Schaik. die de dames
ook bloemen overhandigde Ook n
Van Veen kreeg een boeket in de Leidse
kleuren. Het stuk is voor het doel, de
mensen wat nader tot Rembrandt
brengen, uitstekend geschikt, de opvoe
ring is prima en dus hopen we dat vele
Leidenaren de kans zullen benutten
dit stuk te gaan zien In de verschillende
wijken wordt het thuisbezorgd. En bo
vendien, wanneer het kwartje voor
^opvoering is betaald, bewaar dan het
kaartje, dan kunt u voor twee kwartjes
de tentoonstelling in de Lakenhal be
zichtigen. A. C. Bouwman
De schrijver
manier toch een goede indruk te geven
van de levensgang yan deze grote kun
stenaar. De heer Van Veen weet goed
de accenten te leggen, al zijn die dan
in zo'n korte scène vaker het gevolg var
sentiment dan van spanning. We heb
ben waardering voor de wijze waarop de
schrijver zijn taak heeft volbracht.
Toch zijn er enige historische onjuist
heden, die we niet kunnen schrijven op
de rekening van de vrijheid die
schrijver nu eenmaal hebben moet
er (in dit geval) een dramatisch geheel
van te maken. We geloven niet dat de
heer Willem van Ruytenburch de ver
gelijking maakte met een Nachtwacht.
Die naam is pas veel later aan het
schilderij gegeven.
Waar schilderde Rembrandt dit schil
derij? Men heeft zich afgevaagd, of zijn
atelier hetzij aan de Bloemgracht of aat
de Jodenbreestraat ruim genoeg war. Ni
kan men wel zeggen: hij deed het in he
koor van de Oude kerk. maar dat is maai
fantasie. Ton Koot wijst er in „Rem
brandt's Nachtwacht in nieuwen luister'
op, dat bij de restauratie bleek dat het
doek uit drie liggende banen bestaat, zo
dat het goed mogelijk is geweest om dit
doek op eigen atelier te schilderen.
Ons derde bezwaar geldt de verminking
an het schilderstuk. Die verminking
heeft omstreeks 1715 plaats gehad en
eerder. Voor die tijd hing het in de
Kloveniersdoelen, daarna is het over
gebracht naar de Kleine Knjgsraadkamer
daar heeft men het tussen twee deuren
opgehangen en het passend gemaakt door
er rechts en links een stuk af te snijden.
De verminking, schending kunnen we
wel zeggen, is dus van latere datum dan
ons in het stuk wordt verteld.
Doch het gaat om de mens, om de
kunstenaar Rembrandt. En die is in
het volle licht gezet. Het succes was
niet in de laatste plaats te danken
aan de manier waarop de spelers,
onder leiding van de heer B. Hage-
man, deze personen tot levende men
sen hebben weten te maken. De ver-
Leidse Smalfilm-Liga
lie heeft, inlichtingen naar haar had
ingewonnen. Zij wordt dan ook prompt
overreden, in wit bruidstoilet. En de
derde? Ach, zij wil tenslotte toch wel.
ze is zo zwak. Als enige terugkeer
zij slechts het opnieuw betrekken van
haar kamer in het beruchte huis.
Deze vertellingen zijn zo verfilmd, dat
en zou zweren in de eerste dagen van
de geluidsfilm te zijn beland. Een oorver-
dovender gekakel hebben we nog zelden
gehoord. Als enig lichtpunt stippen we
het feit aan, dat men „realistische scènes"
heeft vermeden, maar dat maakt deze
beeldenreeks nog niet tot een goede film.
(Erg lange en erg vervelende weg terug).
Sissi
Luxor. Een echte vakantiefilm, deze
„Sissi" uit de Duitse studio's. Sissi is de
dochter van Max van Baden, een jong,
vrolijk en veel van dieren houdend
meisje. Haar oudere zuster, Néné, zal
door toedoen van de moeder van de Oos
tenrijkse keizer zijn vrouw worden. De
verjaardag van de keizer is aanleiding tot
een nadere kennismaking, maar alles
loopt anders dan in de plannen was voor
zien. Franz Joseph is veel meer gechar
meerd van Sissi dan van Néné. en daar
mee is eigenlijk wel alles gezegd. Het is
een pretentieloze, gezellige film gewor
den, met prachtige opnamen van het
Zuid-Duitse en Oostenrijkse landschap.
(Leuk verhaat over aardig meisje).
Helden zonder moed
LIDO „Helden zonder moed" zijn
Amerikaanse soldaten, die in het laatste
oorlogsjaar door Italië trekken. Slechts
tussen de gevechtspauzen door kunnen
zij genieten van dit „land van vrouwen
en wijn", zoals zij het uitdrukken en
zoals de meesten van hen het ook bezien.
Eén sergeant is anders dan de anderen.
Zijn vader in Amerika was een dronk
aard op wie hij neerzag, zijn moeder al
vroeg gestorven en opgevoed door een
strenge oom vecht hij tegen het kwaad
en alles wat verleiding met zich zou
kunnen brengen. Om hem wat op te vro
lijken sturen zijn kameraden een solda-
tenmeisje op hem af, dat onder de in
druk komt van de jonge soldaat, die
haar attenties weigert en zo blijkt te ver
schillen van de gemiddelde Amerikanen.
Zij haat deze militairen om hun handel
wijze, maar hun geld heeft zij hard nodig
voor haar hongerende moeder, broertjes
en zusjes.
De sergeant is onkundig van dit alles.
Het meisje en hij vatten genegenheid
voor elkaar op en de Amerikaan belooft
haar na de oorlog te zullen trouwen,
's Avonds hoort hij evenwel van de vroe
gere levenswijze van zijn beminde en hoe
zij ook smeekt, hij laat zich niet vermur-
Hij i
haar
wil i
ihopige Italiaanse te maken
hebben om wat zij eens misdeed.
Tot zo ver is de rolprent niet onver
dienstelijk. De karakters worden fijn
aangevoeld eh goed uitgebeeld. Dan
wordt er echter plotseling weer oorlog
gevoerd en langdurige gevechts-scènes
worden vertoond, die voor de verbeelding
van het verhaal In het geheel niet nood
zakelijk zijn. Er zijn nog meer verwik
kelingen. Maar het einde is de dood van
velen en het bewijs van de stellingen,
lat mensen zonder moed in ogenblik-
een van gevaar juist helden kunnen zijn
:n dat men zijn naaste moet vergeven
>m zelf ook vergiffenis te kunnen ont-
rangen.
De Leidse Smalfilm-Liga hield gister
avond in de kantine van Smits Röntgen-
apparatenfabriek aan de Herengracht de
laatste bijeenkomst van het seizoen
heer N. van der Horst vertoonde
filmpje over de ballontocht op Konin-
ginnedag en de voorbereidingen die
Oegstgeest werden getroffen. Vervolgens
liet hij een film zien over de tijd die hij
aan de Rivièra doorbracht om het huwe-iRe*- Bestaat het decor van de films in
(Het leven van Amerikaanse soldaten
i het laatste oorlogsjaar. Langdurige
gevechtsscènes brengen wel veel span-
ir maken er de rolprent niet
beter op).
Bataljon der gedoemden
Grace Kelly
verfilmen. De heer F. Pardon vertoonde
een aantal films uit de P.T.T.-filmotheek.
Tijdens deze bijeenkomst werden titels
vastgesteld voor de wedstrijd
het nieuwe seizoen zal worden geopend.
De leden hebben de keus uit „Een dag uit
het leven van één onzer kinderen of huis
genoten" en „Het nachtleven van Leiden'
Dan;
Vrijheid of dictatuur?
T7RIJHEID of diotatuur, kort of lang
haar, dat zijn strijdvragen waar
over de Nederlandse kappers zich mo
menteel druk maken. De Confédération
Internationale de la Coiffure heeft
namelijk onlangs een .uitspraak ge
daan in de kwestie, of de dames het
haar kort of lang dienen te dragen. De
C.I.C. sprak uit, dat een mode met
kort haar de voorkeur verdient, omdat
deze de moderne vrouw beter staat en
niet in het minst, omdat zij de om
zetten en de klantentoeloop in de kap-
persbëdrijven rpeer ten goede komt,
dan wanneer het langere haar weer ln
zwang zou komen.
De Nederlandse leden van de Inter
nationale kappersfederatie zijn het
weliswaar met dit standpunt eens,
maar zij menen overwegend bezwaar
te moeten maken tegen bepaalde me
thoden, waarmee de C.I.C. dit doel
wenst te bereiken. Deze wil namelijk
met alle geweld elke propaganda voor
lang haar in de pers, radio, film enz.
onderdrukken. De Nederlandse
kappers vinden dat dit te ver gaat
en achten het streven van de Confédé
ration uit democratisch oogpunt on
aanvaardbaar. Zij vinden het onver
standig de dames een bepaalde haar
dracht op te dringen!
Eerlijkheidshalve moeten we toch
ook de voorstanders van de korte
haardracht even aan het woord laten:
„Wij hebben er genoeg van! De vrij
buiters in ons vak moeten ervan wor
den uitgesloten. De onvergeeflijke
lichtzinnigheid, onverantwoordelijk
heid en ijdelheid van een paar enkelin
gen brengen ons gehele vak ln gevaar.
Wij moeten, diegenen, die het - haar
lang willen blijven knippen, uitwijzen,
de onverstandigen, die zich te groot
achten zich te onderwerpen aan de
discipline en het algemeen belang van
ons vak."
Wij kunnen onze mening ten slotte
met onze landgenoten-kappers delen.
Stel je eens voor, dat de Confédération
het een volgende keer in haar hoofd
haalt, van kort haar op helemaal-geen-
haar over te gaan en onze vrouwen wil
dwingen met glanzend gladgeschoren
hoofdjes rond te lopen. Nee ,nee, niets
daarvan. Leve de vrijheid en de weel
derige lokken!
Een feestje waard
JN HET kantongerechtsgebouw aan
het Rapenburg hangt doorgaans
de sfeer van „boete"-doening, maar
woesdagmorgen wordt die verdrongen
door het kleine feest van een huldi
ging. Welke huldiging zal ten deel
vallen aan de bureelchef van de grif
fie, de op 5 december 1898 „als een
slnterklaassurprisc" geboren Cornelia
Leonard de Groot, Spieghelstraat 7, die
veertig jaar in rqksdienst is geweest.
De heer De Groot door heel goede
vrienden wordt hy ook wel anders
genoemd heeft ons van z.yn levens
loop verteld. Hq is nog op de Mulo van
Hipma aan de Pieterskerkstraat ge
weest, tot augustus 1915. Op 1 oktober
daarna werd hy volontair by het In
structiebataljon ln Kampen, waarby
ook een man als dr. H. Coiyn zyn
carrière begon.
De 16-jarige De Groot zou officier
worden, maar „de sterren stonden te
hoog". Hy diende in Laren, by het
21ste, in depot X te Amersfoort en in
Den Helder, Alkmaar en Hoorn. En
in mei 1920 werd hy gedetacheerd op
Schiphol. Op 16 juni 1923 werd hij op
wachtgeld gesteld. Het leger werd in
gekrompen. Van januari '24 was hy
klerk bq de belastingdienst in Leiden,
tot 1 september '28. Toen kwam hq op
de griffie. Hq werd rijksklerk 2e klas,
le klas en nog later administratief
ambtenaar B 1. Op 1 februari 1953
werd hij benoemd tot bureelchef.
Desgevraagd wist de heer De Groot
niet zo gauw wat aardige herinnerin
gen uit zijn mouw tc schudden. „Er
worden op de griffie niet veel lolletjes
gemaakt." Toch blijkt in het verdere
gesprek dat hij toch veel heeft ge
lachen in zqn leven. Trouwens, met de
kinderen „Allemaal nog jong, want
we zqn laat getrouwd" is er ook
altyd wat te beleven. En dan komt er
toch ook nog wel een verhaaltje over
de dlcnsttyd naar boven, uit de Schip-
holtqd, toen hy nog wel met Sillevis
en Willem van Vecnendaal heeft ge
vlogen. Eenendertig jaar heeft de heer
De Groot nu in het gebouw aau het
Rapenburg gezeten. Het is de moeite
waard om nu een klein feestje te
Vrienden van buiten
IN DE MIDDAGUREN wan
neer de haast om de krant op
tijd de deur uit te krijgen voorbij
is, en de animo om al aan die van
de volgende dag te beginnen, nog
niet zo erg groot dringen in
de stilte van ons redactie-vertrek
vertrouwde stemmen van buiten
door. Ze zitten er weer, zeggen
we dan tegen elkaar. Dat wil zeg
gen, dat onze twee, drie of soms
vier vrienden van buitenweer
op het raamkozijn hebben plaats
genomen.
Dat is met enig ceremonieel ge
schied en we kennen ieder gebaar,
élke beweging: uit de broekzak
wordt een krant of een zakdoek
gepakt, voorzichtig opengevouwen ^^en
en met studie op de juiste plaats
gelegd daarna volgt het zoeken
van de juiste houding om zich op
zakdoek of krant te laten neerzak
ken.... en de conversatie neemt
een aanvang. Het kan niet anders,
of die conversatie is steeds weer
stralend, geloven we.
Stelt u zich eens voor: iedere dag
dezelfde mannen, altijd op uw
raamkozijn, zonder dat u ze kent,
dat is bijna niet om uit te houden
Zo dachf onze verslaggeefster er
tenminste over. Die is dan ook, na
dagenlang haar nieuwsgierigheid
te hebben bedwongen, op een mid
dag bruusk van haar stoel opge
staan om met de markante figuren
ter andere zijde van gordijn en glas
een praatje te gaan maken.
De heren A. Tallaux (70, links op
de foto), J. van der Heyden (78,
midden) en C. van Helden (85,
rechts) bleken alle drie in de
bouwbedrijven werkzaam te zijn
geweest. Nu ze niet meer behoe
ven te werken, kunnen ze toch ook
weer niet de hele dag in huis blij
ven zitten, vinden ze. Daarom kie
zen ze in de stad dan hier dan daar
een plaatsje uit om wat uit te rus
ten, naar de mensen te kijken en
met oude kennissen een praatje te
Onze lieverdjes
teke-
halsstarrige gewoonte van de jeugd,
die alle eeuwen door de kraakzinde
lijke Nederlandse huisvrouwen in bil
lijke toorn heeft doen ontsteken. Wan
neer deze krijtachtige getuigenissen
een graadmeter zouden zijn voor het
morele peil van onze lieve jeugd, zal
men bij het ontcqferen van de dubbel
zinnige en minder vleiende opmerkin
gen onwillekeurig de wenkbrauwen
Op het raamkozijn van de krant
fronsen. Gewoonlijk constateren de
krassers immers op zqn minst, dat al
lerlei met name genoemde personen
rijp zijn voor een psychiatrische in
richting, hetgeen uiteraard wat minder
officieel maar desniettemin heel kern
achtig wordt uitgedrukt.
Daarom trof het ons zo, toen wq deze
week in Leiden twee kleine blauwogige
joggies het puntje van de tong tus
sen de tanden geklemd ijverig bezig
zagen een gevel met de eerste begin
selen van de schrijfkunst te verleven
digen. Langzaam en met horten en
stoten verscheen, tegen alle verwach
tingen in, namelijk heel hanepoterig
op de muur: „Rietje is lief" en „Ellie
is lief".
't Gaat de goede kant op met de
Leidse jeugd!
Nota bene
QP 11 MEI. nota bene. schreef een
Leidse zakenman een brief naar
het stadhuis. Of het hem vergund was
een paar vlaggen aan zqn gevel te
hangen. Geen nationale vlaggen, maar
iets met reclame. Vlaggen trekken de
aandacht en aandacht trekken is het
eerste doel van reclame.
Op 25 juni. nota bene, kreeg de za
kenman het ambteiyke antwoord: naar
aanleiding enzovoorts verlenen wy n
hierbij, tot wederopzeggens en behou
dens rechten van derden, vergunning
voor het boven openbare gemeente
grond aanbrengen en hebben van en
zovoorts onder voorwaarde, dat
de vlaggen in goede staat worden
onderhonden;
de vlaggen uiteriyk 1 juli aan
staande van de gevel worden ver-
wqderd.
Indien men van de drie data en hnn
opeenvolging „bene nota" heeft ge
nomen, begrijpt men dat voornoemde
zakenman boos werd, toen hij ook nog
leges moest betalen voor een vergun
ning, waarop hq zegge en schryve 45
dagen had moeten wachten en die
hem in staat stelde om zégge en schry
ve vqf dagen zyn reclamevlaggen te
laten waaien.
Hy zei: „openbare werken" is open
baar genoeg, maar of er ook gewérkt
Veeg teken
IN een muizennest te Grouw
heerst sinds kort een sfeer
van rouw,
daar de huisbaas (muizen,
vrees 'm)
schoonmaak heeft voorspeld met
bezem.
Eén muis, die 't op zijn heupen
kreeg,
sprak toen: „wat is dit teken veeg"
Rex meestal uit ongecultiveerde gebieden
in Amerika, deze maal had men de ca
mera's verplaatst naar Afrika. Een Ame
rikaan die zich mag beroemen op de bij
naam „De hamer", is de „he-man" in deze
film, die onder de naam „Bataljon der
gedoemden" een aanzienlijke hoeveelheid
gevechten, ditmaal in superscope, op het
witte doek brengt.
Het bataljon der gedoemden moet één
dag voor het afzwaaien een verlaten fort
legen de Arabieren verdedigen. Dit lukt
niet (de toeschouwers hebben intussen
een bijzonder gevecht gezien, waarbij nu
niet romantische pijlen en bogen, maar
vuurwapens van moderne makelij hun
moordend werk doen).
Het komt toch goed. Dit dank zij de
Amerikaan, die de moed van alle vrij
heidshelden ln zich verenigd scheen te
hebben.
(Stoer, toch slap).
Kind verdwenen
Casino. „Achter de schermen van Scot
land Yard" geeft een interessant en naar
uit hoofde van onze ondeskundigheid
uiteraard bescheiden mening, ook uitste
kend beeld van de wqze. waarop een mo-
politie-apparaat opsporingswerk ver
richt.
Het verhaal draait om een ln de metro
pool Londen verdwenen kind. Hoe dat
kind tot onbeschrijfelqke vreugde van de
moeder wordt teruggevonden, het is een
geschiedenis, die wij hier liever niet ver
tellen. Mèt de vader en moeder en mèt de
politie-inspecteur, die het onderzoek leidt,
jja1 men in .grote spanning de oplossing
het raadsel zien naderen. Dit is een
ln zijn genre voortreffelijke film.
(Ontvoerd kind wordt opgespoord in
film, die uitmunt door beeldritme).
Stand arbeidsmarkt
Spanningen door
gering aanbod
De arbeidsreseve bleef in de periode
2 tot en met 7 juli vrijwel gelijk. He* aan
tal als geheel werkloos ingeschreven man
nen beliep 130. De voordelige verschillen
met 1953, 1954 en 1955 bedragen respectie-
elijk 755, 250 en 130. De wrijvingswerk
loosheid bedroeg 65, seizoenwerkloosheid
was nihil, evenals de structuurwerkloos
heid, terwijl voorts 65 minder-geschikten
staan geregistreerd en 45 minder validen.
De vraag bleef constant op 410 staan en
had voor 170 aanvragen betrekking op
jeugdigen.
In de metaal- en textielindustrie, de
iandbouw en de handelsbedrijven treedt
een tekort op. dat de produktiemogelijk-
heden beïnvloedt. Nu de vakantie van de
schooljeugd nadert zullen vakantiehuipen
in diverse bedrijven enige verlichting
brengen, zoals in de conservemndustrie,
de land- en tuinbouw en het bloembollen-
bedrijf.
Het aanbod vrouwelijke arbeidskrachten
bleef ongewijzigd staan op 55. De vraag
beliep 465, waarvan 170 betrekking had
den op jeugdigen. In de wasserij-bedrij
ven, de textiel- en confectie-industrie en
in de handel is he* tekort zo sterk, dat
dit remmend werkt.
