li
ik heb een boek
oescb reven
EET SLA EENS „ANDERS"
-,,'T IS TOCH M'N
CEINTUUR
HUISMIDDELTJES TEGEN
KLAMME HANDEN
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 14 JULI 1956
Vijfentwintig jaar geleden zei Nel v. d. Vlis:
„Fré's meisjesjaren", eerste van een
lange en voortreffelijke reeks
NEL VERSCHOOR—VAN DER VLIS
°t- niet opzettelijk „christelijk"
•de „Herrie-Let" heette dat boek met die
fleurige gele band en het klaverblad,
met daarnaast een hollend meisje,
i zwaaiend met haar schooltas. Ons exem
plaar is letterlijk stuk-gelezen: Her
rie-Let" had een heel bepaald plaatsje
in ons hart en op de boekenplank, waar-
Van het overigens nogal eens verdween,
omdat er zoveel vriendinnen waren die
dat boek ook wilden lezen.
,,'t Is ook een van mijn lievelingen",
zal mevrouw Nel Verschoor-van der
Vlis zeggen, wanneer u met haar aan
toet praten raakt over de boeken die zij
nop haar naam heeft staan. En dat zijn
er nogal wat: vijfenveertig! Kinderboe
ken. schoolboekjes, vertellingen, meis-
jesromans.
„Geen romans voor volwassenen?"
„Neen", zegt Nel Verschoor. ,,Ik heb
an echt het gevoel dat het schrijven voor
jonge mensen en kinderen mijn terrein
se" is. Ik streef niet naar het schrijven van
an een roman voor ouderen
"e Dat lijkt ons een gezond standpunt
van iemand, die weet waar haar kracht
ligt! Dat wist ze trouwens al heel vroeg.
eft Waftt nauwelijks van de kweekschool af
er' schreef ze (ze woonde toen nog in
Vlaardingen) onder het pseudoniem
„Neline" korte verhaaltjes of schetsjes,
'd' die ze naar ons Zondagsblad opzond. Ze
de werden geplaatst en ze vielen in de
?®r smaak ook. Want de heer P. J. Ris-
de seeuw, die deze rubriek van het Zon
dagsblad behartigde, raadde haar
5 een meisjesboek te gaan schrijven.
Weet u het nog? Let Ver-
hage wilde zo graag dokter
worden, maar het werd met de
financiële toestand thuis steeds
moeilijker. Ze was nog op de
H.B.S., maar trok de stoute
schoenen aan en solliciteerde
(voor twintig gulden in de
maand) bij een uitgeverij. Ze
schreef ook verhaaltjes en liet
die lezen aan tante Lize. Ze
ging met haar vriendinnen
Door, Jo en Roelie in de va
kantie naar buiten, en hóe za
ten ze van te voren in spanning
of Roelie w«l over zou gaan
Het was niet de enige verrassing die
ze hen bereidde. Ze beschreef onder
het pseudoniem K. Dijkstra in Onder
wijzend personeel" de erbarmelijke toe
standen die er voor de oorlog heersten
in de onderwijswereld. Ze deed dat
nogal sarcastisch, ze kon het
schijnlijk ook niet anders omdat het
toen schering en inslag
volontair jaren lang tobde met een gift
van f 10,in de maand van de VOJO
(Vereniging onze jonge onderwijzers)
en een baantje aan zijn neus voorbij
zag gaan, omdat een invloedrijk school-
bestuurs- of gemeenteraadslid een
nichtje of een neefje naar voren schoof.
Ze liet het boek aan haar vader lezen,
die niet wist dat zij het geschreven
had, en die tijdens zijn lectuur her
haaldelijk uitriep: Moet je toch
horen, wat een toestanden op die
school!"
Zelf heeft ze zeven jaar voor de klas
gestaan en heeft ook enige jaren thui.
les gegeven. Enkele
haar boeken
zijn dan ook wel op het kweekschool-
onderwijzersleven geïnspireerd. M;
het grootste deel van haar verhalen
boeken berust op pure fantasie. Een i
kei woord of een kleine gebeurtenis
voorval doet haar al een idee aan
hand. Toen ze eens op het strand zat
(ze woont met haar man, die predikant
Enige tijd geleden besloot de uitge- ji? bij de Gereformeerde kerk. en haar
Kok in Kampen het boek nog
eens te doen verschijnen. En bij die
'stj gelegenheid werd toen ontdekt, dat
„Fré's meisjesjaren" precies vijfen-
nd twintig jaar geleden, in juli 1931, van
en de persen kwam. Nel Verschoor-Van
an der Vlis viert dus haar zilveren jubi-
>on leum als schrijfster!
;er „Wat een nést was ik toen toch
vij eigenlijk, hè?" zegt ze. half lachend,
half verbaasd over haar durf van toen.
is „Twintig jaar was ik ongeveer, en ik
on schreef me daar een turf van een boek.
er „Wat zeiden ze er thuis wel van?"
nd vragen wij, want dèt lijkt ons toch wel
ia! enorm interessant: de verblufte familie
die opeens ontdekt in het jongste lid van
In het gezin (er waren drie kinderen) een
schrijverstalent te hebben uitgebroed.
aeJ VERRASSING
10- Nel van der Vlis hééft ze verrast,
iet Niemand wist dat ze dat boek schreef,
;r- en op een morgen kreeg ze het eerste
of exemplaar keurig in een pakje, toege-
'd- zonden. Men kan zich zo voorstellen, hoe
an die piepjonge onderwijzeres, nauwelijks
de kweekschoolbanken ontwassen, met
zenuwachtig friemelende vingers het pa
pier verwijderde en haar eersteling op
litterair gebied aanschouwde. Toen is
ze naar boven gevlogen, naar de slaap
kamer van haar ouders, die nog half
Hoe vind je m'n
Ja, kan ik het helpen? schijnt de mannequin (foto ondêr)
te vragen, 't Is m'n vak, ik moet dit geval nu eenmaal op
,'n hoofd zetten als de hazen dat willen.
Deze hoed behoort tot de herfst- en wintercollectie, die
de couturiers van de Cóte d'Azur alvast getoond hebben.
Lange, dunne veertjes bedekken het hoofddeksel, dat deze
naam wel letterlijk verdient, omdat het groot en elipsvor-
mig is en welhaast als een afdakje bij regen kan dienen!
Ofschoonin de regen moet je maar liever niet bij
voorkeur lopen met zo'n geval.
De mannequin op de andere foto schijnt het iets minder
dramatisch te vinden dat ze zo'n afdakje" moest opzetten.
De hoed heet „Nora" en is ontworpen door W. Paddison.
Ze werd getoond op een show in Londen. Ook hier weer:
sprieterige veertjes. Alleen was het, dunkt ons, meer werk
dit geval in elkaar te zetten!
De veren zijn nl. in de rand van
de hoed gestoken. Om en om han
gen ze naar beneden of zijn
(kunstmatig) omhoog gekruld. Het
is kunstig, maar toch wel erg
bizar.
toen was de eerste steen gelegd, als wij
het zo mogen noemen, voor „Een dag
vol spanning".
Veel fantasie dus, maar soms is er
toch wel een aanknopingspunt. „Kees van
in de watersnood" speelt, het is
duidelijk in de rampdagen van 1953.
.Tegenwind" is gebaseerd op de tijd,
dat zij en haar man een jaar moesten
onderduiken. Ze woonden toen in St.
Pancras, bij Alkmaar, hun eerste „ech-
gemeente na Amsterdam Noord,
aar ds. Verschoor hulpprediker was.
DRIE JAAR WACHTEN
.,Ach ja, dat was ook zo'n tijd"
zegt de domineesvrouw van nu,
>r de oorlog had je de toestand
zo'n honderdveertig candidaten
voor zes plaatsen. We trouwden,
hadden „maar" drie jaar gewacht
dat er een plaats was. Enfin, na
Pancras hebben we in Santpoort ge
woond, en nu in Vlissingen."
Dominee Verschopr is aan het schrijf
sterschap van zijn vrouw allang gewend
natuurlijk, maar hoe vinden de kinderen
Marja van veertien en Diet van
zijn er enthousiast over. Zij zijn
zelf dol op lezen en hun moeder vindt
voor haar boeken bij haar dochters gre
tige afneemsters. Té gretig, misschien!
Want op een ogenblik kwam Nel Ver
schoor tot de ontdekking dat ze zelf, van
haar eigen boeken, vrijwel niets meer
over had.... Ze werden uitgeleend en
ach, hoe gaat dat.
Maar toen heeft dominee Verschoor
er een stokje voor gestoken en boven
het bureautje van zijn vrouw een stalen
boekenrekje laten aanbrengen. Dat is
nu moeders „heilige plank", en nie
mand mag daar een boek vandaan ha
len. De hiaten zijn weer aangevuld en
zo staan ze daar. alle vijfenveertig, in
hun fleurige banden en veelal voorzien
van illustraties van de jonge Van de
Hulst: die boeken van Callenbach, Kok.
Rivière en Voorhoeve.
HANDTEKENING
ning, dat dit onnatuurlijk en onwaar-
Het vorig jaar bijvoorbeeld verscheen
„Ver van elkander", het verhaal over
een domineesgezin, waarvan de vader
en moeder besluiten naar Nieuw-Guinea
te gaan om daar het evangelie te bren
gen. De kinderen zullen in Holland ach
terblijven.
Hoe gemakkelijk, maar tevens, hoe
goedkoop zou het niet zijn om de kinde
ren braafjes en vroom te laten zeggen:
goed, dit is vaders roeping en natuur
lijk gaat moeder met hem mee. Zo
doen kinderen niet, redeneert Nel Ver
schoor, ze vinden het ellendig dat dit
moet gebeuren en Kriek, het hoofdper
soontje, maakt het door haar drift en op
standigheid haar ouders dan ook bepaald
niet gemakkelijk.
Nee, géén opzettelijke christelijke
tendens. „Als je een christen bent,
schrijf je als een christen", is Nel Ver-
schoors opvatting. Alles wat zweemt
naar een valse moraliteit of een schijn
vroomheid, vermijdt ze. Daarom zijn
haar boeken, die van nu en die 'van
twintig, vijfentwintig jaar geleden, van
een frisheid en een oorspronkelijkheid,
die weldadig aan doen, omdat die boe
ken een geest van oprechtheid en eer
lijk geloof ademen.
Het is geen kleinigheid, bijna twee
boeken per jaar te schrijven! „Schrijft
u ze echt, helemaal met de hand?"
Maar dan schiet Nel Verschoor in de
lach: „Nee hoor", zegt ze. „mijn hand
tekening is het enige wat ik schrijf. Op
de machine kan ik mijn gedachten veel
beter bijhouden!" Een uitspraak, waar
mee ze zich distancieert van de opvat
ting, als zou een échte schrijver alleen
diegene zijn, die zijn werk lettertje voor
lettertje componeert.
Er zijn trouwens meer dingen aan te
Nel Verschoor een ver-
inkonsekwensie ten toon
op hun kleren te passen, terwijl zij spreidt. Haar boeken zijn christelijke
in zee gingen. I boeken maar men zal er vergeefs in
Ze deed het, maar ze dacht: stel je j zoeken naar een moraliserende toon of
voor, dat er nu iets gebeurt. Er kan een typisch christelijk tendens. Verre
toch een storm opsteken óf zoen Ivan dat zelfs! Nel Verschoor is van me-
beide dochtertjes Marja en Diet sinds
zes jaar in Vlissingen. thans tijdelijk
Singel 28), kwamen er een paar jon- j wijzen,
getjes naar haar toe, die haar vroegen frissend
Ze zijn er maar
voor de sier
De vorige week hebben wij er
op gewezen, dat u zich niet moet
laten verleiden zoveel mogelijk
sla te eten, alleen omdat het zo
gemakkelijk en vlug klaar te
maken is. Andere groenten moogt
u toch echt niet overslaan!
tiaar met sla kunt u ook nog wel
anders doen, dan het alleen rauw el
Als u stoofsla neemt, kleine kropjes, kunt
u die vullen met gehakt. U heeft er
nodig: l1/^ kg stoofsla (in kroppen), 300
Over handelingsbekwaamheid
gesproken....
moest toegeven, dat de betrokken on
derwijzeres wel de nodige capaciteiten
voor de functie van plaatsvervangend
hoofd bezat, stelde de heer Van Rijs
wijk (soc.) voor, haar definitief te be-
een van zijn laatste raadsverga
deringen heeft de gemeenteraad van
Ede zich uitvoerig beziggehouden met
de positie van de vrouw op onderwijs
gebied, zo lezen wij in „Vrouwenbe-
langen", het maandblad van de Ne
derlandse vereniging voor vrouwenbe-
langen, vrouwenarbeid en gelijk staats
burgerschap.
Aanleiding daartoe was een voorstel
van B. en W. tot het benoemen van
plaatsvervangende schoolhoofden aan al
le acht openbare scholen in de gemeen
te. Omdat er aan één van de Edese
scholen geen enkele mannelijke leer
kracht met hoofdacte verbonden was,
werd voorgesteld aan die school een on
derwijzeres met deze waardigheid te be
lasten.
Hieraan werd echter de restrictie frtcirirtrü-ütrtrCrü-Crüïrirïririr.
verbonden, dat zij haar functie zou
moeten afstaan aan één van haar
mannelijke collega's, zodra deze de
hoofdacte zou hebben behaald.
Verscheidene leden zagen hierin een
diskwalificatie van de vrouw en toen de
wethouder van onderwijs bovendien in
antwoord op een desbetreffende vraag
Toen dit voorstel echter in stemming
kwam, bleek dat de meerderheid
de Edese vroedschap de handelingson
bekwaamheid van de vrouw, althans
een school blijvend te besturen, wilde
handhaven. Het voorstel van de heer
Van Rijswijk werd met 18 tegen 10
stemmen verworpen. De fracties van de
CHU, de KVP en de SGP waren er te
gen, evenals vier leden van de AR-frac-
tie. Alleen de zes aanwezige leden van
de PvdA, de beide WD-ers en twee
AR-leden waren vóór.
gr gehakt, aangemengd op de bekende
wjjze, zout, paneermeel, vet van jus of
De sla schoonspoelen en in hele kropjes
gaarkoken, daarna laten uitlekken. Van
het gehakt kleine balletjes maken, deze
bruinbraden en hiermede de slakropjes
vullen, en overdoen in een vuurvaste
schotel. Nu bestrooien met paneermeel,
wat vet van jus er op gieten of enige
stukjes boter er op leggen. Gedurende
15
20
Het maken van vruchtenbowl is Iets, wat
velen nog niet goed onder de knie
schijnen te hebben. Op verzoek geven
wjj hier een recept, dat voldoende is
voor ongeveer 8 a 10 glaasjes.
)m te beginnen heeft n zeker 500 gram
gemengde vruchten nodig. Dat kan be
staan uit aardbeien, kersen, druiven, bes
sen, stukjes peer, pruimen, meloen, per^
zik. Verdere ingrediënten zjjn: 5 dl appel
sap of ander vruchtensap, 3 dl spuitwater
(2 kleine flesjes), ongeveer 75 gr (5 eet
lepels) suiker (liefst basterdsuiker).
De vruchten schoonmaken, wassen, zo nodig
klein snijden en met suiker bestrooid
enige uren in een kom wegzetten (dan
trekt de suiker er lekker „in"). Het appel
sap of ander sap toevoegen en het meng
sel nog enkele uren op een koele plaats
zetten. Vlak voor het opschenken doet u
er dan het spuitwater in.
Dat zijn nog eens knoopsgaten! Ver
gis u niet, ze zijn er maar voor de
sier. Maar gek is het wel! De ont
werpster Shirley Worthington heeft
deze mantel, van rose zijde, van een
soort jilhouet-werkingvoorzien
door die knoopsgaten in een zand-
lopervorm boven elkaar „uit te
rekken"
Gehoord
dat het onzin is te beweren, dat een
koperen cent of een half aspirientje
in het water
Gezien
dat het een heel grappig effect geeft
om stevige, bonte bloemen (duizend
schonen bijvoorbeeld zijn heel ge
schikt) in eenoud theepotje te
schikken.
Gelezen
in de Jovanda-Revue, dat een kou
senfabrikant in Hollywood voor de
Trouw van een oliemagnaat kousen
maakte ter waarde van 120 000 gul
den. Zij hadden diamanten borduim
seis, die
JIANGS een stoffige weg neergelegd, ,,'t Is toch
in het Midden-Oosten, broertje!?
onder een strakblauwe lucht "yULT
Eens
gij Wes- ten onder
r oud- We denken dat God Zich
vergist of we willen Hem
vel. gedoop- dwingen dit kruis
met liefde ge-
.nn«vzr/7« rfz> yrvn hnnr iwr- terlingen, bij wie het afgebeden:
gesproken woord sinds lang (zij) zijn (haar) kruis Hem
zengende stralen naar de beroofd is van zijn macht!
aarde zond, liep een tien- dat broertje, daal
-i houd ik toch van? En wat jc
jarig Chinees meisje. In een ujj. jiefde draagt, daar voel bitter weinig terecht bij
slendang op haar rug lag je de zwaarte toch niet
een stevige baby. Dapper
stapte het meisje voort.
Toen naderde er een auto, j|ri°die mij liefheeft, zal de zingende kleermaker).
waarin twee luchtig geklede mij toch geen last opleggen,
Amerikaanse dames zaten, die te zwaar voor mij i
Langzamer begon de wagen
te rijden tot hij, vlakbij het
meisje gekomen, stopte.
i dan zijn
dagelijks navolgende, vrolijk door God uitgezochte kruis
dragen moge". Wat komt er In gelovige overgave «n 7.„n
dat vrolijk dragen toch w" (waarvan
Zijn
immers zo
,lcull kunnen zingen dat
Het Wonder die Altijd wijs en goed is en
Hij doet"?
vrolijkst dragen. (Denk
Boven het zacht-verwonder-
de stemmetje van het Chine
se meisje uit, horen we een
andere Stem vanuit Juda's
heuvelen zeggen: „want Mijn
juk is zacht en Mijn last is
Eén van de dames boog licht."
zich naar buiten en vroeg
in zuiver Chinees: ,Js dat tingen
niet veel te zwaar
dit Chinese meisje dóór
dringen tot allen, die al zuch-
Een paar donkerbruine tend en steunend door dit le-
Overpeinzingen van Margaritha
Hoeveel verzuch-
i héle opgaaf: dit len
open keek haar groot
glanzend aan en blij t
wonderd antwoordde het het leven pas begint
Izitid- 't Ts tnrh m'n hrnpr- volbrachte dagtaak
kind. 1 Is toch m n Broer dle pas zeEEe„ lc ;enmaa, niet
tje!?" Meer niet. Zij liep ven ais ze in een bioscoop, kunnen. Of v
dóór, deze kleine Oester- bar_oI__dancmg zitten
ben, kan die vrolijkheid
eens doorbreken. Jezus heeft
duidelijk gezegd: „Wie zijn
kruis niet op zich
Allen"? We zijn toch dol op
dié zeurende kleintjes met
af hun vuile, kleverige toeten
ve en dito pakjes en jurkjes?
diep ongelukkig. Pas als Van die eigengereide pubers
het speciaal voor óns zouden we er toch niet één
- willen missen? We hebben ze
allemaal zo lief. En voor hen
sloven we ons toch iedere
dag zo uit? Als iemand ons
vraagt: „Is die taak nou niet
veel te zwaar voor jou?", kij-
ken wij dan zo'n vrager óók
in de kerk zonder stom-verwonderd aan?
En stamelen verbaasd:
maarik hou toch van ze?"
Meer nog. Wordt onze taak
en wordt óók ons kruis ons
niet opgelegd door Hem, die
wij boven alles en iedereen
liefhebben?
Als onze lasten door de
liefde gedragen worden, val
len ze zo wonder-licht, óók
al is de weg stoffig en brandt
hoe licht het de zon. Zwerver en Adri,
dan vlak ach- denken jullie óók eens aan dat
die het kleine Chinese meisje?
or ons Zien we haar lopen en ho
ren we de verwonderde into-
ik, wij natie in haar stem, ais zij,
valt. Omdat
ter Eén aanlopen,
Huismoeders,
mopperen wel eens over die haar donkere ogen
weerkerende afwas, opslaande ons haast verwij-
En zóu haar stem hel Mij navolgt, kan Mijn disci
pel niet zijn". Dat: „op zich
nemen" is de eerste opgaaf
We slepen het zo vaak met
omdat
ontkomen vermoeide r
telkens
over de rommel die
tijd maar weer achter ande
ren op moeten ruimen, we
zuchten tegen de bergen
naai- en stopwerk en óver de
duurte van alles. Onze
broertje!?"
MARGARITHA
kind
beseffen, dat zij mummies
linge, die de macht van het zjjn? zij bezitten immers weggenomen wordt.
gesproken woord nog be- geen geest? Mensen, die tot
y y hen spreken over arbeids-
heerste. Een wereld van ge- vreugde, het lied van de ar-
dachten in enkele woorden beid. worden immers door hen
trante grote kinderen,
jengelende kleintjes
is het allemaal dikwijls
lijk hè"
tijd nog „der Herrlichste i
Adrl 8.: Helaas heb ik geen
tijd meer voor wéér een
brief, 't Zou trouwens vrijwel
een herhaling van m'n vorig
schrijven worden. Wees ervan
houden toch overtuigd, dat ik met je blijf
toch al- meeleven.
M
is markante noot
De gerimpelde ceintuur is een wel heel markante
noot van dit japonnetje, dat het best tot zijn
recht komt, als het gemaakt wordt van effen of
genopte stof. Leuk is de aparte halsuitsnijding met
de plooitjes. De rok heeft een flinke wijdte door
de losvallende plooien. Die worden halverwege
heuphoogte ingestikt.
Patroon nr 221 is verkrijgbaar in de maten 42,
44 en 46. Men heeft er 4.25 meter stof van 90 cm
breed voor nodig. De patronen zijn a f 0,40 aan
onze bureaux verkrijgbaar. Ook kunnen ze per
post worden toegezonden. In dat geval gelieve
u aan de adreszijde van de briefkaart, waarop
u uw bestelling doet, f 0,50 aan postzegels te
plakken, naast de normale frankeerzegel. Na 21
juli kunnen geen bestellingen meer worden aan
genomen.
Het Is een nare gewaarwording, om,
wanneer je iemand een hand geeft,
in aanraking te komen met een klam
me, soms klef-warme hand. Voor de
„slachtoffers" zelf Is het overigens ook
niet leuk, het helpt niet of weinig, als
te om de haverklap hun handen wassen.
Het is vervelend, maar misschien
kunt u het euvel wat verhelpen door
een regelmatige massage. Zelf kunt u
die toepassen, dus dat is gemakkelijk.
Maak uw handen eerst vettig met
wat olijfolie of een vette crème. Iedere
vinger wordt, te beginnen bij de vinger
top, tot aan de vingerwortel met de
duim en wijsvinger van de andere hand
gemasseerd. Denk er om, dat u altijd
bovenaan de hand begint, op de manier
van handschoenen aantrekken. Iedere
nagel wordt stevig aan beide kanten
samengedrukt, waardoor u een mooie
slanke vingertop zult krijgen.
Vervolgens wrijft u alle aaneenge
sloten vingers tezamen en tenslotte ook
de rug van de hand, tiaar het polsge
wricht toe, wéér steeds in de richting
van de elleboog. Daarna beklopt u de
binnenkant met de vingertoppen van
de andere hand, ook een heel goede
oefening!
Een ander middel is het nemen van
een wisselbad.. Zet twee kommen wa
ter neer, één met warm en één met
koud water. Zet er ook een klokje bij,
C \v
Nu dompelt u de handen drie mi
nuten in het hete water en vervolgens
één minuut in het koude. Daarna weer
drie in het warme water, één in het
koude, enz. Dit herhaalt u zo vijf tot
i r\ e, - dat u begint en
irme bad!
Het resultaat van al dat gemasseer
en de wisselbaden is een betere func
tionering van de bloedsomloop. Bestra
lingen met de hoogtezon kunnen ook
uitstekend zijn. Maar probeer eerst
eens die huismiddeltjes, meestal hel
pen ze na korte tijd!
