Akropolis is niet 't hele
Griekenland
„Stuur honden
en soldaten"
'fe
Heeft u al ge-Parthenond?
VRIJDAG 13 JULI 1956
Maar de marmeren-tempelresten
toveren wel Hellas voor
(Van onze speciale verslaggever)
HEB JE AL GE-PARTHENOND? Ja dat had hij al, zei me de vaderlandse
heer die ik in Athene tegen het lijf liep en die de geestdodende ge
woonte had iedere dag dat hij in de Griekse hoofdstad toefde het waren
1 er achttien de Akropolis te bestijgen om er zijn onvolprezen Parthenon
I te aanbidden. Met de ogen wel te verstaan. Hij ontwierp voor zichzelf een
soort Parthenon-cultus. Het was (met alle eerbied voor deze schone tempel)
net iets teveel van het goede. Maar dat krijg je als er, tegen het spraak
gebruik in, toch uilen naar Athene gedragen worden.
Bovendien, deze Akropolis is het
Griekenland niet, ook niet het klassieke.
I Al is het een verheven plaats in het land.
waar eens het licht ontstoken werd van
een beschaving bij welker schijnsel we
nu nog onze krant lezen, zegt men. Del
Grieken zijn een taai verschijnsel
geweest, zal iedere gymnasiast me nazeg
gen. Maar zo onverteerbaar als ze
eens worden voorgesteld zijn te toch
j dunkt me. Het is maar net hoe me
tegenaan kijkt. Men kan er zich met
woord van afmaken. Allemaal klets, zeg-
j gen deze bekrompen geesten. And«
bezweren met stemverheffing: alleen dank
j zij deze Grieken zijn wij wie we zijn be
schaafde mensen
Het onverdiende compliment steekt ge
I in uw zak en ge denkt er hi
Er Helpt trouwens geen ontkei
de aangehaalde landgenoot,
Parthenonde. heeft er tot in het oneindige
j over doorgezaagd. Er was trouwens geen
tegenstribbelen aan. want de feiten zijn
t immers dat de Griekse geest zegevierde.
dat Grieks wereldtaal werd en de taal
waarin het Nieuwe Testament tot ons is
gekomen. Dit is. nogal wat, al rechtvaar-
digt het nog geen achttiendaags verblijf
in de smalle schaduw van het Parthenon.
"I Twee dingen zijn dus niet weg 'te
denken: de geweldige invloed van de
Griekse cultuur en de geweldige
aanblik van de Atheense Akropolis.
4 Geest en materie. Zo ben ik dan nu
in de gelegenheid na een lange
aarzeling, Plutarchus na te zeggen
dat deze Akropolis is „van uitgelezen
m schoonheid en niet na te maken liefe
lijkheid". Dit laatste dan wel meer
met een blik op het verleden, gezien
zijn hedendaagse weerbarstigheid,
ten top gedreven door verbrokkeld
marmer, daar waar natuurgeweld en
brute kracht de in haar opzet gave
verzuiling van de tempelburcht weer
gedeeltelijk teniet deden. Men zij
echter gerust. Er staat hier nog ge
noeg overeind.
De Grieken, met Perikles aan het hoofd
i„f.d®".liet..ge,uk pverigens wel aan hun op de andere
een volk dat een Demosthenes voort
bracht. En het zaad van het evangelie
door Paulus op de harde rotsbodem var
deze heuvel uitgestrooid droeg deson
danks vrucht en bleef een levende bood
schap. Het kan goed zijn ook dit te over
denken. op de Akropolis staande. Het:
marmer is overigens koppig genoeg en
het blanke bos van tempelzuilen op deze
barse klassieke heuvel mag mettertijd
zijn uitgedund, het is er allerminst kaal
te noemen. Hier en daar lijkt het echter
alsof een Olympisch kegelkampioen een
t spel met zuilenkegels speelde en
en welgemikt ogenblik „alle negen"
gooide. Dit is evenwel de eerste en dus
oppervlakkige indruk.
Stapelaars
gIJ NADERE INSPECTIE blijkt dat
Meesterlijk
nog genoeg van de l„„_
lommen rechtop (dat is kaarsrecht) zijn
blijven staan om de beschouwer voldoen-1
de houvast te geven de gedachtenlijnen
door te trekken. De archeologen, die in
hun onderzoekingsdrift meestal geen steen
hadden
iden zich
de directe nabijheid van de marmerberg,
de Penthelikon. waren ze er waarschijn
lijk niet zo goed in geslaagd.-fcoe het zij,
hadden de berg met de kostelijke witte
en èn Perikles bij de hand.
)eze heer wist wét met de duurgekochte
welvaart te beginnen. Hij greep de gele
genheid te baat om de Gouden Eeuw van
Perikles (499—429 v. Chr.) te doen uit
en tot een Marmeren Eeuw. Zo lieten
Perikles en zijn grote bouwmeesters ons
armeren bastion van tempels na. Het
hoge centrum van welhaast geometrisch
geschapen architectuur verbeeldt in zijn
versteende schoonheid misschien nog het
best de Griekse geest
Het stralende Griekse licht zet
het marmer van het Parthenon, de
grote tempel in het midden van
de Akropolis, in een witte gloed.
In deze marmeren restanten leeft
de Eeuw van Perikles voQrt. Links
een zij-aanzicht van het Erech-
theion, de tweede beroemde tem
pel op deze klassieke Griekse
godenburcht.
Just stones'
zelfs
lines in het land d;
grotendeels zijn roem aan ontleent. Ik
ikon, bij ieder bezoek aan weer een an-
|der ruïneveld, mijn Amerikaanse metge-
zeilen soms volmondig die twee keiharde.
nazeggen: „Just stones"... Al-
ir stenen. Maar op die verwenste
Akropolis gaat zelfs de hardste Amerlk:
jdoor de knieën en voor dit marmer 1
lij zelfs even het kauwgum uit de
nond. Want ere wie ere toekomt, er ii
lit dit geadelde gesteente gehaald wat ei
naar uit te halen was. Perikles heeft ge
veten wie hij dit materiaal In handen
jgaf: de juiste bewerkers en daarna t
iwaamste bouwmeesters.
Alleen zo werd het mogelijk, dat
I wonderwerk was, de anders onvoorstel-^
bare periode van ruim tweeduizend jaa:
i Helia's bloeitijd en nu konden over-
bruggen.
Athene Is een heuvelstad. De Akropolis
is één van de vele heuvels,
de hoogste, maar wel een zeer sym-|
Ipathieke helling, ongeveer 160 m boven
zeespiegel en ongeveer 80 m boven de
ringende stad uittorenend. Mijn gids,
schone en geletterde Griekse jonk-
uw gaf als vertaling van het woord
IAkropolis „gelegen aan het einde
|stad". Wat hiervan waar moge zijn, dit|
i elk geval een geografische leugen
geworden.
Staande op het hoogste punt van de
Irots komt het einde van het huidige
Athene maar nauwelijks in het zicht. Een
•aast onbegrensde mammoetstad: twee
niljoen inwoners.
Toch grenst zij nog niet aan zee. Want
lals Scheveningen voor Den Haag, zo ligt
I Piraeus.voor Athene.
Paulus en Killroy
T^ILLROY WAS HERE" staat er d
ergens (storend en toch ook we
I niet) op een afgesmakte zuilentrommel
(lezen. Het klinkt modern, maar er h
iet evenveel recht kunnen staan: „Paulus
Paulus wist wat hij deed, toen hij de
an de voet van de Akropolis gelegen
I leikleurige rots beklom: hij bracht bij de
Tempel de prediking van het Kruis. Pau
lus stond in het midden van gindse naakte
steenheuvel, welke we als Areiospagos
kennen. Er ligt nu een asfaltweg tussen
de godenburcht en die heuvel, waar ee»
zetelde, de oudste raad va
I Athene. Van hieruit moest de predikt
wel opkijken naar de heiligdommen va
I de Akropolis, die toen nog wel ommuurd
il zijn geweest, zoals men toentertijd
et dergelijke tempelcomplexen placht te
|doen. Hij dacht
hij heeft er volgens Handelingen 17:
122-25 ook het zijne van gezégd.
Ve lezen daar: „En Paulus,
ropagus staande, zefde: Mam
I Athene, ik zie voor mün ogen, dat g\j in
!elk opzicht buitengewoon ontzag
godheden hebt; want toen ik door
stad liep en de voorwerpen uwer
ering aanschouwde, heb ik ook een altaar
'gevonden met het opschrift: Aan een on
bekende god. Wat gjj dan, zonder het te
kennen, vereert, dat verkondig ik
|God, die de wereld gemaakt heeft
daarin is. die een Heer Is van hemel
lardc, woont niet in tempels
gemaakt en laat Zich ook niet door
isrnhanden 'enen, alsof Hjj nog Iets
nodig had, daar Hjj zelf aan allen leven
:n alles geeft."
welsprekend genoeg, zelfs veori
zorgvuldig^stapelaars. Een volgende maal
Het is nu eenmaal een goede gewoonte
om 't op een Griekenland-reis niet bij'
één Akropolisbezoek te laten. Al moet jè
vanzelfsprekend hierin niet overdrijver
zoals onze vrind in de aanhef. Noodzake
lijk is echter wel dat ge hebt ge-Parthe-
(Vervolg van pagina 1)
strijdblad van de F.L.N., een clandestiene
prijs van honderd francs (ruim een
den) per exemplaar had opgebracht.
De belangrijkste vondst, die op hem
werd gedaan, was echter een dubbel stel
identiteitspapieren. Het ene had. te
delen naar de foto tenminste, kennelijk
an hem toebehoord, maar het andere,
aar kwam dat vandaan?
Het mysterie kon. dank zij het goede
geheugen van een sergeant, spoedig tot
oplossing worden gebracht. Zijn op-
xking, dat hij op de foto de trekken
o de vermoorde muzelman meende te
ontdekken, bleek bij verificatie juist
zijn en toen was ook het motief van
moord gevonden Want de niet in uniform
gestoken Arabier had tot voor kort e
de fellagha's behoord, maar
of andere reden gedeserteerd. De
bende had hem toen opgespoord, meege-
-oerd en wilde hem juist berechten, toen
en Franse patrouille langs kwam, die de
muzelman om hulp hoorde schreeuwen.
,sen waren als gevolg van dit
hulpgeroep de dood ingejaagd, te begin
nen met die jonge Franse militair, die als
eerste slachtoffer viel.
„Pauvre gargon, („Arme jongen")
zei de kapitein, toen we even later
naar zijn kwartier terugreden.
„Hij was nog geen acht dagen ge
leden uit Frankrijk gekomen. Was hij
langer hier geweest, dan had hij kun
nen weten, dat men in een gebied,
waar een guerilla-oorlog wordt ge
voerd, nooit iemand mag aanroepen
zonder zelf volledig dekking te
menMais, c'est malheureux
monsieur, la guerre est creulle!"
(„Maar, 't is ongelukkig genoeg, me
neer, de oorlog is wreed!")
Zelfgebouwde jacht
töeli te water
Hot jacht, waaraan de heer W. Don,
eraar aan een Apeldoomse ambachts
school, vijf jaar heeft gebouwd, en tegen
Rijkswaterstaat
lanvankeJij'k bezwaren
zijn element beland
Op het speciaal door
worpen assenstelsel,
reeds naar de waterkant w;
teerd, werd de boot door
kracht, die op de andere c
gesteld, over een zelfgemaakte helling
het water getrokken.
collega ont-
het jacht
getranspor-
en domme-
Witte tanden - frisse adem
met COLGATE!
V Stopt slechte adem onmiddellijk
Bestrijdt tandbederf de gehele dag
Houdt de tanden weergaloos wit
Eenmaal poetsen met Colgate
Standaard tube
tlft wel 8$°/o der bacteritiv die mondreuk veroorzaken
Uit het leven van ds. J. P. Paauive
(18 oktober 1872-6 juli 1956)
Britse troepen aan
grens Jemen
Dc gezant van Jemen In Engeland zal
b\j de Britse regcrinc protesteren legen
Britse troepenconcentraties in bet gebied
van Nooman. langs de grens van Jemen.
Dr. Bannier voorz. com
missie techn. bijstand V.N.
De directeur van het Nederlands bu
reau voor internationale technische hulp
n Den Haag, dr. J. P. Bannier ls gekozen
tot voorzitter van de commissie voor tech
nische bijstand van de Verenigde Naties.
:hrüft ons:
TV"IET LANG nadat ds. Paauw
Ned. Herv. predikant was geworden
in Yerseke, begon hij met veel n
iken aan de dingen der eeuwigheid
tevoren wel had gedaan. Weli;
had hij reeds in z(jn jeugd diepe
gedachten over het bestaan van God, ter
wijl hy kritisch stond tegenover het
christendom. In Yerseke werd
de noodzakelijkheid der weder
geboorte. van een levend geloof, op zijn
hart gebonden. Dit liet niet na grote in
vloed op hemzelf en op degenen, die met
hem in aanraking kwamen, uit te. oefenen.
Het alarmgcroep op de kansel vond vriJ-
ond weerklank in de gemeente.
De herbergen werden verlaten en de kerk
werd overvol.
Vooral de geschriften van ds. Th.
Groe overtuigden ds. Paauwe ervai
alleen als mens, doch ook als pre
dikant 'n overtreder der goede Wet Gods
Evenals bij allen, die door de Wet
worden bearbeid, werd ds. Paauwe ge
drongen steeds dieper te graven en vond
daardoor hoe langer hoe meer gruwelen
n binnen en van buiten; in eigen hart,
kerk, school en maatschappij. Het pre
dikant-zijn in de Hervormde Kerk
hem een knellend juk. Zich afscheiden
iocht hij ook niet, daar hij dui
delijk zag dat de afscheiding en doleantie
enkel mensenwerk geweest war-
m
M
Verzending zeepost
Met de volgende schepen kan zeepo
vorden verzonden. De data, wéarop de
:orrespondentie uiterlijk ter post moet
:tjn bezorgd, staan, tussen haakjes, achter
ie naam van het schip vermeld.
Argentinië: m.s. Bras:l Star (17 juli);
Australië: m.s. Ballarat (21 jifli); Brazilië-
Brasil Star (17 juli); Brits O. Afrika:
Africa (19 juli), s.s. Jean Laborde (21
juli); Canada: m.s. Waldemar Peter (18
juli) m.s. Amercan Jurist 21 juli); Chili
New York (19 juli); Ned Antillen:
Daphuis (17 juli); Nieuw-Zeeland: via
Engeland (21 juli); Suriname: m.s. Hera
(18 juli).
T.V. passeert 60.000
Het aantal televisietocsteMen is gedu
rende één maand, van 1 juni tot 1 juld.
Promotie
AMSTERDAM. G U 12 juli Gepromo-
serd tot doctor in de wis- en natuurkunde
op proefschrift De reactie van de duoiI
bij de mens op verandering in de beUch-
ting. L van der Tweel. geb te Amsterdam.
Id op proefschrift. The line shape of
•lliston broadened spectra] absorption lines.
F Bru;
's-Gra
- proefschrift: Synthesen
-aten in vloeibare amonia
;b te Sommelsdijk.
fóestde
Waar zon is, is ook schaduw.
Waar RANG is. is ook namaak.
U kiest natuurlijk de zonzijde.
Overtuigt u daarom, dat u de
zonnige RANG ontvangt door te
letten op de naam RANG op het
beschermend omhulsel van elk
„Rangetje en op iedere rol.
In 1907 nam ds. Paauwe een beroep
aan naar Bennekom. Die gemeente
heel anders. Ieder wilde daar wel be
keerd worden en daar verbond
melijk de zaligheid aan, of men bedroog
zich door valse lijdelijkheid. De prediking
had daardoor veel minder invloed. Doch
ook dit deed hem veel dieper del'
bederf ontmoeten. In 1911 leerde
hij, zoals hij het uitdrukte: „De Heilige
Schrift te lezen in het bloed van Chris-
Had hij tot dusver a-Mes eigenlijk
gedaan uit slaafse vrees, thans was er
ander levensbeginsel gekomen, liefde
de Koning der Kerk.
Vanaf zijn komst in Bennekom was
wrijving met de Besturen, veroorzaakt
door vrijzinnige leden van de gi
In 1913 kwam het tot een conflict. Enige
jonge mensen uit Bennekom wensten tn
Tiel belijdenis des geloofs af te leggen.
De kerkeraad van Tiel vroeg aan ds
Paauwe daarvoor bewijzen van goed zede
lijk gedrag te willen opzenden. De ouders
van deze jongelui stonden in generlei be
trekking tot de Herv. Kerk. Er was ook
geen gegronde reden om in Tiel belijdenis
doen. Zelfs als Tiel rechtzinnig was ge-
eet, zou er gegronde reden geweest
moeten zijn om daar belijdenis be doen.
Een kerkeraad heeft toch een roeping
tegenover de gemeente. Ds. Paauwe wei
gerde zijn medewerking, maar de kerke
raad van Tiel nam niettemin de leden
i en verzocht hem vervolgens de leden
willen inschrijven. Hij kon niet an-|
ders dan weigeren, zodat Tiel de zaak
het Classicaal Bestuur bracht. Op 1
januari werd ds. Paauwe door dit be
stuur geschorst, doch ging in hoger be
roep bij het Prov. Kerkbestuur. Dit be
roep werd verworpen omstreeks Pasen
1914. Ook het laatste beroep, op de alge-
synodale commissie bleef zonder re
sultaat. Tweede Pinksterdag ging de de-|
finitieve schorsing in, gelijk met die van
de kerkeraad. Het classicaal bestuur
schreef toen de namen der bewuste lid-
n in. Na afloop van de schorsing*-
tijd had ds. Paauwe zijn werk weer kun-
hervatten. Dit wilde hij echter alleen
doen als de boeken van de kerkeraad door
dat bestuur werden teruggegeven zonder
ïamen van de in Tiel aangenomen
jongelieden. Zo was en bleef ds. Paauwe
dus geschorst en werd hij in oktober
1914 afgezet als predókan-t.
Een gemeente of kerkgenootschap heeft
ds. Paauwe nooit gesticht. Alleen be
schouwde hij zich nog steeds als wettig
predikant van Bennekom. Een zeer klein
gedeelte van de Bennekomse gemeente
bleef ds. Paauwe trouw, in later jaren
werd dit aantal wel groter. Reeds vóór
zijn afzetting trad hij in verschillende
plaatsen op. o.a. te Utrecht. Den Haag en
Delft. Na enige tijd vestigde ds. Paauwe
zich in Den Haag waar hij meestal
zondags preekte. Verder bediende hij in
verscheidene plaatsen het Woord en de
sacramenten aanvankelijk te Bennekom,
later ook in Den Haag.
De laatste jaren namen de lichaams
krachten af. Met inspanning van al zün
krachten bleef hij echter doorgaan met
arbeid. Zijn preek op Hemelvaartsdag
J.l. in de overvolle Waalse Kerk te Den
Haag was de laatste.
Helder van geest en in onderwerping
heeft hij het lijden, dat hem, vooral na
dóe dag, werd opgelegd, mogen dragen,
tot het laatst getuigende, vermanende,
ook troostende. Op 6 juli stierf hij
n leven, gewijd aan de dingen van
Gods Koninkrijk, die hem dierbaar wa
rn en volstrekt noodzakelijk.
Vanzelfsprekend is zijn heengaan een
nartelijk verlies voor zijn kring, die de
levende prediking des Woords nu moet
:n weer aangewezen is op de
huiselijke godsdienstoefeningen. In ver
slagenheid zong men op zijn graf Psalm
74 9 en welk eerste vers luidt:
„Wy zien- aan on$. na al dit ongeval
geen teek'nen meer van Uw gunst
gegeven.
Nlef één proleet is ons tof troost gebleven
geen sterv'ling weet, hos lang dit duren
ACADEMISCH
Geslaagd voor
mej. W F. Zi
LEIDEN. 12 Juli.
N. J Hottman te Den Haag. P. P va
Vijver te A'dam. J. de Goederen te Lin
ten. K. J J. Meertens te Schiedam,
van Goeh te Scheveningen. G.'Blauw tc
Haag. A A G. Peters te Den Haag, 1
van Leeuwen te Delft. D. C Smit te 1
tem, A. G Eschcr te Bentveld, A. E. Keiler
man te Don Haag en K. v d Steensti
te Den Haag.
DELFT. 12 juli Geslaagd vo
bouwkundig ingenieur; N J Bekki
P C. Dekker. Santpoort; A
Heemstede;
A van 1
•boom Hilve
's-Gravenhage; J
.jtevr. B M Londe
venhage: mej M J M Sw<
ncn; H A Tielman. s-Grave
Beemster; C. J Wagenaar.
J S. von Wolzogen Kühr.
Bouwkundig ingenieur: J
Delft: A M W baronesse
IJtsma.
Delft;
Haak.
:wijk. Wate-
Mijningcniet
an der Laar
P Bar
in den.Ent,
Utenhove.
E EXAMENS
C. A. Neve OssenJssen; G. M.
Meppel; mej. H. C. Visser. Heel-
sum; K. J Westra. Lelden A. J. C. Witte-
veen. Maastricht; C. G. F M. Burwirukel.
Roosendaal; J. van Bkeren, Hilversum; J.
J. Glas, Heemstede; H. Heijkoop. Amers
foort; H R. Kamphuis, Zwolle; J. A P. van
Meel. Breda; F. Peereboom. Landsmeer; F.
C. H. Telkamp. Cuyk E. de Wal. Amster
dam; E. de Wilde. Noordwijk aan Zee.
Kand. wis- en natuurkunde A; J. G. J. A.
Veugelers. Utreoht; N. Koster, Gouda; Th.
P. L. Standaert, Utrecht.
Kand wis- en natuurkunde A: J. G. J. A.
Veugeiers. Utrecht; N. Koeter, Gouda; Th.
P L Standaert Utrecht
Kand. wis- en natuurkunde D: H J. Drost.
Eerbeek (Gld); H. W Bungen berg de Jong,
Utrecht.
Kand. wie- en natuurkunde L: me). J. C.
A. C. van Loon. Utrecht; mej. E. Grendel,
Utrecht; Th. P A. van de Wegen. Tilburg.
Kand. wis- en natuurkunde E: P. J Th.
Zeegers. Utrecht en A. Leeuwis. Utrecht
Kand. wis. en natuurkunde'F; P. F. M.
Luyk, Utrecht.
s- en natuurkunde L; mej. M. A.
Utrecht; J. W. Ebeling, Vught;
Kand wis- e
G. Lin
Bi'thi
Delft. Liem
C Korj (met lof). Ro1
S M. C. Lou'
Oey Tian Dj In. Delft: F J Pij
ijdt. Delft- G A Prentice 's-Gravenhage;
Delft; Tio Khec Han Delft;
r Ermelo. C Wit Deft: E
s (met lof). Voorburg: R Zondei
zen en D Zuidema. Een rum
-oteehnisch ingenieur- E A Aagaard.
i Altenburg. 's-G-ra-
685) Soi
OUDE KALENDERSYSTEMEN
•hryver* zeggen deli
uitlating klinkt besii
onvriendelijk i
waardering geti
•«■huldiging zjj
onweerstaanbaai
gleed nadat w
Maya's en Azteken in Amerika kalen
der» van hetaelfde grondtype hadden
in de schrjjfmadiim
renvoudigde vorm wai
•ehunluk hadden afgeleid van de n
veel ingewikkelder kalender d
Maya*»! Hier gold een tweevoudig
•teem, nl. het rituele 'jaar dat 260 jai
godsdienstige 1
►noIaniatP
dagen telde, hest<
'1de 20 perioden van 13 dagen,
^dit jaar op 260 dagen kwam
verband te krjjgen
en het ceremoniële
ten genummerd van
J Hu*
Holte. Hil-
Eindhovt
J H H Jar
ray; H van- Kampen. 's-Graven
Pao Chle Delft; F E Mauser,
van Messel. Rotterdam H J M O
venhage; H K Ostlie. Hilversum
Overeljnder. Rotterdam; W C.
Vught; J
Rotmans. Rotterdai.
drecht; C A. Schmcit'irtk. Doetinchem;
van t Slot (met lof). Rotterdam- H van
der Sluis. Delft; D J Spieksma 's-Gra
venhage; R D. Suringa. Amsterdam- J M
Verloop. Delft: G L Walther (mét lof).
Leeuwarden; C T Wester. Beverwijk; J K
Zuidwee. Den Helder en W J van der
Zwan. s-Gravenhage
Prop electrotcchmsch ingenieur- J F
Berger. Rotterdam; H L Berkhout Eind
hoven. R W B Best Amsterdam; M A
Bos. Teuge; H J do Bruine Rijswijk (Z.H
R W Bruins. Schiedam; A van Deden-
Wapenveld; B C M Douqué. Maastricht
Blnmenlkat
Kand. wis- en natuurkunde G; W. Vos
kuil. Utrecht; J. M. M. P. E. Cals. Utrecht;
J H van de Maas. Utrecht.
Kand. wis- en natuurkunde A; C. van
Dijk, Woudenberg.
Doet. scheikunde: mej. WAG Boucherle
Woerden. L. C. Willemsens. Utrecht; H. J.
Endeman. Utrecht; C. Ch van de' Spoel.
Duyvis. Utrecht; M. AtU.
Hilvei
Oosterbeek.
Doet ste:
terdam; B
inde: F van 't Veer. Rot-
1 de Groot. Tilburg
inde; L. E. Vrenken. Til-
g: J C Terlouw. Otterto.
loet. biologie: G. A. van Brkel. Gorln-
Doot. Ned. letteren: J. W. Steenbeek.
rtrecht
Doet. fysische geografie: A. I. Salome.
Oostburg; R. L. P. Hamer, Bergen op Zoom
De promotie van dr. C. M. Braams oo 9
juli geschiedde cum laude.
algemeen de luni-sol
voortgekomen, kalender» dus, die deel
->p de schynbare gang van de zon lang
de hemelboog berusten, deel» de stan<
tot grondslag hadden
:n 13 maanden, met eer
wisselend aantal dagen, onderverdeeld
in ateedr terugkerende perioden van 7 !0 dagen de basis vormdei
dagen (week) bjj de Joden, 8 dagen lie 20 dagen had een eis
'nundinae) hy de Romeinen, en 9 da
gen bij de Grieken, geven dus een
slgemene en zeenszin» complete indruk
van de verschillende kalendersystemen
die destyds gangbaar waren.
Hoe geheel anders was echter de in-
20-daagse perioden vorm
Jen het jaar, gevolgd door 5 dagen
die als „nutteloze dagen" te boek ston
den. Zy hadden in zoverre toch nul
dat door deie 5 dagen het jaar tot 363
dagen werd afgerond..
d plus 5 is
s het geval na 9 perio-
n, of op de 187ste dag
:(jnde 4 jul van een
vdal 5 yaxkin de 7de
Jag is in de Iflde periode (vi
lagen i van hel zonnejaar en d>
lag in de ISde periode van hel
noniëlo jaar. F.n dan te hedenkei
Ie Mayakalender nog moriljjkt
•ling is zeker: dr heren
wiskundig aangelegd,
een volgende keer.
'NADRUK VERBODEN)
Uddel (Gard<
J J de.Konlnk
amcr. Delft; K
E J Maanders. Eind-
F F
Rotterd:_-T
M. Mathijssen. Son (NB
Heer. Amsterdam; F L.
Rn* Delft: C W Re*d«k
Soestdilk; J J
Eindhoven; H A J Tuk!
Venemans. Purmerend
J. Timme:
Voorburg;
P Verdenius. Steenwijk: K.
J Wlarda. 's-Gr»\
"t; H. J R Kuipers. Den
