B
„Mijn man zegt wel Koe ik
stemmen moet
OP TER STEMBUS!
cïlollandóz^, VLIJTIG LIESJE bloeit bijna betgehele jaar
GEBRUIKSAANWIJZINGEN
SUÈDE JASJE
,"'v4s\AV» i
ZATERDAG 9 JUNI 1956
99WHHHWWM*
nieuwe
Politieke bel angslelling van de
nog maar zeer gering
is
Woensdag 13 juni gaan we stem
men. Er moet een nieuwe Tweede
Kamer komen en wij mogen uitma
ken wie daarin zitting zullen hebben.
Wij mógen, wij vrouwen ook. Mis
schien laat het u koud en vindt u
het een beetje een lastige onderbre
king van de dag. Misschien brengt u nog wel zoveel realiteit op, dat u
zegt: nu ja, het moet nu eenmaal.
Misschien gaat u wel ter stembus, volgepropt met goede raadgevingen
van uw man: denk er nu om, die en die lijst, het bovenste vakje
rood maken." Of misschien instrueert hij u wel op een bepaalde man, zo
ongeveer midden in de lijst, te stemmen. Het is mogelijk dat hij u er bij
vertelt, dat dat nou een voorkeursstem is, en dat, ook al wordt zijn favo
riet dan niet gekozen, de stem, voor de lijst als geheel, niet verloren gaat.
Maar intussen heeft waarschijnlijk al lang gezegd: ,Ja man, goed
man.wou je nog koffie?"
Ach, ze moesten het eens weten, die
feministen en die sufragettes en al die
kloeke, moedige en dappere vrouwen die
~r voor hebben gestreden dat wij het
vrouw
wenkiesrecht kregen. Goed
dan misschien op het hoogtepunt van de
strijd hun toevlucht wel eens tot mid-
delen, die behalve de verontwaardiging
van mannen ook die van vrouwen op
riep, maar ze déden het dan toch maar:
Wilhelmina Drucker, Aletta Jacobs, me
vrouw Wijnaendts FranckenDyserinck.
Het was mede door hun ijveren, dat
In 1919 het vrouwenkiesrecht een feit
werd. Hoe lang is dat al weer geleden,
maar ook: hoe kort, nog maar zeven
endertig jaar! Maar wat weten wij daar
nog van? We gaan stemmen daar-
rouwenkiesrecr
mee is voor ons de kous af. We den
ken niet meer aan de deining, die de
invoering van het vrouwenkiesrecht ver
oorzaakte. We hébben he<t nu eenmaal
Jullie vrouwen
Dat is de opvatting van vele
en het is koren op de molen
mannen. Die zeggen: jullie
je mag dan een stem hebben in
tiek, maar je weet niet eens a
om gaat!"
Als dat laatste waar is en het
is waar, blijkens talrijke enquêtes
dan is er,, toch eigenlijk wel iets mis
met ons! Moesten we ons niet veel
meer gaan interesseren voor de poli
tiek, waarin, dankzij ónze stemmen,
gepraat en beslist wordt over ónze
belangen? Hoeveel van de tien vrou-
zouden, om maar eens een voor
beeld te noemen, precies of bij bena
dering kunnen zeggen hoe het nu
eigenlijk zat met dat -Opheffen van
de handelingsonbekwaamheid vai
gehuwde vrouw?
Nee met het Invoeren
kiesrecht ging de politieke interesse
bepaald hand in hand. Het is overi
geen specifiek Nederlands verschijn
sel. Dat blijkt bijvoorbeeld uit een rap
port, dat de afdeling Sociale weten
schappen van de Unesco heeft uitge
bracht. Men stelde een onderzoek in
de rol, die de vrouw speelt in de
politiek van vier Europese landen, nl.
Frankrijk, Duitsland, Noorwegen en Joe-
go-Slavië.
Maurice Duverger, hoogleraar in de
politieke wetenschappen aan de univer
siteiten van Parijs en Bordeaux heeft
de resultaten van die enquêtes gebun
deld. Hij kwam tot de conclusie, dat in
de vier genoemde landen 90 procent van
de getrouwde vrouwen op dezelfde par
tijen en kandidaten haar stem uitbrengt
als haar man. Vroeg men haar naar het
waarom, dan zeiden velen dat zij niet
werkelijk in de politiek geïnteresseerd
dat zij afgingen op het inzicht
lan in dit soort zaken. En
professor Duverger tekent hierbij aan:
Men zou to zeggen dat de weinige
geïnteresseerdheid van de vrouw
t.o.v. het vrouwenkiesrecht en de
politiek toch wel niet gesignaleerd
zal worden in de kringen, die voort
kwamen uit de verenigingen die voor
het vrouwenkiesrecht vochten. Het
valt tegen. Op de jaarvergadering
van de Nederlandse vereniging voor
Vrouwenbelangen, vrouwenarbeid en
gelijk Staatsburgerschap heeft het
Kamerlid mejuffrouw mr. N. S.
Corry Tendeloo een enquête bespro
ken die gehouden was onder de leden
van de vereniging, èn een enquête
van het Nederlands Instituut
Publieke Opinie.
De uitslag van eerstgenoemde
quête vertoonde veel overeenkomst met
die van het NIPO in dien
over en weer de geringe belangstelling
voor het politieke leven in al zijn fa
cetten tot uiting kwam. Bij de NIPO-
enquéte had men nl. in 250 gezinnen
(in totaal 1908 personen) onder meer
de vraag gesteld, of men geïnteres
seerd is in de Kamerverkiezingen.
Die vraag werd aldus beantwoord:
21 pet. was zeer geïnteresseerd (27 pet.
mannen en 13 pet. vrouwën), 45 pet.
was matig geïnteresseerd (48 pet. man
nen en 43 pet. vrouwen),, 33 pet. beken
de niet geïnteresseerd te zijn (25 pet.
mannen en 44 pet. vrouwen).
Ook werd geïnformeerd: „Bent u zeil
geïnteresseerd in de politiek?" De uitr
slag hiervan was: 10 pet. zeer geïn
teresseerd (13 pet. mannen en 6 pet,
vrouwen), tamelijk geïnteresseerd 4(
pet. (45 pet. mannen, 33 pet. vrouwen),
niet geïnteresseerd 47 pet. (42 pet. man
nen, 61 pet. vrouwen).
De overeenkomst. als men dat ten
minste zo zou kunnen noemen, met de
enquête van de vereniging voor Vrou-
de leden
gevraagd
politieke par-
nict. Van de 337
antwoorden die waren binnengekomen,
bleken slechts 207 positief te zijn. Er
Of het nog nodig is, de nieuwe ha- P
ring in uw aandacht aan te bevelen
en er een lofzang op te zingen, hangt
allereerst af van de vraag of u een
liefhebber bent van de malse maat-
jes. Velen nemen vaak uit een soort
traditie zo'n „eerste" Hollandse nieu- D-
we en laten het er dan bij. Anderen
daarentegen laten bij wijze van spre- J
ken geen gelegenheid voorbijgaan om p
een harinkje te verschalken. b-
ft Die laatsten hebben nog gelijk
ook, want haring heeft een grote voe- b-
dingswaarde. Voor een paar dubbel- g
tjes heeft u een gezond, smakelijk ij.
voedsel, dat rijk is aan eiwitten, vi- p.
tamines en jodiumzouten. b-
ft Nu Is het echter een feit, dat lang
niet iedereen er voor geporteerd is p.
de enkele haring „zomaar" te eten. p-
Voor hun gevoel zit er iets griezeligs g
in. U kunt ze over hun schroom heen
helpen door een haringschotel te ma
ken. Het is niet zoveel werk en in
derdaad is het op tafel een fleuriger
gezicht dan een schaaltje met de een
zame glibberige haringen,
ft Voor zo'n schotel, voor vier per
sonen bedoeld, heeft u nodig: 4 nieu
we haringen, Vz kg gekookte aardap
pelen (eventueel een appel i, uitjes en
augurkjes, een paar tomaten of ge-
kookte bieten, kropsla, olie, azijn, zout c
en peper (of nootmuskaat) - of slasaus,
peterselie en selderij,
ft De aardappelen (en de appel) in
blokjes snijden, fijngesneden uitjes en
augurkjes naar smaak toevoegen en
slasaus, olie, azijn, zout en peper (of
nootmuskaat; erdoor mengen. Een
deel van de aardappelsla in het mid
den van een schotel leggen en glad
strijken. De haringen er op schikken,
bladeren sla er omheen leggen,
ft De rest van de aardappelsla zet
ten we in de vorm van kleine pud
dinkjes rondom het middenstuk, af
wisselend met plakken tomaat of ge
kookte biet. De tomaat bestrooien met
zout (en peper) en het geheel garne
ren met mayonnaise en toefjes peter
selie of selderij.
Uitvluchten
Mejuffrouw Tendeloo vond dit een
betreurenswaardig resultaat voor een
vereniging, voortgekomen uit' de orga
nisaties die vo.Qr hpt vrouwenkiesrecht
streden, en die thans het bevorderen
van de staatsburgerlijke verantwoorde
lijkheid als een der belangrijkste taken
ziet. Vooral het feit, dat er bij de be
antwoording van het „waarom niet?"
zoveel uitvluchten als reden waren oj
gegeven, vond zy zeer onbevredigend.
Enkele van die uitvluchten waren nl..
Geen tijd, geen belangstelling, laksheid
(„dat is tenminste een eerlijk an
woord meende mejuffrouw Tendeloo,,
onkunde, financiële bezwaren (alhoewel
geen enkele partij zo'n hoge contribu
tie heft dat deze onoverkomenlijk zou
zijn), wegens beroep geen kleur willen
bekennen (antwoord, dat op karakter
loosheid wijst, een vlucht van de ver
antwoordelijkheid die men wél voelt!
geen partij die voldoende voor de vrou
opkomt, agressief tegen alle politieke
partijen, geen keuze kunnen maken tus
sen de partijen.
Merkwaardig was, dat die 207 ant
woorden (van die leden dus die lid
zijn van een politieke partij) ge
rangschikt konden worden in leef
tijden. Er waren er 76 boven de 60
jaar, 110 tussen 40 en 60, 21 tussen
30 en 40 en beneden de 30 geen en
kele! Ligt de politieke belangstelling
dus alleen in de hogere leeftijds
klasse? Hebben de jongeren niets
meer om voor te strijden en haar
idealen aan te geven? Men zou het
haast gaan geloven
zijn er niet voor niets!
Gebruiksaanwijzingen zijn er niet
oor niets dat wil iedereen wel
grif toegeven. Maar er naar hande
len? Ho maar. Hoe vaak gebeurt het
is een
luxe
Ze zijn zo leuk, die suède jasjes of
mantels, ze zijn vlot en sportief en mo
dern.... maar ze zijn een luxe. Suède
jasjes kunnen niet als vervanging die
nen voor een gewone stoffen winterman
tel of een kort bontjasje, ook al zijl
net zo warm, net zo stevig en ne
degelijk.
Suède jasjes „horen er bij', zegt de
directeur van één van de bekendste suè
de en lederen kleding industrie in
land, nl. de N.V. Vico. Wel zijn de
gelijkheden tot reiniging steeds verbe
terd (suèdalope-easyclean kan bijvoor
beeld gewoon chemisch gereinigd wor
den, zodat een aparte behandeling niet
meer nodig is), en men kan het suède
(sedert jaren al overigens) zo bewer
ken dat het winddicht, waterafstotend
en vuilwerend
Maar toch een luxe. Het jasje is
er echt toch wel een beetje te m<
te kostbaar voor. om maar door
en wind te worden afgesleept, waa
stevige wintermantel of een oude regen
jas betere diensten zouden kunnen be
wijzen. Net zo goed als u uw beste
mantel niet aantrekt als het gietregent,
sneeuwt of hagelt, net zo goed moet u
in zulke omstandigheden ook het suède
jasje thuis laten.
U kunt jaren plezier van zo'n jasje
hebben en het is vrijwel nooit onderhe
vig aan grote veranderingen in het mo
debeeld. Wel gaat men uiteraard in de
ze industrie ook met zijn tijd mee(de
komende wintercollectie omvat 183 nieu-
we modellen) en zoekt het vaak ook
nieuwe kleuren, zoals castor (een soort
beige), cedar bleu en jungle groen.
Wist u dat men voor één jasje 6 4 7
vellen nodig heeft? Het uitsnijden van
de panden vergt een grote deskundig
heid, evenals het bij elkaar zoeken
afval van één jasje is er een hoeveel
heid snippers en stukjes, die samen on
geveer al weer een vel vormen.
Op één van de foto's ziet u ingestik-
te zakken. Dat is een werkje, dat veel
omzichtigheid vereist, want het leer rekt
en het is een hele toer, om die klepjes
precies op de juiste hoogte in te stik
ken. zonder dat het leer gaat trekken of
bobbels vertonen.
in Engeland
f-fET volgende gesprek
voerden twee vrouwen,
die achter mij zaten in de
bus: „Mot je 's effe zien,
hier de kop van Drees,
vlak er neven staan die
vurige letters van de
C.H.U. en punter wijd zie
je Zijlstra z'n kop. Waar
is dat nou voor nodig al
die reclame? Weggegooid
geld. Hadden alle kinderen
van Nederland een paar
nieuwe schoenen voor ge
had, 't is zonde da 'k het
zeg. Ieder weet toch voor
zich, wie dat-ie stemt?"
„Welja mens, 'k zeg altijd
maar tegen Jan: wie moet
het den deze keer zijn: de
C.H.U, de A.R. of de
P.v.d.A. nog 's weer? En
wat Jan don zegt, dat doen
ik. O zo."
EN DIT VERTELDE bij de
vorige verkiezingen mijn
schillenboer mij: ,,'t £al
mijn benieuwen, wie dat ik
nóu weer stem. Ik maak er
alijd een spelletje van. weet
u. Ik start bij een punt er>
dan gaan ik lopen. Willem,
zeg ik dan tegen m'n eigen
Willem: het tiende raambil
jet of bord dat je tegenkomt
dié is het. Alleen als het de
communistische partij is,
dan ben je abuis. Dan begin
je overnieuw bij dat bord
van die communisten en telt
vandaar af wéér tot tien en
of ik dan een bord van de
roomsen of van de protestan
ten tref, dat doet er niet toe,
't bennen allemaal Christe
nen zeg ik maar en dié stem
Bij mij in de buurt woont
op een eenzaam plekje in het
bos, maar aan de spoorlijn,
een oude vrouw, die 's win
ters altijd een grote pot met
koffie op het vuur h:eft
staan, ook wel eens een pan
met soep, waaruit ze royaal
de bakker, de melkboer, de
postbode en allen, die aan
haar deur kloppen, bedient.
Tegen de verkiezingen zet ze
aan de kant van de spoorlijn
altijd een groot bord neer
van de A.R.-partij. Eén van
haar leveranciers zei dezer
dagen tegen haar: „Nou, ik
stem maar wat u stemt,
want zélf weet ik er geen weg
mee, met al die verschillen.
Maar u bent een goed mens
en dus zal het met die Zijl
stra óók wel dik in orde zijn."
Eerlijk gezegd heb ik ook
wel eens, net als die vrouw
die achter mij in de bus zat.
gedacht: „wat halen die
raambiljetten en borden nu
uit? Is dat nu geen wegge
gooid geld? Ieder weet toch
wie hij (zij) stemmen zal?"
Maar na het gesprek met
mijn schillenboer heb ik dat
niet meer gedacht. We moe
ten nu eenmaal niet alle men
sen afmeten naar onszelf en
wel terdege rekening houden
met de zgn. rare kostgan
gers van onze lieve Heer,
die er hier op aarde rond
wandelen. Die éne stem van
een schillenboer kan ons een
zetel in de Tweede Kamer
schelen.
Uit wat mij verteld werd
van die oude vrouw aan Ie
spoorlijn kunnen we weer
eens zien van hoeveel belang
ons daadwerkelijk beleven
van ons Christelijk geloof
is. Wij worden nog altijd ge
meten naar onze daden. Vro
me woorden en schone leu
zen. die niet door daden ge
dekt worden zijn aan vloeken
gelijk.
Laten wij die mensen, die
niet weten, wie ze nu pre
cies kiezen moeten, niet te
hard veroordélen. 't Is dik
wijls gebrek aan kennis en
ons leven erkennén. dan
willen wij er toch ook aan
meewerken, dat wij gere
geerd worden door mannen,
die zich ook buigen onder het
gezag van Gods Woord
die
alle
be
sluiten het licht
Woord laten schijnen? Man
nen, die in hun verantwoor
delijke posities met God te
rade gaan? Zeg nooit: ach,
wat kan ik, eenvoudige huis
vrouw nu doen? Hoe onder
schat u dan uw invloed achter
Overpeinzingen van Margaritha
goede voorlichting. En dit
laatste genieten wij, die de
ze krant lezen toch zeker
wel? Of dames, zijn er
onder u nog, die na een
vluchtige blik in Blad Zij ge
worpen te hebben, zich voor
de rest beperken tot de adver
tenties en de ongelukken??
En doen diezelfde dames dan
straks met de verkiezingen
evenzo als die vrouw, uit de
autobus, die stemde wat
haar Jan haar voorschreef0
Laten wij als vrouwen, die
meer dan de helft van ons
Nederlandse volk uitmaken,
toch als 't u blieft op poli
tiek gebied niet zo lauw zijn.
We zijn er toch zeker wel
van overtuigd dat datgene
wat in 's lands vergaderzalen
en op wereldconferenties be
sproken wordt regelrecht ons
leven en dat van onze man
en kinderen raakt? En als wij
nu God als Souverein van
de schermen! Denk maar
aan dat eenzame vrouwtje bij
de spoorlijn.
Het is voor ieder van ons
iets heel belangrijks, wat we
a s. woensdag gaan doen.
Vindt u het ook altijd zo
jammer, dat u niet meer
mag doen. dan alleen dat éne
witte puntje rood maken?
Ik wel. Maar laten we ons
beheersen en niet doen als
één van mijn familie-leden,
die in haar enthousiasme al
lemaal rode pijlen tekende
in de richting van de naam
van de man harer keuze! Dan
is onze stem ongeldig.
Dus: onszelf welbewust op
wie wij onze stem uitbren
gen en waaróm wij dit doen,
zó gaan we óp ter stembus
en maken met de nodige tye-
scheidenheid alleen dat ene
witte rondje rood.
God geve ons mannen, di
in afhankelijkheid van Hem
Zwerver. Dank voor uw
fijne brief, die evenals de
brief, die ik enkele maanden
geleden van een zee-kapitein
ontving, zo heerlijk de ruim
te ademt. Dat u in alle nood
en ellende van uw leven nog
zó kan roemen in Christus'
kruis is geweldig. Als u op
eenzame plaatsen onder een
open hemel tot Hem nadert
en Zijn gemeenschap onder
vindt, wat zullen nietige on
rechtvaardige mensen u dan
doen? Hij behoede u overal
waar u gaat.
Mhr. W. E. te R. Hartelijk
dank voor het mij toegezon
den stukje, dat zéker onze
aandacht en waardering
waard is. 't Was mij ontgaan
en ik ben dus blij, dat ik
het nu heb. Wat de door u
aangehaalde teksten betr tt:
inderdaad, daar draait alles
H. B. Dat stukje over die
drie tafels vond ik mooi en ik
zal het goed bewaren. Dank
u wel! Voor plaatsing in de
krant ontbreekt het ons he
laas aan ruimte.
Mevr. G. L. J. de S.-B. te
Den Haag. Dank voor de
postzegels. Het boekje is in
middels al op zijn bestem
ming gekomen, maar zoals
ik een vorige maal schreef,
ontbreekt mij de tijd voor
doorzending van brieven en
pakketjes en doe ik dit niet
wéér. Een hartelijke groet!
Mevr. G. Z. te R. Wat
mooi van die zeven jonge-
meisjes! Ja, wat 'n gezellig
niet, dat bijvoorbeeld van een zelf
werkend wasmiddel een veel te gro
te hoeveelheid wordt gebruikt, of dat
het gewassen goed niet behoorlijk
wordt uitgespoeld? Met alle gevol
gen (bijvoorbeeld ..plakkerig" aan
voelende. stof) vandien.
Met het verwijderen van vlekken is
het precies zo. In „Dameswereld"
een veertiendaags vakblad voor huis
naaisters en coupeuses lazen wij
interessante beschouwing over het
nut van onderleggers bij het verwij
deren van vlekken. Op alle goede
merken van verpakte „vlekkenwa
ters" staat duidelijk in de gebruiks
aanwijzing aangegeven, dat men de
bevlekte kant van de stof op
onderlegger moet drukken en
de achterkant van de bevuilde
stof het vlekkenwater door langzaam
wrijven moet aanbrengen.
Men moet, aldus het blad,
lijk begrijpen dat de vlek zelf
ware moet worden overgedrukt van
het kledingstuk óp de onderlegger.
Daartoe is het het beste om slechts
het uiterst dunne laagje waarmee de
vlek aan de vezels hecht, los te we
ken (zónder eerst de gehele vlek op
te lossen) en dat geschiedt het beste
door het vlekkenwater aan de ach
terzijde van de stof in te brengen.
Om dit „overdrukken" te versnel-
n en in korte tijd zo volledig moge
lijk te laten verlopen, dient de on
derlegger een goed opslurpend ver
mogen te hebben. Als onderlegger
moeten we daarom bij voorkeur on
gekleurde stof, bijvoorbeeld flanel of
katoen, of ongekleurd vloeipapier of
filtreerpapier nemen. Bij gekleurde
onderleggers bestaat de kans dat de
inhoudende kleurstof zich via het ge
bruikte vlekkenwater op de te reini
gen stof gaat afzetten.
Door nu bij het ontvlekken de be
vlekte plek steeds te verplaatsen
p schoon gedeelte van de
derlegger, krijgen de vlekkende
kleurende bestanddelen geen kans
zich in het oplosmiddel over de te
ontvlekken stof te verspreiden. Door
steeds een schone plek van de onder
legger te nemen bereiken we meteen,
dat het volle absorberende of opslur
pende vermogen ervan benut kan
worden, zodat én oplosmiddel en
vlekkend materiaal in de onderleg
ger gezogen worden. Bovendien krij
gen we op die manier praktisch geen
kringen.
Gezins-begroting heeft
al nieuiv programma
O Het Gezins-begrotmgs-Instituut, h^.
instituut voor doelmatige inkomstenbe-
steding, heeft voor het seizoen 1956-1957
het programma al weer gereed. Er zijn
verschillende nieuwe lezingen, zoals
„Winkelen in de luie stoel", die het ko
pen op postorder tot onderwerp heeft,
en „Mechanisatie van de huishouding",
die over het aanschaffen en gebruiken
van technische hulpmiddelen handelt
Nieuw is ook de mogelijkheid tot het
organiseren van forums. Deze worden ge
houden met medewerking van vier of
vijf leden van de organiserende ve
ging, onder leiding van één der do
centen van het G.B.I. Enkele onderwer
pen die door zo'n forum behandeld
kunnen worden, zijn „Over het kopen
op afbetaling", „Over het kopen op
postorder" en „Over de besteding van
het inkomen".
Ook de serie filmstroken is uitgebreid
en wel met een filmstrook Doris
Dubbeltje", speciaal samengesteld voor
de lezingen op de huishoudscholen.
Her verdient voor de besturen van
vrouwenbonden,- verenigingen en clubs
aanbeveling om zich nu alvast te bera
den over het komende winterprogram-
ma. Wanneer men daar zo'n lezing of
cursus van het G.B.I. in wil projecteren,
kan men nu nog keuze maken en is het
mogelijk een goed werkrooster op te
stellen.
Dat de zeer bekende kamer
plant Vlijtig Liesje aldus genoemd
wordt, zal niemand onbegrijpelijk
voorkomen. Als men deze plant
goed verzorgt, bloeit ze bijna het
gehele jaar door.
Vlijtig Liesje is afkomstig uit
Oost-Afrika. waar ze hoog in de
bergen in het wild voorkomt. We
mogen hieruit de conclusie trek
ken, dat ze het niet zo nauw
neemt met de temperatuur van het
vertrek, waarin ze geplaatst is.
Tegen vrieskou echter is ze niet
bestand.
Wel is ze zeer dankbaar voor
veel licht en ze kan dan ook in
tegenstelling met veel andere
kamerplanten, goed tegen zonne
schijn. Toch doet men goed om
in de warmste zomermaanden op
het heetst van de dag een paar
uur de vitrages voor de plant te
schuiven. Wanneer ze gebrek aan
licht heeft toont ze dit heel gauw
door de bloempjes te laten vallen.
In tegenstelling tot wat som
migen menen, is het een feit, dat
men ook te véél water kan geven
De stengels en bladstelen zien er
nogal waterig uit. En daarom, zo
wordt geredeneerd, moet men
abnormaal veel water geven. Dat
is niet juist. Wel moet ze wat
meer hebben dan andere kamer
planten, doch kletsnat mag de
potaarde niet worden. Men heeft
dan grote kans, dat de stengels
gaan rotten.
Men doet goed om de Water
balsemien (zo wordt ze ook ge
noemd) geregeld een slap koe
giertje te geven, want ze heeft
veel behoefte aan voedsel. Ze
groeit nogal gemakkelijk in de
lengte uit. Dit kan voorkomen
worden, door vaak de topjes uit
de plant te nijpen. Men krijgt dan
een fraaie, korte, gedrongen plant
en niet zo'n spichtig ding als men
wel eens ziet.
De toppen kan men van maart
af benutten als stekjes voor jonge
planten, die men eerst in water
worteltjes laat maken, of ook wel
dadelijk in luchtige grond kan
zetten. In de winter moet het
Vlijtig Liesje een beetje kalm
aandoen. Dus: matia warm, matig
vochtig, matig voedsel.
Olie en roest in
houten ivasmachine
Mevrouw J. van Schie heeft ons ge
vraagd of wij een middel wisten om
roest- en olievlekken te verwijderen uit
houten wasmachine. Wij hebben ons
licht opgestoken bij het Instituut tot
voorlichting bij huishoudelijke arbeid, en
daar deelde men ons mee dat men vet
vloer of een tafel verwijderen
kan met een papje van zaagsel, of
puimsteenpoeder, gedrenkt in tri. Het is
echter de vraag, of dit met de was
machine zal lukken, want vermoedelijk
de vlek al diep in het hout doorge
drongen.
ook het geval met de roest
vlekken. Wanneer die gepaard gaan met
vermolming van het hout, is er weinig
1 te doen. U kunt proberen of
u het roest kunt verwijderen door voor
zichtig met schuurpapier te schuren.
Gehoord
dat er tegenwoordig inlegzolen in de
handel zijn. die voor luchtverver
sing onder de voet zorgen. De bewe
gende luchtlaag, een lichte tocht,
zou men kunnen zeggen, droogt een
transpirerende voet en de aanwezi
ge lucht zorgt voor een isolerende
laag, die de warmte vasthoudt en
voor koude behoedt.
Gezien
dat doorzichtig plastic plakba-d
toch wel een erg handig middeltje
is om stoelpoten, die splinters ver
tonen, te bedekken. Wij zagen het
wel eens eerder en vonden het nog
al slordig staan,
het band stevig met uw nagel aan
drukt en op die manier zorgt dat
het dus werkelijk onzichtbaar Is,
valt het met die slordigheid wel
mee. En als het papier „hobbelig"
mocht worden, kunt u het heel vlug
door een nieuwe strook vervangen.
Gelezen
In Het Laatste Nieuws (België), dat
men linnen japonnen het beste kan
strijken direct na het wassen. U
rolt de japon in een handdoek en
drukt deze uit, zodat het meeste
water is verdwenen. Dan strijkt n
de japon onmiddellijk daarna.
