Paul Cézanne,
■E2E8S2EEI-
„EEN ZIN UIT MIJN GEBED
Cultureel
venster
ORKEST-VARIATIES en KOORWERK
VAN HINDEMITH
ZATERDAG 9 JUNI 1956
hui iimi min muil iiiiiii mill mill nun mum uiiiiui uil» itini uiiiii
vernieuwer en
behouder
Unieke tentoonstell
ing in
Haags Gemeentemuseum
"REMBRANDT staat thans in het moderne kunst die eigen conse- naar de harmonie in leven
middelpunt der belangstelling.
Met twee grote eigen tentoon
stellingen in Amsterdam en
Rotterdam wordt deze Holland
se meester geëerd. Het is im
mers 350 jaar geleden, dat hij
geboren werd. Helaas is men
in de viering van dit feit al- serveren
leen maar bij twee tentoonstel- de verschillende
lingen gebleven, behoudens dan lende delen van een schilderij vende, warme
quenties niet meer doorziet
de basis van elke kunst verlaat
om in het luchtledige verder te
werken. Het verstandelijke bij hracht, tot die
vele modernen
een wetmatige rr
bewogenheid. De methodi
sche constructie bij Cézanne
niet een gevolg van koel ob- zanne bepalen. Niet de kleuren
kunst die hem tot die onverge
lijkelijke verbeeldingen
kleur-kunst
Cézanne van het hoogste gehalte. Kleur-
spirituele kunst, ja, want het zijn juist de
kleuren die het werk van Cé-
zijn streven van de goedkoop ingelijste
samenstel- producties, maar de echte,
een enkele expositie die op
Rembrandt's tijd betrekking
heeft, zoals in Leiden.
hecht
krijg'
innerlijke orde tot
compact geheel te
Hij was geen intellec-
De leiding van het Holland tu€el schilder, maar een door-
Festival had deze herdenking schouwend kunstenaar,
echter nog meer luister moe- wie
ten bijzetten met bijv. de ope-
ra ,,De Nachtwacht" van Henk
Badings of het toneelstuk
„Rembrandt" van het Schau- ma£
spielhaus in Düsseldorf. Hoe
het echter ook zij, Rembrandt
is in twee exposities uniek ver
tegenwoordigd.
Het
Haagse Gemeente-
wilde de zaak niet
topzwaar maken en zocht naar
een andere mogelijk
heid. Die is gevonden
en beslist niet langs de
weg van de minste
weerstand. Met heel
veel moeite is thans
voor ons land de eer
ste grote Cézanne-ex-
positie georganiseerd
met werken uit mu
sea en van particulie
ren uit ongeveer 12
landen. En het is ook
een herdenkingsten
toonstelling geworden,
want de Franse schilder Paul vrienden
samenstellen-
in „Zittende man", zo raak
in kleur verbeeld, of die ster
ke moderne expressie van de
ietwat lijdelijke van de
„Man met pijp", een der
de werkelijkheid een heilig meest geniale werken van de
«ras expositie. Of de meer scherp ge-
maar tevens het hei- tinte verbeelding van de „Jonge
als het alleen Italiaanse", niet in lijn- maar
in kleurcontouren gevangen.
Daarnaast de ranke, slanke le
nigheid van de „Kastanjebo
men bij" de Jas de Bouffan"
met de lichte diepheid in het
landschap. Zie eens hoe al
die kleurvlakken het prach
tige bladerendak samenstellen.
„De kleur is de plaats waar
ons hoofd en de hemel
verloor
maar als een vla'k en in teken
achtige contouren gedwon
gen beeld werd weergegeven.
God, geef mij humor in mijn leven
dat is een zin uit mijn gebed
ofschoon een Frans sar cast eens heeft geschreven
dat Humor nooit geknield ligt voor het bed.
Ik bid zo vaak die gave van bevrijding
om vaardigheid van woorden tot een lach
dan vraag ik simpel om de weldaad van Uw leiding
de tong spreekt immers heel de dag.
Ik weet, wij zijn zo gauw genegen
de lach te laten glijden bij wat spot;
uit humor blijkt als honingmerk verkregen
voor U, voor mij de liefde tot mijn God.
De vreugd is vaak de bron van humor niet
door 't oog der naald gaat nooit een kemel
veeleer een blijk van toegedekt verdriet.
Ik las onlangs: er is geen humor in de Hemel
C. JOH. SCHREURS.
Kleur-kunst
HET WAS bij Cézanne, deze
merkwaardige driftige en een-
Cézanne overleed 50 jaar
den, nl. op 22 october 1906 in
Aix. Deze tentoonstelling, ook
al zijn dan niet alle belangrijke
werken van Cézanne aanwezig,
is zeker even uniek als de beide
Rembrandt-tentoonstellingen.
En de betekenis van Cézanne in
de schilderkunst is eveneens
zeer groot geweest.
Vader der modernen
zijn
elkaar raken" zei Cé
zanne eens. Is dat niet
merkbaar in het won
derlijke stilleven „Ap
pels en biscuits". Het
is alsof Cézanne in die
kleur het gewicht en
het volume van die
appels wil bepalen,
zonder zich iets van de
omgeving aan te trek-
Hartstochtelijk heeft
hij zich op die blozen-
werd de vruchten geworpen. Aqua-
tekeningen vervol-
Zijn leven
foto s
in
en documenten
Schatten der schilder- I
kunst
De Wereldbibliotheek te Amster
dam heeft thans de 26-ste reeks
„Schatten der schilderkunst" uit
gegeven. U kent die reeksen wel
met reprodukties in kleurendruk
naar werken uit Ned. en Vlaam
se musea en particuliere verza-
minder dan Heinrich Strobel. Het
is geen diepgaande, geen analyse
rende, geen esthetiserende be-
schouwing, slechts een inleiding
deze °P hetleven
genaial
Hindemith. Maar
vol liefde ge
schreven, dat uit deze woorden
Paul Cé- kopieën
het Ge- aanstellingsbr
verlaten, die door de jeugd en rellen
de ouderen werd uitgelachen, maken het beeld
die zich altijd weer door ieder- zanne, dat thans
een op de tenen voelde getrapt, meentemuseum van Den Haag omslag-ontwerpen,
die zijn leven lang geleden wordt getoond gedurende de
heeft onder het wanbegrip van maanden juni en juli. Een ten-
zijn vader, het was bij Cézan- toonstelling de kunst van Cé-
ne juist het grote verlangen zanne en de naam van dit mu-
de kleuren van zijn schilde- seum
TN de „Naald en Plaat"-rubriek
A worden twee werken van de
Duitse componist Paul Hindemith
besproken. En daarin wordt
toondichter. Dit boek is kort gele
den verschenen bij B. Schott's
Söhne te Mainz en heeft als titel ^e jiguur van Hindemith vc
„Paul Hindemith, Zeugnis in Bil-
In 87 bladzijden kunstdrukpapier
wordt ons een beeld gegeven van
het leven van Hindemith, niet door
'oorden
(o.a.
krantenuitknipsels,
ven. tekeningen en
Slechts vier
bladzijden bevatten een beschou
wing in woorden over Hind»
een beschouwing
bauen eine Stadt"). Zijn reizen
naar Holland, Egypte (met Bar-
tok en Venetië (met Honegger)
vinden we terug in het boek, als
ook de tragische periode van de
Duitse boycot (hij had immers
twee Joden, de violist Szymon Sebleven. naar werken
De foto-afdeling begint bij de
geboorte-aangifte in Hanau door Goldberg en de cellist Emanuel
vader Rudolf Hindemith en met het Feuermann een strijktrio) met de
geboortehuis. En zo wandelen we verdwijning uit Duitsland naar de
Hin- eenzaamheid in Zwitserland
oprijst.
beelden het hele leven
demith
zijn vroege jeugd slotte i
wordt ons thans een Cézanne
voorgehouden zoals de mees-
ten van ons hem niet kennen.
De- talrijke reproducties heb
ben we wel gezien, maar niet
het echte werk. en dat is een
groot verschil. Heel eenvoudig,
omdat er in óns land maar 3
Cézanne's zijn. En we hadden
er zoveel kunnen hebben als in
1916 de eenzijdige gerichtheid
van de directeur van het Rijks
museum er niet was geweest en
deze directeur op de toen ge
houden Cézanne-expositie heel
veel werk had kunnen kopen.
Bij museumdirecteuren komt
wel meer eenzijdigheid voor,
maar dit is toch wel een erger
lijk bewijs. Ook van kortzich
tigheid. Tien jaren na zijn dood
zag men nog niet de betekenis
van Cézanne.
Als diezelfde museumdirec
teur nu nog zou leven, zou hij
wellicht andere inzichten heb
ben en constateren dat de hele
moderne kunst eigenlijk niet
denkbaar is zonder Cézanne. Er rijen, zoals we die thans m het
Haagse Gemeentemuseum
zijn er die dit willen ontkennen. heb «,n ontdekt.
maar dat doen ze alleen maar
In zijn eerste periode de ve-
om Iets anders te zeggen dan dlkl.e verf met een r0_
de normale wetenschap. Het ge- mantische bewogenheid uit
vaar bleek echter te bestaan dat gesmeerd op het doek. Daarna
modernisten zich in hun meest zim versobering
heldering
broertje Rudolf en zusje To
ni, we vinden foto's van zijn le
raren aan het Conservatorium in
Frankfurt. Arnold Mendelssohn en
niemand gernhard Sekles (compositie) en
Adolph Rebner (viool) en zien en
lezen uit foto en brieffragment,
dat Paul Hindemith
1918 in militaire dienst
heel wat componeerde en zelfs een reis maakt. Een waardige
met drie van zijn dienstmakkers leerzame „Bildbiographie"
een strijkkwartet had gevormd, prijs is slechts DM 9.60.
dat toen al Debussy speelde.
zeer waardevol bezit. De
nieuwe reeks bevat prachtige
kleurreprodukties (het is juist de
grote verdienste van deze reek
sen dat de kleuren zo goed zijn
Jan
Steen („De Gamalenverkoper",
„Sint Nicolaasfeest", „De zieke
dame" en „Het Oestereetstertje")
Franz Courens („Zomer"). Fer-
de erkenning in Ame- nancj Khnopff („Bij het beluiste
ren van Schumann"), Emile
Claus („De vlasoogst") en Jac-
zijn ques Ochs (De gele clown")
De laatste vier schilders zijn Vla
de mingen, resp. geboren in 1854,
waardevol bezit. Het 1858, 1849 en 1883. Bij de losse
met Hindemith zelf reprodukties zijn ook heel korte
levensbeschrijvingen gevoegd. Het
formaat van de bladen is 20 x
Corn. B. 28 cm.
ika. Ook geestige eigen gemaak
te tekeningen zijn gereproduceerd.
En zo gaat het door tot 1955,
foto van Hindemith en
vrouw in het Duitse landschap. Dit
prachtig uitgegeven boekje
alleen
KUNST
KORT
1 Van 3 tot 11 augustus zal te
Benenden (Kent) weer een Sum
mer School of Music gehouden
worden met onderling musiceren,
lezingen, e.d. Inlichtingen by Lies
Lebhings, Churchillaan 222, Am-
Barenreiter Verlag te Kassei
een boek verschenen onder de
titel „Fünf echte Bildnisse Johann
Sebastian Bachs", waarin een vijf
tal onbekende portretten wordt
afgebeeld en beschreven, o.m. een
portret van Bach uit omstreeks
1740, een nieuwe pasteltekening
en een documentair vastgesteld
jeugdportret uit 17l5.
Te Hongkong is een nieuw Chi-
nees Luthers gezangboek ver
schenen, dat steunt op het eerste
Luth. gezangboek in China van
1920. Onder de 500 liederen be
vinden zich 50 originele Chinese.
In Amerika is thans
gemaakt met dc opnai
film over Joh. Seb. Bach. De:
film wordt, evenals de Lutht
film, gemaakt in opdracht van c
Luth. kerken in Amerika.
schets voor zijn Strijkkwartet Op.
16 uit 1921. De Berliner Illustrier-
te Zeitung van september 1922 be
handelde (met foto'si onder één
titel „Manner von denen man
spricht" twee bekende figuren uit
het Duitse leven dr. Oswald
Spengler (schrijver van „Der Un-
tergang des Abendlandes") en
„DE KRANS DER UREN"
Geen kleine versjes met veel inhoud
De oude kerk heeft het etmaal volkomen in tegenspraak met de
n acht groepen elk van drie uren heersende opvattingen en dat feit
uc vuui cu tegenstanders in de ingedeeld, met Latijnse namen, verklaart voor een deel, waarom
dagbladkritieken. We maken ken- die de rooms-katholiek en yooral de officiële letterkunde vrijwel
nis met Hindemith's moeder en de kloosterling vertrouwd in de geen notitie van deze man neemt,
zijn vrouw. Gertrud Rottenberg oren klinken. Martien Beversluis. Niets ligt dan ook meer voor de
(met wie hij in 1924 huwde), als- de ruim zestigjarige dichter van hand om hem retoriek te verwij-
ook met de kring van vooraan- christelijke poëzie, heeft deze La- ten en soms is het inderdaad
staande persoonlijkheden op mu- tijnse benamingen aangewend als moeilijk dat niet te doen. Toch
ziekgebied die zich had gevormd titels voor de acht hoofdstukken, moet men hier voorzichtig zijn.
rond het door Hindemith in 1921 eik tien gedichten omvattend, i
Men beweert te Marburg een tot
dusver onbekend manuscript van
Poolse liederen van Chopin ont
dekt te hebben, dat naar men
aanneemt omstreeks 1830 voltooid
zou zyn, toen Chopin dus 20 jaar
3000 bezoekers. De zaal maal
deel uit van een gebouwencon
plex, dat aan de Detroitrivier i
aanbouw is en de naam zal drage
van het „Henry en Edsel For
Auditorium".
begonnen Donaueschinger Musik-
fest, dat jaarlijks hedendaagse
muziek voor het voetlicht brengt.
Zeer exclusieve foto's zijn er der
halve van Otto Klemperer. Ar
nold Schönberg, Joseph Haas,
Ernst Krenek en Alois Haba.
zijn verzenboek (bijna zo dik als Gossacrt cn Hendrik de
een roman„De Krans der Uren"*) behoren met Beversluis stylistisch
Deze indeling en deze regelmaat
is typerend
raditionele gebondenheid
Veere
.■nzaamd levende dichter, saert en De Vries, hoe onderling
Want ook de verzen zelf hebben verschillend deze dichters ook zijn,
dat regelmatige, dat strenge wat duidelijker waar te nemen dan bij
Cêsam
i betreft. De dikwijls
uit gehaalde regel van Jacques Perk:
uit „De ware vrijheid luistert
Ta- de wetten" bevat
i waarheid, die
Beversluis. Toch zou ik niet dur-
bewèren, dat ze bij dez
ste geheel ontbreken. Wel
smaak in Frankrijk, die
„kunst van de oppervlakte"
langde, hebben we hier met
soort kunst van de op-
bij deze laat- pervlakte te doen. Het doet den-
TH.i ijsbloemen op de ruit.
ouderwetse ik doel hier speciaal op de i
Pathos i
voorbij en melodij
zich dan af, of dit
HET Berlijng Philhar-
monisch Orkest vier-
1932 zijn gouden
jubileum. Tien jaren lang
gtond dit orkest toen al
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinii»
VIA NAALD
ÉN PLAAI
werk, dat Hindemith ook in op-
chaat'ren. noeg, daar niet van. Maar wat
n vraagt men mift is het bezonkene, het
werkelijk echte diepe van gevoel en visie,
De tijd ligt nog te dat zich in weinige woorden weet
ons, dat men dit grif uit te spreken. De dichter Bever-
om nu reeds een sluis herinnert aan de polemist
i de beiden
zichzelf kan de criti
rig vinden, dat te midden
vrij bandeloze en nerveus
het nieuwe zoekende versproduk-
tie van de z.g. vijftigers en hun genomen
navolgers een oudere man met
werk komt, dat onze grootvaders
niet vreemd
puber nooit gestor
ven, beiden zijn als het ware
voorbeschikt om niet au sérieux
worden.
zanne beriepen en de uiterste ^eer tot het meer emotionele in
consequenties van hun abstra- zijn barokke bwogenheid. Het is r
herend streven op deze Franse merkwaardig te ontdekken dat leidJ1°«lvain de befaamde dirigent prof. dr. Wilhelm Furt-
meester terugbrachten. Dat
was en is natuurlijk volkomen grijpt
onjuist, daar Cézanne wel de
weg wees naar het abstrahe
ren, maar tevens
sieke eenvoud. Zelfs in zijn ver
nieuwing was Cézanne klassiek
en zijn schijnbaar kubistische
werken hebben weliswaar het
vlakkenritme maar in die kleu-
renstructuur vinden we toch
ook nog de gebondenheid aan
h£t impressionistisch colo-
Cézanne „vader
Cézanne in zijn late periode
eigenlijk toch weer terug- mj
dïwat b°e»eItZUde blwo'gShïïd I""
kleur en ritme. De tusseinlig-
gende tijd was meer timide, had vroeg Furtwanglei
-vinoT- iolc- ,iir /la Hocf-hrnnmrlp
gier, die Artur Nikisch als zodanig was opgevolgd. De
bij Furtwangler op, dat een der meest vooraanstaande
jubileumgeschenk zou geven in de
orkestwerk. Zonder zicli een ogenblik te bedenken
de beschroomde
kijker in het heelal. Het was al
tijd de kleur, die constructie,
expressie en verinnerlijking
dit
n positie i
Paul Hindemith, toen nog hoogleraar
de Berliner Hochschule für Musik.
i het werk bepaalde. En uit orkestwerk
die complementeren de k'ei
contrasten
voorschijn.
r 20 r
ten onder de titel
sches Konzert". een compositie in
zeven delen. nl. een thema en 6
variaties. In dit werk heeft Hin
demith aan de verschillende in
strumentengroepen van het orkest
griff" van 30 november 1934 een
verklaring, waaraan ik de volgen
de zin ontleen: „Wij protesteren
er met kracht tegen dit kunste
naarstype als zuiver Duits te zien
aangegeven en willen zijn rasecht
germaanse oorsprong slechts zien
als een bewijs, hoe diep ons eigen
geïnfecteerd met
Een jaar
Rijkskanselier werd benoemd,
werd in Berlijn het grote muziek
feest gevierd met het nieuwe
Philharmonisches Konzert van
Paul Hindemith.
Zes jaren later, in 1938. moest
Hindemith Duitsland verlaten en
werd zijn muziek Jn het nazi-Duits- de toen 37-j
land verboden. „Entartete Kunst" heel Berliji
U kunt
materiaal hierover vinden in het
elders op deze pagina besproken
boek van Schott's Söhne. Mainz
„Paul Hindemith. Zeugnis in Bil-
dern
In 1932 was het nog mogelijk
enthousiast te zijn over werk van
Hindemith
noemde men die muziek, dii
van 1934 af geboycot werd. In de
Deutsche Allgemeine Zeitung van
zondag 25 november 1934 kan men
een bericht lezen van het Deut- Hindemith
sche Nachrichtenbüro,
wordt meegedeeld, dat
Furtwangler bij
Goebbels zijn ontslag heeft aange-
i dat bij het jubi
leum van het grote orkest. Furt
wangler was ook enthousiast
is dat ook altijd gebleve
mocht hij dan later
opdracht schreef nl. het koor- ben geklonken.
werk „Apparebit Repentina Dies
De Harvard Universiteit in Cam- Hoofdzaak is natuurlijk of
bridge organiseerde in 1947 een in Beversluis met een echt dichter
symposium over muziekkritiek en te doen heeft. Ik meen van wel.
Het zijn grote kinderen geble
ven en dit oordeel houdt zowel lof
als blaam in. Critici, die het zich
niet moeilijk willen maken, zijn
hier met hun oordeel spoedig
toevoegen, dat klaar. Maar telkens komen we bij
heel eigenaardig dich- Beversluis toch regels tegen, die
lerschap gesproken moet worden, lets groots hebbe„p zoals v. in
een dichterschap dat zich met ken-
merkt door oorspronkelijkheid, ook "et gedicht „De Rebel
de Yale University, een koor-
k opgedragen. Na zijn orato-
li „Das Unaufhörliche" (1931).
zijn opera „Mathis der Ma- niet door diepte" (waarmee ik niet-
1934—1935) had Hindemith
genlijk geen groot vocaal werk
meer geschreven. Na afloop van
de tweede wereldoorlog voelde hij
het woord nodig te hebben om de
mensen door de muziek heen te
bepalen bij het einde dezer we-
deze opstandige heet:
Straks scheurt hij zijn woedende vingers tot bloed
aan Gods muur, die niet wijkt uit zijn lijn.
in een rietstengel vangt
hij Diens vuur. en verlangt
met Zijn arend in tweekamp te zijn.
En hij voelde ook dat hierv<
maar één mogelijkheid was: uc u
ruggrijpen op het Woord, zij het geheel gedoofd
dan in de vorm van vroeg-middel* nooit gehee, be'ioond
eeuwse latijnse gedichten uit het
Oxford-boek. Zo kwam Hindei
tot de Openbaring va
de wederkomst van Chrij
het jongste gericht ei
door Jezus Christus. De latijnse
verzen zijn streng maar van een
krachtige expressie en een gewel
dige diepte. Dat alles greep Hin
demith zo aan, dat hij er een sug
gestief, doch nergens pathetisch
Zo wordt de belangstelling nooit geschikt citaat, dat de lezer een
-jtoch yQfc indruk van de bundel geeft, te
i blijft de besluiten.De verzen zijn zo lang..
ïezer mei een gemengde indruk Naar kleine versjes met veel in-
achter. In de veelheid der woor- houd zoekt men vergeefs; van Goe
den onbrak het gemakkelijk maak- the en Heine heeft deze dichter
werk niet, maar iets verhindert ons niet veel geleerd. Eindigen we
toch dit werk geheel terzijde te met de laatste vier strofen van
schuiven. Het is niet gemakkelijk, „Arcadisch", een van de soberste
deze korte beschouwing met een en minst breedsprakige gedichten.
ai PA VL HINDEMITH, de
boden Dui
ihthousias-
waarin me kan 24 jaar later, nog de-
dat Wilhelm len. Heel eenvoudig omdat dit
Rijksminister Philharmonisches Konzert van Hin
demith nog steeds als een mees
terwerk kan worden beschouwd,
een meesterwerk op het gebied
van de variatiekunst. In zijn mu-
de Berlijnse Staats- ziektheoretisch werk uit 1937 „Un-
opera. dit als protest tegen de ge- terweisung im Tonsatz" schreef
organiseerde Hindemith-boycot. In Hindemith: „So viel können dasz Philharmonisches Konzert thans
■"■'"i"" 1,1 das Handwerk nicht mehr'stort, op de pla,-* J- "u
werk van maakte,
kracht van het woord en de diep
te van het Woord beleefd wordt.
Dit koorwerk van ongeveer 16 mi
nuten heeft een dramatische span
ning en soms een bijna gregoriaan-
net met
Honegger
De boer berekent bij het rooien
En ziet de zakken in t' verschiet.
Hij overschouwt zijn wondermooie.
De aquarellen ziet hij niet.
boden als vice-voorzitter
Rijksmuziekkamer, als leidei
het Berlijns Philh. Orkest
directeur
thema met scherp gepunteerd rit
me'. De orkestleden hebben het er
niet gemakkelijk in, maar het is
wel buitengewoon dankbaar. Het is
Telefunken te danken, dat dit
hetzelfde blad schrijft Furtwangle
een hoofdartikel onder de titel:
„Der Fall Hindemith". waarin hij
zijn standpunt zeer duidelijk en
onomwonden uiteenzet en zeer dui
delijk onderstreept, dat
iongere componisten niet één is die Nergens
zoveel voor de Duitse muziek heef* puntische
gedaan als Paul Hindemith.
yn schaffen wird, das
J'" sein". In deze orkestvariatii
öe de bevestiging van deze woorden
deze geniale contra-
variaties krijgt men
even de gedachte aan
de materie. Het is er allemaal ver
bovenuit geheven, het is alles als
Gusz" geschreven.
het NSDAP-partijblad „Der An- gebouwd op een heerlijk klaar een gelijkwaardige weergave.
declamatie. Men
een „Roi David"
kunnen vergelijken.
De heldere en transparante be
geleiding van tien koperblazers
geeft het grote accent aan de be
tekenis van het woord. Een werk,
dat onze zangkoren zeker eens
moeten uitvoeren. Een goed bezet
•schenen (lang- gemengd koor zal er dankbaar aan
werken. Telefunken nam het op in
een uitvoering door het koor van
de Wiener Singakademie, leden
van het Weens Symfonie Orkest
en de dirigent-componist Paul
Hindemith Een zeer gespannen
vertolking en prachtig opgenomen
deze Hindemith-plaat heeft
ken. Én ook van opname-tech- Telefunken
niek. Een sterk aangenaam
knap stuk echte
B het orkest waaraan het werk
das Ziel gedragen (Berliner Philharmoni-
ligt keri en gedirigeerd door de com
ponist zelf. Een vertolking zo on-
gelooflijk perfect en gespannen,
dat men hier werkelijk van een
hoogtepunt in orkestspel kan spre-
De jagers doen de kirfazanten
neerstorten in 't gepluimde riet.
Ze tasten 't vlees aan alle kanten.
De gouden weerschijn zien zij niet.
De ploeger scheurt d'ontblote velden
En golft door zijn verplukt gebied.
Hij ruikt de opbrengst leeds der gelden.
De geur der aarde ruikt hij niet.
De middag is van alle gaven
alom ten boorde toe gevuld.
Voor ons, die om de winsten draven.
O God! vergeef ons onze schuld.
C. RIJNSDORP
CORN. BASOSKI
