Blad
DE HIK
IMOET DAT NOU,:
TEENAGER....?:
GEEN VLUCHT IN DE MASSA
ACALYPHA
VAN
LEVENSPROBLEEM
ROND DE EEUWWISSELING
SNEETJES EN SLAATJES
brengt steeds iets
nieuws
ZONDAGSBLAD
zaterdag 12 mei 1956
y
jaar
Oudste tijdschrift voor de vrouw
bestaat vijftig jaar
Vijftig
werd ze en ze
kwam er rond
voor uit. Ze no
digde vrienden
en bekenden op
de thee en presenteerde er wat lekkers bij, ze haalde berinneringen
op „van vroeger" en liet zichzelf eens heerlijk in het zonnetje zet
ten. Ze werd gecomplimenteerd en een beetje geplaagd, maar het
mócht allemaal, want een halve eeuw is tenslotte maar niet een
gewone verjaardag. Die stralende jarige was „De Vrouw en haar
Huis", het oudste in Nederland bestaande damestijdschrift. Néé,
pardon, geen tijdschrift voor dames („mevroien", zouden wij thans
zeggen), maar gewoon, voor de vrouwen. De eerste hoofdredactrice,
mejuffrouw Elis M. Rogge had een gruwelijke hekel aan het woord
„dame". Tijdschrift voor de vrouw dus, de vrouw met een brede,
algemene interesse, de vrouw van goede smaak.
Was het wonder, dat op die ver
jaardagspartij-receptie vele woorden
van bewondering en hoogachting gericht
werden aan het adres van deze door
tastende dochter van een Amsterdams
hoogleraar, die 33 jaar lang de hoofd
redactie van het tijdschrift heeft ge
voerd en eerst op 80-jarige leeftijd de
regie overdroeg aan dra. M. G. Schenk9
,,De vrouw en haar Huis" mocht dan
niet het eerste tijdschrift van rond de
eeuwwisseling zijn, ze heeft het wel
het langst uitgehouden. Waarschijnlijk,
omdat de redactie en de medewerkers
met hun tijd meegingen. Ze bleven ac
tief.
Vijftig jaar werd ze dus, en in het
Internationaal Cultureel Centrum
Amsterdams Vondelpark zijn we haar
gaan complimenteren. Mevrouw d'Ailly-
Fritz, de echtgenote van de burgemei
ter was aanwezig en de oudste mede
werkster, mevrouw R. Lotgering-Hille-
brand (al meer dan veertig jaar
zorgt zij de culinaire rubriek), ook. We
bladerden in het jubileumnummer,
waarin we advertenties tegenkwamen
van firma's die nu nóg bestaan, maar
die de vrouw van thans op wel enigs
zins andere wijze tegemoet treden dan
zusjes en tantes
Er waren ook zusjes en tantes van
„De Vrouw en haar Huis": een hele
stapel tijdschriften voor de vrouw
van omstreeks 1900. Daar lag „Ar
beid Adelt" bijvoorbeeld! en natuur
lijk ook heel oude nummers van
„De vrouw en haar Huis" zélf, met
reformjaponnen en sleeprokken en
zangoefeningen. Er was een „Week
blad voor Jonge .Dames", getiteld
„De Hollandsche Lelie". Lieve, mooie
verhaaltjes van Melati van Java en
Truida Kok en „Practische raadge
vingen van tante Jeanne".
COQUETTERIE-DEUGD
Tante Jeanne geeft de Jonge Dames
(met hoofdletters alstublieft» raad over
het damestoilet in het algemeen. Zij
zegt: ,,Eene vrouw moet coquet zijn.
maar coquet in den goeden zin van
het woordBeschouwt men de co-
quetterie aldus, dan wordt zij bijna j
eene deugd, want dan is zij een teeken
van achting tegenover onze medemen-
schen. somtijds zelfs wordt zij eene
opoffering die wij ons getroosten voor
hen, die met ons leven.
Sjongesjonge, zeggen wij nu. Maar
het werd geschreven op 1 juli i»»i.
Oveiigens verschillen de raadgevingen
niet zoveel van wat u tegenwoordig
ook nog steeds kunt tegenkomen in uw
lijfblad. „Vermijd een te groot-aantal
japonnen!" roept tante Jeanne u toe.
- «I I I u I
Gehoord:
dat een 34-Jarlge Indiaanse, Juanl-
ta Deere uit Tulsa in de Ameri
kaanse staat Oklahoma, een soort
record heeft gevestigd door voor de
18e maal in het huwelijk te treden.
Toen zij voor de eerste maal trouw
de, ln 1934, was zij nog geen twaalf
jaar oud.
Gezien:
NIEUWE „separates" (rok-blouse
combinatie) met een brede cein
tuur. Om een goede pasvorm en het
„opkruipen" van de blouse te voor-
komen konden de rok en de blouse
met een rondom de taille lopende
ritssluiting worden samengevoegd.
Gelezen:
dat er voor het bedrukken van ka
toenen stoffen tegenwoordig gebruik
kan worden gemaakt van zgn. pig
mentkleuren, die, als ze aan het
daglicht zijn blootgesteld, fel op
lichten.
.Betaal contant en wacht zoo lang
gelijk met uwe inkopen, besteed er
goede som voor en versnipper uw geld
nooit aan wissewasjes. Knap nooit iets
op met falbalaatjes red.
Blad Zij) en kwikjes, zij bedekken niet
de sjofelheid der japon, integendeel, zij
laten haar nog meer in het oog val
len."
Duidelijk, vindt u niet? En dan dit:
.Koop slechts effen japonnen of
'oudige patronen, bijna zonder garni
tuur en van netter snit. die, al zijn
ok één of twee jaar gedragen, nog
jaartje meekunnen." Ook dat geldt
tegenwoordig nog....
levensproblemen
Maar heel mooi Is in die Hollandsche
Lelie de vragenbus. Logisch, jonge
meisjes worstelen ook met problemen,
dat doen ze nu en dat deden ze vroeger
ook al. Levensproblemen met een hele
grote L. Vraagstukken, die in het blad
voorgelegd werden aan de mede-leze-
;n, die dan in het volgende
met goede raad kwamen. Met wel
ke moeilijkheden worstelde het jonge
meisje anno 1891?
„Voor Jo", staat er. „Middel tegen
den hik. Ik heb altijd veel succes
gehad van het volgende eenvoudige
middel bij plotseling opgekomen hik.
Zoodra ik mij bewust word, dat ik
den hik heb, drink ik bij zeer kleine
teugjes, zonder adem te halen, wat
water. Het bijgeloof wil, dat men
zeven slokjes drinke, zonder adem
halen; ik neem zooveel teugjes als
ik dat kan zonder lucht te schep
pen, en als ik niet te lang wachtte,
hielp het mij altijd. Wachtte ik te
lang, dan gaf het niets meer
moest ik dien onaangenamen hik ten
einde toe verdragen." Waar e«
mens al niet over in kan zitten..
Hij deed het heel gek, maar dat is
nu eenmaal Bomans; hij vertelde van
een winkel, die hij kende en waar de
bedienden één en al voorkomendheid en
beleefdheid waren. Ze konden dat zijn,
omdat ze toestemming hadden om de
zoveel klanten er één op zijn gezicht
te slaan, zonder de geringste aanlei
ding. De zaak verliest daardoor wel
eens een klant, maar daar :taat een
groot leger van trouwe, goed behandel
de klanten tegenover
En wilt u ten slotte weten welk nut
vrouwenbladen en vrouwenpagina's nu
eigenlijk hebben? Phé Wijnbeek vertel
de het en één aspect willen wij u niet
onthouden: „Nuttig is het ook, om u
te harden tegen teleurstellingen des le
vens. Lees daarvoor maar eens de re
cepten en bekijk er de verrukke
lijke foto's bij. Zet het recept om in
daden, plaats dan de foto van de scho
tel die u hebt klaargemaakt, naast uw
product en kunt u dat met droge
ogen aanzien, dan hebt ge een goede
stap gezet op de weg naar gehardheid
en naar het evenwichtig opvangen
Oud worden èn
gezond blijven
Hoe heet die man ook weer? Even
prakkizeren, nee, ik kan me de
naam niet herinneren - Als u dat
meermalen overkomt kunt u er ze-
van zijn, dat u te maken hebt
met een van de eerste symptomen
van het ouder worden.
Het niet op een bepaalde naam kun
nen komen, wordt op zeer ongelijke
leeftijd merkbaar bij verschillende
mensen. In de praktijk is het ech
ter zo, dat het bejaard zijn met de
65ste verjaardag begint.
En dan komen de problemen van
ziekten, het geestelijk verouderen
en van de levensduur. Prof. R.
Hornstra heeft over deze vraag
stukken een prettig leesbaar boek
je geschreven onder de aantrekke
lijke titel: De kunst van het oud
worden èn gezond blijven. (Uitg.
Van Gorcum en Comp. N-V. te As
sen).
In dit boekje geeft de hoogleraar
een populair-medische beschouwing
over de problematiek vari de oude
dag. Aan de ouden van dagen,
waarover men tegenwoordig vaak
spreekt als over de vergeten groe
pen" wordt hoe langer hoe meer
aandacht besteed.
En dat moet ook wel, want wie de
opzienbarende cijfers leest over-
het ouder worden (de vijf miljoen
inwoners van Nederland zijn in een
halve eeuw aangegroeid tot tien
miljoen) begrijpt, dat hier grote
vragen liggen.
De medische kant is wel heel be
langrijk en het is goed, dat de be
jaarde, de aanstaande bejaarde en
zij die belc.st zijn met de uitvoeren
de bejaardenzorg kennis nemen van'1
dit boekje, door deskundige hand
geschreven. Het kan ook als leid
draad voor cursisten voor de op
leiding ziekenverzorgsters in te
huizen voor bejaarden goede dien
sten bewijzen.
**-*-*****
Model uit de sg. Dolly Day collei
fleurig en jeugdig, aangepast aan de leeftijd £en
van dé draagster. De binnenkant van de
bijpassende handschoentjes is van nylon, sodat
ze niet aan een bepaalde maal onderhevig xijn,
evenals het hoedje, dat nauwer en wijder te
Wanneer u bij de Denen te gast
zou gaan, zouden zij u zeker hun
sm0rebr0d voorzetten. Sm0re-
br0d is een hartig taartje, een
mooi opgemaakt taartje boven
dien. Het bestaat uit dunne
sneetjes ^rood, ruimschoots voor
zien van hartig belegsel. Van
zulke hele dunne sneetjes met
een dikke, feestelijk opgemaakte
belegging kunt u natuurlijk ook
hier genieten, al zult u het niet
dagelijks doen!
Sardinesneetjea: 8 dunne meetjes bruin-
brood, 1 a 2 blikjes sardines, een hardge
kookt ei, sla, radijsjes, boter of margarine.
J)e sneetjes besmeren met boter of
bomans
Godfried Bomans was ook op die
verjaarspartij en hij filosofeerde een
beetje over het probleem van „passen".
s Nieuwe schoe-
H nenVan de
ene winkel naar
de andere, de
kinderen aan de
hand, omdat er nie-
i and was om op te
passen. En in iedere
zaak weer honder
den witte dozen,
maar ook stoe
len; dat is nu het
goede van een schoe-
nenzartk. Voor onze
kennelijk vermoeide
mamma, het meiske,
dat al even kritisch
toekijkt en het joch,
het eigenlijk
allemaal is begon
nen, zal er hope
lijk een verkoopster
juist dat éne paar
schoenen, uit de vele
andere weten te
laten uitlekken. De sardines laten
uitlekken, het ei in plakjes snijden.
Op ieder sneetje een blad sla leggen
en schuin erover een sardine. Aan
weerszijden van de staart een half
radijsje zetten, aan de andere kant
twee plakje, ei.
Vleessneetjes: 8 dunne sneetjes witbrood,
la 75 g, (8 plakjes) gebraden varkens-
kalfsfricandeau, een hardgekookt ei,
ayonaisc (1 tomaat), boter of margarine.
De sneetjes besmeren met boter of
margarine en beleggen met het vlees.
Het ei (en de tomaat) in plakjes
snijden en op ieder sneetje twee
plakjes ei (en een plak tomaat)
leggen. De sneetjes verder garneren
met streepjes mayonnaise.
Kaassneetjes: 8 dunne sneetjes licht of
donker roggebrood, ongeveer 50 g ge
sneden kaas, radijsjes, mayonnaise, zo
•gelijk peterseliegroen, boter of marga-
De grote modemagazijnen :-loven zich er de laatste jaren voor
uit tot ende mèt; ze betrekken het jonge meisje hoe langer hoe
meer in het modebeeld Ze praten niet meer over „bakvissen",
dat is ouderwets, maar ze hebben het over de junior-miss, de
little lady, petite mademoiselle en over de teenager (spreek uit:
tien-eedzjer, heel langgerekt en alsof u een biskwietje rechtop
in uw mond heeft staan, dan krijgt u het beste resultaat).
Goed, d'ie teen-ager dan
mag zidh verheugen in de
bijzondere belangstelling
van onze confectie. Maar is
die belangstelling wederke-
rig? Mocht u willen
eigen mode
De teenagers hebben hun
eigen mode en hun eigen
visie daarop. Ze dragen
slofferige schoentjes met
zwarte kousen, of driekwart
pantalons die zo nauwslui
tend zijn, dat ze eerder de
indruk wekken krap te zit
ten dan „aangegoten" Ze
dragen zwarte wollen of ka
toenen truien of jumpers en
slobberige jacks, ze zijn al
in geen tijden naar de kap
per geweest en hun haren
zien er sherterig en onge
wassen uit. Make-up? O
nee. Vroeger móchten ze
het niet van thuis, nu zou
den ze het niet willen.
Grauwe, hooguit witte ge
zichtjes, dat hoort er bij,
en een veeg houtskool langs
de ogen, zodat die meer
„spreken".
Als ze een vriendje héb
ben, lopen ze niet gewoon
gearmd, of hand in hand,
zij heeft haar vuistjes onder haar
kinnetje gebald, laat haar mond
in een hoefijzer model naar bene
den zakken, helft enige graden zij-
waart over naar haar partner, dde
haar met één arm omvademt. De
andere heeft hij nodig om zijn
rechtopstaande haartjes te liefko-
botei
snijden. Op de kaas dakpansg
een rijtje radijsschijfjes leggen. De
sneetjes verder garneren met rozetjes
een stukje peterseliegroen drukken)
En nu we toch ons hart ophalen aar
góed-verzórgde hartige lekkernijen kaï
er ook nog een heerlijk slaatje bij
Vleesslaatje: Ongeveer 6 koude gekookti
aardappelen, 1 flinke appel, een gaa
gebraden kalfs- of varkenslapje vai
ongeveer 100 g. een plak ham van onge
veer 50 g, olie, azijn, zout, kropsla,
sterkers of andijvie, slasaus of mayonnaise.
De appel schoonmaken en in kleine
blokjes snijden. De aardappelen niet
te klein snijden, het vlees en de ham
snipperen. Al deze ingrediënten losjei
dooreenmengen en op smaak brengen
met olie, azijn en zout. De sla
enige tijd overdoen op een schotel
garneren met slasaus of mayonna
De sla, sterkers of andijvie wassen
zonodig zeer klein gesneden rondom
de sla leggen.
Ach, teenager, teenager.... móet dat
ion allemaal? Kun je heus geen ge-
vone, vlotte jurk aantrekken ln plaats
•an die treurige grijs-wlt-zwart ge
streepte rokken? Móet dat nou, die nare
paarse of groene kousen met die gele
slippers?
„gewone" massa
et is allemaal zo zielig, weet je.
Je zult het je wél niet aantrekken, als
vader of je moeder er „iets van
zegt", (want die hebben altijd wat), jij
doet mee met de mode die jouw clan
decreteert. Je wilt je onderscheiden van
„gewone" massa, maar je gaat in
grauw-zwartwollén massa ten onder.
Je voelt je hevig verwant met dat foto
boek van „Wij zijn zeventien", maar je
bent zo'n intens triest vergrotinkje van
die foto's....
Weet je wat het is. teenager.... als
het je nou maar stónd. Zag je er in
derdaad nu maar pittig en gedurfd en
en geraffineerd uit met die zwarte
toestanden aan je en die griezelige ha
ren en die enge ogen. Maar, teenager,
je bent en je blijft er zo verschrikke
lijk en zo broodnuchter Hollands bij.
Neem het ons maar niet kwalijk
maar wij hebben óók die mode op St.
Germain des Prés gezien en wij weten
ook hoe Amerikaanse meisjes er mee
uitzien maar die kunnen het, weet je.
hyper-slank
óók zij. dié zélf geen kinde- de vele tienduizenden, die op Wien wij al die lente- bloe
moederlijk hart bezitten, wor
den een klein beetje verwend.
De één krijgt uit een warm
kinderknuistje een bosje zélf
geplukte madeliefjes, de
zondag naar de bollen
of naar een voetbalwedstrijd danken hebben?
gaan, wat zijn onze enkele Moederdag. Dit jaar de z
duizenden daarbij vergeleken? dag tussen Hemelvaart
Heus, het is nog maar zo'n Pinksteren. Onze Heer is van
heel klein groepje, als wij ons heengegaan. Nóg^ klinkt
derT bloemen uit e'igen spaar- het over de hele wereld be
de erediensten
deren gemaakt. Menig predi-
ïichtende kinderogen, luister kant stemt t hier mee in en
eens naar al die zuchten van mij kwamen i
pot bij de bloemist gekocht,
wat lekkers of een boekje en
zo begint deze zondag bij ve
le oude en jonge moeders
met de lach en de traan om
een kleine attentie, waaruit gelisatiewerk
de liefde ons tegenkomt.
Twee weken geleden was
het in ons land bollenzondag.
Zo langzamerhand krijgen we
een heel rijtje zondagen mei
een stempelopdruk. Dat is
volstrekt ongevaarlijk zolang
de echo van Zijn woorden
zien.- Öp bollenzondag vroeg „En gij zult Mijn getuigen hebben_geen weet
een medegelovige mij: „Wat zijn tot aa
doet de kerk nu voor déze der aarde."
mensen?" We hadden juist Wat brengen
rtikel gelezen over evan- bitter weinig
de Katen-
drechtse café's. Mooi. Maar.,
déze puur- of namaak-sjieke
mensen, die in hun rleeën van
het ene land het andere bin
nenglijden, in hotels en
restaurants zich te goed doen
erfijnde cullinaire genoe-
Jj'^e kinderen denken in de
het uiterste flage. Er zullen in de hemel kerkdiensten. De kerk, of. de
heel wat meer van die ver- ~j ~J~ J
daar toch lichtingszuchten geregistreerd
orden dan alleen die
terecht in
persoonlijk leven. En kinderen. Dit terzijde. Maar
opgeplakt gens. maar die stomverbaasd
etiketje, het stempel Gods op
deze dagen
Op bollenzondag heb ik dit spreken,
in ontstellende mate zien ge- voor hc
beuren. Duizenden auto's, getuigen
meest glanzende sleeën in een
onafgebroken file langs de
weg. Hotels 4
nietbegrljpend zouden op
kijken, als iemand over het
heiligen van deze dag
zou wat is het moeilijk! Aller-
doet de kerk eerst moet ons leven uit en
Waar blijft haar
temidden van deze
Toen heb ik gedacht c
„_o. restaurants zegd:
tot op het laatste bed en de rpakkt
laatste stoel bezet. Af en aan te stellen! Zo e
rennende kellners
te richten tot e
vraag zó getuigen. Al is het
til verwijt een enkel woord. Met
?rzameling veelheid
Hem moet onmiddellijk na die - anspraak
„Gedenkt de sabbathdag.
dat gij dien heiligt!" Jawel:
heiligt. Wat is dat9 Hier,
koop die bloemenslingi
help die man
ginds van z'n laatste bot
narcissen af! Dat is tenmin-
in zo'n hotel oi
restaurant zich één gelovige aandacht gevestigd op de
bevindt, hij of zij op dat mo- houding: moeder—kind.
ment de kerk van Jezus vertellen onze kleintjes
Christus vertegenwoordigt? de Here Jezus
Mag hij (zij) dan zwijgen'
in de tale Kan:
volwassenen vervallen,
waarden doen alles over de hoofden v:
jeugdigen heenrolt. Kaj Munk
begon zijn preken meermalen
synode moest daar eens
extra aandacht aan besteden.
Wéér een zich richten tot een
verzameling gelovigen.
Als iedere dominee nu eens
persoonlijk begon de kinderen
ep jeugdigen onder hun ge
hoor in voor hen verstaan
bare taal toe te spreken, zon
der daarbij te vergroven (dat
behoeft en mag zeker niet!)
zou ook dit doeltreffender
werken dan een in woord of
geschrift tot de massa ge
richte „tip" uitwerkt.
Niet: wat doet de kerk voor
kinderen de wereld?, maar: wat doe
Geen: wat doet de kerk
voor het kind?, maar: wat
doe i k voor de kinderen? Hoe
dat leef 1 k mijn kind het Christen-
Op deze zondag wordt de met de woorden: „Vanmo:
ter worden
uisacu ai; JS <o oa- mee naar de kerk. Als
ste "ersta3nba7e taal „Ober. hel niet pas geleden Paasfeest nóg groter worden moet dit in
6.50 alstu- geweest en zou er één bollen- met enige aandrang gebeuren
daar in het veld op de hele wereld te en nóg weer later
kerk bezichtigen zijn, als Jezus on- daar springt -
ze Heer de dood niet had vraag naar
overwonnen? Waarom vertelt de kerk voor
ieder van ons het dan niet tl in dié kerken,
persoonlijk, als hij of zij don 'een jeugddiensten of kinder-
6.50 alstu
blieft". Hier
land lopen nu
binnen en waar een begaafd
predikant optreedt, zitten
gen preek ik
houding: moederkind. Wij kinderen". Het eigenaardige
was, dat mèt de kinderen, de ving
volwassenen van die preken
wij hen nog het meest genoten. Wat
aan onze kerkdiensten
►rgelijk me
i-katholleken
En ook vergeleken met de oud-
s die testamentische erediensten
•oren: Wat doet weinig, bitter weinig aantrek-
het kind? Voor- kelijks voor kinderen. Hoe
werden in de tempeldienst
dér Israëlieten oog en oor ge
Het beroep op de massa
gaat ons al even gemakkelijk
af als het bidden om verge-
d n z e zonden. Nee,
maar van mijn zonden en dan
gespecificeerd, dus bij name
die der genoemd: die drift, die be-
vooral geerte, die leugen
En dat is moeiljik. Maar
daartoe wil Hij ons Zijn
Geest geven.
MARGARITHA.
Die Francaises hebben lange, fluwe
lige wimpers en donkere ogen en een
éven gebronsde teint, zij zijn, net ^ls
die Amerikaanse meisjes van wie jul
lie die mode zo gretig hebt overgeno
men, zo hyper-slank, en ze weten pre
cies wat ze met hun haar moeten doen.
Een paarde&taart is bij hrjn geen ach
teloos samengebonden toef haar, nee,
daar is mee geborsteld en geknipt en
gedaan en ja, het resultaat is zo heer
lijk nonchalant en onverschillig, maar
Ook dit: een heel gewoon Hollands
katoentje, met ruime plooien aan een
bies, die tot op het voorpand doorloopt.
Voor school en ftantoor, maar ook voor
een visite geschikt!
dat is de kunst, zie je. Zij blijven, wat
waren als jullie het doen, is het
viezig en zo slordig.
zo mal
Jullie zijn zo blond en hebben van die
porcelein-blauwige ogen, jullie zijn zo
lang en zo hoekig of een beetje te mol
lig lieve, lieve teenagers, neem het
van ons aan: jullie zijn zo mil. Zo ver
tederend mal met al dat rare waarvan
jullie denken dat het „mieters" is. Zul
ke verklede Hollandse meisjes. Als wij
jullie zien, doen jullie ons denken aan
Amerikaanse en Franse meisjes in Vo-
lendammer costuum. Die zien er dsn
ook mal uit. Maar dat is maar alleen
voor de foto. Dat duurt maar vijf mi
nuten. Maar jullie blijven het nu al
zo lang doen, tegen beter weten in
omdat iedereen het doet.
word wakker
Lieve teenagers, wordt wakker. Het
lentezonnetje is al een hele tijd op.
Gooi die nare todden weg, was je eens
flink en ga naar de kapper. En schaf
je een jurk aan, een gewoon katoenen
ding, met een wijde rok en een strak
lijfje, plezierig om naar te kijken, pre
tentieloos en jeugdig. Alsjeblieft, teen
agers. Er is toch al niet zo veel moois
om naar te kijken in dit leven. En als
het weinige, dat nog de fleur en de
bloei van de prilheid heeft, zich ook al
uit louter droefgeestigheid gaat omhan
gen met zwarte floersen waar moe
ten we dan heen? Toe. doe het. Voor
ons, je vaders en je moeders. En voor
de vriendjes.... want heus, teenagers,
die willen ook wel eens wat fleurigers!
De kamerplant, waarop we thans
even de aandacht willen vestigen,
is de struikachtige Acalypha, deze
heeft wel geen fraaie bloemen,
waardoor ze opvalt, maar toch
trekt ze de aandacht door de bij
zonder mooie kleurencombinaties,
waarmee de bladeren zich sieren.
Dit struikje toch heeft mooie brons
groene bladeren, die vlekken in
allerlei kleuren dragen en die, hoe
verschillend ook, toch in goede har
monie met elkander zijn.
Hoe zou het ook anders: wat de na
tuur levert is altijd in harmonie
met elkaar.
Die vlekken variëren in kleur bij
dezelfde plant, waardoor er telkens
als we er naar kijken weer wat
nieuws aan de Acalypha ontdekken.
Kleuren als geel, rose, rood en oranje
in verschillende nuances en met
verschillende vorm en grootte van
vlekken.
Wel brengt de Acalypha bloempjes
voort, doch deze vallen niet op.
Deze plant is afkomstig uit Australië
en komt ook in Indië voor, doch
heeft zich al goed aan onze kamer
temperaturen aangepast/Maar haar
zonnige afkomst heeft ze nog niet|
vergeten. Daarom voelt ze zich al
leen senang (om in haar landstaal
te spreken), alleen maar lekker, als
ze een zonnige plaats in de kamer
heeft.
En zo'n zonnige plaats betaalt ze r(j-
kelijk, want hoe meer zon ze krijgt,
hoe meer kleur de bladeren krijgen.
Daar in Australië en Indië 's morgens
de planten heel ruit zijn door de
nevel, die des morgens weer optrekt,
ligt daar voor ons een vingerwijzing
in om de Acalypha des morgens
steeds flink te besproeien, zo moge
lijk met een nevelspuit. Doe dat als
het warm is des avonds ook nog
Doch als het kouder wordt, moet men
het 's avonds beslist niet doen, want
's nachts bij lage temperaturen is
het niet goed, dat de bladeren nat
zijn. Besproei daarom in de winter
alleen des morgens.
De Acalypha is heel gemakkelijk te
stekken. Dit doet men in het voor
jaar. Tot ongeveer juni kan het.
Daartoe snijdt men een paar toppen
uit de takjes en zet die in potjes
gevuld met bladaarde en scherp
zand. Plaats die potjes in de zon en
houd de potgrond matig vochtig.
Door na de groei-aanvang de uitlo
pende takjes meermalen te toppen,
krijgt men mooie bossige planten.
