VAN HENS TOT MENS
AMSTERDAMS CHIRURG KREEG
EREDOCTORAAT IN LEIDEN
Voor zijn bijzondere arbeid op
kunsthistorisch
gebied
Leids Studententoneel gaat in
arena spelen
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
3
^EER GROOT WAS DE BELANGSTELLING, toen gistermiddag in het
groot-auditorium der Rijksuniversiteit te Leiden de promotie honoris
causa plaats vond van de Amsterdamse chirurg dr. A. Welcker. We zagen
afgevaardigden van Curatoren, vele hoogleraren, vooral van de medische
en litteraire faculteit, de besturen der studentenfaculteiten, Amsterdamse
collega's van de promovendus en nog vele andere belangstellenden, die
vrijwel het gehele auditorium vulden. Zoals we enige tijd geleden reeds
meldden, werd door de Senaat der Leidse universiteit besloten, aan dr.
Welcker het eredoctoraat der letteren en wijsbegeerte toe te kennen, in
verband met de zeer bijzondere wetenschappelijke verdiensten van deze
medicus, op het gebied van de Nederlandse kunstgeschiedenis, meer in het
bijzonder op dat van de 17de-eeuwse tekenkunst.
De rector magnificus der universiteit,
prof. dr. A. E. van Arkel, opende
plechtigheid met het voorlozen van
staatsbesluit, hierboven genoemd, wa
het woord was aan de promotor.
De promotor, prof. dr. H. van de Waal,
hield hierna enige bespiegelingen ov
methodiek van kunstgeschiedenis en
dicijnen, en begon met te herinnerei
enkele der in de promotiebul genoemde
argumenten voor de verlening vai
eredoctoraat. Hierin wordt o.m. gezegd,
dat dr. Welcker „met onvermoeide ijver
en liefdé van talrijke kunstenaars
meer aan de waarheid beantwoordend
beeld heeft gegeven, door werken, die
hun reeds lang werden toegeschreven,
als onecht aan te tonen, daarentegen echte
werken aan een onverdiende vergetelheid
te ontrukken". Voorts, dat hij door
scherpzinnig historisch onderzoek „menig
nieuw gegeven aan het licht heeft ge
bracht, of nieuw licht heeft geworpen op
bekende feiten".
Spr. releveerde voorts, dat de promo
vendus dat werk alleen heeft gedaan als
complement van een dagtaak, die op zich
zelf reeds gevuld was, en wenste hem
met de zo ten volle verdiende erkenning
van die arbeid geluk.
Dat deze erepromotie plaats heeft
in het Rembrandt jaar, noemde prof.
Van de Waal een bijkomstige om
standigheid, die evenwel niet van be
lang ontbloot is voor ieder, die zich
wil verdiepen in de verhouding lus
sen de volgende drie zaken: ten eer
ste de kunstgeschiedenis, die de pro
movendus zo eervol heeft gediend,
ten tweede de kunst van onze groot
ste zeventiende-eeuwse meester en
ten derde het beroep van medicus,
dat niet ten onrechte nog immer
prijkt met de ouderwets aandoende
doch in wezen zo juiste naam van
genees kunst.
Verwantschap
Ne een korte levensschets van dr.
Welcker te hebben gegeven, vertelde prof.
Van de Waal, dat de promovendus om
streeks 1915 prenten ging verzamelen, zo
als zo vele chirurgen vóór en na hem
hebben gedaan. Dit bracht spr. t.n
thema van zijn rede: dat onder de bonte
verscheidenheid van wetenschappen,
aan onze universiteiten worden beoefend,
geen tweede paar te vinden is, dat bij
een zo ver uiteenliggend werkingsveld
een zo verwante structuur vertoont als
de medicijnen en de kunstgeschiedenis.
Nadat dr. Welcker tussen 1915 en
een zeer respectabele collectie moderne
grafiek had bijeen gebracht, een ven
ling van ettelijke duizenden stuks, w
het werk der meeste contemporaine
prentkunstenaars compleet vertegenwoor.
digd was, volgden omstreeks 1928 de eerste
aankopen van tekeningen. Het waarderen
van tekeningen vergeleek spr. mei
waarderen van kamermuziek; beide zijn
ln hun soort ongetwijfeld het moeilijkste,
minst spectaculaire genre, dat evenwel
voor de toegewijde liefhebber sensaties
van het edelste gehalte verbergt.
Weldra verschenen nu ook de eersti
kunsthistorische artikelen van dr. Wel
cker, die zich vooral onderscheidden door
een combinatie van stijlkritisch kenner-
schap, met het vermogen tot interpreta
tie van historische bronnen. Na enkele
voorbeelden hiervan gegeven te hebben,
zei prof. Van de Waal, dat het gehalte en
de omvang der door dr. Welcker ver
richte zoekingen zodanig zijn, dat zij elke
beroepsconservator van tekeningen
den sieren. Het zwaartepunt van deze ar
beid zag spr. in het. kennerschap, e:
noemde het zeker niet toevallig, dat deze
clinicus zich aangetrokken heeft gevoeld
tot het diagnostiserende werk van de
kunst kenner, waarbij steeds van één
bepaald concreet geval wordt uitgegaan.
De clinicus resp. kunstkenner noemde
.spr. een laconisch-beknopt theoricus. d<
theoricus resp. kunsthistoricus een wijd
lopig clinicus. Toch zijn de twee genoem
de activiteiten in wezen niet te scheiden,
doch vertegenwoordigen ze twee aspecten
van één, onverbrekelijk samenhangend
complex.
Herkenning
Van de kunstkenner wordt ver
wacht, dat hij herkent wat hij niet
eerder heeft gezien. Dat is het her
kennen van een abstractie en be
hoort daarom tot die hogere trap
van geestelijke activiteit, die wij het
zij wetenschap hetzij kunst noemen.
Een technisch proces levert daaren
tegen nooit meer op dan datgene,
waarme het in de aanvang begon;
zijn resultaten zijn beperkt en bij
voorbaat bepaald. De techniek reikt
nooit boven zichzelf uit. De weten
schap heeft die taak per definitio-
nem en het is deze wezenstrek, die
haar met de kunst verbindt. In dit
bezadigd herkennen van wat men te
voren niet heeft aanschouwd zag
prof. Van de Waal het verbindende
element tussen geneeskunst en
kunstgeschiedenis, d.w.z., evenals de
kunstkenner, komt de medicus steeds
te staan tegenover een uniek com
plex, dat hij in die vorm nog nooit
heeft gezien.
Ten slotte vroeg de promotor aandacht
voor een bepaald aspect van onze geeste
lijke activiteit: het vermogen tot duiden
of interpreteren. De duidende mens is
niet alleen hij, die ,de dingen een beteke-
geeft, maar evenzeer hij, vóór wie de
dingen een betekenis krijgen. Dit vermo
gen tot "duiden beschouwde spr. als het
vermogen zich bewust te vereenzelvigen.
Tot de groep van de duidende mens
wilde hij niet alleen de kunsthistoricus
ook de medicus rekenen. Beiden
observeren op een wijze, die men tegelijk.
Pu
iperen cappa
bul, tijdens de plechtigheid. Twee
jaar geleden evenwel werden voor
het eerst de bekende cappa's
(schoudermantels) uitgereikt, pur
per van kleur en gesierd met een
afbeelding van het grootzegel der
universiteit. De eersten, die deze
cappa ontvingen, waren Schlum-
berger (Frankrijk). Forster (Enge
land) en Victor v. Vriesland (Neder
land), tijdens de erepromotie in
1954.
Bij de plechtigheid van gisteren
was laatstgenoemde gesierd met de
cappaaanwezigevenals dr. P. J.
Waardenburg, oogarts te Arnhem,
die in 1953 het doctoraat honoris
causa in de medicijnen van de
Leidse universiteit ontving en aan
wie naderhand alsnog de cappa
werd uitgereikt.
Men is het er in universitaire
kringen nog steeds niet over eens,
of aan alle eredoctoren der univer
siteit, die vóór 1954 promoveerden,
de cappa nog moet worden uitge-
Mr. Visser van IJzendoorn, een der curatoren van de Leidse Universi
teit, wenst dr. Welcker (met cappa) geluk met zijn promotie. Rechts
een dochter van de „jonge doctor".
Foto Van Vliet
Tussen
de
bladzijden
Hoffmans Vertellingen
Eén dag voor zijn dood in 1880 voltooide
de Joods-Duitse componist Jacques Of
fenbach het piano-uittreksel
laatste operette, „Hoffmans Vertellingen".
In zijn meer dan honderd operettes
deze een bijzondere plaats in. Zijn
werd daarmee over de wereld verbreid
en nog altijd behoren soli en duetten uit
deze schepping tot de geliefkoosde
ziek van onze tijd. Het regisseurs-duo Po
well en Pressburger heeft er enige jaren
geleden een kleurenfilm van gemaakt, die
deze week in Casino is te zien. Covent
Garven stónd de prima-ballerina Moi
Shearer af, het koor van Sadlers Wells
ballet zingt en een keur van zange:
geressen en balletdansers en -danseressen
De Britten hebben niet gepoogd er eer
soort mengelmoesje van toneel en operet
te van te maken, neen, zij herschiepen
deze operette in een typische filmversie,
waarin de eigen mogelijkheden
•ra en plaats der handeling ten volle
werden uitgebuit. Zo verschijnt de
derlijke geschiedenis van Hoffmans drie
onbevooroordeeld en vereenzelvigend kan
noemen. Beiden gaan uit van minieme
verschillen in kleur en vorm, en beiden
moeten deze interpreteren ten opzichte
van de levende mens. Hierin lag vol-
prof. Van de Waal de verklaring van de
opvallende aantrekkingskracht, die de
kunstgeschiedenis op de medici uitoefent.
Nadat de pedel der universiteit, de
heer P. A. Harteveld, de promovendus de
eren cappa had omgehangen, las
prof. Van de Waal de bul voor, die daar
na aan dr. Welcker werd overhandigd.
Met een kort woord dankte dr. Welcker
voor de hem betoonde eer. Hij merkte,
op, dat hij zijn kunsthistorische liefheb
berij enkel en alleen had kunnen beoefe-
dank zij de gedegen opleiding in de
medicijnen, die hij indertijd aan de Leid-
hogeschool heeft mogen ontvangen.
Na de plechtigheid was in de receptie
zaal gelegenheid tot gelukwensen, v
vol en gebruik maakten.
Dr. Welcker tiende
Dr. .Welcker is de tiende in
leven zijnde eredoctor van de
Leidse universiteit. De docto
ren zijn: prinses Wilhelmina,
koningin Juliana, Winston
Churchill, prof. dr. W. E.
Hocking, lord W. M. Hailey, dr.
P. J. Waardenburg, dr. J.
Schlumb erger, dr. E. M. For
ster en dr. Victor E. van Vries
land.
Een dokter nodig
De zondagsdienst der huisartsen te Lei
den wordt morgen waargenomen door de
dokters Van Bockel, De Graaff, Kors,
Lahr, Veldhuyzen en Van Wingerden.
Welke apotheek
De avond-, nacht- en zondagsdienst der
apotheken te Leiden wordt van zaterdag
28 april 13 uur tot zaterdag 5 mei 8 uur
waargenomen door de apotheek Herdingh
en Blanken, Hogewoerd 171, tel. 20502. en
apotheek Reijst, Steenstraat 33, tel. 20136.
Experiment in Volkshuis
REEDS GERUIME TIJD is men ook in ons land op zoek naar wegen van
toneelvernieuwing. Zo overweegt men om in de plaats van het klas
sieke toneel, bestaande uit drie gesloten wanden en een vrije voorkant,
gebruik te maken van een arena. Zoals men bij een circus als publiek ge
heel rondom het gebodene in de piste zit, zo zijn dan de toeschouwers ge
schaard om de spelers op het geheel open toneel.
lijk los te komen, terwijl het bovendien
een vraag is of het nieuwe het oude
werkelijk zal verdringen.
In ons land is deze nieuwe methode
reeds enkele malen toegepast, onder an
dere door het Utrechts Studenten Toneel.
En, uiteraard, er zijn voor- en tegen
standers. Sommigen beweren, dat de
oude vertrouwde methode de enige juiste
is, omdat in de eerste plaats de gehele
handeling naar het publiek is gericht en
niemand dus voor een korte of lange tijd
„aan de achterkant" zit, en ten tweede,
omdat een arena veel meer van de spe
lers eist. daar hun elke steun van décor
e.d. is ontvallen. Anderen geven de voor
keur aan deze vorm van vernieuwing,
onder meer omdat in dit geval het publiek
als één gesloten eenheid rond de spelers
een betere stimulans kan zijn en ook in
zijn reacties beter één geheel kan vor-
Een dergelijk experiment kan. naar
deskundigen menen, beter door amateurs
worden ondernomen dan door beroeps
toneel. Van het oude is nu eenmaal moet-
Dubbel
Het Leids Studententoneel nu, als ama
teur, zal zich binnenkort aan dit experi
ment wagen. Een dubbel experiment
eigenlijk, want niet alleen zal de arena
het klassieke toneel vervangen, doch bo-
vend.e.n zal het rtuk een tragedie zijn.
Tot nu ioe had men zich uitsluitend tot
«ifa n bepaald' bij het Sebruifc van
Het Leidse Volkshuis krijgt de primeur,
f*s OP 7 en 8 mei het Leids Studenten-
-oneel als gebruikelijk in samenwerking
met de vrouwelijke studenten Jean
Neveux „Plainte contre l'lnconnue"
(anklacht tegen h?t onbekende) gaat bren
gen. De regie berust weer bij de heer A
Hauer, wiens naam de laatste jaren on-
AGENDA VOOR LEIDEN
Zaterdag
Stadsgehoorzaal, 8 uur: uitvoering da
mes-gymnastiekvereniging „Concordia".
Schouwburg, 8 uur: Lltteris Sacrum
met blijspel ,,'t Is maar betrekkelijk" door
Noel Coward.
Leiderdorp, Dorpshuis. half 8: Chr.
Oranjevereniging „Ons Genoegen" met
„Drie is teveel".
Maandag
Bordes station. 9.35 uur: Ned. Chr. Reis-
veremgiing. excursie naar de Kennemer-
dumen.
Stadsgehoorzaal, htalf 3: Sjors en Sjim-
mie van de Rebellenclub.
Schouwburg, 8 uur: Timdelerolub me
„De farroilne Kegige".
Leiderdorp, Dorpshuis, half 8
Chr. Oranjevereniging, „Ons Genoegen'
met „Drie Is teveel"
Dinsdag
Rehobotoh, 10 uur: verkoopdag ten bate
van nieuwbouw Diaconiessenhuis.
Academie, 8 uur: prof. dir. G. Rijck-
mans uil Leuven over VoorLslamisch
Arabië en het Oudie Testament.
Woi
isdag
Lakenhal, 8 uur: K. en O.-cursus met
lichtbeelden over Rembrandt door drs J.
van Wessem,
Burcht, 8 uur: balletschool Swinkels
Hendricks, leebKngemnibvoerdnig.
Pietenskertlt» half 8: Avondstilte.
Oegst geest», raadhuis. 2 uur: be
zoek mr. J. Klaaseea, commissaris der
Koningin.
Nachtdienst apotheken
Apotheek Herdingh en Blanken, Hoge
woerd 171, teL 20502, en aptobheek Reijst,
Sbeenstraal 35, tel. 20136.
Tentoonstellingen
Lakenhal, 105 uur: werken van Isaac
tsraëls (tot 7 mei).
Prentenkabinet, 25 uur:, Het Parijs
an Jean Marot (tot 12 mei).
Voorheen had de bemanning tamelijk
primitief geleefd. Toen eenmaal de eer
ste passagier na uren praten „gevangen'
was, drong het tot de directie door, da'
er verandering moest komen in de wel
huiselijke en gezellige, maar overigens
niet al te hygiënische wijze van proviand
nuttigen. Er werd een maatregel getrof
fen, dat iedere fokker F7 B een brood
plank en broodmes kreeg toegewezen. De
passagier moest evenwel niet te nauw
kijken; het kon gebeuren dat er olie op
n boterham was terechtgekomen,
waad werden kwam toen evenwel nog
et „in Frage", zei de heer Viruly. Maar
bij de ver doorgevoerde service, mag
boos worden als uw tomaat aan de
rkeerde kant van uw slablaadje is te
rechtgekomen.
Psychologisch
Inderdaad 'n experiment! Neveux schreef
het verhaal een jaar of zes geleden. Het
stuk speelt in het vooroorlogse Rusland,
had door Tsjechow geschreven kunnen
zijn. Het gegeven is psychologisch (patho-
psychologisch?) van aard en speelt in een
kring van levensmoede mensen, die zelf
moord als enige uitkomst zien. Als de
officier van justitie wil ingrijpen, en het
groepje mensen uit hun poel van wan
hoop wil halen wat hem ook gelukt
valt hij zelf aan een niet meer te dragen
mismoedigheid ten prooi, en het eind
alle dingen is, dat de toeschouwer
gesuggereerd wordt, dat de officier zelf
ch van het leven berooft.
Zal juist dit stuk zich voor toneelver
nieuwing lenen? V'ij zijn benieuwdl
K.L.M.-avond in Gehoorzaal
De romantiek van het vliegen
is er wel een beetje af
LS SLUITSTUK van de K.L.M.-activiteiten, die de laatste weken in
Leiden zijn gevoerd, hield het passage- en vrachtkantoor Hesta,
Crans Co. gisteren in de foyer van de Stadsgehoorzaal een K.L.M.-avond.
De heer A. Viruly, oud-gezagvoerder van de K.L.M., sprak over de service
van de maatschappij, vroeger en nu. Met speelse scherts vertelde de heer
Viruly over de periode van omstreeks 1930, toen het pionierstijdperk voor
bij was en men serieus over de service begon na te denken.
Geestig
jprekend over de enorme technische
rbeteringen. zei de heer Viruly, dat de
nantiek van het vliegen er wel wat
afgegaan. Vroeger was vliegen een
kwestie van routekennis. Over bepaalde
bruggen, wegen en kathedralen werd de
Zangconcours in Leiden
(1 hebben gemeld, zal op dion-
ei om 6 uur 's avonds een
in de gehoorzaal te Leidein
worden gehouden, ui tgaande van de ring
Leiden en omstreken van Chr. zangver-
i nagingen. Men heeft wethouder Van
Schalk, loco-burgemeester van Leiden,
bereid gevonden, de opening van het
concours te verrichten. Er zullen veertien
koren deelnemen, waarvan vijf verend-
de hoogste afdeling. De koren
komen uit Otterlo, Heemstede, Nieuw
richting van Amsterdam naar Parijs ge
vonden. De heer Vriuly kruidde zijn cau
serie met tal van geestige anekdotes.
Voorts werden op deze avond een twee
tal films vertoond, „De Vliegende Hol
lander" en „Mensen die de wereld klei
ner maken". De heer Fr. van Dam droeg
voor uit het werk van W. v. Veenendaal.
Leiden in de ether
NCRV gaf goede
indruk van ICO
Leiden was gisteravond in de ether. De
N.C.R.V. gaf tussen 6.35 en 7 uur een goe
de indruk van de interscholaire culturele
ontmoeting (de I.C.O.), die op 16 maart in
de Stadsgehoorzaal heeft plaats gehad.
Andries Roest verzorgde de verbindende
teksten. Allereerst werden enige opnamen
niet-prijswinnaars uitgezonden. De
heer C. Bamhoorn. voorzitter van de voor
bereidingscommissie, zette tijdens een in
terview het doel van deze ontmoeting uit-
Na het openingslied, dat onder leiding
an de heer Chr. Hanegraaff werd gezon
gen, speelde Dick van Eerde een im-
omptu van Schubert, vertelde Mieke
in Velzen waarom zij een Duits gedicht
had gekozen en droeg zij dit gedicht (Erl-
könig van Goethe) ook voor. Elly van
Dissevelt en Gerard de Groot speelden
Ibert „Het witte ezeltje".
liefdes, voor Olympia, Giulietta en Anto-
nia, met steeds op de achtergrond de per
sonificatie van het kwaad, als een tegen
de opera aanleunende operette op het
doek. De muziek is heerlijk, de zang tot
ln de puntjes verzorgd, en de balletten
zijn zo meesterlijk, vooral waar ze wor
den gemengd met poppenspel, dat deze
film is geworden tot een genot èn voor de
muziekliefhebber, èn voor de balletto-
Offen-
TH. VAN DER HEIJDEN
Rechtskundige
HOGE RIJNDIJK 103 a LEIDEN
TELEFOON 23405
Pacht-, rechtszaken en incasso's.
goede plaats in aanmerking kwam. Zo
konden Henny Ravestein. Mady Roeloffs,
Kors van Leeuwen (allen van de Chr.
kweekschool) en Kees van Pinxtcren (r.k.
lyceum) hun eigen prestaties beluisteren.
Terwijl de heer A. Middeldorp de uit
slag voor de wedstrijd declamatie bekend
maakte, hoorden we de stemmen van Wim
de Meyer, Jikke Schouten, Marike Swarts
en Arnold van den Bos.
L.C.K.V. doet beroep '„'„""L0™""'""
BOK
voorzitter' van de geitenfok-
vereniging nipte een geite-
haar van zijn mouw, keek toen
over zijn bril en zei zo hard:
„Sssst", dat er op de papieren
voor hem een heleboel fijne vocht-
plekjes ontstonden. Nu was het
erg rumoerig in „Het zwarte
paard". De andere bestuursfunc-
tionarissen haalden extra adem en
riepen eveneens en met vereende
krachten „Ssssssssstü" Het regen
de nu' over de hele tafel. Het ge
luid, dat ze maakten, was als dat
van een locomotief, die stoom af
blaast. Maar succes hadden ze
wel. Want het werd plotseling stil.
De voorzitter speurde links en
rechts. Helaas zag hij niet veel,
want het stond blauw van de
rook. In het wilde weg riep hij:
„Wie is tegen de aankoop van
een nieuwe bok?" Hier en daar
stond uit de rooksluiers een ge
stalte op om tegen de aankoop in
opstand te komen. „Die meneer
daar", zei de voorzitter en hij
wees met zijn hamer in het vage.
Daar in het vage begon meteen
het vuur der oppositie te bran
den. Men luisterde. „Zoas ik tro
ver denk, m'heer de foorsitter",
zei de opponent, „moste we d'r
niet an beginne. De ouwe bok is
nog puur best en waarom mot er
dan een nieuwe komme? Dat wou
'k maar eve segge." Hij ging weer
achter de rook zitten.
„Wie nog meer?" noodde de
voorzitter. „U daar". Hij wees
weer en liet zichzelf op zijn stoel
neer, toen in de zaal iemand op
rees en zich in postuur zette. Naai
de houding van de nieuwe spre
ker te oordelen, rekende deze
zichzelf tot de intelligentsia onder
de fokkers.Ook had hij een door
de rook niet nauwkeurig te bepa
len aantal vulpotloden, een vul
pen en gewone potloden in zijn
borstzak. Hij stak zelfbewust eerst
een sigaret op en toen zijn speech
af.
Hij besloot met de volzin: Me
neer de voorzitter, als we blijven
staan bij de oude bok komen we
niet verder, want dan schieten we
niet op en daarom zeg ik, dat we
pal moeten staan vóór de nieuwe
bok, als we voorwaarts willen
streven." Hij raakte zelf zo onder
de indruk van zijn peroratie, dat
hij ook nog omhoog wilde. „In
excelsior" zei hij.
„Ik vroeg wie tégen de nieuwe
bok was", zei de voorzitter.
„O", zei Cicero.
Liegenier.
NA 35 JAAR is de Leidse Christe
lijke Kampeer-Vereniging 7.0 ver,
dat niet écn maar dertien kampen voor
de zomer worden opgezet; in Hecrde,
Otterlo, Gulpen, Luxemburg en Oos
tenrijk. Aan deze kampen zullen in
totaal 500 jongens en meisjes deelne
men. Dit bewijst, dat de L.C.K.V. een
factor in het Leidse Jeugdleven is ge
worden, die daaruit niet meer kan
worden weggedacht. L.C.K.V. is een
naam, die vertrouwen wekt, bij de
kampers zelf, maar ook bjj de
ouders. Mede dank zij de goede
leiding is de vereniging gegroeid tot
Men begrijpt, dat het
bestui
alles
1 het
erken.
behouden,
ogelijkheid van vruchtbaar
;tabilisatie en uitbreiding
de mogelijk-
staat of valt echter
heid om leiders aan te trekken. Het Is
het probleem, waarmee het jeugdwerk
over de hele linie te kampen heeft.
Het L.C.K.V.-werk is gebaseerd op
kleine tentgemeenschappen. Aan het
hoofd van zo'n gemeenschap staat ccn
tentchef, „cheffic" genaamd. Hij ver
tegenwoordigt dc hoofdleiding van het
kamp. Ieder kamp bestaat uit- 5 tot 7
Als men weet, dat voor ieder kamp
ook nodig zijn een hoofdofficier, een
commandant, een kok en hulpkok, ccn
sportleider, een kantincchcf cn ccn
fourageur, dan begrijpt men. dal het
L.C.K.V.-bestuur zich ieder jaar weer
zorgen maakt over het „stafproblccm".
Behalve aan tentchefs is er meestal
een groot gebrek aan koks. Het bc-
Mocht u besluiten, dc L.C.K.V. als
kok of tentchef uit dc nood te helpen,
dan wordt u met open armen ontvan
gen bij P. de Gocijer, Jan van Goyen-
IVaar is die papegaai?
club zal maandagavond in de schouw
burg „De Familie Kegge" opvoeren.
Maandenlang hebben de spelers met
enthousiasme dit mooie stuk gerepe
teerd. De kostuums, de decors en de
restalles is in orde.
Als dat éne er nu maar niet was. Of
liever: als „hij" er maar wél was! Een
van de hoofdrolspelers komt namelijk
maar niet opdagen. Die „hoofdrolspe
ler" iseen papegaai!
Iedereen, die de familie Kegge uit
de Camera Obscura kent. weet dat de
heer des huizes een pracht van een
papegaai had. Dit prachtexemplaar
het woord is van de heer Kegge zelf
komt ook in het toneelstuk voor. Het
dier heeft de rol van „stille getuige",
omdat het gedurende de gehele voor
stelling op het toneel moet staan.
Hoe de Timdelerclub ook haar best
heeft gedaan, men heeft voor die ene
steeds geen papegaai kun-
Succes op de Hiswa
voor handel en industrie op het gebied
van scheepsbouw en watersport), die
deze week in Amsterdam werd gchou-
houden, heeft de firma A. van der
Kwast cn Co. te Leiden een groot suc
ces geboekt. Nameljjk, na jarenlange
proefnemingen in het laboratorium,
gecombineerd met praktijkproeven op
enige vooraanstaande jachtwerven,
met 't nieuwe Kwastolux-lakprocedé.
Het bleek, dat met eenvoudige kwast-
bewerking opmerkelijk mooie resul
taten werden bereikt. De nieuwe
jachtlak werd prima bestendig tegen
atmosferische invloeden en zeewater
gcn<
md.
WK:W
Rembrandtzegéls voor het goede doel.
Rembrandtzegels
A F EN TOE wordt de hal van
-L*- het postkantoor in Leiden
dienstbaar gemaakt aan een goed
doel. Ditmaal hadden de dames C.
J. Zekveld (links) en Th. van
Royen (rechts) er bezit van geno
men voor de verkoop van de
Rembrandt-zomerzegéls. De baten
van deze verkoop zijn bestemd
voor allerlei instellingen op de
terreinen van maatschappelijk
werk, volksgezondheid en cultuur.
Weet u, dat zo'n stand in de hal
altijd een belangrijk voordeel
biedt? Dat is dit, dat u niet voor
het postzegelloket in een rij hoeft
te gaan staan. Laat dit een aan
moediging zijn om het goede doel,
waarvoor de halstand wordt inge
richt, te steunen.
De zomerzegels blijven voorlo
pig nog aan de loketten verkrijg
baar, als in de hal niet wordt ver
kocht. Mogen véle instellingen ge
holpen kunnen worden.
T. V.-weer profeet
TTET ZAL U wel bekend zijn, dat
zelfs het nieuwste communicatie
middel zich sedert enige tijd ook al
van het oudste en wellicht meest be
sproken onderwerp heeft meester ge
maakt. Wij doelen hierbij op het weer-
praatje, dat tegenwoordig geregeld
voor de televisie wordt gehouden. De
gelukkige bezitters van zo'n vèr-
zichtapparaat zien op uitzendings
avonden tegen een uur of acht een
weerkaart op het scherm verschijnen,
waarna een met een potlood gevulde
mannenhand langs de vele schijnbaar
grillig getrokken lijnen wijst.
De eigenaar van de hand, die zijn
kijkers op zeer bevattelijke wijze al
lerlei interessante bijzonderheden over
depressies, luchttemperatuur, stra
lingsomstandigheden, luchtbeweging,
luchtvochtigheid en druppeltjesgehalte
van de lucht vertelt, blijft onzichtbaar,
maar het lijdt geen twijfel of hij is
door vele Leidenaren en ook wel
Noordwijkers aan zijn stem herkend.
Het is namelijk onze oud-stadgenoot
Joop den Tonkelaar, die nu in De
Bilt woont en aan het K.N.M.I. ver
bonden is. Hij speelt afwisselend met
een collega voor televisie-weerprofeet.
Den Tonkelaar is echter lid van de
Leidse atletiekvereniging Holland ge
bleven en in hardloopwedstrijden ver
dedigt hij dus nog steeds de eer van
zijn oude stad, die hem erg na aan het
hart ligt. Wanneer zijn weervoorspel
lingen hem dan ook maar even tijd
gunnen, is hij druk aan het trainen en'
als de weersomstandigheden zich daar
toe niet lenen en dat ziet Den Ton
kelaar altijd van te voren aankomen
houdt hij zich onledig met het
schrijven van artikelen over meteoro
logie om zijn sportvrienden te waar
schuwen voor de weersfactor. die op
zo velerlei wijze de sportprestaties
schijnt te bevorderen of aan banden te
leggen.
Ja. die Joop den Tonkelaar heeft
nuttig en interessant werk.
Lady and the Tramp
Als er ooit een charmante Disney-
tekenfilm is gemaakt, dan is het zeker
„Lady and the tramp", een heerlijke hon-
denfantasie. De „Lady" is een echt rijke-
lui's hondje en de Vagebond (Trainp) is
een gewone straathond. Maar uiteindelijk
vinden ze elkaar en krijgen ze samen nog
kinderen ook. Maar wat zo'n deftig hond
je allemaal niet moet meemaken. Het
loont de moeite er iets van te vertellen,
doch het zou het plezier ln de film weg
nemen. Deze film moet verrassend blij
ven; men moet telkens weer nieuwe on
gekende situaties in het hondenleven
kunnen ontdekken. Ook de tragiek, als de
hond wordt achtergesteld, nadat er een
echte baby in een gezin Is geboren. Maar
er is ook de trouw van een hond te zien.
Een enkel griezelig effect vormt de ach
tervolging van de rat. De rest is van
grote bekoring en waard om meerdere
malen te aien. Eén keer kan men name
lijk onmogelijk alle facetten goed bekij
ken .De film is geheel in het Nederlands
nagesynchroniseerd, zodat er dus geen
onderschriften nodig zijn. De muziek is
al even charmant. Een verrukkelijke,
ontspannende film. deze week in Trianon.
(Charmante fantasie van Disney over
wegvallende standen in het hondenleven)'
De politie volgt het spoor
Uit filmtechnisch oogpunt kan men van
de rolprent, die deze week dn Luxor
draait, veel goeds zeggen. Op uiterst be
kwame wijze is hier een beeld gegeven
hardnekkige wijze, waarop de
Parijse politie het spoor volgt, dat moet
leiden naar de dader van een moord. Re
gisseur Glouzot weet zo voortreffelijk
sfeer te scheppen, dat de toeschouwer
toegeeft volkomen in zijn ban te gera-
in die van de voortreffelijke
acteur Louis Jouvet. Helaas moet ook
worden gemeld, dat Clouzot, zoals zijn
menden toegeven, uitsluitend
films maakt om er veel geld aan te ver
dienen. Dat het hem niet gaat om een
artistieke, maar om een commerciële
prestatie van de eerste rang. Daarom
komen in deze film zoveel hoogst be
denkelijke scènes voor, daarom ook is dit
artistenmilieu uitgekozen en öm die re
den kunnen we „De politie volgt het
spoor" niet aanbevelen, hoe knap de film
ak is gemaakt.
(Politiefilm, knap gemaakt, maar met te
opzettelijke realistische effecten).
Robijnen van de Birma-
prins
Gwen Moore is eigenaresse van een
stuk land en een aantal gedresseerde oli
fanten. Ze krijgt plotseling bezoek van
ver, die gezocht wondt, daar men
hem verdenkt de zoon van de Sawba van
Safloar te hebben vermoord en beroofd.
Een officier van de veiligheidsdienst,
Cardigan, krijgt bevel hem gevangen te
"laar de Sawba wil eigen rech-
tertje spelen en geeft zijn legertje bevel
Jim Brecan, de moordenaar van zijn
neer te knallen. Als resultaat kan
enige verwarrende scènes zien, waar
Cardigan en Jim onderling en tezamen
tegen het speelgoed-legertje vechten. Als
de gezochte moordenaar eindelijk ls ge
grepen en de Sawba hem laat afstraffen
met een zweep, komt een klein jochie
vertellen, dat de prins niet ls neerge
schoten, maar gestorven aan de pest. Dan
is al het leed weer geleden en Jim kan
zijn liefje (Gwen) aan zijn hart drukken,
op het doek van Rex.
(Veel verwarring om de dood van een
To Catch a Thief
De Vista Vision-kleurenfilm „To Catch
a Thief" is in Luxor geprolongeerd. Ver
moedelijk zal de recente publiciteit rond
Grace Kelly daaraan niet vreemd zijn!
Met pensioen
Op 1 mei hoopt de heer K. C. W. Dijk
stra, wagenvoerder eerste klasse bij de
N.Z.H. te Leiden, wegens het bereiken
van de pensioengerechtigde leeftijd de
dienst te verlaten.
Gouden huwelijk
Op 9 mei is het vijftig jaar geleden, dat
het echtpaar Versteeg-Kusters. Wassstraat
1 het huiwelijk trad.
9.30 u
Koninginnedag in
Leiden
7 uur Reveille door 4 bands.
8.15 uur Aubade op Stadhuis
plein.
9 uur Kinderfeesten in ge
hoorzaal.
9.30 uur Kinderspelen terrein
Zoeterwoudsesingél.
Militaire mars e
défilé.
10 uur Dienst in Pieterskerk,
ds. Ottevanger.
10 uur Poppenkast op Stad
huisplein.
10 uur Carillonbespeling.
10 uur Spuiten fontein Vis
markt.
10 uur Prijsuitreiking voor
oranjedragende kin
deren.
Start oranje-wandel
tochten Oud-Hortus-
zicht.
2.30 uur Voetbalwedstrijd
Leidse Hout.
2.30 uur Kindervoorstelling in
gehoorzaal.
4.30 uur Rondgang K. en G.
4.30 uur Wandelaars met mu
ziek langs stadhuis.
8 uur Openluchtconcert
Stadhuisplein.
8 uur Rondgang „De Post".
8 uur Schouwburgavond m.
Chr. Oranjevereniging
en Timdelerclub.
1.30 u
