Blad
Secretaresse is geen
keihard
maar een
sprookje
beroep
OM VLEES TE
WESTDUITSE MANNEN
DAT SCHEELT
stapels
hand-
doeken
CINERARIA bang
voor zonnes
chijn ~A
Elena Malenkof mocht
TE met manlief
mee
Waarom hij (zij) wèl en ik niet?
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 28 APRIL 1956
y
ZWIJGEN, LUISTEREN EN KLAAR STAAN....
„U i6 mijn secretaresse en daarom is u mijn geheugen en
hoef ik er zelf geen op na te houden. Als ik ineens zeg:
„Jansen, wie is Jansen ook weer?", zegt u prompt wie die
Jansen is die ik op dat moment bedoel. Ik weet zelf immers
niet welke Jansen ik bedoel...."
„Als ik dicteer: ik verwacht u de volgende maandag, moet
u direkt zeggen: „Dat is de tweede Pinksterdag"; of: „Dan
heeft u een afspraak metDirekt. En niet een uur later
mij storen met: „Meneer, weet u dat u Pieterse niet op dié
dag kunt ontvangen, want. Nee, direkt!"
„Als ik uitroep: „Laat die vent verdwijnen, laat hem over
een weekje terugkomen", vertaalt u dit en zegt: „Het schikt
de directie niet u nu te ontvangen; probeert u het de volgende
week nog eens." Dat zegt u koel: hij moet voelen „dat het niet
goed zit." U maakt géén afspraak voor die volgende week. De
stem van mijn secretaresse en haar woordkeuze is de barometer
voor anderen. Is haar stem koel, haar houding zeer gereser
veerd, dan betekent dit dat ik zo ben. Is haar houding tege
moetkomend, dan betekent dit dat ik dat ben.
er wordt van haar verwacht dat ze
tien, twaalf dingen tegelijk kan doen:
telefoneren, typen, mensen te woord
staan en dat ze het nog goed doet óók!
WAT VAN HAAR
VERWACHT WORDT
Mijn secretaresse. Op hoeveel
schillende toonaarden zouden die
woorden dagelijks worden uitgesproken?
Mijn secretaresse: ijverig, toegewijd
nauwgezet, stipt, slordig, punctueel, se
rieus, gauw afgeleid, geïnteresseerd, on
verschillig, bescheiden dat alles kun
nen die twee woorden ..mijn secretares
se" uitdrukken Wat ze zouden móeten
uitdrukken
Behalve de gunstige kwalificaties uit
het rijtje, hierboven opgesomd, nog een
heleboel meer, zoveel, en zo moeilijk
in een paar woorden weer te geven, dat
er een heel dik en heel belangrijk boek
voor nodig was om de secretaresse-in
spé nu eens precies te vertellen, wat er
van haar verwacht wordt, en om de se
cretaresse, of zij, die zich zo noemt,
gelegenheid te geven haar opvattingen,
optreden en kennis te toetsen aan dat-
wat in dit boek onontbeerlijk wordt
goede secretaresse.
heet dit boek dan
geschreven door mevrouw
C. A. H. Haitsma Muiier - v3n Beuse-
kom en uitgegeven bij Scheltema en
Holkema N.V. Amsterdam.
De ondertitel is: Psychologisch en
praktisch handboek voor (adspirant-) se
cretaressen. Een handboek - dat wil dus
zeggen dat het boek vol staat met raad
gevingen, dat het heus niet in één keer
achter elkaar uitgelezen behoeft te wor
den (ofschoon het werk zich daartoe best
I leent! en dat men het telkens ter hand
Ikan nemen om er een praktische wenk
op te doen, of die nu ligt op het
gebied van het systematisch opbergen
paperassen of in het met een zoet
lijntje wegwerken van een bezoeker.
Iedere dag vlees is wel lekker,
maar het kan de portemonnaie
onbarmhartig aanspreken. Eens
per week kunnen we ons dan ook
best met een soort vervanging
tevreden stellen, zoals een spinazie-
omelette. Men heeft daarvoor
nodig 1 kg spinazie, 4 eieren,
4 lepels melk, zout, peper, boter,
bloem, 75 gram geraspte kaas.
De spinazie uitzoeken, wassen, koken,
hakken en binden met wat bloem. Warm
houden terwijl de omelette gebakken
wordt. Daarvoor kloppen we c
met melk, zout, peper en een
geraspte kaas. In de koekepan
dunne omeletjes bakken, eni|
lepeli
■op leggen, dichtrollei
elkai
Eer
schotel schikken»
daar
ander „ver
toch wel i
middel", alhoewel
komt.
ndjes. Per
1 of 2 r
gebakk.
soon heeft men nodig
i brood (uitgesneden
1 kopje), 1 plak kaas, ontbijtspek,
boter.
Bak het ontbijtspek knappend in een
koekepan, het mag genist iets opkrullen.
Bak nu de stukjes brood bruin (zelfde
pan, met iets boter er bij), keer ze om,
en bedek de gebakken zijde met een
dikke plak kaas. Laat de tweede kant
langzaam bruin worden, zodat de kaa.
tüd heeft zacht te worden. Schik de kaas
rondjes op een warme schaal en leg
ieder rondje een paar plakjes uitgebakken
CHEF
slaan zich op de horst
„KELKENRIDDERS" GAAN HUN VROUWEN
HELPEN
fltHtWWWW'MfWWMM"
mand en er is een harde en koppig vol
gehouden training voor nodig om h
te brengen, dat het een volkomen
natuurlijk iets geworden is te kunnen
zwijgen, te luisteren en altijd klaar te
„De hese toonaard
„ja
doet hem zijn brieven onbekookt
bekorten.
Wat ook aan zijn ethiek mag
schorten,
hij is gehuwd en stelt zich
nog te weer.
Haar zoele blik drijft spanning
in zijn post.
En 't brievenboek legt, zij zó
innig neer,
dat haar electrisch haar hem
In München is een vereniging
opgericht van echtgenoten, die
hun vrouwen geregeld in de keu
ken willen helpen. Zij noemen
zich de „Keukenridders". Zij heb
ben zich tot taak gesteld om hun
meeverdienende vrouwen in de
huishouding zo veel en zo ridder
lijk mogelijk te helpen.
Een enquête in 12 grote steden van
de Westduitse Bondsrepubliek heeft on
langs aan het licht gebracht, dat ge
middeld 28 pet. van de gehuwde vrou-
een beroep op na houdt. Dit
feit heeft zelfs in West-Duitsland, waar
wist dat de vrouwenarbeid
grote afmetingen had aangenomen, nog
al opzien gebaard. Men vraagt zich af,
•aaróm deze 28 pet. gehuwde vrouwen
-erken en wat er dan wel terecht komt
an haar huishouden, waarmede zij zich
uiteraard niet meer zo intensief kunnbn
bezighouden.
Het antwoord op het eerste deel van
deze vraag is. dat in de meeste geval
len het inkomen van de echtgenoot De-
slissend is. In de betergesitueerde be
volkingsgroepen in West-Duitsland werkt
ongeveer 20 pet. der gehuwde vrouwen
(wat verhoudingsgewijze nog een tame
lijk groot percentage is). Hoe meer het
inkomen van de man daalt, hoe meer
het percentage van de mee-verdienden-
's vrouwen stijgt.
In de groep inkomens tussen de 250
1 500 Mark per maand (voor de man)
werkt 28 pet. der vrouwen mee. In de
groep (mannelijke) inkomens onder de
250 Mark per maand, verdient 32 pet.
van de gehuwde vrouwen mee. Onder
hen zijn zeer veel vrouwen, die graag
haar beroep of bezigheden zouden op
geven, teneinde zich volledig aan haar
huishouden en kinderen te kunnen wij-
Sleutelkinderen99
De kinderen in zulke gezinnen,
waarin zowel man als vrouw, vader
als moeder werken, hebben in West
Duitsland de bijnaam „Sleutelkinde
gen" gekregen, naar de huissleutel
die zij onder de mat voor de voordeur
plegen aan te treffen.
De enquête heeft nog andere inter-
ressante feiten aan het licht gebracht.
O.a. dat de Westduitse huisvrouw van
heden voor de haar huishoudelijke be
zigheden de volgende tijden nodig heeft:
aansteken en op gang houden van
warming 30 minuten; schoonmaken
de keuken 36 minuten; omwassei
minuten; inkopen 50 minuten; strijken
74 minuten; naaien en stoppen 81 mi
nuten; wassen 90 minuten en het schoon
houden van de woning 90 minuten.
De gemiddelde huisvrouw heeft d
halve per dag ongeveer 9% uur nodig
om haar huishoudelijke bezigheden naar
behoren te verrichten. Zelfs wanneer
men aanneemt, dat de opgegeven tij
den te lang zijn (en dat men toch niet
iedere dag behoeft te wassc
strijken! Red. Blad Zij), dan blijft
toch wel een volle werkdag v
Dat malle gedichtje van Karei Bralle-
put (uit ..Het Jammerhout") geeft wel
ongeveer weer wat in de gedachten
vele buitenstaanders leeft r
begint. Maar ook in West-Duitsland staan
thans de eerste cavaliers aangetreden.
De Münchense ..Keukenridders" heb
ben erkend, dat de gecombineerde dag
taak van hun vrouwen, en ook de enkel
voudige taak van de niet-werkende ge
huwde vrouw, veel te zwaar is. Van
München moet in West-Duitsland de
victorie beginnen.
(Arme Westduitse buurvrouwen
wat een snèrtmannen hebben jullie!
Het zal dan allemaal wel waar zijn,
dat dat helpen in de huishouding als
geen mannenwerk wordt beschouwd
(daar hebben onze mannen ook een
handje van, om dat te beweren),
maar dat het feit dat ze het nu ein
delijk wel eens gaan doen, warem
pel nog wereldkundig gemaakt moet
worden door het oprichten van een
vereniging! Poeh! Wie neemt het
voorzitterschap waar en hoe worden
de overige bestuursfuncties verdeeld?
Enne.... blijft het huishoudelijk werk
liggen als deze .keukenridders" ver
gaderen? Of zijn jullie, Westduitse
buurvrouwen, dan wel zo wijs om te
zeggen: „Schiet op naar je vergade
ring tot hulp aan werkende vrouwen.
zeur me er niet over aan m'n
hoofd. Ik moet de luiers nog was
sen..." Red. Blad Zij).
Men kan zich dus afvragen,
voor de mee-verdienende vrc
overblijft van de dag. wanneer men
voor haar beroep of bezigheden bui
tenshuis, inclusief de gang naar en van
het werk, 10 uur rekent. Niet veel meer,
dat is wel duidelijk.
Het aanstellen van huishoudelijk per
soneel heeft geen zin. aangezien daar-
,J! »»-|SSli.divwln,t gemeenschap,
vattingen over het secretqressenschap. peujlc .nkomen van het echtpaar
fi -orden nu eenmaal gi--- ar>w van
De schrijfster is bepaaldelijk niet over
:n nacht ijs gegaan. Al schrijvende
werd zij er zich van bewust, dat de se
cretaresse niet los te denken is van
haar chef. Daarom kon dit boek ook ge
schreven worden gezien vanuit twee
standpunten: nl. de man die de touw-
in handen houdt en de jonge vrouw,
die hem daarbij behulpzaam is.
Bij 34 topfunctionarissen heeft de
schrijfster gedurende een halve dag
als figurante deel gehad aan het be
drijf, afwisselend In de kamer van
de baas en in die van de secretaresse.
Zij ontving circa zevenhonderd ant
woorden op tweemaal vijfhonderd en
quêtes, uitgegaan naar directies en
secretaressen. Gewapend met die we
tenschap en met ervaringen, opge
daan uit gesprekken, schreef zij dit
boek met assistentie van Jan Bom,
redakteur „Modern Kantoor". Een
commissie van advies, bestaande uit
achttien secretaressen van Nederland
se topfiguren, heeft haar flat aan het
werk gegeven.
Een gedegen böek dus. waarin echter
geen gort-droge opsomming wordt gege
ven in de trant van ..Hoe hoort het nu
precies?" maar waarin een levendig ver
haal over Hanneke, die zo graag secre-
aresse wil worden, de lijn vormt. Af
;n toe wijkt de schrijfster van die lijn
if. geeft dan zakelijke uiteenzettingen
iver de inrichting van het secretariaat of
de correspondentie, en zij geeft daarbij
blijk van een uitstekend inzicht en een
grote ervaring.
NODIG
Is zo'n boek nu nodig? Wie het uit en
te na bestudeerd heeft, vraagt zich af
waarom al niet veel eerder zoiets ver
schenen is. Directeuren, die tegenover
de schrijfster hun wensen en verlangens
kenbaar maakten, staken hun mening
niet onder stoelen of banken: leest u
het begin van dit artikel nog maar eens!
Secretaressen op haar beurt evenmin;
de schrijfster verwerkte hun bevindin
gen en komt tot keiharde conclusies:
,,De goede secretaresse-eigenschappen
komen bij de een meer voor dan bij de
ander, maar aanwaaien doet het nie-
grapjes gemaakt over het baantje van
sse. De schrijfster weet
hoofdstuk „Romantiek en
Fantasie" rekent zij eens grondig af
met bepaalde legende-vormingen.
Van groot belang lijkt ons, dat in
het laatste hoofdstuk een lans wordt
gebroken voor de bescherming van
titel en beroep. De oprichting wordt
bepleit van een Nederlands instituut
van all-round secretaressen, hetgeen
in het belang wordt geacht van het
bedrijfsleven en van het secretaresse-
beroep. Er zouden examens kunnen
worden afgelegd en bij goed gevolg
diploma's verkregen.
geheel
de arbeid
verloren zou gaan. Het gevolg
deze werkende gehuwdi
vroeg hun
Nee
maar
r. r
Dan is er maar die ene oplossing, die
de vereniging van Münchense mannen
nu aan de hand heeft gedaan: arbeids
verdeling en het verlenen van hulp in
de huishouding door de man. Inkopen,
zorgen voor de verwarming en omwas-
sen zijn taken, die de man zonder meei
op zich kan nemen. In vele landen
maar nog niet in West-Duitsland
het „kepjeswassen" een taak, die
lang door man is overgenomen.
In Zweden is het in gezinnen, wa
zowel de man als de vrouw werk,
verdeeld, dat degene die het ee
thuiskomt met het huishoudelijke w<
Evenals de Pantoffeltjesplant, die wij een vorige keer bespro
ken hebben, is de Cineraria afkerig van rechtstreeks zonlicht.
Daarom is ook deze plant zo bijzonder geschikt voor een kamer
op het noorden. Zij, die met andere planten nogal eens pech
hebben, kunnen volop genieten van een Cineraria-, Genieten niet
alleen van de bijzonder rijke bloei, maar ook van de fraaie kleuren,
welke men bij deze plant aantreft. Vrijwel alle kleurschakeringen
(uitgezonderd wit) komen voor bij de Cineraria.
Jammer is het. dat men maar één sei
zoen van deze pjant kan genieten,
omdat ze na de bloei over het alge
meen genomen weggeworpen kan wor
den. Toch zijn ons wel enkele voor
beelden bekend, dat ze één, een en
kele maal zelfs twee jaar na de eer
ste bloeiperiode in bloei gebracht
werd door een liefhebster. Maar uan
was het niet zo'n rijke bloei als het
eerste jaar, toen ze van de bloemist
kwam.
Een van de ernstigste kwalen, waaraan
de Cineraria kan lijden, is de luis.
Vaak ziet men die als een dichte mas
sa aan de onderkant der bladeren
zitten. Men kan proberen, deze te ver
drijven door de plant voorzichtig om
te keren, waarbij men de uitgesprei
de vingers op de aarde houdt, waar
na men een flinke straal water uit de
kraan over de onderkant der bladeren
laat stromen. Dit herhaalt men enke
le dagen achter elkaar. De luis wordt
dan weggespoeld.
Bij de Pantoffeltjesplant konden wij de
ze raad niet geven, omdat de bloe-
Georgi Malenkof heeft
t zijn t
vrouw Elena, die hier-. Mevrouw Malenkof
mede voor het eerst haar', clectrotechnisch inge-
intrede deed op ecn,n'eur- Zij heeft een vier-
westelijke ambasade. j k,anternstig gezicht. Aan
Hiermee is werkelijk l de lunch zou zij >n een
1 uitstekende stemming
een precedent geschapen, Lijn est
aldus Associated Press. Lady Hayter vraagt
want het is in Moskou geregeld de echtgenoten
algemeen gebruikelijk,'van regeringsleiders op
dat de vrouwen thuis- j de thee, maar over het
blijven. Zij komen zelden algemeen wordt zij op
u i het iQQtste ogenblik af-
Engeland althans één
westelijk gebruik over
genomen, nl. om naar een
partijtje je vrouw mee
te nemen. De voormalige
Sowjetpremier was de
gast van de Britse am
bassadeur te Moskou, sir
William Hayter en lady
Hayter, aan een lunch, die
op de Britse ambassade I mee met haar
gegeven werd. Malenkof bij officiële gelegen-1 gescheept met
verscheen samen met zijn heden. cmtschuldiging.
men er afgesproeid zouden worden.
Bij de Cineraria zitten de bloemen
er goed vast aan, terwijl ze er bij
de Calceolaria heel gemakkelijk af
vallen. Pas ook op voor de tocht, die
een echte luizenaanvoerder is!
et is beslist noodzakelijk, dat de Ci
neraria in een koele kamer staat, want
in een verwarmde kamer is de lucht
veel te droog, wat bij deze plant
moeilijk te verhelpen is met de door
ons meermalen opgenoemde midde
len bij andere planten.
Ook moet men heel vaak gieten met
lauw water. En het is zeer aan te
bevelen, de plant om de andere dag
een kwartiertje tot aan de rand van
de pot in lauw water te zetten. Daar
na goed laten uitlekken.
Gele, omgekrulde bladeren zijn meest
al een gevolg van een te hoog zout
gehalte van de grond. Daarom is ook
hier bemesten met een licht koegier
tje beter dan met kamerplantenmest.
De Cineraria groeit in het wild op de
Canarische eilanden. Maar daar komt
ze niet in die verscheidenheid van
kleur voor en ook niet in die groot
te van bloem als de kwekers door hun
ingrijpen hebben weten te bereiken.
Vil men een Cineraria voor een vol
gend jaar overhouden, dan moet men
bedenken, dat ze overwinteren moet
in een koele kamer, waar het be
slist vorstvrij gehouden wordt.
■fr -fr
Pas op met die lolly
Wij kunnen e
deze staaltjes van
jn welhaast ver
volmaakte techniek bewonde-
Ach, blééf het daar r
JN de week, die wij
ingaan zullen wij i
gedenken Onze gevallenen £unst
en de grote daden Gods in
het verleden, waardoor dat
zwaar tempeest een einde
nam. Elf jaar is dat nu ge- 1U VC14U1UC1U Sl
leden. Wij denken terug dTbegeerteen hem
aan alles wat ons in die
jaren '40'45 wedervaren
is. Evacuatie, distributie,
gevangenschap, vlucht, con
centratiekamp, honger
winter. Zij, die destijds
aantekening van één en
ander hielden, zullen daar
misschien nog eens in lezen
en kunnen zich de nood,
keerde, helderder
stellen dan zij,
die beelden aan 't ver
vagen zijn. Van onze grote
kinderen behoeven wij niet angstigénd
het meest moderne comfort oud brood wègdoet.
vuilnisvat deponeert,
Voorts staan daar naast die
met witbrood gevulde scha
len, behalve de boterpot:
kaas, jam, hagelslag, suiker,
veranderd. Hóóg staat Op ieder sneedje „wat" is
Héb- al heel gewoon. Toen ik jong
was kregen wij altijd een ..boó
op elkaar", wat zoveel bete-
ende kende als een witte snee en
óp elkaar. Zó moes
sandalen. laarsjes voc
gen en laarsjes voor
crèmes, laits, lotions
ders. We genieten van
kers bij de thee en
koffie, we róken en
eens uit (want dat n
mens toch hébben in deze ge
spannen tijd) en zo klimmen
steeds hoger en hoger die trefTmë^en
als wij van 's levens zege
ningen genieten. Dan is er
ook geen sprake meer van
.'èl en ik niet?"- hou-
gaan ding. die we tegenwoordig zo
1 ontstellend veel gewaarwor-
ben, hébben! „Itte hèbbe!
kraait de nog geen twee j
in deze wereld vertoevei
kleine mens hem na. En de
jongeman, die zijn vriend op ten
---agt groei-jaren, want dat spaarde ooit. Hoe dat komt? Ömdat
beleg? (Suiker). we ons in de massa mee heb-
maatschappelijke welvaarts-
berg op. Maar. de
top, waarnaar ons nóg steeds
onbevredigd hart hijgt,
Wat roken en snoepen be-
moeten we onszelf een
aanleggen, zodat het niet
verslaafdheid ontaardt.
dan
scooter ziet rijden,
in verbeten afgunst: „Waar
om hij wèl. en ik niet?"
Hij rust niet. eer ook hij
zo'n ding bezit, al is het dan
op afbetaling.
Het jongemeisje wier vrien
din een kort bontjasje
draagt vraagt in eendere ja
loersheid hetzelfde. Hoog
brandt m deze tijd van hoog
conjunctuur het vuur der be
geerte in mensenharten. Be-
onverzadigba;
Overpeinzingen van Margaritha
we ons zelf en
niet aanstonds
hebben de nood niet be-
wust doorleefd. Daarom is
het hun ook niet half zo
zwaar aan te rekenen als
zij met een soms verbijste- gen begeerte
•ende achteloosheid met teriële
Gods gaten omspringen,
dan wanneer wii ouderen,
die gewéten hebben, hoe
0'en korst brood destijds
emands leven had kunnen
redden, dit doen.
Onze kinderen bedanken
bezig te worden, als daarvoor. We hebben hen in sior. dat de wereld
'It en als dit opzicht al teveel verwend.
ukiufie.ren Zoals we zelf zo moeilijk net
halt. toe- kunnen zeggen, tegen velerlei neuen in
luxe en comfort. En het gaat Nu wil ik allerminst be'
zo ongemerkt. Dat juist is het
/aar. Vroeger hadden we
1 zomermantel en een win
termantel plus cape of regen-
MARGARITHA
jonge-
--soonlijk
-- gericht schrijven
Goddank falikant anders ge
reageerd dan u vermoedde.
Wat kan ik hem méér ver
tellen over de hemel dan al-
bon laten slepen in het excel- daJ .wat de b'jbel
het levi
lantel.
te vullen
EL^
JAAR. Vergelijk het
waarop wij
leven, eens met dat van
—1945. Loop eens langs di
overvolle etalages, waarin ar
tikelen van de meest verfijn
de luxe, ons lokken.
Tentoonstellingen, huishoud- zijn?
?n damesbeurzen toveren
Toe, sta in deze week
herdenken eens stil en h
denk u die sober gedekte
fel in december 1944, waa..r
u de juist uit de gaarkeuken jasje
gehaalde pan suikerbieten of driekwart mantel (bont)
tulpenbollensoep nèerzette.
Draai dan dat beeld ineens
terug op het heden en zie uw
gedekte tafel voor de brood-
1944 maaltijd.
Tolereert u het, dat uw
jongens en meisjes aan de
sneedjes op de broodschaal
..voelen" of ze oud of vers
Kunt u het gemak,
het jonge geslacht
aarde Onze hemelse Vader
gunt ons dat van harte, mits
dankbaarheid ge
Vale Owen en Prol.
Bozzani, kunnen dat niet. U
gelooft nu maar voetstoots dat
deze mannen door Gods Geest
geïnspireerd en door engelen
ierwezen zijn en u maakt
de kerken een verwijt van,
dat zij dit niet geloven. De
bruiken. Hém er altijd
voor danken als Hij ons
cieel in staat stelt, óók nog
van wat luxe en comfort te
genieten. Steeds in het diep be
sef leven, dat een glas water
bijbel
ftoan-
Gods Woord. Daai
e niet aan tornen,
daar behoeven we even-
te voegen
iets
de winter. Met
een wintermantelpakje Naast nog een genade-gavé
de zomer- en winterkleren is Vaderhand
de vóór en najaarskledij aan
izon verschenen
één tas- er niet onder lijdt.
rvoor het éérst een
verschil- bedrag afzonderen. Voor de ar-
I. die Hij aan onze zorgen
lende tinten. We kopen
>pje zus en een
zomerschoenen
verantwoord
zaligheid. Wat angst
voor de dood betreft: alleen
als wij ons door Jezus Chris
tus verlost weten, behoeven
we die laatste vijand niet te
Hij alléén is de weg
Zij hij u in uw ouderdom na-
Overige brieve»! D.V. de vol-
In de ene hand een lolly,
in de andere een speelgoedbeest
aan een touwtje. Dat klinkt
kinderlijk genoeg maar die
witte handschoentjes, en dat keu
rige kapsel en smetteloze sokjes
en bakvis-achtige schoentjes zijn
toch wel érg „wijs". Om maar
niet te spreken van dat poes
mooie jurkje, waar het tenslotte
om begonnen is. Het is overigens
wel een lief modelletje, afkomstig
uit New York en gemaakt van
chromspun acetate en katoen.
Onder het wijde rokje wordt
een. petticoat gedragen. Als ze
nu maaroppast, dat ze niet
met die lolly langs als dat moois
kliedert
Gehoord
Gezien:
dat men bij het n;
tische textiel, het beste op dé
chine aan de onderzijde een dikkere
draad kan gebruiken dan aan de bo
venkant. De draad moet gemakke
lijker dan anders van het klosje
naar de naald kunnen lopen, dus
geen onnodige slingers rond een bo-
venspoel. De druk van de naaldvoet
moet minder zijn, dan men voor
'ortgelijke natuurlijke weefsels ge-
soepel mo-
Gelezen
in de New York Herald-Tribune, dat
de Amerikaanse productie van wol
len dames- en meisjeskleding in
1955 hoger was dan sinds het Ko-
ï£fan^,e. conflict het geval was, nl.
126 miljoen meter. Ten opzichte van
1954 betekent dit een toeneming met
