m
CHRISTELIJK
Nieuwe poging tot gesprek met
Geref. Kerken (onderh. art. 31)
aazma
P. A. Westdijk verliet de
Christelijke vakbeweging
Drieërlei falen der ouders bij de
opvoeding van hun kinderen
D
Een annexatie
2
DONDERDAG 26 APRIL 1956 fl]
Generale synode der Geref. Kerken
Artikel over appèl bij meerdere
vergaderingen vastgesteld
De generale synode der Geref. Kerken heeft gisteren besloten, een
sober schreven te doen uitgaan naar de synode der gereformeerde
kerken (onderhoudende art. 31), waarin de zaak der samenspreking
opnieuw onder het oog zal worden gebracht. In deze brief zal worden
verwezen naar het schreven, dat van de generale synode te Rotter
dam (1952) over dit onderwerp is uitgegaan. Het besluit is genomen
op voorstel van de commissie, die de vragen rondom de Vervangings
formule had behandeld. De commissie heeft willen ingaan op de vele
verzoeken tot een hernieuwde poging tot samenspreking, die de synode
uit verschillende kerken hebben bereikt.
Bij de behandeling van het voorstel
zeide ds J. van Rerksen te Ermeio,
dankbaar te zijn, dat de commissie net
verzoek der kerken niet heeit algewe
zen. Ook al heelt men de indruk, dat
de vrijgemaakte kerken de stukken
over samenspreking naast zich neer
legt, omdat er in de gereformeerde
kernen niets is veranderd, dan nóg
is een hernieuwde poging om tot sa
menspreking te komen verantwoord.
We hebben deze stap te doen. Het
schrijven zal in sobere bewoordingen
moeten worden opgesteld, als het aan
maar in die soberheid een zo krachtig
mogelijk appèl inhoudt op het dringend
verlangen tot samenspreking.
Dr C. Stam te Goes zag niet zozeer
een aanleiding tot een hernieuwd
schrijven en was van oordeel, dat de
synode alleen maar zal kunnen be
richten. dat bereidheid tot contact er
nog steeds is. Dr L. Praamsma te Gro
ningen was van mening, dat de synode
zal moeten aanhouden „tot schamens
toe". Hij was er echter voor, dat niet
alleen de vrijgemaakte synode, maar
ook de kerken dit schrijven krijgen.
En zo vroeg dt Praamsma zich af
is schriftelijk contact te verwerpen,
wanneer modeling contact op onover
komelijke t\:waren blijkt te stuiten?
Nadat nog enkele sprekers het woord
gevoerd hadden, kreeg de rapporteur,
dr E. D. Kraan te Vlaardingen, het
woord. Deze toonde zich geen voor
stander van schriftelijk contact. Dat
blijft een moeilijke zaak. Het is zeker
niet zo, dat de commissie al te hoog
gespannen verwachtingen heeft van
dit nieuwe verzoek om samenspreking.
Maar de gedachte eraan blijkt in vele
kerken te leven en daarom is de com
missie dan ook met dit voorstel ge
komen. Ze wil niet meer dan een be
knopt schrijven, waarin herinnerd
wordt aan het schrijven van Rotter
dam 1952. In die zin heeft de synode
In appèl gaan
de kerken heeft zich gisteren voorts
bezig gehouden met een aantal artike
len uit het ontwerp nieuwe kerkorde,
waarvan de redactie nog niet In
kerkorde het in appèl gaan bij
cere vergaderingen. Het belang van
deze artikelen springt des te meer in
hel oog, wanneer men weet, dat deze
zaak in de Dordtse Kerkorde geregeld
was in artikel 31.
Na een brede bespreking kwamen
enkele voorstellen tot wijziging van
de door deputaten en commissie ont
worpen redactie. Ouderling J. Schol
ten te Groningen vond het „zijn zij
gehouden in appèl te gaan" in de
tweede volzin een te zware belasting.
Wanneer de synode deze formulering
kiest, gaat zij nog verder dan in 1944,
zo was zijn mening. Hij wilde hier
voor lezen: „kunnen zij in appèl gaan".
Het voorstel vond echter bijna geen
steun.
De rapporteur, ds M. Kamper te
Wierden, had bezwaar tegen de uit
drukking ..tegen hun geweten". Meer
dan 't geweten spreekt in de kerk
Gods Woord. De rapporteur zou vol
daan zijn, wanneer er in plaats van
geweten van gevoelen zou worden ge
sproken en wanneer in de redactie
ter plaatse zou worden opgenomen,
dat het hier voor alles gaat om duide
lijke uitspraken van Gods Woord. De
synode kon hierin de rapporteur
volgen.
Artikel 35, tweede lid, is tenslotte
als volgt m het concept opgenomen:
„Degenen, die enige uitspraak of han
deling van een vergadering m strijd
achten met de bepalingen van de
kerkorde of op andere wijze door zulk
een uitspraak of handeling het welzijn
oer kerk geschaad achten of menen,
dat hun daardoor onrecht aangedaan
is, kunnen in appèl gaan bij de naast-
volgende meerdere vergadering. Indien
zij zulk een uitspraak of handeling in
strijd achten met duidelijke uitspraken
van Gods Woord zijn zij gehouden in
appel te gaan; in welk geval oe ver
gadering hangende dit appèl hen niet
zal verplichten tot het verriohten i
enige han<feling, die naar hun gev..
tfr' zo." ingaan tegen de bedoelde
duidelijke uitspraken van Gods Woord,
mits zu zich gedragen naar de door
ae desbetreffende vergadering gegev
aanwijzingen".
Van de generale zendlngsdeputaten
was een verzoek ontvangen tot vote
ring van f 125.000 i.p.v. f 60.000 voor
de uitbouw van het Zendingscentrum
te Baarn. Alvorens te beslissen wil de
synoae eerst een toelichting op de
plannen hebben en daarom werd de
kwestie uitgesteld tot de synode vat
Assen volgend jaar.
.Algemeen Kerkelijk Bureat
heeft gisteravond hel „laatste nieuws'
uitgegeven over het zielenaantal yai.
k.erken in Ned«land.
Dit bedroeg op 31 december jl. 718-049
waarvan 380.570 belijdende leden. De«e
cijfers waren op 31 december 1954
respectievelijk 706.013 en 374.201. In
i? nioV,ermeerderde het zielental met
12.018 (waarvan 6369 belijdende leden.
Beroepingsvcerk
NED. HERV. KERK
Beroepen: te St. Maartensdijk J. Zwij-
nenburg te Kinderdijk; te Stolwijk
(toez.) L. J. v. d. Kam te Kedichem.
Aangenomen: naar Lage Zwaluwe J.
Hottinga te Vuren en Dalem; aangeno
men naar Harderwijk (4de pred. pl.) G.
Wassenaar voorg. Herv. Evang. aldaar.
Bedankt: voor Zoetermeer (toez. 2de
pred. pl.) J. P. van Roon te Zierikzee.
Benoemd: tot hulppred. te Opende
L. M. J. S. Herfkens a s. em. pred. aldaar.
GEREF. KERKEN
Aangenomen: naar Rotterdam (zieken-
huispred.) G. Koenekoop wonende te
Rotterdam-Charlois.
Geslaagd: Aan de Theol. hogeschool te
Kampen voor het kand. ex. Chr. 1
Ulden te 's-Gravenhage (cum laude)
A. Corporaal te Zwartsluis.
GEREF. KERKEN
(onderh. art. 31 K.O.)
Aangenomen: naar Valthermond 2de
Exloërsmond K. C. Smouter kand. te
Breda.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen: te Artesio (Old. Chr. Ref.
Church) M. C. Tanis te Urk.
Advertentie
Huidgenezing
held Huidqaiondheiri
Puistjes venJrogen door Purol-poedet
MELODIE en WOORD
der Ether golven
VRIJDAG 27 APRIL 1956
ber; 8.15 Gram:
d vrouw: 9.35 Wc
10.10 Gram: 10.30 Morgendiem
9.00 V d zieken: 9.25 V
9.40 Mastkllmmen;
.00 Cellc
13.20
Gevar progr; 12.30
3.45 Gra
14 25 Gra
15.35 Vocaal ens; 1600 Tuinb praatje 16.
Gram. 16.30 Kamermuz; 17.00 Voordr: 17.
Lichte muz; 17.40 Koersen; 17.45 Een go
woord voor een goede zaak caus; 17.50 Grar
18.00 Stemmen van overzee; 18.15 Harm
nie-ork; 18.35 Interscholalre culture
moeting; 19JJ0 Nws en weerber; 19.10 R
genngsuiz; E A SchuttenhelmDe Jeugd i
hH.v0pe£ JE"r?cre,Ue; 19 20 Emigratler
briek: Het Emigratiepraatje van H A v
Euyk NCRV: 19.30 Gram; 20.00 Radiokra
20.20 Gram; 20.30 De jeugd vliegt ulthoors
21.00 Metropole ork; 21.30 Jonge bomen di
'taii ,22-20 Radio"'Phïmnork. torent
Advertentie
VehkcJk
chocolade
PASTILLES
Medelijden
Hebt u zich wel eens de vraag
voorgelegd wat u gedaan zOudt
hebben, als u tot de vrienden van
Job had behoord? Natuurlijk, u
zou medelijden gevoeld hebben
met deze ongelukkige, door zoveel
rampen getrof
fen mens. Maar
dan? Hoe zou dat
medelijden zich
bij u geopen
baard hebben?
Anders dan bij
Jobs vrienden?
Ach, waarschijn
lijk niet!
Job klaagt in
hoofdstuk 6 vers 14: „Wie zijn
vriend medelijden onthoudt die
verzaakt de vrede des Almachti-
gen." Hij merkt niets van dat me
delijden van zijn vrienden. Want
ze verbergen dat achter de ver
manende woorden die ze menen
te moeten spreken. Enze
brengen dus doende Job bijna tot
wanhoop!
De vreze des Almachtigen
Job stelt het zo dat het onthouden
van medelijden aan een vriend
zonde is tegen Gods gebod van
liefde. Dat is scherp gesteld
en ieder van ons moet zich dat
wel realiseren. Want u en ik zijn
net als die vrienden van Job maar
al te vlug geneigd vermaningen
rond te strooien en het „eigen
schuld" ligt ons voor in de mond.
Zie ook in deze dingen naar Je-
Afscheid van hout- en bouwarbeiders
Benoemd tot
Ridder in de
orde van O.N.
(Van onze sociale redacteur)
De vakopleiding en de pensio
nering hebben in hem een
warm voorstander en mede
werker gehad. Dit was het een
stemmig oordeel, dat gisteren
klonk bij de afscheidsreceptie, die
de Ned. Christelijke Bond van
Werknemers in de Hout-en Bouw
nijverheid aan zijn 2e voorzitter,
de heer P. A. Westdijk (Den Haag)
aanbood, nu deze aan de voor
avond van zijn 62e verjaardag
zijn werk in de organisatie neer
legde.
zus: voor óns is Hij aan het kruis
gestorven. Omdat Hij ons met God
wilde verzoenen, gaf Hij Zijn le
ven prijs. Leven als Jezus is een
beter levensideaal dan vermanen
als Jobs vrienden.
22.45
23n35SScü
23.15 Langs weger
23.40—24.00 Gram.
Puzzel i
Hilversum u, 288 m. VARA: 7.00 Nws:
Gym; 7.20 Gram; 8.00 Nws; 8.18 Gram; 8.45
hu'svr; 9.00 Gym v d Vrouw; 9.10 Gram;
9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Avonturen met
m^ervn A°aüiS; ,1005 Morgenwijding. VARA;
d kleuters; 10.40 Gram; 11.10 Het
»vif a?ILde«muur en het Ukt: n.35 Gram;
AVR. i2.00 Metropole ork; 12.30 Land- en
13.55 Beursber; 14.00 Cla-
18.15 Act
17.41
18.45 Tot r
20.15 Ki
brandt c
..Zij willi
To verbonden je2ing. i9 00 v d jeugd-
19.30 Dertig jaar geleden caus; 19.45 Roti
'"l-Ahoy; 20 00 Nws; 20.05 Boekbespr-
0,^;„2030 Benelux; 20.45 Rem-
VARA: 21.00 Gevar muz; 2140
wel helpen", klankb; 22.10 Bui-
eekoverz; 22.25 Lichte muz. VPRO;
caus; 22.45 AvondwiJdlng.VA-
1.00 Nws; 23.15-24.00 Gram;
TELEVISIEPROGRAMMA'S
De Jeugd van
330 m.
z: 12.55 Weer-
itallatie Sir Winston
ogr; 14.00 V d s
13.00 Ni
rchlll; 13.30 Gevj
"I Twintig vraget
PUZZEL NO. 399
KRUISWOORDRAADSEL
Horizontaal: 1. Boom, 3. stuk hout,
6. hofmeester, 9. bladgroente. 10. grote
plas, 13. vaartuig, 15. dier, 16. getijde,
18. beteuterd. 20. het Rom. rijk, 21. pluis,
23. aardigheidje. 25. advies, 27. Euro
peaan. 29. gestalte. 31. deel van het
lichaam. 32. Frankrijk.
Vertikaal: 1. Naaldtekening. 2. mu-
ziekteken, 3. gezinslid. 4. behoeftig, 5.
bloedvat, 7 laagje vocht, 8. graankorrel,
11. kuisheid, 12 soort, 14. einder, 17.
stoomschip.
OPLOSSING PUZZLE N<
Horizontaal: 1. Oblie, 7. een. 8. lot,
10 tors. 12 node. 13. ook. 14. tooi. 15. Pr..
16. rug. 17. St.. 19. wrak. 21. sta. 22.
loom. 23. veel, 24. ark, 25. del. 26. gelag.
Vertikaal: 2. Berk. 3. les. 4. in. 5. mo
diste. 6. stop, 8. loo, 9. te, 11. oorworm,
12. nog. 14. tuk, 16. ram, 18. talk. 20.
23.08—23.13 Koers
247 m. 12.00 Pari
Light Programma, 1500 ei
overz: 12.15 Dansmuz: 13.01
13.40 Ber: 13.45 V d kind: 14.01
iw; 15.00 Ork conc; 15.45 Lichte
■B™" Dagb; 16.30 Orgel
spel; 17.00 Gei
17.58 Ber; 18.15 Gi
Joura; 19.24 Sport;
Dale'
progr: 17.
18.45 Hoorsp; 19.00
iel. 324
2.34 Gi
Jhoolradlo; 15.45 Tei
16.02 Operafeul
15 Lichte muz; 23:50
00 Nws.
Amus ork; 12.30 V'
17.10 Lichte
sold; 19 00 Nws; 19.40 Gram
ting met Mozart; 20.15 Symf
Kunst-kaleidoscoop): 22.00 N'
nat Radio-Universiteit. Hiern
22 45 Gram: 22 $5-23 00 Nwi
i; 17.00 Nws
n; 18.30 V
20 00 Ontmoe
•k (20.45—21.00
i: 22.15 Intel
Mannenkooi
III); 15.45 Gram: 16.05 Lichte muz; 17
Nws; 17.15 Gram; 17.30 Zang en plan
17.50 en 18.38 Gram; 19.30 Nws; 21.15 Grar
21.55 Idem; 22.00 Nws: 22.55 Idem.
Geestelijke volksgezondheid onder de loupe
TEDER, dié door zijn beroep
A te maken krijgt met moei
lijke kinderen, weet nu zo
langzamerhand wel, dat
een groot deel van hen tot
de neurotisch gestoorde kin
deren of. wat huiselijker ge
zegd, tot de nerveuze kin
deren behoort.
Ook het besef, dat een
belangrijk percentage dezer
neurotische stoornissen het
gevolg is van „affectieve
verwaarlozing", een tekort
wordt
meer gemeengoed. Een be
langrijk percentage! Want TV. -
If mg. heeft geleerd. JKf -gel?of'
W. Glaubitz belicht de
paedagogische zijde
tuchtigt hem reeds vroeg". Ook meent i
l van lief- dat de moderne ouders ge-
gaafd en opvallend knap.
En het meisje, dat zeven
jaar later werd geboren,
was niet minder knap.
Onze jongen bleek echter
slecht mee te kunnen ko
men op school en boven
dien stal hij als de raven.
De conclusie van de psy-
chiater was: de eigenaar-
daar' digheden van de jongen
zijn uitingen van neuroti-
r weten. Komt dit door velerlei beslissingen Be.toordhoid Een
/aariozine een rexon misschi*n door de «eiglng, maar aan hun kinderen 2che gestoordheid. Een
•ÏÏ- VM Hif JliHif Hpr zoveel mogelijk genot uit 't overlaten. O.i. ligt de oor-
r v-ordt nu meer en ,even te ha,en> ook uit het zaak van 1 kwaad ,.even-
kinderbezit?
In hun twijfel. Zij
zelen te vaak, weten zelf
- dat onder de niet meer, wat ze hun kin-
falende ouders minder deren mogen opleggen
ouaers minder ueren mogen opieggen en n(,7in0 7,j _Hn
de egoïsten, die prechtlg. dat nezmg
affectieve
xrasss"isEÏÏ8S1?iJSSTS»
T van mo8ell)k lastig"
Wft
dat vele dezer kinderen
reeds vlak na de -geboorte
onjustiger «|n dan ande- fiSjSÏSÏw,
len schenken: het
Bi j.. van geborgen te zijn,
ontbreekt henf^Ze"schreien volgroeiden, "die slechts veegheid m moeders war-
veel laneer en vaker val- vervuld zijn van een pnmi- Pe ?orS en vaders trouwe
len niet gauw in 'slaan tief verlangen hun kinde- bescherming, doch laten
schrikken gemakïelïjk louter lustgevoelens - -
wakker, geven moeite bij bezorgen
het zuigen, enz. Deze kin- mei* v?ot,..,---
deren zouden een zeer zorg- noodzakelijke
vuldige opvoeding moeten
krijgen, doch in vele geval-
ze) SrThmdeïè nfeVge- woSd"'vuiChM.™ oineiib
strakke, doel
bewuste, deskundige lei
ding, welke de jongen vol
doende zekerheid verschaft
de aangewezen weg tot ge-
°P
geen enkele school
te handhaven. De moeder
v/as stellig van mening, dat
,4-,, de meesters de pik op haar
hën~te"bescher- de veiligheid8 ook' Mdi,^ S'tlu^Sne?/ "hfl™
alle leed, ook het ohdubbelztonig zeggen wat m.„ nte, ,asUg. Maar
hij mocht thuis ook alles
één der leidei
Patrimonium en in de afdelini
Christelijke Houtbewerkersbond, werd hij
opgeleid in het timmervak. De mobili
satie .1914'18 riep hem échter in mi
litaire dienst, waar hij de rang van on
derofficier bereikte. Inmiddels was ir
Klundert reeds zijn warme sociale be
langstelling gebleken bij zijn werk als
lid van de jongelingsvereniging „Vreest
God. eert de Koning". Het was dan ook
verwonderlijk, dat hij, toen hij
zijn demobilisatie in december 1918.
werk vond bij Allan en Co. te Rotterdam,
nog in dezelfde maand lid werd van de
Ned. Christelijke Bouwarbeidersbond.
Daar hij echter bij Allan meer meubel-
makerswerk deed, ging hij in 1920
naar de Ned.- Christelijke Houtbewerkers-
en Meubelmakersbond.
In Rotterdam-Delfshaven dééd hij veel
kerkelijk werk als ouderling. Doch be-
bin 1935 riep de bond hem, om de be
faamde oprichter-voorzitter, de heer A.
van der Heijden, op te volgen.
Sindsdien stond hij midden in het
bondswerk, al vond hij toch ook nog ge
legenheid. om de Geref. Kerk- van Den
Haag-West als ouderling te dienen. In de
bezettingstijd, toen de bond buiten wer
king was gesteld, trad hij op als admi
nistrateur dezer kerk. Maar na de oorlog
was hij direct weer op zijn post en gal
leiding aan de wederopbouw van hel
bondsapparaat.
Dat er vóór zijn werk grote waarde
ring is. bleek gisteren wel op de druk
bezochte receptie.
Onderscheiding
Het grootste moment daarvan was onge
twijfeld het warme woord van waarde
ring, dat Staatssecretaris rar, dr. A. A.
van Rhiln tot hem richtte. Deze kon de
mededeling doen, dat H.M. de Koningin
de scheldende 2e voorzitter benoemd
heeft tot ridder in de orde van O.N.
Bondsvoorzitter J. van Eijbergen en
CNV-voorzitteer M. Ruppert, memo
reerden het werk van de heer West
dijk. waarbij zij vooral waardering uit
spraken voor de wijze, waarop hij mee
gewerkt heeft aan de fusie tussen de
bonden van hout- en bouwarbeiders,
waarbij hij zijn voorzittersfunctie moest
verwisselen met die van 2e voorzitter
in de bond, waarin zijn lidmaatschap
begon.
Ook onderscheiden vertegenwoordigers
an werkgeversorganisaties spraken
•oorden van grote waardering. De heer
A. de Stoppelaar Blijdenstein sprak
namens de sociale organisatie in het
houtbedrijf. B. van Baren namens de
Centrale Bond van Meubelfabrikanten.
A. Kempkes namen het Centraal Verbond
in de Houtindustrie, mr. A. W. M. Nie-
meijer namens de Vakraad in de Meu
belindustrie.
De meeste sprekers lieten hun woorden
vergezeld gaan van een geschenk in boe
ken of roókigerei.
Namens de collega's sprak de heer H.
in der Heijden en bood een pick-up-in.
stallatle aan. De heer H. J. Vermeulen
overhandigde namens de by het CNV
aangesloten organisatie een enveloppe met
inhoud. Namens de R.K. Houtbewerkers-
bond sprak de heer J. M. de Groot. Het
ligt in de bedoeling; dat de N.C.B. zelf
in het najaar in bondsraadsvergadering
afscheid zal
bereid zijn zelf leed te
goed en wat kwaad is,
- letterlijke zin het kind v7der"ver-
é>0Lhun .oud.erli?t- fe.ïfL risA8;; "tte zich thuis hier wel te-
de. „Liefhebben is. kwets-
WBeter een Jïe^e Set^n lief en familieleden deden
.,r Keieu™.c.' dan hem tenslotte In een apati-
tIh beter een gchfi houding terugvallen.
Bovendien moet de "J y ch"a,!.r?orneeel j™ande
daarin' een Yan-n' w geert zijn problemen sterk
daarin een lamp voor hun |gres,lrf a(f maar hler ach-
ter gaan schuil angst,^ wan-
stamm gezegd en met
In zekere zin zouden we
ook dèn kunnen spreken
van „affectieve verwaarlo-
deren' krtjK" S°e"t w« hS echte ouderliefde nog ff^BljbSjev^,
toekomt. als noodzakelijk ele-
EZE drie: de liefde- tr^eW Aarzelende opvoeder
loze, de toegeeflijke treft men. dikwijl®
ouders, wier kind lange tijd
en de aarzelende op- ernstig ziek is geweest, of
,„dL*e: dragen voor hun kinde- voeding, zijn wel de bij moeders, die beangst
die affectieve nr,. zijn, dat hun kind erfelijk
echter ren, hebben de moed meest voorkomende belast is met de karakter-
misdadige
"die kerngezond ter we- zag. Waarlijk liefheb-
ïïarfiis oud"s, Am!n
kunnen worden. Voor een verantwoordelijkheid
juist verstaan J
volgen van c'
verwaarlozing, ■■■■■■pSBIBIV
enige verheldering van het om gebieden en te vormen van falend aanleg
b,ouderliefde" wefglwensh verbieden, hun wil op ouderschap, met als vader-
Te vaak nog wekt het te leggen, een keuze te gevolg affectieve ver- Tenslotte nog een op-
voorslelltag^ van d|e moei doen waar het kind dat waarlozing en nerveuze te" weS'neurotische kinde
der, die haar kindje knuf- nog niet kan. Doch die kinderen. ren beschouwen en behan-
felt en van de vader, die nrn delen als patientjes. Doch
zijn nageslacht koestert op moed, om te durven
zijn schoot. Dan hoort men zeggen: „Naast God, -
de tegenstelling: straf—lief- h die als derde kind in i
de: men wil liever met lief- Daas m mijn nuis en ge2in min Qf meer aJs
de opvoeden, dan met straf, meester in mijn gezin aangename verrassing ge- daars zijn, én dat we ze de
zo zegt men. Doch de wij- hrenpen we feeenwoor- boren werd en bovendien verantwoordelijkheid moeten
ze Spreukendichter kent °ye"ëen we tegenwooxr 1
i ander soort ouder- dig in veel mindere lijk ventje i
rt haaYiesike 'zoon matf
wie hem liefheeft, generatie.
Ie- opleggen, die ze dragen kun
nen. Doen we dat niet, dan
met recht kunnen
worden, dat we ze
be- „onmenselijk" behandelen.
Boek
VAN DE DAG
Man en Vrouw in Liefde, Huwe
lijk en Geslachtsleven, door dr.
W. Morgenthaler, Ned. bew.
J. M. R. A. Kijzer, arts. Uitg.
Born N.V., Assen-Amsterdam.
Dit is een systematische encyclopae
dic van zeer véél, dat in uitgebreid
verband te maken heeft met liefde, hu
welijk en geslachtsleven. Dokter Kijzer
heeft dit in het Duits verschenen werk
het Nederlands vertaald en doorspekt
met tal van persoonlijke opmerkingen.
Uit sexuologisch standpunt is dit boek
volkomen verantwoord. De bijbelse
christen zal echter steeds botsen r
de humanistische visie van de auteur
bewerker. Hij zal herhaaldelijk bijbels
gefundeerde richtlijnen van zijn hou
ding en gedrag in de onderhavige ma
terie missen.
Advertentie
Kilo's slanker
i u verliest pond
ilgens het princip
i snel. Opeehoopt
dragee met e
van dehydra
ïdaag met BonKorets, f 330 per flaco
BonKorets
VERMAGERINGSDRAGEES
2.
Drie dagen nadat Douglas in St. John's Wood
was geboren, kregen moeder en zoon de maze
len en nauwelijks waren ze beter of Jessie moest
een zware operatie ondergaan. Het gevolg was
dat moeder en kind van meet af aan werden
gescheiden. Jessié werd weer beter, ofschoon ze
geen kinderen meer kon krijgen, maar inmid
dels was het tijd geworden voor het gezin om
naar India terug te keren. Douglas was toen
nog maar een paar maanden oud en naar de
mening van zijn ouders nog te jong voor het
klimaat van India. Daarom lieten ze hem voor
lopig bij familieleden op het eiland Man achter.
Douglas was bijna twee jaar, toen hij naar
India werd gebracht en waarschijnlijk is toen
de periode van eenzaamheid begonnen, welke
heel zijn verdere leven zou beïnvloeden. In In
dia was hij een vreemdeling, zoiets als een jong
hondje, dat een en al hartelijkheid is tot het
een pak slaag krijgt omdat het 't karpet heeft
bevuild. Derick was al die tijd als enigst kind
behandeld en moest niets van het nieuwe broer
tje hebben. De vierjarige Derick had het tem
perament van beide ouders; Douglas, twee en
een half jaar, was vriendelijk maar stil van
aard.
Zes maanden later hadden de bedienden de
handen vol om de twee broertjes van elkaar te
houden, want Douglas had geleerd om terug te
slaan en vocht als een tijger; het scheen dat
anderen meer nodig en al verloor hij ook, jam
meren deed hij niet. Hij huilde slechts wanneer
zijn vader en moeder met Derick in de auto
op visite gingen en hem thuis lieten, wat vaak
gebeurde.
In 1913 gaf Bader zijn betrekking in India er
aan om rechten te gaan studeren en het gezin
repatrieerde naar Engeland, waar de Baders
zich in Kew vestigden, waarmee een drie ge-
DAN
MAAR ZO!
De levemgeichiedenls v
de piloot zooder benen
neraties oude familietraditie van arbeid in In
dia werd verbroken. In het onzekere jaar dat
aan de eerste wereldoorlog voorafging, veran
derde het leven in Engeland in sterke mate en
huispersoneel was uitermate schaars.
Jessie en Frederick hadden nog steeds hun
echtelijke ruzies, die ze met elkaar uitvochten,
en de twee jongens nu toevertrouwd aan de
zorg van een oude kinderjuffrouw en niet meer
van elkaar gehouden door inheemse bedienden
zetten ook herhaaldelijk het huis op stelten.
Douglas kon zich nu vrij aard;g tegen zijn broer
tje teweer stellen, maar als het op een ouder
lijke beslissing aankwam, trok hij altijd aan het
kortste eind, want Derick kon nu eenmaal in
Jessie's ogen geen kwaad doen.
Toen brak de oorlog uit en Frederik Bader
«verd officier bij de Royal Engineers en ging
naar Frankrijk. Douglas die toen een levendig
kereltje van vijf jaar was, kende geen ander
verlangen dan zijn moeder en Derick te tonen
dat hij niet de minste in het gezin was en De
rick wetend dat hij alles durfde jaagde hem
voortdurend uit gewaagde en strafbare stukjes
uit te halen, met het gevolg dat Douglas, die
nu eenmaal elke uitdaging móést aanvaarden
als de stoutste van de twee werd beschouwd
\1 gauw leerde hij straf als een onvermijdelijk
deel van z'n jonge leven aanvaarden en hij ver
droeg elk vonnis met stoïcijnse gelatenheid.
Er was een pijnlijk incident toen een bal over
een hoog, van punten voorzien hek rondom het
kerkhof bij Kew Bridge vloog. Toen Derick be
weerde, dat hij niet over het hek durfde klim
men, hees Douglas zich er tegen op. Hij viel
echter en bleef met zijn achterwerk in een der
punten hangen. Doodsbleek klemde hij zich vast,
niet in staat zich te bewegen. Eindelijk vond
de kinderjuffrouw hem en bevrijdde hem uit zijn
benarde positie. Zwijgend liep hij een kilometer
ver met haar naar huis, haar hand samenknij
pend van de pijn De dokter naaide de wond
met zes steken, maar de patiënt gaf geen kik.
Niet lang daarna ging Douglas naar de school
in Colet Court, waar Derick ook op was. Hun
tante Hazel, eveneens uit India gerepatrieerd,
vergezelde hen in de bus naar en van de school.
Dat waren vreselijke ritten, die ze nooit kon
vergeten, want altijd waren de twee jongens aan
het vechten. Derick was een levendige jongen,
doch Douglas in nog sterkere mate, want om
dat er altijd minder aandacht aan hem werd
geschonken, had hij behoefte zich te doen gel
den. Voor het overige had hij een opgewekt
karakter, was hartelijk en impulsief en liet zich
niet door onvriendelijkheden uit het veld slaan
In Colet Court was hij altijd aan het vech
ten en voornamelijk tegen grotere jongens. Het
was altijd dezelfde géschiedenis: grotere jongens
eisen dat kleine jongens uit hun buurt blijven
en Douglas stoorde zich daar niet aan. Na eer
tijdje hoefde hij niet zo vaak meer te vechten,
omdat hij maar zelden verloor, ofschoon het
nigmaal na felle strijd „onbeslist" werd; dan
kwam zijn grootmoedigheid boven, want hij was
snel bereid vrede te sluiten als hij een ander
verkelijk pijn had gedaan.
Toen ging Derick naar eentkostschool in Tem-
ole Grove, in de buurt van Eastbourne,
iaarmee kwam er wat meer rust in huis, be
halve dan in de vacanties. wanneer Derick thuis
kwam en Douglas weer met de tweede plaats
genoegen moest nemen.
(WORDT VERVOLGD)
pjET schijnt er voor de komendi
verkiezingen met de doorbraai
niet al te best voor te staan. Het ij
immers een oude waarheid, dat eet
kat die in nood zit vreemde sprongej
doet. En een vreemde sprong is he
zeker, wanneer we in het jongsti
nummer van het doorbraakorgaai
„Tijd en Taak" lezen, hoe daar Talmi
wordt geannexeerd als een man vai
de doorbraak en als een voorgangcj -
van de P.v.d.A. j\
Het is een wonderlijke redenering jg
waarbij de lezer, al lezende, de stel
lige indruk krijgt, dat de schrijvet zjj,
schrijvende, zijn gedachten niet mee
in de hand heeft weten te houden ve;
Men oordele zelf: „Schrijver van di Xei
stukje is zo ondeugend te verondei. bri
stellen, dat figuren als Talma heej -y
goed in het kader van de P.v.d.Ajma;
van nu zouden passen. Dat het li^h
't geheel niet vreemd zou zijn Talmi
te herkenen in degenen, die uit dipaa
C.H.U. overkwamen in wat wij Dooi! H
braak noemen. Zoals Lieftinck, Vaide
Walsum, Van Rhijn, en anderen. J^je
ik doe het. Ik annexeer doodgewoot pia
Talma als een geïsoleerde „dooii
braakfiguur" en voorganger van djeen
P.v.d.A." En hij eindigt: „Dus: rnste
Talma voor de doorbraak en voor dj®aj
P.v.d.A." Een wonderlijke redenerinj
en bepaald niet zo „doodgewoon" all E
de schrijver het wil doen voorkomet
Een wonderlijke redenering voor
al dadelijk twee dingen bedenkt; i
Talma een krachtig bestrijder
het socialisme en dat hij in
strijd voor sociale rechtvaardighelj de
op zijn beurt door de socialisten fe|
bitter bestreden werd.
0M met het laatste te beginnen:
lijkt ons voor de socialisten,
voor de socialisten van vandaag, i
meest pijnlijk. We willen in dit veiT
band een schrijver aanhalen, die zei i
hü is r.k. buiten de partija dir
staat: dr. T. de Ruiter OJF.M. in zijl Jra
bekende proefschrift over Talma. De| aai
schrijft onder meer: „Tegenove nia
Talma hebben de socialistische Si' j^t
merleden een zeer eigenaardige hou nie
ding aangenomen. Niets heeft ma hel
nag-elaten om hem, wiens sociale ai 1
beid primair gericht was op de ver
heffing van de arbeidersklasse, in zlji hei
legislatieve pogingen te dwarsbomen'
s de wijze, waarop Troelstri e(
Talma ondervond van de sodalis
ger nog was de bestrijding, wéllj i
Talma ondervond van de sosialiïhet
Duys. Van hem schrijft dr. De Rni
ter: „Een van de meest op de vow wo
grond tredende leiders der obstruct
Duys. Geen gelegenheid hea ue
hij voorbij laten gaan om Talma 2
zijn werk in het bespottelijke I
trekken".
Fel werd Talma door de socialisttj
bestreden. Fierder, maar stellig i
minder krachtig, bestreed hij
Jupiter tonans, zo noemde hem prol
Van der Vlugt om de wijze,
hij hen met woorden geselde. „In c
zegepraal der S.D.A.P.", zei
„kunnen wij niets anders zien i
een reactie tegen het individualism
waarbij de democratie geleld
wordt op de weg ener materialistisch
praktijk." En de socialistische
schiedschrijver Schaper betitelde her
als „een gevaarlijke tegencandidaj
wegens zijn populariteit als christo
lijk voorstander van sociale hervoij j
mingen".
^EKER, het is ons maar al te god
bekend, dat Talma ook onder zij;
geestverwanten niet altijd de stem
waardering vond, waarop hij reet
had en aanspraak mocht maken, li
aandacht verdient het, di
Talma onverstoord en onverdrote k*
vast bleef houden aan de gedachi
christelijke organisatie op pot 0t
tiek en maatschappelijk terrein.
Wanneer hij ook door geestverwa)
ten verkeerd werd begrepen, m« bj
dit hem leed hebben gedaan; wij wi aa
len zelfs wel zeggen: mogelijk mei p;
leed dan de bestrijding, die hij va! j1
socialisten en liberalen ondervoni Zi
Maar hij bleef op zijn post, waar hi P'
ging om het goed recht en de noo^ f
zakelijkheid van christelijke politiefc V(
en maatschappelijke organisaties. H; L
brak niet uit.
In een ander proefschrift over zijl a
persoon en werk dat van dr. J. Mj
Vellinga schrijft deze bijvoorbeeld'
„Talma's optreden heeft krachtll
meegewerkt tot het optrekken dr
christen-arbeiders onder eigen bi
nier".
Wie dit alles overweegt en bi
is nog slechts weinig bij wat zou zij
aan te voeren moet zich over d-
jongste socialistische annexatiepogln,'
verwonderen. Ook wie aanhanger b!
van de doorbraak zal bij enig naden]
ken moeten toegeven, dat deze ar
nexatiepoging het verleden van bi
socialisme miskent, een verleden di
ook door de P.v.d.A nimmer is affr
zworen. Erger- hij zal moeten
kennen, dat deze annexatiepoglnj
aan een piëteitvolle nagedachteiiii
van Talma te kort doet.
Advertentie
LIKDOORNS wonderolie
Ecitplekken en ekstei
ompelen met wortel en «1. Be-
e wonderolie, jodium en het pij
localne. Een Hesje NOXACORN Anti-
Isch Likdoornmiddel ven tL35 bespaart
