Jo Kruyder-Bouman
DE ANDERE WERKELIJKHEID
70-jarige schilderes
ALKMAAR heeft een
„WEES-WELKOM"-dame
FUCHSIA gedijt cdleen goed
ROEREI met
KAAS
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 31 MAART 1956
EERHERSTEL VAN HAAR
KUNST IN HAARLEM
In de bossen van Vogelenzang
geleden twee mensen rond: een man
was in lichtbruin fluweel gestoken en de vrouw in een groene
japon met oranje borduursels. Beiden droegen schilders-
attributen en de man bovendien een grote rugzak. Men kon
het dit min of meer excentrieke echtpaar aanzien, dat de
kunst beslag gelegd had op hun leven.
Het waren Herman Kruyder en zijn echtgenote Jo Kruy
der-Bouman. Ze trokken vrijwel dagelijks door de bossen en
verzamelden allerlei jachttrofeeën als bloemen, takken, spar
appels, e.d. Als ze dan thuis gekomen waren gingen ze die
bezittingen rustig bekijken. En dan was het als het ware een
wedstrijd wie het beste die herinnering aan het bos schilderde.
Herman Kruyder is in 1935 op
der sterkste coloristen die Nederland
ooit gekend heeft. Zijn weduwe viert
6 april haar zeventigste verjaardag.
Ter gelegenheid van dit feit heeft
een groep vrienden een ere-tentoon-
stelling georganiseerd in Museum
..Huis van Looy" te Haarlem, het
huis waar de schilder-dichter Ja
cobus van Looy woonde van 1913 tot
1930. Tot 22 april wordt die tentoon
stelling gehouden en het is de moei
te waard hier eens rond te kijken.
Jo .KruyderBouman is een wel heel
erg veelzijdige figuur op kunstgebied
geworden. De expositie bewijst dat. Er
zijn schilderijen, aquarellen, tekeningen,
pastels, houtsneden, collages en wand
kleden. En bij elk dezer vormen staat
men verwonderd over de kwaliteit, ar
tistiek en technisch.
Jo KruyderBouman beheerst vrijwel
all? technieken. Op de Rijksacademie
voor Beeldende Kunsten te Amsterdam
kreeg ze haar diploma m.o.-tekenen en
gedurende vier jaren was ze lerares aan
een meisjes-vakschool in Amsterdam.
Eigenlijk heeft ze van haar vroege kin
del-jaren hf gèschilderd. Als kind kon ze
zo heerlijk fantaseren. Wat ze tekende
of schilderde was altijd een droom. En
toen ze later voor de klas stond pro
beerde ze haar leerlingen te beïnvloeden
met haar dromen. Ze bracht de jeugd
in direct contact met de natuur, ze
leerde de meisjes van de vakschool de
bewondering voor het kleine, maar scho-
Jo Kruyder-Bouman
bij een van haar
schilderijen, een
onder-water fantasie
Liefde tot de natuur
Als het de leerlingen niet duidelijk
was tekende ze het voor op het bord.
Of ze nam een stuk papier om er haar
..oerwoudvegetatie" (zoals ze het zelf
noemde) op vast te leggen. De leerlin
gen genoten van haar verhalen en van
haar liefde voor de bloemen, de plan
ten en de dieren. Toen ze in 1910 met
Herman Kruyder trouwde werd dié lief
de voor de natuur nog versterkt. Want
ook haar man kon urenlang door de
bossen en de duinen dwalen.
Vele malen ook vond men het echtpaar
Kruyder in Artis in Amsterdam. ..Blijf
jij maar hier bij de vissen", zei haar
man dan, „ik kom je straks weer opha
len". Dan zat Jo KruyderBouman ir
volkomen concentratie bij haar vissen
Ze beschouwde het vissenleven in hei
aquarium ert registreerde de bewegingen
de i
het water. Dat bracht haai
de
alles in zich opgedronken
lijk speelse en kleurgcvoelige verbeel-
had-
ven met tekeningen. Daarnaast was het
het naaldwerk, dat haar fascineerde.
Met allerlei lapjes, kantjes, strookjes,
draadjes en restjes wist ze wonderen te
bereiken. Haar grote en kleinere wand
kleden zijn er de bewijzen van. Hoofd
zaak voor haar is echter in het naald
werk de achtergrond. ,,Ik moet een bij
zonder mooie lap als achtergrond heb
ben. anders kan ik niet beginnen. Van
de achtergrond ga ik namelijk uit", zegt
ze. Nooit ook zal ze vooraf op de lap
een tekening maken. De stukjes goed
worden er direct op genaaid. Én daar
door wellicht heeft dit werk zulk eer
spontaan karakter, spontaan in
spontaan
kleur. Bovenal bijzonder
fijnzinnig en artistiek.
Jo Kruyder-Bouman en haar man
hebben lange tijd in Haarlem gewoond,
maar er indertijd weinig waardering on
dervonden. Men vond beiden te modern.
Dat is allemaal veranderd en juist
daarom is de tentoonstelling van het
werk van Jo Kruyder-Bouman
thans te beschouwen als een
soort eerherstel. Haar beeldend
vermogen, haar vaak speelse
geest (o.m. In de vele poppen
schilderijen) haar gevoelige
sfeertekening en bovenal haar
fijnzinnig kleurgevoel zullen
thans velen verrassen. Er spreekt
uit dit werk een grote liefde.
Het is volkomen vrouwelijk van
opzet en wellicht daardoor
zo aantrekkelijk. „Das Ewig-
Weibliche zleht uns hinan" mag
bij Goethe dan een andere zin
hebben gehad, hier is het
realiteit.
Jo Kruyder-Bouman is eén
der meest gevoelige schilderes
sen geworden. Haar feilloos ar
tistiek vermogen heef? ons me
nig schoon werk gebracht. Het
èerherstel in Haarlem ter ge
legenheid van haar 70ste ver
jaardag mag gelden als een
eerherstel in ons gehele land.
In Alkmaar is mevrouw J. Olicmans
Addeson begonnen met wat men een
particuliere „Wees-Welkom" ser
vice zou kunnen noemen. Zij heeft zich
hierin gericht naar Amerikaans voor
beeld. In de States Is het nl. al veel
langer de gewoonte, om, wanneer nieu
we bewoners zo'n dag of drie, vier in
de vreemde stad wonen, hen te bezoe-
en en op de hoogte te stellen van alles
at de nieuwe bewoner over zijn nieu-
c woonplaats zou moeten weten.
Mevrouw Oliemans is daarmee nu in
Bij rijst en macaroni
hoort verse groente
Het gebruik
schotels is de laatste
meer en meer toegenomen. Toch
goed, in de regel aardappelen
voor de vitamine C zorgen) en nie
bij uitzondering een hoofdschotel
rijst of macaroni te eten. Als groenten
passen het best de felgekleurde soorten
en de groenten met niet te flauwe
smaak, zoals spinazie, gebakken uien,
savoye- en groene kool, prei, erwten en
snij- of sperciebonen.
Goede combinaties zijn: macarohi mei
gehakt en tomatensaus, plus sla van an
dijvie of witlof: rijst met eieren en
kerriesaus, plus snijbonen of kropsla;
gort met stokvis, gebakken uien en mos
terd, plus sla van geraspte wortel en
Andere rpogélijkheden zijngort met
hachee van vlees, node bieten; macaro
ni met soepgroenten erdoor en knak
worst ér bij: spaghetti met roerei en
spinazie; rijst met ham. doperwten
met worteltjes gemengd: „bahmi" van
héér- macaroni met kool, prei en varkens-
behoeven zich niets te ontzeggen
Hoe men vorstelijk kan eten
en toch slank worden
Alkmaar begonnen. Ze kent haar stad
op een duimpje en ze brengt voor haar
bezoek dan ook een plattegrond
:n met een bloemetje of wat lekker-
nijen, om meteen al een plezierige
sfeer te scheppen in zo'n gesprek. De
;te mensen vinden het erg prettig
..bron van inlichtingen" op bezoek
te krijgen, ze krijgen het gevoel „er
te horen", aldus mevrouw Olie-
n zakelijke basis voor haar optre-
heeft mevrouw Oliemans gevonden
>en grote groep middenstandsbedrij-
Die zorgen er voor, dat de Alk-
rse ..Mlss Welcome" niet met lege
handen behoeft te komen. Gratis toe
gangsbewijzen van schouwburgen, het
gratis stomen van costuum of japon,
het gratis service verlenen van een cor-
settenzaak dat zijn zo van die ver
rassingen die een nieuwe-ingezetene var
Alkmaar te wachten staat.
Een prijzenswaard initiatief dus. dat
de nieuwe Alkmaarder wel het gevoel
moet geven dat hij welkom is in de
nieuwe stad van inwoning. Maar of op
den duur het ideële element niet
schaduwd zal worden door het com
ciëlê? We weten het niet. Natuurlijk,
het is bijzonder leuk dat je inplaats 1
overstroomd te worden door folders
drukwerkjes, nu een heuselijke dame
op bezoek krijgt (als je daar tenmin
ste drie dagen na de verhuizing al
te porren bent); maar er kon wel
een dag komen waarop het hartelijke
glimlachje van welkom een soort „be
roeps-grijns" wordt en dat de inlichtin
gen over de nieuwe woonplaats uit niet
veel meer zullen bestaan dan het aan
bevelen van leveranciers, die deze actie
steunen.
Wij moeten ons verstand, onze ge
dachten gebruiken bij ons eten. Dat
is de enige weg die naar gesondheid,
welbehagen en gewichtsvermindering
leidt. Een mens op de honderd be
studeert in de restaurants de spijs
kaart aandachtig, denkt even na en
geeft de kelner een nadrukkelijke
bestelling voor een goed gecompo
neerd maal, in overeenstemming met
zijn gewoonten, zijn verlangens en
zijn behoeften. Velen onzer echter
lezen het menu als een boek over
hogere wiskunde. Kiezen wat wij
zullen eten schijnt een onaangename
taak, ons door het leven opgelegd.
Aarzeling, onzekerheid en vrees voor
de kelner leiden ten slotte tot een
haastige bestelling,' die weinig ver
standig is en zelfs de eter, die de be
stelling heeft gedaan, niet bevredigt.
WIJZE RAAD
Deze wijze raad en juiste opmerking
troffen we aan in het in het Ne
derlands vertaalde boek van de
Amerikaan Martin Lederman, een
voedingsdeskundige, (uitg. Con
tact, Amsterdam). Dit boek heeft
een aantrekkelijke titel „De Slanke
Fijnproever" en het vertoont
zijn opzet zo'n nuchterheid, dat we
geneigd zijn te zeggen: de-slanke-
lijn-houden is tóch eigenlijk het e\
van Columbus.
We maken wel eens grapjes over
eetlust en naar gelang daarvan, de
omvang van ons zelf, van vrienden
of kennissen, maar als men be
denkt, dat mensen, die 15 a 25 pro
cent te zwaar zijn, een 44 procent
hogere kans om te sterven hebben
dan iemand van middelmatig ge
wicht, dan kan men zich voorstel
len, dat de schrijver zwaarlijvig
heid een ernstiger bedreiging noemt
dan beschonken chauffeurs en oor
log.
Alcohol was in de negentiende eeuw
de grote vijand van het leven, voor
onze eeuw is dat de zwaarlijvig
heid. Het is niet te ontkennen, dat
vooral in een tijd van welvaart,
zoals wij thans beleven, de verlei
ding groot is, aan het eten zoveel
aandacht te besteden, dat men door
het te veel, door de overvloed, te
weinig aan de lijn denkt, waardoor
men eigen gezondheid en welbe
vinden schaadt.
ZELF 200 POND
De schrijver kan uit ervaring spre
ken, want hij woog zelf 220 pond
en onderwierp zich gedurende
kwart eeuw aan 17 Verschillende
vermageringskuren. Hij voelde er
zich ongelukkig- bij, ontzegde zich
alle gastronomische genoegeits en
nam daarna altijd weer evenveel
in gewicht toe, als hij was afge
vallen.
Toen kwam hij op de gedachte van
een eenvoudig en medisch verant
woorde methode door allerlei en
vooral gevarieerd lekkers te eten
.li*, ie blijven.
Dit boek wekt vertrouwen bij het
lezen, omdat de schrijver er blijk
van geeft de Hollandse keuken
goed te kennen. De vaderlandse
delicatessen weet hij hogelijk
waarderen zelfs. Ook de inleiding
van dr. J. Doijer draagt er toe bij
de volle aandacht te richten op hei
dagelijkse menu, waarbij de
dekking van de grootte van
persoonlijke portie wel in het mid
delpunt staat. „Minder brood
minder aardappelen" is het wacht
woord voor de Hollander, die door
gaans veel te zwaar eet. De menu's
met de caloriewaarden erbij zien er
goed uit. Lederman heeft er slag
van. smakelijke spijzen op smake
lijke wijze aan en op te dienen: het
boek leest men als éen roman. Wel
vragen wij ons af, of dergelijke du
re menu's bifinen het bereik liggen
van beperkte beurzen.
Wij waarderen dit boek, omdat het
uitgaat van het standpunt: gebruik
uw verstand en betracht matigheid.
En als zodanig bevat het goede
richtlijnen, ook voor de Christe
nen, indachtig aan Paulus' woord
in 1 Korinthe 10 31 „Of gij dus
eet of drinkt, of wat ook doet, doet
het alles ter ere Gods".
Daarmee achten wij de exegese juist
gesteld, juister dan die van de
schrijver in zijn hoofdstuk Verlei
ding en appelen", waarbij Leder
man zich afvraagt wat Eva eigen
lijk heeft gegeten. Een dergelijk
ge(mis)bruik van de Heilige
Schrift kan ons niet bekoren.
R. W.
vtftctrtrü-ti-hiftrtvii-tfti-ti-li-irüii-b-ü-'j-irirtiii-iz-tió-trCrtrtrirfvtrirtfifirtTÓó-trü-ivtrü-tz-trtrti-trCrtrb-ti
vlak
voor
het
raam
De Fuchsia is een ouderwetse
kamerplant, die helaas niet veel
meer aangetroffen wordt. Dat is
heel jammer, want ze bloeit een
lange tijd met sierlijk gevormde
en fraai gekleurde bloemen, die
op grote, ouderwetse oorbellen
gelijken. Daarom heet de Fuchsia
hier en daar „bellebloem".
Nu is het waar, dat de Fuchsia sóms
de nare gewoonte heeft bloemen en bla
deren te laten vallen, soms onvoldoen
de of heel geen bloei vertoont. Het is
waar. dat de plant geneigd is zich
eenzijdig te ontwikkelen. Maar de-
arigheden zijn geen eigenschappen
de Fuchsia, doch een gevolg van
het niet goed behandelen.
De Fuchsia wil alleen goed groeien én
bloeien, als ze in het volle licht staat,
vlak bij een zounig raam, waardoor het
licht ongetemperd binnen valt. Als dat
licht tegengehouden wordt door tegen
overstaande huizen en (of) bomen, neem
in maar geen Fuchsia's!
Men heeft er geen idee van, hoe
veel licht alleen al door het venster
glas wordt tegengehouden. Dat is
maar eventjes 80 pet, Eén vijfde
deel komt dus alleen maar door. En
op één meter afstand is het maar
een tiende deel. Onze ogen, die zich
aanpassen aan de sterkte van
licht, merken dat niet op. Toch
het zo lichtmeters leren het ons.
Het eenzijdig naar het raam groeien,
in gevolg van de grote lichtbehoefte,
an men gemakkelijk voorkomen door
elke dag de plant wat om te draaien.
In de zomer, de periode van groei en
bloei, geve men vaak mest en bespvoeie
liefst met een verstuiver, de fuch-
nog vóór de zon er op schijnt. In
de winter is de beste plaats een koel.
vorstvrij vertrek, ook vlak voor het
raam. Geef dan geen mest en maar
weinig water.
In februari-maart begint de plant
weer op te leven, Dan is het tijd om
nieuwe aarde ibloemistenaarde) en wat
meer water te geven. En als de groei
goed doorzet, moet er ook weer mest
gegeven worden.
De eerste jonge scheuten kunnen uit
stekend benut worden om te stekken, om
zo nieuwe planten op te kweken. Die
jonge uitlopers snijdt men, als ze ca, 5
cm lang zijn, met een heel scherp mes
af. liefst mét een dun schijfje van de
tak, waarvan men afsneed. Zo'n stek,
met een hieltje, zoals men dat noemt,
zet men in een mengsel van half turf
molm en half scherp zand. Als ze een
maal wortel hebben gemaakt, zet men
ze in goede bloemistenaarde, plaatst ze
op een lichte plaats, maar men were
voorlopig felle middagzon.
Wil men een mooie, bossige plant,
dan gaat men al heel gauw de jonge
toppen afnijpen en herhaalt dit een poos
je met de dan ontstane scheuten. Dit
moet men niet al te lang volhouden,
omdat de bloei er door opgehouden
wordt.
1 Een fleurig tafellaken, een vaas met
voorjaarsbloemen en een mandje of
schaaltje met al dan niet gekleurde
eieren dal zijn de eenvoudige attribu
ten voor een gezellige maaltijd.
I Eieren eten met Pasen is in vele ge
zinnen een traditie geworden, oftchoon
het wel niet meer zó zal zijn, dat er
hele wedstrijden georganiseerd worden
„wie de meeste op kan"! Daarvoor zijn
de eierenook de ,/lrie'ljes" te duur.
En het w per slot van rekening ook
niet de bedoeling met de gevolgen van
overladen magen te gaan tobben.
I Nee, als u dan tóch wat meer eieren
dan anders in huis hebt, en u mocht
ze op het moment dat u dit leest nog
niet gekookt hebben, maakt u dan eens
ies of geroosterde sneedjes brood. U
heeft dan aanzienlijk minder eieren no-
toch feestelijk. En het is
een ogenblik.
het i
1 Voor vier personen heeft u nodig: 2
eieren, 2 eetlepels melk, 25 gr geraspte
kaas, peper, zout, boter. Klop de eieren
los met peper en zout, voeg melk en ge
raspte kaas toe. Smélt in een koekepan
wat boter, laat hierin de ciermassa stol
len, roer dan de gestolte massa van de
bodem los. Verdeel de nog iets vochtige
eiermassa over de toast of het gerooster
de brood. Schik alles op ern schotel,
garneer met wat peterselie of strooi wat
fijngehakte peterselie over het roerei.
de mening nogal uiteen lopen,
het algemeen de 23-jarige leef
tijd voor meisjes en iets ouder voor jonge mannen,
geschikt geacht. Het aantal gehuwden onder de twintig
jaar ia in ons land din ook niet groot.
Anders staat het, zoals u kunt zien op deze grafiek,
met landen als Egypte en de Ver. Staten. Van de dui
zend huwbare meisjes zijn in die landen resp. 160 en
140 gehuwd. In Nederland daarentegen 19! Maar de
animo om jong te Trouwen ia in Amerika nu eenmaal
groot, groter zelfs dan in andere landen, want in
Canada bijvoorbeeld is het percentage al de helft
minder dan in de Ver. Staten. Dat Egypte de kroon
spant, ia niet zo'n wonder, in de Oosterse landen gaat
het léven nu eenmaal veel vlugger.
Het is wel opvallend dat het aantal gehuwde mannen
onder de 20 jaar in geen verhouding staat tot het aantal
gehuwde méisjes van die leeftijd. De oorzaak zal wel
liggen in het feit, dat meisjes vlugger volwassen zijn
en dat in de meeste gevallen de sociale positie van de
man onder de twintig jaar veel te wankel is om al een
huwelijk te kunnen sluiten. Amerika spant ook hier
de kroon, het aantal is zelfs groter dan in Egypte!
Voor een goed begrip van deze grafiek geldt, dat de
verschillende cijfers voor de diverse landen in een juiste
verhouding zijn genomen, zodat zij voor ieder land te
vergelijken zyn.
Gehoord:
paar
nylon kousen dragen ter waarde van
2400 gulden. Dit heeft de Hollywood se
kousenexpert Willys de Mond bekend
gemaakt. Het zijn kousen, bespikkeld
met heel kleine diamantjes.
Margaret Truman heeft hierop snel
gereageerd door een vriendin. Marga
ret Carson, te laten verklaren, dat zij
..mooie, doch eenvoudige kousen zou
dragen, net zulke als ieder ander meis
je op haar trouwdag."
Dezelfde mijnheer De Mond heeft nog
gezegd, dat hij Grace Kelly voor haar
huwelijk met prins Rainier reeds een
paar kousen ter waarde van 550 gulden
heeft geleverd.
Deze kousen zijn volgens hem bezaaid
met parels. Maar Grace Kelly heeft er
geen commentaar op geleverd.
Een der mooiste aquarellen van de kunstena-
CORN. BASOSKI rCs„Bomengroep met kippen en winterzon".
dan zingen tienduizenden ge- is opgestaan! Hij heeft voor
Je lukkiger kinderen dan jij: óns de dood overwonnen!"
..Nu jaagt de dood geen angst Wij zijn toch dikwijls zulke
meer aan want alles, al- grijze. grauwe Christenen,
les is voldaan. Wie in ge- Wij staren ons blind op déze
al haar zonden
oxs zevenjarig buurjon
getje moet v au' r,°
psychiater. „Hij hééft
vertelde zijn moeder mij.
„Hij tobt maar over de j00f 0p Jezus ziet, die vreest aarde
dood".
„Over de dood??
ik hoogst verbaasd.
gaat. Over tienduizend jaar mei
zal de mens er zus of zó uit-
zien. En tienduizend jaar ge
leden waren we nog aap-men
sen. De opgravingen bewij-
het. Ik hoorde
dood en helle niet." ellende. En die laatste bladzij oude blinde dominee, die v
vroeg Maar met Hansje mag niet van de bijbel is voor ons
het geloof gesproken geen werkelijkheid. De nieu-
aarde.
Over dat open graf schalt de
triomf jubel: „Dood waar is
uw prikkel, dodenrijk wgar
is uw overwinning?"
Moge God mede door óns
blijmoedig geloofsgetuigenis
„Ja,
dat terwijl er worden. Dat
>e- we aarde? Dat i
nóóit over die din-
- 'J j iien zyn uua
gen gesproken worat, dat ter zal hem
begrijp je wel Dat be
greep ik maar al te goed.
Hansje is nog nooit in een
kerk of naar een zondags
school geweest. Hansje
vaag toekomstbeeld, de
getallen hoor goochelen. In waarlijk opgestaan. Halleluja!
verlossen. Zóu hij 1
Ik denk aan andere kinde
ren, die in hun jeugd al van
deze aarde werden weggeno-
Ecn jongen
zijn angst denken. Iets irreëels. En tóch ieder geval kunnen wij wat
is het de enige
in ons leven, cue
duurt. Onlangs had een
minee het voor de radio
MARGARITHA
do- cijfers gebruiken, 't Is nog brief.
Teske. Dank 1
fijne
i'n klein poosje dat v
die wel een jaar geweten
de openbare lagere school. heeft dat hij ging stervcn. Gf
Hansjes vader en moeder nee nu zeg ik het niet
gaan ook nooit naar de goed. Over sterven, over de
kerk. Ja, ik begrijp het dood dacht of sprak hij niét.
volkomen, dat er bij deze Hij^ wist dat hö
mensen nooit, of zeker in mt'
de laatste plaats over de J:®.
dood zal gesproken wor-
den.
Maar uit één of andere zjjn
duistere bron rijzen in er e
Hansje's hart de vragen hem
Jdaakt God de dood?"
„Voel je de dood?"
gaan. Dat kind lééf- „Vergeten aarde". Daar be- deze aarde in haar oude ge-
Pasen uit en zag vol- doelde hij de ons door God daante zien. Wat
- - door
komen óver dood en graf beloofde
heen. Die waren er niet meer voor ons
hem. Toen op Gods klok aarde m
uur geslagen was daalde mand me
en engel neer en droeg ben. waa
Huis._Veilig in Je- zai zjjn
Christus gelijk met het eeuwig, onver-
•rwörven uwe derf lijk leven op de nieuwe
Daar, waar nie- aaide waar ieder zijn (haar) niet zeggen, dat ik nooit
verdriet zal heb- eigen lichaam, dat precies bij
Mevr. dc. J.-V. Dank voor
uw schrijven en het mij toe
gezondene, dat inmiddels al
naar bedoeld adres is door
gestuurd.
Mhr. J. H. te W. Of ik er
wel eens buiten sta? Goddank
nee! Ik zou zondigen door zó
aan de liefde en de genade
van God te twijfelen. Ik zou
écht de moed niet hebben om
zó wantrouwend ten aanzien
Hèm te zijn. Dat wil
i diep en donker dat zit.
niemand eenzaam die geest past, weer terugont- Ja hoor! Maar de Here Je-
haalt me er toch altijd
- gauw uit. Nu het mor
al gen Pasen is, staan we toch
ook niemand te vangt? Maar dan in onsterf-
Precies zoals horen zal krijgen, dat hij üjke schoonheid. Ais wij
heeft.
7REEMDE VRAGEN
kind
jaar.
Vragen, die bij tussenpozen den als dit kind? Als wjj
dit Wonder indenken
geen nacht de milliarden kinderen Gods, zeker samen op de berg?
zal die vóór ons geleefd hebben Is heus beter, dat u daar
en van' hen. die nog na or
zullen komen, dan duizelt 1
als opstan
dingskinderen in deze wereld
•ertoonden.
dagen uit dat kleine hart
geperst worden. In de ogc n
van het zeer stille, in ~:~h-
zelf gekeerde ventje gloeit het licht van Christus'
dan een panische angst. winning afstraalde, zouden
Vragen, waarop de ouders dan nog
en de huisarts geen bevredi- kleine ei
gend antwoord vinden en
daarom wordt alle hulp ver
wacht van dc psychiater.
Ach, bang klein mensen
kind, straks is het Pasenl En
'lijk veel
grote „Hansjes"
heen leven? „Bood
schapt het Mijn broederen!
Zegt het een Petrus,
Wat leven wij bitter weinig
uit die verwachting. En wat
vertellen wij onze kinderen
weinig van. Wie zal zeggen,
wie hoe kort het nog duren zal
ver- voor het laatste uur der we- heeft ecu-,
reldgeschiedenis slaat? zus. Niet:
U moet eens opletten, dat hebben"
hoe méér Jezus' voorzeggin-
gen over het laatst der da
gen in vervulling gaan. des re werkelijkheid dan
komt staan,
uw dal der
is die andere nederigheid uit naar boven
werkelijkheid in ons leven, staat te schreeuwen, dat ik
den Zoon gelooft, de diepte maar eens dóór
rig leven", zc..t. Je- moet met m'n neus in 't stof.
„zal eeuwig leven Dat heeft Hij voor mij ge
lee die hééft het daan, weet u. En nu hoef ik
1. Dank zij onze Heer en Za- het niet nog eens over te
ligmaker. Pasen ls de andc- doen. Die berg heet geen
te sterker de mensen gaan waarop wij
°t grote getallen, Pasen is ee
deze oude aarde nieuw leven,
„Hoogmoed", maar: „Gods
blind staren, vriend'lijk aangezicht, geeft
open graf, een vrolijkheid en licht."
en nieuwe he- M-
dat volgens een officieel decreet in
Moskou een Russische vrouw, die een
kind heeft gekregen, 112 dagen vry
van haar werk zal krijgen ln plaats
van de huidige 77. Als het een twee
ling ls geworden, krfjgt de moeder
een verlof van 140 dagen.
Gezien:
een moderne sche
merlamp, bestaan
de uit de geraam
tes
ge
wone schemerlam
pen. De smalle
kanten waren aan
elkaar gelast, zo
dat er een zand-
lopervorm was
ontstaan. Daarom
heen was stof ge
spannen, zodat het
voor het oog dus
een grote koker
leek.
Gelezen:
ln de „Daily Mirror", dat de New-
yorkse Mode Academie mevrouw
Mamie Elsenhower voor de vierde
keer de jaarljjksc onderscheiding
heeft toegekend van „de best geklede
vrouw ln het openbare leven". Mar
garet Truman werd voor de tweede
maal „de best geklede vrouw op het
concertpodium" genoemd.
