DE DOOD VAN HET
GANZENBORD
EISENHOWER LOOPT
STEEDS VERDER UIT
Makarios zei: „Over een dag
of tien ben ik terug"
DRAAIEND
RADIOKNOP
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
DIE AVOND ZAT ER EEN VREEMDE, ZONDERLINGE
MAN IN DE KAMER. MEN NOEMDE HEM
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 17 MAART 1956
stallig werk afgedaan en het
was laat geworden, maar dat
weerhield er mij niet van toch
een eindje te gaan wandelen alvo
rens mijn bed op te zoeken. Ik
moet eerlijkheidshalve toegeven,
dat ik van nature een tikkeltje
aan de gemakzuchtige kant ben
en ook een beetje slordig, u weet
wel. eh, zoiets van: het is wel in
orde, en zo, en daarom durf ik nu
nog niet met zekerheid beweren,
dat ik bij het verlaten van mijn
huis, de deur achter mij dicht trok.
Want de deur stond open bij mijn
terugkomst. Niet een flink eind,
maar op een kiertje, psycholo
gisch gezien net voldoende om
bange mensen angst aan te jagen.
Ik overlegde een ogenblik wat ik
zou doen: de politie waarschuwen en
een onderzoek in mijn kamers laten
instellen of maar kalmweg naar bin
nen gaan en de dingen, die gingen
febeuren, over mij laten komen. Ik
esloot tot het laatste. Heus niet, om
dat ik zo'n flinke jongen ben, maar
alleen omdat ik geen zin had naar het
naar het dichtstbijzijnde politiebureau
te lopen. De enige maatregel die ik
nam was mij van mijn schoenen ont
doen om te trachten, ongehoord, een
kijkje in mijn kamers te nemen en
de inbreker, zo hij daar mocht zijn,
te verrassen. Op mijn kousen
sloop ik de trap op en de
gang over, geruisloos opende
ik de kamerdeur en gluurde
naar binnen.
m koki mum j
hein waalwijk
laat u mij gaan zonder dat ik haar
behoef uiteen te zetten, waarom ik
in een woning werd aangetroffen. Nou
wat zegt u ervan? Geef ik u een
eerlijke kans of niet?
Top, zei ik, dat doen we.
FAE MAN werd een en al bedrijvig
heid. Gaat u zitten, zei hij, en hij
schoof één van mijn stoelen aan. Hij
verwijderde een paar boeken en een
vaas met bloemen van de tafel en
haalde uit de binnenzak van zijn jas
een stuk papier, waarop het ganzen
bordspel stond afgebeeld en dat hij
voor zich uitspreidde.
U gooit eerst, zei hij' joviaal, ik
geef u alle kansen. Vooruit. Tien, telt
u maar af. Juist daar moet u staan.
Leg er maar een knoopje neer. Hier,
u een zwart knoopje en ik een wit,
dan vergissen we ons niet. En nu.ik.
Wat? Vijf. Meneer u bent me de
baas. Tjonge, tjonge, wat vind ik het
prettig, dat ik u heb ontmoet. Ik
speel altijd alleen, maar daar is geen
aardigheid aan. Zo dood, vindt u
niet?
licht. Alle lampen brand
den. Voor mijn kast met oud-
Hollands zilver stond een
man in aandachtige beschou
wing. Hij had de handen op
de rug en ik zag, dat die
handen leeg waren, dat er
geen revolver in rustte. Dat
gaf mij moed. Ik kuchte.
Langzaam draaide de man
zich om en ik keek in een
blozend gelaat en in een paar
lachende ogen.
Goede avond, zei hij.
Goede nacht, antwoordde
ik.
De man schrok. Hij keek op
zijn horloge. Waarempel, u
heeft gelijk, het is al na
twaalven. Hij zuchtte. Ik trad
mijn kamer binnen en nam
de man op van top tot teen.
Ik ben er natuurlijk bij.
Het was geen vraag van hem,
maar een berusting in iets, dat
onafwendbaar scheen.
En gloeiend, gaf ik toe, en
ik loog: er is geen ontkomen
aan. Het hele blok panden is afgezet
door de politie. Ik behoef slechts tg
fluiten en de rechercheurs komen u
arresteren.
Ik weet niet of U er nog behoefte
aan heeft uw verblijf in mijn huis te
verklaren, maar als dat zo is, doe het
dan nu. Als u eenmaal bent wegge
voerd. zal geen enkel beroep uwer
zijds op mijn medelijden u baten. Dus:
Wat heeft u mij te vertellen?
TAE MAN antwoordde niet onmiddel-
•*-' lijk. Toen zei hij: meneer wees
verstandig. Zie ik er uit als een in
breker? Heeft u kijk op herenkleding?
Gelooft u, dat inbrekers rondlopen in
costuums, zoals ik draag? Nou?
De man droeg inderdaad, zoals
men dat zegt, een duur pak, en ik
vergeleek het met het mijne, dat al
kaal begon te worden en hier en daar
glimplekken had. Nee, gaf ik toe, u
maakt op' mij niet de indruk van een
inbreker of u zou een gentleman-in-
breker moeten zijn.
Hij scheen verrast. Een gentleman-
inbreker, herhaalde hij langzaam, ja,
dat zou natuurlijk kunnen zijn, ja. Hij
haalde met een onverschillig gebaar
de schouders op. Waarschuwt U de tr-üir-trlrtrtrCi'irü-trtrü-triftrtrlrtrtrtrtrti-trtrtrtrtr'irii'tr
politie maar. Ik zal ze dan zeggen, g
dat ik een huis passeerde, en dat ik 1 1 1 1 ..„J
de deur zag openstaan. Dat ik, in de g [VllCDCl Dll QC IllSSS&JCUgQ
Nu zit er spanning
het winnen? Ja, u weer, goed zo: drie
En nu ik. zes. Geen slechte gooi van
mij. Begrijpt u meneer, dat dit spel
er helemaal uit is? Ik heb het ge
leerd van mijn grootmoeder tijdens
de lange winteravonden. We speelden
dan om kaakjes. Ja, je zou natuurlijk
ook om geld kunnen spelen, maar
daar ben ik in principe tegen. Geld
wekt altijd hartstochten op. Nu ik
weer, hè? Nou, nou twaalf, dat komt
niet dikwijls voor.
DIJ DE VEERTIENDE WORP zat ik
op de dood. Pech, meneer, pech,
zei de man. Jammer. Maar goed, ik
geef u nog een kans. We beginnen
opnieuw. Het is nu toch laat. Ik keek
op de klok: het was kwart voor drie.
Nog één potje, zei ik. Accoord Van
Putten, riep de man. Maar nu ik
eerst, nietwaar, dat is billijk. U bent
zoëven begonnen. Nu u weer, en ik
weer, juist, even het knoopje verzet
ten, uw beurt en mijn beurt. Ja, door
gaan, dan blijft het leuk. U kunt aar
dig met het spel overweg, prees hij,
ik zou zo zeggen,- dat u het
wel dikwijls in uw leven
gedaan moet hebben. Ja, ik
geioof niet. dat ik mij ver
gis. De manier waarop u het
knoopje verzet verraadt rou
tine. Kom. kom, u behoeft
er zich niet voor te schamen
Ik zeg altijd maar zo een mens
kan beter ganzenborden dan katto-
kwaad uitvoeren, wat u. Heel knap
gegooid, meneer: een zes en een vier.
samen tien. Hé. wat is dat jammer,
net één te veel. u zit er weer in.
UET WAS half vier toen ik het twee
de potje ganzenborden verloor
Ik kreeg nog een derde kans, maar
die had ik om half vijf verspeeld.
Meneer, zei de man, wees" ervan
overtuigd, dat ik graag vóór u deze
drie spelletjes had verloren. Het is wel
zuur voor u. dat u in uw eigen
huis de boot bent ingegaan. Trek u
er zich maar niet te veel van aan.
Een volgende keer wint u weer eens.
Kom, laat ik maar opstappen, u zult
wel naar bed willen. Ik trouwens ook.
Of zullen we nog eerst een kopje kof
fie drinken?
Ik ging naar de keuken en zette
koffie. Hij dronk mijn koffie en rook
te mijn sigaretten. Om zes uur had
ik er spijt van als haren op mijn
hoofd, dat ik hem niet onmiddellijk
na mijn thuiskomst het huis
had uitgezet. Om half zeven
zei hij: nog even zakelijk,
meneer, ik neem aan, dat
alles nu vereffend is? Ja,
antwoordde ik mat, het is in
orde. Ik zal er niet over spre
ken, beloofde hij, laat het
maar tussen ons blijven. Hoe
zit het met de politie? Het
was zeker maar een grapje
van u, dat het huis was om
singeld. Ik knikte en lachte
wat. Hij gaf me een hand.
Meneer, tot ziens en bedankt
voor de gastvrijheid. Voor hij
de straat kon zijn uitgelopen
lag ik al, doodmoe, onder de
wol. Ik kon nog een uurtje
slapen.
TK SCHROK 's middags om
twee uur wakker. Ik snel
de naar de telefoon en belde
mijn chef op om hem te zeg
gen, dat ik ziek was. Wat heb
je? vroeg hij deelnemend. De
ganzenbordkoorts, zei ik. Geef
me behoorlijk antwoord als
ik j-e wat behoorlijk vraag,
blafte hij. Terneergeslagen
ging ik naar de slaapkamer
om me te kleden. Op de mat
voor de deur lag de post.
Wat brieven en een ochtend-
Want wie zal blad. Ik sloeg de krant open. Op de
voorpagina stond een groot opge
maakt bericht.
Ik las: De hoofdcommissaris van
politie te Amsterdam waarschuwt te
gen de praktijken van een man, die
in restaurants contact zoekt met be
zoekers en hun voorstelt uit tijdver
drijf ganzenbord te spelen. Uit ver
klaringen van slachtoffers is gebleken,
dat de man na een paar spelletjes,
tracht zijn mede-spelers er toe te be
wegen geld in te zetten wanneer een
van hen op de dood komt te staan.
Wie dit drie keer overkomt heeft het
spel verloren. Naar verluidt zouden
op deze wijze duizenden guldens door
de slachtoffers zijn verloren. De r
die buitengewoon behendig is in
spel, heeft al de bijnaam van:
dood van het ganzenbord. Ik las het
bericht een tweede keer en keek toen
naar de foto er boven. Het wa:
foto van de man, die die nacht mijn
gast was geweest.
In het jaar 1582
Op zondag 18 maart pleegde
Jean Jaureguy aanslag
Leven van Prins van Oranje in gevaar
Het komt niet zo vaak voor, dat
de historische datum 18 maart op
een zondag valt. Nu dit in 1956
weer het geval is, denken we
terug aan het jaar 1582. Ook toen
gaf „de kalender" voor 18 maart
dc zondag aan Het was de ver
jaardag van de hertog van Anjou.
Maar niet daarom is die datum
geschiedkundig van belang. Een
andere gebeurtenis vond plaats,
die het hart van het Nederlandse
volk raakte.
Op het lev
volle lev
Wm
Geef mij uw mening - geef mij uw mening - geef mij
Opinie-onderzoek geeft hem 66 pet.
Amerika is zich wéér aan het druk maken over opinie
onderzoeken. Destijds verraste Hairy S. Truman de door de beroemde
-George Gallup ingezamelde openbare mening volkomen door ondanks
de andersluidende voorspellingen t.och Thomas E. Dewey in de
verkiezingsstrijd te verslaan.
Nu draait de (malle)molen voor
de komende presidentsverkiezingen
opnieuw. Nog wel niet op volle toe
ren, maar zij draait. Diezelfde Geor
ge Gallup heeft zijn opinieonderzoeken
voortgezet en het lijkt ons, dat hij
nu iets gemakkelijker heeft met
zijn voorspellingen.
President Eisenhower kan zich ver
zekerd houden van zijn kandidaat
stelling door de Republikeinse partij
en algemeen verwacht men, dat Ad-
lai Stevenson zijn Democratische te
genkandidaat zal zijn.
Het Gallup-instjtuut heeft in vele
steden steekproeven genomen. Op di
verse data werd aan de mensen ge
vraagd: „Wie zou u kiezen, als er
vandaag presidentsverkiezingen wa
ren?"
Die cijfers geven een merkwaardig
beeld. Het is nl. zo, dat Eisenhower
steeds verder uitloopt. En dat nog wel
ondanks de hartaanval, die de De
mocraten willen gebruiken als pro
pagandastunt. Zo in de trant van:
„Geen halve president op het Witte
Huis te Washington".
STIJGENDE LIJN
Op 18 april 1954 werd het eerste on-
dêrzoek gehouden. Eisenhower kreeg
toen 55 pet en Stevenson 45 pet.
Op 8 september was het nog maar
53 pet voor „Ifce" en 47 pet voor zijn
tegenstander.
Op 18 februari 1955 steeg Eisenho
wer weer in de gunst. Hij kreeg toen
59 pet. Stevenson dus 41 pet.
De cijfers lagen op 5 juni 1955 nog
precies eender, maar op 18 septem
ber had Eisenhower er weer twee
procent bij gewonnen. En daarna
volgde de dramatische hartaanval op
24 september.
NOG POPULAIRDER
Gallup ging opnieuw op onderzoek
uit. Vreemd genoeg was „Ike" nog
populairder, ondanks het feit, dat zijn
kandidaatstelling door zijn ziekte
vrij onzeker bleef.
Zo veroverde hij op 12 februari
64 pet tegen Stevenson 36 pet.
En enkele dagen geleden was
senhower aangeland op 66 pet, en
lai Stevenson had dus nog maar 34
P Maar de dag van 6 november 1956
zal definitief leren, in hoeverre deze
voorspellingen gewaagd of juist zijn
geweest.
en van Prins Willem van Oranje
aanslag gepleegd. Het moeite-
en van de Vader des Vaderlands
de dood bedreigd. Reeds was
hy door Philips II vogelvrij verklaard.
Een beloning was uitgeloofd voor ieder,
die de Prins doodde. Door die wel zeer
laffe en gemene daad zouden alle
moordenaars worden aangelokt tot een
poging Oranje te treffen. Filips had
geluisterd naar Granvelle, die hetn in
Madrid als raadsman diende; hy had
Oranje in de ban gedaan. Hij beloofde
„op het woord van een Koning en een
dienaar van God" ieder, die moed
genoeg had om hem „van deze pest te
verlossen"', volkomen kwijtschelding van
alle mitdaden, die de aanslagpleger
mocht hebben begaan; verheffing in de
adelstand en 25.000 kronen in goud of
goederen. Mocht de dappere moordenaar
by zijn edel werk omkomen, dan zouden
zijn erfgenamen de uitgeloofde prijs
ontvangen.
„APOLOGIE"
n een geschrift, fel van edele veront
waardiging, antwoordde Oranje. Deze
alle Ncderlandsf
gewesten. Het
Generaal
de Pri
op, hoe hy,
voordeel te denken, t
drukte Nederlanders
„Alle aanbiedingen, die
de vrijlating van myn armi
Willem, de herstelling
bezittingen en ere-ambten, e
van al mijn schulden
verontwaardigend afgeweze
wil myn belang nooit v
scheiden", schrijft de Print
Nu precies 374 jar-
jaardag van de Hertog va
op aanraden van Oranj
ad voorgestaan,
ny gedaan zijn,
zoon Filips
n al myn
i de betaling
ik heb
leder
kerkdienst te hebber
gasten, die bij hem t
ten. Na het eten be
een ander vertrek.
Er naderde een jonge r
had.
byg<
rklaard. De
de ochtend-
oond, enige
laltyd gebruik-
Van liet ene eiland naar het andere
Cyprus nu in brandpunt der belangstelling
Uit de
VOLKSWIJK
mening, dat insluipers tijdens afwe-
zigheid van de bewoners hun slag
wilden slaan, op mijn eigen houtje
en op eigen risico, vergeet udat
laatste vooral niet, eens een kijkje js
ging nemen om te trachten de heren
te beletten hun plannen ten uitvoer
te brengen. Dat zal ik de politie zeg- g
gen, omdat dat de waarheid is en niets
dan de waarheid. En ik verzoek u h
dringend niet langer te talmen met
alarm te slaan, want mijn tijd is kost- s
baar. Begrijpt u!
Ware schuldigen zitten daar
buiten-
die zin,
i de gro-
Cyprus is een Britse kolonie.
En de Britten willen dat maar
al te graag zo houden. Want dit
eiland in het oostelijk deel der
Middelland-se Zee is strategisch zeer
belangrijk. Als vloot- en luchtbaisis
kunnen de Engelsen dit bijzonder
goed gebruiken voor de controle
van dit deel van het Midden-
Oosten.
Nu het woord Midden-Oosten geval
len is, denken we al spoedig aan de
Glubb Pasja en vooral dat eiland Cy-
ft prus.
ft De Grieken eisen het voor zich op en
de Britten, die na de oorlog hun Impe-
rium toch al zo hebben zien afbrokke-
2- len, schijnen van plan te zijn om hard-
ft nekkig te blijven weigeren om van dit
5 bolwerk afstand te doen.
2*. De Cyprioten stellen alles (zelfs wa
ft pengeweld") in het werk om hun onaf-
hankelijkhejd (lees: aansluiting bij Grie-
i. kenland) te bewerken. De Britse garni-
i}. zoenen zijn versterkt, maar de bom-
ft aanslagen zijn nog aan de orde van de
en verkrijgt toelating tot de eer-
ste burger. O, hij neemt geen enkel
woord terug, maar hij geeft wel
„„,m toe dat hij zijn bezwaren ook iets
f-JET is kermis m het dorp. Over m[nder sensationeel had kunnen
de stadskermis zal ik later nog spuien. Tenslotte geven de kemp-
wel eens vertellen, omdat deze di- hanen want dat zijn zê uitein-
rect met de oude volkswijk te ma- lelijk beiden elkander de hand.
ken had. Dorpskermissen zijn in elk £>e daarop volgende nacht over-
gevalandersf, zij het dat ze^ ook de burgemeester. Het is nooit
zijn toorn
kwam nog, dat zijn vader i
ene zijde tot de upperten n
deftige dorp behoort, maar ander-
TK AARZELDE. De man was zelf- g
bewust in zijn optreden en naar ik
uit boeken wist, zijn echte inbrekers
dat nooit. Ik wist niet hoe te hande-
len. Want stel je voorDe man
merkte mijn aarzeling. U gelooft mij
niet, zei hij er er klonk teleurstelling
in zijn stem. U gelooft mij niet Om-
dat ik de waarheid spreek. Had ik 5
u een verhaal opgedist over een zieke c
vrouw of ondervoede kinderen of u
verteld, dat alles mij in het leven te- <x
genzit en dat ik aan lager wal ben zijds moet zien rond te komen van
geraakt en uit wanhoop bij u ben »->
gaan inbreken, dan was u tot tranen ji
toe bewogen geweekt. Misschien had
u mij dan wat geld gegeven en daar-
na laten gaan.
Mistroostig staarde hij voor zich uit.
Hij mompelde een paar zinnen, die ik
niet kon verstaan. Ik wist nog altijd g
niet wat ik moest doen. 0
Plotseling verhelderde zijn gelaat.
Meneer, ik heb het. Dat wordt origi-
neel. U vertrouwt mij nog niet, dat -u
zie ik aan uw gezicht. Goed. daar
is nu eenmaal niets aan te doen. Het
vertrouwen in mij kan ik u ni'et zo
maar één. twee. drie. geven. Maar
u krijgt een kans. Luister, weet u
wat af van ganzenborden?
Zonder mijn antwoord af te wach-
ten vervolgde hij: dat dacht ik wel.
NOMINEE EEN was et
beentje. Niet alleen
dat hij de buitenwijken vi uiaz
te stad te bearbeiden kreeg. Hij niej hartverheffend zijn. Wel ko- goed
was het reeds van jongs af aan. Een men er „elerlei hartstochten bij te onder Te' laten'gaan!
figuur, die eigenlijk in geen enkel de dorpse jongens en meis
bovendien nog uit- jes eens pCr jaar un de band sprin- Ik geloof dat dominee Een hier
af d. gen is er geen houden meer aan, mee voldoende getypeerd is. De T
i> «n predikantszoon. Er- terwijl men betwijfelen moet of hartstochtelijke bewogenheid met schop Makarios
eeli 'achterhoekse pastorie alle daaruit voortvloeiende verbin- de wereld van arbeiders in stad - rpn pn Hp7p
- tenissen voor het leven wel altijd en dorp gaat hem boven alles,
ernstig overwogen zijn. Voor de sjouwers en zwoegers wil
In elk geval: dominee Een neemt hij alles doen. Hij weet tegoed wat
positie tegen deze instelling. De het is om met geldgebrek te ivor-
uuii ee» groot gezin zondag voordat de festiviteiten zul- stelen: heeft zijn vader de spaar-
hebben een e"igen ptaats tegenover Urn aanvangen, houdt hij ten do- potten van zijn zusjes en broertjes
de broers en zusjes Maar daarbij verende boetepredicatie tegen de niet moeten openen om hem als
aanstaande geneugten van beden- student van zijn schulden af te hel-
S h«0ioo^ea!%X— Zaag V
'heeft, richt hij zich plotseling tot sjouwers en zwoegers dat zullen
le^onderd^schrTle "guldëZ" per de erebank- waar}n P^atselijke begrijpen, zoals het reeds de vraag
jaar. In bijkqns alle tijden nemen aristocratie zetelt: burgemeester, blijft of de dorpelingen zijn ver-
predikanten een wonderlijke posi- wethouders, notabelen en andre ontwaardiging over de kermis juist
Met verheffing van getaxeerd hebben. Misschien heb- ft wekkend middel zijn
kader past
zonderlijk begaafd.
Hij was
gens in, e<_..
werd hij ruim een eeuw geleden
geboren als oudste zoon in een
gezin van twaalf kinderen. Reeds
dat stempelde hem tot iets aparts:
de oudsten
door hun academische vor-
soms ook door andere fac-
grenzen zij aan de dorpse
bovenlaag, maar
ming,
potentaten.
stem roept hij uit: „De ware schul-
digen zitten daar!" Iets, wat nogal
traktement de nodige deining in de dorpskerk
veroorzaakt en de burgervader er
toe brengt onmiddellijk op te staan
het bedehuis te verlaten Iets,
ft Want voor deze 42-jarige onomstreden
g leider der Grieks-Orthodoxe kerk op Cy-
prus moet deze deportatie een indruk-
ben ze wel gedacht dot dominee
plaatst hen meteen naast de kleine veroorzaakt
keuterboeren. Zo behoren ze in tna hronnt r
wezen nergens bij. Of als vreemde
eend overal een beetje.
onder het oog van de toekijkende
ook nog deze Spaarzame g rei(j te brengen,
..Ik zou graag verbannen worden",
heeft hij tot intieme vrienden gezegd,
strijd onder de aandacht
vrolijkheid misgunde.
Een militante figuur doet op
Reeds als student in Utrecht be
wijst dominee Een dat hij tot twee
werelden behoort. In een van die
plotseling opvallende corpsdebatten die zich ze kt
over een onderwerp waarvan het zeggen door
nageslacht nauwelijks meer de be
tekenis, laat staan het belang
kan meevoelen, schaart hij zich
kringen van de adel verkeert,
van de openbare mening der wereld
ft brengen. Maar ik geloof niet, dat de Brit-
ft ten deze fout zullen begaan."
Fout begaan
ft Ze hebben dat nu toch gedaan. Aarts-
S bisschop Makarios, een man met een
zwarte baard en donkerbruine ogen, di'
Nu, ik ben een hartstochtelijk gan- g zjj^e van hen, die zich de „de-
zenbord-speler. Van jongs af aan ge- mocraten" „oemen. En i
weest. Ik heb het spel ook altijd bij
mij en als ik een half uurtie niets c
te doen heb, ga ik ganzenborden. Wij g
gaan nu ganzenborden en we spreken
dit af: kom ik het eerste op dt dood,
dan levert u mij over aan de politie,
maar komt u het eerste daar, dan
mocraten"
ste, eveneens gelderse, gemeente
laat hij zich helemaal kennen als
de voorvechter van de kleine lui-
wat ook een totale breuk schijnt te' juniromlnp van 1882 intrede. Hü
zijn met de opperwereld van het gooit zich met overweldigend
dorp, want de burgemeester is een kracht op zijn arbeid- In een om-
onaantastbare figuur, die m de mezien wordt hij geliefde prediker.
I verkeert, en J
wil laten ge- yn catechisaties tellen duizend en
jong broekje op de meer jongeren. In zijn zak draagt
kansel, al is die jongeman dan ook hij steeds een briefje waarop zijn
duizendmaal doctorandus in de naam en adres staan; hjj ooelt
theologie. hy wel eens plotseling zou kunnen Hoe "lang dat zal duren," weet niemand.
JUIST dia adel maakt het trou- bezwijken bij zulk een drukte. En g lota'
tpens weer in orde. Dominee Een steeds weer leiden zijn schreden j Harding heeft een uitvoerig document
wandelt tn passend boetegewaad hem naar de oude volkswijk! ft gepubliceerd om de arrestatie
naar het raadhuisje. Hij heeft zijn
preek netjes uitgeschreven bij zich MIEBEI.
glinsteren als diamanten,
ft wordt tegengesproken, zal nu in balling-
schap op de Seychellen gaan vertoeven.
ft kari
had met de „guerillastrijders", die
hun schuilhoeken in de schilderachtige
heuvels uit. vaak een aanval uitvoeren
op de Britse bezettingstroepen. Hij
een wapenopslagplaats in zijn bisschop
pelijke woning hebben gehad.
Dat zal allemaal wel waar zijn
Makarios kan worden beticht van a
wat maar enigszins zou kunnen leiden
tot de aansluiting van Cyprus by Grie
kenland.
Zoon van landbouwer
Ën nu heeft de gouverneur van het
eiland, Sir John Harding enkele dagen
geleden opdracht gegeven om Aartsbis-
"akarios van Cyprus te arreste
deze geestelijke leider van
40Ó.000 Grieken op het eiland naar de
verre Seychellen-eilanden te vervoeren.
De Seychellen-eilanden vormen een een
zame archipel, ver van de Afrikaanse
Oostkust.
Felle kritiek
Zelfs in de conservatieve Engelse bla
den is felle kritiek geleverd op deze de
portatie. Men achtte dit een zeer on
wijze beslissing. En men neemt aan,
dat men juist in de kaart gespeeld heeft
van Aartsbisschop Makarios.
Hij, de zoon van een eenvoudige land
bouwer, werd in de kerkelijke hiërai
chie van het Grieks-katholiciSme een b
langrijke figuur en al vele jaren heeft
hij overal ter wereld geijverd voor de
zaak. die hij zich als zijn levenstaak
stelde: Chrprus Grieks Hij ging er voor
naar de Verenigde Naties en in de Ver
enigde Staten probeerde hij Griekse
migranten achter zich te krijgen. Dat
lukte. Men ziet in Makarios de grote
man van de vrijheidsbeweging. Toen hij
van het vliegveld vertrok, zei hij: ,,Het
ziet er niet naar uit, dat het bij
dagen zal blijven. Maar of de Britten
daar wijs aan doen, valt nog sterk
twijfelen.
Bolwerk
Het eiland, dat zo'n strategisch bol
werk kan zyn, denkt Grieks en slechts
een kleine minderheid zou liever bij
Turkije gevoegd worden. Maar bij En
geland wil geen enkele Cyprioot horen.
De Britten zullen aartsbisschop Maka
rios op één van die Seychellen-eilan
den wel in strikte afzondering houden,
annemelijk te maken. maar de bewoners van Cyprus zullen
Daarin werd dan gezegd. dat de hun prelaat en hun leider niet vergeten
g Aartsbisschop de daden van terreur van en zijn strijd, die hun strijd is, voort-
de Enosisbeweging heeft aangemoedigd zetten. Desnoods met wapengeweld. De
en dat hij verschillende contactpunten Britten zijn op Cyprus niet te benijden.
een buiging een verzoekschrift aan.
Oranje zag het in daar knalde een
pistoolschot. De Prins was van dichtbij
getroffen. De Prins wankelde. Vlug
kwamen enkele edelen aanlopen, die
hem ondersteunden. „Doodt hem niet,
ik vergeef hem myn dood". Het waren
de eerste woorden, die de gewonde
sprak; zy kwamen te laat. De degens en
hellebaarden van de toegesnelde edelen
en lijfwachten hadden de moordenaar
Jean Jaureguy, een Bask, afkomstig uit
Noord-West Spanje reeds getroffen.
Nu precies 374 jaren geleden: aanslag op
het kostbare leven van Prins Willem.
Met spanning wachtte de omgeving van
de Prins en wachtte het land.
Langzaam herstelde de patiënt, maar
ook langzaam verminderden de krachten
van zyn derde gemalin, Charlotte de
Bourbon. Zolang er gevaar was, had zy
hem geholpen en voor hem gebeden.
En toen Oranje, hersteld, in het begin
van mei #1582 ter kerke ging om met
het verheugde volk God te danken voor
zyn wonderbaar behoud, lag zyn dappere,
trouwe vrouw ziek te bedEen week
later werd zy begraven.
P. BIJL
aan öe
GEEN RUST
1 De radio heeft onze huiskamers ver
overd- Dat instrument op dressoir, kast,
schoorsteenmantel, tafeltje of wagr dan
ook is tot één van de levensbehoeften
gaan behoren, en, wat erger is, het neemt
het hui6elyk leven vaak zó in beslag,
dat er geen sprake mfeer is van rust.
Geen wonder, want door dat kastje,
die „muziekdoos", laten we hele orkes
ten en voetbalelftallen binnen, zangko
ren en piassen, geachte sprekers en niet
minder geachte liedjeszangers, de man,
die ons ,in het kort vertelt. Wat er ge
beurd is in een wereld en dc dame, die
heerlijke recepten onthult, i
Nie
w-Guin
de
mboe
vertelster
de kleuters. Achter el-
maar door de luidspre-
als het toestel per on-
is, kyken we verschrikt
kaar wordt da
ker gespuid ei
op.
DE KNOP
Die knop van de radio is erg belang-
gedraaid, dat het instrument, waardoor
de wereld binnen ons bereik is geko-
worden. Zo gewoon,, dat het verveelt.
En dan hebben de omroepverenigingen
Nu i
wel
hel
Maar
belangrijkste schuld hebber
steeds maar aan die knop te draaien.
Eigenlijk bestaan er wantoestanden. Hier
staat de. radio altyd aan omdat er la
waai in de kamer moet zyn (anders is
het altyd zo stil) en daar wordt dat ding
haast niet meer aangezet, omdat er toch
niets aan is. En dit alle3, omdat de ra
dio zo gewoon is geworden.
Maar dat is beslist niet waar.
UIT!
1 De bedoeling van dit hoekje in ons
nieuwe zondagsblad is om deze be
doeling duidelijk te maken schreven we
deze wat gekleurde inleiding dat ge
wone weer interessant te maken- Dat is
hele kunst maar het kan door we-
nnger
sscler
:hien lukt het van onze radio weer
een waardevol instrument te maken, dat
zyn geld waard is.
Zullen we het proheren? Goed, dan gaat
eer6t de knop om, uit! Schrik niet. Bij
de buren marcheert nog een complete
fanfare rond. Net doen of er niets aan
de hand is. En nu beginnen we heel
voorzichtig te draaien
EVANGELIE
Het brengen van het Evangelie, van
de Blyde Boodschap moet toch wel één
van de belangrijkste doelstellingen zyn
van eenomroepvereniging. De NCRV
heeft dit goed begrepen en er vaak blyk
van gegeven.
Zondagmorgen had ik „Oppasdienst" en
het kleine jongetje (Y2 jaar) schreeuwde
van: „Op, op". Dat betekende dat de
radio aan moest. Voorzichtig heb ik de
knop omgedraaid. (Zo gaat dat bij ons
thuis). De Zondagskrant van ds- Klyn
van de „Open deur" voor het I.K.O.R.
„Wandelen met God", heette zyn editie
Rond het gedicht van drs. Okke Jager
„Worden als een kind" wist ds. Klyn zo
:yn relaas te weven, dat we vergaten dat
de
Zo
by het geheuien van het wande
len met God betrokken, ondanks het op
ruimen van de kamer. Voortreffelijk
was deze uitzending. Een sterk verhaal?
Nee, dat is mogelijk, ook met een „praat,
uitzending" van een half uur. „Dus He-
noch wandelde aldoor met God".
Snel heb ik om half elf de knop weer
omgedraaid om de indruk van deze uit
zending zo scherp mogelijk te bewaren.
i huis
te
EEN HELE MIDDAG
Woensdagmiddag is hel werkelijk ge
lukt een paar uur naar de radio te. luis
teren zonder dat het verveelde. De
N.C.R.V. zond om twintig voor twee het
eerste bedrijf van de „Cosi fan Tutte"
van Mozart uit- Tot kwart over drie
duurde deze' verrukkelijke muziek, uit
gevoerd door bet Weens Philliarmonisch
Orkest onder leiding van Karl Böhm.
Daarna volgde het concert voor viool en
nrkest in D van Joh. Brahms door het
Radio Philharmonisch Orkest. Het gaat
nu eenmaal niet on papier, enders zou
ik het mooie middendeel, het Adagio,
voor u zingen. R.A.Dio.
