Nieuwe Romeinse Courant
Caballero
Imperator Julius Caesar werd
heden gedood
Een politieke moord iiiRome
Levensbericht van Julius Caesar
Tweede Kamer akkoord met
verlaging collegegelden
„They taste like home"
Volkswoede doodde
onschuldige poeet
s
DONDERDAG 15 MAART 1958
EDITIO POPULARIS
Idus mensis Martii
i cóntrarus ïmpercussum
ERNSTIGE GEVOLGEN GEVREESD
ROME, 15 maart
TV"AAR berichten, die ons
vandaag bereikten, moet
alhier een politieke moord
geschied zijn, die ernstige ge
volgen kan hebben. Wie het
slachtoffer dezer politieke
hartstochten is ,kon ons nog
niet ry»der bericht worden.
Er wordt gesproken over on
enigheden tussen de volge
lingen van de voor enkele
jaren in Egypte door moor
denaarshand gevallen Ro
meinse generaal Gnaeus Pom-
pejus Magnus en vrienden
van de huidige dictator voor
het leven. Gajus Julius Cae-
Diepe smart
Gajus julius caesar is
niet meer. Het Romeinse
rijk, door hem groot gemaakt
en uitgebreid tot de einden
der thans bekende wereld,
verbergt in diepe smart het
gelaat. Nooit in onze bewogen
historie is een laffe moord op
zulke lichtvaardige gronden
voorbereid, zo men bij derge
lijke onbekookte lieden, die
moorden uit dierlijke bloed
dorst. hebzucht en afgunst van
voorbereiding spreken kan.
Als een hond hebben zij ge
tracht hem neer te steken. Ge
tracht... want op een waar
dige wijze is hij gestorven. Het
onterende schouwspel van eén
zoon. die zijn vader kwam ver
moorden heeft hij niet willen
zien. Toen ook Brutus de hand
tegen hem ophief heeft hij het
gelaat bedekt en de wilde die
ren vrij spel gegeven. Niet hij
stierf als een hond. maar
zij gedroegen zich als de
meest schurftachtige creatu
ren, die zich in de duistere
spelonken van Rome voort
slepen. De verachting van de
gehele beschaafde wereld zal
hun deel zijn. Zij zullen hun
rechtvaardig oordeel niet ont
lopen, waar zij hun misdadig
lijf ook zullen versteken. Zij
hebben door hun lage daad
hun doodvonnis reeds ge
tekend.
HIJ echter, de grote Caesar,
zal blijven voortleven in
de achting van allen aan wie
het welzijn van Rome ter har
te gaat. Zij zullen zijn welda
den nimmer vergeten. Zij zul
len altijd in gedachtenis hou
den. hoe hij nimmer gestreefd
heeft naar eigen baat en eigen
roem, hoewel de roem voor
zijn grote krijgsdaden hem
welverdiend toeviel. Nooit zal
vergeten worden, hoe hij altijd
op de bres stond voor de vrij
heid. Hoe hij de vijanden de
zer vrijheid onbarmhartig ver
volgde: Pompejus en diens zo
nen. de stokebrand Cato, of
nog vroeger terug, hoe hjj zich
keerde tegen de onverlaat
Catalina. Zonder aanzien des
persoons sloeg hij toe. Zelfs de
gevierde Cicero ontzag hij
niet. hoewel deze en dit
tekent zijn grootheid in la
ter tijd zijn misslagen inzag
en tot Caesars vrienden gere
kend mag worden. Nooit zal
men vergeten, hoe hij een ein
de maakte aan het lanterfan
ten in Rome en het getal van
de rechthebbenden op de ko
renuitdelingen tot op de helft
terugbracht, zodat ook deze
lieden weer moesten werken
voor het brood. Steeds stond
hij op de bres voor de rechten
der legioensoldaten.
DE SENAAT eerde hij bo
venmate en bracht het
aantal zelfs op 900 senatoren.
Ja. met Caesar is een groot
mens heengegaan, een groot
Romein, een dapper veldheer,
een kundig staatsman, een
voortreffelijk redenaar en een
onvergetelijk schrijver. Ja. wij
prijzen ons gelukkig, dat al
thans enige geschriften van
zijn hand voor het nageslacht
bewaard zijn en wij durven te
voorspellen, dat, met name zijn
Gallische Oorlog, nu reeds met
vrucht door vele leerlingen
gebruikt, om het helder, za
kelijk en klaaT Latijn nog door
vele geslachten gelezen zal
worden, als een monument,
dat een groot man zichzelf
stichtte.
Julius Caesar is gevallen,
maar zijn geschriften zullen
leven, geven wij aan hen alle
achting en eerbied, die wij de
levende man niet meer kun
nen doen geworden.
Als mogelijk slachtoffer
wordt de nagm genoemd van
Marcus Brutus. de schoon
zoon van de oorlogszuchtige
Cato. Hoewel deze Cato naar
men weet, een aartsvijand
van Caesar was, heeft dit de
jonge Brutus nimmer kun
nen weerhouden, openlijk
partij te kiezen voor onze
huidige dictator, wetende, dat
het lot van Rome slechts in -
diens handen welbewaard
kon zijn. Ook de naam van
Brutus' boezemvriend Caius
Cassius Longinus wordt ge
noemd. Een aanslag op deze
rechtschapen figuur komt ons
niet aannemelijk voor. Hij,
een vriend van de grote Ci
cero, heeft evenals de illus
tere Brutus onomwonden zich
aan de zijde geschaard van
Caesar en van allen, die het
wel menen met senaat en
volk van Rome. Dat Caesars
aangenomen zoon Octavlus
door moordenaarshand geval
len zou zijn. zoals sommige
geruchten willen, komt ons
eveneens als volkomen uit de
lucht gegrepen voor. Zoals
men weet. vertoeft de veel
belovende Octavius reeds g*-
lime tijd voo
Apollonia.
zijn opvoeding
"FEN BERICHT als zou de
verheven dictator zelf
het leven hebben moeten la
ten bij een schermutseling
voor de poorten van het Ca-
pitool, kunnen wij haast niet
geloven. Een ieder weet, dat
de imperator bij plechtig be
sluit van de doorluchtige Se
naat sacrosanct is verklaard.
Een moord op een onschend
bare zou een eeuwige schand
vlek zijn voor het volk van
Rome. tot zulk een heilig
schennis achten wij dit edele
volk tep enenmale niet in
staat.
Niettemin is bet duidelijk
het rumoer om deze zaak
bewijst het dat een hoogge
plaatste Romein het slacht
offer moet geworden zijn van
verhitte politieke hartstoch-
Zodre
betrouwbaar
e schokkende
bereikt heeft.
iaar het prin-
GAJUS JULIUS CAESAR IS NIET MEER
GROTE VERSLAGENHEID IN DE STAD
„Gij ookBrutusmijn
zoon
(Van onze Romeinse correspondent.)
^TAT- door alle rechtschapen Romeinen tot op heden
onmogelijk werd geacht, is helaas geschied. De
illustere imperator, de doorluchtige dictator voor het
leven, de integere praeceptor morum, de hoeder der
zeden, de onoverwinnelijke veldheer, de voortreffelijke
Gajus Julius Caesar is vandaag door moordenaarshand
gevallen.
Terstond na deze betreurens
waardige daad is de Senaat
onder voorzitterschap van de
alomgeachte orator, de on
kreukbare Marcus Tullius
Cicero, bijeen gekomen om
zich tc beraden, wat er op dit
zwarte ogenblik in de histo
rie van onze hooggeprezen
stad gedaan dient te worden.
Dit vastberaden optreden van
de Senaat heeft allerwegen in
druk gemaakt op de bevolking
van Rome. Men weet, dat deze
ervaren en rechtschapen man
nen niet overhaast tot ondoor
dachte handelingen zullen ko
men. Zü zullen onder alle om
standigheden zonder aanzien
des persoons. die maatregelen
weten te treffen, welke nodig
zijn om deze inbreuk op de in
tegriteit van het openbare le
ven uit te wissen. Een daad
als deze, waarbij ecn sacro
sancte figuur ten offer viel
aan de onbekookte woede van
enkele politiek verblinden, eist
een gedegen onderzoek.
Mocht het blijken, dat deze
mannen voor hun daad ver
zachtende omstandigheden
naar voren kunnen brengen:
ja, zou het wat niet denk
baar is blijken, dat zij in
het belang van Senaat en Volk
gehandeld hebben, dan zullen
de verantwoordelijke figuren
uit ons openbare leven zeker
ook deze beweegredenen naar
de mate van belangrijkheid
in hun overwegingen opnemen.
In dit vertrouwen op het
rechtschapen oordeel van de
Senaat heeft het volk van
Rome, hoe geschokt het ook is
door deze afschuwelijke
moord, begrepen, dat het juist
nu in deze droeve uren het
hoofd koel moet houden.
Van eenzelfde bezonnenheid
heeft ook de consul Marcus
Antonius blijk gegeven. Deze
onverschrokken man. die be
kend staat als Caesars boe
zemvriend en krijgsmakker,
heeft zijn gerechtvaardigde
drift bezworen en zich onthou
den van een onoverlegde daad
van wra^k, doch zich in zijn
atrium teruggetrokken om bij
zichzelf te rade te gaan, hoe
hij de nagedachtenis van zijn
diepbetreurde vriend op het
beste kan eren.
Deze koelbloedige houding
van de hooggeplaatsten heeft
niet nagelaten de wilde woede
van het meestal zo licht ont
vlambare volR te beteugelen
Hoewel de moordenaars na het
bedrijven van hun fschuwe-
Hjke daad met de bebloede dol
ken in de hand zich zegevie
rend in de straten der stad
vertoonden, heeft slechts een
gering gedeelte van de Ro
meinse bevolking lieden be
lust op sensatie en geneigd om
bijval te betuigen aan iedere
bovenligende partij zich bij
hun vreugdebetoon aangeslo
ten. Op het ogenblik nadat
reeds enkele uren na de aan
slag verstreken zyn heerst
in geheel Rome een weldadig
aandoende rust.
De toedracht
HEDENMORGEN, toen de
onvergetelijke imperator
zich naar het Senaatsgebouw
begaf om naar zijn gewoonte
in het openbaar verantwoor
ding af te leggen van zijn be
leid en in gemeenschappelijk
overleg de eerstvolgende re
geringsdaden te bepalen, werd
hij bij het Capitool aangeko
men, ter hoogte van het thea
ter van Pompejus begroet door
vele, te goeder naam en faam
bekend staande, over het alge
meen jongere figuren. Onder
hen was ook zijn vriend Mar
cus Antonius. Uit de menigte
drong plotseling Cajus Cassius
Longinus naar voren. Op dit
moment bevond uw correspon
dent zich in de wandelgangen
van het Senaatsgebouw. Toen
hij Cassius met luider stem
een verzoek hoorde richten
tot Caesar haastte hij zich na
derbij en vernam, dat het een
gratieverzoek voor de verban
nen Publius Cimber betrof.
Met Cassius wierp zich Metel-
lus smekend aan de voeten
van Caesar. Bij hen sloten zich
aan: Cinna. Decius, Brutus en
Casca. Toen Caesar ondanks
deze roerende smeekbeden on
vermurwbaar bleek, sprong
Casca plotseling op en terwijl
hij uit de plooien van ziin toga
een dolk trok, riep hij „Spreekt
handen dan voor mij!" en stak
Caesar onverhoeds in de hals.
De imperator verloor door de
ze verraderlijke aanval geens
zins zijn tegenwoordigheid van
geest, maar wierp Casca met
een krachtige arm van zich af.
Dit was het ogenblik, waarop
de andere jongemannen met
getrokken dolken samendron
gen. Ook Brutus was onder
nerde aan de tyrannie, waar
onder Rome vroeger onder de
koningen had gezucht. Toen
was het de Senaat geweest,
die de tyrannen had verdreven
en de vrijheid had hersteld.
Thans nu de Senaat bezwaar
lijk vooruit kon lopen op
eventuele voornemens van de
imperator en zich niet mocht
laten leiden door vermoedens,
hadden zij het tot bun vader
landse plicht geacht om han
delend op te treden, opdat de
vrijheid van Rome niet al om
hals gebracht zou zijn, voordat
alle weidenkenden tijd tot
handelen hadden gehad.
Men toonde Cassius de rede
voering. die Caesar van plan
was geweest deze morgen in
de Senaat te houden en waarin
hij plechtig beloofde nimmer
het koningschap te zullen
wensen. Men wees Cassius ook
op Caesars weigering, tot drie
maal toe, van de gouden
kroon hem een maand tevoren
op Lupercusfeest door Anto
nius aangeboden.
Cassius liet zich echter niet
van zijn overtuiging afbren
gen. Hij voerde integendeel
vele argumenten aan. Hij her
innerde zijn gehoor aan dc ge
woonte van Caesar om zich bij
voorkeur te kleden in het ge
waad der Albaanse koningen.
Gajus Julius Caesar. de
imperator aller Romeinse le
gioenen. die heden op 55-ja-
rige leeftijd door moorde
naarshand is gevallen, stam
de uit de gens Julia. Hij trad
voor het eerst in de open
baarheid na Sulla's dood. Te
Rhodos had hij zich in de
welsprekendheid geoefend.
Door Pompejus werd hij nu
24 jaar geleden als quaestor
naar Spanje afgevaardigd.
Hierna begon een snelle, doch
eervolle loopbaan. Pontifex
maximuspraetor triumvir.
In deze laatste hoedanigheid
vormde hij met de dappere
Pompejus en de vermogende
Crassus een driemanschap,
dat voor het welzijn van Ro
me weel heeft tot stand ge
bracht. Als consul deed hg
veel voor de landhervorming
gen. Hem werd als provincie
Gallia
Transal-
Cisalpina
toegewezen. waar hij
krijgslauweren oogstte.
De barbaarse Germanen
heeft hij een gevoelig lesje ge-
leerd, dat zij door zijn wijs
staatsmansbeleid dankbaar
hebben aanvaard. Ook ver
toonde hij zich op de kust van
Brittannia, hetgeen deze trot
se eilandbewoners de schrik
voor vele geslachten bezorg
de. Na de dood van Crassus
beproefde Pompejus een
staatsgreep, doch Caesar was
hem voor en stak met z(jn
legioenen de Rubleo over.
Sindsdien was zjjn macht
over geheel Italië beuesfigd.
Nadat hij ziin vijanden stuk
voor stuk verslagen had en
zelfs de trotse en wispelturi
ge Cleopatra van Egypte had
doen beven, werd hij uit
dank door de Senaat tot dic
tator voor het leven be
noemd. Zijn standbeeld vond
een ereplaats naast dat van
Quirinus. De munten ver.
toonden zijn beeltenis en hij
werd sacrosanct verklaard,
benoemd tot imperator van
alle Romeinse legioenen en
tot praefectus morum. De
maand Quintilis werd voor
taan naar hem Julius ge
noemd. Hijzelf werd als Ju
piter Julius vereerd en
stichtte een tempel voor de
zozeer door hem vereerde en
bewonderde godin Venus
Genetrix.
Reeds stond htf op het punt
tegen de Parthen op te trek
ken en hen voor goed de ge
nadeslag te geven Dit heeft
niet mogen zijn, laffe moord
zucht heeft een einde ge
maakt aan een veelbelovend
CICERO
Toen Caesar hem zag,
werd hij door grote smart
overmand. Hij gaf zijn verzet
op en in wanhoop uitroepende:
„Gij ook. Brutus, mijn zoon",
bedekte hij het gezicht met
zijn mantel om op een waar
dige wijze te sterven. Met drie
en twintig steekwonden over
dekt zeeg de onoverwinnelijke
imperator dodelijk neer aan^
het voetstuk van het stand
beeld van Pompejus.
Dat Caesar speciaal dooi
de aanwezigheid van Brutus
zo smartelijk werd getroffen,
behoeft niemand, die intie
mer met het leven hier op de
hoogte is, te verbazen. In
Rome toch werd Brutus al
gemeen als de zoon van Cae
sar beschouwd, hoewel de
imperator nimmer in het
openbaar een onwettige ver
bintenis met Servilia, Bru
tus' moeder, heeft toegege
ven. In zijn sterven heeft de
vader echter onomwonden
Brutus als zijn zoon erkend.
Deze moord is daarom des te
tragischer nu er in zeker op
zicht ook van een vader
moord gesproken -kan wor
den.
'T'ERSTOND na de moord be-
gaven de aanwezige sena
toren zich naar het Senaats
gebouw, terwijl de moorde
naars brooddronken hun
triomf uitschreeuwden onder
de kreet: ..Bevrijding, vrij
heid. geen verdrukking meer".
De jonge moordenaars, zeven
waren het er: Cassius. Brutus,
Casca, Cinna, Decius, Metellus
en Trebonius. begaven zich
naar de rostra om voor het
verschrikte volk verantwoor
ding af te leggen van hun
daad. Naar Cassius mededeel
de bestond bij hen allen de
vrees, dat Caesar door zijn
grote triomfen verblind en
overmoedig de verleiding niet
zou kunnen weerstaan om de
Republiek ten val te brengen
en zich tot koning over Rome
te laten uitroepen. Hij herin-
residentie naar het Oosten te
verleggen vanouds de ba
kermat van alle tyrannie, aan
Caesars onhoffelijke houding
jegens de Senaat door te blij
ven zitten, toen dit eerwaar
dig college hem een diadeem
aanbood. Ten slotte stelde Cas
sius in bewogen woorden de
menselijke zwakheid in het
licht, die nimmer grote macht
kan dragen, maar overmoedig
wordt en steeds naar meerder
macht gaat dorsten. De hang
naar absolute macht ligt in de
menselijke natuur en ook Cae
sar was een mens. Bovendien
kon Cassius zich voor zijn don
ker vermoeden beroepen op de
Sibyllijnse boeken, die hadden
voorspeld, dat alleen een ko
ning de Parthen kon verslaan
en juist die dag had Caesar,
blijkens de gevonden redevoe
ring, de Senaat willen verzoe
ken hem tegen deze oorlogs
zuchtige Parthen, de schrik
van het Oosten, te laten op
trekken.
Toon Cassius was uitgespro
ken hadden zijn woorden op
de menigte een diepe indruk
gemaakt en aanvankelijk
schuchter, maar daarna steeds
openlijker werd hij door de
aanwezigen tot een redder van
Senaat en Volk uitgeroepen.
Zijn medemoordenaars kregen
hun deel van deze algemene
huldiging en vooral Brutus,
van wie een ieder besefte, dat
hij, als Ceasars zoon. zich in
dit geval zeker niet door af
gunst had laten leiden, maar
door een oprechte bezorgd
heid voor het welzijn van
Rome's vrijheid, vielen de al
gemene eerbetuigingen ten
deel. Een afvaardiging naar de
Senaat legde ook in dit college
getuigenis af van de edele ge
zindheid. waardoor de zeven
zich hadden laten leiden.
De Senaat
?r onder de tn-
iTScheiden uan
vriend Gajus
Ji-liut Caesar, die nog onlangs
het getal der Senatoren, eige
ner Iteweging op 900 had ge
bracht, verleende de afvardi-
ging een willig oor. Onder
voorzitterschap van de voor-
treffeliike rechtskundige Mar
cus Tullius Cicero werden de
beraadslagingen op een on
kreukbare wijze gevoerd. Hoe
zeer men ook onder de indruk
was van deze moord, waarbij
Ingaande 1 september 1954
Liberaal amendement om verlaging een jaar
te vervroegen werd ingetrokken
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweede Kamer heeft zich gistermiddag z.h.s. akkoord verklaard met het
voorstel van minister Cals om de collegegelden met ingang van 1 septem
ber 1954 te verlagen van 325 tot 200 per jaar. Een amendement van
mevr. Fortanier de Wit (lib.) om deze verlaging te doen ingaan op 1 sep
tember 1953 (zoals aanvankelijk was beloofd) werd ingetrokken, omdat de
bewindsman dreigde schorsing van de beraadslaging te vragen.
Dit wetsontwerp ligt reeds geruime tijd bij
de Tweede Kamer in behandeling. Op 23
februari 1954 heeft het al op de agenda
gestaan, maar er waren toen moeilijkhe
den gerezen tegen de compensatieregeling
voor de universiteiten, die nauw verband
houdt met de verlaging van de college
gelden. De minister is van de oorspronke
lijke datum van invoering (1 september
1953) afgestapt, omdat zij administratieve
Nieuw dienstvak
Officieren van speciale
diensten
Met ingang van 1 november 1955 is in
gesteld het dienstvak van Officieren voor
Speciale Diensten bij de Koninklijke
Marechaussee. Dit dienstvak zal worden
gesteld onder bevel van de commandant
der Kon. Marechaussee en bestaat uit of
ficieren mei de rang van eerste luitenant
of kapitein.
Voor benoeming bij dit dienstvak ko
men in aanmerking:
De voormalige onderluitenants en adju
dant-onderofficieren van de Kon. Mare
chaussee. die reeds zijn benoemd tot offi
cier bij het dienstvak van Officieren voor
Speciale Diensten, voor zover zij een or
ganieke functie bij de Kon. Marechaussee
vervullen, waaraan de rang van eerste
luitenant of kapitein voor Speciale Dien
sten is verbonden. Voorts de tot het be-
roepspersoneel behorende onderluitenants
en adjudant-onderofficieren der Kon.
Marechaussee, die naar het oordeel van
de minister van oorlog uitmunten door
moedig en beleidvol gedrag,- bijzondere
talenten, kennis, geschiktheid en aanleg
en die levens gedurende ten minste twee
jaren definitief de rang van onderluite
nant en/of adjudant-onderofficier hebben
bekleed en voor zover zij bij het wapen
der Kon. Marechaussee een organieke
funo'ji'e gaan vervullen, waaraan de rang
van luitenant of kapitein voor speciale
diénsten is verbonden.
Ecrste-Karr.erlcden
Onze legervoertuigen al
weer verouderd
fVan onze parlementsredactie)
Is het waar, dat.de We6t-Duitse strijd
krachten volgens de plannen 600 troop-
carriers M 59 per divisie zullen bezitten,
«en voertuig, waarmee in Korea schitte
rende resultaten zijn bereikt? Hoeveel
deze voertuigen bezitten wij? Is het juist,
dat bij onze strijdkrachten het gemotori
seerde vervoer geschiedt per herstel met
vraohtauto'6, die op zichzelf van uitste
kende kwaliteit maar vanwege hun
en omvang in mobiel opzicht niet
meest geschikte voertuigen voor militaire
doeleinden zijn, dus voor gebruik in oor
logstijd?
Deze vragen worden gesteld in het voor
lopig verslag van de Eerste Kamer over
de begroting van oorlog en marine. Een
aantal' leden informeert voorts, of het
waar is, dat aan onze infanterie ondeug
delijk schoeisel en aan onze landmacht
ondeugdelijke slaapzakken zijn geleverd.
Zo ja, hoe kan dit dan geschieden met
goederen, die voor de verpleging en de
gevechtswaarde van onze troepen zo be
langrijk zijn?
In verband met een ontsteking aan de
rechterhand zal Alexander Krannhols de
leiding van de opera „De Consul" van
Menotti bij de Ned. Opera niet op zich
kunnen nemen. Eduard Flipse is nu be
reid zijn gastdlrectie in Helsinki uit te
stellen om dit werk bij de Ned. Opera
bezwaren opleverde, nu het wetsontwerp
zo lang is blijven liggen. De poging
mevr. Fortanier de Wit filib.) was o'
gens kansloos. Minister Cals rekende
dat dit amendement 2 min. zou kos
ten. Aanneming daarvan zou ook een ver
andering van de compensatieregeling moe
ten betekenen.
Heefl ons land niet te
veel milit. attaché's?
(Van onze parlementsredactie)
Enkele Eerste-Kamerleden vragen in
het voorlopig verslag over de begroting
van oorlog en marine, of de huidige be
zetting met militaire attaché's bij de Ne
derlandse ambassades en gezantschappen
wel noodzakelijk is. Hebben deze atta
ché's wel een voldoende dagtaak?
Tweede Kamer aan
vaardt z.h.s. kartelwet
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweed# Kamer heeft gistermiddag
de wet op de economische mededinging
z.h.s. aangenomen. Geen der afgevaardig
den stemde tegen. Prof, Gerbrandy (a.r.)
zeide in een korte stemverklaring, dat hij
zijn stem aan dit ontwerp kon geven, om
dat nog nader gesproken kan worden op
welke wijze de rechtszekerheid in een
aparte wet zal worden gewaarborgd.
Het amendement Romme (kath. v.) om
beschikkingen niet vast te stellen dan na
overleg met de minister voor de P.B.O.
had de stemmen van de c.h, en de c.p.n.
tegen De heer Sehmal (c.h.) vond dit
amendement te overhaast ingediend. Prof.
Oud (lib.) had tegen het voorstel Romme
geen enkel bezwaar, omdat het niet be
langrijk is. „Een kinderhand is gauw ge
vuld". zo zeide hij. Maar het amendement
mag niet betekenen dat er vooruit gelo
pen wordt op de komende kabinetsforma
tie Dan zal uitgemaakt moeten worden of
er weer plaats i6 voor een minister voor
de P.B.O Daar was de heer Peschar (soc.)
het mee eens. Prof Romme verklaarde
dat dit niet de bedoeling is Er zün ook
wetten, die spreken van de minister voor
Maatschappelijk Werk, maar zal dit de
partement gehandhaafd bliiven? Op ver
zoek van de heer Peschar stelde de
room6-katholieke fractievoorzitter een
kleine wijziging in zijn amendement voor.
ardoor elke twijfel werd uitgesloten
Minister Zijlstra heeft nog in dit debat
verklaard, dat minister De Bruvn volledig
akkoord ging met de opzet van dit wets
ontwerp.
Mr. M. Sichterman, van 1925 tot 1945
burgemeester van Almelo. Is eergisteren.
70 jaar oud. aldaar overleden.
(Zij smaken naar thuis)
Onder de vele Amerikanen die hier
studeren of werken bestaat een
besliste voorkeur voor Caballero.
Omdat - zo verklaren zij - Caballero
het meest de smaak van hun eigen
sigaretten evenaart.
Dit gunstige oordeel bevestigt wat
duizenden Nederlandse rokers reeds
jaar en dag weten. Koop morgen
Caballero en u weet het ook.
CONSTANTE KWALITEIT
De Senaat,
druk uan het
zijn oprechte
een door de Senaat onschend
baar ver klaarde, de dood vond
achtte men het een vorm van
goed recht om ook de andere
jortij te horen.
Vele senatoren konden het
duister vermoeden, dat Caesar
naar de koningskroon ge
streefd zou hebben, onder
schrijven. Vele leden wezen
erop, dat de vrijheid der stad
onder alle omstandigheden
moet prevaleren^ Een leder,
wie hij ook zij, die deze vrij
heid belaagt, moet beschouwd
worden als een vijand van het
volk. Indien Caesar onver
hoopt op deze vrijheid een
aanslag had willen doen, gold
dit oordeel ook hem. Zeker,
het wérd afschuwelijk geacht
om een sacrosancte figuur te
doden, maar evenzeer afschu
welijk, zo niet ernstiger is het,
als zo'n sacrosancte figuur
zelf verraad pleegt aan de hei
lige beginselen op grond waar
van hij deze hoge Senaats
onderscheiding ontving. Hoe
wel men niet over de rechts
geldige bewijzen beschikte,
dat Caesar inderdaad van plan
was geweest de Republiek te
verraden hoe zal men over
bewijzen voor zulke voorne
mens beschikken, zo niet ach
teraf. als alles reeds te laat is?
bepleitten vele leden toch
ernstig rekening te houden
met de geloofwaardigheid van
de beschuldiging der moorde
naars en deze jonge mensen,
die gehandeld hadden uit edele
overtuiging, niet kwalijk te
bejegenen.
Op voorstel van de voorzit
ter besloot de Senaat de da
ders van de aanslag amnestie
te verlenen, omdat zü in ieder
geval uit vaderlandslievende
gezindheid gehandeld hadden,
maar anderzüds aan Caesar,
vanwege zijn grote verdien
sten, die hij in bet verleden
voor Senaat en Volk had be
toond. die laatste eer te betui
gen. die een vriend van het
Romeinse volk toekomt. Beslo
ten werd Caesar een staatsbe
grafenis te verlenen en op
voorstel van de voorzittei
werden Cassius en Brutui
staande de vergadering beves
tigd in hun stadhouderschap
pen in het Oosten, waarhi
afgevi
zü terstond werdci
digd.
In een duister ogenblik dei-
historie heeft de verheven Se
naat van Rome wederom be
wezen. onverwijld die maat
regelen te weten nemen, die
voor het welzijn van de stad
onontbeerlijk geacht moeten
worden. Zo de Republiek in de
afgelopen uren in gevaar
mocht hebben verkeerd, door
dit vastberaden optreden is dit
gevaar onverbiddelijk afge
wend. De regeringscrisis, die
een ondeelbaar ogenblik dreig
de, is bedwongen.
Na een bewogen morgen
herademt Rome in een on
geschokt vertrouwen op
het rechtvaardige beleid
van haar wijze Senaat.
Gevleugelde "woor
den van Caesar
De teerling is geworpen.
Ik kwam, ik zag, ik
overwon.
Liever de eerste in een
ellendig dorpje, dun de
tweede te Rome.
ROME, hedenmiddag.
'T'ijdens de eervolle be-
grafenis, die laat op de
middag het stoffelijk over
schot van de door moorde
naarshand gevallen impe
rator Caesar ten deel viel,
is een onschuldige door een
betreurenswaardig mis
verstand het slachtoffer
geworden van de volks
woede.
Onder de misdadige moor
denaars van Caesar bevond
zich. zoals men weet. een
zekere Cinna. Helaas is bij
de uitvaart een onschuldige
dichter het slachtoffer gew<
heeft door zijn
lofgedichten op Caesar, is door
een tierende menigte in stuk
ken gescheurd. Om zijn grote
meester uitgeleide te doen,
had hij zich onder de menigte
begeven. Een bekende zag hem
van verre en riep hem bij zijn
naam. Op de klank Cinna
maakte een uitzinnige woede
zich van de omstanders mees
ter. Voordat de onschuldige
gelegenheid had gehad het
misverstand omtrent deze
naam duidelijk te maken, was
hij reeds door vele vuisten
neergeslagen. De soldaten van
de Senaatswacht trachtten nog
tussenbeide te komen, maar
het was reeds tc laat.
Op deze zwarte dag heeft
een onschuldige het tribuut
moeten betalen aan het blinde
misverstand. Hij volgde zijn
vereerde imperator, die even
eens ten offer viel aan misver
stand. in de dood. Het ls alsof
de goden het edele Rome ten
prooi hebben laten vallen aan
de blinde razernij der woe
dende demonen.
Antonius herik
zijn vriend
ROME, hedenmiddag.
Hedenmiddag heeft de
sul Marcus Antoniiue, die zich
na de moord op Caesar in zijn
woning had teruggetrokken,
op de Rostra een lijkrede ge
houden om zijn vermoorde
vriend te herdenken. Zijn
woorden, die aanvankelijk met
wantrouwen werden begroet,
maakten op alle aanwezigen
een diepe indruk.
Antoniius leverde de onbe
twistbare bewijzen, dat de
doorluchtige imperator van
alle Romeinse legioenen nim
mer het voornemen heeft ge
koesterd om de Republiek
omver te werpen en zichzelf
tot koning ui* te roepen.
„Caesar", aldus de consul,
„heeft zich tot zijn laatste
ademenik een getrouw vriend
van de Senaat betoond. Tot
zijn laate'e uren heeft hij
manmoedig op de bres ge
staan voor de vrijheid van het
Romeinse volk. Hij die groot
was in de strijd, was ook groot
in zijn waardig sterven, maar
bovenal groot in zijn onbe
grensde liefde voor de vrij
heid en voor allen, de vrijheid
beminden als hun hoogste
Na de woorden van Antonius
ontstond er onder de licht
ontvlambare menigte een
felle woede tegen de moorde
naars. Onder kreten van
wraak cn vergelding spoedde
men zich naar de huizen der
zeven misdadigers om met
dezen af te rekenen. Voor zo
ver thans bekend is.' hadden
deze lieden zich reeds door
een laffe vlucht onttrokken j
aan het rechtvaardig oordeel
van het volk.
