Levenskunst Wie dorst heeft.... 1 1 sF i§ 2 pjET leven is vaak onbarmhartig. Sommigen worden geleefd; ande ren worden weggespoeld of verkreu keld. Met het stijgen der jaren ziet me nigeen de relativiteit der dingen; de gulden dromen en droompjes der jeugd worden gesublimeerd of beter nog: gaan ten onder aan desillusies. En wie heeft dan de kracht om zich op te werken tot levenskunst? Neen dit wordt geen verbitterd verhaal met het onmisbare snuifje wrang cynisme. Dit is het verhaal van een oud vrouwtje, dat my enkele jaren gele den op de „Marché aux Puces" in Parijs aansprak. Ik was in gezelschap van een vriend en diens vrouw; we waren in een wat losse, lacherige va- cantiestemming. Ze was heel klein, heel erg rimpe lig en ogenschijnlijk even onbeduidend als al dat „bric et brac" om ons heen. Temidden van het uitgediende meubilair, de verweerde spiegels en vergeten prullaria bevond zij zich voor ons gevoel in een min of meer symbolisch décor. Ze droeg een vale versleten regen jas en een hoedje, dat de indruk wek te van een bemoste paddestoel. Ze kon 60 zijn misschien ook 70. Dat was moeilijk te zeggen. „Ik hoor Nederlands spreken," zei ze tot mij, „en daarom wilde ik u wat vragen. Ik heb toevallig geen geld meegenomen en ben te ver van huis geraakt. Kunt u mij helpen aan een métrokaartje? Ik kan niet meer... mijn hartziet u WfE gingen met haar naar een soort cafetaria om een kopje koffie aan te bieden. Dat was een simpele plicht van naastenliefde. Zo'n arm, oud vrouwtje. En we hadden zelf ook wel trek in koffie. Maar in feite waren we in gedach ten maar half bij haar. Want ten slotte was zij voor ons niets meer dan een oude stumper, die straks weer zou verdwijnen in het gekrioel van een wereldstad met 5 miljoen zie len. We wilden over haar hoofd heen (letterlijk en figuurlijk) gaan spreken over de liften van de Eiffeltoren, het Musée Grevin wat al niet maar kregen er eenvoudig de kans niet Want Nina Mater zo heette zij begon eerst in rad Frans en met de allure van een vrouw der grote wereld een serveerster terecht te wij zen. Deze bracht ons namelijk een kopje, waaraan lippenstift zat en meende met 't nonchalante verweer: „Er zit toch nog een andere kant aan het kopje" van de zaak af te Nina Mater vertelde, dat ze in Ho tel du Nord woonde. Ze beweerde voorts, een zoon te hebben, die ergens in Afrika een belangrijke militaire rol speelde. Mijn vriend en ik wisselden snel een blik van verstandhouding. ,,U moet mij eens komen opzoeken in Hotel du Nord. Dan zal ik u eens koffie aanbieden." Maar natuurlijk dat zouden we doen. We lieten haar de kleine illusie, dat we haar geloofden. Ze speculeer de er kennelijk op, dat we wel wat anders in Parijs te doen hadden, dan haar een tegenbezoek te brengen. Maar deze vrouw zou ons gaan in trigeren Want ze begon te spreken over to neel, beeldende kunsten en litteratuur en met een dergelijke kennis van xaken en een dergelijke uitstekend ge formuleerde betoogtrant, dat we met verbazing af en toe in het verlepte gezichtje keken, alsof het uiterlijk beeld iets van het mysterie van haar persoon onthullen kon. Toen noemde ze bekende namen mensen, waarmede ze vroeger gedi neerd had of die haar gasten geweest Mijn vriend, evenals ik journalist, trachtte het mes tussen waarheid en verdichtsel te wringen, maar 't lukte niet. "TEN fantaste", oordeelde Joke, de "*L' vrouw van myn vriend. Maar we besloten toch. Hotel du Nord op te bellen. We verwachtten een denkpauze bij de telefoniste, een verzoek om de naam te spellen, ein digend met een „onbekend". Maar neen. We kregen de medede ling, dat mevTouw ons telefoontje ver wacht had ze zou ons om- half twaalf in de salon ontvangen voor de koffie. We gingen. Als vorsten werden we bediend gezeten op duur meubilair. We geneerden ons een beetje, dat we een dame van haar niveau, wier uiterlijk ons kennelijk misleid had, gisteren naar een cafetaria gebracht hadden. Onze gastvrouwe was uiterst spaar zaam met concrete mededelingen over haarzelf. Ze. besprak de politieke toe stand met een inzicht, alsof ze dage lijks achter de schermen van de Fran se regering keek. We kregen er geen speld tussen we konden slechts luisteren. Ze was erg blij met onze vriend schap. Toen we naar Nederland gin gen, stond ze aan de trein en Joke kreeg bloemen. Ze zou ons komen bezoeken, had ze gezegd. AP een bepaalde dag ging de telefoon. Ze vond het aardiger, de kennis making te hernieuwen in een restau rant van standing in Den Haag. We gingen. Ze ontving ons wederom volgens alle regelen der kunst. Dit maal droeg ze iets betere kleding, maar ze bleef een armelijke indruk maken. De obers vlogen echter voor haar en lieten bij het serveren van de champagne en het gebraad geen en kele steek vallen. Zij kenden het leven. Ze hadden mensenkennis. Men moet zich vooral niet vergis sen. Ze zou ons binnenkort bellen een dagje onze gast te zijn. Ze beloofde het nog eens nadrukkelijk, toen we opstapten om de laatste trein naar Amsterdam te nemen. Wie dorst heeft, home; en die wil met heel de hunker van 't verlangen zal uit de Bron van 't eeuwig Heil de lessing van zijn dorst ontvangen. Waarom tobt gij u af voor ivat in waarheid nimmer kan verzaden? Waarom geeft gij uw geld uit voor hetgeen bedriegt? Laat mij u raden Koop wijn en melk, koop zonder pjjijs; wil God gehoor en aandacht geven. Zoek Hem, 'tvijl Hij te vinden is; zoek Hem en vind in Hem het Leven. Al zijn Gods wegen hoger dan der mensen wegen, Zijn gedachten zó zeer verheven boven die der mensen, als in stille nachten de sterrensprake overtreft de ijdle woorden onzer monden hoe menig hart heeft op Gods weg uiteindelijk het Licht gevonden. P. DE VRIES .J Maar toen we terug reisden, moes ten we ons eerlijk bekennen, dat we feitelijk nog bitter weinig van haar wisten. We verloren ons in veronderstellin gen. We hebben haar nooit meer gezien. Twee dagen later ontvingen we de volgende brief: „Dierbare vrienden! Helaas kan ik jullie niet meer bezoe ken en dit spijt me zeer. Ik moet na melijk een operatie ondergaan en de opname komt vlugger, dan ik dacht. Veel dank voor jullie vriendschap! Dit heeft me erg goed gedaan. Nina Mater." YY/E lieten het er niet bij en gingen op zoek. We vonden haar ook, maar ze was reeds overleden. De chirurg vertelde ons, dat hij haar reeds enkele Weken geleden op de ernst van haar toestand gewezen had. Tijdens het diner had ze ge schertst en gelachen ze had er met geen woord over gesproken. Joke vertelde van de ontmoeting en noemde haar een vermogende vrouw. De chirurg glimlachte fijntjes. Hij vertelde: „Vóór de operatie heb ik nog met haar gesproken. Ze ver telde mij van het diner met u. Dat was de mooiste avond uit haar leven, zei ze. Er was niemand meer op deze wereld, die zich voor haar interes seerde. Ze heeft in uw ogen bewonde ring en respect gezien ze heeft zich nog één avond grande dame ge voeld als weleer. Ze heeft deze avond nagenoeg met haar hele lijfren te betaald., en nadat u ging, was zij met het leven klaar." Meer hoorden we niet. We zijn nooit aan de weet gekomen, wie Nina Mater eens was. Later heeft eens een personeelslid van Hotel du Nord ons verteld, dat ze met een handtas met nylonkousen regelmatig' Parijs introk om wat te verdienen. Ze had een bescheiden ka mertje in het hotel en betaalde steeds de huur soms met grote vertra ging. Dat was alles. Dit zijn zo van die levens, die ver dwijnen in het niets. Maar nooit zal ik haar vergeten. School met internaat voor schipperskinderen Vervolg van pap. 1) deren gaan dan als het mogelijk is naar hun ouders, of anders bij familie logeren. Het verblijf in een gewoon gezin is een prettige afwisseling in het schoolleven. Men moet echter niet denker. dat de internaatsopvoeding nadelig voor de kinderen is. Integendeel: deze op voeding heeft veel voordelen. Een schip is een wereldje op zichzelf, en contact met andere gezinnen heeft een schippersfamilie weinig. Lagen de schepen vroeger dagen lang bij de sluizen te wachten, thans is dat niet meer het geval. Het gezelligheids leven, zoals de walkinderen dat ken nen, vriendjes en vriendinnetjes in dezelfde straat, een uurtje uit spelen in een bevriend gezin, dit alles moeten schipperskinderen missen, en zij zullen, meer dan anderen, ge neigd zijn tot eenzelvigheid. Omgang met mensen hebben ze nodig, en die vinden ze in het internaat. Maar het heimwee dan? Ja, jn het begin zullen de kleinsten zeker wel naar vader en moeder verlangen. Maar over het algemeen valt dat wel mee. Ze gaan immers niet naar een „vreemde school", maar naar de school, waar vader of moeder vroe ger óók heen gingen, de school, waar al oudere broers of zusjes zijn, en waar ze in ieder geval al veel van hebben gehoord. Weldra voelen ze zich helemaal in het schoolleven opgenomen en is er van heimwee geen sprake meer. DUITEN de schooluren is er zoveel mogelijk gelegenheid voor sport en spel. Natuurlijk staat de zwemsport hoog in ere. Ieder kind behaalt onder deskundige leiding het zwemdiploma. Het grote speelterrein rondom de school biedt voldoende ruimte voor ontspanning, terwijl 's zomers nog extra dagen aan het buitenleven zijn gewijd. Graaf Bentinck te Amerongen heeft namelijk zijn landgoed voor de schipperskinderen opengesteld, en telkens gaat een groep van zestig leerlingen in die prachtige bosrijke omgeving een week-einde doorbren gen. 's Winters en bij ongunstig weer is men natuurlijk meer aan huis ge bonden, maar ook dan is er afwisse ling genoeg. Elke zaterdag wordt een gezellige avond gehouden. De school bezit een filmtoestel, zodat de kinde ren ook van geschikte jeugdfilms kunnen genieten. De school heeft een eigen zangkoor en bovendien worden de gezellige avonden soms opgeluisterd door uit voeringen van zang- en muziekvere nigingen uit de buurt. DEN hoogtepunt van het schoolleven ■L' is de jaarlijkse familiedag, waarvoor de ouders van alle leerlingen een uit nodiging ontvangen. Zij krijgen dan gelegenheid, het werk van hun kin deren te bekijken en met de onder wijzers en de verzorgsters van het internaat kennis te maken. 's Avonds wordt door de kinderen zelf een mooi programma verzorgd. Reeds weken van te voren wordt door middel van de schipperspers de da tum bekendgemaakt, en soms hebben de ouders er een grote reis voor over, om deze feestdag bij te wonen. Ook op gewone dagen mogen de kin deren bezoek ontvangen, maar na tuurlijk moet dan wel met de school uren rekening gehouden worden. Is het schip van de ouders in de bujrt, dan mogen de kinderen ook wel eens een week-end naar hun drijvend te huis. Het is gewoonte, dat de kinderen 's zondagmorgens naar de kerk gaan. Speciale jeugd- en zondagsschooldien sten worden gehouden in de grote zaal van het internaat. Dit gebouw wordt echter langzamerhand te klein voor het steeds toenemend aantal leerlingen. In september 1915 werd de school door prins Hendrik officieel geopend. I)e Prins, die zich voor scheepvaart interesseerde, had het beschermheer schap van de school aanvaard. Thans is koningin Juliana beschermvrouwe, en als zodanig vereerde zij in 1952 de school met een bezoek. Deze dag zal voor allen, die aanwezig waren, een onvergetelijke herinnering blijven, vooral ook door de ongedwongen wij ze waarop Hare Majesteit zich met jeugd en ouderen onderhield. Oorspronkelijk waren school en in ternaat in één gebouw ondergebracht, maar na de laatste oorlog is een nieuw, geheel modern, schoolgebouw gesticht en kan het oude gebouw uit sluitend als internaat gebruikt wor den. De binnenscheepvaart speelt in ons land een voorname rol en de schip pers hebben een belangrijk aandeel in de bloei van handel en industrie. Het is verheugend, te zien, hoe men te Vreeswijk hun belangen behartigt, door him kinderen zo goed mogelijk toe te rusten voor het leven dat hun wacht. E.S yso L lüviiaaaji civihsljvciwoz ZONUA^SBLAl» 1H ll.mUAUl 1VSO y -T— No. 343. Joh. v. d. Boogaard, Rotterdam Correspondentie betreffende deze rubriek aan de heer W. Jurg, Jan Luykenlaan 12, Den Haag. Uitslag ladderwedstrijd 15e serie OFSCHOON er deze keer wel wat ver schuivingen op de ranglijst hebben plaats gevonden hebben in beide groe pen de twee hooggeplaatsten zich weten te handhaven. Opmerkelijk is echter dat we bij de A-klassers tot nummer vier moeten zoeken alvorens een deelnemer te vinden die er helemaal zonder kleer scheuren afkwam, dus alle 30 punten wist te behalen. De prijswinnaars, die we hierbij van harte onze gelukwensen doen toekomen, zijn in klasse-A: C. v. Buuren uit Capel- le a. d. IJssel en J. A. v. d. Bergh te Rotterdam. In klasse-B: P. Verwilligen, Zwijndrecht en H. C. Zuidgeest, Schie dam. Deze twee behaalden het maximum aantal punten (20) voor hun afdeling en bereikten, evenals trouwens de A-klas- de tweede maal ment! De prijswinnaars begin tuurlijk weer met het bestijgen van de onderste trede van de ladder, die er na de 15e serie als volgt uitziet: Klasse A: C. v. Buuren 300(28): J. A. v. d. Bergh 287 (0); J. C. Knoppert 280 (29); G. Verbiest 279 (29); A. v. d. Bosch 259 (30); C. v. Oostrom 249 (29); M. v. Noordennen 246 (30); L. W. Scholtés 238 (0); J. L. v. Wuijckhuij- se 210 (30); A. de Jong 200 (27); J. A. Hart 198 (30); G. P. Sterrenburg*) 192 (30); D. v. Nugteren 192 (0): L. de Haan 158 (29); W. J. J. Vos 158 120); J. P. v. Baardwijk 155 (28); G. M. Woelders 153 (25); T. Meulendijk 151 (30); H. v. Rooden 136 (29); P. Baanen 135 (28); M. Muis 134 (28); N. Polderman 129 (29); W. F. Bolle 107 30). Joh. van Gaaien 102 (0): A. P. van Elswijk 97 (28); D. Hassefras 78 (30); D. Beekhuizen 77 (30); W. v. d. Heuvel 69 (0); G. v. Rhee 68 (28); M. v. Erkel 66 (0); J. Westerhoff 63 (28); F. Rausch 62 (22); M. v. Dijk 59 (11); A. v. Doorn 58 (0); J. de Wilde 33 (29): J. de Gruijter 32 (0); J. v. d. Doe 30 (30); B. J. Pranger 30 (12); W. Stoker 30 (0); C. Verwey 23 (17); P. Versteeg 12 (16); C. Broekman 12 (0); A. Kanters 11 (11); H. Boersma 6 (6); W. Dekker 6 (6); M. Boogaard, H. Brug en W. v. d. Haak ieder 6 (0). Klasse B: G. Verwilligen 108 (20); H. C. Zuidgeest 108 (20); E. J. Boer') 92 (20); G. Kuil 92 (20); A. Balken ende 88 *(20); H. Slrating 86 (0); A. Kraak 76 (20); D. den Hertog 72 (20); C. Klinkenberg 64 20); M. L. Bol 54 (6); L. Korpershoek 52 (20); J. C. Mulder 46 (18); B. v. d. Bie 32 (20): P. Pijl 28 (0); C. Uitenbroek 26 (16); W. Bruinstroop 20 (20);"D. Mast 20 (20); L. Blom 18 (18); P. Kuiper 18 (18); A. v. d. Putten 18 (0); G. de Zeeuw 16 (14); H. Kuijt 16 (12); D. P. de Jong 16 (8); G. Bakker 16 (4); C. Jansen 16 (0); P. v. Vuuren 16 (0): J. Boer 8 (0); P. Elshout 4 (4). De deelnemers met 4 punten of min- iijst afgevoerd. Deze deelnemers bereikten eenmaal de top van de ladder. idem tweemaal, enz. Nieuwe opgaven We vervolgen de opgaven voor de zes tiende serie met onderstaand drietal. Van no. 342 zeggen we alleen dat het beslist mooi is. Daar staat trouwens de naam van de auteur borg voor. Het iweede probleem is van Joh. v. d. Boo gaard, die een bekend eindspelletje (GlastraBleeker) van twee tegen twee schijven bewerkte. Dat laatste behoeft echter niet uitgewerkt te worden. Van no. 344 dat meer door samenwerking van twee bekenden tot stand kwam moet het eindspel slechts enkele zet ten diep wel worden aangegeven. Het U ziet het. weer een gevarieerd drie tal van problemisten die tot de aller- besten behoren. Veel genoegen er mee! No. 342. G. v. d. Linde, Zutphen m m i 5 a t Bi 1 i m 'bh* m a i w m m Oplossingen Kruiswoordraadsel Zrwart: 1, 4. 9, 12, 13, 18 22, 23, 26, 29, 33, 39. Wit: 16, 20, 21, 25 27, 30, 35 37, 38, 40, 41, 42, 48. BI 1: m m m m m fed B sB Jd H - u Ji s nu No.336. (J. A. Pennings en J. H. H. Scheijnen). Zwart: 9, 19, 22, 27, 28. 41. Wit: 31. 34. 37, 38. 42. 45, 46. Opl. 38-33, 15-40, 40-35, 35x4. Nu zijn er twee scher pe varianten. De kortste is (22-27), 4x31, 42-37, 46x37, winst door oppositie. De andere: (22-28). 4-15!, (36-41), 46x37. 42-3,7 15-42 met een bekende eindstand. Een ju- weeltje van kleinkunst! No. 337. (Joh. v. d. Boogaard). Zwart: 7/9, 15, 18, 19. 24, 25, 30. 35. 36. Wit: 21,28, 32. 39/41. 43/45, 48, 50. Opl.: 28-22, 39-33, 33-28!, 40-34, 44x33, 48-43. 50-44, 45x1, (Eindstand Mertens), zwart heeft maar één aanvaardbare zet: (25-40) volgt 23-19 1-7, (20-25), 23-19, 7-1 gew. Een compliment voor de auteur van dit mees terwerkje! Vele oplossers zijn hier biina over ge- struikeld, ondanks het feit dat het eind spel met uitgewerkt behoefde te wor den. De zet 3328! was ook erg verras send omdat het juist lijkt of die schijf moet blijven staan om de dam van 47 naar 29 te brengen. Voor één van onze beste oplossers was dit probleem moeilijker dan het z.g. on vindbare van ir. Viergever, waarvan hij de juiste ontleding reeds inzond. Van het bovenstaande echter meende hij aanvan kelijk dat de stand onjuist was Eerst veel later kwam de goede oplossing! 338. (J. Dubbeldeman). Zwart: 8/10, 12, 16, 17, 20, 23, 25, 28, 29, 31, 36. 40. Wit: 26, 27, 35, 37. 39. 41/44. 47, 49. 50. Opl 42-38, 43-38, 47x-8, 50-45, 45x34, 35-30, 49x7, 7-2, 2x11, 26x17. Het mooie van de ze afwikkeling wordt helaas jammerlijk te niet gedaan door de storende bij-oplos sing: 43-38, 39-33 en 44x2. Deze is weg te werken door in de aanvangsstand de zwarte schijf op 40 te laten vervallen en de witte van 50 op 45 te plaatsen. (Opl.: 42-38, 43-38, 47x38, 45-40, 40-34, 35-30 enz.). Het standevenwicht wordt door deze wijziging zelfs iets beter, terwijl de oplossing vrijwel dezelfde blijft. Of zijn er lezers die nu andere bezwaren kunnen ontdekken? Correspondentie J. v. d. B. te K. Uw nieuwe zending ontvangen Wordt zeer gewaardeerd! W. B. de K. te A. We stellen het zeer op prijs dat u hoewel geen geregelde inzender van oplossingen op die „uit daging" bent ingegaan. En gewonnen ookl Voor alle drie geldt: Wit begint wint. Oplossingen in te zenden binn> 3 weken na plaatsing. 'ipNV 6AAH wm Tekenen)^E^>> DOOR B0ROI PRAMVIQ wtat ww wk wé. Zwart: 1, 2. 6, 10. 16. 20, 24, 25. 30, 34. 40. Wit: IC, 21, 22, 27, 35, 38, 39, 41. 42. Les 39 1. Schematisch kan men ogen, van opzij gezien, weer geven als in A en van voren gezien als in B. Het oog be staat uit een kogelvormige oog appel met regenboogvlies of iris, alsmede een boven- en onderooglid, zoals men op de tekening in Al, A2. en B2 kan waarnemen. De schets toont ons duidelijk van verschillen de kanten het oog en nu is het Uw zaak de bouw van het oog te leren kennen door deze schetsen na te tekenen. Bestu deer tevens Uw eigen ogen en probeer deze van verschillende kanten gezien na te tekenen. 2. De normale bouw van de neus ziet men in 1, 2 en 3. Teken de neus eerst schema tisch. zodat het U niet moei lijk valt er alleen verder uit te komen. Op alle schetsen is de mond van verschillende ge zichtshoeken uit te zien. Boven is hij gesloten van opzij en van voren getekend. In 4 en 5 staat hij open. Zoals U zult bemerken kunnen deze betrek kelijk moeilijke opgaven uitste kend met dezelfde eenvoudige lijntjes worden weergegeven. moet nu weer de spiegel gebruiken en ijverig oefenen. heden worden spelenderwijs gewoonlijk, methodisch te werk gaan. No. 6 toont ons aller eerst de zuiver schematische vorm, die in de volgende schetsen van verschillende kan ten verder is uitgewerkt, zoals bijv. to 10 het oor van achte ren. Geen twee oren zijn ge lijk. Er zijn ontelbare varia ties. U moet eens proberen die verschillen te ontdekken. Pro beer nu tot slot met al deze details als uitgangspunt een mensenhoofd te tekenen. U zult verbaasd opkijken als U be merkt voor hoeveel verrassin gen U dan nog komt te staan. HORIZONTAAL: 2 Kleedhokje. 7 om slag voor papieren, 9 oevergewas, 11 handeling, 13 heilige, 14 gezinslid. 15 ge luiden opnemen, 17 niet breed, 19 nog niet in gebruik genomen, 20 lokmiddel, 23 luitenant. 24 glanspunt, 26 beroep. 28 punt, 29 kledingstuk, 30 gereed, 33 zou teloos, 35 uitheems vaartuigje, 38 voeg woord, 40 houten klepper, 41 titel, 42 rivier, 44 baardje, 45 zeepost. 47 tel woord, 48 vogel. VERTIKAAL: 1 Geschoren grasperk, 3 slede, 4 nog eens, 5 hoeveelheid. 6 deel van de Bijbel, 8 bastaardsmaragd, 10 hinderlaag. 12 aardhoopje bij golf- spel, 14 keer, 16 telwoord, 18 gezinslid, 21 veldpijp, 22 kleedje, 25 nachtvogel, 27 fraai ontwerp. 31 bekendheid, 32 naakt, 34 zangnoot, 36 kledingstuk. 37 grauwe erwt. 39 honingraat, 43 houding, 45 ge zinslid, 46 lage zijde van een schip. Inzendingen per briefkaart voor a.s. donderdag aan bureau van dit blad. In de linkerbovenhoek aan de adreszijde vermelden: ..Puzzle-oplossing". Oplossing kruiswoord raadsel 11 februari HORIZONTAAL: 1 Stoa, 4 wrak, 8 bot. 11 aal, 12 beramen, 14 u, 15 ca. 16 eg, 18 para, 20 agaat. 22 ega, 24 esp, 25 re, 26 soort, 29 kandij, 30 ba, 31 Lou, 32 met, 33 circa, 34 sage, 25 tij, 36 ga, 37 re, 39 speling, 41 cel, 43 ako, 44 Edam, 45 naaf. VERTIKAAL: 2 Toelage. 3 abaca, 5 ra, 6 aap. 7 kluit, 9 oma, 10 te, 13 ne gerij, 17 gast, 18 perk. 19 ra. 21 A P. 23 zon, 26 saucijs, 27 ode, 28 mate, 29 kort, 30 begonia, 31 li, 32 ma, 33 Circe, 34 salon, 36 gek, 38 eed, 40 pa, 42 la. Winter van 1890 De strenge winter van 1890 is spreek woordelijk geworden. De december maand werd aangetekend als de koud- ste na 1788. Op 26 november begon hei te vriezen en de dag daarop zakte de kwikdraad al 10 graden onder nuL De gehele maand bleef het strenge vorst: behalve dan één dag, die vorstvrij was. Binnen enkele dagen waren de wa teren in een stevige ijsvloer herscha pen en op 13 december stonden de bla den vol van landelijke, zelfs van inter nationale wedstrijden. De thermometer wees toen -15 graden aan. Deze extre me koude maand had zijn laagste tem peratuur tussen Kerstmis en Nieuwjaar. Overdag bleef het in het noorden des lands nog een graad of tien vriezen, 's nachts wel zeventien graden. En de weerberichten waren er nogal eens naast! Terwijl zij een depressie voor spelden, gaf de dag daarop soms felle vorst! Het vervelende was, dat de winter een langdurig karakter kreeg en zich tot in februari uitstrekte. Gedurende de voorbije twee eeuwen was de winter van 1890 de veertiende van de rij der strenge seizoenen. De schaatsliefhebbers konden hun hart maar ophalen. Doch, toen de koude zo lang aanhield bluste deze het enthou siasme! In Friesland vormden zich ge woonlijk hele rijen schaatsers, die ter stond ter stad togen. Vanzelfsprekend, dat de baanvegers op zulke tochten ge brand waren: dan viel er wat te ver dienen! Niet alle rijders echter waren even gul en dan gaf dit nog weieens aanlei ding tot kibbelarijen, waarbij niet alleen gevochten werd met woorden, maar ook met klompen, laarzen, vuisten es» bezem stelen. Zoiets gebeurde te Hoogkerk, waar één van de vele brugge» lagen, die gepasseerd moesten wordenl De ve gers hielden een smal pad onder de brug schoon, waar ieder op de heenreis gratis mocht passeren, maar op de thuisreis moest men betalen! De onwilligen werden hardhandig aan gepakt, kinderen, die geen g«to hadden, joeg men terug. Recht hadden de baan vegers op de gift niet: van de rijde der schaatsers was er alleen maar een mo rele „verplichting". Veel schaatsgenot werd zodoende bedorven!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1956 | | pagina 8