Het uur 0.00 van het jaar 20
GENÈVE: wel de
resultaten
„geest
maar geen
VERKEERSCHAOS!
n
I
Perón stuntte
KUNSTZINNIGE
VERWACHTINGEN
Hitte
verraste, keek
HET was de laatste dag van
het jfcar 2055.
Iedereen maakte zich op voor
het feest van Oud en Nieuw, dat
in heel de westelijke wereld ge
vierd werd.
In New York namen enkele
honderdduizenden mensen een
tweedaags retourtje naar Europa.
In de Europese hoofdsteden be-
[woog zich een onafzienbare
stroom mensen naar de raket-
velden om zich voor een kort
verblijf naar Amerika te be
geven.
NI|l|IIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIII!llllllllllllllllillllillll!llllllll|IIIIIIINI>
In één oogopslag
280
Jé
b
PTT
r
«r
2
T
iJb
stralië ging
Naar Azië. Afrika en Australië
echter niemand. Ten
geen Oud en Nieuw meer gevierd
tweede leefde dit gebiedsdeel op uiterst
gespannen voet met Amerika en Euro
pa. Alleen de ontwikkeling der techniek
had een catastrofe kunnen voorkomen,
want niet alleen in de aggressieve.
maar ook in de defensieve sector wa
ren onbevattelijke successen geboekt.
Zo hadden de westelijken hun gebied
met een enorme stralen-paraplu be
schermd, die het binnendringen van
oostelijke luchtvoertuigen en troepen
onmogelijk maakte. Projectielen konden
met deze zelfde stralen XY ge
noemd tot.de terugtocht worden ge
dwongen, tot explosie op het gebied van
de oostelijken dus.
De wereld was hierdoor betrekkelijk
veilig geworden. Een klein, streng ge
selecteerd leger, dat onder de onmid
dellijke bevellen van de machtige, ge
heime dienst stond, waakte over de
centrales, die XY ontwikkelden, en over
de volledig geïsoleerde technici.
Bovensterk zijn de koe
aandelen over 1954—1955
Opmerkelijk is hierbij uite
sterke koersval in October.
idgemlddcldcn 1954
dienst er uit. Het stond in het hart van
New York, was vensterloos, terwijl de
muren, die van grote, betonnen platen
waren gemaakt, tzeker een hoogte van
tweehonderd meter bereikten. Iedereen
kende het vreemde
gedrocht als de EASO
E(euro) - A(meri-
can) S(ecurity) Or
ganization) doch
slechts weinigen had
den het van binnen
De klok sloeg 17.00
uur, toen een lange
man het bordes van de
EASO opstormde. Hij
stelde op zijn Latimeter het dagelijks
wisselende codenummer af en als vanzelf
openden de deuren zich. Het televisie
oog. dat zijn komst registreerde en dat
bediend werd door mannen die met één
handomdraai de hal onder een spanning
van 10.000 V. konden zetten, deerde hem
niet. Men kende hem, want'hij was nie
mand minder dan Wilkinson, het hoofd
van de afdeling spionnagi
De lift, die zich op dezelfde geheim
zinnige wijze opende en sloot, bracht
Wilkinson In enkele seconden naar de
47ste verdieping. Hij stapte gehaast uit
en liep met forse stappen op een mo
numentale deur toe, die met fluores
cerende1 verf leek te zijn bestreken.
daar?" klonk krakend een
stem door een microfoon.
.Wilkinson", was het afgebeten anl
woord.
zoemde iets
'an binnen
bekeken werd.
Toen opende de deur zich, geluidloos
jna.
Met een onderdrukte kreet struikelde
Wilkinson de kamer binnen.
chef van de EASO met een tweetal af-
i delingsleiders in conferentie was.
..Waarom die zenuwachtige haast,
vroeg de chef van de EASO
doorzoeken en vooral hun eigen mensen
te controleren.
De klok gaf 19.00 uur aan. toen aUe
antwoorden uit het buitenland binnen
Londen meldde, dat het op z'n
hoede was en dat de veiligheid der cen
trales gewaarborgd was Parijs bericht-
dat alles rustig was cn dat het
niets verdachts had kunnen bespeuren
In Berlijn had het hoofd van de dienst
hartaanval gekregen, maar zijn
plaatsvervanger seinde, dat hij alle
touwtjes in handen had. Ook
sterdam en Rome kwamen dit
uststellende mededelingen binnen, doch
:ij vermochten de gespannen sfeer
het hoofdgebouw niet weg te nem
Om 20.00 uur brachten de afdelings
leiders Bavari rapport uit. Wilkinson
had al zijn mensen naar de in Amerika
gelegen XYcentrales gedirigeerd en
Adams, de leider van de productie-af
deling. had een nauwkeurig onderzoek
in de installaties laten instellen. Coates
ten slotte, de chef van de bewakings
troepen, had alle wachten
en extra versterkingen laten aanrukken.
Een volledig gesloten cordon was in een
wijde boog om de hoofdcentrale gelegd,
die als het meest bedreigde punt werd
beschouwd.
Toen er om 21.00 uur nog geen mel
ding van onraad was binnengeko
men, stelde Bavari. na herhaalde aan
drang van Wilkinson, de president van
Europa van
Amerika 6
Een toekomstfantasie
door
LINK VAN BRUGGEN
de premier v;
op de hoogte. Beiden
meerden onmiddellijk hun ministers en
beraadslaagden over
het feit. of het ge
wenst was het publiek
van het gevaa.- in
kennis te stellen.
Binnen een half uur
seinden de staatslie
den Bavari terug, dat
de zaak geheim
moest blijven, omdat
een mogelijke paniek
beveiliging
centrales zou bemoeilijken en de
rader waarschijnlijk in de kaart
spelen.
Klokslag 22.00 uur
zocht de president
van Amerika op
nieuw verbinding
met de geheime
dienst Hij dor-
vorste critisch de
getroffen veilig-
he'd-maatregele
gele 'te B
order uit
alleen bevind"
de EASO-kantoren
of XY-centrales met
de dood werd be
dreigd. Alleen paars
gewijs mochten de
betrokken personen
zich in de gebouwen
of op de terreinen
bewegen. iedereen
die dit gebod over
trad, zou zonder
pardon worden neer
geschoten.
geluid dat hem
schichtig om zich heen.
De enige die volkomen kalm bleek
e zijn. was Bavari. Er ging een grote
rust van hem uit en Wilkinson, die zijn
partner was. prees zch gelukkig, dat
lij bij hem en niet bij een ander be-
,.Ik geloof dat we naar de hoofdcen
trale moeten. Wilkinson." zei Bavari.
.Alles wat in mijn vermogen ligt. heb
ik gedaan. In het uur 0.00
plaats daarginds."
Wilkinson knikte vermoeid. Al
lang pijnigde hij z'n hoofd af wat hij
nog meer ter ontmaskering
rader kon doen, maar ook hij had
niets meer kunnen bedenken.
Een langs een kabel voortbewogen
luchtbus bracht hen in minder dan een
half uur naar de grote XYcentrale.
die in een bebost gebied even buiten
New York lag en door haar hoge, mas
sieve afvoerbuizen tot in de wijde om
trek te zien was. Coates. de chef van de
bewakingstroepen, was er ook. met aan
z'n zijde de buiten zichzelf zijnde
Adams.
De mannen wisselden slechts een paar
woorden uit. Bavari en Wilkinson be
gaven zich toen naar de omvangrijke
betonnen en ijzeren installaties, welke
uit de vloer van een reusachtige hal
oprezen; Coates en Adams liepen
de ring van soldaten, die schouder
schouder de onoverzichtelijke ruimte be-
Onbegrijpelijk," mompelde Bavari,
toen Wilkinson en hij bij de enorme
atoomoven stonden, die zijn werk in
alle stilte verrichtte. „Nergens is ook
maar iets verdachts te zien." Met zijn
handen tastte hij een verbindingskabel
af, die zeker een halve
Wilkinson luisterde nauwelijks. Het
was 23.55 uur en het zweet parelde
op z'n voorhoofd.
„Wilkinson. Wilkinson!" fluisterde Ba
vari op eens. „Kom hier! Kijk eens
wat ik daar zie!" Zijn stem bleef si
nister in de stilte hangen en in een
oogwenk was Wilkinson bij hem.
Met een vreemde gloed in zijn ogen
tilde Bavari een oogluikje op. waar
door hij zelf net een blik geworpen had.
en beduidde hem het zelfde te doen.
Maar voor Wilkinson iets in de reac
tor kon onderscheiden, voelde hij een
•stekende pijn in het hoofd. Hij verloor
bewustzijn en zakte geluidloos in
waar de verrader eventueel zo
toeslaan. Geen van tweeën
maar Adams ademde zwaar e
pelde als een gebroken mar
Coates aan.
Amerikaanse
vliegers vrij
De Chinese communisten
lieten plotseling elf Ameri- ningsplan». Hij
kaanse vliegers vrij. die zij pottcnkijkei
heel lang gevangen hadden
gehouden. Onder hen was de
piloot Daniël Schmidt, die
bij zijn terugkeer tot de ont
stellende ontdekking kwam,
dat zijn vrouw Una was her
trouwd in de overtuiging dat
haar man was gesneuveld.
Aan het slot van deze trage
die kon deze foto worden
gemaakt: Daniël en Una
herenigd!
Op de confe
rentie, die de
„Grote Vier" op
18 Juli te Ge-
nève begonnen,
slaagden de
Russen Kroesjtsjef, Boelgamn en Molotof er in, samen met Eisen
hower, Eden en Faure de „geest van Genève" in het leven te roepen.
De conferentie, voornamelijk over Duitse vraagstukken, scheen het
laatste ogenblik nog te mislukken Dank zij de nodige soepelheid aan
Westerse zijde werd evenwel geen slotcommuniqué uitgegeven, maar
volstonden de staatshoofden met het publiceren van de richtlijnen
aan hun ministers van buitenlandse zaken, die enkele maanden later
opnieuw in de Zwitserse conferentiestad moesten bijeenkomen.
Boelganin
geen pottenkijkers
Sowjetpremier Boelganin zei
„nee" op het voorstel van
Eisenhower om eikaars wapens
te bekijken (binnen het kader
lgemeen ontwape-
iste geen
lllllinil!IIWIIINIIIII«IIIHIIIIIIilililllll!i!!!lll!i{il!li
i h"t zir-'-
Wilkinson'
koel.
1 ..Ik heb verschrikkelijk nieuws, Bava
ri.stotterde Wilkinson, „'t Is ontzet-
uitend! De oostelijken hebben een st<
ontdekt, die XY kan neutraliseren
j Utrion noemen ze 't. Utrion! Een pa;
gram is al voldoende om ons hele net
uit te schakelen't Ergste is, dat
één van onze eigen mensen het in zijn
bezit moet hebben en vanavond om
124.00 uur zal toeslaan.. Als we hem
niet gauw vinden, is het hele westen
verloren
I Verschrikt rezen de drie mannen van
hun zetels op.
S ..Wat!
je dat?" riep er
eselijke ramp!" schreeuwde
Dese grafiek geeft de
guldt
?600
2500
2400
2300
0
banken aan het bedrijfleven i
te zien. Over Mei October
erediel rij iterk gestegen.
Allen ki
J'hun hele appai
lllllllllllllllllllillMlllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllliliillllll XY-centrales v;
l'cén
„Een v
I de ander.
.Rustig blijven, heren!" beval Bavari.
die eerst rood en vervolgens bleek ge-
worden was. „Vertel alles wat je weet,
Wilkinson! Alles!"
Wilkinson vertelde, een half uur lang.
Hoe hij op de kortegolf contact had ge-
had met één van zijn mannen in het
r= I gebied der oostelijken. Hoe deze hem
zeker vijf keer had herhaald wat Utrion
was en welke verlammende invloed de
stof op XY kon hebben. „Een van on-
ze eigen mensen, een verrader, zal op
1 Oudejaarsavond om 24.00 uur toeslaan!"
i had de contactman hem woordelijk toe-
geschreeuwd.
„En om 0.00 uur van het jaar 2056
zullen de oostelijken de aanval inzet-
„Een fantastisch verhaal." commen-
tarieerde Bavari. toen Wilkinson uitge-
sproken was. „Het is niet makkelijk
't te geloven." Onderzoekend keek hij
HiZijn naaste medewerker aan. „Het spijt
jme je dit te moeten vragen. Wilkinson."
zei hij toen. „Maar weet je zeker, dat
je niet in het net van de contra-spion-
nage verstrikt bent geraakt?"
Wilkinson explodeerde bijna.
„Je weet Bavari," schreeuwde hij zijn
|chef toe. „dat mijn informaties altijd
betrouwbaar zijn! De man, die me dit
Si verteld heeft is mijn beste contact in
het gebied der oostelijken en alles.
.-leut'z'n
S j m'n functie
S ..Wat denken de heren er van?"
S derbrak Bavari hem. Z'n stem klonk
tig en er was geen spoor van opwinding
jaan te bespeuren.
S Aarzelend gaven de afdelingsleidei
hun mening. De ene was geneigd Bav;
te steunen; de andere stelde zie
onder voorbehoud, achter Wilkinson. Na
enig heen en weer gepraat werd ten
slotte besloten alle voorzorgsmaatrege
len te treffen, welke er te treffen wa
ren, ieder kreeg ook een taak toebedeeld.
HET WAS 18.00 uur, toen overal in het
gebouw de telexen begonnen te
ratelen. Bavari en Wilkinson bevonden
zich in de radiokamer en voerden ach
tereenvolgens ijlgesprekken met Londen.
Berlijn, Parijs. Amsterdam en Rome
Alle hoofden van dienst kregen persoon-
j lijk het schrikwekkende verhaal
Het steeds toene
mende verkeer op
de Nederlandse we
ten eiste (en eist nog)
elke dag mensenle
vens. Er werd een
„Veilig Verkeers"-
actle voor het gehele
vaderland afgekon
digd, maar het aan
tal slachtoffers bleef
ontstellend. Een,
twee, drie, vijf
vele doden.
De treurige lijst
kreeg iedere dag
weer een droeve aan
vulling. Men zocht,
maar vond geen op
lossing voor dit grjj-
te probleem.
Verwisselde babies in
Leids ziekenhuis
Noord-Afrika
Frankrijks probleem
no. 1
Terwijl de Geneefse conferentie nog maar net
aan do gang was. brak er in Marokko een ernstige
opstand tegen het Franse gezag uit. die aan beide
zijden vele mensen het leven kostte. Het Marok
kaanse onafhankelijkheidsprobleem werd al vele
jaren door de Fransen slepende gehouden en de
maatregelen, die zij namen om het vraagstuk op
te lossen, waren niet altijd even gelukkig. Zo
stuurden zij in 1953
sultan Ben Joessef
In ballingschap en
door Ben Arafa en
sindsdien waren de
moeilijkheden niet
van de lucht.
De houding van
de Frdnscn in Ma
rokko was het ge
volg van de ver
warde situatie, die
in Franse politieke J 1
kringen te Parijs dood. n-, veie protesten er-
heerste. Om zich kenden de Bulgaren eindelijk
staande te kunnen schuld. Maar ook In dit geval
houden, moesten de wa8 ^relel niet in staat dier-
Franse kabinetten bare mensenlevens te ver-
vaak doen. waar goeden
zij weinig voor
voelden en laten.
::UÏ t.'lSïS Mindszenty vrij
doen. Pasja I I
Glawi was de man De Hongaarse kardinaal
achter de scher- Mindszenty. die in Februari
men en steunde He 1949 tot levenslange gevange-
Franscn legen ben nisatraf werd veroordeeld we-
Joessef (een vurig gens „hoogverraad", werd
nationalist). plotseling vrijgelaten.
voor het laatst)
Israëlisch
vliegtuig
beschoten
Een Israëlisch lijntoestel
werd boven het Grieks-Bul-
grensgebied door Bul
van de EASO en de
XY-centjales in een
bijna ondraaglijke
spanning. Vele ver
antwoordelijkheid
dragende figuren
instorting nabij en
vooral Adams was
er slecht aan toe.
Hij transpireerde
over z'n hele
lichaam en bij elk
lllllllllllimillllllllllilllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliiiiiililiiiiliiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiii
Toen ze zo'n veertig meter van de
kernreactor af waren, zag Coates piot-
plotseling een man bij een batterij van
koolstaven staan. Hij was alleen en ge
dachtig aan het consigne van Bavari
schoot hij het hele magazijn van
automatisch pistool op hem leeg.
De man viel en Coates snelde op hem
,f. Adams, die zijn tegenwoordigheid
an geest had herkregen, rende Coates
achterna en in de verte kwamen ook
m paar soldaten aanhollen.
Toen Coates zijn slachtoffer bereik
te, wankelde hij even achteruit.
„Bavari," steunde hij. „Bavari!"
Een geweldige schrik beving hem.
maar deze verliet hem weer op 't mo
ment. dat hij het zwarte pakje zag. dat
Bavari in z'n hand hield geklemd. Niet
ver er vandaan lag een chronometer. Hij
stond stil en gaf het uur 0.00 van het
jaar 2056 aan.
„Halt!" schreeuwde Coates zijn sol-
[daten toe, die nu vlak bij waren ge
komen. „Halt! Niemand verder!"
Meewarig keek hij naar Adams, die
geen stom woord had uitgebracht en
bedekte met z'n jas het gezicht van
z'n vroegere chef.
Juan Perón deed in Argentinië nog
een (laatste) noodsprong. Met de hulp
van zyn vakorganisatie trok hü de
Leny van Duyn en Aad van Vegten JS^toe^De "pe-
kwamen tot de merkwaardige ontdek
king' dat zij in de verkeerde gezinnen bond
waren opgevoed en opge-
groeid. Zij waren in 1931, "altar
na hun geboorte in het
Leidse Academisch Zieken
huis, verwisseld, zonder dat
iemand het ontdekte.
J-JET JAAR 1956 brengt ons drie
herdenkingen van grote kunste
naars. Hoe zullen die herdenkingen
zijn? Het vervelende is, dat ons con
certleven te materialistisch moet zijn
om eens andere wegen te bewandelen.
Het publiek wil nu eenmaal graag
bekende melodieën horen, anders
blijft men weg. Naar onbekende wer
ken luisteren kost immers veel te veel
inspanning. En zonder die publieke
belangstelling kunnen de concertin
stellingen niet.
Blijft overuitvoeren van overbe
kende werken. En nu ben ik zo bang.
dat 1956 heel erg vervelend gaat
worden door die herdenkingen. Dat
Mozart en Schumann gaan huilen,
omdat Nederland zo eenzijdig is en
stem. alles klopte! Ik legdat Rembrandt zich ergert
opnieuw een krans hangt
Nachtwacht.
rikte bevelen
lobilis
de
onder tot boven te
icfat t
rjE N.C.R.V. heeft, meen ik. besloten
Mozart eens te herdenken met zijn
blaaskwartetten. Dat is een prijzens
waardige gedachte. En de Ned Opera
had het plan om muzikaal Rembrandt
te herdenken door de uitvoering van
een nieuwe opera over de schilder,
een opera van niemand minder dan
Henk Badings. Daarvoor kreeg Henk
Badings de opdracht van de regering
En ook Werumeus Buning wat de tekst
betreft. Laatstgenoemde heeft de op
dracht echter op het laatste moment
teruggegeven en nu zit Badings zonder
tekst en de Ned Opera zonder Rem-
brandtopera Dat hoeft echter hele
maal niet. want Badings schreef
eerder op eigen initiatief
Rembrand-opera. En die gaei ni i
lossing is dus heel
Holland Festival van het Rembrandt-
•jaar 1956 kan de opera „De Nacht
wacht" van Rembrandt worden opge
voerd. Of het gebeurtIk weet het
niet. Eerlijk gezegd hoop ik het
Henk Badings. Hij kan dan wellicht
voor die regeringsopdracht een ander
onderwerp kiezen. Tweemaal een ope
ra over Rembrandt schrijven is beslist
niet zo leuk.
krijgen
Rembrandt te zien. Schilderijen c
keningen zullen heen cn weer i
tussen de beide steden cn daa
heeft de regering ccn heel groot
drag uitgetrokken. Jammer dat Rem
brandt die hulde nooit tijdens zijn le
ven heeft gehad.
In Den Haag wordt niet aan dit
Rembrandt-expositie meegedaan, maai
komt er een grote Cézanne-tentoonslel-
ling. waarvoor het grootste deel uit
Amerika komt. Paul Cézanne is we!
eens en niet ten onrechte „de
vader der moderne kunst" genoemd"
Zijn werk is inderdaad van beslissende
invloed geweest voor dc ontwikkeling
van de 20ste oeuwse schilderkunst. Die
Cézanne-expositic kan men nok als een
herdenking zien, daar Cézanne 50 jaar
geleden in Aix-cn-Provence overleed,
nl. 22 October 1906 Dat Cézanne meer
aan dc toekomst dan aan zijn eigen
tijd behoorde, heeft hij zelf wel onder
vonden tijdens zijn leven. Als er ie
mand is miskend geweest, dan was
het wel Cézanne. Het Haagse Gemeen
temuseum gaaf dat goed maken, pos-
H
ET is moeilijk verder nog voorspel-
igen te doen voor het culturele
ij leven in 1956 Fr gaan geruchten dat
meesterlijk neger-opera „Porgy
B«s*va hwin 'u weet wel
in blu
Rembrandt, de „Nachtwacht". De op-I het Holland Festival 1956 komt. Em
goslavië, „Les Solistes
ble uit Joegc
Zagreb". Als
worden, ziet het Holland Festival er
weer goed uit.
Geen voorspelling, maar een wens
wil ik nog uitspreken. Namelijk dat
de dirigenten nu eindelijk eens gaan
beseffen, dat er heel veel jongeren
zijn. die nooit een beurt krijgen in het
solo-werk, zowel vocaal als instru
mentaal. Steeds weer komt
dezelfde namen en het wil
komen, dat speciaal de koordirigenten
eigen beperking -willen bedekken met
de bekende naam van een solistle).
Onbekende namen zijn dikwijls kwa
litatief niet minder. Zelfs als er solis
ten uit het buitenland worden geënga
geerd. ontmoeten we ieder jaar wcei
dezelfde namen. Er zou een lijstje te
maken zijn van de jongeren die niet
onderdoen voor de bekenden.
:h, die wens zal wel
ven zo lang ons muziekleven
materialistisch gebonden is.
dank zij de eenzijdigheid der impre
sario's Die mensen zijn namelijk geer
kunstenaars meer. doch zakenlieden.
Voor hen betekent een bepaalde kunste-
bepaalde handelswaarde Zel
den hoort men van een ontdekking
Het ideële is er van af. zoals het ei
genlijk van ons hele kunstleven af is
De kunst is een zaak geworden en de
kunstbedrijvers ambtenaren. Het heilig
idealisme en het heilige vuur zijn nog
sporadisch De regering subsi
dieert wel; zelfs de middelmatigheid
krijgt steun. Mozart. Schumann cn
Rembrandt hebben dat nooit gekend.
Gelukkig maar. want ik ben bang dat
hun kunst anders al vergeten zou zijn.
ALS er in 1956 nu op dit punt eens
A iets belangrijks gedaan w erd. als
de kunst nu eens uit de aktetas van
handelsreiziger in schilderijen, ge
dichten, pianisten en zangeressen kon
ronistische vak-
vaard.de
namelijk het heen
gaan van de dic-
pro-
clameerde een sta
king. Perón kwam
terug, maar het
was slechts voor
een paar dagen.
Havenstaking in Rotterdam
In Augustus werden de Rotterdamse havens twee maal
deel door een staking lamgelegd. De tweede
beiders ontslagen, maar, op een
teruggenomen. Ook in
keer werden 3500
enkele uitzondering
Amsterdam werd gestaakt.
lambang Oetoyo: oorzaal
van kabinetscrisis
In Juli zuchtte
Europa onder de
druk van een hit
tegolf. Een zomerse
wervelstorm ver
woestte in Z. W.
Friesland een groot
Een conflict in dc hoogste regionen van het Indo- deel van het Van
nesische leger leidde tot een kabinetscrisis. Chef-staf Evsinpaho* Een
Bambang Oetoyo eiste, toen hij nauwelijks was be- m
noemd, het aftreden van alle hogere officieren. Pre- y. r
sident Soekarno werd voor dit legerconflict verant- breed trok over
woordelijk ge- deze landstreek,
steld, maar ging,
Connie
Mekka. Het kabi-
In de myn Soph.a te Spek- dr'iï dt wellutden-
holzerheide raakten drie mijn- formateurs aan. de naam van een
werkers door een instorting Het nieuwe kabi- wervelstorm, die
van de buitenwereld afgeslo- net"Harahap hield met niets ontzien-
ten. Na enkele daeen konden E'müSter "van J^Uke tartte
Huub en Hubertus Bertram en justitie Wiriadi- J
Piet Schoorman jelukki* veer 7* lr?7 «II» .1 In
worden bevnjd. dank rij de ae- ™7ldikingP Carolina werd voor
tiviteiten van een hardwerken- vérgaande corrup- 3% millioen dollar
de boorploeg. tie.
Koos Vorrink,
Op 64-jarice leeftijd overleed de
heer Koos Vorrink, ex-voorzitter
van de Partij van de Arbeid.
Thomas Mann.
Dr. Jaspar overleden
Mr. dr. E. J. E. M. H. Ja;
Belg, die veel voor de totstandko
ming van de Benelux deed. over
leed (49 jaar oud) te Brussel
schade aangericht.
Dijkverhogingen
De bewoner» van Capelle aan de IJa-
sel protesteerden fel in verband met
plannen om de waterkerende dijken te
verhogen.
Prijsdalingen
In plaats van een loonronde werden
de enkele artikelen goedkoper, bv. suiker,
margarine en textiel.
Satvlliol I"
kunstmatige
■lliet net heel-
lal zouden in-
Ito ven de '.yyyy tj"_
aarde laardc zal cirke
len. Alle landen
(zelfs Rusiandi
De Verenigde moohten bijzon-
Staten maakten ierheden .'.eten
bekend, dat zij inlen eventueel
1957 of in 19581 meedoen
Huurverhoging
werd door de leden van de 1
mer goedgekeurd, maar de
belastingverlaging
worden bevrijd, dan zou er vee] r
te beleven zijn. En als er dan
eens én door de regering én door
d«? componisten wat mee: aandacht
worden besteed aan de vergeten
groepen in ons muziekleven. Ik bedoel
de gcpensionnccrdcn. maar de le-
van dc amateur-muziekensembles.
harmoniekorpsen, accordeon-orkes-
mandoline-groepen De zelf
werkzaamheid van deze men een ia
velen beschamend, maar de zgn.|
grote kunst acht zich te hoog voor die
amateurs. Daarmee degradeert die
grote kunst zich tot een onbetekenend
a-sociaal kunstje. Kunst moet niet zijn
voor de „happy-few", die geld hebben
en graag show maken, maar voor al
len. De tijd dat alleen de elite van
kunst mocht genieten, is voorbij. Kun
stenaars en regering hebben een taak
het gehele volk. Heerlijk als dat
in 1956 meer beseft
ordt
CORN. BASOSKI
