imn
4 onze jeuqó-p&qin&f
als
mens
Verlosser v/an de dood
6
--„i aaanjnuiv OI UV IUSUVUNOZ
ZONDAGSBLAD 12 NOVEMBER 1955
3fet gekeim van de boókut
Hy buigt zich wat verder naar vo
ren Beneden hem ligt de sloot, die
zacht glanst in het licht van de ster
ren Geheimzinnig is het nu. Zal hij
weer in zijn veilige, warme bed
kruipen, of nog heel even wachten?
't Is griezelig, maar tegelijk ook
zo wonderlijk mooi. In de verte, op
de smalle zandweg, die naar het dorp
voert, schijnt het licht van een auto
't Zijn Duitsers, die naar de vijand
hebben gezocht.
Hij volgt het licht, totdat het ach
ter de donkere bomen verdwijnt. Zou
den ze iets gevonden hebben of
zou hun zoeken opnieuw tevergeefs
zijn geweest?
Even nog staart hij naar de fon
kelende sterren, dan weer sluipt hij
op z'n tenen naar het warme bed
Buiten is het stil geworden.
Diep in hem leeft een blij. een won
derlijk gevoel. Hij weet. dat vader
en moeder trots op hem zijn. Voor
het eerst heeft hij mogen helpen om
een eenzaam soldaat de weg naar de
vrijheid te wijzen.
Als zijn ogen moe zijn geworden
van het staren in de donkere lucht
valt hij langzaam in slaap.
Heel hoog waken de sterren over
een sluimerende wereld.
't Is nog heel vroeg in de morgen,
als er een kleine boerenwagen over
de smalle zandweg hobbelt.
Onder wat pakken stro zit een
vreemde soldaat verborgen,... een
vluchteling.
Ergens in het dorp zal een andere
vriend voor hem zorgen en hem ver
der de weg wijzen naar de vrijheid.
Vader zit voor op de bok. Telkens
klakt hij met z'n tong om het paard
aan te sporen. Soms gaat zijn blik
speurend over het veld. waar een
lichte nevel hangt, 't Is immers een
gevaarlijke tocht, ook al is het nog
schemerig en nog vroeg in de mor
gen.
Het was alles stil en voorzichtig
gegaan Zo stil, dat moeder en Freek
niets hadden gemerkt.
Ginds zijn de huizen reeds zicht
baar van het nog slapende dorp.
Achter hen. boven de blauwe och-
1 let jarige haasje
Met z'n drieën zitten ze onder het
veilige dak van hun hut. Niemand
kan hun schuilplaats vanaf het bos
pad ontdekken.
Op een oude kist brandt het gele
vlammetje van het stompje kaars,
dat ze zo zorgvuldig in een hoekje
hebben bewaard. Mooi en geheimzin
nig
i 'et.
onze BRievenBus
Hallo
nichten
Freek vertelt weer opnieuw een
wonderlijk, spannend verhaal, 't Is
een verhaal van een vreemde soldaat,
die in een groot, donker bos vluchten
moest voor de vijand Prachtig is 'et.
Soms, als de vertelling wat grie
zelig wordt, kijken ze elkaar aan en
grinneken zacht. Ze weten niet, dat
deze vluchteling hier in hun hut ver
scholen heeft gezeten.
Daarover zwijgt Freek. Dat weten
alleen de mensen, die daarginds wo
nen. ergens onder het donkere dak
van een boerderij.
Eens... als de vrijheid komt en de
vijand verdreven zal zijn, dan pas
mogen ze weten, dat dit wonderlijke
verhaal werkelijkheid is geweest.
Nu nog blijft het een geheim.
Het geheim van de boshut.
EINDE
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
s. de keer beter. Dat is leuk. Mien van
der Lee. dat jij Nellie v. d. Elk een
beetje helpt. Leest de juffrouw vaak
voor. Wim Benard, dat vind je zeker
wel fijn, hé? Ik ken dat boek niet.
Paula Donkers, is het mooi? Heeft Nel
lie het ook gelezen? Dat zal best
een leuke foto zijn geworden, Loes Mul
der. Wint jouw vriendinnetje vaak met
knikkeren van jou, Mieke? Fijn, dat
je de prijs goed gebruiken kan, Ingrid
Koeh Is dat een bouwplaat, ï'hea
Geleynse, dat kasteel van Walcheren?
Dat zal wel een pietepeuterig bood-
schappentasje worden, Emmie van 't
Riet! Wat een leuke foto is dat,
Betty Oosterdijk, dank je wel. hoor.
Tineke Koornstra, 8 jaar. Molenstraat
119, Monster wil graag corresponderen
met een meisje, liefst een die niet in
het Westland woont. Hellie Spanjaard
puzzlet graag met haar Opa. Ja, Net
ty Meijer, dat was jij de vorige keer!
Er is veel te zien in de Cineac, hé
Sijtko Zonneveld" Nou. dat was me
wat. Margriet en Histientje Muys, dat
de prijs van Histientje verdwenen was!
Gelukkig datie terecht gekomen is, hé?
Ai, Tonny Lokker, wat schrijft moe
der daar" Dat jij en je broertje geen
aardappeltjes en groenten eten? Maar
dat kan toch niet? Nou, duizend
brieven is wel een beetje veel in een
week, Wim Huizer, maar zo'n tweehon
derd zijn het er vaak wel. Je bent
die week dus niet veel op school ge
weest. Lenie Visser! Riet Stam is
ook jarig geweest en ook zij is flink
verwend door de familie! Heb jij weer
een mooie kaart gekregen van je broer
uit Canada, Jan Heijstek Jouw
wel
H eventjes zoeken, hè,
met die vorige
puzzleMaar de
meesten zijn er toch
wel keurig uitge
komen. ..Boortoren",
had ik jullie al ver
teld. de rest was:
rad en ys radijs;
juk en been
jukbeen, rol en lade
rollade; kan en
aal kanaal. Ik heb
besloten, dat Teun
en Hans Hoogerwerf
de hoofdprijs samen
zullen delen. en
bovendien krijgen ze
een compliment voor hun keurige
oplossing met de tekeningen. De
troostprijzen zijn voor Frits Vlasblom,
Co bi Smit en Greet Snooy.
Wil Time van Noord haar juiste
adres even aan my opgevenHaar
prijs kwam onbestelbaar terug.
Vond je het gezellig in Rotterdam
('aria Nieborg? De kinderen Groo-
tendorst hebben heerlijk gesmuld van
het konijn, alleen Nelly was er een beet
je boos om dat het dier geslacht moest
worden. Prettig, dat je het leuk vindt
om mee te doen Betsy 't Hart. Na
tuurlijk mag je blijven meedoen. Willy
Kraaijeveld. Neelt je en Teunis den
Otter hebben de verjaardag van Keesje
gevierd en die heeft veel gekregen.
de hele familie
Dit haasje, aardig en parmant,
woont ergens in het Dierenland,
vandaag ts hy juisf jarig.
Hy lacht. taant o, hy heeft zo'n pret.
Van Pa kreeg hy een auto-ped,
nou, die is heus niet karig
En Moeaer heeft dan zogezeid,
dat mooie pak voor hem gebreid,
Zeg, staat het hem niet keurig?
Maar. jongen, wees nu heel precies,
en maak je mooie pak met vies,
want dan keek Mamma treurig l
Vanmorgen moet hy eest naar
vanmiddag maakt hy pret en jool
met vrienden en vriendinnen
En Mot bakt pannekoeken dan,
zodat een ieder eten kan,
hy wou wel vast beginnen.
Maar ee-st naar school, het werk
gedaan,
daarna kan hy weer spelen gaan.
Nu zingen rij voor 't haasje:
er is er één jarig, hoera hoera f
Juf feliciteert hem dan daarna
Is het geen aardig baasje?
M. J. AT - v d. PLOEG.
onder de modder zat, Jan van
Druncn' Jij dpet zeker ook mee aan
de uitvoering van de gymnastiekvereni
ging, Thea Smallcnburg. Heb je je
pen alweer gevonden. Kees van Alphen?
Wat een leuke theevisite heb jij ge
had. Paula. Je had de oplossing goed.
Gerrlt van Houwellngen. zie je wel. Doe
de groeten maar aan Henny. Wat heb
ben Jullie mama fijn verwend met haar
verjaardag. Traus MacLean! Cocky
en EUy (geen achternaam) hebben de
Euzzle ook goed opgelost Fred van
'am schrijft dat hij en zijn zusje maar
twee minuten behoeven te lopen naar de
Jas pert Nieuwland? Nee
dat
de Hil, dat je
vóór Kerstmis misschien al naar huis
mag. Fijn. dat je broertje weer wat
beter wordt. Anneke Oudshoorn. Wil
lie en Ria Wernecke schrijven me. dat
hun kleine zusje Carla zo ondeugend is.
Het kleine broertje van Marjan
Voorbij is ook al zo ondeugend, hij
trekt soms zomaar de strikken uit het
haar van Marjan en haar zusje! Jij
had al een echt herfstplaatje getekend
met al die regen. Elly Burger. Jam
mer. ik heb Jullie niet voor de radio
gehoord, WU, Greet en llannekc Faber,
maar uk kan me voorstellen dat het
mooi is geweest! De vader van Loe-
ki en Corrie van Drlel is geloof ik een
echte knutselaar, hij maakt zulk fijn
wel veel plezier gehad met je verjaar
dag. Lenie en Cokkie van den Hoek
hebben een poosje op de puzzle gesnuf
feld. schrijven ze. Er zaten wel een
kle van der
pakje
Flora Vuyk, ik heb wel veel briefjes
te lezen. En hier hebben we nog
zo'n gelukkig kind, dat misschien vóór
Kerstmis thuiskomt uit het sanatori
um, en wel Henny Clancy. Is het
een mooie jurk, Rineke Huyzcr, wat
voor kleur? Wat stelt die legkaart
voor, Hennie v. d. Berg? Natuurlijk.
Rob van Wetten, ik snap best, dat jij
nu hard moet blokken, wil je volgend
jaar naar de H.B.S. gaan. Doe de
groeten maar aan tante. Peter van Doij-
venbode Ik ken die film niet, Andrè
Holleatein. maar het lijkt me erg mooi.
Nou, Beppie Roos. doe je best op
het kruiswoordraadsel! Wim Ameling
schrijft: ..Het is iedere weck hetzelfde".
Zijn je zusje en je beide broertjes
jonger dan jij, Ineke Stegeman? Vind
jij die verhaaltjes altijd zo mooi, Mar-
rie de Jong? Wat voor surprises heb
je gemaakt, Atty Treffers? Beatrix
Castendijk is een beetje ziek, en nu ligt
ze op de bank in de kamer. Of ben
je al weer beter? Ben je helemaal
naar Vlieland geweest in de vacantie,
Nicnke Krijger, wat een eind weg!
Niks hoor, Janny en Ada Leeuwen-
burgh. ik had jullie niet als nichtjes
doorgestreept. Dat is jammer. Mar
tha Breimer, dat je postpapier op is.
Aart den Ouden schrijft, dat Leo een
beetje griep heeft gehad, maar nu is
hij weer boter, hé? Nou, misschien
komt er wel weer gauw een film op
school. Marijke Salomons. Ja, jam
mer, dat Je vergeten was de puzzle op
te zenden. Lodewijk Schut. Alle neef
jes en nichtjes krijgen de hartelijke
groeten van Magda Balde. De vader
van Clara en Piet Eerland stond ook
in de krant. Weten jullie hoe hij het
deed? Hij legde de krant op de grond
en ging er op staan! Is het een
groot feest geworden met de verjaardag
van het kleine broertje. Thea Visser?
Ja, het huiswerk gaat voor, Llesje
van Velien. Sinterklaas heeft jullie
al fijne dingen beloofd. Marrie Hakke-
•teegt. Je hebt de prys inmiddels
zeker al gekregen, Lena Langstraat.
Om een kruiswoordpuzzle hebben
al vaak heel veel kinderen gevraagd,
en daarom zullen we deze week hun
zin maar eens geven.' Zullen jullie er
vobral aan denken, je volledige naam
en adres onder aan de brief te
schrijven? Dat is toch niet zo moeilijk,
en er zijn er nog steeds, die het ver
geten Vóór Dinsdag de oplossingen
insturen
Dit is de omschrijving voor het
kruiswoordraadsel:
Horizontaal: 2 insect, 3 Europeaan, 4
huisdier. 5 woonschip, 6 speelgoed, 8
deel v. korenplant, 9 telwoord. 10 waar
men boodschappen in doet, 11 noodsein,
13 speelgoed voor meisjes. 14 grapjas. 15
bijl, 18 soort vis, 17 vat, 19 grappig dier,
20 waar men mee hoort.
raat, 10 omloop v. e. toren, 12 afzonder
lijk. 15 om ramen mee te wassen. 18
beste kamer. 21 deel v. e. ladder.
Willy Koonians v. d. Dries heeft een
jasje, een jurkje en wantjes voor haar
pop gehaakt, toen ze ziek was. Doe je
de groeten aan Lenie en Kees? Ma
rijke en Joke in 't Veld vonden de puz
zle wel een beetje moeilijk. Marry
van der Kaaden mocht met haar vrien
dinnetje bij haar tante in Apeldoorn lo
geren. was dat even leuk! Misschien
kun je later wel eens een truitje voor
Henrietje breiden. Hannekc Bruins.
Mag jij ook op de bruiloft van je oom
en tante komen. Wllly den Otter" Ge
lukkig, dat je oog weer beter is. Jannic
Vonk Dat was zeker wel een mooi
feest, Jan Bouke Visser. Doe maar
goed je best voor een mooi rapport,
Kees Spronk. Wat heb Jij veel mu
ziekinstrumenten. Nelly Poddewijn!
Wat een mooi bloempje had je bij de
brief ingesloten, WUma van Scherpen-
meel, hoe heet het? Wim Koolc
vraagt of de kinderen' weer een kaart
willen sturen naar Arie v. d. Windt, die
geopereerd is aan zijn heup. Zijn adres
is: kinderzaal. Bethelziekenhuis, Delft.
Natuurlijk heb jij ook kans op een
prijs, Willie Eikelenboom. Och, is jul
lie poes overreden, Willem en Maaike
Baars, wat is dat nu toch naar. Dus
jij zag wel, dat het een ijsje was. hè
Hans van Bemmel. 't Geeft niet. hoor
Henk Binnendijk, dat je een keertje
overslaat. Anton Blokland, 11 Jaar,
Zuidzijde 85. Goudriaan, wil correspon
deren met een jongen van 11 Jaar, wo
nende in een dorp. liefst Drenthe of Gel
derland. Dus jij hebt fijn met Mies-
je gespeeld, hé Nellie Monshouwer.
Vond jij de puzzles te gemakkelijk. Ir
ma Nieuwenhuls? Maar ik moet met
zoveel leeftijden rekening houden!
De nieuwelingen zijn: Henriette
Struijk. Nellie Los. Addie van Vulpen,
Joop Vuijk, Dikkie v. d. Eijkcl. Bram
Schrijver. Lukie Doorduyn, Anita Roest,
Tiny, José en Marrie van der Leun,
Bernhard v. d. Gaag. Marian Stoffels.
Kees van Belle. Clara Vlasblom, Anne-
marie Kuiper. Hartelijk welkom!
Tot de volgende week! Daaag!
I M'JUK'J 71 UHlJ.'ivilvnv
ZONDAGSBLAD 12 NOVEMBER 1955
3
Genius onder Franse componisten
wars van alle „show''
TT R zijn onder de grote
A-J het m dit opzicht zo rijke, cultu
rele Frankrijk wel weinig zo hoogbe
gaafde musici geweest als Claude De
bussy. Zijn roem is over de gehele
wereld verbreid, en ieder die de toon
kunst beoefent, heeft stellig kennisge
maakt met zijn oeuvre dat. zoals het
gewoonlijk met z.g. revolutionnaire
kunstenaars gaat, in den beginne
veelomstreden onderwerp
critiek is geweest.
f
de a
niet
Claude Debussy was een grote, don
kere. zwaar gebouwde man met scher
pe, doordringende ogen. Hij woonde in
de Avenue du Bois in Parijs en zijn
huis was een voorbeeld van orde en
welhaast burgerlijke netheid.
Zoals van alle grote mannen zijn er
ook van hem biografieën gepubliceerd,
maar er zullen weinigen van zijn le
vensbeschrijvers zijn die zulk een juiste
kijk op zijn persoonlijkheid hebben ge
kregen als George Copeland, de Ameri
kaanse componist, die toch werkelijk
niet de minste moeite had genomen om
contact te krijgen met de meester, al
was hij met diens werk allang ver
trouwd geworden.
En zelfs die kennismaking met het ge
niale oeuvre van Debussy was op een
wel zeer merkwaardige wijze geschied:
algemeen toch was de muzikale wereld
ervan overtuigd, da', men hier te doen
had met een wat al te progressief ta
lent. dat de reputatie had van luid
ruchtigheid. te ver doorgevoerde sym
boliek en impressionisme.
Men zag deze Fransman als een
soort buitenbeentje, en ook Copeland
kwam maar schoorvoetend tot de over
tuiging, dat deze muzikale prestaties in
brede kring aandacht verdienden te vin
den.
Hij bracht de aard van het werk in
verband met de uitgesproken eenzelvig
heid, ja, individualistische eenzaamheid
van de meester, hij bestudeerde het ze
ker.... maar het voerde hem niet tot
een hevig verlangen de man zelf te leren
kennen. Wanneer de publieke opinie reeds
een soort veto heeft uitgesproken, moet
men wel met een zekere halsstarrige
eigenwijsheid zijn bezield om dan toch
toenadering te zoeken, te moer wan
neer een echec in het geheel niet uit
gesloten moet worden geacht.
("'OPELAND hield zich dus op een af-
stand, ook nog toen een gans onbe
kende hem inzage gaf van een tweetal
manuscripten, recente composities van
Debussy. Men kan zich echter het on
geduld. de geestdrift van de Amerikaan
voorstellen om de muziek door te ne
men. Hij gaf er dan ook een groot deel
zijn tijd aan. bestudeerde ze. speel-
en hij werd door de zuiverheid van
toon en de geheel nieuwe visie van de
Franse artist zodanig getroffen, ja, ge
charmeerd dat hij zijn eigen werk bij
na geheel vergat en een reeks concer
ten ging wijden aan de componist
waarvan hij enkel de naam nog maar
Amerika, aanvankelijk verbijsterd,
groeide naar de muziek toe en het was
de stad Boston, die als eerste zonder
enig voorbehoud haar warme sympathie
te kennen gaf en de stoot gaf aan een
ongehoord succes. In de jaren die volg
den verdiepte Copeland zich voortdu
rend meer in Debussy's oeuvre, zodat
hij a h w er zich één mee maakte en
toen hij in 1911 overstak naar Europa,
zette hij een tournée in elkaar geheel
gewijd aan Claude Debussy. Hij speel
de het werk in alle grote steden van
Italië en hij vertoefde in Parijs, toen
het toeval hem middels een goede ken
nis naar de woning van de componist
voerde.
En nu is het interessant te vernemen
hoe deze bcido mannen bij de kennis
making tegenover elkander stonden. De
bussy, in zijn strenge, zeer grote werk
kamer. zette zich als was hij de bezoe
ker uitgesproken, vijandig gezind, in de
verste hoek van het vertrek op een so
fa. zei niets, maakte geen tegemoetko
mend gevaar, deed alsof het hele be
zoek hem feitelijk geen zier kon sche-
De Amerikaan overtuigd, dut op die
manier van een discours weinig of niets
terecht zou komen, dacht al aan hoen-
gaan, toen een goede geest hem plot
seling inblies zich naar de stijve man
op de sofa te begeven en hem te vra
gen of een auditie gewenst zou zijn.
Zonder iets van zijn hautaine houding
te laten varen, antwoordde dc meester
bevestigend Menigeen zou zich bij een
dergelijke manier van doen hevig ge
belgd voelen. Copeland echter zette on
vervaard door hij was immers op
een ontdekkingsreis en deed zijn best
het contact wat te verstevigen.
F) EBUSSY gaf zich schoorvoetend ge-
wonnen, maar stond toch niet toe
dat de vreemde zelf de vleugel open
maakte. noch dat hij iets anders zou
voorspelen dan Debussy en desnoods
Bach Want deze laatste was. zei de
gastheer, de enige wiens werk hem in
teresseerde.
Zo speelde de Amerikaan achtereen
volgens alle kortere werken: Reflets
dans l'Eau, La Cathédrale Engloutie,
De herfstpracht 's avonds nog in leven,
een enkel blad was weggedreven
in gouden tint.
De bomenrij van kleuren dronken,
was in een diepe slaap verzonken
Toen kwam de wind.
Geschrokken willen ze zich weren,
maar rits'lend vliegen hun de kleren
ter aarde heen.
Ze buigen, zwiepen, breken, kraken,
totdat hun toppen heggen raken
als in geween.
De herfstpracht 's avonds nog in leven,
maar slechts de dood is hun gebleven,
in zwarte tint.
Maar God geeft op Zijn tijd het teken,
dan zullen ze bloeiend' openbreken
ondanks de tvind.
D VAN BOXEL Jr.
Hommage Rameau, Suite Bergamas-
q Iedereen speelt mijn werk altijd
veel te luid, zei de meester en hij
kwam op de piano toe en nndat hij
het slot van Reflets dans l'Eau had ge
hoord. vroeg hij: Waarom speelt u
de laatste maten op die manier
Copeland. geïntimideerd, antwoordde
dat hij het niet wist.
Het zal wel zijn doordat ik het
zo aanvoel, zei hij ten slotte
En toen was het pleit gewonnen. De
bezoeker, die maar één dag in Parijs
had willen blijven, veranderde zijn reis
plan omdat Claude Debussy opgetogen
bleek te zijn over de vertolking die de
bezoeker aan het oeuvre gaf en vier
maanden lang ontmoetten zij elkander
dagelijks. Maar ook deze ontmoetingen
waren van een bijzondere aard. Cope
land arriveerde steeds op hetzelfde
uur en dan musiceerden die twee, stu
deerden of lazen waarbij ze echter vaak
in volkomen zwijgzaamheid bij elkan
der zaten.
De Fransman, ogenschijnlijk stug
en trots, was allerminst een mensen
hater: behalve zijn passie voor de
muziek, had hij de cultus der vriend
schap hoog opgevoerd, waarbij echter
zijn intuïtie onmiddellijk de banale, on
waarachtige mens van de fijnbesnaar
de wist te onderscheiden. Hij was streng
niet enkel voor anderen maar ook voor
zichzelf, ofschoon een toegespitst gevoel
voor humor vaak de scherpe kanten ver
zachtte.
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
Miebei bij de massajeugd
t Stipje en SCtpje ten tonele
Uit de
VOLKSWIJK
V»L jaar adoptieplannen zon
der resultaat. Zou je er met
razend om worden? Zou je er niet
een diep wantrouwen jegens de
overheiddoor gaan koesteren
die overheid, die je tr. het beste ge
val keurig netjes te woord staat om
je „Nee" te verkopen? En zou je
den op de fles gaat. Maar in de
meeste gevallen hoeft dat trouwens
niet eens. Dan zit zo'n in de steek
gelaten vader al heel gauw ergens
te kermen dat zijn vrouw er van
door is en wat of hij nu met die
kinderen moet doen. Of dan vraagt
zo'n vrouw ijlings echtscheiding aan,
of geeft althans haar adreswijziging
door aan het bureau bevolking Of
narrig grootouder, die met het
niet al door meer gespannen op nakroost opgescheept zit, wendt
herhaalde malen
ons dorp spreekt. Wij zijn nogal sterk
in spreekwoorden en als we het over
Pietje en over zijn ziekte hebben,
zeggen we: De kruik gaat zo lang te
water tot ze breekthet kwaad
moet uitkomen al moeten het de
kraaien uit de bomen rondroepen...
Spijt over onze soep en biefstukken
hebben we niet.... wij deden wat
we als goede dorpsgenoten verplicht
waren te doen. Het voorval heeft
ons tenslotte nog winst opgeleverd
ook. Pietje is weer uit zijn bed ge
komen, maar hij heeft veel minder
praats dan vóór zijn ziekzijn en in
de nacht wordt hij nooit meer* op
plaatsen gezien, waar hij niets te ma
ken heeft. Pietje oogst niet meer op
plaatsen waar hij niet heeft gezaaid.
Het was een fijne zet van dominee
om ons onder de roos te vertellen
wat er met Pietje gaande was. Nu
begrijpen wij ook waarom zijn ogen
zo verdacht glansden Hij dacht aan
zijn preek over naastenliefde, wij na
zijn verhaal ook, en dom zijn we niet,
we zullen dominee niet beschamen!
worden om langs een of andere
achterweg je zinnetje door te zetten
met een glorieus woorbygaan van
alle officiële instanties, die enkel
maar betaald worden om nette men
sen te grazen te nemen? In elk ge
val bereiken Kees en Komelia uit
eindelijk een dergelijk kookpunt,
waarop ze hun lot in eigen hanaen
nemen. En hef stuivertje van het
geluk relt hen op het onverwachtst
in de schoot.
Dat z t zo: Ke^s heeft een vriend.
En die vriend heeft een zoon. En
die zoon heeft een vrouw en een
hele serie kinderen. Dat is iets om
dol over te worden, want het is een
slechte vrouw, die het al maar do or
met andere mannen houdt, en hij
is ook niet zo'n lieverdje van een
man. Het is ongetwijfeld verkeerd
bekeken, dat in zon gezin jaar op
jaar babies worden afgeleverd, ter
wijl de nette Kees en Komelia uit
zichtloos moeten blijven wachten.
Maar laat deze sléchte vrouw nu
opeens man en kinderen finaal in
de steek laten en haar eigen weg
opgaan!
Het is geen zeldzaamheid dat iets
dergelijks gebeurt. Was dat maarzo.
Maar het is wel een zeldzaamheid,
dat op de een of andere onnaspeur
lijke wijze geen enkel officieel
lichaam van deze voortvluchtigheid
iets verneemt. Meestal is dat wel het
geval. Men snapt nauwelijks hoe die
instanties dat alles wel uitkienen.
Het lijkt wel of ze alom in den
lande spionnen hebben, die direct
alarm slaan als ergens een huishov-
zich balong tot een sociaal werk
ster en vraagt haar toat hy met die
overgebleven kinderen dient aan
Dat zyn de beide panden, die
Kees op een goede dag aan
Komelia apporteert
te vangen Maar in dit ene bijzon
dere geval geschiedt geen dezer
dingen. Dat is het interessante er
van. Dat maakt ook dat Kees en
Komelia opeens, zestig plus zoveel
jaren oud de zoete pijn van het
ouderschap smaken mogen.
Een samenloop van omstandig
heden, die dit mogelijk maakt De
man, die ook geen lieverdje is,
wenst geen moeite te doen om de
sléchte vrouw terug te krypen.
Hij windt het overbodig om haar
afwezigheid van de huiselijke
TOEN het ijs tussen de beide kunste
naars geheel was gebroken, maak
ten ze lange wandelingen in het Bois
en in Fontaineblcau. en tijdens zulke
rustige uren In de vrije natuur dronk
de meester gretig de wisselende stem
mingen in die het landschap hem aan
bood. Zijn indrukken stelde hij dan la
ter te boek onder de schuilnaam van
„Croche" en hij verklaarde in die ont
boezemingen dat juist de onopgesmukte
schoonheid van de natuur hem nog
nader bracht tot de muziek.
Toen hij Copeland l'Après-midi d'un
Faune had horen spelen, was hij bui
ten zichzelf van bewondering omdat de
vertolker er die speciale geluidsweer
gave in had weten te leggen, die an
deren nog nimmer hadden benaderd.
Deze genius onder de Franse compo
nisten was wars van alle „show" Zijn
studio droeg een bijna ascetisch karak
ter: niets dan i-nkele goede schilderij
en aan de wanden en hier en daar wat
bibelots, meest van jade. Volmaakte
producten van Chinese pottenbakkers-
Zijn manier van werken was erg pre
cies, op het stroeve af. Aan de compo
sitie van „Pellcas et Mélisande" heeft
hij alleen al tien van de beste jaren
van zijn leven gearbeid.
De Eerste Wereldoorlog heeft hem
sterk beroerd. Hij onderging de ellende
als een persoonlijk lijden en het is
thans 37 jaar geleden, dat hij stierf
na een lange en smartelijke ziekte
KATJA PIRING-
•AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
haard aan wie dan ook door te 3
geven. Hij verlangt haar enerzijds X
niet terug en anderzijds wenst hij 3
evenmin een ander tot vrouw te Jf
nemen, en heeft dus geen last wan 3
de toch al niet meer knellende
officiële huwelijksbanden. IJ y
ploetert met z'n beide oudste kin- V
deren vrolijk verder en brengt p
enkele jongere edities in de nuastc 3
omgeving, by familie onderdek. X
Slechts met twee hummels zit hij 3
verlegen. Die zijn overcompleet by X
de algehele boedelverdeling. En 3
dat zyn dan die Hipje en K~pje
waar u nu al enkele weken naar ij-
uitziet. Een Hipje van acht en een 3
Kipje van zes Twee meujes, die 3
natuurlijk andere namen hebben 3
maar tuier pseudoniemen wel een X
indruk omtrent hun uiterlijk
geven. Hipje en Kipje dat sug
gereert iets vlugs, iets iels, iets
magers, iets scharminkeligs, iets
wipperigs En zó zijn ze helemaal
Een beetje schrikachtig en een
beetje ondeugend bovendien. Een
beetje gewiekst met de vroegrijpe
pienterheid, waarachter domheid
schuil gaat Dat zijn dan de beide
panden, die Kees op een goede
dag aan Komelia apporteert als
een jachthond patrijzen I
O wonder, niemand merkt het
Ik bedoel geen enkele officiële
iemand -nerkf het Voor alle in
stanties is het gezin van Hipje en
Kipje nog een volmaakt Hollands
binnenhuisje met een prima Vader
en een voorbeeldige Moeder
Alleen de wijk. die weet het wel
Want je kunt geen kinderen
binnensmokkelen en je kunt hen
nog minder verborgen houden als
ze er eenmaal zyn En dan hebben
Kees en Komelia hun smoes klaar
Want die zeggen, dat het kinderen
zijn van haar hrnerszoon. die een
tijdje komen te logeren. Zoiets kin
toch? Zoiets is foch denkbaar?!
En zo hebben Kees en Komelia
hun plannen doorgezet en smaken
onverwachts toch een soort ouder-
geluk.
Geluk met scherpe kant jet er
MIEBEL.
