SUBSIDIE SCHILDERWERK IS Niet één, it voordeel bezorgen! NIEUWE LEIDSCHE COUBANT 3 ZATERDAG J9 OCTOBER 1955 ZONDAGSBLAD 29 OCTOBER 1955 „Lucia di Lammermoor"- een opera van Donizetti GAETANO DONIZETTI werd op 29 November 1797 in Bergamo geboren en zijn jeugd bracht hij in vrij grote soberheid door. Z jn ouders waren niet rijk en de muzika'e verlangens van de jongen konden in die kleine Italiaanse stad niet alle vervuld worden. Hij had echter geluk. Een tot Italiaan genatu raliseerde Duitse componist, Simon Mayr. leraar aan het conservatorium van Bergamo, ontdekte plotseling de bijzondere capaciteiten van de jonge Gaetano. Hij gaf hem enige tijd gron dig les Mayr stond bekend om zijn grote beheersing van het métier en stuurde zijn leeiling toen naar Bologna om te studeren b.j Stanislao Mattei, be kend als Padre Mateti en Giuseppo Pi- lotti, twee uiterst bekwame contrapun- tisten. Aan het Liceo Filarmonico te Bologna heeft Donizetti een technische training gekregen, die hem wat dit be treft ver stelde boven andere Italiaanse componisten. In 1818 begon hij al met componeren, echter zonder succes. Men wilde het werk van Donizetti niet in Italië, wel van de oudere Puccini en de jongere Bellini. Beiden konden echter Donizetti in vakbeheersing niet evenaren. In Na pels ging hij zijn geluk probeïen, waar hij tussen 1824 en 1828 niet minder dan 10 opera's schreef. Eerst in 1830 kreeg hij bij de opvoer.ng van zijn 32ste ope ra ..Anna Bolena" (Anna Bolein) enige hij er meestal niet over. Zo was zijn ..Elisir d'amore" al in 14 dagen klaar. In totaal schreef lnj gedurende onge veer 26 jaren bijna 70 opera's. Daar naast nog cantaten missen, een Re quiem (voor Belïini) en kamermuziek. In 1844 vertoonde hij geestesstoornissen. De veelschrijverij had hem vermoede lijk te pakken gekregen en hij kon al die invallen niet verwerken. Soms zat hij aan de piano en zong dan ,,Ik heb vier opera's in één week gemaaktIn een kliniek te Ivry werd hij verpleegd en later naar zij.i geboorteplaats Ber gamo overgebracht. Kort voor zijn dood zei hij tot vrienden: ..Is het niet erg? Die arme Donizetri leeft niet meer." Dat was het e.nde. Op 8 April 1848 overleed hij krankzinnig. In zijn komische opera's was Donizet ti het best. Toch schreef hij ook enkele knappe ernstige werken op muziekdramatisch gebied. Daartoe behoort de opera seria (ernstige opera) „Lucia di Lammer moor" op tekst van Salvatore Camma- rano. De tekst is een vrije bewerking van de roman van Walter Scott: „De bruid van Lammermoor". Deze Schotse schrijver schreef een groot aantal (o.a. onder pseudoniem Waverleyi opper vlakkige romans, waarin echter toch sier en zwier zitten. En Donizetti heeft van de Lammermooropera ook een ta melijk oppervlakkig geheel gemaakt, zonder rake tekenmg der figuren, zon der muzikale of geestelijke diepte maar met een soms verrukkelijke melodische zwier, waarin vooral het vocale element op de voorgrond treedt. Hij wist hoe hij de zangeressen en zangers het best kon laten schitteren. Daardoor is de muziek toch wel ergens charmant geworden. Het is een oud Schots verhaal over de vijandschap tussen twee oud-Schotse geslachten: de Asthons en de Ravens- woods. Als Edgar cf Ravenswood ver liefd wordt op Lucia, de zuster van Henri Ashton, vergeet hij zijn haat. Maar Henri had heel andere plan nen: Lucia moet worden uitgehuwe lijkt aan Lord Arthur Bucklaw, die hem uit de handen van de beul kan redden. Door de vervals:ng van een brief, waaruit Edgar's o-itrouw blijkt, weet hij Lucia inderdaad tot een huwelijk met Bucklaw te krijgen. Doch juist als zij bet huwelijkscontract tekent komt Edgar terug van een reis naar Frank rijk. Hij trekt Luc a zijn ring van haar vinger en werpt haar de hare voor de voeten. Lucia wordt door een vlaag van waanzin bevangm (de befaamde waan zin-aria) en doodt haar nieuwe echtge noot. Zij valt m zwijm en sterft ook zelf. N Een prachtige creatie van de Henri Ashton-figuur geeft de bariton Titto Cobbi in de opera ..Lucia di Lammermoor". Voor Edgar hoeft het leven nu ook z'n waarde verloren. Vertwijfeling grijpt hem aan en hij slaat de hand aan zich zelf. Zo n echt melodramatisch geval uit het Italië van de vorige eeuw. Men moet het werk vooral in zijn tijd zien. een tijd toen men aan de werke lijkheid niet zoveel waarde hechtte en het publiek alleen maar kon boeien door allerlei scènes .net hevig liefdesverdriet. Donizetti heeft kans gezien op dit mi serabele. romantische gegeven enkele bladzijden muziek te schrijven die wer kelijk overrompelen. B.v. het afscheids- duet van Lucia (coloratuur-sopraan) en Edgar (tenor) in de le acte; het super geniale sextet als Lucia het huwelijks contract tekent er. plotseling Edgar ■rschijnt in de 2e acte ia van Lucia en de doodsari ir in de 3e acte. de i i Ed- COLUMBIA deed op twee langspeel platen (CX 31—1132) de gehele ope ra opnemen met een bezetting, die ide aal genoemd Kan worden. Onder leiding van Tulllo Serafin speelt het orkest en zingt het koor van de „Maggio Musicale Fiorentkio" uit Florence zo subliem dat ik niet zou weten, wat hier nog te wen sen overbleef. Maar ik zou het ook niet weten ten aanzien van de solisten, van wie de sopraan Maria Meneghini Callas de mooiste Lucia zingt die ik ooit hoor de. Zulk een stemsoepelheid, zulk een wonderlijke expressie, zulk een fijn ge nuanceerde klankkleur is slechts aan enkelen gegeven. En bovenal: Maria Meneghini Callas is een dramatische t een pracht van een co- Dwaz« belastingvoorstellen Opnieuw staan de belastingen in het middelpunt der belangstelling, zo als ze dat b.v. ook sterk stonden in de 17e en 18e eeuw. Doch er is een enorm verschil. Toentertijd spitste men het vernuft om middelen uit te denken, om de berooide toestand van 's lands finan ciën te verbeteren. Nu zijn de bespre kingen geconcentreerd om belastingver laging. En deze plannen worden onge twijfeld met meer sympathie ontvan gen, dan onze voorouders de diverse voorstellen en concepten tot vermeer dering van de belastingdruk ontvingen. De oorlog, die ons land met Frank rijk had te voeren, had de buitenspo rige uitgaven veroorzaakt. De dwaaste belastingvoorstellen werden nu inge diend. Maar. gelukkig, de meeste wer den „gedeclineert", afgewezen. Zo diende men v het concept in van het z.g. „pleyster- ofte logeer-gelt en de ontwerpei a.i dit plan, stelde het zo voor, dat daardoor niet minder dan een ton of vijf, zes in de schatkist zou vloeien. In een 9-tal punten had de „uit vinder" van deze nieuwe belasting zijn ontwerp ingedeeld. „Allen", zo luidde een punt, „die des namiddags in de herbergen gezelschap pen frequenteren, sullen betaalen aan den waert. buyten het gelag: 20 stuivers En: „Die alleen drinken, ende bier: >.4 stuiver". En: „Die langer als 's mid dags 12 uren sitten: 1 stuiver." Noch de herbergiers, noch de gasten, zouden met zo'n belasting ingenomen zijn geweest! Drie jaar later, in 1676. wilde men een belasting invoeren „op 't linden en 't bleyken van dien", dus op de linnen- blekerijen. Nog dwazer was het voorstel belasting te leggen op ,,'t hoy", op ..bereit leer", en op de „deuren van huysen"!! Later op het verkopen van paarden, pistolen enz. En in 1806 wers ten sommigen belasting op... haarpre- der (poeder, waarmede men zijn pruik een fraaier glans gaf). loratuur-technioK. Dat komt ook niet zo erg veel voor. Zij maakt van de Lucia- partij een geheel aparte vocale en dra matisch rol. De t.nor Giuseppe di Sle- fano heeft al een even groot stemtech- nisch vermogen als Edgar en de bari ton Titto Gobbi is hier als Henri Ashton goed op zijn plaats. De rest 1 zetting BH' de be- Rafael Arié (bas) als Raymond, Valiano Natali (tenor) als Bucklaw. Anna Maria Canali (mez zo-sopraan) als A ice en Gino Sarri (te nor) als Normann. Een uitnemende bezetting en ahe stemmen prach'.:g op de plaat vastge legd. Dit is muzikaal gesproken een op name die als voorbeeld kan dienen voor alle operazangers n.et alleen, maar ook voor geluidstechnici. De platen zijn in zeer aantrekkelijke hoezen gestoken met een volledige beschrijving van het werk en van Donizetti's leven. CORN. BASOSKL De Italiaanse dramatische-colora- tuursopraan Maria Meneghini Callas, die de titelrol zingt in Donizetti's „Lucia dt Lammermoor". bekendheid en ontdekte Bellini een ge ducht concurrent .n hem. In 1832 kwam zijn heerlijk luchtig zangspel „Elisir d'amore" (Liefde ;drank) en gaf Doni zetti meer bekendheid. Pas in 1834, na nog weer talrijke mislukkingen, kwam hij met zijn opera „Lucretia Borgia" in het middelpunt van het operalievend Italië te staan niet alleen, maar werd hij ook in het buitenland beroemd. Dit werk werd in J835 gevolgd door de ope ra „Lucia di Lammermoor", die bij de eerste opvoering m Napels op 26 Sep tember 1835 heel veel succes oogstte. Toen was zijn ctr als componist ge red. In Parijs sen reef hij voor dc Ita liaanse Schouwburg zo maar even 19 opera's en voor dc Weense Hofopera maakte hij ex ook nog twee. Lang deed haar toe: „Moed, mevrouw!" De ko ningin hief snel het hoofd op en scheen verrast mededogen te vinden bij de man, die het doodvonnis aan haar zou voltrekken. „Ik dank u, mijnheer!" zei ze met vaste stem. Sanson wilde de koningin op haar zware tocht ondersteunen, maar zij wees zijn hulp af met de woorden: „Neen. God zij dank, zal ik kracht genoeg bezitten, het zover te bren gen." En toen de beulsknechten hun voor bereidende maatregelen hadden ge troffen, riep zij met luider stem: „Vaarwel, mijn kinderen! Ik zal uw vader wederzien!" Toen viel d« bijl en alles was voorbij Charles Henri Sanson verzekert in zijn gedenkschriften, dat Marie Antoi nette zich haar hoge rang nooit waardiger heeft betoond dan in haar laatste ogenblikken. Zij was toen waarlijk koningin: deze vrouw, die zonder te verbleken of de ogen neer te slaan, zonder angst of beven, het gebrul aanhoorde van het losge laten gepeupel; die zich met de fier heid van een romeins>keizer staande hield; voor wie de afschuwelijke 'kar nog een troon was, en die zelfs onder al deze smaad en vernede ring alleen door de kracht harer ziel, eerbied wist af te dwingen... De geopende hemeldeur QN ZE tekst brengt ons naar het eenzame eiland Patmos, waarheen de apostel Johannes was verbannen. Op een avond beleeft hij iets merk waardigs. De ondergaande zon zet alles in een zee van licht. Dan geraakt hij in de geest en het schijnt hein toe, dat een deur geopend is in de hemel Dat is de deur, die het tijdelijke van het eeuwige scheidt. Welk een verrassing voor Johannes. Menigmaal geleek de hemel voor hem op een muur. waartegen hij te pletter dreigde te lopen, omdat zijn verblijf op dat eiland een ware kwelling was. We kunnen ons voorstellen dat hij vaak worstelde met de bange vraag naar het Godsbestuur. Maar nu mag hij bemerken, dat er ondanks alle leed toch een geopende deur in de hemel Zulk een geopende deur is er geluk kig ook boven onze hoofden. Vaak lijkt het of deze er niet is, wanneer we zien hoe overal in de wereld de boze mach ten woeden. We denken in dit verband ook aan hen, die hun leven lang aan het ziekbed gekluisterd zijn. En toch geldt ook voor hen: „en zie, een deur was geopend in de hemel". Deze deur betekent voor Johannes ook een uitnodiging. Hij mag daardoor naar binnen gaan in het paleis van de Koning. Welk een wonder van genade. Vooral wanneer we bedenken hoe Jo hannes in de hemel de Here moest zien: „Die op de troon zat was in het aanzien de steen Jaspis en Sardius ge lijk". Hoe kwam het dat Johannes niet door de gloed van Gods majesteit werd verteerd? Omdat hij de discipel was die Jezus liefhad. De Heiland was voor hem de Deur geworden. We weten uit de geschiedenis, dat Johannes na zijn terugkeer van Patmos nog geruime tijd mocht leven. En we mogen van een ding verzekerd zijn: wanneer hij later aan deze gebeurtenis dacht of er over schreef, jubelde het in zijn ziel: „Die poort staat open ook Die poort staat open ook voor u, le- „Prachtig", zo zegt menigeen, „we zullen derhalve straks door die deur naar binnen gaan, omdat we er zin in hebben". Zo gaat het echter niet. De gekruis te Christus moet de Deur voor ons zijn geworden. Al is ons geloof nog zo zwak. eens zullen we door die geopen de deur naar binnen gaan. Doch die geopende deur was ook een vertroosting voor Johannes. Waartoe was de deur geopend? De Here maakte zich gereed om door die deur naar bui ten te komen om de grote afrekening met Zijn vijanden te houden, en Zijn gemeente te verlossen. Tal van onder zoekers wijzen er op, dat dit bijbelboek vóór alles een troostboek is voor de vervolgde Christenheid uit Johannes' dagen. Daarom mocht Johannes ook weten, dat de draden van de wereld geschiedenis liepen door de geopende deur. Hoe grillig zij ook mochten lijken, al wat op aarde gebeurde stond onder 't hoog bevel des Heren. Welk een troost is die geopende deur ook voor ons. Ook al staan we menigmaal voor raadselachtige leidingen Gods met ons leven. Johannes mocht weten, dat God hem door die geopende deur gadesloeg in al zijn moeiten en verdriet. Zo mogen ook wij leven in de wetenschap, dat er een geopende fleur is. We mogen al onze zorgen aan de Here opdragen. Waarom konden de Kerkhervormers staande blijven toen het scheen, dat alle bestrijdende machten hen zouden overweldigen? Omdat z\j tuisten dat er een geopende deur boven hen was. Laten wij daar steeds aan denken. Dan zijn we gelukkig voor leven en voor sterven. Ongelukkig die mens, die dat niet doet. Die zal eens ervaren hoe vreselijk het is als de deur gesloten wordt. Laten wij leven onder die geopende deur. Dan zal z\j ons eens toegang geven tot het hemelse Paleis. Tussen de bladzijden Hebzucht De veeboer Parrish beheert pas drie iar een kleine ranch. De streek wordt geterroriseerd door een sinistere bende, die alles in het werk stelt oi sen uit te voeren van zekere heer Wil- kison, die de gehele vallei in zijn bezit wil hebben. De kleine boeren zwichten stuk voor stuk voor het niets ontziende geweld van de Wilkisons en verkopen hun bezit, gedwongen, voor een belache lijke lage prij6. Parrish blijft als laatste Deze Parrish blijkt een kapitein in het leger geweest te zijn, die de gezonde lucht op het platteland kwam inadi an een schotwond te herstellen. Zijn gezondheid heeft hij inmiddels terugge kregen en thans doet zich een ideale ge legenheid voor om zijn capaciteiten als strateeg nogmaals ten toon te spreiden. Met krijgslisten, hinderlagen en brand stichten wordt het pleit tenslotte in het voordeel van de verdrukte boeren be slecht. Een oordeel over een dergelijke film vellen is na het weergeven van het ver haal nauwelijks meer nodig. Men weet, dat het een met wat romantiek en quasi- moraal opgesierde vechtpartij U, die op zichzelf niet onverdienstelijk is verfilmd, maar toch wel een uiterst karige belo ning vormt voor anderhalf uur witte doek kijken. De film draait in (Een gewone vechtpartij, ditmaal tus sen een goede en een slechte veeboer). Verdi, koning dei melodieën Nauwelijks een Jaar na de eerste vertoning in Leiden is de kleurenfilm „Verdi, koning der melodieën", alweer terug. Klaarblijkelijk zijn er nogal lieden, die prijs stellen op de zwaa romantiseerde visie van Italianen hun landgenoot. De film geeft namelijk en aantal kleurrijke en van goede zangstemmen voorziene fragmenten uit de 27 opera's van de Italiaanse verliest zich verder in een aller akeligst sentimenteel levensverhaal, pas klaar gemaakt voor de bioscoopbezoeker. Zo stierf Verdi's eerste vrouw niet na de uitvoering van zijn tweede opera, daarvóór. En de lust om verder te componeren kwam niet van die geheim zinnige vrouwenfiguur Giuseppina, maar van schoonvader Barezzl. Zo zou men wel door kunnen gaan. Verdi's leven was waarlijk bewogen genoeg om er een goede en tegelijk waarheidsgetrouwe film van te maken. Maar filmproducers denken dafr hard nekkig anders over. Naar zij hopen tot heil van hun bankrekening. Maar dan toch niet ten voordele van het argeloos publiek. Deze week ln Casino. (Weer eens Verdi, door veel tranen en zuchten omgeven, gedeeltelijk ten on echte). De ijzeren handschoen George I van Hannover heeft zich tot koning van Engeland laten kronen, maai Prins James, de zoon van James II var Schotland, beschouwt zich al6 de recht matige troonpretendent. George heeft het leger achter zich. aar Prins James Stuart heeft ook een niet te verwaarlozen aantal aanhangers »n de dappersten hiervan ls de jon- kreappe Ier Charles Wogan, die ln niemand zijn meerdere hoeft te erken- als het de strijd met het zwaard het winnen van de liefde van het zwak- ke geslacht betreft. Wogan heeft 'n paar trouwe strijdmakkers in sergeant James O'Toole en soldaat Patrick Gaydon, die evenmin voor een klein geruchtje ver vaard zijn. Zo begint het verhaal van deze film en de toeschouwers maken heel wat van die „kleine geruchtjes" mee, op de vuist op de sabel. De held Charles Wogan (gespeeld door Robert Stack) gaat na tuurlijk niet ten onder, doch zegeviert in het duel en in de liefde om de schone Hertogin van Somerfield (gespeeld door Ursula Thieas). En James, wiens bruid Poolse prinses Clementine (Rica Owen) al heel wat moet meemaken, komt steeds dichter bij de tfoon. Of al les historisch helemaal betrouwbaar is kan met recht worden betwijfeld. Deze week in Rex. (Strijd, zegepraal en liefde in een his torische omgeving, met de nadruk zeker et op de historie). Nogmaals Ciske De Nederlandse speelfilm Ciske de Rat. gemaakt naar het boek van Piet Bakker, is npg een week in Trianon te Hoewel handelend over een ver ouderd gegeven, gevat in een wit-rwart- schema, blijft er nog genoeg te genieten over. Verwend zijn we nu eenmaal niet met rolprenten van eigen bodem, die de toets van een gematigde critiek kunnen doorstaan. Moedei recepten tegen rheuma laten we hier onder volgen. Wonderbaarlijke geneeskracht moest er volgens een zegsman uitgaan van het dragen van een mannetjesnoot (een soort muskaatnoot) in de linkerzak; een ander raadde In volle ernst aan een jong hondje mee In bed te nemen; de rheumatiek zou dan van de patiënt op het diertje overgaan (een treffend voorbeeld van primitieve magie overi gens): een oude schipper had veel baat gevonden bij het slikken van druppels terpentijn en slaolie. En ook het drin ken van ijzerhoudend water, waar spijkers in hebben liggen roesten, was volgens een pseudo-deskundlge een probaat middeltje. Over het ziekenhuis sprak niemand. De medische wetenschap sch(jnt voor sommige mensen de suggestieve wer king te missen, die de kwakzalverij hun nog bieden kan. Lido's film voor deze week heeft met de titel „Moeder" een vlag gekregen, die te mooi is voor de lading die de film draagt. Het zeer onovertuigende begin doet zelfs denken aan „een vlag op een modderschuit". Omdat de intrige mank gaat aan al te veel toevalligheden, die de schrijver van het verhaal, blijkbaar koste wat het kost, moeten brengen waar hij komen wil. Het verhaal. Een verloofd meisje wil haar vader uit de gevangenis houden. Om bereiken heeft ze gehl nodig, dat haar wordt verstrekt door een jongeman, op voorwaarde, dat zij haar verloofde 'aarwei zegt en hem trouwt. Aldus ge schiedt. Later, na het huwelijk, ontmoet haar ex-verloofde weer, die nog altijd i haar houdt en pogingen doet haar tot 1 «cheiding van haar man te bewegen. Zij weigert, omdat ze haar kind niet wil erlaten. Haar man wordt echter door een derde partij onopzettelijk vermoord. De weg is voor de gelieven dus vrij. Dat ia de duidelijke suggestie, overigen* zeer vaag onjuist en afkeu* Er wordt in deze film een probleem renswaardig gesteld. Agenda van Leiden Zaterdag Stadsgehoorzaal, 7 en 9.15 uur: Film „Tot vijf over twaalf Burcht, 8 uur: Speeltuinvereniging „Rondom de Watertoren", contactavond. Zondag Oosterkeric. 7 uur: Padvlndersdlenat o.l.v. loodsschlpper J. Vink uit Katwijk aan Zee. Een dokter nodig? De Zondagsdienst der huisartsen te Leiden wordt waargenomen door de dokters Donders, Gaasbeek, De Graaff, Nleuwzwaag en Pleiter. Welke apotheek? De avond-, nacht- en Zondagsdienst der apotheken te Leiden wordt van Za terdag 29 October 1 uur tot Zaterdag 5 November 8 uur waargenomen door de apotheek Nieuwe Rijn, Nieuwe Rijn 18, tel. 20523. en door de Doeza-apotheek. Doezastraat 31, tel. 21313. er met Je wielen ln terecht kunt ko men. of omdat ze glad z(Jn als het regent. Maar daar Is in onze „goede stad" niets aan te doen. De blauwe heeft een contract lopen tot 1960 en de gele zelfs tot 1970, en we zullen dus tot die jaren met gespannen zenuwen tussen, naast en over de rails moeten balanceren. Contract Is nu eenmaal contract, zelfs als zo'n stuk papier moorddadig kan z(jn. Die dame op de Breestraat viel ech ter niet door gladde rails en ook niet omdat haar voorwiel In de rails raak te, maar door het feit dat de rails daar ter plaatse een eind boven bet wegdek uitsteken. doende voor een acuut gevaar. W(J weten, dat aan onze hoofdstraten vaak wordt gedokterd, tot in de nacht zelfs. Het is ons ook bekend, dat er een tekort aan stratenmakers bestaat. Maar het ls naar onze mening toch niet goed te praten, dat situaties ala deze enkele weken of nog langer Je moet de Leldse fietsers maar eens over de rails zien zwenken. Fier en klein KAN moetljjk beweren, dot Oegstgeest niet zijn best doet, grenswijzigingen met Leiden en Rtjns- ten uijurage scnenin voor net komende herstel van de Hervormde kerk te Rijnsaterwoude. Bij wijze van dank dus. De tekening stelt in suggestief zwart-wlt de gerestaureerde kerk voor, waarheen een Jongen en meisje op weg zijn. De heer Reijneveld is thans werk zaam als bouwkundig tekenaar bij de gemeente Katwijk, maar het behoud van de Woudse dom gaat ook hem ter harte. Grenzen spelen in dit geval geen rol. Dat is ds Van Soest van Rijnsater woude dezer dagen ook weer gebleken. Hij vond in zijn bus een brief met het opschrift „Voor Uw edeles kerkrepara- tle". De brief was afkomstig van N.N. te L. en bevatte vijftig gulden. De gif- LlET GELOOF in de medleUnman, dat hy de prlmltiêve volken zo sterk aanwezig was en nog Is. bl(Jkt zelfs ln onze Westerse maatschappij van 1955 bijzonder hardnekkig stand te houden bij bepaalde groepen van de bevolking. De heer C. J. de Jongh. winkelier aan de Haarlemmerstraat, liep enige tijd geleden gebogen van wege de rheumatiek door zijn zaak. In drie weken tijd heef» men hem in het academisch ziekenhuis doeltreffend van zijn ziekte afgeholpen. Talloze klanten echter, die hem met kromme rug door de winkel zagen lopen, heb ben hem gratis en ernstig gemeend van advies gediend. Een keur van deze Oordeel ^TEN GEIT, die in haar groene weide, Zacht voor zichzelf gedichten zeide, Verloor, als zij de bok zag komen, Op slag al die berijmde dromen. Hij vond het jammer van de tijd en de gedichten nariggeit. Maandag Pieterskerk, 8 uur: Herdenking Kerk hervorming, dc J. N. de Ruiter. Evang. Luth. kerk, 8 uur; Herdenking Kerkhervorming, de H. J. A. Haan. Prentenkabinet, 8 uur: Excursie Leidae amateur-fotografen naar werk van Pim an Os. Langebrug 20. 5—6 uur: Afscheid J. Bult, hoofdassistent invoerrechten en accijnzen. erdorp: Geref. Kerk. 8 uur: Herdenking Kerkhervorming, sprekers ds Dijk, ds Sweepe en ds Honnef. Voorschoten: Herv. kerk, 8 uur: Herdenking Kerkhervorming, sprekers ds Den Boer en ds Saraber. Dinsdag Rapenburg 10. 2—10 uur: verkoopdag textielgoederen voor „Rehoboth". Schouwburg, 8 uur: Chr. zangspelclub „Irene" met „Goudhaartje en de Trouba dour" Prediker, 8 uur: „Eén Heiland voor al len" (Maranatha-samenkomst). Rijksmuseum van oudheden, 8 uur: dr H. Schön berger (Homburg v. d. Höhe) over: Das Römerkastell Saaiburg und der obergermantsche Limes. Nieuwe Beestenmarkt 5, 7—8 uur: aan melding voor Leldse Jeugdolympiade. Tentoonstellingen Rijksmuseum voor volkenkunde. 10-6 uur: Japanse kleurendruk-houtsneden (Utagawa Kunlyosbl. tot 20 November). Prentenkabinet. 2—5 uur: Werk van fotograaf Pim van Os (tot 10 December). Nachtdienst apotheken Apotheek Nieuwe Rijn, Nieuwe Rijn 18, teL 20523, en de Doeza-apotheek 31, tel. ElectTo-techroek Onze stadgenoot, de heer C. L. van Dam, is gisteren te Delft geslaagd voor het examen electro-techniach Ingenieur. Burgerlijke stand van Leiden GEBOREN: Anja, d v T. van Iperen en P. van PuffelenLizelot, d v J. Wieriks en J. W. van Eijsden, Sonja Stanislaus, d v J. Plug en M. Struljs; Arnoldu* E. J. z v E. J. Vleerbos en W. J. C. v. d. Meer; Anton P. B., z v P, R, Deeleman en C. L. Relnhold; Jolande M., d v W. J. de en S. W. C. M. de Lange; Johan- .i.. z v A. M. Thorn en A. J Vinks- stijn; Anna Jacoba, d v C. J. v. d. Laken en 3. C. Wijsman; Arnold, z v A. v. d. Valk en H. Hoek; Johanna W M. d v 3. G. Valentljn en W. M. van Wijngaarden. GEHUWD: F. Möhrlng en A. Wilter- dink. OVERLEDEN: P. J. Warmerdam, man 79 Jaar; K. A. M. Bisschop, dr, 7 Jaar; H.' J. Betjes, man, 50 jaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1955 | | pagina 7