DE SCHEPEN VAN NEMI
NAALD .„PLAAT
We liadden een gematigde maar mooie zomer
4
ZONDAGSBLAD 17 SEPTEMBER 1955
Reusachtige barken, gebouwd in de eerste eeuw na Christus
Voorzien van waterleiding en centrale verwarming
EEN apart hoofdstuk in de geschie
denis van de Romeinse oudheid
kunde bevat het verslag van de
wonderlijke lotgevallen van de sche
pen op het meer van Nemi.
Ongeveer dertig kilometer ten zui
den van Rome, terzijde van de be
roemde oude Appische heirweg, ligt
een klein meer, aan alle zijden door
bergen ingesloten. Dit meer heeft
zich, evenals enkele andere in de om
geving, gevormd in de krater van
een uitgedoofde vulkaan. De afmetin
gen zijn dan ook van dien aard, dat
het naar veler besef nauwelijks een
meer kan worden genoemd.
In deze waterplas, waarop men van
de hoogte der omringende bergwan
den een prachtig uitzicht heeft, liet
keizer Caligula (3741 na Chr.) in
dertijd een tweetal grote schepen
bouwen. De plaats was beroemd, om
dat zich vanouds in de buurt een tem
pel van Diana bevond, en tegelijk
mooi gelegen. Caligula gaf nu bevel
een paar schepen te bouwen, waar
mee hij in het meer van Nemi kon
spelevaren.
Na de kortstondige regering van
deze keizer, die ook door andere bi
zarre en vreemde opdrachten bekend
heid heeft gekregen, kwamen de
schepen van Nemi al spoedig in het
vergeetboek.
De volgende keizers richtten hun
belangstelling op andere objecten.
Keizer Claudius en keizer Nero gin
gen liever naar de zee en de eilan
den, welke zich voor de kust bevon
den, dan naar het kleine meer tussen
de bergen, dat, hoe mooi ook gelegen.
Amulet in de
vorm van een
hand, aan weers
zijden en aan de
voor- en achter
steven van het
schip aange
bracht, om daar
door onheil af te
weren.
REEDS tijdens Caligula's regering
had het scheepsbouwplan in deze
ongewone omgeving allerwege sterk
de aandacht getrokken. Er zijn ver
schillende uitspraken van Romeinse
schrijvers, die wondere dingen mee
delen over de weelde, die op deze
schepen moest zijn te zien. Het is
de vraag of deze auteurs deze berich
ten uit eigen aanschouwing opstel
den, of dat ze daarbij zijn afgegaan
op de geruchten, die de ronde waren
gaan doen.
Hoe dit ook zijn mag, in de loop
"an vele eeuwen werd telkens weer
ie belangstelling voor deze gezonken
schepen gaande gemaakt. Men ver
moedde, dat er grote schatten op de
bodem van het meer terecht waren
gekomen. Allerlei plannen werden be
raamd om deze te bereiken en naar
de oppervlakte te brengen.
Dit was echter ver van eenvoudig,
het grootste schip lag op een diepte
van tien tot twaalf meter, terwijl het
tweede, dat wat kleinere afmetingen
had, ongeveer twintig meter water
boven zich had.
te halen. Er verschenen mannen met
ingewikkelde instrumenten, met lan
ge ijzeren haken en visgerei; er werd
in later tijd zelfs een vlot gebouwd,
vanwaar men een soort van duiker
klok kon neerlaten in het water. De
ze ondernemingen bleven niet geheel
zonder succes. Er kwamen allerlei
voorwerpen, die van het dek gesloopt
ONDANKS ATOOMONTPLOFFINGEN.
HET slechte
vorige jaar
nergens anders
i het
gevolg
van aan van de atoomont
ploffingen". Deze bewering
hebben wij zelfs in de Mei
maand, toen het er nog niet
op leek dat het zomer zou
gaan worden, horen uiten.
Het zal een ieder zijn op
gevallen. dat de laatste paar
maanden over dit onderwerp
fde 'invloed van de atoom
bom op het weer!) heel wij
selijk wordt gezwegen.
Dc_ meteorologische zomer,
r de maand Ju-
H;
maanden waren Iets zonniger
dan normaal, vooral Augus
tus. Ook wat dit betreft zijn
wij er heel wat beter afge
komen dan in de zomer van
verleden Jaar. Er werden in
deze 3 maanden maar liefst
berekend i
achter
•nnt om hier even met enkele
cijfers aan te tonen hoe mooi
en warm deze zomer is ge
weest. Welnu, warm hoe
vreemd het de lezers tn de
oren mag klinken was de
afgelopen zomer helemaal
t% «9 zeJter' er werden in
De Bilt een aantal zomerse
en zelfs ook nog twee tropi
sche warme dagen waargeno
men. maar wanneer wij al
deze cijfers gaan vergelijken
met die welke als normaal
voor de zomer dienen, dan
SP -f* °P dat er nict«
bijzonders is geweest
De gemiddelde ctmaaltem-
peratuur lag slechts 0.2 gr. C
hoger dan normaal, terwijl er
maar 10 tegen normanl 19 zo
merse dagen werden waarge-
Augustus was nog de beste
«ome.-maand met 8 (normaal
*>merse dagen, terwijl Ju
li de droogste maand was
De Junimaand, die velen
van ons zich misschien maar
met moeite meer weten to
5,ri?nlren- wa" teleurstellend
koud. Eerst in de laatste de
cade begon het 'weer een
meer^zomers karakter te krij
gen. De periode van 10 tot 25
Augustus, waarin zeven zo-
merse dagen voorkwamen,
was de warmste.
konden worden, voor de dag, maar
de barken zelf bleven rusten op de
bodem, onttrokken aan het oog van
de mensen. De fantasie bleef zich
daarom met deze schepen bezig hou
den, zoals ook uit allerlei tekeningen,
die aan de hand van de rapporten der
duikers vervaardigd werden, kan
worden afgeleid.
IN 1927 werd door Mussolini bevel
gegeven plannen te ontwerpen om
dc waterstand van het meer zodanig
te verlagen, dat de schepen droog
zouden komen te liggen, en bij de
oever omhoog konden worden ge-
Enorme pompinstallaties moesten
daarvoor bij de berghellingen naar
beneden worden gebracht, terwijl er
tunnels dienden te worden gegraven
om het water naar het dal van de
Aricia, enige kilometers verder, te
kunnen pompen. Gedurende een paar
jaar was men met deze arbeid bezig.
Langzaam, heel langzaam zakte
het peil van het water, en eindelijk
kwam het eerste vaartuig en gerui
me tijd later in verband met, de gro
tere diepte, de tweede bark te voor
schijn. Hiermee was het gestelde doel
nog slechts gedeeltelijk bereikt. De
schepen moesten ook omhoog ge
bracht worden
betrekkelijk
Een treffend beeld van de afgelopen zomer: weinig
regendagen, stabiel en zonnig.
Ook kwam i
weinig onwi
slechts 35 dagen werd ergens
in ons land onweer gehoord
tegen normaal op 40 dagen.
De grootste afwijking, wel
ke dit jaar sterk in het voor
deel van de zomer viel, be
treft het aantal regendagen.
In De Bilt regende het van
de 92 zomerdagen slechts op
37 (normaal 44). terwijl het
verleden jaar zomer op 82 da
gen regende.
Regen viel er in De Bilt
totaal 135 mm (normaal 215
mm). Te Dordrecht 132 mm,
Katwijk 143, Hazerswoude
199. vliegveld Ypenburg 136
mm. Zeer droog bleef het in
Den Helder, waar maar 70
mm en in Vlissingen, waar
totaal 108 mm regen viel. In
d.vc plaatsen was hot één der
droogste zomers van dc laat
ste 100 jaar.
Het meest kenmerkende
van de afgelopen zomer was
zonder twijfel de „gematigd
heid" waarmee zij is opgetre
den. Vrij normale temperatu
ren, aan de zonnige kant en
(wat zeer belangrijk was)
weinig regen en weinig re
gendagen. Een zomer, die
vrijwel van het begin tot het
eind door hogedrukgebieden
werd bepaald en daarom een
zeer bestendig karakter had.
MOOIE NAZOMERT
TJET gebeurt dikwijls, dat,
wanneer vooral het twee
de deel van de zomer door ho
gedrukgebieden wordt be
heerst, deze vrij regelmatig
weer terugkomen. Een mooie
nazomer lijkt ons hierdoor
niet onwaarschijnlijk, al zou
den wij ons liever toch maar
niet aan een voorspelling wil
len wagen.
Dit transport stelde de ondernemers
voor een reeks nieuwe moeilijkheden,
die slechts na langdurige overwegin
gen opgelost konden worden. Er werd
een enorme dubbele hal gebouwd aan
de oever van het meer om de vond
sten op een goede wijze te kunnen
opstellen. Van de afmetingen hiervan
kan men zich een voorstelling maken,
als men bedenkt, dat het grootste
schip een lengte had van ruim zeven
tig meter en een breedte van twin
tig meter.
Al deze problemen werden echter
opgelost en een geheim, dat eeuwen
lang, diep onder de waterspiegel ver
borgen was gebleven, was, dank zij
de moderne technische apparatuur,
ontsluierd.
Niet lang echter heeft de wereld
van deze vondst kur.nen profiteren en
het werk van Caligula's scheepsbou
wers kunnen bewonderen
Toen de Duitsers na de landing der
Geallieerden ten Zuiden van Rome in
die dit vandalisme kon verhinderen.
Wie thans van Genzano de bergweg
afdaalt, om het meer van Nemi te be
reiken, vindt van het reusachtige mu
seum alleen de linkerhelft intact. Dit
gedeelte is voor de vernielzucht ge
spaard gebleven. De rechterhelft be
vat niet anders dan een massa ver
wrongen staal en geeft de plaats aan,
waar eens het grootste schip van Ca-
ZONDAGSBLAD 17 SEPTEMBER 1955
Via
Muziekdramatische werken van Strauss,
Mozart en Wagner
RICHARD STRAUSS had zijn opera
„Elektra" voltooid en na de pre
mière in Dresden op 25 Januari 1909
zei hij: „De volgende keer schrijf ik
een Mozart-opera". Nog datzelfde jaar
zou Strauss dit werkelijkheid maken. Op
1 Mei 1909 begon hij aan een nieuw
scenario van de schrijver Hugo von
Hofmannsthal onder de titel „Der Ro-
senkavalier" en op 26 September 1910
voltooide hij het werk. Zelden is er tus
sen tekstschrijver en componist zulk een
harmonische samenwerking geweest,
zulk een volkomen eenheid.
Hugo von Hofmannsthal schreef het
scenario naar een gesprek, dat hij had
met Graaf Harry Keszler, in welk ge
sprek de figuren van „Der Rosenkava-
lier" geboren werden. Hij vertelde dit
gesprek aan Richard Strauss en ter
stond was ook deze voor het verhaal ge
wonnen. „Als het werk klaar is en uit
gevoerd wordt, zal men natuurlijk zeg
gen diep teleurgesteld te zijn daar dit
niet de komische opera is, die het Duit
se volk al tientallen jaren met smart
verwacht. Met dit commentaar zal dan
onze opera vallen. Maar tijdens het
schrijven zullen wij er ons mee amu-
De Berlijnse sopraan Elfride Tröt-
schel geeft een prachtige vertolking
van dc Sophie-part\j in ..Der Rosen-
kavelier van Richard Strauss.
II L is er eerst de nodige ergernis te
overwinnen bij het zien van deze
troosteloze ruimte, toch blijft het de
moeite waard, dit museum te bezoe
ken.
Vele kleine voorwerpen, die uit de
schepen en de slijklaag te voorschijn
kwamen, zijn op overzichtelijke wijze
in grote vitrines geplaatst, terwijl ook
modellen op verkleinde schaal, maar
zeer zorgvuldig nagemaakt, van bei
de barken staan opgesteld, zodat men
zich een goede voorstelling kan ma
ken van de originelen.
Caligula heeft voor dc inrichting
van deze schepen, zoals welhaast
vanzelf spreekt, de kosten niet ge
teld. Aan boond was een prima wa
terleiding met aftapkranen enz
Voorts heeft men stukken van een
centrale verwarming gevonden. Een
gedeelte van de reling heeft men op
nieuw kunnen opstellen. De opstaan
de stukken hiervan werden gevormd
door bronzen stangen, die van kun
stig bewerkte gouden beelden waren
voorzien Aan de voor- en achterste
ven en aan de beide zijkanten waren
reusachtige amuletten in de vorm
van een hand aangebracht, om ge
vaar en onheil af te weren. Drie van
deze handen, die op het grootste
vaartuig waren aangebracht, zijn te
ruggevonden.
Het grootste achip kon door drie
honderd roeiers worden voortbewo
gen; honderdvijftig zitplaatsen wa
ren hiervoor aan weerszijden aange
bracht.
Wie na de bezichtiging van dit al
les zijn handtekening in het gasten
boek plaatst, ziet, dat nog steeds uit
alle delen van de wereld mensen
langs het bergpad afdalen, om de res
ten van Caligula's merkwaardige
vaartuigen te zien. Ook al werd het
gigantisch werk van de ene as-genoot
Mussolini, door de soldaten van diens
druk van veel, dat uit de eerste eeuw
nog bewaard bleef.
DR. H. MULDER.
de eerste scènes van de librettist.
scène- is prachtig en laat zich compone
ren als olie en smeltboter", is de reac
tie van de enthousiaste Strauss. Niet de
gehele tekst van de opera was echter
als olie, want Strauss moest verschil
lende wijzigingen aanbrengen, die Von
Hofmannsthal steeds direct goedkeurde.
„U heeft de spijker op de kop gesla
gen met die productieve critiek...," was
het antwoord van de schrijver op de
wijzigingen van de componist
En zo is er een komische opera ont
staan, die inderdaad de Mozartse sfeer
ademt, al bleef Strauss dan in elke noot
zichzelf. Er ligt een rococo-achtige
lichtheid aan ten grondslag, er zijn
Weense walsen in zoals zelfs de wals-
koning Johan Strauss ze niet had kun
nen schrijven en de instrumentale en
vocale schrijfwijze is van een verruk
kelijke doorzichtigheid. En hoe geniaal
zijn de vele karakters in dit werk uit
gebeeld, geconcentreerd en scherp om
lijnd. Na twee maanden dagelijks van
's morgens 10 tot 's middags 3 uur re
peteren, ging de première op 26 Januari
1911 in Dresden.
„Seit dem Figaro 1st keine komische
Oper wie diese geschaffen worden",
schreef de pers en eerlijk gezegd wach
ten we thans nog steeds op een nieuw
gelijkwaardig werk.
De DEUTSCHE GRAMMOPHON GE-
SELLSCHAFT heeft twee prachtige
fragmenten uit deze opera op de plaat
vastgelegd (langspeelplaat LPE 17043).
Het is de overhandiging van de roos
en de finale van de 2e acte met de
wat aangeschoten Baron Ochs auf Ler-
chenau en de charmante Annina in een
prachtig duet. Deze twee fragmenten
zijn dc meest typerende gedeelten voor
de drie hoofdfiguren: Sophie, Octavian
en Baron Ochs. Voor de rol van Sophie
koos dc D.G.G. de sopraan Elfride
Trötschel, de dochter van een zang
en pianoleraar uit Parijs. Op 20-jarige
leeftijd werd zij door prof. Karl Böhm
ontdekt, die haar aan de Staatsopera
van Dresden verbond. Thans werkt ze
in Berlijn en is een internationaal ver
maarde zangeres. Hoe gaaf en vol ex
pressie zingt zij de zware Sophie-partij
en hoe uitzonderlijk homogeen en mu
zikaal is de samenwerking met haar
tegenspeelster, de mssso-sopraan Geor-
gine von Mllinkovic, die de Octavian-
rol zingt. De andere plaatzijde brengt
de bas Kurt Böhme in de aria van de
aangeschoten Baron Ochs „Da lieg'
ich". Die vertolking is niet alleen zin
gen, maar ook spelen in een onverbe
terlijk Weens dialect. Wat Kurt Böhme
hier doet is zonder twijfel geniaal. De
kleine partij van Annina vindt in de
alt Ruth Michaëlis een ideale vcrtolk-
Het spel van de Müchener Philhar-
moniker o l.v. Robert Heger aan de
eerste plaatzijde mag goed zijn, dat
van het Württembergische Staatsorkest
uit Stuttgart o.l.v. Ferdiand Leitner aan
de tweede plaatzijde is nog meer op
sfeer en zang ingesteld. Een rijke Ri
chard Strauss-aanwinst voor uw disco
theek.
TN de „Mozart Jubilee Edition 1756—
'56" heeft PHILIPS 'n plaat doen uit
komen met een vrijwel onbekend werk
Wolfgang Amadeus Mozart, nL
rig maal al meldden is deze Mozart Ju
bilee Edition een herdenking op de
zwarte schijf van Mozart's geboortedag
op 26 Januari 1756 en bevat ze, onder
de artistieke leiding van de bekende
Salzburger Mozartkenner prof. Bern-
hard Paumgartner, een keur van Mo-
zartwerken. Met het werk „Thamos"
kon Mozart weer eens iets voor het to
neel doen. zijn vurigste verlangen
leien
hij ook de kans ^krijgen" toneelmuziek
te schrijven bij een stuk van de Bo
heemse diplomaat Tobias Philipp Frei-
herr von Gebler (1726—1786). Dit dra
ma over Kbning Thamos was toen erg
populair en Mozart maakte er koorge
deelten en enkele solopartijen bij, die al
duidelijk de latere componist van „Die
Zauberflöte" doen kennen. Het is een
spel met religieus-mystieke inslag en
hier kreeg Mozart de kans iets van
zijn diepere gevoelens te uiten en werd
hij niet verplicht in oppervlakkige zang
spelletjes te blijven.
Het is wonderlijk wat een componist
van 17 jaar heeft bereikt, welk een har
monische schoonheid hij in de koorge
deelten heeft gegeven en hoe doorzich
tig en fraai gekleurd hij de instrumen
tatie wist te houden. Deze toneelmuziek
heeft symphonische tussenspelen van
het mooiste gehalte en men zou slechts
een diepere psychische werking willen
in deze dienstbare muziek. Het is een
wel zeer goede gedachte van PHILIPS
om dit werk op te nemen, waardoor
men ook deze muziek eens kan horen
kan genieten.
Bernhard Paumgarter wordt hier door
het Wiener Kammerchor (een der bes
te kamerkoren van Europa) en dc Wie
ner Symphoniker een volmaakte Mo-
zartzang en -spel gegeven, uitnemend op
de plaat vastgelegd. De solisten zijn al-
Pro/ Bernhard Paumgartner, de
artistieke leider van Philips' Mozart
Jubilee Edition", getekend door
Baron von Gudenberg.
len MHH
citante), lis. r._
Nussbaumer-Knoflach (alt). Waldemar
Kmentt (tenor) en Walter Berry (bas).
Met zulke uitgaven wordt de Mozart
Jubilee Edition des te waardevoller.
rPOT slot nog een muziekdramatisch
A werk, nl. de „Lohingrin" van Ri
chard Wagner, Het gehele werk is door
HIS MASTERS VOICE opgenomen op 4
langspeelplaten, doch waarschijnlijk
brengt men dc platen nu ook afzonder
lijk in de handel. Ik kreeg tenminste
de plaatzijden 7 en 8 met het gehele
derde deel. (langspeelplaat ALP1098)
Wat een zonde dat er nogal spetten in
die plaat zitten (als het geen matrijs-
fout is kan een andere plaat goed zijn),
want de uitvoering is buitengewoon
goed. Het Symphonie Orkest en radio-
koor van de Nord West Deutsche Rund
funk Hamburg en het mannenkoor van
de N.W.D.R. Keulen geven o.l.v. Wil
helm Schüchtcr alles te gemeten. En
befaamde solisten als Maud Cu-
H. Bellentin maken deze uitvoering tot
een gebeurtenis. Deze derde acte bevat
het slot van de Lohengrin met het be
kende bruidskoor en de bevrijding van
de zwaan, besluitend met de dood van
Elsa. Het is ongetwijfeld een der
schoonste stukken muziek die Wagner
ooit schreef. Aanbevelenswaardig is na
tuurlijk om de gehele opera te bezit
ten. CORN BASOSKI.
Miebei bij de massajeugd
VOLKSWIJK
cAlleó went
jflE ZO, de eerste weken zitten
er uieer op en we lopen minder
verwilderd dan eerst door de chris
telijke pakhuizen heen en weer Ie
draven. Niet dat wy als leidinp al
aan de veranderde gang ran zaken
gewend zyn: het opschrift boren
dit stukje slaat beslist niet op ons.
Althans vandaag nog niet. Wij
missen nog pynlyk medewerkers,
die vertrokken. Wij plegen nog op
verkeerde tijdstippen voor ver
keerde clubjes te verschijnen. Wij
voelen een heel klein beetje heim
wee naar Sjaantje, die de wyk
uit ging; naar Sjaantje, die naar
een ander groepje verhuisde; naar
Sjaantje, die de protestantse
achtergronden gedag zwaaide om
de Roomse nerinp haar kleine
klandizie te gunnen. O, wij staan
nog zo onvast in onze schoentjes.'
Maar de liere jeugd is al weer wol-
ledig gewend.
Ik vermoed zo. dat hier een pro
bleem achter zit. Niet zo'n héél
groot: ik doe hier geen wereld
schokkende ontdekkingen maar
toch een vraagstukje ran enip for
maat. Ik heb altijd geleerd, dat
kinderen de meest conserrntiere
wezens zijn, die er bestaan. Aller
lei studieboeken hebben me dat
verzekerd en ze hebben er by ver
teld, dat een kind daarom heel
rustip en gelijkmatig moet toorden
opgevoed. Maar mijn liere club
kinderen kunnen de meest ingrij
pende veranderingen meemaken
zonder een spier van hun snoetjes
te vertrekken. 'Ze kunnen ran
randaap op morpen overschakelen
ran een louter mannelijke leiding
op een dito vrouwelijke. Het raakt
hun kouwe kleren niet als eer
waardige grijsaards zich plotseling
door blode jongelingen laten ver
vangen. Ze acclimatiseren in de
snelst mogelijke tijd in de andere
sfeer van de nieuwe lokalen en
Eeb ouwen. Het heeft iets kame-
•on-achtigs: gisteren waren ze
groen, morgen zyn ze paars en
vandaag lila.
Ik zie hier gevaren wan formaatl
Wanneer kinderen zo onverstoor
baar de wijziging der roosters en
werkkrachten aanvaarden, garan
deert ons niets, dat ze niet eren
ras onze protestantse benadering
kunnen verwisselen voor een
rooms-katholieke of een volledig-
atheistische. Wie weet: zingen ze
niet pal na elkaar „Een vaste
Burcht" ^Awe Maria" èn een
of andere hymne aan de aarde.'
Nee, ik map dit vluppe wennen -
aan-ailes niet. Het is natuurlyk
wel pemakkelyk. Het voorkomt,
dat we weken en weken lang zuch
ten onder de balorigheden ener
schare, die ól maar herhaalt, dat
de vorige juf het anders deed. Het
maakt, dat we ons eigen program
ma, onze eigen inzienten rnstip
hun beloop kunnen laten nemen.
Maar het veroorzaakt óók. dat we
ons ernstig moeten afvragen of
onze hele beïnvloeding ran deze
massamensjes wel veel uitwerkt.
En dat we een beetje anpsttp de
toekomst tegemoet zien. In die
toekomst zullen de kinderen im
mers met nop heel andere levens
vormen kennis maken. Ze zullen
de sprong maken van de school
en de club die beschermde ge
bieden! naar fabriek en kan
toor. naar bedrijf en atelier. Dóór
gelden totaal andere normen en
gewoonten.
Ik geloof, dat ik vandaag een
beetje pieker-achtip ben aanpe-
lepd, maar het geval zit me bar
hoop. Kijk, we zouden deze kin
deren zo graag in de diepte ran
hun bestaan willen prypen. In
plaats daarvan heb ik het gevoel,
dat ze hun hele jeugd doorbrengen
in een soortement circus, waar de
nummers elkaar non-stop opvol
gen. Dc kinderen kijken er naar
en genieten er ran. Maar ze wor
den er toch niet wezenlyk in be
trokken. Ze blyren kleine toe
schouwerfjes. die verrukt applau-
diseren. of ook wel onaandoenlijk
en 'n beetje verveeld het geval
aanstaren Ze steken ongetwijfeld
wel een en ander op. Ze leren
zinpen en ze leren de kleine kun-
digheden ran handenarbeid. Ze
leren samen spelen, fair en eerlijk.
Ze leren per slot van rekening een
hele massa dinpen, die niet zonder
meer een doublure zyn wan wat
de school onderwijst, omdat de
sfeer ran de rrye jeugdvorming
verschillend is ran die in een
klasseverband. Maar we snakken
naar méér.
Misschien grijpen we daarin te
hoog. Het is niet eenvoudig kin
deren een levensbeschouwing mee
te peren, wanneer de ouderen thuis
peen hogere waarden aanvaarden.
Het maakt, dat we naast het gezins
milieu een totaal losstaand tweede
milieu scheppen. En het is ook
altijd nog beter om iets te doen
dan om niets te doen. Maar de
huppelende nieuwe clubkleuters
blgven me mateloos verontrusten.
Ze eten te pretip uit dlle ruiren.
Het herinnert me opeens aan een
os, die de kribbe zyns meesters
kent èn aan een wolk, dat niet weet
van Wie het isl
M1EBEL.
