u
V
4 onze jeuqó-p&qin& f
Van een oude kabouter
en een klein prinsesje
èis een LeLie
ssgi H3aw3i<ras e avrasovoNOZ
ZONDAGSBLAD 3 SEPTEMBER 1955
in heel Ka-
bouterland, maar in Kabouter-
stad wordt het meest feest gevierd.
Klokken luiden, kanonnen bulderen
en van alle kabouterhuizen wapperen
vlaggen
Voor het koninklijk paleis in Ka-
bouterstad waar de koning van Ka-
bouterland woont, heeft zich een gro
te menigte kabouters verzameld. Zij
dansen, zingen, juichen en zwaaien
met hun mutsen.
Hoor: wat wordt er toch steeds ge
roepen?
Eén juichende roep uit zoveel mon
den: ..Leve de prinses leve de prin-
Vanochtend werd in het koninklijk
paleis het dochtertje geboren van de
Koning en de Koningin van Kabou-
terland.
Ter ere van dat heel kleine meisje
vieren de kaboutertjes feest, luiden
de klokken en wapperen de vlaggen.
Armen vol bloemen dragen de ka
boutertjes naar het paleis voor hun
prinsesje
Van blijdschap kan niemand wer
ken in Ka boute rstad.
En de kabouters, die in de dor
pen wonen, oenijden hun landgenoten,
die in Kaboaterstad wonen, waar het
Koningskin* rerd geboren. Maar het
prinsesje wrt niets van de grote die
pe vreugde, die haar komst teweeg
heeft gebracht. Het kleine meisje kan
alleen nog maar slapen en huilen.
Het is avond geworden en het is
stil. heel stil in Kabouterstad.
De dansende kabouters zijn naar
hun huisjes gegaan en hebben hun
bedjes opgezocht.
In dc^omgeving van het paleis is
alle rumoer verstomd.
De wind doet de blaadjes van de
bomen voor het paleis zacht ritselen.
De schildwacht stapt langzaam op
De feestvierende kabouters rusten
nu uit: Ze zijn ook zo moe gewor
den van die ongewone dag.
Morgen komt er weer een nieuwe
lange dag om feest te vieren. En in
de koninklijke satijnen wieg slaapt
een lief klein prinsesje.
Alle kabouters slapen, maar in
één kabouterhuisje ligt een oude ka
bouter nog klaar wakker. Z'n huisje
staat vlak naast de ruisende geurige
dennebomen. De oude kabouter woelt
maar om en om in het warme bed.
Hij kan vanavond de slaap maar nie<
vatten.
Puntmuts, zo heet de kabouter, is
heel veel jaren in dienst geweest als
secretaris van de oude koning. Nu
staat hij al weer verscheidene jaren
de jonge koning, een zoon van de
oude. trouw terzijde.
Puntmuts heeft altijd veel werk te
doen. maar hij is nog nooit zo moe
geweest als vandaag. Van vermoeid
heid kan hij vanavond niet in slaap
komen.
Puntmuts is ook al zo oud. Zijn
haar en de lange baard zijn sneeuw
wit geworden. Z'n gezicht zit vol met
kleine rimpeltjes.
Maar de ogen van Puntmuts zijn
al die jaren lang dezelfde gebleven.
Nog steeds zien die ogen iedereen,
die om hulp of raad komt vragen,
vriendelijk aan.
Vandaag echter hebben die ogen
geglansd van diepe vreugde. Want hij
heeft, omdat hij de oudste van de
hovelingen was, het prinsesje mogen
zien. En wat had de koning gedaan,
toen Puntmuts bij de wieg stond?
De blijde vader had z'n dochtertje
uit de wieg genomen en in de beven
de armen van Puntmuts gelegd.
Puntmuts had toen niets kunnen haar uit Katwijk
zeggen helemaal niets. Hij had al-
leen maar gekeken naar het lieve
gezichtje en heel voorzichtig met één
hand het hoofdje gestreeld. Over de
wangen van de oude wijze kabouter
biggelden grote tranen. Als zilveren
druppels vielen die tranen op het kan
ten jurkje van de kleine prinses.
Puntmuts had die druppels niet weg
kunnen vegen, want dan zou hij het
kleine meisje hebben laten vallen.
Nu nog ligt hij aan dat uur te den
ken. het mooiste uur van heel zijn WÊI W(
lange leven. Een glimlach glijdt over Oh, wat heb jij
raampjes van het kabouterhuisje naar
binnen en laat haar zilveren stralen
over het hoofd van Puntmuts glijden.
Ja, ze heeft het goed gezien ge
lukkig Puntmuts slaapt nu toch.
En gerustgesteld verstopt ze zich
achter een donkere wolk.
De zon gaat stralend op, het be
looft een mooie dag te worden. Op
de takken van de bomen gezeten zin
gen de vogels het hoogste lied en vlie
gen tak op, tak af. Zij vieren feest,
het feest van de zomer, die in Ka-
bouterland zijn intrede deed. Maar
de kabouters vieren nog groter blijder
feest. Vandaag viert het prinsesje
haar tweede verjaardag.
Weer wapperen de vlaggen en weer
staan honderden kabouters samen
gedrongen voor het koninklijk paleis.
Alles gaat precies zo toe als op die
blijde dag toen het prinsesje geboren
werd.
Nu is het feest echter nog groter,
want het prinsesje zal zelf aanwezig
zijn. Alle kabouters zullen haar straks
kunnen zien. De mooiste bloemen
worden naar het paleis gebracht.
Kijk daar komen twee bakkers
aan met hoge witte mutsen op 't
hoofd en- witte schorten voor. Tussen
zich in dragen zij een reusachtige
taart in de vorm van een paddestoel.
De witte stipjes op de paddestoel
zijn van slagroom en bovenop de pad
destoel prijken twee kaarsjes.
Wat zullen de oogjes van het prin
sesje schitteren als de kaarsjes aan
gestoken worden!
(Volgende week verder).
Op deze tekening zie je een hele
boel afzonderlijke voorwerpen. Nu
moet je bij ieder voorwerp een
patsend ander voorwerp zoeken.
Bijvoorbeeld: bij de veger hoort
het blik. bij het slot de sleutel, bij
de pijl de boog. enzovoort. We heb
ben al eens meer zo'n rebus gehad,
de meesten van jullie weten dan
ook wel wat er te doen is. Natuur
lijk zijn er een paar lastige voor
werpen bij. maar dat maakt 't juist
spannend. Zo je weet moeten de
oplossingen vóór Dinsdag ingezon
den worden. En vergeet niet je
naam en adres ook IN de brief te
schrijven.
onze BRievenBUS
Beste neven en
nichten,
Voor de meesten
van jullie is de
vacantie al weer
zo goed als voor
bij. Over 't weer
hebben we dit jaar
niet te klagen ge
had, en tientallen
neuen en nichten
hebben me dan ook
verteld hoe veel
ze wel genoten
hebben. Er zijn al
kinderen, die weer
naar school gaan,
maar volgende
week zullen zo goed
als alle scholen weer begonnen zijn.
We kunnen er nu weer tegen en
laten we ons allen eens voornemen
erg ons best te doen.
In meer dan één brief werd de
vraag gesteld of Tante Jos óók va
cantie heef t? Gelukkig wel hoor.'
Maar de brievenbus moet toch
doorgaan. Ik kan moeilijk in de krant
zetten: Gesloten wegens vacantie.
Alleen zullen de prijswinnaars even
op hun pakje moeten wachten. Maar
dat is voor een keertje niet erg.
De oplossing van de rebus in de
vorige jeugdrubriek is: Noord-Hol
land, Gelderland, Drente. H\j was
niet erg moeilijk. Dat moet ook niet
m vacantietijd.
De hoofdprijs kende ik to« aan
F ia Mugs, de troostprijzen aan Ma
rianne Blijleven, Corrie Vos
Bunk.
Wim
nu beginnen we gelijk maar aan
wekelijkse brievenbus. Anneke
Vermeulen wordt hartelijk bedankt voor
de mooie prentbriefkaart, die ik van
haar uit Katwijk aan Zee ontving.
De zuster van Jannic v d. Griend is ge
trouwd en dat betekende natuurlijk voor
Jannie een fijne dag. Ook is ze ander
halve week in Rotterdam geweest, dus
prachtige vacantie ge-
i ..-.-n
l>e maan gluurt door de kleine
had. Ja. Jopiè Hordijk. ik~kan
voorstellen, dat je aan dat strand volop
genoten hebt. Ik ben er ook wel eens
geweest en 'k vond 't daar heerlijk.
Bepple van Dijk is ziek geweest, maar
nu knapt ze weer aardig op. Ik hoop
dat je spoedig helemaal beter zult zijn.
Wat een boefje is dat neefje van
Jou. Rlla Dekker. Zijn vader en moe
der waren zeker wel erg geschrokken?
Oh, wat heb jij een fijne vacantie
gehad. Roesje Lammen. Mooie fiets
tochtjes. op de kerktoren geklommen,
een autotocht cn nog veel meer moois.
Dat was de moeite waard, hoor'. Van
harte gefeliciteerd met Je geslaagd
examen. F ia Maijs. 'k Vond 't leuk
weer eens een brief van Je te ontvan
gen. Of Tante Jos ook vacantie heeft?
Maar natuurlijk. Stel je voor van niet!
Jan Heijstek vraagt of ik boos op hem
ben omdat hij vorige week niet geschre
ven heeft. Nee hoor Jan, je mag best
een keertje overslaan. Van Tineke
Zijderveld. Jannle Vink cn van Aart,
Peter, Robby, Leo en Marja den Ouden
kreeg ik mooie kaarten. Wel bedankt!
Eon mooi vacantic-rograrrvma had
den jullie. Janny cn Ada Leeuwenburgh.
Zie je wel: als j wilt. kun je best een
leuk briefje schrijven. Ik vond de
tekeningetjes op je brief heel aardig,
vriendinnetje van Corrie Hofland. Maar
waarom schreef je je eigen naam niet
in je briefje? Marrie de Jong was
blij. dat haar naam in de brievenbus
stond. Jé oplossing kwam te laat bin
nen Robbie dc Oude schreef me, dat
het been van haar broertje Leo 9 we
ken in "t gips heeft gezeten. Maar nu
ia 't gips er af. En rijn voetje staat
prachtig. Fijn hè! Ik kreeg een leu
ke brief van dc drieling Willie, Greet-
je en Hanneke Taber. Dc zou die Ster
van Bethlehem best eens willen zien.
„De school is weer begonnen". Daar
maakte Nannl Mn os een aardige teke
ning van Gefeliciteerd met je ver
jaardag. Jannic Struik. En 't beste op
schooL Ik ken dat park heel goed,
Emmie van 't Riet. En wat een leuke
ontmoeting was dat. Elsje Schotman
is blij dat ze een prijs heeft gekregen.
Daar is altijd kans op als je de oplos
sing geregeld inzendt. Paula en Nel
lie Donkers zijn blij dat... ze weer
naar school kunnen gaan. Bedankt voor
't mooie versje over de olifant. Ook
Cocky en Elly Spronk hebben een heer
lijke vacantie gehad. En nu moeten ze
weldra weer naar school. Ja. zo gaat 't:
weekte loan niet duren! Heb je 't op
het strand naar je zin gehad, Lena
Langstraat. Dat zal wel, vooral met dit
prachtige zomerweer. Wim Ameltng
zou graag weer eens een doolhof op de
jeugdpagina zien. Geduld. Wim! Er
komt er nog wel eens een- Evelijn-
tje Munting wil ik even een compli
mentje maken voor de prachtige wijze
waarop ze haar oplossing gekleurd
heeft. Coby Hlerts wil ook „lid van
de club" worden. Dat kan en hartelijk
welkom in onze kring. Ja, Elly den
Heijcr nu staat Je naam in de krant
Dat kan natuurlijk niet elke weck
Ik heb je oplossing ontvangen. Marijke
de Roos. Nu is de vacantie zeker weer
voorbij? "k Vind het leuk dat jij ook
mee gaat doen. Marieke Teutscher. En
wat had je je eerste briefje aardig ver
sierd. Vorige week heb ik je brief
te laat ontvangen, Henk Binnendijk.
Maandagmorgen posten, dan ben je op
tijd! Gaat 't met je broertje al een
beetje beter. Marianne Blijlcven? Ik
hoop 't en wens hem spoedig genezing.
Dirk Kroon bedankt me voor de
troostprijs. Hij dacht niet dat die zo
mooi zou zijn. Wel tien keer per dag
zwem ik, schrijft Johannes Bleichrodt.
die zijn vacantie te Noordwijk heeft
doorgebracht. Nou zeg. dan heb jij wel
volop van de zee genoten. Ditta v. d.
Pijl is aan 't strand geweest en in de
bossen en ook heeft ze een bloemencor
so gezien. Die heeft dus ook ruimschoots
haar deel gehad. Nog wel gefelici
teerd met je verjaardag. Marian v.d.
Schae. Schrijf ik je naam zo goed? Ik
koo 't niet al te best lezen. Jannie
Vonk is met vacantie geweest en is van
plan nu weer aan de prijsvraag mee
te doen. Dat is best Jannie, en maar
flink volhouden. Je hebt veel werk
van je oplossing gemaakt, Roclic Eg
berts. 't Leek net een schilderijtje.
Bij Joke van Welzenis brengt een Am-
bonneesji zijn vacantie door Zijn naam
is Heini Naturan. Dat lijkt me heel aar
dig. Ga je geregeld meedoen. André
Hollesteln? Dat zou ik prettig vinden.
Het broertje van Tonnle Lokker is
voor 't eerst naar school geweest. Ja,
dat is voor zulk een broekeman een
gewichtige dag. Ineke van Hcrp 13
bij haar opa in Werkendam geweest.
Die heeft een kanarie met een zwart
vlekje op z'n kopje, 't Beestje kan heel
mooi zingen. Willy Klapwijk is m
Haarlem en in Schevcningcn geweest.
Dat zijn twee mooie plaatsen, waar heel
wait te zien is. De vacantie van Ger-
da Speijer is voorbij en toen is ze weer
begonnen met aan Tante Jos te schrij
ven. Goed zo, Gerda, ik hoop weer
geregeld een breifje van je te krijgen.
mooie boeken zal je wel blij zijn.
Jan Stam is in zijn vacantie naar
Molenaarsgraaf en naar Kinderdijk ge
weest en heeft 't erg naar zijn zin ge
had. Marri Gorrissen, hartelijk wel
kom in onze kring. Truusje Mac-
Lean heeft van haar oom, die naar Pa-
rija is geweest, een broche gekregen,
voorstellende de Eiffeltoren. Wees er
maar zuinig op. Leo mag ook mee doen
hoor. Op een Koningumefcest heeft
Corrie Voe een mooi verhaal horen ver
tellen. De muziek was ook prachtig.
Jannie (14) en Teusje Boganen (10),
wonende B 287. Sliedrecht, zoeken een
correspondentievriend of -vriendin. Wie
wil hun schrijven? Wat heb jij mooi
briefpapier, Henny Clancy, 'k vind 't
leuk dat je mij ook een velletje ge
stuurd hebt Marian Dikken heeft m
haar vacantie verschillende plaatsen
bezocht. Dat vinden alle kinderen leuk.
Regina v. d. Berg wil met ons mee
gaan puzzlcn. Natuurlijk mag dat. Ook
Lenie Visser heeft een mooi oranje
feest gevierd. Aan tractatie was geen
gebrek. Zo. Corrie Nell, krijg Je vol
gend jaar een nieuwe fiets? Nou. doe
dan maar goed je best op school -
Elly Stolk schrijft dat ze nog nooit iets
gewonnen heeft. Volhouden, maar. Wie
weet. 't Is niet nodig, Adrl Nannlnk,
om het plaatje altijd op te sturen. Zo
was het ook goed. Ik vond je briefje
en de tekeningetjes van de drie pro
vincies erg mooi, Willie Boot. Die
opa van jou, Tonia van Hou welingen
heeft wel erg zijn best gedaan. En
vooral de kippen zullen hem wel dank
baar zijn. Thea Smallcnburg is op
do Alkmaarsc kaasmarkt geweest en
heeft daar van alles gezien. Dat wai
een vervelende ziekte. Teanie van Breu-
gel. Dc hoop dat je weer helemaal be
ter bent Glem v.d. Wetering bedankt
voor Je va ea/itiebnef
Tenslotte een hartelijk welkom aan
Thom Mertens, Alie Houwclmg, Bep van
Westcnbrugge, Lenie de Bleker Marie
v.d. Velden. Sjaak en Wout Loef, Sjaan-
tje Meiresonne, Ineke Brienen en Her-
bert Paans.
Tot de volgende week i
TANTE J08
SS6I H3HW3Xd35 Utf'IHütJtf UIMLJZ.
ZONDAGSBLAD 3 SEPTEMBER 1955
Lustoord
in het Noorden
van Friesland
parel van het verleden
STIL en glorieus is de zon boven
de horizon geklommen en de aar
de is opengebloeid als nieuw gescha
pen. Fris-groen liggen daar de geu
rende landen, blank bewaasd van ij
le nevelslierten, die zich traag gaan
oplossen in het jonge morgenlicht. De
dauw zit in dikke druppels aan elke
halm gekleefd, beVend in diamanten
flonkering.
Met lome wiekslag roeit een reiger
zich door de diep-blauwe hemelkoe
pel. waarin rose en gele wolkjes als
fijne veren hangen uitgepluimd Een
speels windje lispelt in het loof der
bojnen, wier schaduwen lang en lui
liggen uitgestrekt in het welig-glan-
zende gras.
De oude klok
Het leven j»aat stilaan ontwaken uit
zijn nachtelijke sluimer. Een leeuwe
rik begint zijn jubeltocht naar de he
mel, ergens onzichtbaar roept een
koekoek, er is even het gegons van
Een heerlijke rust heerst in deze
streken, een rust die mild is en wel
dadig als een verkwikkend bad. Geen
drommen gezonnebrilde toeristen jak
keren hier langs de wegen, er zijn
geen schel beklodderde limonadetent
jes of benzinepompen.
Er is alleen die van niets gestoorde,
bijna gewijde stilte, die het hart ver
rukt.
In een sloot slobberen wat eenden,
een verre haan kraait schor zijn le
vensvreugde uit. En ginds achter die
met gele bloemenspreien beplekte
weiden verdroomt het kleine Janum
de jonge zomermorgen.
HET dorpje ligt wat achteraf, als
met opzet afgezonderd van de
weg, die er in een wijde bocht om
heen voert. Slechts langs een smal
pad kunnen we dit kostelijke plekje
bereiken.
De entree is een openbaring. Hoe
zeldzaam mooi ligt daar het oude
kerkje tussen de ruisende bomen op
het hoge terpje. Hoe boeiend is het
beeld van dit nederige dorpje, dat
nauwelijks tien huizen telt. Er is geen
spoor van een straatje, zelfs een win
keltje ontbreekt. Alles ademt die won
dere sfeer van lang vervlogen tijden,
Janum is een plekje, dat men stil
genietend moet beleven, om er die
simpele schoonheid uit te puren, die
zoeter proeft dan de fijnste ambro
zijn. In teer gepeins moet men terug
gaan tot de tijd, dat devote klooster
lingen deze oude vluchtheuvel kozen
BIER
„Het bier is weer best" is de heden
daagse slapun voor deze gewilde drank.
Nu. voor onze voorvaderen was bier
eveneens een /olksdrank. Beroemd was
het brouwsel uit Haarlem, Gouda, Dor
drecht, enz Vooral óe overburen van de
Noordzee, de Engelsen, lieten scheeps
ladingen bier uit Holland komen. En,
wist u, dat de Zeeuwse stad. Brouwers
haven. aan het bereiden van biertlet op
het eerste gedeelte van deze naam!)
haar oorsprong en benaming te danken
heeft
In Amersfoort waren niet minder dan
350 brouwerijen. Geen stad had er zulk
een groot aantal!
Onze voorouders noemden bier ver
sterkend en voedzaam. Zelfs Van Ho-
gendorp beweerde dit! En misschien
beeft hij gelijk!
voor de bouw van een kerkje. Zeer
waarschijnlijk waren dit de „schiere"
monniken van het vermaarde kloos
ter Klaarkamp bij Rinsumageest. In
vrome toewijding en bezield gebed
verrees uit hun handen dit juweeltje
van middeleeuwse bouwkunst, het
kerkje van Janum.
Het gebouwtje verkeerde in 1936 in
een erbarmelijke toestand. Het werd
niet meer voor de dienst gebruikt en
niemand deed moeite het voor verder
verval te behoeden.
Het is te danken aan het Friesch
Genootschap te Leeuwarden, dat aan
deze staat van verwaarlozing een ein
de kwam. Men besloot met steun van
Monumentenzorg tot algehele restau
ratie. om daarna het kerkje te be
stemmen tot middeleeuws kerkmu-
seum. De restauratie, die ruim
17.000 kostte, werd in 1944 voltooid,
drie jaar later kon het museum ge
opend worden.
T\E gehele kerk kenmerkt zich door
een levendige Romaanse bouw
trant. We zien kleine, laag geplaatste
raampjes in het koor, wat grotere
vensters en nissen in het schip, alles
in sierlijke rondbogenstijl. De lisenen
aan de westgevel, de fraaie muur
vlechtingen in de nissen en de rijke
profielen aan de vensters getuigen
hier van de speelse Romaanse orna
mentiek.
Vermoedelijk in de 15e eeuw is de
zuidelijke ingang tot het schip in
Gothische stijl vergroot. De sobere
spitsboog vormt wel een opvallend
contrast met de noordelijke ingang,
waaraan ongemeen rijke profielen
voorkomen.
Een vreemd verschijnsel is het
schuine dakje, dat men aan de west
gevel bevestigde en waarin we de ou
de klok zien hangen. Het dakje is
i echte middeleeuwse pan-
Het koor, dat inwendig halfrond is,
bestaat aan de buitenkant uit acht
vlakken van een zestienhoek. Dit komt
maar zeer zelden voor, daar men bij
de meeste middeleeuwse kerken aan
het koor een oneven aantal vlakken
vindt. Men heeft dus altijd een vlak
in de lengteas van het schip, hetgeen
te Janum niet het geval is. Een an
der voorbeeld van deze bijzonderheid
vormt het koor van de kerk te Nes.
een dorpje dicht aan de waddenkust
boven Dokkum.
Het kerkje van Janum heeft verder
aan beide zijden van het schip, dicht
bij het koor een vrij grote hagios-
coop. De betekenis, welke deze muur-
openingen ook wel leprozen ven
sters, dodenlichten of sacramentsven
sters genoemd in de middeleeuwen
bezaten, is niet geheel duidelijk Vo >r
verlichting van de kerk kunnen ze
niet hebben gediend. Evenmin lijkt
waarschijnlijk, dat de leprozen van
deze openingen gebruik maakten om
de eredienst te kunnen volgen.
Het is mogelijk, dat men voor deze
vensters een licht brandde, waarvan
het schijnsel over de gewijde aa'de
van het kerkhof gloorde. om in sym
bolische zin, ook de doden te laten
delen in de zegen van het sacrament.
Het meest waarschijnlijk is wel de
verklaring van Dr. P. Glazema. Vol
gens deze deskundige boden de
nagins^oivn. in tijden dat het kerk
gebouw gesloten was, gelegenheid om
in het zien van het tabernakel Kracht
voor gebed te vinden. Men vindt de
Als een lelie tussen doornen
hebt Gij onder ons gewoond.
Tot beloning van Uw goedheid
heeft men U gedoomenkroond.
Alt een lelie der valleien
eenzaam bloeiend, wit en puur,
zyt Gij onzer één geworden
tot Ge in Uw laatste uur
met een spijker door Uw handen
eenzaam aan een kruisbalk hingt
Dank, Heer, dat door onze dagen
nog altijd de echo zingt
van Uw woord: Wat zal het baten
als een mens de wereld wint
en de Dageraad moet missen
waarmee alle Heil begint.
P. DE VRIES
ie God verlaat
derzoon. En die herderzoon ia de toe
komstige koning.
Vraagt u, wat heeft koning Saul zo
ontredderd, dan is 't moeilijk daarop
een afdoend antwoord te geven. Het is
een geest van God, die hem angst aan
jaagt en die telkens door Davids spel
(voor een tijdverdreven wordt. In
Sauls leven is de grote zonde: eigen
willigheid, zelfhandhaving, tot in de
dood toe. En naar mate iemand zich
zelf meer handhaaft, naar diezelfde
mate trekt God zich meer t»an hem
terug.
Dit is een van de ergste dingen, die
een mens kunnen overkomen, wanneer
de Here zich uit zijn leven terugtrekt.
Dan verliezen we niet alleen de kracht
om tegen de zonde te strijden, maar
we missen ook de kijk op wat waar
lijk goed en waar en schoon u in dit
leven.
Zo kunt u de tijd bezien, waarin God
ons laat leven. Er is zoveel goeds, zo
veel voorspoed, zo'n stormachtige
voortgang in de ontwikkeling op all er-
lei gebied. En toch geen rust.. Toch
geen diepe vrede.
Zou het daar vandaan komen, dat
het hart van de mens zich aan God
onttrekt? Zou het dan toch waar zijn:
Wie God verlaat heeft smart op smart
te vrezen? Zeker, er zijn middelen,
waardoor die smart voor een t\jd ver
dreven kan worden. Als David speelt
voor Saul keert de rust weer voor een
tijd. Ja, maar voor een tijd.
Saul wordt wel geholpen.
Maar niet genezen.
Zo is 't ook met allen, die zich van
God steeds verder verwijderen. Ze
ondervinden het als een angst: ik kom
alleen te staan in 't leven. Ik moet
straks alleen de dood ontmoeten. Ja.
daar kun je wel vrolijk tegen in gaan.
Daar kun je een tijdje over heen leven.
Dat is alleen maar verlichting.
Geen genezing.
Die kan David niet geven. Die kan
geen mens u geven. Die wordt alleen
gegeven door de grote Zoon van
David, Jezus Christus. Hij is tot onze
eipenwilipheid, tot ons verlaten van
God ingegaan Hij heeft de schuld
daarvan op Zich genomen. Daarom
werd Hij van God verlaten, opdat wj;
tot God zouden genomen worden.
Wat zijn er veel harten verontrust
Wat wordt er gezocht naar verlich
ting
Er is meer. Er is genezing, als u
door Jezus Christus terugkeert tot Gods
Vaderhart. Nog geldt, dat Jezus uw
krankheden kent en liefderijk geneest.
Ds. C. M. v. d. LOO.
DE, gedachten, besloten in deze tekst,
hebben zowel dichters als schil
ders aan 't werk gezet. Een koning,
geestelijk gestoord, wordt tot rust ge
bracht door het citerspel van een her-
hagioscopen aan vele oude kerken,
vaak dicht bij het koor, soms in de
koormuren zelf.
IN een der oude huisjes is de sleu
tel verkrijgbaar, waarmee wij het
kerkje kunnen binnengaan.
Als de deur achter ons is gesloten,
staan we in een domein van volmaak
te rust. Geen enkel gerucht dringt
door tot dit in een bijna bovenaardse
stemming verdroomde wereldje. Hel
gulle zonlicht valt in gouden blokken
over de oude plavuizen, tovert onver
wachte glansen op een houten beel
dengroep, speelt langs de ornamenten
op een doopvont. Er liggen zerken uit
de 12e eeuw, van brede zonnebanen
overspoeld, dof glimt een schilderij:
de aanbidding der Koningen.
Het is goed hier te zijn om stil mij
merend te verzinken in de schemer
diepten van het verleden.
Eeuwenlang was dit heiligdom de
plaats waar talloze mensengeslachten
God hun vreugdezangen brachten of
Zijn hulp afsmeekten als gevaren
dreigden. Geslachten kwamen, ge
slachten gingen. Mensen werden ge
boren, mensen keerden tot de aarde
weder. Hun sporen vervaagden in de
mist der tijden.
Slechts een enkel fragment, een
kunstwerk bleef ons bewaard als een
kostbaar erfdeel. Daar dat oude al
taar, ginds dat wijwaterbakje, die
beelden en schilderijen. Wondermooi
stemmen al deze voorwerpen in de so
bere kerkruimte. Alles ligt omstraald
van een sfeer, die het eeuwige nabij
komt. Een plekje, om urenlang te ver
toeven
BUITEN is het slaperig gekoer van
een duif, hoog in de verwaaide
bomen. Een merel hipt over het koe
le grastapijt, waar drie oude sarco-
phagen een plaats vonden.
Als een zeldzaam schilderij ligt
daar het kerkje, levend in duizend
kleuren. Een wondere prent uit een
sprookjesboek
Janum, nietig stipje in Frieslands
wijde velden, moge Uw ongerepte
schoonheid velen tot een zegen zijn
tot in lengte van dagen
middeleeuwse bouwkunst.
Een enkel fragment bleef ons bewaard.
