Is afschaffing van Sabbath
bron van alle ellende?
Onze Zondagsviering is volgens de
Sabbathisten rampzalig
Kunsten, de Assepoesters
in Australië
IN QUARANTAINE
De wintermode is vooral geïnspireerd op
Oosterse landen
"nf ;n "f? r"1- J"
5
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 19M
HOE BRENGEN WIJ DE ZONDAG DOOR? 11
(door ds H. J. Spier, Geref. pred. te Rijswijk (Z.H.)
ONZE VIERING van de dag des Heren als de eerste dag der week is he
merkteken van onze afval van God. De Kerk is bezweken voor de
heidense verering van de zon en heeft, in flagrante strijd met de Bijbel, de
heilige rustdag Gods afgeschaft. Dit is niets minder dan een eigenmacntige
verandering van Gods onveranderlijke wet. In de eerste plaats is de
Rooms-Katholieke Kerk hieraan schuldig.
De Kerk heeft daarom Gods oordeel uitgelokt en dood en verschrikking
over de wereld gebracht", aldus de Sabbathisten. Wat is hiervan waar?
Eerlijkheid gebiedt te erkennen, dat
•wie naar de argumenten van Sabbathis
ten, met name de Zevende-dags-adven-
tisten, luistert, daarvan onder de indruk
komt. Immers, het klemmende In hun be
toog is, dat zij zich beroepen op de lette
ren van de Heilige Schrift. Er staat toch
heel duidelijk in de Bijbel, dat de zevende
dag is de sabbath van den Here, uw God,
en dat wij op die gezegende en geheiligde
dag zullen rusten. Dit vierde gebod wordt
onveranderd telkens weer van de kansel
in de kerk voorgelezen, en dat n.b. op de
eerste dag der week, terwijl iedereen op
de zevende dag gewerkt heeft,
extra hard. Wie eerbied voor Gods
Woord heeft, mag zich van dat feit
met een handomdraai afmaken. Het feit
moet geconstateerd worden, dat wij
als christenen niet meer houden aai
letter van het vierde gebod. Alleen de
Sabbathisten doen dat. zoals er een mil-
lioen zevende-dags-adventisten in d«
wereld zijn, die liever een bepaalde be
trekking mislopen, liever in allerlei con
flicten komen, dan dat zij de Sabbath
d.i. dus onze Zaterdag niet zullen hou-
Het laat zich daarom versl
hun grote ernst, waarmede zij zich op
de Schrift beroepen, eenvoudige gelovl-
gen imponeert, en naar hen toetrekt,
I zoals ook vandaag nog naar mij blijkt
j gebeurt.
Looide 12500 uit
Bij voorkeur beroepen de Sabbathisten
zich op uitspraken van rooms-katholieke
zijde, waarin beweerd wordt, dat de vie
ring van de Zondag alleen berust op een
gebod van de Rooms Katholieke Kerk.
j Pater Enright, een RK.-priester, moet
in een preek, die hij in 1889 .hield te Har-
lam (Iowa, U.S.A.) hebben uitgeroepen,
dat hij f 2500 -uitloofde aan iedereen, die
uit de Bijbel kon bewijzen, dat God de
Zondag a)s rustdag had ingesteld. Neen,
i dat heeft alleen de Kerk maar gedaan!
I Ziet u wel, zeggen de Sabbathisten, de
t I de kerk is gaan knoeien. Deze heeft Gods
I wet veranderd. Dat is de bron van a"
I Dit klopt zeggen de Sabbathisten
merkwaardigerwijs met wat in Dan. 7
vers 25 van de laatste anti-christelijke
machthebber van het vierde rijk wordt
voorzegd, nl. dat hij er op uit zal zijn
tijden en ,wet te veranderen.
r Het beest uit Openb. 13 is dan ook
het pausdom. Dit heeft het kwaad van de
u Zondag gesticht, in navolging van de
heidense verering van de zon. Hoe vier-
r kant dit in 6trljd is met Gods Woord,
is zonneklaar, wanneer men in Jesaja
e 66, verzen 22 en 23, leest dat zelfs op
de nieuwe aarde de Sabbath er nog zijn
zal. Daar staat immers dat van nieuwe
maan tot nieuwe maan en van Sabbath
.1 tot Sabbath, al wat leeft zal komen om
zich voor het aangezicht des Heren
neer te buigen. En zoals Jezus niet het
kleinste onderdeel van Gods wet wilde
veranderen zelfs geen tittel of jota!
zo mogen wij dat ook niet proberen.
Handen af van Gods heilige wet!
Hoe erg het kwaad is dat de Kerk
de Sabbath heeft losgelaten en omgeruild
voor de Zondag, en dus, in het spoor van
keizer Constantijn de Grote, de eerbied-
waardige dag van de zon in het middel-
g punt gezet heeft, wordt met het volgende
n beeld duidelijk gemaakt.
Er is een patiënt, die in een hoogst-
- ernstige toestand verkeert. Er bevinden
d zich in de kast in de ziekenkamer zeven
genummerde medicijnflessen. De dokter
schrijft aan de verpleegster voor: geef
de zieke uit fles
pleegster gelooft het echter wel. Zij geeft
de patiënt uit fles nummer één. Gevolg?
De patiënt sterft. Vergiftigd door
keerd middel.
Daarom is er voor de huidige Chris
tenheid en voor de wereld van vandaag
maar één uitkomst, maar één middel tot
redding, d.i.: terugkeer van de Zondag
naar Gods Sabbath.
Paulus reist op Sabbath
en Zondag
De Sabbathisten moeten niet beginnen
de Paus te beschuldigen wij zijn
R.K., maar recht is recht! maar
lus. Want wat heeft Paulus gedaan?
Hij is volgens Hand. 20 verzen 6
's Maandags van Troas vertrokken, nadat
hij daar 's Zondags de eerste dag dei
week! met de gemeente het Heilig
Avondmaal gevierd had en gepreekt tot
in de nacht, met de bekende gevolgen
voor Eutyches.
Nu moeten wij even rekenen, 's Maan
dags vertrok Paulus uit Troas. Hij is daai
dagen gebleven (vers 6). Is dus ook
»n Maandag daar aangekomen. De
an Philippi naar Troas duurde een
kleine vijf dagen (vers 6). Daaruit blijkt,
dat Paulus, vóór hij te Troas aankwam,
zowel op Sabbath als &p de Zondag ge
reisd heeft.
Dat dit volkomen in strijd is met de
Mozaïsche wetgeving, zoals wij die in het
Oude Testament vinden, behoeft geen be
toog. Nu kan Iemand opmerken, dat di
zegt, omdat Paulus zich ook we!
kon vergalopperen. Doch ik moge
hem er dan aan herinneren, dat Paulus
pricipleel heeft bestreden, dat de gelo
vigen in het Nieuwe Testament nog aan
de viering van de Israëlische Sabbath ge
bonden waren.
Wanneer hij zegt tot de Collossenzen.
dat niemand hen mag oordelen op het
stuk van de Sabbathen,
zake de nieuwe maan of feestdagen, dan
duidelijk als het maar kan. De
apostel zegt daar trouwens bij, dat deze
dingen maar een schaduw waren, doch
dat de werkelijkheid van Christus is. Wel
de schaduwen verdwijnen, zegt Cal-
vijn, wanneer het lichaam, de werkelijk
heid, in Christus gekomen is. Dan houden
de figuren ,die wijzen naar Hem en naar
de grote rust, die Hij brengt, op. Dan is er
de vervulling. De volle werkelijkheid, die
elke schaduw overtreft. Daarbij komt Gal.
10! Het felle verwijt, dat Paulus
daar tot de Galaten richt, dat zij nog da
gen onderhouden en maanden en tijden
jaren, als de Joden, is ook niet voor
tweeërlei uitleg vatbaar. Het is duidelijk,
dat hier ook de Joodse Sabbathsviering
bij inbegrepen is. Men wilde die aan de
Galaten opleggen alsof daar hun zaligheid
afhing. Daartegen toornt Paulus.
Wie deze beide Schriftplaatsen uit deze
brieven van Paulus ernstig neemt, zal
nog afgedacht van Rom. 14 vers 5 het
standpunt van de Sabbathisten m
afwijzen. Wanneer zij beweren, dat Coll. 2
vers 16 en Gal. 4 vers 10 alleen maar oj
bijzondere feestdagen slaan en niet op d<
Sabbathdagen, is daarvoor, vanuit de
Heilige Schrift, geen grond.
Onze conclusie moet zijn, op grond
van de Nieuwe Testamentische ge
gevens, dat de Oud Testament'sche
Sabbath voor de gemeente van het
Nieuwe Testament vervallen ts.
Wat er voor in de plaats kwam?
De Zondag van
apostolische oorsprong
De lezer, die zelf gewend is over dc
Heilige Schrift na te denken, zal reeds be
grepen hebben, dat het beroep van d«
zevende-dags-adventisten op Jesaja 6(
verzen 22 en 23, buitengewoon oppervlak
kig is, om te willen bewijzen dat de Sab
bath nog op de nieuwe aarde zal voor
komen.
Alsof de Bijbel niet de taal gebruikt vat
het dagelijkse leven en van de menser
van een bepaalde tijd!
Daar hoor ik Jesaja in datzelfde ver
band ook van de „nieuwe maan" als het
maandelijks terugkerend feest spreken,
zoals dat onder Israël gevierd werd.
Meent men werkelijk, dat dit nieuwe
maansfeest uit het Oude Testament ook
terugkeert op de nieuwe aarde?
Dan zou er ook van „nieuwe-m
adventisten" kunnen gesproken worden!
Niet alleen de afschaffing vai
Joodse Sabbath, ook de instelling v.
Christelijke Zondag komt in de Bijbel
duidelijk te voorschijn.
Alleen is het zonde dat deze dag later
e naam Zondag gekregen heeft. Oor
spronkelijk spraken de Christenen van d<
dag des Heren, of de dag van de Heer,
1. van Jezus Christus.
Zo spreekt Johannes in Openb. 1
I van de dag van de Heer, of de dag des
Heren, waarop hij van Christus de open
baring kreeg voor de zeven gemeenten-
Het is pure fantasie, wanneer de Sab
bathisten zeggen, dat de dag des Heren
de Sabbath betekent.
Deze dag van Óhristus hebben wij daar
straks ai ontdekt, toen wij hoorden dat
Paulus juist op de eerste dag der
de gemeente van Troas samenkwam
(Hand. 20 vers 7) voor de viering van het
Avondmaal en voor de prediking. Dit was
de dag des Heren!
Dat horen wij ook uit de brief van Bar
nabas en uit de Didachè gesenriften uit
de oud-christelijke gemeente, daterend uit
plus minus het einde van de eerste eeuw.
De dag van Jezus' verrijzenis was de
ag van de Kerk geworden Dan kwam
en samen om het brood te breken (Leer
der Twaalf Apostelen Didachè ver
taling A. M. van der Laar Krafft, A'dam
1940, pag. 32).
Daarom is het niet toevallig, dat Pau
lus de mensen opdraagt juist op de dag
des Heren een offer te brengen voor de
Diaconie te Jeruzalem (1 Cor. 16 vers 2).
Dit hing samen mét de grote betekenis
an die dag voor hen, als eerste dag der
•eek en dag van Christus' opstanding.
Samenvattend moet de slotsom wel lul
den, dat de Sabbathisten. wanneer z(| héél
de Schrift laten spreken, hun stellingen
niet kunnen handhaven.
Over de moeilijkheden, die er voor
ook afgedacht van het Sabbathisme, nog
blijven, gaarne een volgend maal in
slotartikel.
ffet
is zover: hier zijn
de foto's
Toch is het so
432) Het wn in de middeleeuwen
niet aan de aandacht ontsnapt, dat
epidemiën zich als regel van het ene
land naar het andere verspreidden,
waardoor het denkbeeld r(jptc dat ver
spreiding van ziekte wellicht kon wor
den tegengegaan door de reiziger» aan
de gren» enige ijjd in afzondering te
houden. Hoewel dit middel bij pest-
epidemiën uiteraard niet afdoende was,
omdat geen aandacht werd geichonken
aan de ratten die
van besmette sche
pen op de wal
sprongen, werd door
deze afzondering»-
maatregel toch een
den begin gemaakt
tot beteugeling van
het kwaad.
epidemie *van 1318
-lelde de Republiek
(Van onze correspondent in Australië, Leo *t Hart)
Met deze brief kom ik beslist niet in het gevlij van de Australiërs. En
toch, om een klaar en onomwonden antwoord te geven op de vraag, of
Australië inderdaad „cultuur-loos" is, moet de toon der welwillendheid wel
worden losgelaten.
,,Ik ben blij weer terug te zijn in de ci
vilisatie", zo sprak enige tijd geleden de
Amerikaanse filmster Diana Barrymore,
toen zij in Honolulu op het vliegveld
stond, na Australië te hebben „gedaan".
Het was een vernietigend oordeel over
Australië: „Terug in de civilisatie
t met een klein beetje eerlijkheid dit
jonge land beziet, zal over dat oordeel
van Diana z'n schouders ophalen; zó erg
is het nu ook weer niet.
Al zal men in Australië dan ook tever
geefs naar een Hollywood zoeken. Trou
wens is dat wel hét summum van „cul-
'oldoende
verdachte
voet op
derd. Deze periode we
geacht voor afzonderii
reiziger» of Bchepelingi
Venetiaanee bodem wilden zetten, en
hierdoor kwam het woord en leven» het
begrip quarantaine in de wereld, waarin
U bel Franse woord quarante (veertig)
duidelijk kunt herkennen.
In de 18de eeuw waren in verscheide
ne landen van Europa dergelijke qua
|.""i"Tr.7hTmör
zjj konden niet al
tijd ten uitvoer wor
den gelegd. Toen
Napoleon bijv. van
zijn Egyptische ex
peditie terugkeerde,
trok hij zich van
dergelijke bepalin-
worden de ziekte te verspreiden, het
zij doordat zich onder hen lijder» aan
de pest bevonnden, hetzij doordat het
land waaruit zij vertrokken waren door
de ziekte werd bezocht Een moeilijk
heid bij het instellen van deze af
zonderingsbepaling was de tijdsduur,
tijdens welke de reiziger» moesten wor
den vastgehouden. Van de oorzaken der
ziekte en de wijze van besmetting wist
men immer» niets af, en de incubatietijd
die thans als maatstaf van afzondering
geldt, kon destijds dus niet worden
aangelegd. Men baseerde zich daarom
op de Bijbel, waarin de tijd van veertig
dagen herhaaldelijk als dunr van spe
ciale afzondering wordt genoemd. Mo
res had veertig dagen op d« berg Sinaï
doorgebracht en Christus had zich
abt Sieyès, die hel
niot erg op Napoleon begrepen had,
voldoende aanleiding om in de Natio
nale Vergadering voor te stellen als be
straffing voor dit misdrijf Napoleon te
laten doodschieten. Zoals geheel Euro
pa heeft kunnen ervaree. werd hieraan
geen gevolg gegeven, hetgeen trouwens
met nog meer voorstellen in de Natio
nale Vergadering het geril is geweest.
Aangezien de quarantaine het uit
gangspunt voor deze ontboezeming
vormde, is het wellicht dienstig er
eens op te wijzen, welke een belang
rijke plaats het getal veertig in vroeger
tijden in het Oosten heeft ingenomen.
Daarover een volgende keer.
(Nadruk verboden).
De opmerking van Diana verder latend
voor wat die Is. zo is er toch reden iets
dieper in te gaan op de hiervoor reeds ge
stelde vraag.
Het toneel
Het nauwkeurig omschrijven van het
geen „cultuur" precies inhoudt, is een be
schouwing op zichzelf, doch wel kan men
enkele uitingen van wat men „cultuur"
it opsommen. Het toneel behoort
Van het Australische toneel, is ndet zo
heel veel gunstigs te vermelden.
Er zijn zwakke pogingen ondernomen
ri het tot een Nationaal Theater te bren-
sn, hetgeen overigens reeds tot een
drama is uitgegroeid, als gevolg van in
terne onenigheden en financiële obstruc
ties. Zonder de bijvoeging „floreren",
vindt men in de voornaamste plaatsen van
Australië de zgn. „kleine theaters", waar-
er b.v. twee in Melbourne en drie ln
Sydney zijn. Zij hebben echter veel te
lijden van voortdurende emigratie
meestal naar Engeland door de beste
spelers, zulks of financiële redenen Het
bezoek van het „Shakespeare Memorial
Theater" uit Engeland, bracht het vorig
jaar wel eajige opleving en een groot aan
tal Australiërs binnen de schouwburgen,
doch naar het woord van Touchstone in
„As you like it", zouden verreweg de
meeste Australiërs moeten verklaren niet
„werkelijk" in een schouwburg te zijn ge-
t, waarbij Touchstone ook hén zou
verachten!
Hoe dan ook, het pogen om in Australië
leen nationaal theater te krijgen, waarbij
i de voorstanders zich vooral op het
I zlgn van Australië
(Van een onzer redactrices)
EINDELIJK dan, mevrouw, mejuffrouw het is «over.
Eindelijk mag u, aangenomen althans dat u daarop met
smart hebt zitten wachten, nu ook foto's zien van de
collecties, waarmee de Parijse couturiers eind Juli, begin
Augustus voor de dag zijn gekomen. Het is met die foto's altijd
een heel gedoe j vanzelfsprekend worden er vóór de grote shows
beginnen geen foto's gepubliceerd, tijdens de shows is het zelfs
streng verboden en op een datum, die zij samen zijn overeen
gekomen, geven de Parijse modekoningen de foto vrij voor
publicatie, gelijk dat heet.
Dior
meestal
tijdstip valt
zo'n week of
vier na de premières
van de shows. De pers
en, (wat belangrijker is
voor de ontwerpers, die
per slot ook zakenlie-
z\jn!) de voor-
Dat ziet u wel aan het plaatje
hierboven. Het is een zwart
cocktailjaponnetje, dat „Zemire"
genoemd werd. De Y wordt ge- ÏSwz^inkopm "heb-
vormd door het décolleté, de ben de collecties dan
taille en de voorbaan op de rok. gezien. Vrees voor co-
Op de foto is die baan niet te pieren (alhoewel dat
waarschrjluk wel nooit
zien, maar hij vormt in wezen heimaal kon worden
een scherp contrast met de rok, vermeden) is er dan
die als een parachute langs de niet meer.
taille en genoemde baan is ge
rimpeld.
herinnert zich uit de
modeverslagen waar
schijnlijk nog wel. dat
de mode dit komende
seizoen sterk geïnspi
reerd zal z\jn door het
Oosten, vooral door de
rijke borduursels. Men
zegt dat het de opera
Peking is, die de ont
werpers van ideeën
heeft voorzien. In elk
geval blijkt het wijde
en het ruime tn veel
collecties de overhand
te hebben.
Dior is, dat weet u,
Cardin
Pierre Cardin heeft kenne
lijk gekeken naar de tuniek-lijn,
die zijn grote collega Balan-
ciaga dit voorjaar bracht. Ba-
lanciaga i« daar trouwens mee
voort gegaan, zijn modellen
omhullen het lichaam losjes.
Maar om op Cardin terug te
komen, het ensemble dat u ziet
op de foto links is van hem.
Het bestaat uit een driekwart
jasje van tabaksbruine tweed
- met een bijpassend, slank afkle-
dende rok. Er behoort een grote
hoed bij, een tulband haast,
die (alweer) het geheel wel een
Oosters effect geeft.
Rouff
Ook het tailleur van Maggy
Rouff doet aan de Oosterse
landen denken, vooral door de
hoed. Maggy Rouff houdt haar
modellen ruim en rechtlijnig.
Dit tailleur, dat u afgebeeld
ziet op de foto rechts, is van
zwarte wol. Het jasje heeft be
halve een voorsluiting van een
rij knopen tot de zoom, ook
nog een knopengarnering even
onder de schouders. Ook de
rok sluit met knopen.
Heim
En dan is er Jacques Heim,
die ook weer met een bijzonder
mooie collectie voor de dag
kwam.
Van hem is de avondjapon
op de foto links. Het is 'n prach
tig toilet, dat frinses Marga
ret" genoemd werd. Zilver en
wit gemetalliseerd brocaat werd
bezaaid met diamanten in ster
motieven. Witte mink is de af-
zetting van het décolleté, dat
vervloeit in de nauwsluitende
mouwen.
S tichel
Tenslotte een plaatje van Engelse herkomst, (rechts) Victor
Stiebel is de maker van een ensemble in donkergrijze Her
ringbone tweed. Het jasje, dat niet getailleerd is, heeft een wel
zeer rijke knoopgarnering, en ic gevoerd met zachtgele satijn.
Een shawltje van dezelfde stof geeft een fleurige noot aan het
wel wat strenge uiterlijk van dit pakje.
Manquin Givenchy Fath
weer eens op een andere
letter van het alfabeth
afgesprongen. Hij be
gon het vorig jaar met
de H, dit voorjaar
werd het de A, en nu
Balmain
Müiehwn i, hi, toch ,0ok Balmain is op een letter
wel een beetje geschrok- afgegaan Bij hem was het de V.
ken van de kreten van Het lange, slanke silhouet
afschuw, die opgegaan komt we] bijzonder duidelijk
onvrouwelijke silhouet, zie^ op de foto hierboven. Het is
dat hij geschapen had. een lichtblauw tweed-ensemble.
De „Y" is althans heel Op de taille is weinig nadruk
gelegd. Een rij knopen midden
voor en zakjes op het lyfje en
de rok zijn de enige garnering
van dit eenvoudige model. Er
overheen wordt een even slank
vallende mantel gedragen,
waarvan de dubbele rij kno
pen loopt vanaf de kraag van
beverbont tot aan de zoom.
-regie
Massa-y
in Argentinië
JN AROENTINIE hebben de Peronisten
gisteren een staaltje van massaregie
weggegeven, dat opnieuw heeft aange
toond dat president Peron in zijn land
nog over een enorme aanhang beschikt.
En dat .is ook klaarblijkelijk de bedoe
ling geweest. Toen gisterochtend de eer
ste geruchten over het aftreden van
Peron en het optreden var* de gewapende
(nacht in Buenos Aires de ronde deden,
werd rekening gehouden met de moge^
lijkheid, dat de tegenstanders van Peron
tenslotte de t«d rijp achtten om zich van
hem te ontdoen. De tegenmaatregelen,
die de aanhangers van de president voor
bereidden. schenen in dezelfde richtinr
te wijzen Spoedig bleek echter, welk een
geraffineerd spel er gespeeld werd door
Peron en zijn aanhangers ln. de partij en
de vakbeweging. Peron had z(jn ontslag
nl. niet aangeboden aan het Congres
maar aan de party en de vakbeweging.'
En die vakbewe-
Knopen worden veel gebruikt in de collectie
van Madame Manquin, wier amazonestijl elegant,
coquet en onberispelijk is. Heel anders dan Hu-
bert de Givenchy, die de vrouw dit komende
seizoen slechts als een kapstok gelieft te be
schouwen. De vrouw is bij hem net een bonen-
staak; een lichaam dat alleen maar omhuld be
hoefd te worden; schouders, waaraan kleren
hangen.
Genevieve Fath daarentegen heeft haar col
lectie ook dit jaar weer sierlijk en vrouwelijk
gehouden. Zij zal zich aan het firmament van de
modekoningen wel blijven handhaven!
roepen, is nog niet met succes bekroond.
Wat het baliet betreft, is het aan enkele
new-Australians" te danken, dat de Boro-
vansky-groep het speciaal Australisch
ballet: „The Black Swan" ln eigen versie
De muziek
„Ik heb het die lui ln Europa eens even
verteld hoe het hier staat met de ont
wikkeling van het muziekleven en vooral
in België heelt dat indruk gemaakt", zo
vertelde onlangs de violist Eugene Pro-
'erbonden aan het Sydney Conser
vatorium, nadat hy een tour door Europa
had gemaakt. Volgens de Tsjech
Prokop ontwikkelt het muziekleven ln
Australië zich snel. Het Is erg vriendeUjk
gezegd jegens het Land waarin hy gast
doch de feiten steunen Prokop nu niet
daverend en er zijn muziekmeesters,
by tyden een heel ander geluld laten
horen. Graag toegegeven, er komen soms
tienduizend personen, vooral jongelieden,
naar de gratis openluchtconcerten in het
Hyde Park te Sydney en Melbourne. Doch
die concerten zijn tijdens het lunch-uur en
betekenen een goede, gemakkelijke en
goedkope tijdpassering. Zodat de waar
de ervan ook weer niet té hoog moet wor
den aangeslagen De Australische compo-
het buitenland be- nisten zijn schaars. De orkesten lijden en
leiden een matig muziekleven in dit land.
Het is Eugene Goossens. die als dirigent
'van vermaardheid ieder Jaar ln de grote
steden enkel» bijzondere concerten brengt.
De schilderkunst
De geluiden welke lk heb opgevangen
uit kringen van de kunstschilders, zijn
wel de meest welluidende; om het eens
zakelijk uit te drukken, zU „doen het
goed"
Wanneer er kunsttentoonstellingen zijn.
is het bezoek enorm groot; er wordt veel
verkocht, waarbü lk niet denk aan d£
vermaarde Australische en aborlglna/
schilder Tjamari die met zijn werken
enorme sommen verdient.
Hoe wel er geen reden ls om de vraa*
of Australië „cultuur-loos" is absoluut
bevestigend te beantwoorden, vinden de
emigranten afkomstig uit de „oude we
reld" toch een cultuur-dodende leegte.
Wanneer men met onze immigranten en
meer in het byzonder met intellectueel
en cultureel „geschoolden", spreekt, ver
neemt men van hen heel vaak de klacht
omtrent de „geesteiyke dood" welke zij
in dit land sterven.
De voeding ontbreekt en men kan niet
biyven teren op hetgeen men „back
home" heeft vergaard
Vaak is de enige uitleg om aan heim
wee naar de rijkdommen op cultureel ge
bied ln Nederland te ontkomen, het kwe
ken van een -ekere onverschilligheid of
berusten in de gewijzigde omstandigha-
Nu zal ik verder de catagorie van schrU-
vers, dichters, enz., maar bulten beschou»
wing laten.
£xcuus voor het gebrek
Nu is er een goed excuus voor de dis
sonanten welke in het Australische mu
ziek-, toneel- en verder kunstleven wor
den gehoord.
Het excuus ligt ln de natuur
Australië is het land vén en vóór het
buitenleven, waartoe het klimaat wel
zeer belangrijk medewerkt.
Waar in Europa voor het grootste deel
van het jaar dat klimaat naar ontspan
ning en vermaak binnensdeurs doet zoe
ken, brengt aat de bewoners van Austra
lië juist naar buiten.
Gedurende enkele maanden waarin het
verbjyf 'n een concertzaal of schouwbu.-g
aangenaam kan zijn. is het voor de artJs-
ten onmogelijk voor de overige mnnden
van het jaar zich financieel te dekken.
En artisten moeten ook in die maan
den leven!
Vandaar dat velen van hen zich naar
andere en koudere! landen begeven.
gmg greep ge
heel volgens de te
voren beraamde
plannen-naaréén
van de scherpste
wapenen, die zij
kon vlndeni een al
gemene staking, die slechts zou ophou
den. wanneer Peron zün ontslagaanvrage
Introk. Tegelijkertyd weigerde de meer
derheid van het parlement zUn ontslaf
te aanvaarden en gaven degenen, die voor
opvolging ir. aanmerking kwamen, te
kennen dat zij niet de plaats van Peron
wilden Innemen.
Peron heeft dus opnieuw een overwin
ning behaald op zy>n tegenstanders, die
hem achter de schermen belaagden. Hij
speculeerde op de vrees van de werken
de bevolking voor een terugkeer van het
oude regiem der grootgrondbezitters en
industriëlen. En met succes. Zyn „staats
greep" slaagde volkomen en het ziet er
naar uit, dat hij thans sterker dan ooit
uit de strijd tevoorschyn ls gekomen.
Het lijkt ook waarschUniyk, dat er een
eind is gekomen aan de milde politiek
van de PeronistLsche regering. Toen
Peron zijn tranen afeedroogd had op het
balkon van zijn paleis, riep hij dat al zyn
vijanden vernietigd en verpletterd moe
ten worden en voor elke Peronist, die
vermoord wordt, vijf tegenstanders ge
dood moeten worden. Dat is heel wat
anders dan een nederig verzoek om ont
slag om de eenheid van het land te be
werkstelligen. Dat is een oorlogsverkU-
ring. die in het bUzonder de rooms-ka
tholieke kerk in Argentinië betreft, om
dat deze de enige werkelyk* tegen
standster van Peron Ij.
Reclasseringsbroe'derschcrp
van militairen
Op 12 September zal te 's-Gravenhaga
de stichtingsacte worden verleden vfn
de „Militaire reclaseerings broederschap".
Deze stichting waartoe het initiatief werd
genomen door kapt. lt ter tee mr S. A.
1' Honore Naber rn majoor K. Bakker,
stelt zich ten doel alle militairen, wier
gedragingen of omstandigheden voor of
tijdens hun werkelijke dienst tot Justi
tiële of. dan wel tevens tot andére maat
regelen hebben geleid, hulp en steun t»
verlenen om zich te ontwikkelen t
dige en zelfstandige leden der maat
schappij.
Zij oefent ln Nederland toezicht uit na-
icns de Instellingen tot reclassering,
ïede omvattend die voor de zorg van
alcoholisten en andere verslavingsziekten
der kinderbescherming.
De wisselwerking is. dat de Australlira
verstoken biyven van hetgeen kunst en
kunstenaars brengen, waardoor dua mede
duidelijk wordt met welke problemen da
bevorderaars .van het culturele leven la
Australië hebben te worstelen!
Het feit dat per Jaar bijna 200 mlllloen
bioscoopkaartjes ln Australiëverkocht
worden, hetgeen betekent dat zowel man,
vrouw al» kind twintig maal per jaar
een dergeiyke inrichting van vermaak
bezoeken, zal men niet als lilting van een
cultureel leven willen beschouwen. Zelfa
sen snikhete dag vinden de helden
de Wild-West films, een Grace Kelly,
Ava Gardner, Elizabeth Taylor en andera
grote figuren van hel w:tte doek. hun
bewonderaars. Het la droef, maar waar.
