SM
O
Ouderwets Hollandse Zond air
nog
te handhaven?
Lepelaar
het
komt al 16 jaar
Zwanenwater
in
tmmm
Vereveningsheffing wordt
afgeschaft
PARADE DER TINNEN SOLDAATJES
5
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1955
HOE BRENGEN WIJ DE ZONDAG DOOR I
Cl
Er is b'ïna geen gezin meer of men zit
met grote moeilijkheden
(door ds H. J. Spier, Geref. pred. te Rijswijk (Z.H.)
T~\E KWESTIES ROND de Zondag dragen zo'n verwarrend karakter, dat
hier van een labyrint van vragen gesproken kan worden.
Waar zijn wij met onze Zondag aan toe?
Is de ouderwets-Hollandse Zondag nog te handhaven, wanneer wij
denken aan reizende militairen, aan automaten van winkeliers, aan va
tiegangers in het buitenland, en zo meer?
Ieder gezin kent z'n moeilijkheden, bijv. met de jongelui die graag
's Zondags voetballen, e.d.
Minder bekend is echter, dat er gezien de Bijbelse gegevens -
dit punt ook grote theologische moeilijkheden zijn Men kan zich zelfs
afvragen, of de Bijbel ons op dit punt in de steek laat
Waar loopt de juiste weg, tussen Farizeïsme, Sabbathisme, Puritanisme
en Liberalisme door?
Men moet enige aarzeling overwinnen
en een dosis moed verzamelen, 01
te gaan op de vraag iets te schrijven
over de Zondag, met z'n nog altijd
telige kwesties.
Toch wil ik er het op wagert, in het
besef, dat onkunde bevorderlijk is
de oppervlakkigheid, waarmede velen hun
Zondag laten bederven.
Of wilt u het anders: voor velen» is
het geen vraag meer, wat zij op Zon
dag mogen doen, hoe zij deze grote dag
zullen vieren zij doen maar! Wan
neer na een serie trieste regendagen de
zon op die dag luisterrijk straalt, nemen
zij het besluit: „Vandaag naar het strand'
Nu eens een keer niet naar de kerk
Deze Zondag zal gevierd worden als de
dag v
i de z
De beslissing ls gevallen, de daad komt
erbij Enzichzelf rekenschap geven is
er niet bij. Kunt u dat overigens nog vra
gen van een Christenmens die bek-af is.
nadat hij zes lange dagen in z'n zaak-
die
zenuwen
T»
neemjTü
HET ZENUWST
VERWEKKEND.
gezwoegd heeft en pas klaar was toen
's Zaterdagavonds de klok over twaalven
Wie zal hem zijn verademing niet gun-
Alleen. de schreeuwende ongelijkheid
valt toch op, wanneer u weet, dat deze
man zich wel voortdurend afvraagt, of
hij in zaken de meest efficiënte lijn volgt,
maar zich niet afvraagt, of hij de Zondag
op de juiste wijze viert, zodat het Chris
telijk efficiënt ls.
Uiteenlopende meningen
Hoe sterk de meningen onder Christe
nen, die zich wèl rekenschap gaven va:
de Zondagsviering, uiteenlopen, komt o
frappante wijze uit bij dr H. B. Vissei
de vroegere Geref. predikant van Bun
schoten-Spakenburg, die de overgang
maakte tot de R.K. Kerk. In zijn proef
schrift over de Sabbath verdedigde hij
destijds, naar eigen zeggen, het streng
Voetiaanse standpunt. En nu heeft hij,
blijkens de verdediging van zi
gang in het boek „Geef Rekenschap", pag.
277, zich van z'n eigen proefschrift ge-
distancieerd" en Is hij overgestapt op het
R.K. standpunt Inzake de Zondag, waar,
naast 't bijwonen van de mis op de dag des
Heren, volop ruimte gegeven wordt v
ontspanning en vermaak, voor sport
bioscoopbezoek en zelfs voor het Carna
val.
Wanneer hij zegt, dat er niet zoveel
schil is tussen het Gereformeerde en
Rooms Katholieke standpunt, omdat bij
beide het kerkbezoek voorop staat lijkt
mij dit toch moeilijk te handhav
tius. die vroeger vurig door dr Visser
verdedigd werd, wilde voor de Zondag
niet weten van verkoop van aan bederf
onderhevige etenswaren, ook niet
enige soorten van „plezieren", en zélfs
niet van vuur aansteken om etenswaren
te bereiden. Volgens hem moest de Zon
dag doorgebracht worden eerst in de
beide kerkdiensten en daarna in het
denken en bespreken van de preken, met
het zingen van geestelijke liederen
het houden van geestelijke oefeningen,
zodat alle wereldse zaken uit het gezichts
veld verwijderd bleven.
Hoe geheel anders is echter de Rooms
Katholieke Zondagsviering!
Het feit mag niet over het hoofd ge
zien worden, dat van de Reformatoren
zowel Luther als Calvijn een „ruim'
standpunt t.a.v. de Zondag hebben inge
nomen. Zij verdedigden beiden de opvat
ting. dat de Joodse Sabbath
Christelijke Kerk. de Nieuw-Testamenti-
sche gemeente, is afgeschaft.
Calvijn gaat zelfs zover, dat hij zegt
niet te 'willen hangen aan één dag op
zeven. „Immers lk zal de Kerken niet
veroordelen, die andere dagen bestemd
willen houden voor haar samenkomsten,
mits zij zich slechts onthouden
geloof," aldus Calvijn.
de Zondag, die gelijk gesteld wordt
de Sabbath, een verbodsdag maakt.
De ene „politieverordening" na de
dere wordt samengebracht in een s
teem van verboden.
Kinderen mogen dan op die dag r
buiten spelen. Stel u voor!
Ook de step en de flets, de motor
auto en vooral de bal moeten van
Zondagsr
;enietei
Doodstraf op vissen
op Zondag
Lijnrecht hiertegenln gaat de opvat
ting van de Puriteinen ook door Voe-
tius verdedigd dat alle Oud-Testa-
mentlsche bepalingen van de Sabbath ook
voor ons gelden.
Vandaar dat men, onder Puriteinse
invloed, eens in Schotland een wet
heeft uitgevaardigd, dat iemand die
op de Zondag buiten zat te vissen,
gedood moest worden.
Met een geringer vonnis kon men
foor zo'n Sabbathschender niet toe
Nauw hieraan verwant is het
Farizeese standpunt, dat zich in
allerlei splinterige vragen verloor
en er een kwestie van maakte cf een
ei, dat door een kip op de Sabbath
gelegd was, wel mocht worden op
gegeten. Werd men daardoor niet
mede schuldig aan Sabbathscnennis?
Dit Farizeese standpunt treffen wij van
daag nog aan in kringen ,waar men van
Spelletjes li
vrolijkheid, d:
gevaarlijk.
Christen kan geen tramconducteur,
chauffeur, geen spoorwegbeambte
zjjn, die immers op Zondag dienst
oen. Een militair moet maar in
■rplaats blijven, wanneer hU op Zondag
Vierkant hier tegenover staat het libe
ralistische standpunt, dat eigenlijk alles
wel goed vindt, wat er op de Zondag
gebeurt. Men moet
wat gunnen! Ieder zijn vrijheid! Ieder
zijn plezier!
Wanneer uw buurman In de kerk
>n goedkppe trein naar het buitenland
gaat en die trein toevallig alleen op Zon
dag loopt, moet hij dat weten. Het vol
gend jaar doet u misschien precies het
zelfde.
Op liberalistisch standpunt staandt
st men de vrijheid voor zichzelf op, de
Zondag precies zo in te richten als
zelf verkiest. Naar eigen genoegen! Het
is immers uw dag vrijaf!
Verwarring vergroot
door Sabbathisme
De verwarring, die door bovengenoem-
tegenstrijdige standpunten kan ont
staan, wordt nog vergroot door de pro
paganda van de zgn. Sabbathisten. Met
>me de Zevende-Degs-Adventisten drij
;n vandaag nog actief zending om hui
ïvangelle" aan de man te brengen.
De grote zonde van het Christendom is
volgens hen, dat het Gods Wet heeft
willen veranderen.
De Here spreekt in Zijn Wet imm<
an de zevende dag als rustdag. De Kerk
I heeft daar de eerste dag van de week van
gemaakt. Dit ls niets minder dan de zon
deval van de Kerk. Daardoor worden
Gods oordelen over de wereld aangetrok-
Het kan niet ontkend worden, dat de
Zevende-Dags-Adventisten zich hierbij op
de letter van het vierde gebod beroepen
kunnen. Ook andere Bijbelplaatsen schij
nen sterk in hun voordeel te pleiten.
In het vervolg zullen wij nader op hun
argumentatie moeten ingaan.
Teksten om van te
schrikken
Voor een eenvoudig Christen, die al
tijd gedacht heeft, dat wij. precies als
de Joden vroeger, de Sabbath hebben,
met dit verschil, dat voor ons de zevende
dag veranderd is in de eerste dag als de
dag van Jezus' opstanding, staan er ln
de H. Schrift teksten om van te schrik
ken.
Zo lees lk in Rom. 14 vs 5:
„Deze (immers) stelt den eenen dag
boven den anderen, gene stelt ze alle ge
lijk. Ieder zij voor zijn eigen besef ten
volle overtuigd".
Eerlijk gezegd heb ik mij destijds bij
het lezen van deze plaats de ogen uit
gewreven. Nu kan men met sommige
exegeten menen, dat het hierbij alleen
Hoe brengen wij de
Zondag door?
Hoe moeten wij de Zondag door
brengen? Moeten wij de ouderwetse
manier handhaven Is de Zondag
een soort Christelijke Sabbath? Of
is voor de Christen de Sabbath ra
dicaal afgeschaft? Deze en derge
lijke vragen beantwoordt ds H. J.
Spier, Geref predikant te Rijswijk
(Z.-H.) in een viertal artikelen in
ons blad. Hierbij het eerste artikel,
waarin de verschillende opvattin-
pen over een juiste Zondagsviering
aan een vergelijkend onderzoek
worden onderworpen.
gaat om Joodse vastendagen en het dus
alleen een kwestie was van onderscheid
dagen betreffende eten en drinken
(Greijdanus). Maar anderen laten dit wel
degelijk op de Joodse Sabbath slaan, die
dus niet behoeft te vieren en prof.
dr J. L. Koole denkt hierbij aan de Zon
dag, die door Paulus niet als de Sab
bath in het Oude Testament verplich
tend werd gesteld. „Er zijn geen bijzon
der heilige dagen meer, iedere dag zij
heilig en geen enkele dag onheilig" (Li
turgie en ambt in de Apostolische Kerk,
pag. 19).
In ieder geval heeft Paulus ln Gal. 4
s. 10 en in Col. 2 vs. 16 geageerd tegen
Christenen, die de Joodse feestdagen en
Sabbathen nog waarnai
leest i
ellicht tevergeefs
mmers als een verwijt:
inden, vaste tijden en
dat ik mij
heb".
ingespai
En heel onomwonden zegt Paulus:
„Laat dan niemand u blijven oorde
lenop het stuk van een nieuwe maand
of Sabbath, dingen die slechts een scha
duw zijn van hetgeen komen moest ter
wijl de werkelijkheid van Christus is."
(Coll. 2 vs 16. 17).
het bovenstaande gelezen heeft
op zich in heeft laten werken, krijgt \v
licht de gedachte, dat wij in een doolhof
geraakt zijn, waar wij nooit uitkomen.
lijkt zelft, of de Bijbel ons op dit
punt in de steek laat.
In ieder geval maakt de H. Schrift het
as niet gemakkelijk.
In de volgende artikelen willen wij
nagaan, hoe wij uit het labyrint van
gen kunnen komen, en daarbij eerst het
standpunt van de Sabbathisten onde
Toch is het zo
DOKTERS EN
431) Hel bezwaar van een beperkte
regelruimte, is zeker het feit, dat on
gewild een neiging tot generaliseren
ontstaat, uitsluitend cn alleen omdat de
beperkte plaatsruimte het niet mogelijk
maakt een bepaald facet vanuit zoveel
mogelgk gezichtspunten te belichten.
Desondanks moeten we ons voor gene
ralisatie hoeden, en daarom beginnen
we mei uitdrukkelijk voorop te stellen
dat de artsen tijdens grote epidemieën
in vroeger tijden bg herhaling blijk
hebben gegeven van grote moed en
ontroerende zelfop
BESMETTING
tgdens de regering van de Engelse
koning Karei 11 in héél Londen slechts
één vertegenwoordiger van de regering
te vinden was. Trouwens, ook de mees-
te doktoren hadden hun eigen adviea
opgevolgd en het hazenpad gekozen,
waardoor de publieke opinie zirh tegen
hen keerde, ten gunste van de apothe
kers die tenminste op hun post geble-
De eerlijkheid gebiedt hier aan toe
te voegen dat de arts in vroeger tijden
eigenlijk weinig tegen een epidemie
kon uitrichten. De
offering. v.n eet.
heldhaftigheid en
mensenliefde die lot
de edelste momen
ten van het leven
behoren.
Maar er zijn ook
hoogst zonderlinge
Indien we althans
het verlenen van
hulp san de lijden
de mens. tot de
voornaamste taak
van de arts rekenen.
schijnsel dat in
wSm m-'~
V 4NT/.pfsrcosruu*i J
vroeger gebruikte
amuletten. bezwe
ringen. toverformu
le» en wonder
geneesmiddelen
hadden hun on-
werkzaamhrid be
wezen en in de
léde en 17de eeuw
was men tot de ge
dachte gaan over
hellen dat een ziek
te als de pest door
verontreiniging van
de lurht en uitwase
ming van de lijders
kon worden over-
doktoren herhaaldelijk de vlucht namen
bij het naderen van een epidemir, toch
Tot deze vluchtenden behoorde o.a. de
grote geneesheer Galenns. die ijlings
zjjn biezen pakte toen in de 2de eeuw
n. Chr. zich een epidemie in Rome
verspreidde. Hg werd echter door de
len ten i^'dienT van het "leger stellen.
De rollen waren echter nok wel eens
verdeeld, want In later tijden, toen de
reisgelegenheden wat gemakkelijker
waren geworden, gaven de doktoren de
gezonden hjj herhaling de raad zo snel
mogelijk naar een ver afgelegen streek
te trekken en niet te vroeg terug te
keren. Dergelijke adviezen konden
uiteraard alléén worden opgevolgd door
degenen die de middelen daartoe be
zaten. En zo kon het voorkomen dat
de besmetting te vrijwaren was de
eerste eis voor vele doktoren en daar
om kleedden zij zirh in een leren pak
met dito handschoenen en droegen zij
een masker mei brilleglazen, terwijl op
de plaats waar zich de neus bevindt,
brarht. waarin specerijen werden ver
brand om do lurht die zjj inademden
van besmetting te zuiveren. Aldus toe
getakeld, leken de artsen méér op aan
geklede vogels, dan op dienaren der
mensheid die de lijders in hun moei
lijkste ogenblikken kwamen bijstaan.
Dit biedt een mooie gelegenheid om
Daarover een volgende keer.
(Nadruk verboden).
Ter compensatie van de ouderdomsverzekering
(Van onze parlementsredactie)
Wanneer de onlangs voorgestelde ouder-
domsvrrrekering In werking treedt, sal
het overheidsbudget worden ontlast va
de kosten van dr Noodwet Ouderdom)
voorziening. Deze kosten rijn voor d
jaar op f 297 milliocn geraamd, een b<
drag, dat even hoog is. als de opbrengst
van de vereveningsheffing voor dit Jaar.
Het zou voor de regering derhalve geen
offer betekenen, wanneer zij de vereve
ningsheffing afschafte. Omdat de premie
voor de ouderdomsverzekering hoogst
waarschijnlijk niet betaald kan worden
zonder dat de lonen omhoog gaan. heeft
de regering als compenserende maat
regel voor de werkgevers de Tweed#
Kamer thans voorgesteld, tot afschaffing
van de vereveningsbelasting over te gaan
Deze maatregel zou gelijktijdig met d#
algemene ouderdomsverzekering moeten
ingaan. Zij zal bewerken, dat. mede ln
het belang van de concurrentiepositie van
ins land. het kostprijsverhogend effect
an de ouderdomsverzekering in belang-
ijke mate wordt beperkt.
Voorgesteld wordt voorU. de premie
Wijziging vleesprijzen
in winkel merkbaar?
(Van onze parlementsredactie)
Het socialistische Tweede Kamerlid, de
heer H. Peschar, heeft aan de ministers
Zijlstra en Mansholt een overzicht g<
vraagd van het prijsverloop van rund
en varkensvlees over 1954 en het thi
voorbije deel van 1955, af boerderij, bij d<
groothandel en in de winkel.
De heer Peschar vraagt vervolgens of
deze gegevens voldoende grondslag bieden
voor een uitspraak, of wijzigingen in
vleesprijs af bedrijf (boerderij) al dan niet
bevredigend hebben doorgewerkt ln
groot handels- en winkelprijzen. Mocht
dit mogelijk zijn, dan wenst het Kamerlid
e een uitspraak van de ministers
DUIZENDEN VOGELS IN ONGEREPTE NATUUR
Zestig km vliegen
om een hap eten
"yoetje
Lang zal het niet meer duren of
ook deze lepelaar zal meedoen
aan de „grote trek".
(.Van een onzer verslaggevers)
Castrlcum, Aug.
voetje slopen we naar hem
toe. De eeuwen-oude en ongerepte
jodem wiegde zachtjes onder onze
;en als een groot matras van schulr
ter. De langbenige Platalea Icuco
cheen niets te bemerken. Totdat we
ren wlr-war van struiken, stronke
lekeis moesten. In de brandnetel;
dan wil een mens wel eens Iets zeggen,
lepelaar toch niet verstaat,
minste, dat dachten we. Maar h(J hoorde
het wel. Geen wonder eigenlijk, want we
ten (of beter gezegd: we hingen) op
g geen meter voor zUn nest. En uitge
rekend op dit adembenemende moment,
toen ons fototoestel „klik" zei, deed die
Platalea leucorodia „klak", zijn Zondagse
naam ten spijt, en hadden we de volgen
de minuten druk werk om met doek en
water de broekspijp schoon te boenen.
Wij waren deze week een dag in he'.
zeldzaam mooie natuurreservaat, dat be
kend staat als N.V. Maatschappij Het
Zwanenwater, dicht bij Castrlcum zo tus
sen Alkmaar en Den Helder. Dit parti
culiere bezit beslaat 586 ha ongeschonden
natuur in de duinen. „De bergen" zegt
de heer J. Honschooten, die het reservaat
voor de maatschappij beheert en er
jachtopziener-rentmeester is. Al 36 jaar.
Wie denkt, dat zovele Jaren ln een
zaamheid fnuikend moeten zijn voor
een mens, kom*, bedrogen uit wanneer
hij kijkt en luistert naar deze jachtop-
„Houden Jullie die grote stad maar!
Hier, op „mijn" grond, hier kan een
mens pas leven". En dan komen de
verhalen los, die vertellen van zijn gro
te liefde voor de natuur, en voor de vo
gels die in „zijn" gebied bescherming
vinden.
Wonc/ermooie wereld
Met zo'n man naast ons, krijgen toe
een dubbel stel open. Een wondermooie
wereld gaat nu voor ons open. Kijk, daar
liggen eieren van een zilvermeeuw. En
daar weer een paar. Enroetssss, daar
schieten jonge fazanten voor de banden
Leeftijdsverschil
We stapten op het eiland, waar de r
7000 paren lepelaars hun Jongen ver
gen. Ze hebben veel voor hun kroost
over. Op de Wadden, op ruim 30 km af
stand van hun nest, halen zij het voer.
Dat is dus 60 km vliegen voor een hap
Het lepelaarsvrouwtje legt één tot vier
eieren. Mees'.al het laatste aantal t
begint meteen op het eerste el te broe
den. Heel grappig ls het, dat mer
(Van onze speciale verslaggever)
DE WERELD telt volgens recente schatting acht-en-
twintighonderd verzamelaars van historische
tinnen figuurtjes. Eén van die acht-en-twintig-hon-
derd verwoede verzamelaars, een 30-jarige Straats
burger, heeft dan verder vastgesteld, dat er 140.000
vormen van tinnen figuren zouden zijn.
zijn 6-Jarig zoontje meege
nomen. Toen het zoontje al
lang uitgekeken wat, was pa
nog intens geboeid. Hij zag
een diorama van de grote
zaal van Haarlems Raadhuis,
met daarachter de tuin van
het Jacobijnen klooster, waar
(n historisch volmaakt
I „Wij zouden deze merk
waardige feiten zeker niet
achterhaald hebben, als er
niet dezer dagen in Amster
dam ten doop was gehouden
de Nederlandse Stichting ter
Bevordering van de Toepas
sing van Cultuurhistorische
Tinnen Figuren, van welke
stichting de hoofdstedelijke
perschef mr P. J. Mijksenaar,
zelf ook hartstochtelijk col-
lectlonneur. het voorzitter
schap heeft aanvaard.
Eerste activiteit van deze
jongste loot aan de Neder
landse verenigingsstam ls
geweest te onderzoeken, hoe
veel verzamelaars Nederland
telt. Dat onderzoek was in
goede handen van de soclo-
graaf drs J. Diederich. Hij
ontdekte ln ons land zeven-
reertig beoefenaars van
deze specifieke hobby, en
meende daarmee alle ver
zamelaars geregistreerd te
hebben, toen Ton Koot, de
bekende slotvoogd van het
Muiderslot plotseling als
48ste te voorschijn trad.
Prins Maurits
e zich herinnert, dat
Prins Maurits volgens de
geschiedschrijvers gewend
met tinnen soldaatjes
zijn veldslagen voor te berei
den. en voorts weet. dat de
hoofdzakelijk Duitse en
Zweedse industrie van deze
figuurtjes (van voet tot ogen
30 mm hoog) duizend solda
ten-figuurtjes tegen één
burger-figuurtje op de markt
brengt, zal het niet verbazen,
dat onder de namen van de
Nederlandse verzamelaars
die van generaal H. J. Kruis
en generaal P. L. C. Door
man voorkomen.
De laatste boogt op een
collectie van zestienduizend
historisch verantwoorde „tin
negieters"
Moge uit deze feiten al
blijken, dat dit toch geen
kinderspel meer is, dr W.
J. Wieringa, wiskunde-leraar
aan een Haarlems Lyceum.
het feit
>rde firn
figurt
weergeven,
hoe Jacoba van Beieren in
1428 haar rechten overdroeg
aan haar neef Philips van
Bourgondië. Maar er was ook
het schouwspel tian een
Atheense Markt In de grijze
oudheid, en het beeld van
een overval van Franse,
Munsterse en Keulse troepen
bv Abcoude uit 1672.
En uit dit alles kon die
collega begrijpen, wat alle
verzamelaars van tinnen fi
guurtjes reeds lang begrepen
hebben. n.L dat deze hobby
typische ontspanning voor
intellectuele geesten nog
iets anders inhoudt dan ver
zamelen alleen.
De vreugde tot het kleine
die met deze figuren in
klasseverband de fraaiste
historische diorama's weet te
scheppen, maar aanvankelijk
door zijn collega's om zijn
hobby voor een zonderling
was gehouden, weet hoe snel
van inzicht wordt veranderd,
als gezien wordt hoe inten
sief met deze figuurtjes kan
worden „gespeeld". Zo kwam
na herhaald aandringen een
collega naar zijn Jiobby
kfjken. Voor alle zeker
heid had die collega
"\/TEN doet er Iets mee. En
dat iets begint, nadat
men links en rechts de
blanke tinnetjes gekocht of
gekregen heeft Dat blanke
tin moet beschilderd worden.
Men moet studeren en zoe
ken tot men de historisch
juiste kleurencombinatie»
heeft gevonden. Een firma
stelde ten behoeve van deze
collectionneurs een kleuren-
lijst samen van honderd-en-
elf tinten Sommig» verza
melaars hebben er meester
stukjes van schilderkunst
geleverd. Uniek mag stellig
genoemd worden de collectie
Bourgondische vorsten
over mr A. Telders uit Rot
terdam beschikt
Hij liet deze figuurtjes
fabelachtig nauwkeurig be
schilderen door de vermaar
de Parijse kunstenaar Dou-
chekine.
Ziet men deze kunststuk
jes, men begrijpt dat hier
een tijdsbesteding gevonden
is, die de verzamelaars vol
ledig uit hun dagelijks
doen kan halen. En men be
grijpt ook, waarom naast
dr Wieringa en kolonei
Hartman, directeur van het
Legermuseum te Leiden,
prof. dr F. van Thlenen,
hoogleraar in de kunstge
schiedenis aan de Academie
voor Beeldende Kunsten te
Amsterdam .deel wilde uit
maken van het curatorium
van deze Jonge stichting met
haar acht-en-veertig begun
stigers.
Het aanlal mogelijkheden
van deze hobby is nauwelijks
te schatten. De jonge Neder
landse Stichting heeft dat
aantal met één vergroot
door thans in Neurenberg de
eerste twee tinfiguren van
de beroemde Muiderkrlng te
laten gieten: één figuurtje
van P. C. Hrfoft en één van
Maria Tesselschade. Te zij-
voor de ouderdomsverzekering in ds
cobrdin a lie tabellen van de loonbelasting
te verdisconteren. Het ligt in de bedoe
ling, tabellen samen te stellen, waaruit
bij een bepaald loon zowel de verschul
digde loonbelasting als de voor de ouder
domsverzekering verschuldigde premie
zal zijn af te lezen.
Weldra wetsontwerp tot
vervanging Woningwet
(Via c
In het naj;
toegezegde
de Woningwet tegemoet zien. zo heeft
minister Witte meegedeeld. Het overleg
mbtgenoten over de ontwerpen
Is onlangs voltooid.
Aangezien het echter nog geruime tijd
zal duren, voordat het wetsontwerp op de
ruimtelijke ordening tot wet ts verheven
in werking zal kunnen treden, is het.
ten einde lacunes te voorkomen, gewenst,
de werkingsduur van de voorlopige rege
ling in zake het Nationale Plan en de
streekplannen tot 1 Januari 1958 te ver
lengen. Minister Witte heeft een voorstel
hiertoe bij de Tweede Kamer ingediend.
parlementsredactie)
kan de Tweede Kamer de
tsontwerpen tot vervanging
Eieren van een zilvermeeuw,
vlak langs het pad.
Aroren, die op 38.-300 N—28° W. en dus
een aardig stuk van honk liggen. Het
Zwanenwater bezit ongeveer een 300
paren.
Met gerechtvaardigde trots vertelde de
heer Honschooten hoe goed het wel gaat
met de vogelstand in dit reservaat, beter
dan in de andere kolonies. Zo ie bijv.
het aantal lepelaars op Texel 30 tot 40
pet teruggelopen. Ook wulpen treft men
in het Zwanenwater In groter aantallen
dan elders. Daarbij komen dan nog de
vele bergeenden, de fazanten, de circa
2000 paren sterke kolonie van zilver
en nog tal van andere ver
tegenwoordigers van een rijke fauna.
Het is uitermate boelend. te mogen
dwalen door dit mooie stukje natuur.
Die duizenden vogels van zo heel dichtbij
rn observeren. Te genieten van
het landschap, van die golvende duinen,
iet hun velden van toit-pele duinroosjes.
Opmerkelijk de volkomen kale
plekken hier en daar, gewezen broea-
waar de begroeiing door over-
bemesting" verdwijnt om later rijker en
weelderiger terug te keren. Maar voor het
is, geven die verstuivingen, hoofd
zakelijk veroorzaakt door de zilver
meeuwen, heel wat extra werk. Neen,
gebrek aan werk hebben de heer
Honschooten en zijn zoon Geert die na
tuurlijk hetzelfde vak koos als zijn va
der... zijn grootvader, zijn ooms en zijn
broer beslist niet te klagen.
Handen vol geld
Al dat werk de heer G. Honschoo-
n etaat voor dag en dauw op om maar
liefst 1300 stuks Jong wild te voederen
kos* handen vol geld. En er staat niets
tegenover aan profijten.
Dat particulieren zoveel uitgeven
voor het behoud van natuurschoon is
een unicum. Het lijkt welhaast niet
meer van onze tijd. Maar de vogels to
nen hun dankbaarheid: zij komen ln
steeds groter groepen. Daarom alleen
al trekt het Zwanenwater bijzonder de
aandacht. Dit Jaar ls het bij wijze
van proef ook voor de leek mogelijk
aan dit reservaat een bezoek te bren
gen. Tegen betaling van één gulden
»en onvergetelijke dag ln het Zwanen-
„Wat zegt u?" vroeg een stadse mijn
heer aan de jonre mevrouw Honschoo-
n. ..wat zegt u? Een gulden om een paar
vanen te zien? Als het nou een kwartje
En niemand vond het nodig om hem
vertellen dat In he» Zwanenwater geen
vanen zwemmen en dal honderd cen-
n toch waarlijk niet te veel zijn om te
ogen vertoeven In een van die schaarse
brokje^ natuur waar de mens nog niets
heeft vernield.
Lepelaars in rust en in de vlucht gefotografeerd. Z\j hebben hun naam
te danken aan de lepelvormige snavel, waarmede zij in ondiep water
in moerassig gebied hun voedsel „oplepelen", hoofdzakelijk bestaande
uit waterdiertjes (garnalen). De volwatsn lepelaar bereikt een lengte
van circa 75 cm. De vogel lijkt wel wat op de veel zeldzamer ooievaar,
maar heeft een zwarte snavel en komt niet in sprookjes voor
ner tijd zullen
deze historische kring volgen
Wie weet, dat elk (plat) tlr
figuurtje, twee-zijdig gegra
veerd wordt 'n lel, alvoreni
gegoten te kunnen worden
kan zelfs voor die fijnhesne
den blanke tinnetje* 'l be
wondering hebben.
inze auto weg. Ginds gaan tientallen
lepelaars klapwiekend het strakblauwe
hemelgewelf tegemoet om even later eer
schitterend staaltje „zweefvliegen" te de-
treren, de poten naar achteren ge
en de bekuifde koppen tussen de
schouders getrokken.
een bocht in hef duinpad staan
blauwe reigers. Als deftige oude hei
net de handen op de rug wachten
op het langstrekken van de optocht
Plotseling schenen die statige hoertjes
elkaar iets in het oor te moeten fluisteren
Toen schrokken ze van een brutale kraai.
En weg waren ze.
Het oog werd naar een ander beeld ge
trokken. Hele formaties wulpen scheer
den over. Toen werd het ',ijd om ln het
roeibootje te slappen, dat aandoenlijk
lekte. Bulten het bootje lag het water
roerloos te dromen. Een evenement, *.e
kunnen pagaaien over een dulnmeer, dat
daar bijna vier eeuwen geleden moet zijn
gevormd en dat zich nu nog over een
verschil ln „leeftijd" kan zien. Precies
als bij de mensen-kinderen, maar dan
niet in Jaren, doch ln dagen.
Het Zwanenwater Is een voortreffelijk
oord voor lepelaars. ZU vormen daar wel
de grootste kolonie van Nederland. F.én
is er b(j, die de beer Honschooten al voor
het zestiende Jaar heeft opgemerkt. Hoe
dat mogelijk Is? Wel de vogel heeft wat
men In vakkringen noemt, een hangpoot,
die dus tijdens de vlucht niet kan worden
gestrekt. Als men weet, dat op lepelaars
In het buitenland druk wordt geschoten,
beseft men temeer, hoe wonderlijk het
is, dat dete gehandicapte vogel al voor
de zestiende maal na z(jn „vacantle" In
Afrika het Zwanenwater weer weet te
Verre reizen
De blauwe reigers maken ook verre
reizen. Een er van kreeg eens een ring
om de poot. Binnen drie maanden was
er „bericht terug" na een reii naar de j
Deze jonge lepelaar liet heel dui
delijk merken dat hij iets tegen
one had
