Blad t j
EEN CACTUS
Als de president en madame Coty
ontvangen
Ster van Bethlehem
■Als Oma en Opa komen logeren
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Dat was het:
Uitslag van onze
Plantaardige Problemen
Ja, dat was het: een cactus. Dat was de plant,
die niet veeleisend is wat de waterbehoefte aangaat.
Het antwoord op die vraag kon men ook vinden,
door de (goede!) antwoorden van alle vragen onder
elkaar te plaatsen, zodat de eerste letters van boven
naar beneden gelezen „Cactus" vormden. Het heeft
de plantenliefhebsters onder onze lezeressen toch
nog wel heel wat hoofdbrekens gekost, die plant
aardige problemen! Dat woord „cactus" bood wel
enige houvast, maar het gevolg was dan ook, dat
velen maar zo'n beetje naar de goede antwoorden
raadden, zodat er zeer wonderlijke resultaten bij
waren.
En ook waren er lezeressen, die
kennelijk voor de eerste vraag een
antwoord met zes letters zochten, en
daarop voortbordurend hun oplossing
samenstelden. Zo kon het gebeuren,
dat Clivia genoemd werd als ant
woord op de eerste vraag. De tweede
vraag (welke plant is nauwe familie
van de heide?) kreeg dan bijvoorbeeld
als antwoord: Lathyrus. Flink warm
gietwater was dan voor de Iris be
stemd, de beste plaats voor de kamer
planten in de zomer was „Venster",
ook wel „Vrij warm", of „Voor in de
kamer", 's Middags zouden de kamer
planten dan In de zon moeten staan,
en een plant die een verkeerde
Hollandse naam droeg, variëerde van
Aalbes, Amarillis en Azalea tot Arons
kelk. Het spreekt vanzelf, dat wij die
antwoorden niet konden goedkeuren
Strikt genomen waren alleen de
volgende antwoorden goed:
J. Welke plant is niet
veeleisend wat de
waterbehoefte aangaat? Cactus
3, Welke plant vraagt bij
voorkeur flink warm
gietwater? Cyclamen
Wat is in de zomer de
beste plaats voor vele
kamerplanten? Tuin
5. Moeten de kamerplan
ten op de middag in of
uit de zon staan? Uit
Welke plant draagt een
verkeerde Hollandse
naam? Saint Paulia
Op vraag 2 kwam ook nogal eens als
antwoord binnen: Andromeda. Deze
plant behoort ook tot de Ericaceeën,
dus dit antwoord werd door de plant
kundige medewerker goedgekeurd, even
als Alpenroosje. Dit is ook een hei-
de-achtige plant, die in de tuinen aan
getroffen wordt. Het zijn rhododendron-
soorten.
Beslist fout was echter het ant
woord Alpen viooltje. Dat is alleen
maar een andere naam voor Cycla
men. Ook Alpenbes, een andere naam
voor Ribes, was natuurlijk fout.
De vierde vraag bleek ook voor ve
len nog niet zo eenvoudig. Sommigen
antwoordden „tussen de ramen", het
geen nogal vaag was. „Tuin" was het
juiste antwoord, maar wij hebben ook
het antwoord „tegen directe zonnestra
len beschermde plaats" goedgekeurd.
Dat de kamerplanten 's middags zeer
bepaald niet'in de zon mogen staan
(vraag 51 was voor velen wel duidelijk.
Vraag 6 bleek het grootste struikel
blok. Omdat het een naam was, die met
een S. moest beginnen, raadden sommi
gen er maar wat naar. Sanseviera werd
vaak genoemd; de Hollandse naam
daarvoor is immers Vrouwentong!. Maar
dat wil nog niet zeggen, dat deze naam
persé verkeerd is. Wel vaker worden de
namen van planten in het Hollands
„vertaald" met een term, die er ogen
schijnlijk niets mee te maken heeft.
Maar dat Saint Paulia ook wel eens
Kaaps Viooltje wordt genoemd, is be
slist fout. Het plantje heeft nl. niets met
viool-achtigen uit te staan. Ook het ant
woord Sparmannia kon niet goedgekeurd
worden. Een sparmannia of kamerlinde
is inderdaad een soort linde, al weten
velen dit niet.
U ziet het, het was wel een hele uit-
zoekerij! We zullen u nu ook maar niet
langer in spanning laten en u vertellen,
wie de prijzen hebben gewonnen!
Gehoord:
dat in Amerika een «peciale bus is
geconstrueerd voor de ontvangst var
kranten. Als de krantenbezorger de
klep opendoet om de krant er in te
gooien, wordt contact gemaakt, waar
door do deurbel overgaat.
Gezien:
een pic-nlc tas van aiwasbaar plas
tic, met een stalen beugel en
tweedelig deksel over de gehele
lengte. Als dit deksel open is, is het
pakken zeer gemakkelijk en als de
tas gesloten wordt, klappen de twee
delen over elkaar.
Gelezen
in de Consumentengids, dat
laagje was of plastic op het ch
van auto's het roestproces in ber
langrijke mate vertraagt.
De
prys
Nervositeit bij personeel en
genodigden
Driemaal per jaar vinden er in het Elysée in Parijs, het paleis
van de Franse president, grote ontvangsten plaats. Veertien dagen
van te voren ontvangen de genodigden hun invitatie; grote, witte
kaarten, waarop in cursieve letters staat te lezen: „Le Président
de la République et Madame René Coty prient Mde leur
faire Phonneur de venir a leur réception au Palais de l'Elysée
leOp de stippeltjes worden dan, uiteraard in zeer fraai
handschrift, de naam van de genodigde en de datum van de
receptie ingevuld.
Alles krijgt een goede
beurt, voor er zo'n grote re
ceptie plaats rindt. Denkt u
zich eens even in, wat het
betekent, die vele kristallen
luchters schoon te maken!
De voorbereidingen voor de grote dag,
of beter gezegd, de avond, zijn dan al
lang aan de gang. Alles krijgt een ex
tra poets- of opknapbeurt en van het
personeel begint zich langzaam maar
zeker enige nervositeit meester te ma
ken. En de genodigden zelf? U kunt ge
rust aannemen, dat ook zij zenuwachtig
worden, naarmate de ontvangst nadert,
zélfs zij, die al eens eerder uitgenodigd
werden
Zo'n grote receptie wordt steeds voor
afgegaan door een diner, waaraan meer
dan tweehonderd personen deelnemen.
In de eetzaal staan dan twee lange ta
fels. De ene wordt gepresideerd door de
president, de andere door Madame Coty.
De damasten tafellakens zijn veertig
meter lang en naadloos. Naast ieder
couvert staan zes glazen van het fijnste
kristal. De borden zijn van Sèvres-por-
selein en verder staan er op de tafels
nog honderden zeldzame zilveren voor
werpen.
De grootkunstenaar in de tafelver
siering is Monsieur Harry. Vlak voor
dat de gasten binnenkomen worden
zijn bloemendecoraties op de tafels
geplaatst. Daarna komen er, om de
twee meter, de beroemde, zilveren
kandelabers op de tafels te staan.
Die zijn zo zwaar (ze hebben achttien
armen) dat twee volwassen mannen
ze nauwelijks kunnen tillen-
dubbeldikke haag Republikeinse Garde
de trappen oplopen. Soms verliest een
dame haar wit hermelijnen avondcape.
Niet zelden ook struikelt een officier
zijn eigen degen. Maar de garde
lacht nooit.
In de hall staan lakeien gereed, met
zilveren kettingen om. Zij dirigeren de
geïnviteerden naar de vestiaire. De
spanning stijgtVervolgens defileren
de gasten langs een lange tafel, waar
achter twaalf controleurs zitten, die de
echtheid van de invitaties onderzoeken.
Stap voor stap nadert men de gro
te ontvangzaal. Enkele ogenblik
ken later is de spanning gebroken,
als men de president de hand heeft
gedrukt en een ingestudeerde bui
ging heeft gemaakt voor Madame.
Dan roept de chef protocol weer de
naam van een volgende gast af. De
president lacht altijd en schijnt on
vermoeibaar. Hij prent ieder gelaat
en iedere naam diep in zijn geheu
gen. Madame Coty weet ook vaak
een persoonlijk woord te plaatsen,
dat goed doet en een onwennige gast
gerust stelt.
Geleidelijk aan verspreiden de gasten
zich in de grote zaal, praten, schudden
handen, maken complimentjes, zoeken
nieuwe relaties en bewonderen de fraaie
avondtoiletten. Iedere receptie in het
Elysée is een triomf van de Franse
Protocol
Haak—Verwey, OegMgeeetcrweg
Rijnsburg. Zjj ontvangt een plant
waarde van f 10.-• De tweede en d
prjjs, planten ter waarde van f 7.5l
f 5.gaan naar mejuffrouw H. A.
lée, Warmonderweg 88, Oegstgcest en
Bol, Weateinde 39, Ha-
v. I een briefkaart de naam en het adr
4. haar bloemist tc willen melden. I
ter krijgt U dan een waardebon en i
de i kunt U bij de bloemistdie inmidd
en ons op de hoogte is gesteld, uw keu
ol- Wij wensen U van harte geluk
inde.
teken de prijswim
Ons adres Is: Redactie Blad Zij,
j Nieuwe Leidsche Courant, Steenstraat
op 137, Leiden.
Daarna treden de gasten binnen. Ze
worden geplaatst volgens een speciaal
protocol, waarvan monsieur De la Chau-
vinière, chef van het protocol, het ge
heim bezit. Het diner begint om half ne
gen precies. Er wordt niet lang geta-
want om half tien moet de zaal
ontruimd zijn. De maaltijden zijn
daarom vrij eenvoudig en bestaan uit
iet meer dan zeven schotels.
Om tien uur komen de geïnviteerden
voor de solrée binnen. In deze dertig
minuten hebben tientallen bedienden de
eetzaal omgetoverd in een grote ont
vangzaal. De laatste sporen van het di
ner zijn verdwenen: de dinergasten, die-
met de president en Madame Coty in de
grote salons hebben vertoefd, keren te
rug naar de grote zaal en dan begint
het handenschudden voor het presiden
ten-echtpaar opnieuw..
Voor de keukenchef van het paleis,
vanmonsieur Cormier, eens kok van Agc
i ons (Khan, z'Jn de zorgen nog niet voorbij,
rrmeeTerwijl in de Avenue Matignon de
fjoor auto's van de geïnviteerden. drie naast
doen.\élkaar, meter voor meter nader
•t dit komen op de wenken van de orde
dienst en duizenden belangstellenden
op de trottoirs het défilé der Groten
Goede raad voor Amerikaanse vrouwen:
Pas op melkboeren en politieagenten - zij
kunnen reputaties breken
JN Berchtesgaden, in West-Duitsland,
heeft een driedaagse conferentie
plaats gehad van Amerikaanse vrou
wenclubs in Europa en Noord-Afrika.
De 50.000 vrouwen van Amerikaanse
litairen hadden 450 vertegenwoor
digsters gezonden. Er zijn op deze
conferentie elf studiecommissies aan
het werk geweest die na afloop hun
rapporten hebben uitgebracht. Het
belangrijkste rapport was wel dat van
de commissie, die zich bezig had ge
houden met de gedragingen van de
Amerikanen in Europa.
In dat rapport waren enige adviezen
uitgebracht; Tot de dingen die men niet
hoorde te doen werden gerekend te
luid spreken, roken, het gekleed gaan in
lange broek, het uitlenen van keukenge-
an buurvrouwen, het critiseren van
sen in het openbaar, het houden
rumoerige feesten en (en dat was
een zeer opzienbarend punt, omdat
kinderen in Amerika nu eenmaal ont
stellend verwend worden) het toestaan
an kinderen om zich als kleine barba-
;n te gedragen.
Dingen, die men juist wel zou moeten
doen waren onder meer het vragen
es aan plaatselijke winkeliers of
huisvrouwen, die men wel eens ergens
had ontmoet. Want, zo werd aan deze
tip toegevoegd: andere mensen voelen
zich steeds gevleid wanneer men her
om raad vraagt.
In overwegend communistische plaat
sen zouden de Amerikaanse dames zich
JIJ EN IK,
boekje voor bruiden
Alle bruiden in Rot
terdam, Den Haag,
Utrecht en Amster
dam krijgen, zo werd
ons medegedeeld, het
boekje Jij en ik"
toegezonden. Al zijn
wij dan niet de bruid.
wij kregen het ook.
We hebben het ge-
X lezen en ons een tik-
keltje geamuseerd om
f 4 de luchtige wijsheden
welke er in verteld
worden.
Marie Verdenius en Beccy de Vries
stelden het samen en Annie Schmidt
Wim Hora Adema, E do Spier en
andere bekendheden schreven er in.
Bantzinger, Amelie de Bourbon e.a.
tekenden er bovendien plaatjes
en verder adverteerden vele firma's
op originele wijze.
Elke wijsheid, ook een luchtige, is
altijd waard er kennis van te nemen.
Daarom hebben we het hele boekje
gelezen en we hebben er wel plezier
om gehad. Of de medewerkers (be
halve de adverteerders) een serieuzer
bedoeling hebben gehad, weten we
niet. Het geheel maakt een verzorgde
indruk. j
extra vriendelijk moeten gedragen te
genover vuilnismannen, melkboeren en
politieagenten. Deze mannen, zo werd
opgemerkt, zijn erg bedreven in het
■kopen van kletspraatjes en zij kun-
i een reputatie daardoor maken of
breken. Voorts werd nog geadviseerd
zoveel mogelijk babies te bewonde-
en zo vaak als de gelegenheid zich
voordoet deel te nemen aan plaatselijke
Op de bijeenkomst in Berchtesgaden
waren ook twee echtgenoten van lucht
machtofficieren uit Libye (Noord-Afrika)
bewonderen, laat hij enorme hoeveel
heden „kleine hapjes", champagne,
vruchtensappen, sigaretten, sigaren
en whiskey naar boven liften. Deze
laatste drank wordt pas geserveerd
sinds René Coty president is en zou
de transatlantische samenwerking
kunnen demonstreren
Een officier van het paleis ontvangt
de gasten. Vooral de nieuwelingen zijn
onwennig en onzeker als ze tussen de
aanwezig. Zij waren met een speciaal
vliegtuig naar Duitsland gereisd. Een
van deze beide dames, mevrouw Reid,
vertelde dat met name in Noord-Afrika
de vrouwenclubs van zo grote betekenis
zijn, omdat de Amerikanen daar vaak
midden in de woestijn moeten leven.
Men had daarom een zo afwisselend
mogelijk week-programma opgesteld,
dat er als volgt uitziet: Maandag brid
gen, Dinsdag golf. Woensdag kegelen,
Donderdag handwerken. Vrijdag weer
golf. Tussentijds besteedt men nog zo
veel mogelijk aandacht aan de kinderen
van de inheemsen.
Haute Couture. Verder ziet men er na
tuurlijk veel schitterende uniformen en
dan zijn er de vertegenwoordigers van
verschillende Oosterse rassen en volken,
die hun eigen, speciale klederdracht heb
ben.
Na afloop van de receptie vraagt een
lakei aan de gasten die hij naar de ves
tiaire ziet lopen één der twee nummer
penningen, die hen bij de entrée ter
hand zijn gesteld. Hij laat de penning
door een gleuf glijden, zodat die onmid
dellijk belandt bij het vestiaire-perso
neel, dat aan de kleur ziet in welke af
deling de mantels en jassen hangen.
Met-een handlift komen de kledingstuk
ken naar boven en als de vertrekkende
gasten bij de „afgifte" komen, liggen
hun spullen al gereed. Dank zij de ves
tiairepenning is een agent gewaar
schuwd. die er voor zorgt, dat de chauf
feur van de auto een seintje krijgt
Ik zwem iedere dag.
Als 't
GELDZAKEN EN
MEVROUW
Een bank in New York heeft een en
quête gehouden onder 4000 cliënten. Naar
aanleiding daarvan werd een brochure uit
gegeven, waarin de belangrijkste resulta
ten werden vermeld. Er bleek o.m. uit,
gehuwde
wen voor 38% ni-
beheerd. Van de v
kelt 61% haar zal
met een bankhedii
dat wil zeggi
lig d<
self
47%
iwelüke cli
le. Maar de mannen,
van hen, willen regel-
deur spreken. En wat de
beursberichten betreft? Slecht 9% van de
vrouwen leest regelmatig deze berichten,
maar van de mannen heeft er maar liefst
91% belangstelling voor!
beetje warm weer
is. gaan grote men
sen zich meteen
aanstellen. Ze roe
pen: „We gaan
zwemmen!" en 'sle
pen met koffers om
badpakken te voor
schijn te halen en
badjassen en bad-
brillen en badtassen
en dan gaan ze een
lange, vermoeiende
tocht ondernemen,
in overvolle en snik
hete bussen of trams,
en op een plekje
•and. waar je nau-
t oeliiks een vin
kunt verroeren gaan
ze zich installeren.
Af en toe lopen ze
met zijn honderden
naar het water, dat
de zee heet, en gaan
zich nat maken en
komen terug en
warm. Komen ze einde
lijk, na een moeizame tocht, weer
thuis, dan zijn ze humeurig en warm
en moe. Maar2e hebben gezwom
men. Mij niet gezien, hoor! Ik zwem
iedere dag
worden 1
Vlug klaar met
krieltjes
-#- Nu de tijd aanbreekt van vacantie en
kinderen thuis, is het voor de huisirouw
wel eens moeilijk om haar tijd te ver-
delen tussen kroost en keuken. AU
moeder er met de kinderen een dag op
rekt, r.
toch
tvonds
vig maal op tafel komen. Maar eig in
gewikkeld moeten we het dan toch maar
liever niet maken!
-X- Om een paar voorbeelden te noemen:
Iaat van uw groentenboer de aardappe
len geschrapt komen en neem dan eens
JtrieT' (dat is goedkoop ook). In een
koekepan braden we een flinke kluit
boter f margarine) en schudden daar de
goed afgedroogde krieltjes in. Dan maar
laten sudderen. Zo nu en dan eens aan
de pan schudden, zodat de aardappeltjes
aan alle kanten lichtbruin worden. Na
vijf minuten één of meer uien in ringen
gesneden toevoegen en na nog vijf mi
nuten wat in plakken gesneden tomaten.
Intussen maken u<e de sla klaar. Tenslot
te de koekepan afdekken met een groot
deksel en alles nog vijf minuten laten
„sudderen". Dan opdoen. Terwijl u de
schalen binnenbrengt even wat ontbijt
spek of schouderham in de pan en een
minuut laten bakken. U heeft dan een
kostelijk maal!
Overigens zijn die krieltjes ook heer
lijk met alleen wat fijngehakte peterse
lie er over gestrooid na het bakken. Dat
smaakt bij vis voortreffelijk. De nieuwe
aardappels, ook de krieltjes, lenen zich
ook uitstekend voor aardappelsla. W e
koken dan de aardappelen de dag tevo
rengieten ze af, maar stomen niet na.
De aardappeltjes moeten dan in niet te
kleine stukjes gesneden worden. Een eet
lepel olie er bij, een scheutje azijn, en
wrijf er dan ook eens een teentje knof
look fijn bij! Ook hier is een tikkeltje
peterselie heerlijk bij. Aardappelsla
smaakt heerlijk bij tuinbonen Imet ham
of spek), spersiebonen Imet runderlap-
als l
heeft veel water nodig
Hoe de Ster van Bethlehem, die
uit Italië via Duitsland naar ons
land kwam, aan haar naam is
gekomen, weten wij niet. Wel
weten wij, dat ze een veel geziene
gast in onze huiskamers is. Vele
HET
en hele opgaaf ken, waarin de kinderen te- Haag geweest. In de zomer- vraag stelt, evenmin. Ik kan zich
deze tijd een rechtgewezen worden. Ik maanden zie ik daar veel Uw oprechte bezorgdheid
Oma te weet te £oed- dat een groot- reisgezelschappen, die dan over onze gedoopte kinderen
moeder zich daar buiten bijvoorbeeld naar het Mau- zo goed begrijpen.
de eerste plants de groot- Houden. Mut me- ritshui. gaan
- vrnim» als ilr Ha mui» onbe- heeft bfl F™»
mee bemoeit en tegen
ion of dochter ageert.
Als Opa en/of Oma komt
logeren, kan dit een feest
ters maar inzonderheid schofte taal aanhoor, die de of Amerikanen de leider een len tot de uitzonderingen.
die 'van arote kleinkinderen, grote jongens en meisjes er rood boek in handen, zodat En ook al géén onze kinde- held
teo-onnvor hnn ouders durven iedereen kan zien: dit ziln ren
kunnen de film
Worden wij als ouders tel
kens weer onaangenaam
verrast door acties en reac
ties van onze jongens en
meisjes in spijkerbroek en
short, dan geldt dit voor
de grootouders in nog ster-
n„„, i.-L om ue Kiuueieu een g
rt-'n n.- opooadlng te gaven Ik
niet bewingen. Als lk dat zie (schrijft maal niet
se tjjd veel wfts-
HHB wederzjjds begrip
naar de bioscoop gevraagd, 't Is voor Opa en
Oma inderdaad verbijsterend
wegredene- te zien, hoe de methodes
Dan spring ik soms ineens opa) heb ik zeer dikwijls ren uit het leven), als er waarmede zij hun kinderen
ln de bres voor mijn zoon, schuldbesef in mijn ziel en een goede film draait, en al hebben opgevoed, nu ten
mijn schoondochter, die zich denk: wanneer ziet de we- doen zij veel aan sport (wat enenmale falen, hoe de kin
tot het uiterste inspannen reld nu aan mij, dat ik een op zichzelf toe te juichen deren
de kinderen een goede vreemdeling op aarde ben is)in de geweldig brui-
geslacht tussen. Een
slacht dat bewust twee
wereldoorlogen heeft mee
gemaakt. Uit hén is deze
recalcitrante jeugd voortge-
komen. Hier liggen ze voor
mij: een brief van een 72-
jarige Oma en een van een
76-jarige Opa. Al ben ik
zelf nog niet tot de waar
digheid van het Oma-zijn
opgeklommen, tóch kan ik
deze lieve. Godvruchtige
ouden zo goed begrijpen
Hoewel niets van elkaar
Opa vervólgt dan zfln brief sende stroom van deze tijd gezin thuis is
En tóch, tegen alles ln
uit liefde voor mijn kinderen, over de jonge mensen van staat er Eén. die
die ruwe, onbehouwen klein- nu, die steeds vragen, hoe waakt, dat ze niet onder- houd. ik het vol: ook déze
kinderen, die me toch óók ver precies ze nu met de gaan. Dit doet Hij zeker als kinderen staan in Zijn hand
lief zijn, door elkaar kunnen wereld mee kunnen gaan en er biddende ouders en groot- palmen gelaveerd.
Maardan dan toch nog in de hemel ouders achter deze kinderen
wordt dat door de ouders al- komen. Ze hebben Donder- staan. Ouders 1
't Is niet zó als de heer
groot- E. te R. mij onlangs schreef,
dat hun geloofsbelijdenis ls:
„Straaljagers en atoombom
men, omdat dit het evan
gelie van de ouders is".
Ouders, die dit evangelie ge
loven zijn mij niet bekend.
Liever dan zo eenzijdig en
lermlnst geapprecieerddagsavonds in de bioscoop ouders, die hen geen wet- overdreven pessimistisch te
Dit ls allemaal voor mijn gezeten, Vrijdags bij een tisch Christendom voorleven, doen, houden wij, groot-
wetend, vragen beiden mij hart dat op-. ls volgens de voetbalmatch. Zaterdag op maar hen in het leven van ouders, ouders en kinderen
m nun nriPt- vmrtt u mij dokter nlet fQed en toch de Chr. dansclub en zingen iedere dag, zij het dan zéér die gouden lijn in 't oog. die
allebei J J J- »--«-»
hun brief: „Vindt
conservatief?"
logeer ik zo graag bij mijn 's Zondags in de kerk: „daar gebrekkig, tonen dat het le- God door de geslachten heen
"Dat kjnderen Maar het nü op- is de vreemdelingschap ver- ven van vrede en vreugde trekt en zingen van geslaeh-
wjj zijn in vervuld is. als het mèt Chris-
vraag ik mij in angstige be- rt Vaderland". tus verborgen ls in God.
zorgdheld af: wordt onder En Oma, hoe wjjs is dit
hen de grote afval voorbe- TA. JA, schrijft Opa, aan van U gezien, dat U zich niet
reld J alles meedoen en we zijn bemoeien wilt met de opvoe-
toch zulke vreemdelingen, ding van Uw kleinkinderen, kinderen logeert, dat de har-
brief die naar 't vaderland gaan? Inderdaad, dit kan geen ten (die kloppen onder die
de geestelijke adeldom van
dit geslacht kan de jeugd _PA ha.PC1
r, A.M O
vreemdeling op aard'e zijn, vullen met: „of in de plaats
vensernst zgn kostbare van wnpn wnnr «1
te tot geslachte Zijn trouw,
^Ijn roem. Zijn onverwinbre
crachten.
Opa cn Oma, let maar eens
stilletjes op, als U b(j Uw
het Ik
->uder hebben.
schatten verloren gegaan.
Oma schrijft: „Als lk ir
VIT is het eigenaardige -
felle Amerikaanse blouses e
shirts) toch heus niet leeg
koud zjjn voor God. En
waarvan bij de nu opgroeien- van eeuwig
de kerkelijke jeugd niets, tijd door Gods gramschap
dan ook niets blijkt, brandt".
het gezin van mijn getrouw Opa zet zichzelf allerminst Hierop laat Opa volgen middelbare jaren dat, als zich vreemdeling voelen op
de zoon logeer, bid ik haast ip een voetstuk, want hij be- .Vindt U mij erg ouderwets? - -
gedurig om zelfbeheersing gint zijn brief met het vol- het zij zo".
ten einde mij niet te mengen ?ende: „Voor zaken ben ik Nee, Opa, dat vind ik U gunste van het kind kan c
in de opvoeding, in gesprek- duizenden malen ln Den niet, en de Oma, die mö deze slaan, zodra Opa of Oma
aarde. Deed U dit. toen U
ten zeventien was? Denk eens
Margarltha.
prachtige exemplaren vallen er
soms te bewonderen, overladen
met een dichte sluier van sneeuw
witte bloempjes. Een enkele maal
zien we ook een lichtblauwe
variëteit.
Het is een klokjesbloem (Campa
nula). die in de groei-, en vooral in
de bloeitijd heel veel water moet
hebben. In het warmst van de tijd
en met name als ze dan voor een
zonnig raam staat, (of, wat meer ge
zien wordt, hangt) moet ze wel twee
of drie kee.r per dag een flinke hoe
veelheid water op het schoteltje,
liefst een diep exemplaar, hebben.
Gedurende vrij lange tijd zal ze dan
haar bloemenpracht tentoonstellen.
Als de bladeren tot lichtgeel ver
kleuren is dat een bewijs, dat ze te
weinig water krijgt. Na de bloei moet
men de Ster wat rust gunnen, door
minder water en geen mest te geven.
Snij dan de stengels tot ongeveer 3
a 4 centimeter boven de potrand af.
De afgesneden stukken kan men
gebruiken om nieuwe planten te
kweken. Topeinden van ca. 8 cm zet
men in luchtige potgrond. Een stuk
of wat langs de rand van de pot
geven straks weer een mooie volle
plant.
's Winters moet de Ster van Bethle
hem in een koele kamer staan. Men
geve haar dan niet meer water dan
genoeg is om de aarde niet geheel te
laten uitdrogen. Tegen Februari de
plant insnijden tot even boven de
potrand, warmer zetten, meer water
geven en geregeld bémesten. De grond
moet los, luchtig en voedzaam zijn.
