Land
van
en...
iang
toverij
e mensen
TRAFFIC
Nijpend ruimtegebrek in de
studio te Bussum
BOSCH
VRIJDAG 27 MEI 19S5
Over oerwoud en zee: 1200 kilometer
Het heidendom houdt zich nog altijd schuil
het zuiden van Nieuw-Guinea
in
(Van onze redacteur mr J. J. Wenlink)
jyjEER DAN twaalfhonderd kilometer moet men
vliegen over wild land, eer men van Sorong
uit Merauke bereikt. De menselijke vestigingen
zijn zo weinig en klein, dat men ze uit het vlieg
tuig niet opmerkt- Als men urenlang over deze
wildernis heeft gereisd, begrijpt men iets van het
probleem van Nieuw-Guinea. Hier heeft men geen
grote steden om op terug te vallen, zoals in het
vroegere Nederlands-Indië. geen vruchtbaar cen
trum als Java was. Hier heeft men bijna geen
schepen om voorraden aan te voeren. Men is aan
gewezen op schaarse en langdurige verbindingen
met het moederland voor elk onderdeel, dat men
nodig heeft. Als men deze verlaten uitgestrektheid
beschouwt, begrijpt men welk een reusachtige taak
Nederland op zich genomen heeft. Doch tevens
krijgt men eerbied voor hetgeen er vooral in de-
laatste twee jaren is verricht.
Ver het land in dringt de Etnabaai. Het was hier, dat vorig jaar de Indo
nesische infiltranten landden en strooiende met de meest bezwarende
papieren en documenten het binnenland indrongen, terwijl de angstige
bevolking wijd en zijd de vlucht nam. Pas toen de oorlogsschepen en Ca-
talina's verschenen, kon men het vertrouwen in ons gezag herstellen. Men
vraagt zich af of de bescherming van zulk een lange kustlijn afdoende
verzekerd kan zijn door de enkele oorlogsschepen die wij hebben, ook
al zullen zij binnenkort worden bijgestaan door nieuwe vliegtuigen.
Natuurlijk kan men op zulk een kust
nooit een infiltratie voorkomen, omdat de
Indonesische eilanden dicht in de nabij
heid zijn en het mogelijk is. des ni
de overtocht per prauw te maken. Aan
de andere kant: als wij geen infiltratie
voorkomen kunnen, zijn ook de infiltran
ten niet in staat te verijdelen, dat onz«
mariniers aan land komen. Wie hier in
filtreert, raakt geïsoleerd door oen
en moerassen, omringd door een vijan
dige bevolking, die vorig jaar menige in
filtrant heeft opgeruimd. Men kan dan
slechts wachten tot de mariniers hen in
rekenen cn voor verder onheil behoeden.
ZEE EN BOMEN
Nu
wolken bedekt oerwoud gaat de vlucht,
soms volgt zij de kustlijn. Telkens ziet
men het blauwe zeewater afwisselen met
een schitterend groen mozaiek van
raalriffen. Nu en dan ziet men ver 01
de scherpe scheiding van het blauwe
water en het bruine modderwater
een grote rivier.
Na uren vliegen ziet men de huizen,
de rivier en de steiger van Merauke, het
zuidelijkste punt van ons grondgebied.
Meer dan 700 km oerwoud en bergland
scheiden het van de hoofdplaats Hollan-
dia.
Het betrekkelijk dicht bij de Austra
lische grens gelegen Merauke is nooit
Japanse handen geweest. De gehele oi
log door heeft hier de Nederlandse vlag
gewapperd. Maar de strijd heeft hii
sporen achtergelaten. Merauke we
belangrijke luchtbasis voor de Amerika
nen en de Japanners hebben het zwaar
gebombardeerd, zodat er van de voor
oorlogse huizen slechts een viertal is
overgebleven. Helaas: zeggen de bewo
ners, die gaarne in een nieuw huis willen.
De huizenbouw is echter een probleem,
evenals overal elders in Nieuw-Guinea.
De passanggrahan, waar we overnachten
moeten, is een gloeiend hete quonsett.
Een nieuw gebouw is uitgezet, maar de
toestemming voor de bouw is nog niet
ontvangen. Merauke heeft echter 'n mooi
nieuw hospitaal en wie het nog staande
oude houten bouwsel aanschouwt, waar
in vroeger het ziekenhuis gevestigd was,
kan niet anders dan blij zijn over de
snelle vooruitgang.
Als men dit hospitaal vergelijkt met de
blikken bouwwerken, waar in andere ste
den zustere en doktoren hun prachtig
werk moeten verrichten, is het te hopen,
dat men spoedig in staat zal zijn ook de
andere steden te helpen. Langer dan en
kele jaren zal dit echter niet meer duren.
MALEISE PREEK
Merauke, dat gezellig is gelegen langs
een brede mulle weg, heeft de laatste
tijd zijn bomen moeten afstaan, die wer
den gekapt voor de aanleg van telefoon
draden. Het plaatsje heeft in de avond
uren electrisch licht, doch water moet
men nog putten of uit regenbakken
scheppen. Er is een kerkje en er zijn
grote gebouwen van de r.k. missie.
Ook is er een primitieve protestantse
kerk en als men vroeg in de Zondag
ochtend het smalle wegje inwandelt
dat daarheen leidt, hoort men op grote
afstand reed6 duidelijk woord voor woord
de Maleise preek. Zonder gebruik van
een geluidsversterker preekt de pendita
niet alleen voor zijn gehoor, doch voor
een wijde omtrek. Voor het gebouw ziet
men evenals in Nederland een flink aan
tal fietsen. Het gehoor bestaat uit Am-
bonnezen, Indonesiërs en Papoea's. De
vrouwen zitten voorin, de meeste in lange
zwarte jurken. Met diepe eerbied volgt
men de preek, waarin men telkens het
woord Jesoes Christos hoort. Een meis
jeskoor zingt zacht soms bijna fluisterend
een lied.
Na afloop van de Maleise dienst heb
ben de enkele Nederlandse gelovigen een
leesdienst georganiseerd. Slechts eens in
de zoveel weken komt er een predikant
Merauke heeft nog vele problemen, o.a.
de weg naar de haven, die op den duur
door de rivier wordt weggespoeld en die
onlangs zo groot gevaar liep, dat men
zwaargewapende Hollandse jongens
per vliegtuig werden aangevoerd.
Deze twintig man waren in staat om
door hun verschijning alleen de rust
LANGE MENSEN
De Papoea's in Merauke zijn van zee
verschillende rassen. Dc eigenlijke be
woners van de omgeving zijn de Marind
Anim, lange wat indolente mensen
Semietische gelaatstrekken. Sommigen
zijn zo lang, dat zij op de Europeai
die in hun oog slechts belachelijke vre
den zijn, neerzien. Deze stam was vrot
berucht wegens het koppen-snellen, rr
voor de oorlog is hieraan op verzoek
Australische regering hardhandig
einde gemaakt. Het schijnt dat hierdoor
tevens een einde is gekomen aan
energie.
Men is het er over eens dat de
de laatste jaren dreigde uit te ste:
Vooral de Spaanse griep heeft in 1920
En hier ioat zullen hier voor mensen wonen? Dat is ook voor tie
kenners van Nieuw-Guinea nog een vraag. Een luchtfoto van een der
nederzettingen in de nog vrijwel onbekende Baliemvallei.
Van de Wisselmeren naar Merauke aan Nieuw-Guinea's zuidkust is een
flink eind vliegen. De harde Zuidoosten winden hebben er het strand
omgevormd tot een miniatuur duinenrij. Hier staan, verspreid, de
armoedige huisjes van de Marinds.
ontzettende slachtingen aangericht en
daarop zijn andere epidemieën gevolgd.
Internationaal is een onderzoek ingesteld
naar de oorzaken van dit uitsterven en
een uitvoerig rapport is uitgebracht, doch
kenners missen hierin conclusies en re
medies. Zeer uiteenlopend zijn de getal
len, die ons gegeven werden betreffende
de vroegere en tegenwoordige sterkte van
deze stam. Volgens de missie is men over
het dieptepunt heen, doch anderen zijn
minder optimistisch. In Hollandia is men
hoopvol gestemd omdat in dorpen, waar
tot sociaal werksters opgeleide Papoea
meisjes werken, de toestand aanmerke
lijk verbetert en de kinderen niet meer
sterven, doch gezond en dik worden. Dit
aantal dorpen is nog niet groot, doch zij
vormen een voorbeeld, dat aanslaat en
hoop geeft voor de toekomst.
Als men uit Merauke een hobbelig bln-
nenwegje door de moerassen volgt, komt
men bij een aardige kampong, die door
pater Verschueren is gesticht. De huizen
zijn er netjes en staan ordelijk. Er is
vervallen kerkje en een kerkhof met
meters hoge kruisen en namaak graf
stenen van hout.
Ondanks de jarenlange bewerking door
de missie houdt de bevolking een or
gronds heidendom vol. Kinderen krijgen
het uitdrukkelijk insigne op school en
zelfs op de internaten niets los te laten,
van hetgeen er in stilte gebeurt. Men
spreekt van orgiën doch er komt weinig
los, want wie zijn mond voorbij praat,
sterft dikwijls op geheimzinnige wijze.
Maar men moet het succes der predi
king op Nieuw-Guinea niet afmeten
enkele tientallen jaren. Als men verder
rijdt door verwaarloosde klappertuii
komt men bij de schamele onooglijke
hutten aan het strand, waar oude vrouw
tjes als enige maaltijd wat schelpen met
inhoud bakken op een klein houtvuurtje.
Enkele Marinds drijven runderen voor
zich uit. Zij behoren echter aan iemand
anders. Klappers worden nooit geplukt.
Men oogst wat er op de grond valt en
Chinezen hebben dc opkoop in handen.
Waarom zouden de Marinds ook werken?
Sago groeit in de bossen. Nu cn dan
vangt men een vis of een schelpdier cn
klappers vallen vanzelf op de grond.
OOE HIER TOVERU
Heel anders zijn de Moejoes. die uit het
binnenland komen. Deze mensen, vrij
kort van stuk, zwermen overal uit en
zoeken werk. Een Moejoedorpje dat wij
bezochten, zag er goed onderhouden en
ordelijk uit. Zij behoren tot de energiek
ste Papoea's aan de Zuidkust. Onder hen
doet de toveYij groot kwaad. Wie wat
verklapt sterft op geheimzinnige wijze.
Het is een wonderlijk gezicht op de
scholen der missie de kleine Moejoe-
jongetjes en de lange Marinds door el
kaar te zien spelen. Vreemde bezoekers
menen dat kinderen van geheel verschil
lende leeftijd in één klas zitten.
dc hoognodige verbetering van de bin
nenwegen moest opgeven om een drei
gend onheil te voorkomen.
INDONESIËRS
In de vijftig jaar van zijn bestaan is
al heel wat geprobeerd om de plaats
tot bloei te brengen. Voor de oorlog is
ïn groot veeteeltbedrijf en paarden
fokkerij begonnen, die doodgelopen is,
nog altijd ziet men in de omgeving
kudden Bengaals vee. Katoenaanplant en
andere ondernemingen waren evenmin
iucces. Daarentegen slaagden duizen
den Javaanse kolonisten er in, op sawahs
grote voorraden rijst te telen. Na de
souvereiniteitsoverdracht trokken de
meesten weg. Men zegt dat sommigen
terug willen, maar niet mogen. Nog altijd
jn er Javanen die rijst verbouwen, zelfs
er een heel typisch Javaans dorp met
Zijn deze mensen een bedreiging
voor de veiligheid? Van de kant van
het gouvernement maakt men er zich
weinig zorgen over, evenals over de
Indonesiërs, die belangrijke betrek
kingen bij de diensten vervullen.
Zelfs acht men geen gevaar aanwezig
nu de landmacht vertrokken is en de
kazerne leeg staat. Men acht de po
litiebescherming voldoende en gezegd
moet worden, dat de manschappen er
martiaal uitzien. Een bestuursambte
naar vertelde ons, hoe in de tijd
waarin hij controleur was, in Me
rauke in de woelige jaren van 1946
en 1947, toen er nog duizenden In
donesiërs waren, op een gevaarlijk
ogenblik binnen enkele uren twintig
Merauke is het centrum van de mis-
le. In het hospitaal werken vele Ne
derlandse nonnen. Apostolisch vicaris
is mgr H. Tillemans, een jeugdige fi
guur ondanks de dertig jaren, die hij
de wouden van Nieuw Guinea
heeft doorgebracht. Een bromfiets
ongeluk doet hem nog wat kreupel
lopen. Opgewekt vertelt hij hoe zijn
tegenwoordig ambt hem verplicht nog
meer te lopen dan vroeger. De moei
lijkheid is, dat hij, ervaren woudlo
per, toch niet sprietlopen kan over
wilde rivieren. De jongeren kunnen
dit wel en vergeten soms de overtocht
voor de bisschop wat gemakkelijker
te maken. Mgr Tillemans is een groot
voorstander van een snelle invoering
van het Nederlands bij de bevolking.
Over de practische uitvoerbaarheid
zijn plannen bestaan nogal scher-
je controversen, maar daarover later.
STIJGENDE BELANGSTELLING VOOR TELEVISIE
Bij meer dan 12 uur zendtijd is
nieuwe studio nodig
NEDERLAND telt op het ogenblik 20.000 televisiekijkers en met ingang
van 1 Juli a.s. zal de duur van de uitzendingen per week waarschijnlijk
van 10 op 12 uur gebracht worden. Deze twee feiten demonstreren duide
lijk, dat de televisie in Nederland vaste voet aan de grond heeft gekregen
en van nu af een steeds grotere plaats ook in de Nederlandse samenleving
zal gaan innemen. Nu de televisie de laatste tijd v/eer bijzonder in het
middelpunt der belangstelling heeft gestaan, zijn wij eens met de heer J.
W. Rengelink, secretaris van de Nederlandse Televisiestichting gaan praten.
De heer Rengelink sneed in de eerste' Ten aanzien van de kijkspelen ligt
plaats dc technische problemen aan, diehet in de bedoeling om te blijven putten
thans voor dc stichting bestaan. In de uit het repertoire der Nederlandse to-
itudio te Bussum doet zich reeds een neclgezelschappen. Daarnaast zal het
nijpend ruimtegebrek voelen. Niet min-scenariomateriaal, dat men van de bui-
der dan 90 technici moeten hier werken, tenlandse televisie-instellingen ontvangt,
Wanneer men het aantal tot meer dan
willen uitbreiden, Is een nieuw
studio-gebouw vereist en een groter
apparatuur.
Het plan bestaat driemaal per week
;n nieuwsjournaal van een kwarttier
1 brengen, waarvoor nog een hoofd
redacteur en twee commentators aan
getrokken moeten worden. Het is niet
:eker of de stichting de opnamen zelf
zal verzorgen, of dat een particuliere
filmindustrie (in dit verband is gedacht
Polygoon-Profilti) zeiI worden
gezocht.
Het journaal zal worden aangevuld
met buitenlandse actualiteiten.
Op 1 September a.s. hoopt men over
*n spelerskern van 16 man te beschik
ken, maar dit is bij lange na nog niet
voldoende. In totaal zal men naar schat-
a 50 mensen nodig hebben.
Lange adem
Een ander groot probleem vormen de
scenarioschrijvers. De omroepen trekken
mensen aan, maar het opbouwen
»en „losse staf", die regelmatig voor
de televisie kan schrijven, is volgens de.
oorden van de heer Rengelink een
kwestie van „lange adem", want het
duurt vrij lang, voordat men met de
mogelijkheden en eisen van het nieuwe
medium, dat televisie heet, vertrouwd
geraakt. Tenslotte is ook het bioscoop
publiek, dat naar het projectiedoek zit
kijken, psychologisch heel wat an-
;rs, dan de families, die voor het tele-
siescherm zitten.
Er is een heel ander „beeldrhythme",
rwijl de televisie bovendien intiemer
directer is. Het komt zelfs nu
?ns een enkele keer voor, dat bepaalde
beeldovergangen die filmtechnisch wel
verantwoord zouden zijn, op de toeschou
wer in de kamer een „onmogelijke" in
druk maken.
Reeds meer dan 50 Jaar
Bougie voor
iedere motor
mszlns over het hoofd worden gezien,
ar dit is natuurlijk niet steeds aan
gepast aan de smaak van de Nederland-
kijker. Daarom wil men het oorspron
kelijke Nederlandse televisiespel terdege
sn rol van betekenis gaan toebedelen.
„Op het ogenblik wordt er in de ver-
■hillende secties reeds zwaar gelezen",
aldus de heer Rengelink, die verder
betoogde, dat ook het vinden van be-
rogisseurs zeer moeilijk is
ook al, omdat ons land geen „reservoir"
filmmensen heeft, waarop men even
tueel kan terugvallen!
Amerikaanse speelfilms
Overigens mag de Nederlandse tele
visie in principe wel Amerikaanse (of
andere buitenlandse) speelfilms draaien,
de practijk komt hier niet
veel van terecht. Er bestaat namelijk een
overeenkomst met de Nederlandse
bioscoopbond" om zich zoveel mogelijk
ten aanzien van dit terrein te beperken.
Het accoord houdt In, dat een dergelijk
product alleen op een Dinsdag-, Woens
dag- of Donderdagavond vertoond mag
worden, terwijl men bovendien slechts
één hoofdfilm per 14 dagen mag bren
gen, die minstens 40 maanden oud moet
zijn en niet meer in commerciële exploi
tatie is. Indien de televisie nu bij de
filmverhuurkantoren aanklopt, dan ko
men er nog veel meer technische bezwa
ren op het tapijt, met als gevolg, dat men
vrij dikwijls zonder filmvertoningsrech
ten naar Bussum terug moet. Het geheel
heeft overigens nog een bijzondere ach
tergrond, want de Amerikaanse filmpro
ducers, die het in hun eigen land de
televisie ook moeilijk maken, willen hun
positie niet verzwakken door b.v. bij ons
el van hun standpunt af te wijken.
Maar ook op een ander belangrijk ter-
ïin zijn er haken en ogen. Men moge
Sombere geruchten
uit Lithauen
Van de 13 R.K. bisschoppen, die
Lithauen vroeger telde, is alleen nog
de 90 jaar oude bisschop Kazlmieras Pat-
taroka9 van Panevezys vrij- De overigen
zijn allen verbannen of gestorven, ver-
scheidenen in gevangenschap.
Dit werd meegedeeld in een overzicht
van Elta-press, een Lithause inlichtin
gendienst in Rome, waarin er aan her
innerd wordt, dat in 1940 van de 3 236.000
Lithauers er 2776422 R.K. waren. Hoe
het aantal Rooms-katholieken thans na
15 Jaar Sowjet-bezetting is, is niet be
kend. In totaal zijn er echter ongeveer
500 000 Lithauers gedeporteerd.
Volgens Elta 19 het aantal R.K. kerken
verminderd van 1.202 in 1940 tot 668 op
het ogenblik; het aantal geestelijken van
1.646 tot 741 en het aantal leden van reli
gieuze orden van 1.586 tot nul.
De R.K. pers is verboden, evenals de
R.K. organisaties die in 1940 400 000 leden
telden.
Van de 3 000 R.K. scholen, welke
Lithauen in 1940 telde, is er geen en
kele meer open.
Volgens een raming van Elta zijn er in
de afgelopen 15 Jaar ongeveer 1.200 gees
telijken gedood of gedeporteerd.
Ook de Evangelisch Lutherse kerk van
Lithauen is hard door de Sowjet-bezet
ting getroffen.
„Dennenheuvel" bestaat
halve eeuw
Volgende maand viert „Dennenheuvel",
de vereniging tot verpleging van hoofd
arbeiders ln herstellingsoorden en sana
toria, haar gouden jubileum.
De vereniging exploiteert tot dusverre
twee inrichtingen, t.w. het herstellings
oord Dennenheuvel te Ossendrecht (NB),
hetgeen in '54 werd verbouwd en met 'n
fraaie nieuwe vleugel werd uitgebreid en
het sanatorium Dennenrust te Renkum.
Een jubileumcongres wordt op 3 en 4
Juni te Rotterdam gehouden, waar o.a.
m ontvangst ten stadhuize plaats vindt
i het hoofdbestuur zal recipiëren.
Ht jubileumjaar werd, zoals bekend,
grandioze wijze ingezet door de
schenking van huize Overbosch te Hil
versum. door de echtgenote van wijlen
Sir Henri Deterding.
De doelstelling van de Jubileumcom
missie is dit jaar een dermate uitbrei
ding van leden, donateurs en giften te
'erven, dat ook de exploitatiekosten
deze derde noodzakelijke inrichting
zullen kunnen worden gedekt en zo mo
gelijk de ledenverpleegprijs nog zal kun
nen worden verlaagd. Het secretariaat
van de commissie is gevestigd: Van
Reesstraat 80 te 's-Gravenhage.
Weg die pijn l
En in 10 minuten I
Neem een AKKERTJE
...dat helpt directI
Het interieur van een deel der Bussumse televisiestudioapparaten,
apparaten, apparaten.
met de voetbalautoriteiten in ons land
zo hartelijke betrekkingen hebben,
er be6taat ook nog een internationale
voetbalassociatie, die de sterke neiging
Toch is het so
SUPERIORITEITSWAAN
zeker
zjjn we allen behept
de technische pree
'"PT'
fluistert da
de middele
begonnen zi
rigrnlijk pa» goed
ngen in dit opzicht hebben ge
presteerd kinderlijk prullewerk is. Nu is
het inderdaad waar dat na de 17de
eeuw en in het bjj-
zonder in de laat- f
niok^'ccn Cvlucht
■et!' „T uitvoer
met halan.en 11
wkeurigheid hebben be-
pere beschavingen
hebben opgebracht,
ia toch aan twijfel
iek kon worden verbeterd.
Dat betekent, dat
hun schalen een
gaven bü een
wicht dat
fractie hoger
Maar omdat momenteel de weegschalen
op het programma Maan. kunnen we
on» lieluas niet verder op dit belang
wekkende terrein begeven. Het voor
beeld ia anders sprekend genoeg, want
in het algemeen stellen we ons voor
dat een volk al» bijv. de Babyloniër»
het met de gewichten wel niet zo nauw
genomen zullen hebben en dat het
een of andere grove voorwerp wel
ruimschoots voldoende zal zijn' ge
weest om een ruwe benadering van het
verlangde gewicht te geven. Nu heben
op gewezen
standaard-
en hezaten. Deze «landaarden
bter van betrekkelijk geringe
wanneer niet de balan»en een
nauwkeurigheid vertonen. Vel-
dit opzicht waren de Babylo-
illeahehalve achterlijk, integen-
Bubyloi
rervaardiging
rrgelijke ap-
1 de«tjjd« Tre-
relighcid onbeperkt
den
draden
Steeds fijner
lichter wo.
leed* (lui
akker werden
dan spinrag. Het resultaat: de instru
menten worden minder bruikbaar om
dat de wijzers rusteloos bibberend heen
en weer slingeren als gevolg van de
spontane bewegingen der moleculen,
die hen in voortdurende beweging
houden. Met onze metingen hebben
we dus de grens van de natuur onge-
En
1 lezer nog weten of
inderdaad sltyd gif.
volgende keer.
(Nadruk verboden.)
heeft om rechtstreekse uitzendingen van
belangrijke wedstrijden over de hele li
nie te verbieden. Op dit punt, aldus ver
trouwde de heer Rengelink ons toe. be
staat er bij de televisieleiding wel enige
ongerustheid.
Inmiddels ontwikkelt zich de Euro
visie zeer bevredigend en er zal ook
een einde komen aan de merkwaar
dige toestand, dat men een Neder
lands programma bv. wel in Italië,
maar niet in Twente of Groningen
kan zien; de minister heeft immers
opdracht gegeven tot het bouwen van
nieuwe zenders, die eind 1956'57
gereed zullen zijn.
Internationale artisten
Er is een gestadige groei van het aan
tal programma's, dat internationaal vla
een uitgebreid net van tussenzenders
over heel Europa wordt uitgewisseld,
maar ook hier moet een groot probleem
opgelost worden; er bestaat nog géén
overeenkomst tussen de televisie-coöpe
raties en de Internationale artistenorga-
nisaties over de betaling van artisten,
indien hun prestaties worden gere-
layeerd. Op het ogenblik worden hier
over echter onderhandelingen gevoerd,
zodat de Eurovisie gezien ook de
technische kosten van overdraging
allerminst een goedkoop experiment gaat
worden.
Uit de brieven, die bij de Ned. Tele-
vieiestichting binnenkomen, blijkt ech
ter, dat er bij het publiek een groeiende
waardering en belangstelling bestaat
voor de huidige programma's. De tech
nische kwaliteit van het beeld heeft ook
bijzondere perfectie bereikt; in dit
opzicht kan men geheel met het buiten
land wedijveren. Nieuwe revoiutionnaire
vindingen hangen er niet in de lucht,
kleurentelevisie en alle stereoscopisch©
stereofanische experimenten blijven
totaal onbetaalbaar.
Thans U de Bussumse staf, bestaande
uit regisseurs, cameramensen, décorliou-
ers en toneelmeesters, uitgegroeid tot
man dit is meer technisch perso-
*e| dan er b(j alle omroepen tezamen
erkt.
De heer Rengelink hoopt overigens
m harte, clat de prijs van de tclevisie-
estellen in do toekomst kan gaan
I zakken, waardoor de kUk-dichtheid logi-
jseherwijze moet gaan toenemen. Ook dit
|is een voorwaarde om do Nederlandse
j televisiohezltter voor ziin ƒ30 kijkgeld
I per jaar, dat h(j straks moet gaan bcla-
1 len, het voUe pond t« geven 1
