Schoon
trok
getooide corsobruid
door bollenstreek
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
5
MAANDAG 2 MEI 1955
Foto's van het corso
N. van dei Horst
SYMBOLIEK EN DICHTERLIJKHEID
muzen schuil, negen jeugdige muzikan
ten. die hun instrumenten zo nu en dan
een hartverscheurende toon ontlokten,
om wat meegevoel op te wekken?
De ranke, frisse meid van de volgende
wagen was tevoorschijn gekomen uit een
enorm hart. en ze stond op het punt een I
rode loper te betreden, leidend naar elfjes,
tussen boomstronken. Uit kunstzinnig
oogpunt een geslaagde wagen, en de jury
heeft dat ook weten te waarderen.
Nog mooier vondenwe Lenteweelde,
een toonbeeld van wat met een kleine
wagen wel te bereiken is. Het gerei van
de landman lag hier uitgestrooid op een
kleurig fond. De paarse en gele tulpen,
zomede de hyacinten waren alle van het
soort Golden Harvest, zodat in deze wa
gen een dubbele symboliek schuil ging-
Een juweel van een wagen!
Zwaluwen
Terwijl we nauwelijks bekomen waren
van deze schoonheidsbeleving, trokken
donkerpaarse zwaluwen onze aandacht,
symboliserend de onvermoeide activiteit
van de vakmensen, uitzwermend over ae
gehele wereld om Hollands bruidstooi nog
geliefder te maken. Een meisje in de op-
Bewondering van feestgangers
kende geen grenzen
70 HEBBEN DE HONDERDDUIZENDEN Zaterdag hèt bullencorso weer
„Bruid", staat er eenvoudig op
een rood hart op de zijkant van
deze wagen. Maar wat voor een
bruid! Het is Holland zelf, om
rankt door anjers, en met haar
sluier uitwaaierend over een
trap van hyacinten.
aan zich voorbij zien trekken, langs de lang? weg door de versierde trok. Een hartelijk applaus beloonde de
bollendorpen, onder welhaast ideale weersomstandigheden. En dat laatste veertien miniatuur-boeren en -boerinne-
tt iji i 'ies. die vlaggenzwaaiend naast.de molens
is een punt van zeer groot belang. Hoe de deelnemers zich ook inspannen. de folklore vertegenwoordigden. Vurig
ideeën uitwerken, bloemen kunstig rangschikken, figuranten smaakvol rood vlammende amaryllis op deze wagen
aankleden, als het weer niet meewerkt blijft het allemaal vergeefse moeite, kleurden goed bij het geheel.
En nu een uitbundige zonneweelde toen het corso vertrok een paar
spettertjes regen, voor het in Lisse in ietwat gedecimeerde vorm aankwam,
en verder voorttrekkend onder een wel wat bewolkte lucht, waardoor de
zon geen kans kreeg de temperatuur boven het punt van ..net lekker" te
laten stijgen. De voorzitter van het erecomité, mr Th. M. J. de Graaf,
burgemeester van Lisse. kon dan ook uit de grond van zijn hart verklaren,
dat hij meer dan tevreden was, toen hij het corso op de heenweg door zijn
gemeente had zien gaan.
ge ideeën ook waren, met het onderwerp i klompen met een zeil. die zeven windmo-
hadden ze in de grond van de zaak niet Mens. uitgevoerd in rode hyacinten,
veel meer te maken. Men kan natuurlijk
gasten van heinde en ver op het feest
noden, maar waar blijft dan de grens0 We
geven direct tce. dat het heel moeilijk ts
een grens aan te geven, die iedereen zaï
voldoen, maar het blijft toch een vraag
punt voor volgende jaren wat men met
het motto aanmoet.
Nieuwe koers
De nieuwe koers ln het opsieren van
de wagens, zoals die onder invloed van
de artistieke adviseur, de heer Van Driel
uit Amstelveen, meer en meer gevaren
wordt- is stellig op een goed kompas af
gesteld. Werken met hyacin-tenvlakken
zonder meer behoort nu wel tot het ve>-
leden. Hyacinten geven nog steeds de
grondtoon aan en terecht maar over
tuigend is bewezen, dat het artistiek ge
voel nu beter dan vroeger wordt bevre
digd door met groot vakmanschap opge
maakte bouquetten. fraai uitgewerkte
guirlandes, ragfijne prieeltjes, en va&k ih
kleurencombinaties die het oog verruk
ken en de goede naam. die Nederland
heeft te verliezen op het gebied van de
bloemsierkunst. eens temeer bevestigen.
Het door 't comité aangekondigde
levendig element in het corso bleek geer,
holle frase te zijn. Moesten we vorig jant
nog de opmerking maken, dat beslist meet
aandacht diende te worden besteed aan
de kledij van de trekker-chauffeurs, nu
viel ons slechts één geval op van een
chauffeur-met-een-confectiepakkie-an. en
dat is een hele vooruitgang. De figuranten
waren vorige iaren ook al goed verzorgd,
zodat we moeilijk kunnen beweren dat er
nu een nieuw hoogtepunt viel te noteren
Maar als we het geheel overzien is dt
conclusie toch wel gewettigd, dat de op
gaande lijn in de bollencorao's zich on
weerstaanbaar voortzet en wat dit bete
kent als onpersoonlijke reclame voor het
bloembollenvak, behoeven we voor de
lezers van onze currant niet meer te
schetsen.
Huis
Het symbool van Holland, het Huis van
Oranje, uitgebeeld in het paleis Soestdljk. I
was wel een heel gelukkige opening. De
gekroonde trekker werd gevolgd dooi
een enorme praalwagen, met in witte en
paarse hyacinten het sprookjespaleis uit
Baarn. Van voren werd het paleis afge
sloten met een geel tableau, terwijl he:
sluitstuk werd gevormd door een blader-1
Schelpen in paars en wit, daaronder
ging de volgende tractor schuil. Daarach
ter een majesteuze Neptunus. stappend
uit een enorme rose schelp, een baard van
zeewier en omgeven door zeepaardjes en
in zoete rust verzonken meerminnen. We
hoorden een jongen zachtjes fluiten bij
dit lieflijk tafereel, en hij had gelijk!
Trouw
„Het Land", dat is de titel van deze wagen, en de boerinnetjes en boer
tjes laten er geen twijfel over bestaan, waarop onze volkswelvaart voor
een goed deel drijft. Dat deze kinderen het land zouden hebben, nee.
dat wil er bij ons niet in, rlnarvoor zuigen ze te ijverig limonade door
een rietje
Drie luxe wagens, rijdend onder de na
men Juliana, Bernhard en Hollanas
Bruidsbouquet. lieten zien, dat een goed
ontwerp voor deze klasse het oog zeer
wel vermag te boeien. Vooral de onder
rose ranken verborgen nr 12 spande hier
een sierlijk snoer naar wat nog zou voi- I
Drie herauten te paard kondigden de
komst van Holland, de bruid, aan. Fanta- I
sie-parkiettulpen, narcissen en irissen
maakten van de trekker eën juweeltje, en
wat daar achter kwam deed de toeschou
wers stil worden van bewondering. Een j
helder stroompje met een bruggetje, stille,
witte zwanen met gebogen hals er naast, j
en dan. hoog opgebouwd, de zetel voor os
bruid in al haar stralende glorie. Een
beste keus van ziekenhuisverplegings- j
fonds Nezifo. afdeling Lisse
Rose anjers en hyacinten waren de
bruidstooi van de volgende luxe wagen.
en dan was het alweer tijd voor de dera<
afdeling van het corso.
Tale
Weer zorgde een dichter voor de ope
ning. en wel niemand minder dan Guido
Gezelle. wie de blomme een tale 6prak.
Een saluut voor de (ziéhtbare) chauffeui
in costuum. Maar velen zullen meer ge
let hebben op de echt spuitende fontein
op de wagen, die wel een typisch Aals
meer cachet droeg, getuige de overvloed
aan anjers.
Van liefde brandende harten gingen de
volgende wagen vooraf. De Bruidsschat,
een dicht prieel met witte zijkanten eu
paarse omlijsting, dit alles in hartvorm,
en zes figuranten tussen tulpen in vele
kleuren. Een frisse wagen met een wal
overdadige extra versiering.
Of het toeval was weten we niet.
maar een feit i§ dat het paard een
rrote rol speelde bij de drie volgende
wagens, respectievelijk De Narcis. De
Tulp en De Hyacint. De eerste liet de
edele dieren in snelle cang voortdra
ven. de tweede had het meer In de
statige draf gezocht, passend b|j een
deftige dame met knechten in livrei,
en de derde was uitgerust met gesty-
leerde paarden, die de aandacht niet
afleidden van het melsJe. tronend
voor een zeer fraaie hyacint.
Een novum was het voorbijrijden van
een met gladiolen versierde wagen, die
voor het eerst zo vroeg in bloei waren
getrokken.
Dromen
E#n dromerige sfeer hing om wagen 23.
Tuin der Dromen. Stel u voor een tuin
onder maanlicht, een stil vlietend
stroompje, mot een bakstenen brugje er
Over welvend, en dan precies op de goe
de plaats twee sierboompjes. die het net
werk van hun kronen torsen als bloem-
Hobbelen
Hobbelpaarden met vele bruidsjonkers
I was het idee van een Leidse drankfirma.
de halve kruik als zetel voor het meisle
was goed gevonden. De Bruidsfoto kwam
jop het nippertje aan de start en kon in
I een corso als dit ook moeilijk worden ge-
jmist. De figuranten, in casu de bruids-
meisjes, waren in alleraardigste blauw ge-
i streepte Jurkjes gekleed,
i Een maan boven tot rusten nodende
I brede banen gele en paarse hyacinten was
de uitwerking van de rustcLroom van een
Leidse matrassenfabriek. De gemeente
Hillegom kwam daar heel fleurig achter-
Gerei van de landman, uitge-
voor een meisje van het
land onder bloeiende forsythia,
kan men zich een beter beeld
van „Lenteweelde" voor
stellen?
aan .met haar wereldbol, omgeven door
de vlaggen van vele landen en met een
grappig boerinnetje, met haar hoofdje net
piepend uit die bol. Met forsythia en bloe
sem was hier veel schoons geschapen. Als
toegift kwamen de spoorwegen dan nog
met een niet op het programma staande
D.E.-trein, volledig bemand en met echt
personeel er voor en achter, een goed
staaltje propaganda.
Deze wagen „Holland de bruid", van de afdeling Lisse van Nezifo, wc
een juweeltje en verwierf dan ook terecht de wisselbeker voor de
mooiste kleurencombinatie.
De op deze praalwagen aangebrachte slagzin spreekt wel voor zichzelf.
De Spoorwegen behaalden er een eervolle vermelding mee.
forse neus. en daarachter het bruidspaar,
vreemd uitgevallen koppen op drankfles
sen- We hebben ons laten vertellen, dat
het vrouwelijk lid van dit echtpaar met
geknikt hoofd de H.B.G. dreigde te ver
laten. maar op het laatste moment bracht
een ijzeren staaf uitkomst.
Eenvoudig kwam de gemeente Lisse
uit de bus met een molen in bruidstooi.
1 meer degelijk vakmanschap dan fris
idee Bloemengroet. van V.V.V. Hillegom.
had het inderdaad in een overdaad aar,
bloemen gezocht, met een bouwsel er bo
ven waarvan de betekenis menigeen ont-
ging.
Gasten
Dat men het. zoals In de aanhef ver
meld, ver kan zoeken bl| een Hol
landse bruid bleek bij de opening van
het vierde deel. uit de wagen Oosterse
Gasten. Toch geloven we. dat deze zo
maar uit de lucht vallende ideeën hel
b|j het publiek goed doen. De statige
olifant, compleet met kornak en aap,
de exotische maharanl mat haar scho- I
ne hofdames, en niet te vergeten de
baardige Sikh als trekker-chauffeur
lieten niet na de gewenste Indruk te
geven. Een mooi staaltje vakman- i
schap. zo'n trekker. In de bulk van de
olifant bevond zich een persoon, die
Indische muziek op platen ten gehore
hrarhl Die platen waren speciaal af
gestaan Hoor de Indiase ambassade.
Dé finishing touch waa een klein oli-
Waar zijn de bollen
Een eindeloos voorstromende
mensenmenigte. Een dicht op
eengepakte massa autobussen
en auto's. Fietsers, wanhopig
zoekend naar een gaatje om
door te glippen. Zo zag het er
Zaterdagmiddag tijdens 't bol-
lencorso bij Keukenhof uit. Om
precies half vier zagen we daar
een Engels sprekende heer.
Hij klampte ons aan en de ban
ge vraag ontglipte hem: „Mijn
heer, hoe kom ik bij de bloeien
de bollen. Waar zijn ze toch?"
v-
Expositie praalwagens
gematigd succes
Over het aantal bezoekers aan de ex
positie van praalwagens, die Vrijdag voor
het eerst in de geschiedenis van het bol-
Iencorso is gehouden, mag het comité
niet hard mopperen: vierduizend mensen
hebben de moeite genomen naar de Liscer
H B O -Hallen te komen om vast een voor
proefje te nemen. Nu werkte 't weer ook
niet mee om dit idee tot een doorslaand
succes te maken. De grote warmte maakte,
dat heel wat bloemen hun kelken lieten
nangon en dat maakt de aanblik van het
corso zelf er natuurlijk niet beter op. Hoe-
I wel in de twee hallen werd geëxposeerd
was de ruimte nog te klein, in de one hal
stonden de wagens te dicht op elkaar.
Men had er wijselijk van afgezien da
figuranten op de wagens te plaatsen, wat
eerst wel de bedoeling was. Maar dit zou
tot resultaat hebben gehad, dat deze arme
Heden Vrijdags van twaalf tot twaalf en
's Zaterdags van tien tot zes op hun fraaie
zetels hadden moeten verwijlen. En dat
is wel een beetje teveel gevraagd
Bij warnaar en Co te Sassenheim hangt een Delfts Blauw bord aan de
muur. Nee, mei zo'n bordje tn de kamer, maar een gevel met bloemen!
Voor deze prachtige uitbeelding van de voedseldropping in 1945 konde
de jury de eerste prijs toe in de afdeling gevelversieringen.
