Wij lazen voor de Boekenweek:
„Ik speel Am. sergeant in de
Zuidkoreaanse
film"
Krantenstaking in Londen: nu heerst
het Grote Zwijgen
EB
7
DONDERDAG 31 MAART 1955
WAT IS ER TE HUILEN
Een halve dag zwoegen voor
15 seconden rolprent
(Van onze correspondent
Alfred van Sprang)
SEOEL Korea
HET CAPITOL leeft weer. In de
kale, vochtige gangen en de ven
sterloze zalen van het in de oorlog
volkomen uitgebrande parlementsge
bouw echoën stemmen en voetstap
pen. Een meisje in een steenrode
mantel stapt over een hoop puin en
loopt de trap op. Twee mannen dra
gen een met een berglandschap be
schilderd doek naar binnen. In een
vensterbank zitten een paar soldaten
met gecamoufleerde helmen op een
sigaret te roken. Van boven klinkt
zwaar gehamer. De oorzaak van al
deze activiteit in het anders uitge
storven gebouw is de Koreaanse film
Tot die dagwelke gedeelte
lijk in de ruïnes van het eens zo trot
se Capitol opgenomen wordt.
De grote feestzaal op de tweede ver
dieping, waar kolossale spiegeld, een
monumentale lichtkroon en een druk-
bewerkt plafond nog aan betere dagen
Acteur van Sprang
Een Koreaanse filmmaat
schappij is in en om Seoel bezig
met de opnamen voor de film
Tot die dageen semi-docu-
mentaire oorlogsfilm, welke de
kameraadschap en samenwer
king van Koreanen en Ameri
kanen in beeld wil brengen.
In deze film speelt Alfred van
Sprang de rol van een Ameri
kaanse sergeant, die met de
testanten van zijn compagnie
tracht de eigen linies te berei
ken. Op die tocht door de ber
gen ontfermt hij zich over een
Koreaans jongetje, dat hij in de
armen van zijn dode moeder
aantreft.
In bijgaand artikel beschrijft
hij 'n opnamedag uit deze film.
i in een oud. zwart pak. Dan bren-
hem naar de set. De vreemde men
de felle lichten overdonderen hem.
Maait 1955.1 An&stig verbergt hij zijn gezicht in zijn
I moeders rokken.
..Kom, Kangzegt zijn vader.
„Hij moet even wennenverzekert
zijn moeder.
Kang wil voorlopig echter niets van me
weten. Het is geen wonder. Ik zie er nog
al afschrikwexkend uit met mijn stoppel
baard en mijn zware make-up. En mijn
vuile uniform (die evenals de rest van
de costuums en de andere attributen op
gisseur.
„Okay...."
„Camera.
..Actie.
Het gezoem van de camera is het enige
geluid. Het duurt echter niet langer dan
vijftien seconden.
„Stopcommandeert de regisseur.
„Okayrapporteert de cameraman.
Een zucht van opluchting ontsnapt. Een
halve dag zwoegen heeft vijftien secon
den film opgeleverd. En de volgende
scène kost evenveel inspanning. Daarin
moet kleine Kang namelijk huilen. Hij ia
nu echter zo aan de mensen en de om
geving gewend dat hij niets anders doet
dan lachen en 6pelen. En slechts met de
allergrootste moeite kunnen zijn vader en
moeder hem er toe brengen een paar
tranen te produceren. Het is dan even
herinneren ia in een filmstudio her
schapen. Vcor de gebroken vensters zijn
zware doeken gespannen om het dag
licht en de kou bbifèn te houden. In
het midden van de zaal is een dec-1 van
een Koreaanse hut gebouwd. Er omheen
-staan grote en kleine schijnwerpers (van
Russisch fabrikaat). De vloer is bedekt
met een wirwar van electrische kabels en
schakelaars. Tientallen mensen lopen
schreeuwend en druk-gesticulerend door
elkaar. In een hoek zitten zes mannen in
Amerikaanse uniformen om een kleine
potkachel en slurpen gloeiend-hete koffie
uit oorloze kopjes. Een Koreaan met een
zwarte ski-pet op geeft aan de hand van
'n tweetalig (Engels en Koreaans) manu
script aanwijzingen voor de volgende op
name. Een politie-agent kijkt door de
open deur ietwat verwilderd toe.
HUILEN
Er ontstaat beweging.
De schijnwerpers flitsen aan Een ca
mera wordt van onder een bruine leger-
deken tevoorschijn getoverd.
Londense correspondent)
'R KAN GEEN STAKING zijn
in dit stakingslustige land. of
de kranten schrijven er over. Maar
nu er een krantenstuking is, zwij
gen de bladen in alle talen. Nogal
logisch, zult u zeggen. Natuurlijk,
maar deze logica demonstreert wel
duidelijk hoe vreemd, onwezenlijk
haast, een millioenenstad als Lon
den is zonder zijn pers.
De krantenstaking is een ramp.
vooral in Engeland. De anders zo on
aandoenlijke Engelsman wordt er door
uit zijn evenwicht gebracht, want
zonder zijn krantje moet hij onbe
schermd de wereld tegemoettreden
's Morgens en 's avonds stromen mil-
lioenen werkers naar en van de me
tropool, de vrouwen vaak gewapeno
met een breiwerkje, de mannen met
dé krant.
Het Grote Zwijgen heerst in al'.e
treincoupé's, In alle bussen, in alle
Undergroundtreinen. Het ochtendhu
meur wordt verborgen achter de krant.
Achter die krant verberat de Londe-
naar zijn persoonlijkheid, evenzeer
als hy die opznbaart. want aan de
naam van het blad kan men zijn po
litieke. ja, vaak zelfs zijn religieuze
gezindheid herkennen. In het Noor
den, in het goede Lancashire of
Yorkshire, houden de mensen ervan
een gezellig babbeltje met elkaar le
maken om de vaak eentonige reis t
korten. Maar de Londennar is zwijg
zamer, meer in zichzelf besloten. Dit
het regent of dat de zon schijnt weet
hy, en politiek te bespreken in een
openbaar vervoermiddel getuigt van
slechte smoak. En bovendien: uiie t"
een grote stad. is zijns broeders hoe
der? Dus zwijgen. En om niet ge
dwongen te worden met een lege.
nietszeggende uitdrukking op het ver
veelde gezicht naar het even verveel
de /ysiondmie van de overbuurman te
kijken, wordt de krant ontvouwd,
waarachter men schuit kan gaan m
reële en toch niet-zijnde pers. Mor
schuifelt als altijd de coupés cn i«
bussen binnen, zonder haast, gedisci
plineerd. En men staart naar elka v.
verbaasd, dat ook die èndere Londe-
naar een gezicht heeft. Men blikt 'r
blauw of bruin, flets of blik
semend,
van gedachten t
in. Maar omdat
in die wereld t
leest er een wereld
i zorgen en vreugde
len bevreesd is zich
verdiepen of do
nieuwsgierige ogen
wendt men de blik
vol interese de bo-
bekij-
ireld.
wijkplai
5 is ineens opgelo«»
rereld
prijs te gev
verlegen af.
dem of de reclamebiljetten
ken. Echter, om een uur lang
die tijd is men met reizen in Londen
gauw kwijt een reclamebiljet te be
studeren, is van zelfs de meest be
langstellende te veel gevraagd. Dan
spreekt iemand het verlossende woord:
Ion dense cocktail
de bootrace, de Grand National, de
voetbalpools, het televisieprogramma
van de voorgaande avond, en dank
baar gaat „men" er op in, schuchter,
aarzelend nog. maar toch gretig de
strohalm grijpend die een uitredding
biedt uit het zelf-opgelegde isolement.
En zo hebben we het ongelofelijke
kunnen beleven, dat de Londenaars
tijdens de dagelijkse reis naar en van
het werk met elkaar spréken, ja, men
mag wel zeggen: elkaar ontdekten.
Buurmans-Jantje-met-dc-mazclen Mrs
Smith's-nieuwe hoed. de uitbottend :-
lenteknoppen, opeens waren de alle
daagse onbenullig- en nuttigheden be
langrijk geworden. Ineens was hel
scherm. dat de één van de ander
scheidt, dat krantje, weggevallen. In
eens moest men, onder de druk der
omstandigheden, de kunst der trein-
conversatie betrachten. En dat won
der werd bewerkstelligd door 700
electriciëns, die het machtige rader
werk van Fleet Street hadden stilge
legd. Vreemde, onwezenlijke wereld
OP STRAAT
Vreemd ook was het dagelijkse
straatbeeld van Londen. Geen
roep van krantenverkopers meer,
geen racende krantenauto's, geen
met kranten gewapende massa's.
Als rampzalige, levensmoede ster
velingen stonden de duizenden
krantenverkopers aan de straat
kant, zwijgend naast hun lege stal
letje, als een zwijgende, en toch
welsprekende aanklacht tegen de
barheid van een nieuwsloze
reld. Beleefd als altijd hadden zij
op hun „headline Placards"
schreven, inplaats van de laatste
moord of de uitslag van de boot
race: „Sorry, no papers". Verwij
tend keken zij naar de tijdschrift
kiosken. die beter zaken dan ooit
deden. Een kioskcigenaar merk
te met voldoening op. dat hij in
drie uur tijds evenveel tijdschrif
ten verkocht had als anders in drie
dagen.
Vreemd was eveneens de Zondag
Alleen al In Londen bedraagt de ge
zamenlijke oplaag der Zondagpers z8
millioen exemplaren. Zij zijn de enue
bladen die thuis bezorgd worden. Nu
geen ontwaken met 'n pittige moord-
stor.v van de „yellow press" of ëen de
gelijke verhandeling over het vak
verenigingswezen en de morele ge
rechtvaardigdheid van de waterstof
bom in de ..fashionable press". Niets
dan de Zondagse kerkgang door 1 10
deel van de 50 millioen Britten en ge
morrel aan de auto of gescharrel n
het tuintje van het thuisblijvende
9 10 deelSombre dimanche" zo
als de Franse song-schrijver zei.
Maar in Fleet Street werd er even
hard gewerkt als altijd: het nieuws
bleef binnenstromen, de reporters
bleven hun verhalen schrijven, de re
dacteuren bleven het nieuws bewer
ken. Want. mócht het conflict tussen
dagbladdirecties en electriciëns wor
den opgeheven, dan moesten de per
sen in staat zijn binnen het uur mil-
lioenen kranten uit te braken voor
een nicuwshongcrige millioenenstad.
de hoofdpersoon van jong meisje tot rijpe
vrouw is met veel begrip zeer zuiver en
psychologisch jui«t getekend. Uitgave
N.V. Leopold, Den Haag.
Geestelijke vrijheid
VTOOR DE ZONDAGMIDDAGCLUB van
de afd. ,,'s-Gravenhage en Schevenln-
n" van de Vereniging van Vrijzinnige
ervormden in Nederland" hield dr P.
ausing «en viertal lezingen n.a.v. zijn
boek „De mens in de knoop". De Haagse
predikant ds C. Aalders introduceert r.u
het tweede boek „De geestelijke
'vrijheid en haar geschenk"
(ui'.g. A W. Sijthoff te Leiden) met o.m.
de opmerking, dat dr Clausing het hele
apparaat van zijn natuur-wetenschappe-
lijk geschoold intellect bereid is aan te
wenden ii\ zijn worsteling met de moei
lijkheden rondom de religieuze aspecten
van het menselijk bestaan Achtereenvol
gens wordt gehandeld over de geestelijke
irijheld. Mysterie en God. de bijbelse
God en Jezus Christus en het geschenk.
Moge het voor de moderne mens moeilijk
zijn de taal der Kerk te verstaan, voor da
kerkelijke mens Is het o.i. niet steeds ge
makkelijk om Clausing te volgen On
danks diens waardering voor Calvijn (blz.
60) zal de leerling van deze Hervormer
zich niet steeds kunnen vinden ln de hier
geboden beschouwingen, hoe interessant
en boeiend deze soms ook zijn. Zo gevoe
len wij bezwaar tegen de onderscheiding
„fundamentele feitenbelijdenis" en „tra
ditionele woordbelijdenissen". Trouwens
vanuit het Evangelie menen wij tot een
andere beschouwing van de geestelijke
vrijheid te moeten komen. Of hebben wij
dr Clausing misschien niet begrepen?
Boodschap der genezing
TTIT IS EEN BIJZONDER BOEK van
prof. dr J. L. Koole „De boodschap der
genezing" (Uitgave Kok. Kampen) dat
van harte kan aanbevolen worden aan
allen, die met de zaak van de genezing
op het gebied van doen gehad hebben.
Het optreden van Zaiss is nog niet in ons
land vergeten. Maar we worden hier op
schriftuurlijke en pastorale wijze volledig
georiënteerd in deze moeilijke materie.
Reeds eerder heeft dr Koole over deze
zaken geschreven. Hier wordt de gehela
stof opnieuw aan de orde gesteld. Het is
volkomen leesbaar, ook voor de meest
envoudige gemeenteleden. Hier is schrif
tuurlijke onderwijzing en volkomen ver
woorde discussie ook met dokters,
r bijzonder heeft ons getroffen de
e uitleg van vele schriftplaatsen, het
wel niet anders te verwachten van
deze begaafde exegeet.
Op avonluur in Abeseir.ië
Twee Koreaanse soldaten in eet
aardige opname uit de film
„Tot die dag".
de zwarte markt gekocht is) ruikt verre
van fris. Het eist dan ook heel wat ge
duld en overredingskracht om hem te be
wegen naa^t me op de vloetr te komen
liggen. Maar zodra zijn moeder aanstalten
maakt om hem alleen te laten barst hij
in een krampachtig snikken uit. En loopt
Wees blij met ons
de
verschenen bundel met Paasverhaleo.
iWees blij met ons. want Pasen is het
GEDULD feest van het onverwachte. Ingeleid door
Het is al half twaalf. En er is nog geen'ds F. H. van Aalst uit Assen, geven
meter film ogenomen. Alles bij elkaar twaalf verieilers uiting aan hun vreuy
liggen we al anderhalf uur op de ijskoude]de over Pasen. De vertellers zijn: da C.
vloer van de tochtige studio. Kang is'A. Elink Schuurman, mevr. M. J. D. Hal-
ocn'er nog steeds niet te bewegen zijn bertsmaBlanson Henkemans. R. Oostra.
rol te spelen. Voor de zoveelste maal pre- mevr. J. C. E. van NieropDe Jong, C.
beert men met vereende krachten omWilkeshuis. Annie van der Vaik. mevr
hem tot reden te brengen. E. LindenbergCallenbach. Anna Hers,
:egt zijn vader (die Marchien Eising. mevr. Dora
toe.
„Brave jongen moedigt de regis
seur hoopvol aan. Maar Kang vertrouwt
het niet. Hij weigert om zijn ogen dicht
te doen. Met eindeloos geduld praat zijn
vader tegen hem. Tenslotte gaat hij in
mijn armen liggen en doet alsof hij slaapt.
De cameraman heeft intussen zijn instel
ling enigszins veranderd. Dat eist het ver
plaatsen van de .schijnwerpers. Als gevolg
daarvan moet er ook het een en ander
van het decor verschoven worden. De
bazooka in de hoek moet een beetje meer
naar links. En de kapitein moet wat
hogerop gaan zitten. Als alles klaar is
slaat Kang zijn ogen op en roept momi,
„Ik ben hier roept zijn mot
in achter de schermen. Maar daai
Kang niet tevreden mee. Hij gaat ov
Alfred van Sprang met het jongetje Kang in de veeleisende slaap-
scène van de film Tot die dag".
MeidenCoolsma. mevr. C. E. Pothar;
Gimberg en H. Veersema.
Er zijn verhalen bij uit de tijd van
Jezus' omwandeling op aarde, uit de tijd
van het eerste Christendom, uit de M
deieeuwen en uit de moderne tijd; ti
w(jl de heer Veersema iets vertelt o\
de Paassymboli
Anderen moeter. blijven
ijks spoorwegarbeider, toen wij kort ge
leden in de Russische zone van Oosten
rijk vertoefden. En die spoorman illus
treerde zijn oordeel met een aantal his
torische verhalen die wij u hier om
hun kwetsend karakter zullen be
spat
Eigenlijk wisten wij het al: wat kan
nen voor goeds verwachten van een
.•ommunistisch-atheïstische horde, in casu
het Rode Leger?
een boek verschenen, dat van
t de laatste bladzijde de Rus
sische wandaden in Oost-Duitsland be
schrijft: verkrachtingen, diefstallen, dood
slag en walgelijke braspartijen. Het bock
g*_ |is getiteld „Anderen moe ten b Uj-
cr ven", geschreven door mevrouw Erika
|ejjvon Hornstein. die Jarenlang de Russische
beste verhaal vonden wij dat van C>ezettin* heeft meegemaakt.
Wilkeshuis over de Italiaanse beeldhou-; Dit boek- dat is uitgegeven door het
wer; het verhaal met de njkste gecsie-1 Wereldvenster in Baarn. verschaft geen
lijke inhoud, dat van R. Oostra; het ont- jaangename lectuur. Het ademt van begin
rocrendste dat van Annie van der Valk I tot eind een irriterende, overdreven ner
over de Oostduitse vluchte'ingenfami- 'veuze sfeer. De enige verdienste van dit
lie. De boodschap van Pasen heeft in [boek is (cn misschien is dit op zichzelf
aeze verhalen uitnemend gestalte ver- reeds voldoende), dat het nogmaals
kregen. Het zijn geen vertellingen
kleine kinderen, maar beslist voor de voo
groteren en de volwassenen Wij zijn slui'
werkelijk blij met deze Paasbundel'
Wees blij met onsl
wt tegen het Russisch gevaar,
wij geen moment onze ogen mogen
en. Het boek heeft 302 bladzijden.
Dwars door de Sahara
Leonidas de Griek
schenen boekje
Griek', in de 3
„Le
nld
geverslag een kroniekachtige beschrij
ving van het ontstaan van het Christen
dom. Het is als het ware een kleine
Handeling der Apostelen geworden. Ge
tracht wordt weer te geven, hoe de be
schaafde Griek Leonidas. mede onder in
vloed van de prediking van Paulus van
Tarsen. van aanvankelijk toeschouwer
een volgeling wordt van. zoals hij Hem
noemt: Jeshua ben Joseph, die later de
Christus geheten werd. De bedoeling van
dit boekje kunnen wij begrijpen, maar
het resultaat niet bewonderen. Leonidas
blijft voor ons teveel toeschouwer, zijn
kroniek komt inderdaad nief boven de
kroniek uit. Maar wellicht is dit teveel
geëist?
De Evangelisten waren eveneens aati-
vatikelijk toeschouwers, die een kroniek
begonnen te schrijven, van wat hun
ogen gezien en hun oren gehoord had
den. maar hun kroniek groeide (onder
inspiratie van de Heilige Geest) uit tot
de meeslepende dramatische bood
schap van het Nieuwe Testament. Var
dit reiaas van Leonidas kunnen wij niet
iets soortgelijks zeggen, op z'n hoogst,
dat het wellicht sommigen nieuwsgierig
maakt naar het verslag van het Nieuwe
Testament, waar hetzelfde oneindig
veel boeiender, bezielder en meeslepen
der verhaald wordt. Maar als dit ge
beurt, heeft dit boekje dan toch riet zijn
„IAWARS DOOR DE SAHARA" is een
i boek van Helmut Knorr en bij Bosch
'en Keuning te Baarn verschenen in een
vertaling van Joh. Hepp.
I Genoegelijk geschreven en wel interes-
ooggetui- sant 0Qjt> aj wancielt de schrijver wat
licht over vele wederwaardigheden heen.
Zo vertelt hij, dat hij op Jacht naar ga
zellen in de woestijn versteende schaal
tjes en gereedschap vindt, die overblijf
selen moeten zijn van vergane steden.
„Morgen zullen we hier filmen", deelt
hij laconiek mede en verder basta. We
horen er niets meer over. Wel dat hij
de dag eindigt met het schieten van een
gazelle van twintig kilo!
Maar desondanks een boek. dat prettig
leest. Het lijkt ons prima lectuur voor
oudere jongens, die toch allemaal wel
dromen van zulke verre reizen naar on
bekende oorden
Meneer Johnson
Iemand blaast op een fluit.
„Op de plaatsencommandeert een
kleine man met een borstelachtige haar
dos. De scène speelt in de bergen. Me:
zijn zessen vormen we de schamele res
tanten van een Amerikaanse compagnie,
die tracht de eigen linies weer te berei
ken. Wij brengen de nacht door in een
verlaten hut.
..Gorman1"
„Jaantwoord ik.
„Jij ligt hiermet Kang slapend in
je linkerarm
„Waar is Kang
„Die komt direct
Het duurt bijna een uur voor een ver
legen Koreaans Jochie met zijn vader ën
moeder arriveert. Bij de kachel steken
CHOCOLADE
VcnJtcuJe
PASTILLES
eind zitten cn barst weer in krampachtig
snikken uit. Zijn ouders drogen zijn
tranen. Iedereen doet het zijne om hem
troosten. De scriptgirl geeft hem een stuk
chocolade. De regisseur blaast op een
fluitje. Eén van de electriciëns tracht
hem door het trekken van rare gezichten
aan het lachen te maken. Ik geef hem
mijn sleutelring. Maar Kang blijft met
verwilderde ogen vol tranen om zich
heen kijken.
„Hoe laat is 'tvraagt iemand.
„Over half één
„Laten we eerst maar lunchenbe
slist de regisseur zuchtend.
„Hoe laat beginnen we weer
„Kwart voor twee precies
EINDELIJK
Om half drie l-s alles klaar.
Kang is nu zo moe van het huilen dat
hij werkelijk in slaap gevallen is. Dat is
de grote kans De regisseur sist om stilte
uit angst dat hij wakker wordt vóór de
opname gemaakt kan worden. De assi
stent-cameraman loopt op zijn tenen als
hij nog eens de lichtsterkte meet. De ca
meraman roept fluisterend om een extra-
het boek
angs
Het duistere bloed
T^EN KLEINE ROMAN van Johan Fa-
bricius, „Het duistere bloed"
(Uitg. Leopold. Den Haag) welke zich
afspeelt in de bergen van Java, Oosters
bontgekleurd in een spel van hartstoch
ten. waarin de macht van „het duistere
bloed" ener Javaanse wordt gesteld te
genover de onmacht van een bejaarde
Nederlander, die nog een laat geluk
meent te vinden.
Zeer knap is de sfeertekening in dit
verhaal, dat in feite een rechtvaardiging
is van een vrouw, die tot moord komt
volgens haar primitieve aard en gevoe
de waarde van
mede daarom
an te jeugdige
Zo gesteld valt er ovei
dit verhaal te twisten, e
is het beter, het niet
lezers in handen te geve
De Onrustzaaier
(Uitg. Querido, A dam.)
„r\E ONRUSTZAAIER" is opnieuw een
merkwaardig boek van Willem G.
van Maanen. Een „bovenmeester" in een
kleine stad, die niet voldoende bevredi
ging vindt in zijn levenstaak, richt een
cursus op voor volwassenen en tracht
hen daar algemeen menselijk inzicht te
Deze actie van „de nieuwe meester"
ontketent in de kleine gemeenschap een
verwoede strijd tussen partijen.
Willem van Maanen zoekt zijn kracht
in het tegenover elkaar plaatsen van wit-
zwarte figuren, de een alles goeds, de
ander alles onoprechts wat er aan Is.
Hoewel het boek kn8p is geschreven,
maakt dit schuiven met de figuren toch
enigszins de indruk van een schaakspel,
waarbij het schijn-christendom naar on
ze smaak ietwat te scherp wordt aange
vallen, juist omdat het teveel als louter
schijn en vijandigheid wordt aangemerkt
Een roman, die niet ieder zal waar-
Drie herdrukken
TAAT DE „GOEDKOPE UITGAVE" ein-
delijk toch volledig door het eerst zo
aarzelende Nederlandse publiek is aan
vaard blijkt mede uit het feit, dat vele
heruitgaven in de verschillende series
telkens weer herdrukken nodig hebben.
Zo heeft de uitgeverij Nijgh en Van
Ditmar de Nimmer Dralend-reeks aange
vuld met drie herdrukken en wel van
Aart van der Leeuw's „Vluchtige begroe
tingen' (dertiende druk!), Johan van de
Woude's ,.De schipper van de Li" (vierde
druk) en een tweede druk van „Réne
Francois Aristide NN" door Ben Stro-
Drie boeken, welke de lezer in heel
aparte sferen brengen: ver weg uit het
moderne leven; het eerste naar de dro
merige verbeeldingen der middeleeuwen,
nauwelijks aangeraakt door vederlicht
poëtisch proza, het tweede naar de tijd
van spoken en kobolden rondom een tot
zwerven gedoemd zeeschip, het laatste in
de bizarre droomwereld van een zieke
ziel, los van elke realiteit.
Geen boeken om „zomaar eens" iemand
te geven, maar gewaardeerde geschenken
voor de fijnproever.
Door steppe en oerwoud
T~\OOR STEPPE EN OERWOUD" is wel
het spannendste boek van de Afrlka-
trilogie van Helmut Knorr (vertaling
Lidy van Eysselsteyn, uitgave Bosch en
Keunnig le Baarn).
We reizen met de kleine expeditie mee
en maken kennis met het leven der In
boorlingen in de kleine nederzettingen,
beleven een pralriebrand en gaan op
leeuwenjacht.
Knorr is als verteller ln dit boek op zijn
best. Het eindigt met de terugkeer van
de schrijver naar Zwitserland. Hij Is dan
zwaar geteisterd door malaria. Dat is
natuurlijk niet zo vrolijk, maar het is
werkelijk spannend, want die thuisreis
heeft nogal wat moeilijkheden.
De Friese postkoets
'J'HEUN DE VRIES, uit Friesland
Spaans schetsboek
goede vertaling van Clara Eggink bij de
Uitgeversmaatschappij Kosmos is ver
schenen. heeft vele goede kanten. In een
boeiende en vaak geestige stijl, tekent! ttet IS moeilijk te zei
Cary de (iguur van .menen Johnson". 11 cr0„,,te b5korlnE van
Nlgenaanse uuvernomeouk erk. s !chc,shoek"
die het leven altijd van de vrolijke
kant neemt, niet al te veel scrupules,
maar toch ook verschillende goeae
eigenschappen heeft. Deze primitieve
man, eigenlijk slachtoffer van een te
plotselinge emancipatie, komt aan een
tragisch einde. De ernstige ondergrond
dit boek wordt gevormd door een
aanklacht tegen een kolonisatiesysteem.
dat te weinig rekening houdt met de bij
zondere geaardheid der inheemse be
volking en dit door zijn bureaucratische
inslag corruptie als het ware uitlokt Het
is echter in de eerste plaats een ver
kwikkende en opgewekte onlspannings-
roman. met het schrijven waarvan Cary
een te waarderen prestatie heeft ge
leverd. nm ten geschenke i
Goldsteen (uitg. „Het
Baarn) uitmaakt: de zeer
de pentekeningen of de fijne, bijna naïeve
vertelling over het Spaanse leven.
Alleen een begenadigd kunstenaar kan
zo werkelijk de dingen „zien", en met
enkele lijnen en een paar zinnen doen
leven voor wie weet te kijken en te luis-
Met liefde en grote belang'telling heeft
Arthur Goldsteen dit zuidelijke land
doorkruist en wie dit fijnzinnige boekje
In handen krijgt, zal zeker zijn ervarin
gen voor een groot deel kunnen meebe-
leven.
Een boekje, dat ih bi) uitstek leent
boortig, ken: zijn provincie en heeft
laar zeer lief. Reeds meermalen heeft hij
laarvan blijk gegeven ln zijn werken en
zeker Is dat het geval in ..De Friese post
en. wat de koets" een bundel korte verhalen en
dit kleine novellen, thans In twee deeltjes versche
en Arthur "en in de Ooievaar-reeks van uitgeverij
Wereldvenster. Daamen te Den Haag
spreken- Voor Friezen een boek om van te smul
len, maar voor ieder, die de landaard
der Friezen, hun karakter, hun historie
en hun romantisch verleden wil leren
kennen, een niet minder boeiend ge-
Gevaarlijke kinderen
.VOLWASSENEN ZIJN GEVAARLIJKE
KINDEREN". (Uitg. Nijgh van Ditmar.
's Gravenhage).
haar functie van sociaal werkster op een
fabriek. Daarbij komt zij tot de conclusie
dat velen naar leeftijd wel, wat karakter
vorming betreft, vaak niet volwassen zijn.
Daardoor reageren zij a'.s kinderen en
groeien kleine strubbelingen uit tot tra
gedies. In de beschrijving, die zij daarvan
geeft, klinkt een ondertoon van humor
door, die prettig aandoet. Hier en daar
moeten wij bezwaar maken tegen slordig
heden in de stijl. Overigens Is het een
pittig geschreven boek.
Kilometer-Kampioen
rLe „KILOMETR-KAMPIOEN" van A.
J-' D. Hildc'jrand (Uitg. N.V. A. Hool-
meyer te Barendrecht) is niet alleen een
zeer leerzaam boek. maar tevens een
spannend verhaal, waardoor de auteur
een groot aantal wetenswaardigheden
over de Nederlandse Spoorwegen op een
voor de jeugd zeer aantrekkelijke wijze
heeft kunnen bundelen. Het boek is tot
stand gekomen ln samenwerking met de
Nederlandse Spoorwegen. De illustraties
van de heer Ch Burki verduidelijken hier
en daar de tekst nog eens en geven een
duidelijk beeld van de ontwikkeling van
de spoorwegen.
Verkenning en verklaring
waarvan Lidy van Evsselsteijn een Ned.
vertaling deed verschijnen bij Bosch en
Keun:ng te Baarn. Een boek waar w«
één bezwaar tegen hebben: de titel.
Waarom gesproken ovet Abessinic. ter
wijl algemeen bekend mag worden ge
acht. dat deze naam voor de bewoners
van dit land een onaangename klank
heeft. Ethiopië, het rijk van keizer Hail#
Selassie, dat moet een Zwitsers schrijver
toch ook wel bekend zijn? De expeditie
werd in 1950 gemaakt, dus recent genoeg.
Overigen» schrijft Helmut Knorr ge
zellig en vertelt aardige dingen. Vooral
over de dierenwereld en het landschap.
Van verdere problemen: de ontwikkeling
van de landbouw en industrie, onderwij»
en cultuur horen we niets. Noch van d#
bewoners (door de schrijver hardnekkig
negers genoemd), noch van hun gods-
dienst (volgens hem zijn de Galla's hei
denen) krijgen we een beschrijving, di#
boven het alleroppervlakkigste uitkomt.
Een vlot geschreven boekje zonder enige
diepte.
Een snulje van dat
jes „Een bosje van dit", open» men met
de beste verwachtingen haar nieuw#
bundel „Een snufje van dat". En dan is
er wat teleurstelling, want niet alle korf#
schetsen. hier samengebracht, vertonen
die frisse oorspronkelijkheid, die gees
tige zwier, waarmee de schrijfster haar
naam heeft gevestigd.
Er is hier en daar iets geforceerds in.
ook al omdat het kennelijk een v«rzams-
ling reeds eerder in tijdschriften gepu-
Qeen boek is zo slecht of
men kan er noat uit leren
Nieuwe Testament, die bezig ls te ver
schijnen bij de Uitgeversmaatschappij
Holland te Amsterdam. De redactie er
van berust bij dr H. van der Loos, dr J.
N. Sevenster en dr W. C. van Unnik. Hel
ligt in de bedoeling, dat de seri*
twaalf deeltjes zal bestaan. Enige zijn
reeds verschenen; zo „Leven en dood ln
de evangeliën" door dr Sevenster,
historiciteit van Jezus" door dr G. Hart-
dorff, „Het offer van Jezus" door dr J
H. Stelma, „Jezus en de wet" door dr Ch.
de Beus, en „Leven en dood in de brie
ven van Paulus", eveneens door dr Se
venster. De boekjes zijn 100 a 150 blad
zijden groot. Zij hebben de opzet, het
Nieuwe Testament voor de normaal ont
wikkelde bijbellezer gemakkelijker
gankelijk te maken. Vandaar ook dat
men niet alleen theologisch geïnteres
seerden in engere zin hoopt te bereiken.
Literatuurlijsten zijn opgenomen om wie
verder wil 'zoeken behulpzaam te zijn.
Geleerden op avonluur
UET NIEUWE BOEK van R. Menzel,
„Geleerden op avontuur" (Uitg. N.V.
Moussault te Bussum) ls een interessant
uit het Duits vertaald boek, waarin
teld wordt van mannen, wie de trek
het onbekende in het bloed zit cn die op
pad gingen, op zoek naar hel avon
Aan mannen, als Douglas Mawson, No-
büe. Mallory. Schëfer. Fawcett, Plccard,
Brehm heeft de mensheid veel te danken,
wanneer het er om gaat op de hoogte te
komen van gebieden en streken, die ook
op de steeds kleiner wordende aarde
lange tijd onbekend zijn gebleven. Van
hun onvermoeide pogingen vertelt
boek en het doet dit op de wijze, zoals
het bij deze mannen past, met alle span
ning dus. waardoor zij bij hun vorsen
bezield waren.
Volheid dee levens
schrijven. Haar Jongste roman, „Vol
heid des leven s", is weloverwogen
en met zorg samengesteld
Hel is de geschiedenis van een moderne
Jonge vrouw met uitzonderlijke begaafd-
n en eigenschappen, een liefdesge
schiedenis zonder misplaatste sentimen
taliteit. geschreven In een wellevende en
aangename stijl, reel zonder grof te wor
den, diepbewogen en menselijk. Het boek
getuigt van een scherp inzicht in menie
verhoudingen. De ontwikkeling van
bliceerde bijdragen betreft, waardoor er
„speciale stukjes" in de bundel voorko
men, welke niet zozeer in hel geheel
passen.
Niettemin: een aardig boekje ln vro
lijke plasticband, Juist geschikt voor een
geschenk. Uitgave Eleevler te Amster
dam.
School-land
TTET 13 GEEN WONDER, dat de pre-
tentieloze werkjes van Theo Thijssen,
die zich bewegen rond het schoolleven in
het begm van deze eeuw, in de laatste
tyd weer druk op druk beleven. Ver
schenen in de Prisma-reeks van Het
Spectrum te Utrecht, biedt „Schoolland"
zich opnieuw aan en zal zeker weer met
vreugde worden ontvangen Dit is een
boek. dat men iedereen in handen kan
geven.. niet alleen „tot vermaek",
maar ook „tot leeringhe'
Reis door de Krimpenerwaard
TyiCO ROST EN zijn vrouw Edith
hebben „een leerzame cn genoeg
lijke tocht door elf dorpen en écn stad in
het lani van IJssel, Lek en Vliet ge
maakt en geven daarvan een waarheids
getrouw-relaas aangaande hun singuliere
wederwaardigheden en ontmoetingen".
Zij Doemden dit relaas ..Reisdagboek uit
de Krimpenerwaard cn Otto Dickc te
kende e tal van vlotte schetsjes bij De
Rotterdamse uitgeve- Ad Donker- gaf
het werkje, met een aantrekkelijke teke
ning op de papieren band. uit.
Voor cc Waard zelf, maar ook voor
Zuidhoi;and, een aanwinst en een aan
trekkelijke reisgids voor de toerist bo
vendien.
Oud» en nieuwe zangen
TS ER OOIT wel een bundel geestelijke
liederen meer populair geweest dan
„Oude en nieuwe zangen" van
mej. M. van Woense! Kooy? By Uitgeve
rij A Voorhoeve te Bussum ls nu de
12e geheel herziene druk verschenen. Er
zijn 112 liederen in opgenomen, die al ie
gecontroleerd z|jn en somA van nieuw e
bewerkingen voorzien door Adriaan
C. Schuurman Het is een bundei ge
worden die zeer aan waarde >s 'oe-
genomer Een schat van oude en nieuwe
liederen bevat ze en teksten zowel a's
muzika'.- bewerkingen zijn volkomen
verantwoord. De muziekdruk is buiten
gewoon helder. Deze bundel mag In geen
enkel gezin ontbreken.
