De Bovenkerk te Kampen zal wo Het verjaardagscadeau God Ud ZONDAGSBLAD 5 MAART 1955 fonze jeuqö-p&qin& K3EN is een echte jongen. Hij houdt van de dolste spelletjes, die je maar bedenken kunt. Af en toe een kwajongensstreek uithalen, daar is hij ook wel voor te vinden. Toch is Koen een beetje anders dan andere jongens van zijn leeftijd. Dat bijzondere hoort eigenlijk helemaal i et bij hem. Koen is ja, heus schrik niet. een beetje groots! Nu, ja, groots, dat is een beetje verkeerd woord. Hij is graag netjes, èrg netjes. Je moet niet denken, dat Koen de deur uitgaat met een stopje in zijn kous, dat juist even boven zijn schoen uit komt. Of dat hij een overhemdje aan trekt, dat niet bij zijn broek kleurt. Maar moeder heeft ook nog wel wat te vertellen, dat begrijp je zeker wel. Ze zucht dikwijls: Jonge, jonge, wat maak jij het me moeilijk.... Ik ben blij, dat Henk en Koos niet zo piete peuterig zijn als jij." Koen is daar voor moeder ook erg blij om. maar al zucht ze nog zo dik wijls, Koen verandert er niets door. Het ergste van alles is, dat hij zijn beste spullen het liefst elke dag zou willen aantrekken. Maar moeder is de baas. Hij is wel erg netjes op zijn kleren, maar als hij aan het knikke ren of aan het voetballen is, vergeet Een paar dagen geleden is Koen ja rig geweest. Henk en Koos hebben verschrikkelijk gelachen toen Koen met zijn verlanglijstje voor de dag kwam. Bovenaan stond: een paar he rensandalen! „Ha! Ha! Wie vraagt er nu heren- sandaleii voor zijn verjaardag!", heb ben ze lachend geroepen. „Ik", heeft Koen gezegd. „Zo krijg ik ze toch niet." ,,Je hebt ze niet nodig. Je andere schoenen zijn nog goed." .Ik wil sandalen hebben met echte riemen er over heen. Dat gaat jullie lekker niets aan." Koen heeft sandalen voor zijn ver jaardag gekregen. Hij is er erg blij mee. Moeder hoeft niet te zeggen, dat hij er netjes op moet zijn. Dat spreekt vanzelf. Moeder let wel een beetje op, dat hij ze niet altijd aantrekt. Voor spelen en ravotten zijn de oudste schoenen nog goed genoeg Maar juist op die ene middag heeft moeder geen erg, dat Koen met zijn nieuwe schoenen op stap gaat. Het zal vast en zeker een prettige mid dag worden Oom Koos heeft een roei boot gehuurd. Tim en Tom. de zoon tjes van Oom Koos. zijn ook van de partij Juno. de grote zwarte hond. zit achter op het bankje. ,,Mag Juno ook zwemmen als wij in het water gaan?" vraagt Henk. ..Juno is niet zo gek op nattigheid. We zullen wel afwachten wat meneer van plan is." ..Laten we naar het eilandje varen. Vader?" bedelt Tim. ,.Hc, ja!" roepen de anderen. Ze doen nu al uitgelaten ..Stilzitten....", waarschuwt Oom Koos. ..Anders hebben we een nat pak voor we er erg in hebben." Ze beginnen alvast hun kousen en schoenen uit te trekken. Als ze bij het kleine eilandje zijn, dat zo grappig midden in de grote plas ligt. dan zijn ze zo klaar om het water in te dui ken Ze sjorren de boot een beetje op de kant. Juno schijnt geen zin in het water te hebben. Hij holt als een wilde heen en weer; maar in het wa ter gaan, ho maar! Hij laat de ande ren lekker plassen en ploeteren, springt de boot in en uit en vermaakt zich best. Een prettige middag is altijd veel te vlug om. Ze hebben haasje over gesprongen en gevoetbald alles op blote voeten. Als Oom Koos het sein geeft om te vertrekken, hebben ze geen van allen zin. ,,Ja, jongens, het is hoog tijd. Op schieten! Aio!" Ze gehoorzamen gedwee. De kou sen en schoenen worden uit de boot gevist. Henk en Koos, Tim cn Tom zijn allang klaar als Koen nog op een bloot been rond loopt. „Moeten we soms zonder jou weg varen?" grapt Oom Koos. ,,Wat loop je toch te zoeken?" Dan moet bij Koen het hoge woord eruit. ,,M'n schoen is weg. Hebben jul lie mijn schoen soms verstopt?" Aan de eerlijk verbaasde gezichten ziet hij wel. dat ze er niets van af weten. Eén voor een springen ze uit de boot om Koen te helpen zoeken. ,,Wat zal Moeder wel zeggen, als hij niet terecht komt", fluistert Henk te gen Koen ,,Het zijn je nieuwe schoe- Koen haalt zijn schouders op, maar zijn hartje gaat van rikketikketik. Oom Koos loopt met een bezorgd gezicht rond. Als die schoen hier op het eilandje was, dan hadden ze hem allang moeten vinden. „Allo, Juno! Zoek jij ook eens!" Juno begint te blaffen en als een dolle in het rond te springen. „Jij weet er meer van, jongetje", zegt Oom Koos. „Als Juno maar niet met de schoen aan het slepen is ge gaan. Zo iets doet hij de laatste tijd erg graag." De jongens, behalve Koen, zijn blij, dat Oom een eind aan het zoeken maakt. Ze knikken heftig als Oom zegt, dat Juno misschien de schuldige „Had jij je schoenen soms niet in de boot staan?" Koen krijgt een kleur. „Ikikhad ze onder de strui ken gezet." „Zo... en je kousen?" „Die lagen in de boot." De neven kijken elkaar aan. Koen had zijn nieuwe schoenen natuurlijk een extra plaatsje bezorgd. Nu ligt die ene schoen misschien wel op de bodem van de plas Er zit niets anders op dan naar huis te roeien. De terugtocht is niet zo ple zierig als de heenreis. Koen zit zielig met zijn ene schoen aan zijn voet over het water te turen. „Je zal straks hinkelend naar huis moeten", zegt Koos als hij naar Koens kousenvoet kijkt. Maar hinkelen heeft Koen die mid dag niet gedaan. Als ze juist bij het botenhuis de boot willen vastleggen, komt Koens Vader er aan. „Net op tijd", zegt Vader met een vrolijk gezicht. Door samenvoeging van steeds twee namen Ier op deze tekening afgebeelde voorwerpen, ontstaan vijf nieuwe woorden, die de be tekenis hebben van: zeeman, mu ziekinstrument, deel van een ap pel, plaatsnaam en blok met rol- schijf. Deze puzzle lijkt moeilijk, maar de oplossing valt best mee. Doe je best maar. Stuur de oplos singen vóór Dinsdag in en vergeet niet je naam en adres in de brief te zetten. Ja, net op tijd! Want als Koen schuchter en hakkelend het verhaal van de schoen heeft gedaan, kan hij achter op vaders fiets mee naar huis rijden. Wat vader en moeder die avond al lemaal togen Koen hebben gezegd, kun je wel raden In het vervolg blijven Koens nieuwe kleren en schoenen net jes in de kast tot 's Zondags! O zo! COBY GOEDHART <^oSc^c8aicwietK>Kiiaïcf-<*a^^ *<»asc*<»csaH«aSc* onze BRievenBus Af'n beste nichten Heel wat kinderen hebben deze week heerlijk geschaatst. Op- de üsclub, de singel, de plas of de vijver hebben reel van mijn nich ten en neven de schaatsen onder ge bonden. Heerlijk hè, schaatsen. Maar je moet soms wel goed uitkijken, want het \js is niet overal betrouwbaar. Vooral als overdag de zon flink schijnt, gaat het wel eens dooien en dat is gevaarlijk, goed oplettenAfgê- Kindercn, vóór ik ga vertellen, wie de prijzen hebben gewonnen, iail ik jullie u»at vragen. Of beter. Joke van Oversteeg wil jullie wat vragen en wel trie er met haar wil "orrosxtnndcren Jnko dertien jaar prachtige scheepje gemaakt. Hij en zij woont aan de Zuidhollandse- dijk 21 te Capelle (S.Br.) Wie zin heeft schrijft haar maar eens een briefje. Zo en nu de prijswinnaars. De hoofdprijs gaat deze week naar Truus Ladder, terwijl Jan Kranen donk, Tineke Zijderveld en Ar ie Noordzij een troostprijs zullen ont vangen. Janie Biezepol stuurde mij een leuke foto. Wat was jij toen nog een klein meisje. Janie. maar jc staat er erg lief op met die strik in je haar. In de brief van Marian Kuipers kom ik een heleboel kleurtjes tegen. Marian schreef namelijk iedere regel met ge kleurde inkt, zoals rood, geel, bruin, blauw en zwart. Het was een fleurig ge zicht hoor.De grootvader van de drieling Willy, Greet je en Ifannckc Fa- ber is jarig geweest. Ik ben wel een beetje laat, maar nog wel gefeliciteerd, het is zeker een gezellige dag geweest. Ik ben blij, dat jij zo in je schik was met de troostprijji. Sytko Zonne veld. Zeg. heb jij een Friese of een Gro ningse naam? Jetta de Ruiter is gymnastiekvereniging. Wat ringen? Ook Coble van der Kruk is lid van een vereniging, maar dan eentje waar veel wordt gezongen. Leuk is dat hè. een uitvoering. Heb jij nog alleen moeten zingen? les van den lloek is nog maar zes jaar, maar toch heeft hij mij een lange brief geschreven. Goed, zo les en zeg maar tegen Kees, dat ik zijn brief ook heb gelezen, hoor. Fijn. dat je weer wat bent opge knapt.Wim Bot. Pak je maar stevig in als jc naar buiten gaat.Afgespro ken, Piet Lokker, jij schrijft volgende keer zelf een brief. Ook als je bent we zen schaatsen. Lukt het al een beetje? Jij rijdt zeker recht hè, nu ik rijd altijd rond. weet je wel. van die achtjes. Frans Namink heeft ook al geschaatst, maar hij deed het voor de eerste keer. Moeilijk, hè Frans, maar als je flink volhoudt, dan lukt het best. Jij zit dus in de hoogste klas, Gerda Spey- er, wat ga jc doen als je van school af bent? Als Jouw zusje nog te klein is om te schrijven. Jaap Stolk, dan doe jij het maar voor haar. Jij kunt het best. hoor, al ben je nog niet zo groot. Wat sneu zeg, toen Willie van Dijk aan het schaatsen was, brak haar riempje. Ik hoop, dat je niet bent gevallen.Het is zeker een poos ge leden. Wim Bass, dat jij hebt geschre ven. Ik dacht heus. dat je mij was ver geten Als de puzzle heel erg moei lijk is. Theo Piket, mag moeder je. wel een beetje helpen, hoor, dat vind ik niet zo erg. maar je moet. natuurlijk eerst proberen om het zelf voor elkaar te krij gen. Anneke Huisman heeft een broertje gekregen en daar is zij heel erg blij mee. Hoe heet hij. Anneke? Hier zijn de gebroeders Gerard, Gert en flans Grootendorst weer en natuurlijk hoort Nelly er ook bij. Altijd gezellig weer een brief van jullie te krijgen, jul lie zijn echt trouwe klantjes van mij. Dat kan ik ook zeggen van Greet- je Bokhorst, lie schrijft mij ook bijna elke week. Hoe is het met Corrle. ik hoop, dat zij heel gauw beter zal wor den Maak jij de kleren voor jouw poppen zelf, Micke Poot, of koop je ze. Ik was laatst in een speelgoedwinkel en zag daar een heleboel poppenkleertjcs. Er was zelfs een ski-pak bij en een lan ge jurk Ook Ineke Berkhout heeft geschaatst, maar zij moet het nog een beetje beter leren, schrijft zij. Vol houden maar, Ineke. Fijn, dat de foto zo is geslaagd. Chiel Sintemaartens dijk. Jij hebt zeker wel plezier gehad op die feestmiddag.Jij hebt een spannend verslag gegeven over die schaatswedstrijd, Jozina van Mourlk, jammer, dat jij geen prijs hebt ge wonnen, zeg. Joke Mostert zond een aardig versje in van een poesje, dat melk krijgt. Hoe is het met jullie poes. al een beetje beter?Jij mag zeker ook wel eens een huis bouwen met die blokken, Reina Zeedijk. Voordat het ging vriezen heb jij op je rolschaatsen al vast goed geoefend denk ik. En, Rietje Stam, ben je overgegaan? Spannend hè. zo'n dag vóór de over gang, je vraagt steeds maar: „Zou ik het halen"". Ik hoop het. schrijf het me maar gauwMooi zo, Plet van der Vlist, jij hebt dus zelf geschreven. Jij bent dus de oudste thuis, tenminste, dat denk ikVijftien jaar, dat is een hele leeftijd voor een hond. Rob van Wetten. Is het dier nog steeds ziek? Maja Schipper had allemaal leuke plaat jes op haar brief geplakt. Vooral dat konijntje vond ik erg lief. meiske. - Nog wel gefeliciteerd met je verjaar dag. Mar Ja van Schothorst. Jij bent flink verwend, zeg. Of ik kan schaat sen. vragen Nelly en Greetjr Maan. Ja hoor en ik doe het wat graag Mijn schaatsen zitten aan mijn schoenen vast Nog al een schantsverhaal en dat komt van Elly Bennis. Doe jij ook maar goed je best.Lcida en Fred die Keiler verrasten mij met een teke ning. Jullie hadden het plaatje kcung gekeurd, z.eg. En tenslotte heb ik hier Wimmic Koole. die schrijft, dat hij gaat /wemmen. Dat is weer eens wat anders. Heb je al een diploma gehaald? Natpurlijk vergeten wij ook deze week de nieuwelingen niet. Wij heten harte lijk welkom in onze kring: NIeke Krij ger. Marian de Bruin, Wim Maaijer, T. (zonder voornaam) Frederiks, Tommy van der Lugt. Piet van der Heide. Cocky en Elly Spronk, Ria van den Berg. Lies- je van der Hammen, Jopie Bragt. Hans je Keesmaat, Jan van der Medijden en Mari van Aspercn. 3 Een werk, dat tien jaar zal duren en waarmee 13/4 miilioen gulden is gemoeid Hier naast: Noor derportaal en transept van de Bovenkerk. in '30 gerestaureerd. De onderste foto geeft een goed gezicht op Kam de zijde van de IJs- sel. De witte Koornmarktspoort tegen de hoogop- rijzende Boven kerk. 5 recht en onze sc TKTEINIG steden kunnen zich beroe- men op een zo fraai waterfront als Kampen. Wie vanaf het station de stad ziet liggen aan de overzijde van de IJssel, wordt getroffen door het evenwichtige silhouet: de Nieu we Toren in het midden, links de Bovenkerk, rechts de Buitenkerk, daartussen het Schepentorentje van het Stadhuis en de witte Koornmarkts- Kampen is rijk aan oude gebou wen. Steeds meer toeristen ontdek ken het stedeschoon in deze Hanze stad. Het in stand houden van zoveel mo numenten brengt echter ook grote zor gen met zich mee. Verheugend is daaroai het bericht, dat de Boven kerk, een van Kampens belangrijkste bouwwerken, grondig gerestaureerd zal worden Deze restauratie zal on geveer tien jaar duren en een bedrag van 1^4 miilioen gulden vergen. TlDEDS in de 12e eeuw bezat Kam pen een stenen kerk, evenals de tegenwoordige Bovenkerk gewijd aan Sint Nicolaas, patroon van koopvaar ders en zeelieden. Kampen was toen een belangrijke handelsstad, beho rend tot het Hanze-verbond. Van de ze romaanse eenbeukige basiliek is weinig bekend. Sommigen menen, dat de vierkante pijlers van het hui dige middenschip overblijfselen zijn van de muren van de oude kerk. In Qlk geval werd omstreeks 1345 een driebeukige kerk met dwarsschip opgetrokken volgens ontwerp van een zekere „Meyster Herman de Steen- bicker" en zijn broer Christiaan. In de 15e eeuw was de bevolking van Kampen zo sterk toegenomen, dat de kerk vergroot moest worden; toen werden de buitenste zijbeuken aange bouwd. Het architectonisch hoogtepunt van de kerk is ongetwijfeld het prachtige koor. Het is 8 50 m breed en niet minder dan 26.50 m hoog. (Het koor van de Domkerk te Utrecht is 32 m, dat van de St Jan te 's-Hertogen- bosch 28 m hoog). Het slank oprijzende koor heeft een omgang en een krans van 13 kapc'- len. Dit juweel van Gothische bouw kunst is een schepping van Rutger Michiels van Ceulen, wiens vader aan de Dom in Utrecht meegewerkt had. In het koor is een drietal gebeeld houwde zandstenen zetels voor de dienstdoende geestelijkheid. Het koor is thans afgesloten door een eiken houten koorhek met vroegrenaissan ce snijwerk. Opvallend is de laat-gothische preekstoel van Franse kalksteen. De ze was vroeger wellicht met beelden versierd, sedert de Hervorming met een aantal toepasselijke teksten. Het grote barok-orgel werd in 1670- '76 door Jan Sleger gebouwd. Tijdens de restauratie zal het gedemonteerd en opgeborgen moeten worden. Enkele eenvoudige monumenten in de kerk roepen de namen van beken de Kampenaren in de herinnering: de klokkengieter Geert van Wou, de schilder Hendrik Avercamp (1585 1634), wereldberoemd om zijn winter- gezichten één ervan bevindt zich in het Museum Boymans te Rotter dam en vice-admiraal Jan Willem de Winter, bevelhebber in de zeeslag bij Kamperduin in 1797. DE toren is nog ouder dan de kerk; hij dateert van plm. 1300; de on derste twee geledingen waarschijnlijk uit het eind der 12e eeuw. Hij werd in de 13e eeuw met twee verdiepingen verhoogd en dit gaf aan leiding tot latere verzakkingen. Nie mand minder dan Jan Adriaensz. Leeghwater adviseerde de vroede va deren van Kampen om de toren af te breken. Deze raad werd gelukkig niet op gevolgd ep in 1685 kreeg meester Jan de Jonge opdracht om de toren recht te zetten. Sindsdien heeft hij geen neiging tot overhellen meer ver- In de plaats van een lage vierzij dige spits kwam in 1808 een slanke achthoekige spits. De toren is in 1928-'32 gerestaureerd NX» steeds maakt de Bovenkerk een machtige indruk, maar wie zijn oog laat gaan langs de hoge pilaren, schrikt als hij de ramen van het mid denschip ziet: ze zijn ernstig aange tast. sommige zelfs dichtgespijkerd; hier raken stenen los, daar vertonen zich scheuren. Het is zelfs de leek duidelijk, dat herstel dringend nodig is. Tot welke resultaten dit kan lei den bewijst het in 1930 gerestaureer de Noorderportaal. De architect Offringa uit Gronin gen, onder wiens toezicht de restau ratie zal plaats vinden, zal geen een voudige taak hebben. En naast ver schillende overheidsinstanties zal de Hervormde gemeente van Kampen zich zware finantjële offers moeten getroosten. Bovendien zal men in tien jaar de kerk niet kunnen gebruiken. Maar door het besluit tot restau ratie zal een belangrijk cultuurmo nument voor de toekomst worden be baard ..En ten laatste zond Hij tot hen Zijn Zoon". Matth. 21:37a. er één woord in de Schrift staan, dat de ellende en de boos heid des mensen méér uitbeeldt dan dit woordZou er één uitdrukking in de Bijbel voorkomen, die de liefde en de ontferming Gods met de gevallen mens meer beschrijft dan dit u<oord'' Wij kunnen dit Schriftgedeelte vin den in Math. 21:33-46. De Zaligmaker sprak deze gelijkenis uit mede naar aanleiding van de vraag der over- priesters en ouderlingen des volks, door wat macht Hij deze dingen deed en wie Hem deze macht gegeven had. Zij doelden op de tempelreiniging. De Here Jezus stelt hun een weder vraag en wanneer zij daarop het ant woord schuldig blijven, zal Hij hen wijzen op hun onbekeerlijkhcid en ook spreken over Zichzelf, nl. wie Hij is en waartoe Hij kwam. In de gelijkenis van de boze wijn gaardeniers komt dit tof uitdrukking. Een heer des huizes plantte een mijn- gaard, voorzag deze van alles wat no dig was om vrucht te dragen, verhuur de die aan landlieden cn reisde bui tenslands. Er was dus een overeen komst gesloten, een contract gemaakt. Toen de lijd der vruchten genaakte, zond hij tot hen zijn knechten, maar zij beledigden deze. sloegen, ja dood den er zelfs van. En ten laatste zond hij tot hen zijn zoon. zeggende: „Zij zullen mijn zoon ontzien." Dan komt het snoodste wat gebeuren kan. Zij beraadslaagden tezamen en namen het besluit, hem buiten de wijngaard te werpen en hem te doden om alzo alles voor zich te behouden. Kennelijk sprak de Christus deze woorden over Zichzelf en hen. Wat een ontzettende tragiek spreekt uit dit woord. Denk u dat in. De Here had het volk van Israël met veel voorrech ten verrijkt. Hij had met hen Zijn Ge- nadeverbond opgericht en dit had hen verplicht tot een nieuwe gehoorzaam heid, om deze God, die Zijn genade schonk te dienen en te vrezen, lief te hebben en in Zijn wegen te wandelen. Bij de berg Sinaï hadden ze zelfs uit geroepen. ,,Al wat de Here gesproken heeft zullen wij doen". Toen de Here om deze vruchten kwam, hadden zij precies eender gedaan als in de gelij kenis besproken werd. Ja, zelfs zouden zij zich straks vergrijpen aan Hemzelf. Dit is een gruwelijke daad, zegt ge. Groter ondankbaarheid kan niet bewe zen worden. Ge hebt gelijk. Toch moe ten we deze houding en deze handel wijze niet te ver van onszelf wegden ken. Wij moeten in deze gelijkenis ons eigen heeld zien. Welke weldaden be wees de Here ons? Wij dragen u>ellicht allen de weldaden en de uitbeelding der genade Gods aan ons voorhoofd. Toen we gedoopt zijn, werden u e ver plicht tot een nieuwe gehoorzaamheid. En wat i* daarvan terecht gekomen? Wien gaven we hart en handWelke weg zijn u'e ingevangen? Deden we vaak niet hetzelfde als de landlieden, alles voor onszelf behouden.' We zijn thans in de lijdensweken, waarin tuibepaald worden bij de grote ontferming cn de onbegrijpelijke liefde Gods in Christus. God wist dat men Zijn Zoon zou doden. Hij gaf Hem o"er en liet Hem los. ja, verliet Hem :elfs. De liefde Gods is door geen aards beeld uit tc drukken. Begrepen kan ze niet worden Hierin is de liefde Gods geopenbaardzo schrijft Johannes, dat God ons liefhad, toen wij nog zondaars waren. Wie kan d't ten volle beseffen? Niemand. Alleen z'ij mogen er iets van inzien, die leerden kennen Gods recht en hun schuld. Van nature zijn wij rechthebbende mensen, doch de Hei lige Geest l^ert ons, dat wij alle recht verloren hebben en dat wij liggen on der de schuld. In deze gelijkenis wordt onze ver antwoordelijkheid zo ernstig gepredikt. Ik weet wel, dat wij onmachtig zijn, doch dit zal voor ons nooit een ver ontschuldiging wezen. Wie onuul en onmacht leert kennen, komt terecht bij Hem. Die machtig is te helpen, te red den en te verlossen. Geve de Here, dat deze gelijkenis ons brenge tot Hem, Die de hoeksteen is, opdat wii door Zijn genade tot een geestelijk gebouw mogen worden ge maakt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1955 | | pagina 9